장음표시 사용
41쪽
salutem suam: neque tune indiget exeitari ad quaerendum pertinentia ad salutem , quia esferfecte consecutus salutem . Unde dissicultas
remanet de quatuor caeteriS humanae naturae statibus , nempe innocentiae , legis Naturae, scriptae, & gratiae. Notandum tertio, Sacramenta poste consulerari instituta, & ordinata ob triplicem finem, juxta triplicem eorum considerati Mem; cnim vero spectari Possunt, vel quatenus sunt caeremoniae sacrae , ac celebres ritus, quibus homines in eamdem religionem adunati, suum Deo ut supremo rerum Cmnium parenti, & moderatori obsequium, di cultum impendunt: nam, ut perbelle observat S. Augustinus lib. Io. contra Faustum c. I 6. In nullam nomen Religionis verum , aut falbum homines coadunari possunt , nisialiquo signaeulorum, seu sacramentorum Di
Disum consortio colligantur. secvndo , considerantur, quatenus sunt medicinae, seu remedia ad resarciendam, vel conser vandam, aut augendam hominis salutem. Tertio, quatenus sunt media conducentia ad augendam hominis perfectionem per augmentum
gratiae illuminantis , & sanctificantis.
seramenta non extiterunt in flatu innocentiae, nec ut remedia, nec ut animae perfectiones; nec ut sacri ritus: imo nec extitissent,
si tela diu perseverasset. Plaec conclusio quam
tuor par ibus constat, quarum prima communis cst apud Iheologos, eamque Doctor approbat loco supra Iaudato, ubi ait: Pro flatu innocentiae non fuit congruum institui sacramentum, sicut ps lapsum, quia etsi tune homo potuerit ex hensibi ous cognoscere intelligibitiae tamen nullum sensibile fuit nerassarium
ranquam conferens ua salutem, remodendo aliquod impramentum salutis, ut scilicet possuesci proprie medicina . Probatur: Quia ubi nullus est morbus , ibi nulla requiritur medicina; sed durante Primaeva innocentia nullus fuit morbus gigitur, &c. Major constat ex illo Matt.o. Aon es opus valentibus Medicus , sed male habentibus; Unde praeclare S. Augus . Tolle
morbos, tolle vulnera , nulla erit medicinae causa. Minor etiam Patet ex his , quae diximus in a. volumine de fclici innocentiae stasiu, Dices. Matrimonii sacramentum est in
concupiscentiae remedium: sed illud initum fuit inter Adamum, & Evam durante statu innocentiae : igitur in eo statu fuerunt sacramenta in remedium. Maior constat ex
S. August. in libris de Nuptiis, &c. Minor vero probatur ex illo Apostoli ad Eph. s. ubi loquens de matrimonio Adamicum Eva,
ait: Saeramentum hoc magnum est: ego autem dira in C briclo , in me S.
Respondeo distinguendo minoiem: Matrimonium illud fuit sacramentum secundum latiorcm significationem , & quatenus sacramentum est dumtaxat signum rei sacrae. , non vero sanctificantis subjectum, in quo est tale signum, concedo: quatenus sacrammentum accipitur in strictiori significatione pro signo rei sacrae sanctificantis, nego. Ad probationem dico, Apostolum eatenus matrimonium Adami, & Evae appellare sacramentum, quatenuS praefigurabat coniunctionem Christi cum Ecclesia sponsa. Quod
autem tunc non fuerit Proprie dictum sacramentum , sumienter acterminat Concilium Trid .ctima it, sess.M. Can. i. Si quis dixerit
matrimonium non esse vere , ac proprie unum eae septem legis Eoangelica sacramentis a Chrisso D. iistitutum . . . anath ma sit.
Probatur secunda pars , nempe quod in statu innocentiae non fuerint necessaria sacramenta ad animae perfectionem; quin in illo felici statu , superiora dominabantur inferioribus, & anima corpori, ratio sensui, facultates intellectuales sensitivis , &naturalibus; id enim originalis justitia praestabat, ut quemadmodum anima perfecte erat subdita Deo, sic inferiores animae vires naturales, & sensitivae rationi sublicerentur; ac proinde non erat conveniens ut anima sanctitatem mutuaretur a rebus
corporeis; igitur, & c. Dices: Sacramenta necessaria sunt homini ad gratiam assequendam, perficiendam,& servandam , contra repugnanteS tentationum motus: sed in statu innocentiae potuerunt ad haec omnia prodeste: homo liquiisdem in eo statu debebat sibi novum in dies compararagratiae gradum, illam contra infestantes tentationes tueri: igitur, &c. Nego minorem: Fam potui det alia via , quam per signa corporea gratiae augmentum suscipere, nempe per exercitium virtutum,
maxime divini amoris , ad quod quidem augmentum movebat originalis justitia , quae mentem illustrando , etiam voluntatam in omne bonum inclinabat, & vegetabat. . Diis
42쪽
D es seeundo et Sacramenta prosunt ad mentis illustrationem: at in statu innocentiae debuisset illustrari mens hominis. Ergo
ad id sacramenta erant necessaria. Disinguo minorem. Per alia signa, concedo: per sacramenta, nego: quia perfectio mentis humanae fuisset in eo statu ex divini numinis influxu, non ex phantasmatibus, sed ex speciebus: in eo tamen statu phantasmatibus utebatur anima, sed ut corpore sibi subditos cognitionis enim per sdictionem habuisset ex infuso lumine: phariis tasmatibus etiam utebatur, quia delectabilis est eorum experientia , quorum habemus scientiam. Quare experta fuisset naturae vires, & actiones , ut eorum , quae sciebat , supernarii ratium , & naturalium per scientiam quae est infusa, experimentali cognitione perciperet: ore etiam Consilia fuisset fidem ad salutem, & exterioribus signis Deo cultum exhibuisset , ingratiarum actione , re pietatis testificati ne , & supremae potestatis agnitione : at ea signa sacramenta non fuissent. Dices tertio . Ex S. Dionysio lib. de Fc-- clesiastica hierarchia c. t. Dcus coelesti-,, bus, & beatis mentibus exhibet divinais mysteria sine sensibilibus figuris , quiata sunt immateriales 3 nobis autem ea tra-
dere debuit per symbola sensibi Ita: quia
si materiali natura constamus: sed Adam,& Eva in statu innocentiae constabant ma teriali naturar igitur eis necessaria erant signa, & media corporea, quibus gratiam illuminantem possent assequi. Respondeo distinguendo majorem: homines materiali natura constantes debent habere media corporea, quibus illustrentisr, quamdiu pars superior non habet omnimode subditam sibi inferiorem, concedo :secus, nego: at in eo statu omnimode inferior pars superiori obtemperabat , dc aliunde quam sensuum beneficio habebat id
omne, quod ad suae mentis illustrationem conducebat: nam, inquit S. Bernard.serm. de Annuntiatione : ipsum misericordia eu- fodiebat, docebat teritas i regebat iustitia, pax sumebat. Probatur tertia pars , nempe quod sacra
menta non fuerunt in eo statu tamquam litus, , caeremoniae sacrae: um quia haec sacramentorum acceptio tantiim est impropria : Ium quia facissicia, oblationes,aliique cultus externi abunde sufficiebant , ut homo dcbitum cultum Deo impenderet.
Diras: In statu innocentiae fuissent saetiss-cia, ut concedimus: quia sunt praecipui actus publicae Religionis: Unde docent Theologi lacrificium spectate ad jus naturae, quia procedit ex naturali ratione, quod homo rebus sensibilibus suam erga Deum subjectionem, de supremum in omnia Dei dominium agnoscat e sed sacrificia sunt sacramenta , sunt enim signa gratiae: igitur, &c. Respondeo primo , negari poste majorem scilin enim brevissimo tempore steterit innocentiae status, non videtur locum fui sidprimis Parentibus sacrificium aliquod o ferre: imo non abs re conjiciunt aliqui ,
idcirco Deum permisisse Adamum labi iri
peccatum , quoniam visus est ingratus erga tam munificum bencsectorem . quem
nullo sacrificio in gratitudinis monimentum coluit.
Re pondeo secundo , negando minorem et uia sacrificia sunt signa gratiae Per m
um meriti , quando offeruntur in statu gratiae sanctificantis; non vero per modum
signi a Deo instituti ad gratiam efficaciter
Probatur denique quarta pars , nempe quod etiamsi perseverasset ille felix innocentiae status , nullum proprie dictum institutum fuisset sacramentum: Tum quia sacramenta in eo statu fuissent inutilia ; etenim ad tria pi aecipue ordinantur, nempe vel ad graistiam recipiendam, vel ad illam conservanis dam, vel ad eam augendam: sed ad nullum ex his tribus indiguissent homines sacramen iis in statu innocentiae. Non quidem at primum ; quia quemadmodum Deus per propam
gationem naturalem, producit animam, ita
produxisset in anima gratiam sanctificantem, veluti sacram haereditatem a primo parente propagatam. Non etiam ad secundum, quia
in illo felicissimo statu , nullis internis ,
vel externis tentationibus agitati sui sient, aut saltem subjacuissent. Non denique tertium , quia gratiae augmentum fieri debet modo statui convenienti : at non fuisset conveniens illi statui , ut homo per media corporea gratiam reciperet: ergo ne que ut per eadem illam augeret. Diees: In statu innocentiae potuissent homi nes peccare: ergo conveniens erat, ut pro eluendo peccato , & restituenda gratia , sacramenta instituerentur. Antecedens patet: non enim melioris sortis forent Adami polleri, quam ipsemet Adamus: at ille non
obstantibus illis omnibus gratiis, ac dotibus,
43쪽
quibus donatus fuerat, peccavit: ergo etiam illi peccare potuerunt. Consequentia vero probatur , quia prudens Medicus non sollim praesentibus morbis praebet remedia, sed etiam imminentibus , & futuris parat antidota , seu praeservativa 3 sed Deus est prudentissimus animarum Medicus, peccata sunt morbi , sacramenta vero antidota, & remedia: igitur, &c. Respondeo primo, negari posse antecedens:
nam, ut diximus in a. volumine: tract. S. disp.2. ar. q. qu. I. con. a. Si Adamus innocens stetimet, ipsius posteri confirmati sui sent in gratia sanctificante 3 non quidem ab initio suae Nativitatis , sed ubi vici
sent primo eis ingruentem tentationem.
Re pondeo seeundo , negando c'nsequentiam , & ejus probationem distinguo :Si morbi contingant frequenter , & ut Plurimum , concedo : si raro , nego :quanquam enim si perseverasset innocentiae status , aliqui forte hominum lapsi fuissent in peccatum , tamen istud raro , & in paucis accidisset: non fuist autem
congruum instituere sacramenta Pro paucissimis illis hominibus , maximL ctim per alia media potuissent deperditam gratiam recuperare, nempe per actus contritionis,& amoris Dei , quos longe facilius , ac perfectius quam nos , propter mimis repugnantem sensualitatem , & praestanti ra, & emcaciora auxilia potuissent elicere. Non abnuerem tamen s ex hypothesi quod etsi Adamus non peccasset Claristus veni stet tunc instituenda fore illa sacramenta: quibus instituendis peccatum non Die occasio , maxime vero Eucharistiam; Tum ut Incarnationis beneficium caeteris hominibus communicaret , Eucharistia Gnim est quaedam Incarnation ri extenso :Tum ad augendam gratiam , siquidem ad illius augmentum piimo, & per se ordia natur: Tum ut praestantissimum emta pignus futurae gloriae: Tum denique , ut ii minibus praeberet perfectum sacrificium laudis, & gratiarum actionis Enim vero status viae caeteris perfectior quoad gratiam, congrue exigit instituti,nem eorum mediorum, quibud gratia persectiori modo augeatur: at status innoce tiae esset pei scisti imus , ac subinde conveniens fuisset, ut in iIlo statu homines habuissent persectissima media, quibus augmentum gratiae pollent comparare et nullum autim medium Praestanuui est, quam
ipsemet Dei, & hominum Mediator, qui
in Eucharistia recipitur. Deinde probabile fit, quod Deus non mimis dilexisset homines innocentes quam per peccatum vitiatos, ac subinde quod eos mi-nrari beneficio non cumulasset: at nullum est prastantius hominibus a Deo conce sum post Incarnationem , quam Elachai istiae sacramentum, in quo , inquit Conc l. Trid. las . I . c. a. divitiat divini sui erga homines amorit effudit: igitur verisimile est homines in statu innocentiae fore hoc praestantissimo beneficio donandos . Denique, perfectius est habere augmentum gratiae ex opere operato, & operantissimul, quam dumtaxat ex onere operantiS,
ut constat in adultis , qui abundantiorem gratiam suscipiunt, dum baptiZantur cum debita praeparatione , quam parvuli , qui absque ejusmodi praevia dispositione suscipientes baptisma , minori gratiarum irriguo donantur. In statu autem innocentiae gratia fui sibi hominibus col Iata modo omnium praestantissimo, ac subinde proba.biIe sit, quod in eo statu aliqua fuissena
sacramenta, quibus homines gratiam cor
sequi possent ex opere operato , sicut &ex opere operantis.
IN lege naturae erat aSiquod determinatum
remedium , - sacramentum , maxime prygendo originali peccetto; Haec conclusio tribus partibus constat: Prima , quod fuerit aliquod remedium: Secunda, quod fuerit determinatum: Tertia, quod fuerit verum
Prima pars communis est apud Theologos, eamque expresse docet subtilis Doctor in a. dist. I. quas . I. ubi ait: NuIlo tempore dimisit Deus cultores suos sine remedio ,, necessario ad salutem: sed omni tempore opost Iapsum fuit necessaria ad salutem de- is letio originalis: ergo qtlocumque tempo- si re aliquod remedium essicax erat ad hoc . es, Etsi potuit deleri in adultis per motum ., bonum intrinsecum; tamen in parvulis, Hin quibus talis motus est impossibilis, non is potuit deleri per ac iam suum proprium: Aergo per aliquem actum aliorum circa L ,, psos, vel ad ipsos relatum.
Quam utique veritatem nemo sanae me
44쪽
De Sacramentorum existentia. si
Baptismo ut universi parvuli pereant,
quorum quotidie tanta multitudo moritur , quin is ipsis misericors Deus , qui nemunem vult perire, aliquod remedium procvraverit ad salutem. Idem docet Auctor quisquis est de operibus Christi Cardinalibus apud S.Cyprianum . sane, inquit originale peccatum , quod a primis parentibus in totam generis humani fuerasonem desputat, omni tempore aliquibus remediis oportuit expiari, licet vim plenam Agnifrandi non habuerint donec ad rem ipsam ventum est , qvs figurarum operiebatur Uolumine,
Nec refert, quod illius remedii Scriptura non meminerit; inde enim non est conseruens, quod illud remedium non fuerit orisinatum; alioqui pari ratione dicendum esset, sexum muliebrem apud Israelitas omni caruisse remedio, &medio quo mundarentur ab originali peccato, & in populum Dei consignarentur; quippe cum Orcumcisionis essent incapaces : quod tamen absurdissimum est; erant enim dc foedere Abraham sicut Acmasculi,& onerri debebant in templo adhuc
puerulae ante usum rationis: non potuissent autem sacramentorum, & coeremoniarum
legis esse participes, nec credibile videtur Deum fui ne imperaturum earum oblationem in templo, si revera fuissent natura filiae irae, sicut Ac caeterae; igitur, &c. Dices: Quamvis innumerabili parvulorum multitudo in utero matrum extinguatur, eis tamen nullum originalis peccati
remedium a Deo provisum est , & omnes quotquot parvuli ita sunt extincti, sive in lege nain rae , sive Moysis , sive Christi ,
damnati sunt: ergo non congrue colligitur remedium fuisse divitus institutum ex innumera multitudine parvulorum , alioqui periturorum. Nego consequentiam: Non enim eadem est paritas: I umquia parvuli in utero morientes paucissimi sunt respectu aliorum; non est autem conveniens, ut Deus pro paucissimis hominibus sacramentum instituat et Tum quia qui moriuntur in utero, sunt incapaces remedii suscipiendi, quia per homines humano modo non potest cis applicari, cum non cadant sub nominum notitiam , &administrationem, sicut ii, qui nascuntur; unde licet Deus potuerit his negare remedium originalis peccati sine injustitia, tamen bonitatis ejus, & providentiae fuit id in omni Iege consedc e. Probatur feeunda, tertia pars , nempe quod remedium istud fuerit aliquod signum sentibile determinatum , & gratiae sanctificantis productivum ex opere operato. Probatur, inquam, primo auctoritate S. Augustini lib. . contra Iulian. c. s. ubi ait et Nee ideo tamen eredendum est, is ante datam Greumesonem famulos Dei, quandoquidem in eis erat Mediatoris fides in carne venturi,
nullo saeramento ejus opitulatos fuisse parvulis suis, quamvis quid illud est, aliqva necessaria eausa Feriptura latere voluerit. Quam utiquc sententiam probat, & sequitur Doctor loco supra laudato, ubi subdit; Non poterat esse certus, quod actus Halterius relatus ad parvulum sufficeret si ipsi, nisi hoc esset institutum a Deo: nul- lus enim potest esse certus, quod per ali- ,, quid attingat ad salutem, nisi sit certuS, quod Deus acceptavit illud tanquam lac taficiens ad talcm finem. Cum ergo non is solum adultis cultoribus suis Providerit ,, Deus de remediis necessariis ad salutem, , , sed etiam parvulis eorum (& hoc de oremedio, de quo parentes possunt esse tacerti pro parvulis sequitur, quod tem- οῖore illius legis naturae erat a Deo in- , , itutum aliquod remedium i vel signum , , certum , & essicax deletionis originalis ,, peccati. Et magis probabile est , quod ,, per aliquod signum sensibile , quam ,, per aliquod signum intelligibile tan- , , tum; quia pro toto statu naturae Iapta, Hcongruunt homini signa sensibilia respe- ctu spiritualium; ergo rationabile est ali- ,, quod sacramentum, saltem contra origi- onale fuisse in tempore legi S naturae. HQuibus.Doctor tria docet : Primum, quoil remedium istud fuerit aliquod signum determinatum: Secundum , quod fuerit sensibile: Tertium, quod fuerit essicax : quae tria totidem sunt sacramenti perfecti char ctcres. Quod autem fuerit determi natum signum a Deo, constat, quia signa practica gratiae nemo determinare potest praeter Deum, qui clim soluS sit gratiae aut hor, etiam solus potest illius productionem certo determinare ad alicujus ligni praesentiam.
Deinde , Si signum illud peccati origianalis remissivum relictum esset liberae hominum determinationi, melior foret conditio parvulorum quoad salutem in lege naturae quam in lege gratiam utpote cum haberent medium generalius, di facili is ,
45쪽
Quod autem istud remedium debuerit esse sensibile, probatur: Si remedium istud non sui stet aliquod signum sensibile , ma-diime suisset sui voIunt aliqui actus interior fidei: sed ita non est, primo quia chari- eas Ionge praestantior est , & efficacior fide: sed nullus justificari potest per actum charitatis alienae: ergo multo minus peractum a-Item fidei. Nec dicas idcirco fidem magis
justificare, quam charitatem, quia fides m eis respicit Mediatorem, ut est aIteri causa salutis, quam charitas. Haec enim responsio prorsus estet evanida. Enim vero qua ratione actus fidei terminatur circa Mediatorem, eadem ratione actus charitatis justificaret, quia ad ipsum Mediatorem terminaretur: ergo cilm nullus dixerit actum
charitatis alienae fuisse lassicientem ad justificationem parvulorum, nec idem de actu fidei sentire debet. Adde quοd non magis fidei actus conferat ad sanctificationem alienam , quam ad propriam i sed actus fidei in lege naturae non erat suffciens ad justificationem propriam, quia poterat quis haberc fidem informem, id est, non perfectam charitate,
Deinde, Si solus fidei actus internus fuisset suffciens in parvulis ad eluendum originale peccatum in lege naturae, potui AntPer eum actum justificari parvuli, non m-llim nati, sed etiandi concepti, & intra maternum uterum existentes; nec solum praerentes, sed etiam absentes; imo in casu necessitatis potuisset actus ilIe suffcere ad justificationern omnium parvuIorum tot ius mundi, etiam in utero existentium, quia mentis actus pure internos, & intentiorsalis, aeque potest dirigi ad pueros in utero, ac
extra utorum absentes, ac praesentes, erga
Plures, ac erga unicum; sicque remedium istud longo majoris esici e cacitatis, quam baptismus , quod cum redundet in injuriam legis gratiae, concedere non possunt adversarii, nec consequentcr admittere de-het id unde consequentia it Ia eruitur.
Denique, Id per quod infantuli fiebant Ecclesiae membra, debet esse externum ac sensibi Ie, conjunctio enim ad corpus sensibile, qualis est Ecclesia, debet esse sensibilis: Sed remedium istud , quo eIuebatur originale peccatum , constituebat insantes Ecclesiae re embra, sic circumciso in lege Mosaica, di baptismus in EvangeIica: igitur, Si . Dice . Plurimi Ecclesiae Doctores testan-
tur, solam fidem internam fuisse sus sesens
remedium in lege naturae ad originalis peccati remissionem in insantibus; igitur ita est. Probatur antecedens ex TertulI. Iib. de Baptismo c. I g. Fuerit satas retro per fidem nudam ante Domini passionem , is r
surrectionem . at ubi fides aucta est eredens
in Nativitatem, passionem, resurrectionem Gius, addita est ampliatio sacramenti , obston tio baptismi, vestimentum quodammodo fidei, quae retro erat nuda. nee potes iam sive sua lege , lex tingendi imperfecta est , firma praescripta. Sed de ex S. Greg. a. Moral. c. S. suod ud nos valet aqua baptismi , e egit apud Veteres , vel pro parvulis sola fides, veI pro mavribus virtus heristi, detro his, qui ex Abrahae stirpe prodierunt, mys, erium Circumeisionis. Ex S. Lem. ep. II. iri
Nationibus . suotquot indenti sunt fictor , adultos quidem fide, is sacrifieiis . credimus
expiatos parmiis autem etiam solam fidem profuisse, imo f. se se eredimus . Eis adstipulatur Beda in Lucam c. X. dicens: sui vel ante Circumesonis tempora, vel post datam circumcisionem, de exteris Gentibus, existitere Meses, ut Iob. amici, liberique FAlius , ne victimis h larvin se , vosque adioriginali peccato, seu rarte sola fide salvabant.
Responcto, eas omnes Pa rum althoritates
co modo hisendas, Sc explicandas, quomodo subtilis Doctor Ioco supra laudato,n. 3. solvit authoritatem S. Cregorii et diacens: Quod S. Gregosius non intelligit is solam fidem pro solo habitu, nec form is te tantlim pro actu interiori: sed pro ,- actu exteriori sensibili protestante fidem: bilIe sutem actus suffcienter potuit habe- re rationem sacramenti . Uua ratione is fidem justificativam etiam usurpat S. Aug. lib. a. de Nuptiis, & concupiscentia c. H- scribens. Ex quo instituta est circumci- ,-sio in populo Dei r quoss erat tunc si- signacuIum sustitiae sidet ad significandam is
purgationem, valebat parvulis origina- lis, veterisque peccati, ut baptismus ex is illo vaIere coepit ad innovationem ho- minis, ex quo institutus est, non quod is
ante circumcisionem justitia fidei nulla iserat ' nam ctim adhuc esset in praepu-
tio,. ex fide justificatus cst ipse Abraham , Pater geritium, quae fidem ipsius cranet is sectaturi et Sed superioribus temporibus is omni modo Iatuit sacramentum justifi- , cationis ex fide , eadem tamen fides Me- diatoris salvos iustos faciebat antiquos, is
46쪽
pusillos cum magnis. Quibus verbis S. Aug. fidem illam justificativam appellat
sacramentum fidei , ac proinde censet illam non fuisse dumtaxat actum internum,
sed etiam aliquo signo exteriori , & sensibili declaratum. Quodnam autem fuerit illud sensibile signum , an videlicet sacrificium aliquod oblatum pro eluendo originali peccato, an ipsa pueri emaculandi oblatio coram Deo: nihil certi definiri potest, cum istud Scriptura sacra tacuerit.
v N lege seripta, seu Mosaica praeter Circum-c eisionem , plura alia erant saeramenta: Haec est pariter communis, & colligitur ex Conc. Florentino in decreto Eugenii, ubi post enumerata septem legis sacramenta, subdit : Guae mutam a sacramentis disserunt antiquae legis: illa enim non causabant gratiam , sed solum eam per Passionem christi dandam figurabant : Haec tero nostra continent gratiam, b eam affce suseipientibus conferunt. Item ex ConC. Irid. sessi. p. can. t. Si quis dixerit ea ipsa nmae legis Iu eramenta a sacramentis antiquae legis non
.disserre, nos quia caeremoniae sunt auae , baui ritus externi, anathema sit. Probatur etiam authoritate SS. Patrum,
maxime S. August. lib. de vera Religione
cap. I S. di lib. I P. contra Faustum C. II.
ubi ait: Sacramenta veteris legis ablata
sunt, quia impleta , & alia sunt instiis, tuta virtute majora , utilitate meliora , ,, actu faciliora, & numero pauciora.
Ratio etiam suffragatur, quia cx dietis, sacramentum cst signum sensibile , & permanen, ex Dei ordinatione institutum ad significandam aliquam gratiam, & sanctitatem: sed praeter circumcisionem plures erant in veteri lege rituS, & caeremoniae, quibus tali, dc finitio competit; igitur, &c. Malor conitat. Probatur minor: triplicis enim gencris erant eiusmodi signa et alia namque erant consecratoria; alia Eucharistica , alia Parificatoris . Primi generis erant omnes Pontificum , ac Sacerdotum inaugulationes, & sacri ritus, quibus destinabantur , ct initiabantur aliqui homines, ut debitum Deo cultum impenderent, qua- Ics erant Sacerdotes, & Levitae , quorum
consecrandorum litus memorantur Exodi 28. Ac go. Secundi generii erat agnu, Paschalis, qui comedebatur in memoriam beneficiorum Dei, maxime vero liberationis a captivitate Agyptiaca . Tertii vero generis erant omnes purificationes , , expiati nes, quae maxime duplicis erant generis saliae enim erant expiationes; ab immundutiis exterioribus , & legalibus , quae fiebant per aspersionem aquae, vel per aliquod sacrificium ordinatum ad tollendum peccatum , quo immunditiae illae contractae fuerunt et Expiationes vero a peccatisficbant per lacriticia , quae offerebantur , vel pro universo populo , vel Pro peculiaribus personis APorro omnia ista tum resis naturae, tum
scriptae sacramenta figurae fuerunt, ac imagines veritatis, & gratiae , quae Per sacramenta novae legis debebat ubertim redundare, cum hoc tamen discrimine, ut notat Hugo Victorinus pari. II. c ci. Guod, inquit , prima sacramenta se is naturalis , quasi veritatis umbra, quae viro tempore lebrModifir , quasi quadam imago veritatis: quae autem sub gratia no- δ cosequuntur, iam non umbra , vel imago , sea ipsum cors ur
Advertendum insuper, quod ex omnibus sacramentis legis scriptae , aliqua nostris correspondebant 3 circumciso enim erat figura baptismatis; comestio agni Paschalis, & Panum propositionis, Eucharistiae: Purificationes poenitentiae , dc Consecrationes Sacerdotum, sacramenti Ordinis. Nullae autem erant figurae confirmationis, Extremae-Unctionis , & Matrimonii . Non quidem Confirmationis , quia haeci est sacramentum plenitudinis gratiae, quae tunc non fuerat ad homines derivata, nihil enim ad persectum adducit lex: neque Extremae-Unctionis, quia est immediata praeparatio ad consequendam gloriam aeternam, cujus postento , & aditus nondum patebat in veteri lege , quia nondum solutum erat nostrae redemptionis pretium et Non deniquc Matrimonii , licet enim eo
tempore verum fuerit matrimonium, non tamen erat verum sacramentum ex ea parte , qua confert gratiam , quia nondum facta fuerat Verbi divini cum humanitate conjunistio . Nec proinde erat lignum in-
dissolubilis conjunctionis Christi cum Ecclesias unde S. Paulus loquens de matrimonio significante unionem Linristi cum
47쪽
Quaeres, Utrum ebeumcisio habuerit vim , is, citrariam remittendi pereatum originale , b eonferendi gratiam sancti antem
Aramat Doctor in . dis . D q. 6. D. 2. ubi ait. me supponendum est tanquam
certum , quod per circumcisionem peccatum originale delebatur, quod patet per authoritates II. &c. Porro hae Sanctorum authoritates hanc veritatem comprobantes potissime petuntur ex S. Aug. qui plurimis in locis aperto docet, Circumcisionem ha-vuisse vim remittendi peccatum , & ex ejus necessitate, tanquam medio essicaciosimo plerumque utitur contra Pelabianos, ad probandam peccati originalis veritatem, , existentiam : maxime vero lib. q. Baptismo C. M. ubi sic ait: Veraciter coniicere possumus , quid valeat in parvulis Eaptismi saeramentum ex Circumcisione carnis, quam prior populus accepit. Et infra: Cur ergo
ei ( Abrahamo praeceptum est, ut omnem
einceps infantem masculum octavo die eircumrideret , qui nondum poterat corde credere , ut ei deputaretur ad iustitiam , nisi quia, ipsum per seipsum saeramentum multum valebat Et lib. 3. contra Julianum C. 18. sc eum compellat: Responde, si potes, cur ipse Isaae, nisi Baptismatis Christi rivo Hreumosus ossi avo die fuisset , periisset anima eius es populo suo e Expliea, si potes , tanta
parna, qua merito pheteretur, nisi ab hae i si Iaeramento liberaretur p Et lib. I S. de civit. c. 2 . Ac per hoe , quia Circumessio Agnum regenerationis fuit , non immerito parvulum propter originale peccatum , quo pruisum Dei dissipatum es testamentum, generario disperdet, nisi regeneratio liberet. Tandem lib. a. de nuptiis, & concupiscentia c. II. Ex quo, inquit, instituta est ebeum. eso in topulo Dei, quod erat tunc signaratum iustitiae fidei , ad signifieationem purgationis , valebat , parvulis ad remissionem originalis , veterisque pereati: fut S Ba-φtismus ex illa valere coepit ad inRomationem hominis, ex quo institutus est. Ei subscribunt plures cSS. Patribu S, ma-Aimc S. Greg. lib. . Moral. c. I. Ubi ait,
suod apud nos vastet aqua Baptis mi hoe egit apud veteres, vel pro parvulis sva ficti, vel pro maioribus virtus sacrificii , vel pro iis , qui de Abrahae mete prodierant , mserium Cireumesonis. Similiter S. Bernardus epist. l
T. quae est ad Hugonem de S. Victore suis verg, inquit, balia praeter Baptismum
contra originale peccatum remedia, antiquis
non defuisse temporibus, Abrasae quidem , is semini eius Circumeisionis saeramentum in hoc ipsum dioivitus traditum est , in nationibus vero, quotquot Fideles inventi sunt , adultor
quidem FH, b sacrificiis eredimus expiatos et parvulis etiam lolam profuisse , imo is sufferisse fidem parentum. Et strin. a. de Assumptione: In Baptismo , inquit, sola gratia lavat hane maeulam, quam olim rasit petra Circumcisionis. Idem docent S. Prosper ep. quae est Sq. apud S. Ambrosium; Et Beda in illud Lucae; Postquam consummati dies octo, ut circumcideretur puer , ubi scribit: Seire debet fratemnitas vectra, quia idem salvifrae eurationis auxilium Circumcisio in lege eontra originalis peracati vulnus agebat, quod nunc Baptismus agere redelatae gratiae tempore consuevit, excepto quod Regni eaelestis ianuam nee m intrare poterant, donee adveniens, benedictionem daret , qui legem dedit. I piam quoque veritatem lucuIenter docuit Innocentius II l. ut refertur cap. Maiores dc Baptismo , ubi cum dixistet Baptismum Circumcisioni successisse , & utriusque aequalem necessitatem probavisset, ex eo quod Genes. II. dicitur: Masculus, cuius praeputii caro, &c. quemadmodum Jo: g. Nisi quis renatus fuerit, &c. utriusque tandem actignans disterentiam , ait 3 suoniam etsi originalis culpa remittebatur per Cimcumcisionis masterium , is damnationis periculum talabatur, non tamen perdeniebatur ad regnum Caelorum, &C. Probat Doctor eamdem veritatem hac ratione; Ad hoc, inquit, est ratio congrua, quia Deus nullo tempore reliquit genus , , humanum sine remedio ad salute mi ma- xime illos, quibus ipse legem dedit, ut si per ejus obtervantiam pertingerent ad sit alutem. Frustra enim fuisset data talis silex sine remedio : ergo tempore legis si Mosaicae dedit aliquod tale remedium, G observantibus ejusmodi legem: non pos risunt autem attingere ad salutem sine rideletione originalis culpae: ergo in illa si lege instituit aliquod remedium contra Hillam culpam, istud, & non aliud videtur esse ibi institutum , tanquam tale Hremedium contra illam , juxta illud o Genes. l T. Masculus, cuius praeputii ca- ,, ro circumcisa nan fuerit, vitebitur animβ , ,
48쪽
illa A pmalo suo , quia pactum meum ir-,, ritum facit. Quam utique Doctoris rationem sic informa proponere licet: Lex Mosaica revera hominibus, qui ad clus observantiam te nebantur , subministrabat media necessaria ad salutem, ac subinde ad remissionem originalis peccati: sed ad ejusmodi peccati remissionem non erat tunc aliud remedium ,
quam Circumcisio . Major patet; Nullus enim originali peccato, aut ae uali foedatus consequi potest vitam aeternam in statu illius peccati, quia nihil inquinatum introibit
. in regnum coelorum. Minorem vero probat Doctor ex illo Genesi. c. I T. Masculus, cuiui praeputii caro, &c. Quo pariter oraculo ma- dii me nititur S. Augustinus, ut apparet ex dictis, praesertim ex lib. I f. de civit. C. II.
ubi scribit: Idem potes modere, quomodo in te ui poterat ; quod hie dictum est . Masculus , qui non circumcidetur carne praeputii sui octavo die , interibit anima illa degenere suo 3 quia Testamentum meum disesipavit . Cum haee nulla eulpa sit paeυuli , Mus dixit animam perituram, nec ipse dissipa Perat Testamentum Dei 3 sed Maiores , qui
eum circumcidere non curarunt : nisi quia
etiam parvuli non secundum suae vitae proprietatem, sed secundum communem ge e. ris humani originem, omnes in illo uno Testamentum Dei dissipaverunt , in quo omn: sprccaverunt ... sed intelligenda sunt Me divina verba , tanquam dictum sit et sui non fuerit regeneratus , interibit anima illa de genere eius , quia Tectamentum meum dissipami , quando in Adam eum omnibus etiam peccavit .
in Hcbraico, n que in vulgato Textu haberi adeoque cum sancti Augustini, & Doctor is argumentum illis maxime vel bis i nnitatur, infirmum est, & invalidum. Insuper verba illa , seu divina comminatio dirigitur ad eum, qui capax est praecepti, & pCenae: at pa i vulus non est capax implendi praecepti; ac subinde illa comminatio dirigitur non ad parvulum , sed ad adultum , qui puniit de Dei morte temporali, quod negligeret,vel circumcidi,vel filium suum circum cidere. Quod utique confirmatur; quia textus Hebraicus, , Graecus, imo & Caldaicus sic ferunt: Masculus, qui non circumcid rit carnem , dic. ubi verbum rarcumcido sumitur active, non autem passivc; quemadmodum etiam S. Ambrotius legit . Praetcreta
eodem capite , ubi praecipitur circumcisio infantis octo dierum, nulla poena indicitur ei. qui circumcisus non fuerit; sed absolute statuitur et Infans octo dierum circumcidetur in rubis. Denique, non rectc videtur colligere
S. Augustinus, pactum illud, ob cujus transegressionem delenda est de populo Dei, eo se divinum paetum initum cum Abram o Nam pactum istud non aliud est, quam de
quo pilor facta fuerat mentio, his verbis. mces pactum meum quod observabitis inter me vos, is, semen tuum pos te . Hoc autem pactum aliud non est, quam praeceptum frequentandae Circumcisionis: nam statim sub ditur circumcidetur in vobis omne masculinum: igitur praefata ratio est nulla .
Respondeo , his omnibus nihil quid aliam
adversus nostrae assertionis veritatem evinci:
Primo namque vocabula octavo die. habent T. Interpretes etiam post emendationem Sixti v. Quam etiam lectionem habent Origenes lib. a. in Epist. ad Rom. c. a. Ambrosus Epist. 3.&c. Deinde , sive vocabula octa Dodie ad iantur , sive non , propositio illa generalis : Masculus , cuius praeputii caro , extenditur etiam ad parvulos , de quibus paulo ante sermo fuerat, his verbis : Infans octo dierum ebevmeidetvr in vobis omne
masculinum in generationibus vestris, Unde existimo illa vocabula octatio die a TO, Interpretatibus claritatis gratia fuisse' addita , cum aliunde rescirent eum esse sensum illius divinae interminationis , divinique Praecepti . Nam Gene Lai. Abraham filium suum Isaac circumcidit, die octavo, sicut praecepit ei D minus. Et Levitici I a. Die octavo circumcideis
Adde quod oportuit haec verba fuisse usu
recepta tempore S. Augustinis clim enim exinde maxime urgeret Pelagianos negantes peccatum originale, facile eis fuisset illius argumentum refellere , dicendo nempe , illum argumentari ab authoritate interpo lata. Hinc mirari satis non possum quo genio Lugo d. s. sed . . ausus fuerit scribere n. i. Augustinum illa verba Genesis intellexi; se, quasi inducentia necessitatem Circumcisionis ad illum effectum , sed fundatur in falsa lectione illius Textus, additis illis
vocibus octavo die, quae tamen in vera litatera non re periuntur. Quamquam enim sola editio vulgata jam sit indubitatae aut horitatis , inde non est consequens omnernaliam lectionem ei minimc contrariam , cf.
49쪽
obseries primo varios Scripturae Textus, quibus significari videtur, primo neminem ex Iegis operibus justificari. Sie ad Rom. 3. Ex lege tantum cognitio peccati s quias, ex operibus Iegis non iustificabitur omnis
H caro coram illo, &c Secundo, Circum-H cisionem nihil prodeste, nec ullam ha-,, bere e caciam et Sic ad Galat. Neque Circumcisio aliquid valet. Et I. ad Corinth. . Oreumeso nihil est. Tertio, idem Aposto- Ius ad Itom. 3 referens omnes Circumcisionis utilitates , & praerogativaS , non meminit illius emcaciae ad delendum peccatum originale, conferendam gratiam sanctificantem. suarto , Sacramenta veteris legis appellantur ab eodem Apostolo ad Calat.. 3. Infirma , b, egena elementa :igitur nec in se gratiam continebant, nec
Respondeo ad primum , in Iege veteri tria fuisse operum genera , nempe moralium , caeremonialium, & judicialium . Moralia cadem fuerunt, quae iri lege Evangelica , puta decem praecepta Decalogi; judicialia
autem omnino fuerunt abrogata, sicut &caeremonialia: Mora Ita autem cranc meritoria , ac proinde conferebant gratiam ex opere operantis quando siebant ex fide
in Christum venturum p Unde Apostolus ad Rom. 3. post praemissa in objectione verba, subdit . Iustitia autem Dei per sdem Jesu Chrsi in omnes, sin super omne= , qui credunt in eum : non enim es distinctio ssup. ple personarum udaei, aut Graeci , &c., ratio est: omnes enim peccaderunx,
egent gloria Dei. Iustificati sis ( non ex merato scilicet naturae , aut Circumcisionis , aut operum) per redemptionem, que s. in Cbristo , quem proposuit Deus propitiationem
per Dem in sanguine ipsius ad ostensionemJu- sitiae suae t supple gratiae, quae intelligitur
iustitia, per quam justificamur)propter remissonem praecedentium Auctorum, ut sit ipse
Iustus is, iustificans eum, qui ct ex fide Iessu Corasti. Concludit Ubi es ergo gloriatiomap exclusa est: per quam legem p factorum non: sed per legem Dei ; quia ncmpc tollit
gIoriationem hominis, sive per legem, sive per opera nat uiae , ut non gloLietur omnis caro in conspectu ejus & rationem subdit : Arbitramure enim Ff eari hominem per fidem sine operibus legis . An i Iudae rum Deus tantum p Imo O, Gentium . Eumniam quidem unus est Deus, qui iustificat Circumcisionem ex stae , pr Putium per ,-
diem: Legem defruimus per fidem p absit , seg
legem statuimus .. Ad secundum dico Apostolum nihil aliud intendere , quam quod per Christi
Passionem 'evacuata fuerit omnis virtus Sacramentorum , & sacrificioi um veteris legis; ac proinde Circumcisionem nullius amplius ene virtutis, & essicacitatis , cu rente lege Evangelicae . Quost autem Circumcisio plurimam utilitatem , & essic citatem habuerit, significat ipsemet Apostolus ad Rom. a. ubi ait:' Circumcisio quia
dem prodest , si legem observes . Et cap. 3-Quae utilitas Circumcisionis p multiim per .
ad tertium dico esse argumentum petitum ab authoritate negatim , ex qua nihil concludere licet. Adde quod necesse non judicaverit Apostolus hanc Circumcisionis praerogativam referre, cum illa jam aperte constared ex Genesi cap- IT. nequet id spectabat ad scopum ab eo intentum et siquidem ejus mens erat, retundere Judaeorum vanam jaetantiam, &superbiam, quase Gentilibus adi fidem . converiis praeferri volebant, eo quod illis credita fuissent eloquia, & mysteria , ait cnim ibidem: suid ergo praecellimus eos p Nequaquam , eausati enim sumus , Iudaeor , Graecos omnes sub peccato esse . Unde concludit, An Iudaeorum Deus tantum , nonne is Gentium 3 imo is, Gentium; quoniam quidem unus
es Deus , qui iustisai Greeumedonem ex fide , pro uitum per fidem et Ad quartum duo , Apostolum per infirma, & eg na elementa ibidem intelligere
non sacramentum veteris legis, sed idola Gentium; siquidem versu praecedenti ait et. Tune quidem ignorantes Deum, iis, qui natura non sunt dii, semiebatis. Unde post verba in objectione allata subdit : suibus denuo servire vultis, dies obserdatis, is, men- ses, is tempora , , annos .. Quae omnia
Urgybis : Sit Circumcisio habuerit vimijustin candi, maxime. respeetu Abrahae, cui primum a Deo praecepta est: sed ita non est: nam Apostolus, ad Rom. q. sic scribit et Dicimus enim , quia reputata est . In Circumcisione, an in praeputio non in Cir-
evmeisione, sed in praeputio is signum ae-e it Circumcisionis signaculum, iustitiae sam , quae est in praeputio se &CRespondet Doctor num. II. Circumcisionem equidem non contulisse Abrahae gra
50쪽
Min tiam; Quia, inquit, Abraham jam atti,, gerat, vel tranaeenderat illum gradum, ,, ad quem determinata fuerat Circumcisio.is Et intelligo, nihil ei intus contulit, per ,, modum bacramenti, sive virtute operis, , operati: sed credo, quod ei contulerito per modum meriti , live virtute operis M operantis: quia credo, quod actus circum- cidendi se ex obedientia Dei, &ex cha- , , ritate procedens, ei fuit meritorius, si-- cut & immolatio Isaac. Instabis : Exinde ergo sequitur Circumcisionem non contuli sic gratiam ex opere
Respondet Doctor, negando seque am: nam se significabat certitudinaliter gratiam velia fieri, si mon adsit obex, vel jam inesse Sicut si beata Virgo fuisset in Conce- ptione Filii in summa Plenitudine gra- tiae, ad quam Deus disposuit eam per-H venturam , si postea fuisset baptiEata , ,, nullam ibi gratiam recepistet de novo I tamen Baptismus non fuisset in ca signum ,, falsum, vel incertum , quia gratiam s-M gnificaret, v. t tunc fieri, vel prius dari tam tunc incne.
Odicies seeundo varias SS. Patrum auctoritates, quibus insinuatur Circumcisionem nullam vim, aut utilitatem habuissead conferendam justitiam, & gratiam sanctificantem. Sic Denaeus lib. .c.3. astet it Circumcisionem datam, non ut consummationem
justiirq , sed ut cognoscibile perseveraret
genus Abrahae. Idem amrmat S. Hieron m. in caput 3. ad G M. Damascenus lib. . fidei os thodoxae c. 26. Cbras omus homu . in Gencsim: nonnulli autem explesse dicunt illam non valuisse ad justitiam , sic Tertullianus lib. contra Judaeos c.2. ori ut Itb. Io. in Julianum : Theodoretus qu. I. in Genesim: quibus addere licet Curian. lib. I. contra Judaeos c.8. Ambros epist.T2. igitur nostra assertio militat in M. Patrum doctrinam. Nego consequenIiam, & ad antecedens respondet Doetor qu. c. n. H. idcirco SS. Patres negare Circumcisionem , & alia Sacramenta vetetis I gi, contuli ne gratiam: Vel quia, inquit, parvam gratiam contulit Cir-M cumcisio respectu Baptismi et Vel quia non D contulit gratiam , ut dispositionem, im- mediatam ad gloriam 3 quia non ape-M ruit januam: sed hoc non suit ex defe-,, ctu esus; sed quia fluxit tempore , quo is, pretium non fuit soIutum: Ru quia non
universaliter cuicunque suscipienti. De- terminabatur autem forte ex institutio- sine sua ad certum gradum gratiae 3 ita is quod ultra illum gradum non posset, Mnec intendendo, nec inducendo: & ita risi tantum gradum inveniret in suscipien- ,, te, nihil ipsi conferret. 33Ne igitur 3S. Patres invicem committantur, & aliqui aliis repugnent, uno aut altero cx illis tribus modis a Doctore assi gnatis explicandi sunt: & merito quidem, nam aliqui, ut Irenaeus, Tertuli., Hieron. , prianus dicunt Circumcisionem datam
esse in signum, & non in justitiam; quia
explicant effectum explicitum Circumcisi nis, & magis notum; quia peream genus Abrahae distinguebatur a caeteris c entibus: aliqui vero, ut Cyrillus, &Basilius lib. de Spir. S. c. I q. & Epiphanius Haeres. 8. I quuntur in genere de legalibus respective ad Sacramenta novae legis, & sic Circumcisio in comparatione ad Baptismum, quasi nihil erati sicut figura, & umbra rcspectu veritatis , quam significat, nihili reputatur , licet revera in se sit aliquid. Objicies tertio Conc. Florentinum in de
creto Eugenii sic pronuncians'. Sacramenta not ae legis multum differunt 1 Sacramen.tis veteris legis; illa enim non cavsabetnigra
tiam , sed eam solum per passionem Christi
dandam figurabant: haee vero nostra ,-
tinent gratiam, im ipsam digne suscipientibus
conserunt. Quae utique doeisina confirmatur a Tridentino sessi. I. can. a. de Sacramentis in genere: Si quis dixerit ea ipsa no legis Sacramenta, 1 Saeramentis antiquae logis non dignerre 3 nisi quia eaeremonis alis , On alii ritus externi, anathema sit. Respondeo primo , utramque illam ausi ritatem non excludere vim, & cssicaciam Circumcisionis, quae non potest comprehendi subdiacramentis antiquae legis 3 quippe climante legem annis Aco. instituta tit: unde Christus Dominus Jo: . Judaeos alloquens , ait: Moyses dedit vobis Cireumcisionem, non quia ex Mosse est, sed ex Patribus. Quae utique responsio eo debet majoris e se ponderis, quod non sit verisimile Conis cilia voluisse decernere aliquid contra doctrinam S. Aug. , & aliorum 33. Patrum,
nec-non & contra sententiam celebriorum
heologiae Doctorum et igitur fatendum est
illa Concilia loqui stylo, & verbis ipsius
S. Aug. qui in Ps. 23. Sacramenta notis Testamenti cani salutem , inquit, Facramenta