장음표시 사용
561쪽
Unde ad Concilium Tridentinum: dico, illud verbis laudatis loqui de Satisfactione simpliciter, nempe quatenus est 3 econciliativa, & meritoria de condigno , ad quam haud dubie requiritur vita in Christo, seu status gratiae , de hac autem Satislactione hic non est sermo, sed tantum de Satisfactione, quatenusest solutio debiti, & vin dicativa peccati, quae utique fieri potest quovis in statu , de hac satisfactione reconciliativa, & meritoria loquitur Catechismus Romanus, ut colligitur ex num.
Praecedenti', ubi ait et Atque ita fit, ut Iustis nihil deesse videatur cum operibus , quae Dei virtute effieiuni, b, divinae legi pro humana mortalique conditione fatis sacere, is vitam
a ternam, quam scilicet, s Dei gratia ornati 3 vita deraserint , consequentur , mereri possni . Guibus verbis, ut apparet, loquitur Catechismus de Satisfactione reconciliativa , & meritoria de condigno vitae aeternae , non autem ut est solutiva pinae debitae peccato . Quam utique duplicem Satisfactionis acceptionem etiam agnovit idem Catechismus clim ait n. 8y. Nonnulli definierunt Satisfactionem se: Satisfacere est Deo debitum honorem impenderet. suodautem neme debitum
honorem Deo possi tribuere , nisi qui pereata omnino vitare rasitvat , satis apparet . Et fatis facere es peccatorum causaI excidere, O eorum suggestioni aditum non indulgere , inquam sententiam alii assenserunt i satisfactionem esse purgationem , qua elieitur quidquid
sordium praeter pererati maculam in anima resedit, atque si paenis tempore definitis, quibus tenebam&r, absolvimur. Qu*duae partes Satisfactionis, purgatio sordium , de absolutio a pqnis , quarum prima non con
venit Satisfactioni peccatoris, quia ( ut ait Scotus supra nee est reconcilians, nec placanI . Altera autem competit, quia est v
Iuniaria redaitio debiti, sive est rei debit tintegra solutio. Cum enim virtute Clavium Pgna temporalis Purgatorii mutatasit in p*nam temporalem hulus vitae, qui fiant v Iuntarie reddit , integrc solvit rem debitam , amicus ejus sit , vel inimicus , cui solvit , quid interest y Nonne inimicus potest satisfacere debito justitiae commutativae , solvendo pretium rei emptae p Nemo dubitat. Cur non similiter possit satis
facere debito Justitiae vindicativae, seu pu-nutivae pObiiciunt adversarii, Scriptura lacra aperte testatur, Deum reprobare omnem poenia tentiam, & satisfactionem oblatam ab homine pqnitente in statu peccati. Sic Isai. si suare ieiunavimui, is non aspeximp hamiliavimus animas nostrai ,-vestime mee iodie ieiunii vestri invenitur voluntas Destra be. Et Prov. I s. Longe es Dominus ab impiis .es, orationes Iustorum exaudiet. Et I. ad cor.3 2. Si tradidero corpus meum, haut ardeam .ebaritatem autem non habuero , vibit mihi prodes ...
Respo eo, prioribus Scripturae oraculis,
idcirco reprobari opera peccatorum, non
praecise , quia fiunt in statu peccatis, sed quia eliciuntur cum affectu pepMndi: ideo namque Isaias dicit reprobari sejunia Iudae irum, quia annexa habebant levia peccata
contentionis , & inimicitiae et Ecce, inquit ad lites es' eontentiones ieiunatis, icti pereulitis pugno implieidie. Ad Apostolum dies, ipsu in non loqui tantum de cnaritate habituali, sed etiam de actuali. Porro constat, sine charitate inuali aliquem posse justificari, ut fit in infantibus, qui martyrium subeunt nec & non in eo adulto qui Pona fide pro
Christo moritur, quamvis ejus memos iae non
occurrat peccatum quo reus tenetur, quod.que affectu charitatis detestari deberet. Non igitur loquitur Apostolus generaliter , sed tantilm de homine adulto, qui suis bonis operibus intendit promereri vitam aeternam , Quod utique exequi non potest ,
nisi sit in statu gratiae, & habeat charitatem
Obiiciunt secundo, pqnae quaecumque humjus vitae per se , ac nude sumptae , . non sunt comparabiIes, nec ullam proportionem habent cum pgna vitae futurae, . ac subinde per se non habent valorem , ut remittantillam pqnam: igitur necessarii est, gratia,
a qua nunc valorem. recipiunt: illaec autem
gratia est sanctificans, a qua Sptisfactio dignificatur , & proportionem moralem labet ad poenam alterius vitae et igitur ta-is : gratia praerequiritur ad validam Sa
Dictinguo primam consequens: Ad eam ne- cenaria cst gratia auxilians, & adjuvans , Concedo, quia ut diximus illa Satisfactio
fieri debet per Chri itum : hoc est beneficio ipsius gratiae sanctificantis & habitualis ,
nego maxime quando batisfactio est tantum solutiva debitae poenae .
Urgent 3 3atisfactio illa in statu peccati esset tolutiva pgnae debitae, vel de congruus
562쪽
ves de condigno: Non primum, quia penitens in statu peccati indignus est cujusvis boni , ac subinde incapax ut satisfaciat aut mereatur de condigno, de ideo gratia est principium omnis justitiae apud
Insuper ad id requiritur promissio divina, in qua justitia tam Satisfactionis, quam meriti fundatur ; haec autem non fit hominibus in peccato mortali manentibus, sed justis. Secundum etiam dici non potest, nisi mese gratis r ubi enim revelatum est, aut unde constat, Deum hac liberalitate uti cum inimicis suis, ut eis remittat poenas, pro quibus ipsi vere non satisfaciunt, cum lex generalis sit, ut quantum quis glorificavit se in deliciis, tantum ei detur tormentorum; &e contra generalis etiam lex sit, ut, quod sine charitate fit, nihil pro.
Respondeo primo, prorsus esse indifferens ad rationem Satisfactionis, quod fiat sive de condigno, sive de congruo, dummodo debitum Ceolvat et sicut ipsi pariter indis ferens est, quod liberaliter, & ex misericordia , vel exacte , seu ex justitia a Deo
Respondeo serando: Satisfactionem in statu Peccati exhibitam, esse solutivam pqnae de
condigno, quantum ad solutionem poenae temporalis debitae, non autem quantum ad reconciliationem: Haec enim Sati,factio, inquit Doctor, non es reconcilians , nec placans , N. idcirco non disponit satisfacientem ad vitam aeternam , nec removet immIedimentum ab ejus consecutione praeminiens, nempe peccatum . Porro Satisfactio illa non est de condigno ex opere operantis, nec suum mutuatur valorem, suamque moralem proportionem ad debitum persolvendum ex dignitate personae, sed habet il- Iam condignitatem ex opere operato, seu quatenus bacramentalis est, &suum valorem, suamque moralem proportionem ad debitum persolvendum accipit ex dignit te bacramenti, per quod opus istud elevatur, di constituitur pars integralis Sacramentit quia injungitur virtute clavium, &acceptatur a Deo, quatenus Condonando Iieccatum per Absolutionem Sacramenta-em, Commutavit poenam aeternam in hanc temporalem Satissaetionem. Fateor itaque , 5atisfactionem impensam in statu peccath morialis, non esse condignam ex opere Opeiantid L sed nullu* hactenus probavit, eam sc non debere fieri, nec quod suffcere non possit, si sit tantum
condigna ex opere operato. Nihilominus, quamquam haec forte vera sint, quantum ad speculationem, attamen si praxim attendas, tutius est suadere poemtentibus , ut
omni studio incumbant injunctas sibi Sa.tisfactiones implere in statu bratiae, secundum prudentem eorum existimationem , hoc est, quando non sunt conscii alicuis
jus peccati mortalis quia Satisfactio in eo statu exhibita . non sollim est solutiva phnae debitae , sed etiam promeritoria ulterioris gradus gratiae, sicut & novi juris ad
De Di amine , seu Paenitentia publiea Ninum est, ac compertum apud Theo- Iogos, duplicem esse Satisfactionem,
Sacramentassem unam, Canonicam alteram
Prior est, quae a Sacerdote ad nutum poenitenti injungitur post emistiam suorum deis lictorum Confessionem, Ac ante conceolam Ab olutionem sacramentalem: post rior vero, quae praescribitur ab Ecclesia.de statuitur vel in Conciliis, vel in Canonibus Poenitentialibus pro gravioribus delictis diluendis . . Haec rursus duplex est, privata videlicet,&publica, heu quae private, & in particulari fit a poenitente, ac semotis omnibus arbitris, ves quae in conspectu Ecclesiae, & fidelium ex praecepto Ministrorum, ac Pastorum Ecclesiasticorum exercetur a Insuper haec iterum duplex: nempe quae fiebat ab adultis ante Baptismum, ut ad illum suscipiendum sese disponerent: altera vero, quae pro peccatis post Baptismum commissis expiandis suscipiebatur. Quod
enim ncmo adultus sine aliqua publica M. nitentia ad Baptismum admitteretur, colligitur ex Actor.a. ubi S. Petrus monet: Paris nitentiam , inquit, agite, is baptiratur unusi quisque vestrum. Hujus pariter veritatis testes lunt Patres, atque imprimis Tertullianus lib. de Pqnit. usque ad T. caput, ubi ait: Sa- uti hominis praeministrat Paenitentiam destin re purgandis mentibus praeposyam, b, munda pectoris domum superventura Diratui sancto p rare. Unde cap i. necessitatem hujus renitentiae indicat, quia lavacrum a Uvatio ess
563쪽
. Q, quae fides a Pt entiae fide incipitur,
di commendatur, qua nimirum corda purificantur: Non ideo ab imur, inquit, vide.
inquere desinamus, sed quia desivimus, quo. piam iam erede toti sumus f haec enim prima
obdieantis tinctio est, metus integer. Huic omnes Patres adstipulantur , ma-aei me S. Augustinus hom2 . cap. I. ubi ait:
Deque ad Baptismum Christi, in quo omnia Hecata delenim , quisquam bene aecedis, nisi agendo Paenuratiam de vita pristiva; nemo
enim eluti vitam navam, nisi quem veteriss nite=. Et homil. So. cap. II. Pgnitentiam hanc novum hominem parturire, ait: Donec Per Baptismum salutare omnium praeteritorum Fiat ablutio pereatorum, ut tamquam severonato doloxes transeant , quib- discera urge-haatur ad partum, is, tristitiam laetitia eou. sequatur. Dmnis enim qui iam arbiterum Eoluae. talis sius constitutus est, eum accedit ad Sacramenta Dedium , nisi eum peniteat vitae meterii , noram non potest inoboare. Et postea et ab hae paenitentia cum baptisantur , soli parvuli sunt immunes, nondum enim uti possunt Mero arbitrio. Caeterorum hominumaeullas transit ad Christum , ne inripiat es
se , quod non erat , nisi eum p viteae Disse
Hoc ipsum etiam docet Concilium Trudentinum sese. 6. cap. 6. ubi inter caeteras
dispositiones ad justificationem, maxime per
Baptismum obtinendam , Poenitentiam annumerat, Cum ait: Movevtur adversus ste
cata per odium aliquod, is detestationem, hoco, per eam p vit/miam, quam ante Baptismum agi vertet, & Husus autem, Psnkentiae ritum Iuculenis et explicat S. Augustinus, sed maxkne hom. 2 . exi o. necnon lib. II. de Symbolo. ad Cateo menos citia pariter ii l. etiam c. I. tibi vario hujus Pinitentiae ritus enarrans, quibus nocte ante Baptismum proxima Catechumenus initia hatur, refert quod susce- Pius in utero abiEcclesia matre parturiebatur, meminit signi crucis, exorcismorum, serationum, Canticorum spiritualsum, in fumationum , cilicii , inclinationis cervi cum, humilitatis pedum, pavorisque, cum uo quis ex loco secreto producebatur in. conspectum totius . Ecclefiae, ibique cervice hae miliata, quae male fuerat anth exaltata,
in humilitate pedum, seu nuditate, cilicio substrato encommunicatus petebat, Proba me Deus, , festo eor meum; sicque purga, tvs caumo sa lutis cantico. accipiebat frin,
bolum, & profitebatur renunt are se diabo.lo, pompis, & Angelis eius. Hanc autem
Pinitentiam non agebat Catechumenus, ut pro peccatis Deo satisfaceret g eorum enim remissionem gratuitam plenissimam in Baptismo accepturus erat, sed ut se ad gratiam suscipiendam , & vitam novam pro fitendam veteris odio, & detestatione pararet. Ita Bagotius differt. I. cap. a. sed . E. Hic autem non est futurus sermo de Pq.
nitentia, dc Sati,factione publica, quae fiebat ante Baptismi susceptionem, sed dumis taxat de ea , quae post susceptum Baptis,mum fieri solebat a fidelibus, qui in granis dia peccata lapsi fuerant, de qua utique Poenitentia tria sunt delibanda : Primum. Ruotuplex illa fuerit: Secundum, quot illius erant gradus: Tertium, de quibus pe catis fieri solebat: quae utique omnia insem quentibus paragraphis discutiemus es. I.
mota phae fit P uentia publiear.
RE pendea: Penite iviae publicae tria fui'
genera; alia etiam erat iberata
praecepta ab Ecclesia; aIta rasinistio a puni. tentibus petita, de eis concessas alia deniquest mnis, quae utcumque ab illis duabus erae distincta: Prioris pcnitentiae exempla Plurima suppetunt inhiltoria Ecclesiastica, conis statque nedum ex Conciliorum decretis, de sanetionibus, sed ex antiquissimis Canoniis
bus, & Ritualibus penitentialibus, in quibus decernuntur, & praescribuntur poenae pro certis quibusdam criminibus eluendis abeundae ae Penitentibus. Imo idipsum colligitur ex Scriptura sacra: nam Christus Dominus conferens mpostolis, de eorum buccellaribus, Matth: i8. v. I S. potestatem ligandi peccatores, de eos absolvendi , quomodo quivis iuridica hac sita potestate uti debeat, sic praescribit, ut si peccatum occultum fuerit, clam
reum castiget; si vero admonitus non reis se erit, adhibeat unum, aut alterum te, flem , quos si non audierit, tandem cum ad
Etrusiam deferat: Si peccaveris in te iratrama , vade, is corrape eam. inter te, vi sum salum. Si te audierit, lucratus eras fratrem cuum. Si augem te non avd erit, ad ista testem unum, Des duos , ut in ore Gomm,
564쪽
m avo praeeapto Ch isti S. Augustinus in
cap. ultimo lib. de Corrept. & Gratia infert , quod Paulus vult , pereantes coram Umnisos corripi, ut meteri timorem habeant , de his peccatis accipiendum esse, quae non Iatent. Et in serm. I S. de verbis Domini
cap. S. & sequentibus, duo haec Chrliti, &'postoli precepta concilians, ait, in secreto eorripiendum esse fratrem, tum in te peccaverit, idem, cum tu scis , quia peccavit , suis Mim secretum fuit, quando in te pecca. Qit , secretum quaere, cum co ripis quod peccavit . Nam si solus nosti, quia peccavit in te,
eum vis coram omnibuI arguere , non es
correptor , sed proditor. Et allato exemplo S. Joseph B. virginis conjugis, sic pergit: Peccavit erro iv te frater tuus , si tu solus napii sine. Mia in te solum 'peraruit. Nam si multis milientibus tibi feeit 'inivriam , O, in illos peccavit, quos testes suae iniquitatis effecit : hanc rationem reddit: suando me audiente fratri meo quisque injuriam Deit, absit ut rame iniuriam illam alienam putem. Prorsus
mihi ferit: imo is, mihi plus Irrit, cui
putavit piacere quod 'eit: ergo ipsa eorripien-- fu it secretius , quae peccantur secretius . vii n seio quem homicidam mise ui , ,
nemo aliuI eum netvit , nec prodit , inquit Augustinus, nec negligit , corripit in secreto, & persuadet Phitcntiam . Sunt homines a teri in domibus suis, in sterno stre- eant, aliquando nobis produntur ab uxoribus fuit , plerumque etelantibus, aliqvando marito. um salutem quaerentibus; nos nβn prodimus m palam , sed in secreto arguimus , ut ubi contigit malum, ibi moriatur malum ..
Quibus verbis S. Augustinus designat crimina, ob quae maximo Poenitentia pu-hlica esset agenda, ncmpe adulterium , &homicidium, quae cilm iecreta dicit , non ita intelligit fuisse occulta, ut non in ali-Nuorum notitiam venerint: nam adulterii illius uxor accusatrix erat conscia, & ut
illud probare pollet , aliquos domesticos testes habebat 3 nihilominus vult S. Augustinus adulterum illum non publice , id est , in conventu totius Ecclesiae argui , sed privatim, hoc est, in conspectu peccaeorum s 'nempe , vel in praetentia ipsius
uxotis , Quae criminis erat conscia, necnon de domeuieorum, vel etiam forte quorum dam bacerdotum secreti tenacium . .
- Quod autem ea perpetua lacrit in E clesia praxis, nempe cogendi aliquos pec-sa orsi ad ineundam cinitqntiam publicam, constat ex libro I. Constitutionum Apostolicarum, ubi cap. 38. legimus et si aliquis durus , obstinatusque erit, die mel aer si novavdierit, sit tibi ut Ethnieus, is Publieanus ris ne ad Melesiam tanquam Christianum almittas , ,e. Si autem vult agere Paenitentiam, suseipe, bc. Et cap. I. at vero quem a P nitentia alienum videris, obduruisse , hunc tu eum maerore ut insanabilem ellae eae
Eeel M. Tollatis, inquit, improbum ex vobismetipsis. Deietis reverentes flat Israel . Euinychianus Papa apud Burchardum lib.
I. cap. I . ad rem nostram directius colliniare videtur: Si quis vero perpetrato periurio, avi quolibet criminali peceato, timens P nitentiam longam . ad Consessonem venire noluerit, ab Ecclesia repellendus est, sive a consortio, b, eommunione fidelium , ut nullat cum eo comedat, atque bibat, neque oret , neque in sua domo eum recipiat. Antinui istius moris testis est S.Cyptianus epillis 2. adversiis Novatianos disputans. cum dixit: me ad Paenitentiam quis a nobig
eompelli totest, si fructus P visentiae substrah
tur. Ad Pqnitentiam igitur compelli solebant, quos crimina perpetrasse constabat Idque probat Cyprianus argumento sane notando I Eo quod authoritatem peccata remittendi Deus Ecclesiae concesset it , credens authoritatem cogendi ad Penitentiam ex authoritate absolvendi necessario consequi. Ad eumdem morem respicienS quomque Pacianus scribebat epist.3. contra Sympronianum: sive baptietamus , sive ad Pa nitentiam cogimus , seu Ddiniam relaxamus , Christo id auctore tractamuI. Hinc publici peccatores de crimine quomodocumque convicti, si sponte Pqnite tiam publicam agere nolebant, non solum ad eam pur gravem Ecclesiae interminati nem, & sententiam excommunicationis cogebantur; sed & si Censuris Ecclesiasticis
non deferrent, ast id cogebantur authoritate Principum, & virtute brachii saecularis, ut constat ex Concilio Moguntino sub Rabano can.28. ubi legimus et in Episeo inrefluosos penitur investigare studeant, omnino deerevimus. esuod si pluitere noluerint, de Ee- eum expellantur. Ouod , Facerdotum iam
nitionibus noluerim aurem accommorare . v
lenies in pristivis perdurare criminibuI , oportet eos per Meviaris potentiae diseiplinam ratam prava consuetudine coerceri . dimilis C non legitur in Concit. Turon. sub Car
565쪽
cap. sto. Hormae. Concit. cap. Io. Suesse . vero cap. 2. Ivo par. O. cap. 6S. Obtentum
est etiam a devotissimo Prive e ut incesti , is quilibet alii perditi , examen Episcoporum refugientes, per Iudices publicos ad eorum
praesentiam deducantur , ne ulterius illecebram praeandi nutriat impunitas vitiorum .
Hinc fit manifesta ratio, qua Reges, ac Principes commoti tam lubenter Episcopis, & eorum Ministris aut horitatis suae auxilium commodarunt. Tunc enim vitiis regna purgantur, cum disciplina Ecclesiastica in iis diligenter custoditur. Unde in Concilio Tullens a. cap. a. sic statuitur de virginum , & Viduarum corruptoribuS . Viri autem , qui vim eis intulerunt, i, ipsi censura meles mea ad Paenitentiam eonsrahgantur , Prineipes, is, Iudiees hane in popinse Dei diligentiam adgaheant , ut tibicumque tales in potestate eorum ab Episcopis requisiti fuerint, ab que mora eos exhibeant , ne forte F dissimulaverint , aut mandatum Episcopi contempserint, ab Ecelesia Dei proiecti , nee sepulturam eum fidelibuI accipiant. Si Comites , aut eorum Ministri auxilium Lpiscopis, vel eorum vices gerentibus denegabant, tum gravissime pro ratione denegationis a Principibus puniebantur . Explicari hoc melius , & discretilis non potest, quam verbis Carolini Capituli, quod habetur lib. I. Capitularium cap. 33o. alias 33s. & fere ante octingentos annos in suos Canones retulit Isaacus Lingoniensis tit. . c. I 3. Si aliquis, tam liber, quam servus, aut Helemmeus , vel Fise nnus proprio Episcopo, vel suo Faeerdoti , aut Arcis acano inobediens, vel contumax , sive de hoe, stris de alio quolibet stetere extiterat , mnes res eius ra comite, aut . Miso Epist Pi contendantur, usque dum Episcopo suo Mediat, aut canonice paeniteat. suod si me se ita correxerit, is, ad viseopum, is canonicam Paenitentiam venire distulerat , a Comite comprehendatu , is, in eareerem sub magna
rvmna retrusus teneatur, nec rerum suarum
potessarem habeat , quousque Episcopus Ius rit. su)d si Comes , vel eius Ministri hae
adimplere aestulerint , eanonup ab Episcopo , vel a sua Ministro excommunirentur , b, useque tam hae plenius ad inpleat, semper Communione Catholicarum emeat et usque dum ipsi Episcopo immanius erga eum aliquid agere pla verit. Si vero, quod non optamui , isset Comes aut de praedictis causis, aut de ipsa Ex. commmutaturum inobevi:ns aut negligelli a paruerit, hoxore Comisatas , pariterio, Cora
munione careat, usqxe dum ambo in nostram prasentiam veniant , At nos illum Epistopali authoritate, atque imperiali metu ita eorrea mus, ut caeteri timorem habeant, ne deine Italia committere vllatenus audeant. Haec M linus quae mihi necessarium ascribere visum est , eo quod illius temporis praxim evidentissime admodum explicentia. Similiter io CapituIis Caroli Calai ex Synodo Pistenti ann. 862. cap. - - a tem Episcopi, Evangelua, is, a stolica, a
que Episcopali authoritate, tentorem , is, retagni quemlibet florentem , si eommovitus tuae Evangelicum praeceptum se suosque homives corrigere na uerit , i , heet ipse salia non fa-eiat, tameae si fui, vel in boo Maio manem res talia fecerint, si eos non correxerit , . Os
emendari qua faciunt non obtinueris eo ast ad Pinitentiam non produxerit, irae exc-- municetur secundum sacros Canones . Aaec suos homines ad emendaetionem , Os P vi miiam reducat . Deinde hujus rei ratione
reddita , pergit et Si autem ipse potens, Dessenior satisfecerit Episcopo , O, Missis regiis, quia suos homines ad emendationem , ad uentiam non potes ad rere 3 sea seipsum
vult , aut talibus immunem ostendere ,havst
digne satisfacere, es, huiusmodi molestias a suo obsequio reiicere , es, Dei inimies s perseqm ,
tunc aui non excommunieetur, avi ab excom
municatione solantiae . Nec minus evidenter praecedens doc capitulum quod contendia
Nihil hac in causa Iegi potest ilI strius , & augustius Iege ArnuIphi Imperatoris , quae refertur Can. 3. Concilii Tributiensis, quod celebratum est animSos. sedente Papa Formoso . Postquam praeclarum prooemium Iegi suae texuit ex variis Scripturae locis, tandem sic colligit i Idebeo non potentiam ostendentes , se iustitiam exhibentes , praeeipimus i av-
thoritate nostra iniungimuI omnibuI regni v si Comitibus , post quam ab Episcopis mathemate inop uvicationis percelluntuae, e tamen ad Pcnitentiam non inclinauetur , σι ab ipsis comprehendauetur 3 Os antet uos perferantur , ut qui . divina iudicia noue verem
ivr , humana sententia seriantur , OQ. Si iam rebelles fuerint , tit comprehendensibus repugnare studuerint , O in tali temeritate intemecti fuerint , praeeio Episcoparum i tersectaribus nulla imponatuF P nitentia ,
praecepto rastro a Gere issi nulla a
566쪽
De Poenitentia publica . . s Si
m exta queatur,eomposuis. Ipsi Comites ab
Episcopis mcommunicati ad Poenitentiam
agendam abi ipsis Episcopis coguntur . &Imperatori ab eo puniendi sistuntur . U-- rege i vox German*absignificans illis temo Foribus o mulctam Pecuniariam homi eidii causa impositam . Ita Morinusetaib. A de
Ex quibus apparet, . aliquos peccatores ad ineundam publicam Poenitentiamqfuic se coactos, non solum per Ecclesiae interminationem; ae imperium, sed etiam per authoritatem Principum me non, & Magistratus iaculatis. ine. Poenitentia publice etiam fieri solabati ab aliquibus , qui voluntatie , acclibero fere ultro ei subjiciebant, cujus quidem volinM tartat Poenitentiae meminit S. Ambrosius lib. r. de Poenitentia, ubi ais i si quia aeculta eriniuria habens, propter Christum tamen fla- ara se egeris, quomoao astu reeipitur, si ei communio non refunastur Ubi vocabulum studiosa significat, Poenitentiam voluntarie suae piam, maximet cum loquatur sanctus Amis brosius de crimine occulto, propter quod eluendum Poenitentia publica nusquam im-rrabatur. Quod autem sermonem faciat Ambrosius de Poenitentia publica , . apparet ex his, quae subjicit et Volo veniam reus speret. petat eum lacramis ,petav mitium. p tat post , totius fletibi, ut etvosmmae , bi steret , cum serando, is, terim fierit aetata eius Communio,. credat remissius si supplicasse, fletus augeat miserabiliter , postea reverimur , teneat pedeI pracbui , Uealetur Oseulis, lavet
. Nec obscure idipsum colligitur ex his i. Augustini verbis homilia so. c. q. Nemo qrbitretur, fratres pro erea se eo lium, pel tiserae huius debere Hentientia tontemnere, quia multas fori advertit, is novit ad saera
altaria aereisse , quorum talia crimina non
ignoras. Multi enim corriguntur , ut Petrus 3 multi tolerantur ut Iudas, misti nesciuntur. Quia nimirum non deferuntur ad Eccl Lae Antistites. Nos vero a Communione '
hibere quemquam non possumar , quamvis hae prohibitio vondum sit mortalis, sed mediueinaui, aut seonte consessum aut in
quo , sive saeculari, sitia Ecelesiastaeo iudieio
nominatum, atque convictum. Uulbus significat, aliquos Peccatores non conuiuos ultro, ac, sponte confiteri peccata , ' ohi beii a Communione, Iullserat titius Henitentiae consilium amplecti.
Huc denique diectat , quod SLeo Ubstola M. da Confessione publica non divulgatorum peccatorum, quam imperiti Sacerdotes nonnulli ab hujustnodi poenitentibus spontaneisuexigebant, quia in aliis usurpatam videbant. disserens, laudat quidem avnullorum plenitudinem Dei. quae propter Dei timorem apud homines erubescere non ve
retur, eam tametu consuetudinem , aut pnia chusum vitat, ne masti a Paenitentiae rem diis arceantvr, dum aut erubescunt, aut metuunt lximicis suis sera facta reserari , quibua possint legum eonstituimae pereetii. Quorum fidei plenitudinem ii Iaudat . non id tantilm, ad quod vi legis tenebantur, sed aliquid amplius: sponte fecisse, quosque mulistos indilcretiu illo rigore Consessionis publicae a Poenitentiae remediis arceri, ait Leo .
eam non coactos sed spontanea pietate amplexos esse; valde probabile est.
Hujus autem spontaneae taenitentiae varia
proferuntur exempla a SS. Patribus . inter quae praeclarum refert sanctus Hieronymus epist. Jo. quae Fabiolae est epitaphium, ubi narrat quomodo: Fabiola ob illicitas nuptias, utpote superstite marito contractas ,
sed quas sibi licitas fuisse, bona fide crediaderat, Poenitentiam egerit: Fabiola, inquit,
quia persuaserat sibi, is, putabat a se dirum
re dimissum, nee Evangelii vigorem nmerat , in quo nuberet tinis a causatio orirentibus u ris feminis amputatur, dum multa diaboli viatat vulnera , tinum Me ta vulnus accepit tahi postea ait, illam se dolasse, quasi adest
rium commisisset, seu quasi eius rea fuisset, nec ob ignorantiam , veniam meruisset is
Quare quamdiu bona fide illi secundo viaro juneta haud dubie, ut tunc moriurat, Eucharistiam percepit, nec ab ea Per Epila pi imperium prohibita est; ae post mortem
Dudi viri insemetipsam reversa, Poenitentiam poposcit, di induta sacco errorem publice confesta est, eum scilicet Evangelii De re cognito, peccatum suum agrimit , saccum induit, , stetit in or ne poenitentium amo diem Paschae, vervit evncti, viami suum, is deraserem in e more cicatrirem sera Romaeonspexit. Dissuta habuit latera , nudum caput,
elausum py . Non est ingressa Ecclesiam Dominii, sed extra eum Maria Prore Moysis sep
rata consedit, vi quam Sara os decerat ,
ipse revocaret. Quamobrem Fabiola Poenitentiam. hanc non coacta subiit sed .v lens poposcit ob crimen toti Romae nois
567쪽
Solemvis nevisentia ea dicitur, quam Pgnitens perpetuo observandam suscipiebat , & ad vitae austerioris institutum se obstrin. gebat vel in Monasterio , vel sub Monachorum cura, & disciplina . Unde status ille non tantum habebat ossicia aliqua Poenitentiae publicae sive imperatae, sive concessae, sed etiam in his perseverantiam, & quamdam immobilitatem annexam inducebat, in quo differebat ab ea conditione pgnitentium, quae tantom erat via, & prpparatio ad reis conciliationem obtinendam , qua obtenta cessabat obligatio agendae ulterius Poenitentiae publicae. Secus namque erat de iis, qui austeriorem vitam fuerant professi : nam ad ejus observantiam revera per Ecclesiae Antistites poteram cogi. de si ab eo instituto deviassent, ad illud Censuris Ecclesiasticis debebant revocari. Pqnitentes autem illi dicebantur convers, non quod omnes, qui hoc Pqnitentiae genus , & institutum luscipiebant, graviorum criminum Rei fulsesent, plerique enim ex pietate sponte illud assumebant, sed quia distincti erant a Monachis cum quibus degebant, quamquam ab eo instituto non pollent defleetere. Hinc Canon 33. Concilii Toletani q. ejusmodi Poenitentes, de Monachos in eadem vel ut classe collocat , deficientesque tanquam Apostatas anathemate percutit: stuicumque, inquit, ex saecularibus aecipientes riclitentiam totonderunt se, is rursus praevaricantes Laiei
effecti sunt, comprehensiab Episcopo, adtentiam, ex qua recesserunt, revertentur. Euodsi aliqui per Paenitentiam irrevorabiles sum ,
nec admoniti revertantur , vere ui uastatae coram Ecclesia , .anathematis sententia condemnentur. Et idem statuens de Monachis Ap statis, subjungit suae 'ma servabitur e iam in Hiduis, Uirginibu ue sacris, ae .H
rentibus feminis, quae sanctimonialem habitae induerunt, is postea aut usem mutarunt aut ad nuptias transierunta . In idem conspirat Concilium Toletanum octavum Can. . ubi lenovans praefatum decretum , ait : suoniam tanta ex uperversitas hominam , ut hi quos sub religioso habitu Paenitentiae profissio per peccatorum De Ixiam ad manum sacerdotis deducit. ves inc vir, iterum rediviva malitia ad pristin G. ea sordea revocet , huius rei eausa Deo id cernet, ut si qui ingenuorum utriusque sexus, sub nomine Paenitentiae in habitu religioso sum
conversati, post haec autem comam Aa trienui, uti vestimenta saeuam summis, ad Mnd reliquerant , redierunt, aut redierlat, agi sevos civitatis , in cujus territorio sunt conversi , eo rebensi rursus legibus Paenitentiae in Monacteriis subdantur inviti . seuod si fuere propter aliquem potestatis vigorem di file fimi tum Aut pia ia-um Cavonum
salueruat Decreta , quaasque ad dimissum ora
dinem revertantur, excommunicara habeanor,
Ex quibus apertei constat , hujusmodi Poenitentes Iongc diversos fuisse ab aliis
poenitentibus publicis, tantum enim abis est, ut qui in eo i latu versabantur , ali ni essent a Communione , & participa-itione Sacramentorum Ecclesiae t imo eis: Ecclesia excommunicationem comminatur, nisi aisi statum , quem deseruerant, rem
c Cujus utique solemnis Poenitentiae Idcuislantum , ac praeclarum exemplum profere Concilium Toletanum I 2. ca. I. in persona uuambae Regis Hispani, qui, cum a gravissimo morbo, convaluisset, audiens pro
se factum fuisse votum, quod si illi restia
tueretur sanitas. , perpetuam. Poenitentiam
ageret, omnit habitu, M. Iure regio se ab dicavit, Se suscepto Religionis debito cultu, & venerabilis. Tonsurae sacrae signam Io, Emitentiae institutum suscepit . Qualiuautem, quamque acerba , & austera serio quorumdam hujusmodi conmsorum, .seu poenitentium Satisfaimo, non obscoeetiari: rat .S. JoannesjCliniacus in scala perseelio metimativae vero gradu v.i a . . Cum aintellexissem ego imbecillis homo, esse quamdam raram , . Ac inusitam istam, abjectissimamquc vivendi rationem quorumdam, qui in privato, di separa- m. quodam loco , . quem Carcerem di- ,,cunt, degunt , subjecto tamen illi, alteri. xiv. quod supra laudavi. siderum fideli Aecenobio, & adhuc ibi moraret, roga .s,
vi sanctum illum Praesidem , uti mihi taliceret sedem illam coram inspicere . is Cessit precibus meis ille inclytus Coem is: nobii Antistes, quod nolletume ulla 'ra-. tione onensum. Cumergo ad locum il- ,, tum renitentiam , imo vero ad rqgrin is inem lugentium c Carcerem inquam ) ,, venissem, vidi revera, si fas est dicere, Hque, uti. solet, hominia ignavi oculus non rividit , &inpriis aures non audierunt , qu*- Hsque in cortirigit non ala derunt , facta, is inquam, & vel ba quam: Deo quodam- modo possint vim inserre, istudia dc ha- bitus quae clementiam ipsius statim instem in
568쪽
, ctant: Vidi quosdam ex innocentibus illisis reis totas noctes ad usque mane sub diota immotis pedibus stantes , & miserabiliter ,, Cum somno, & natura luctantes, viqueri hujus pene fractos; dum nullam sibi pe- nitus quietem indulgerent rum imo seipsos
M graviter adhuc objurgarent, & convitiis is insuper, & contumeliis excitarent. Alios elum intuentes, & illinc opem cum lata mcntabili voce, semituque implorantes. M Alios item , qui in precibus persevera M bant, manus post terga sceleratoi um ri ,, tu revincti vultus alto myrore confusos humi defigebant, ut qui se indignos judiis carent, qui c*lum respicerent, nihil au so, loqui, nec ullam vocem mittere, nec M precari, Deumve prq Cogitationum turba, ,, dc conscientiptrepidatione, di ignominia M appcllare, non habentes quid , quomodo dicerent, undeque Precum exordia H duccrent, sed solam animam ratione coriis,, fusam, mentemque Deo, pleni tenebris,
& subtili quasi desperatiqne affecti, repr*- sentantes. Sedebant alii humi in pavi-,, mento super cinerem, & saccum, geni- ,s busque vultum tegebant, frontibus hu-- mum ferientes: alii assidue pectus tunde-,, bant, animae suae statum primum, vitam-,, que praeteritam ( quam cum virtute tra-M duxerant revocantes . Ex his ergo alii M pavimentum lacrymis inundabant, alii se lacrumarum fonte destituti, seipsos diverta berabant. Alii tanquam in funere animas M suas lamentabantur , nec magnitudinemri doloris pectore poterant continere. Alii
is intus ( Leonum instar rugiebant , spita ritu iremebant , sed interim strepitum
M Iamentorum reprimebant, quamvis vim doloris nonnunquam non potuerint su-
., stinere, sed repentc in apertos clamoresis eruperint. Spectavi ego ibi quosdam eos, corporis habitu , ac si ab seipsis exces- sissent. & alto m*rore defixi ad stupo-M rem animi, & aeternum silentium reda. cti essent, tenebris enim altissimis con-M fusos , & ad omnia vitae ossicia velutri stupentes extensos . , , Caeterum animo ad extremum humili. M talis gradum demisso, & igne m*stitiae se Iacrymas eliquante. Spectavi alios, qui,, capitibus in terram promissis meditabun . A di sedcbant , cervicesque assidue mota- bant, & ex imo pectore, & intimis vita sceribus, ritu Leonum, rugiebant, & in-- gemiscebant. Ex quibus alb veniam omnium delictorum spei pleni petebant, de in
obseerabant: alii se indignos venia ex al- ,stissima humilitate judicabant, nec posse ,, pro delictis suis Deo respondere vocife- Mrabantur. Nonnulli, ut hic pqnas darent, is& ibi gratiam, misericordiamque cons querentur, rogitabant. Alii simul oneris ,. conscientiae gravitate depressi, & suppli- cia aeterna deprecabantur , & indignos istamen se cplo sincere proclamant , dc ,, dummodo hoc, inquiunt, fiat , lassicit in nobis: Vidi illic animas humiles contri- ,stas, de oneris pondere depressas, quae is saxae ipsa verbis, & vociferationibus, pre- ,scibusque ad Deum fusis ad sensum comis remiserationis possent flectere. Nutantibus ,squippe pronisque in terram capitibus du- is bitabant. Ita sane non ignoramus, sed is probe novimus, nos deinceps omni - Mna, & supplicio dignissimos, & merito ,,
sane: non possumuS enim prae numero, ,s& multitudine peccatorum nostrorum is satisfacere , etiam si totus mundus con- rivocatus nobiscum plangeret. Illud enim ,, rogamus, illud deprecamur, illud dein- ceps unum obtestamur, Ne in furore tuo si arguas nos, neque in ira tua, sed miseri- cordia corripias nos . Satis enim nobis ,, est, si a gravissima tua comminatione, M& inexplicabilibus , de reconditis sup- pliciis liberemur . Ut enim omnis pror- Mius rina nobis remittatur, veniaque do- netur, petere non audemus: qua fronte ,,
enim id audeamus, qui votum sanctum ,, violavimus, & post primam culparum i omnium gratiam pro singulari tua cle- mentia factam tam ede insuinavimus p ta Erat ibi, erat, amici, vere tibi, clarem ,, que videre Davidis verba, spectare, in- ,, quam, afflictos, is eurvatos usque ad F- nem totius vitae. qui toto die contristati in- ,, eedebant, olentibus jam & corruptis, Pu- trefactisque corporis cicatricibus, ut qui rinullam corporis curam haberent, & ob- hii erant eomedere panem suum, ' potum ,, aquae lacramis, , fletu miscebot, is put- ,,
verem, cinerem pro pane comedebant. MOssa eati adhaerebant, is ipsi tanquam sar-
num exaruerant. Nec aliud apud illos Haudire erat, quam hujuscemodi voces , Duae vae miseris nobis, merito , merito, is parce, parce Domine. Alii clamabant, rimiserere, miserere, rursus alii miserabi- talius: Ignosce Domine, ignosce , si ul- talus veniae Iocus, &c. - -
569쪽
o Videre erat in illis linguas ardentes, se & pro ritu canum ex ore promissas . ,, Alii in gravi Solis aestu se cruciabant , i,, alii frigore se torquebant, alii cum mota dicum quid aquae libassent , desierunt , ut ne siti onerarentur , alii cum panem A gusta flant dumtaxat, illum rursus Pio,, cui abs se rejiciebant, se indignos dicti-,, tantes, qui cibum humanum sumerent, se qui bestiarum opera exercuissent a Ubi,, lignum apud illos risus P ubi otiosae fabu- lae 3 ubi subitus furor, aut ira apud quosse jam nesciebatur utrum adhuc inter homi-,, nes ullus esset irae locus: adeo luctus aes, ternus omnem in illis irae motum extina, Xerat. Ubi vel borum concertatio 3 ubii, feriae 3 ubi nimia loquendi libertas p ubis, cura corporis p ubi vestigium vanae glinis riae 3 ubi deinceps deliciarum spes ubiri de vino cogitatio 3 ubi vel pomi gustatio ,, ubi culinae, & ollae solatium p ubi gulaeta illecebrae Omnium horum deinceps ina, omni praesenti vita spes apud illos peni.,, tus sublata. & deleta erat. Ubi cura in-,, ter illos ulla rerum humanarum p ubi ju-,, dicandi quemcumque alium libido p nus,, quam . Sed haec apud illos perpetuo in- se geminabantur; haec ad Dominum illi vo-,, ciferabantur. Alii quippe rectus gravitera, tundentes, perinde ac li ad coeli starentri limina, ad Dominum clamitabant. A - ri nobis, Judex , aperi nobis , quando,, nobis ipsi peccatis nostris fores cpli occlu-,, simu, . Aperi nobis . Alii dictitabant . ,, Ostende nobis sollim faciem tuam,-DLM in erimus ... Erat videre in illis genua, ,, quae cx assidua geniculationum consuetu-,, dine callum obduxerant: oculos exclas,
,, & debiles, altosque in sinus capitis re M cedentes: genas habebant saucias, & ar-M dore serventium lacrymarum adustas , ,, vultusque pallentes, & emaciatas facies,,, nihil a mortuis , si conferres , differena, tes, Pectora plagarum ictibus lucentia, deri e crebris pugnorum verberibui cruenta,
M sdnguinis ex pectore rejecta muta Ubi,,. illic lictus quieti positus p ubi mundities,
is de adverbiis frigora vestis munimentum M rupta, de lacera omnia. & inquinata , ,, sordibusque vermium scatentia . Nihil H ad horum patientiam obsessorum a dae- monibus vexatio et nihil mortuorum Iu- cius: nihil in exilio degentium calami-,, tas: nihil supplicium parricidarum: ni-
mcnta ad voluntariam horum casigati, sinem, & carnificinam : ROgo , Fratre , nolite putare, me vobis fabulas narrare is .... Sed enim ratrema, vitae hora cuipiam ,, imminente , tum vero quale , & quam is tremendum, miserandumque spectaculum videress Nam quando socii Pqnitentiae, haliquem praecedere se ad mortem sensin iste, sibi adhuc praesentem, & sentientem, Domnes inriorbem circumstabant , sitique is aestuantes, Ac luctu ingrentes, ardente Gisque desiderio miserabili oris habitu , tria ,, slique sermone .capita agitantes, jam de- ficientem summa commiseratione prose- ,scuti cogitabant 3 Quid est , frater , de Acommilito nocter quomodo habes te , ,
quid dicis p quid tibi spei superest quid is
sentis; assecutus ne es quod tanto Iabo- re quaesivisti an nondum etiam P Ingres risus es portam salutis, an adhuc fluctua- ris animo p attigisti metam , an aberra- sit 3 donatus es libertate , an adhuc tu- is multuantur, & torquent te cogitationes rituar Illustrata ne mens tua est lesti is lumine, an adhuc consula tenebris, Ac Mignominia haeret in nocte 3 accepisti ne hvocem aliquam tibi in corde responden- tem: Nee sanus factus rar remittuntur tu is hi pereata tua ; aut , Dei tua te salvum is fecit : aut fortasse illam terribilem adhuc ,, sententiam audii , Convertantur peccat res i n insernum, & , Ligate manus , , ,, pedes dui, & , tollatur impius, ne videat ,, gloriam Domini p Quid respondes omni- no 3 frater, die nobis , Osecramus te , ut 8c nos sciamus, quae nos sors expe- ,
ctet . Tuum quippe vitae tempus jam es
fluxit, quod in omnem aeternitatem non redibit. Ad haec alii morientium dixere: ., Benedictus Dominus , qhi non amovit oerm istionem meam , misericordiam suam a tame . Alii vero iterum , Benedictus Domi- nus, qui non dedit vos in captionem denti. bus eorum. Alii autem admodum dolen- ister respondebant; Forsitan pertransidii ani- ,,ma nostra aeream potestatem , intuerabilem is
aquam p incerti adhuc salutis , de anxie ,, cogitantes, quid in il Io tremendo judia tacti tribunali futurum esset et Alii vero ., multo hoc tristius responderunt . Vae , inquiebant, animae , quae voti sui Pro- ,, fessionem non inviolatam custodivit J ,, Haec in hora hac sola experietur , quid ,, illi sit paratum . Haec ergo clim apud is illos coram spectassem, de audivisicin , is
570쪽
. De Poenitentia publica. ss s
patim sipuit, quin meam negligentiam cum illorum patientia , & amictioneri comparando , desperarem . Nam qualis,, non erat ipsius loci aspectus habitatio psi tota domus obscura, & tenebrosa, tiri ta oletis, Ac stiens , tota sordida , &- squalida. Carcer enim & damnatorum is ergastulum, non immerito appellata est: se adeo ut solius loci contemplatio spectatorem ad Penitentiam, & luctum inci- tarer . Enim vero quae aliis gravia , & intolerabilia videntur, haec iis, qui vir-M tutis & cplemum gratiarum jacturam fecerunt, prona I faciliaque sunt , &,, promptu suscipiuntur, &c. Irae S.Ioanneso abbas, dictus Cumaeas a scala perfecit
suo , qui fuerint Paenitemiae stabili
O Jamquam Ecelesia semper eadem ac
invariata perseveret, eodemque divi nitus instillato amoris, ac Eeli incendio filios suos ad vitae sanctitatem, & puritatem stimulet, & ad vitiorum , ac peccatorum cxpugnationem , & expurgationem , qua potest, cura, ac tallicitudine provocet, nihilominus non eadem semper fuit illius ci Ca pqnitentes exterior disciplina, aliquando enim indulgentius egit cum peccatoribus, alias autem acerbius: idcirco varia circa disciplinam agendae publicae Pqnitentiae distinguenda sunt tempora: Primo, quidem ab Apostolis usque ad exortam Montani haeresim: Seeundo, a Montano usque ad Novatum. Tertio, a Novato usque ad septimum, aut octavum taculum 3 Denique a septimo faeculo usque ad hodiernum tem. Pus. In quibus varia apparet Ecclesiae in
Peccatores animadversio , non solita pio variis criminibus, sed etiam ratione Temporum, conditionum , aetatum, sexuum ,
sanitatis, aut infirmitatis, necnon & pro diversa animi compunctione, & vario ardore, aut tepore ipsorum psilicentium Dico itaque primo , ab ipsis Ecclesiae primordiis usque ad Montanum, longe majorem, ac leniorem fui Ecclesiae clementiam circa peccatores , quam postmodum apparuerit, ut colligere licet ex faeho Apostoli,
qui I.Cor. Cap. S. enarrat crimen horrendum
susdam Corinthii, auditur inter vos, imquit , Arnieatis , is talis semiratio, qualitveo inter Gentes; itaui uxorem fratris sui alis quis habeat. Consideremus & pqnae durationem, & quali ratem, Epistola 2. Cap. t.
jubet S. Paulus huic pqnitenti Corinthios parcere a Suffieit illi, qui eiusmodi est , obium
ratio bae, quae fit, a pluribus, haut e contra ris magis donetis, is, consolemini. Causa hii
ius indulgentiae pensitanda . Ne fri3 abum dantiori triclitia absorbeatur, qui eiusmodi est. Indulgentiae igitur , & remissionis peccatorum accelerandae legitima causa est, v
hemens animi compunctio. Unde statim adjicit, Propter quod obsecro, ut confirmetis.
Secundo idem constat ex L CIemenidi Apostolorum discipulo, qui lib. a. Constitue. Cap. Is. Episcopum informans de disciplina servanda circa p nitentem , ait et
Cum deliquisse videris, iube dici far, de quod o doleant etiam Diaconi, qui evm obseradent, is extra Ecelesiam eontineant, idemque
in meloiam ingressi pro eo te rogent 3 postea iubebis ingredi , facta examinatione , aupaeniteat, sitque dignus, qui in Ecelesia ex toto admittatur , eqstiga illam Jejuniis duarum , aut trium, aut quinque, aut septem hebdvmata darum, ut deligenus , is ratio poposcerit ,
atque ita dimitte illum ea locutui , qui eum , qui de pereato eommisso alium admonendi eausa increpat, docere, is monere con enit, is Quibus, ud apparet , S. Clemens tempus muIto brevius assignat agenda: Pgnitentiq,& suscipiendae reconciliationi, qui m b. Paulus Corinthio pr*scripserat . Aliud etiam ejusdem veritatis nobis suppeditat argumentum Clemens Alexandrianus apud Eusebium lib.2. c. I . de quodam adolesccnte , quem S. Joannes Apostolus cuidam Episcopo instituendum , & educandum tradiderat. Vertim adolescens ille vir factus Praeceptoris , ac Magistri conspectum fugiens, omni se vitiorum genere polluit , & per plures annos praedonum dux extitit, donec S.Joannes ab exilio reversus eum quaesivit, & inventum ad p*nitentiam
revocavit. Quam utique diuturnam essen luit,. sed brevi transacto Penitentiali tem. pore, eum Ecclesiae reconciliavit. Rem autem hic enarrat Clemens Alexandrinus; D-nem ad se adventantem complectitur , Praedo
pqnitens, fletu, O, maerore quoad poterat pro culpa satisferit, is dextera sola occultata lais comarum unda seeundo baptietatur. apostolus