Trinummus;

발행: 1918년

분량: 171페이지

출처: archive.org

분류: 문학

81쪽

PLAUTI IRINUMMUS 41CΠ Ni iniunt graphi ou in rimo nugatorem Seci ego sum insipientior, Qui egomet unde redeant hunc rogitena, quae ego Seium atque hic nesciat; Nisi quia lubet 0Xporiri quo euasuruSt denique.

Sod quid ais Quo inde 'sti porro v. animum

advortes eloquΛr: Ad caput amnis, quod do ea eloo X6ritur Sub Solii QOutS. 0 oCΠ Sub solio Iovis v. Ita dido H. Eoaselo v. Atque medio quidem. Cn. ho, an etiam in caelum seon isti SY. Immo hi riola aduecti umUSVSque aqua aduorsa per amnem CH. Eho, an tu etiam

uidisti Iouem 2 SY Alii di isso ad uillam aisebant seruis depromptum

cium neminem,

Puae refel re p6rtet, qui abs terra ad caelum peruenerit. SY Fuciam ita ut te uelle uideo. Sed monstra hoseo homines mihi QU6 ego quaero, quibus me oportet has deferre epistulaS.Cu Quid ais Tu nunc si forte eumpse Charmidem On-SpeXeri 95o Illum qu0m tibi stas dedisse ei inmemoras epIStulRS,N6risti hominem SY tu me edepol arbitrare beluam Qui quidsim non nou1Ss possim qu1eum aetatem Xegerim. An 1lle tam essu si ultus qui mihi mille nummum oroderet

82쪽

42 PLAUTI TRINVMMVSAtque ad amicum Calliolem, quoi rem aibat mandasse hic Suium Mihi onero deros, nisi seu ille set ego illum nossem probe Cn. Enim uero ego nune sycophantae huic sycophantar1 uolo, Si hinc possum illo illo nummum Philippum iroum dii

cere,

66 Quod sibi me dedisse dixit, quem ego qui sit homo nescio Neque oculis ante hi in diem umquam uidi. Eine aurum Crederem Quos si eatnti re sit, nummum numquam eredam si imbeum. Adgr0diundust lis homo mi astu Heus, Pax, te tribus uerbs Volo.

SY se troeuntis Ii Habseu tu in aurum, quod aeeepisti a Charmid 7Sv. Atque etiam Philippi im, numeratum illius in mensa

SY Mirum quin ab auo eius aut proauo neciperem qui sunt m6rtui. CH Adulescens, cedodum istuc aurum s v. Quod ego nurum dem tibi pCΗ Quod a me tu accepisse fassu's v. abs te acce

07o dedi ego sum Charmides. SY seque edepol tu is es neque hodie is simquam eris auro lius quidem. Abi is nugator nugari nugatori postula S.Cn. Charmides ego sum SY Nequiquam herolo's: nam nihil auri fero. Nimis arguto me brepsisti in apse eoa Stune illa:

83쪽

ini des 975 Priu tu non eras quam altri eo montionum Nihil agis: Proin tu te, itido in iit harmidatus es, ut Sum re elant naida. CH Quis ego sum igitur, si quidem is non iam qui Sum

SM. Quid id ad se attinet 'Dum ille ne is quem ego ἴSSe nolo, Si mea cauS qui lubet. Prius non is eras qui eras nune is factu's qui tum non

Vapulabis 1110 arbitratu et nouorum aedilium. 9 CH At etiam mal041uis SY Immo, saluo quandoquidem adueni&Di te perdant, si te floe et faeio an periisse prius. Ego ob hane operam argentum aucepi te macto infortunio. Ceterum qui Ass, qui non sis, flooeum non interduim. Ibo ad illum, renuntiabo qui mihi tris nummos dedit, s0s

84쪽

44 PLAUTI TRINUMMUS Vt solat se perdidisse. Ego abeo. Male uiue set itale lQui di te omnes aduenientem peregre perdant, Charmides l Mit the missior, to the right. J

Postquam ille hinc abiit, post loquondi libero

Vistotur tempus ueni8Se atque OeenSio. 1c- Iam dudum meum ille peetus pungit neuteuS, Quid iis n0goti riserit ante aedi menS. Nam epistula illa mihi condenturiat metum In corde et illud mille nummum, quam rem agat. Numquam edepol temere tinnit tintinnabulum :166s Nisi qui illud traeta aut mouet, mutumst, fauet. Sodinus hic est qui huc in plateam cursuram incipitet Lubet bseruare quid agat hue OneeSSero. Willi drares to ne ide. JSCENE STAs1Μvs CHARMIDES Enter Stasimus rom the risthi on his cay to his master s

Adde gradum, adpropera iam dudum factumst quom abiisti

Cau sis tibi ne biibuli in te et ital, erobri orepent, Si aboris ab eri qua stione; ne destiteri ei irrere. seu homino in se, Stasime, nihili Satin in thormipolio Condalium es oblitus, postquam thermopotasti litturem

85쪽

PLAUTI TRINUMMUS 45 Redipo te et resti irre petere τέ recenti CH Huiu, qui s-

Gurgilliost exercitor is hune liciani nem cursuram doeet. Si Quid homo nihili, non pudet te tribusn to poteriis Memoriam esse oblitum An uero, quia cum frugi l hominibus Ibi bibisti, qui ab aliseno fauit cohiborserit manus Truelius fuit, Cereonteus, Crinnus, Cereobul US, Collabus, Ioaoc eriliore pistae ruriorepidae, ferriteri mastigiae: Inter eosne homines condalium t redipisci pi stulas 2

Quorum eorum unia Surrupuit eurrenti cursor Solum.

Cu sta me di anient, graphicum furem ae Quid ego quod periit petam

Nisi etiam laborem ad damnum apponam epitheen 111-

Quin tu quoi periit periisse disicis Cape vorsoriam; Redis to ad serum CH Non fugitiuos lis homo, commemin1t domi. SΤ Vtinam ueteres h6minum mores, etere pusSimoniae Ρ6tius in maiore honore hic OSSent quam more mali. Cu Di immortal0s, basilida iequidem facinora inceptat loqui 1o3o Vetera quaerit, uetera amare hune more maioraim SeiaS.SΤ Nam nunc mores nihili faeiunt quod liuet, nisi quod lubet. Ambitio iam more sanetast liberast a legibus; Seuta iacere fugereque hostis more habent lie0ntiam Potero honorem pro flagitio more fit. CH. morem 1nprobum 1oasSΤ Strenuosos praeterire more fit. CH Nequam quidem ST Moros leges perduXerunt iam in potestatem Suam, Magisque is sunt Obn6Xiosae quam parentes liberis. Ea misserae etiam ad parietem Sunt 1Xae lauis ferreis, Vbi malos moros a figi nimio fuerat aequiuS. IO O

86쪽

46 PLAUTI TRINVMMVSCA iubet adire atqiue appellare hune; merum auseulto perlubensi si metuo, si compellabo, ne aliam rem Oeeipiat loqiui. Si Neque risti quiequam degae sanetumst leges hori

Seruiunt, Mores autem rapere properant qua nerum qua publicum.

CA Hercle istis malam rem magnam moribus dignumst 1 5 dari. Si Nonne hoc publice animum advorti Nam 440nus hominum omnibus Vnivorsis est aduorsum atque mni populo male fauit. Malo fidem seruando illis quoque abrogant etiam fidem Qui nil meriti quippe eorum e ingenio ingenium hortam probunt. Ho qui in mentem uenerit mihi Re 19Sa modo commoni-

Si quoi mutuom quid dederis, fit pro proprio perditum: Quom repetas, inimicum amistum benefici inuenias tuo. Si mage xigere oecupias, duarum rerum Xoritur optio: V0 1llud quod credideris perdas uel lium amicum mi SeriS.CΗ Meus est hiequidem Stasimus servos SΤ Nam ego Ios talentum mutuom Quo doderam, talent inimicum mi emi, amistum uendidi. Sed ego sum insipisentior, qui rebus curem publieisP6tius quam id quod proxumumst, meo ergo tutelam geram.

Io6 Stasime, saeuiter lST. Emere meliust quoi cimperes CΗ Pol ego semiatque arguntum dedi; Sed si non uicto aridiens est, quid ago SΤ Da magnum

malum.

87쪽

Si Quid id ad , attinoi, bonisne seruis tu utare an mali. 1o6sCA Musa boni malique in ea re pars tibist T. Par-tom alteram Tibi sermitto illani alturam apud me quod boniSi apponito. Cu eris meritus, set Respice hue ad me. Ego sum CharmideS.

Salvom et Seruathim uolunt. Colera intus otiose percontabor quae loO:

88쪽

Euter Callicles rom the horis os Charmides. JCA Quin hoo hic clamoris alidio ante aedis meas Cn. Calliolos, o Callicles, o Callioles,1 3 Qua line amico mea commendaui bona C Probo et fideli et fido et cum magna fide. Et saluo et saluom te a uenisse gaiideo. Π Credo omnia istaec, si ita sunt ut praediens. Sostrius 1ste si tuos ornatus Ego didam tibi: 11ω Thensaurum effostiebam intus dotem, filia0 Tua quae daretur sed Intus narrab6 tibi Et hoc et alia. Nequere CH Stasime. T. Momi Cu Strenue

89쪽

PLAUTI TRINUMMUS 49

Curre in Piraeum atque inuria curriculum faee. Vid0bis iam illic nauem qua a lueet SumuS. Iubeto Sangarii nem quae imperauerim Iam Curare ut efferantur, et tu it6 simul. Solutumst portitori iam porti rium. Nihil si morae I, i, anibula, aetutum redi.

Sae Illic sum atque hi sum CA Sequere tu hac me intro CH Sequor. Meunt Callities unu Charmides into the alte, thouse. JSΤ Hi meo ero amicus 6lus firmus estitit moNeque demutauit animum de firma fide, Quamquam labores multos ob rem et liberos

Absentis mei eri eum ego epiSSe enSeo. Sed hic sinus, ut ego Suspicor, erunt fidem.

Mi Stasimus to the est. J

90쪽

iiis Hic homost omnium hominum praeeipuos, Voluptatibus gaudiisque antepoten S. Ita commost quae Cupio eueniunt, Quod ago, adSequitur, SubsiSt, Subsequitur: Ita gasidiis gaudium hippeditat.1 tuo Modo me insimus Lesbonie Seruo conuenit uomi; Is mihi dixi, silom erum peregres huc aduenisse Chammidem. Nilne mi is propere conueniundust, iit quae cum eius filio

SEARCH

MENU NAVIGATION