장음표시 사용
101쪽
riam suam ex nee talo periectis amae m. naiam , Mihi milia est a iis vel superbia ubi nulla stipitur utilitas ex eognitione propriae suae gloriae, usi si quis bona sua manifestat alias, ut hi ex ea manifestasione aliquam utilitatem habeant, ipse vero existilem realitre acquirainitul atqui Deus realiter nihil acquiri neque ex man lauatione suorum auribulorum neque ex laudo et amore
Itaque finis eui creationis est ipsa ereatura l. e. praecia De homo seu Deus libere creans mundum per neces-8ariam consequenter manifestationem suae bonitatis inle dii bonum creaturae. Scu . Quae hucusque diximus, de fine uim gen rati omnium rerum creatarum simul sumptarum inie ligenda sunt, non vero de fine proximo et immediato
particulari cujusque ei in specie. Non enim omnia eodem modo vel eodem gradu easdem Dei persectiones manifestant, sed res quaevis natura sua tendit proximo ad finem aliquem specialem, quem adimplendo con-- eurrit ad finem generalem Sio V. g. entia rationalia speciatim ei proxime declinantur natura sua non solum, ut manifesteni , -- in suo deiermiustio gradu per
lina vero, ut absurditas mitra ob actionis vero Vestariam magis p teat, supponatur aliquis paterfamilias libetorum suorum amantissimus proprio Iahoro insinuere suos insistes, ipsisque eommunicare suas artas scientias variasque aries et industrias, hoc nudi, ut hi sui insanies ipsum ut virum vere instructum magis venerentur et ut eorum amantissimum magis stivit amore redament haud ignarus, per Milusmodi venerationem et amorem vi aevium totius familiae magis eonstringi et felicitatem liberorum augeri et stabiliri r--unc iam patrem familias quis unquam ambitiosunt, superbum vel proprii amoris mancipium vituperara audeat, eum omnia, quae facit, ad utilitatem et emolumentum liberoruin Adant, lysa etiam veneratio et amor, quo liberi eum prosequuntur
102쪽
hesiones divinat . sed, qua intelleei praedita , etiam ad hoc, in persectiones divinas sive in se, sive in entibus irrationalibus manifestatas agnoscant, ament ei indobeentur ergo sinis proximus hominis est beatitudo obtinenda per liberum obsequium agnitionis et amoris Dei: sinis autem ultimus creationis est gloria Dei exirinseca. Quod si homo peccando nolii, quae rationale finem suum prooeimum liber implere, implebit, quia Deus fine suo se irari nequit, Moessario finem intimum creationis. manifestando poena sua iustitiam , sanctitatem etc. Dei, Sed de lio speciatim in Psrchologia.
42. Perfectis diiudicanda est em me et eae modo tendendi ad finem finis aulam, ut patet, non operantis, sed operis efficit perfectionem rei, ei quidem absolutam, si finis et modus ad eum tendendi, relatinam vero si non finis sed modus ad eum tendendi sit optimus. Quibus praeno- talis sit 43. PROP. I. Minnus I REMIT Bra orinlaesam re
Prob. 1 Positire. Tum mundus iste esset perfectus mus persectione absolus, si divinas persectiones eo gradu manifestaret, ut eas magis manifestari non possent: atqui mundus eas in tali gradu manifestare non potest;
Prob. Irin Manifestatio divinarum persectionum sup- ponti l aliquid, quod manifestetur 2 aliquid, quod
103쪽
manifestet, et ahens creatum, cui manifestetur siquidem Deus per creationem non sibi manifesta suas persectiones atqui manifestatio divinarum persectionum in summo gradu possibili repugnat 1 Rei quae manilesiatur, i. e. persectionibus divinis. Ram disinae persectiones sunt intensive infinitae ergo in majori semper gradu manifestari possunt, tun unquam ad ultimum gradum perveniri possit, cum secus iste gradus esse limes iniensionis divinaruin persectionum. R
pugnatae mi, quae manifestat M. e creaturae. Nam quodlibet creatum est necesaris finitum Datqui quolibet finito minus finitum est possibile ei creabile minus finitum
autem, quantum de se seu natura sua, plus persectioni
manifestat quam magis finitum ergo nullum finitum adeoque nec mundus persecti es divinas in summo gradu possibili manifestare potest. Repugnat demini 3' Anti mi manifestatur. Nam nullum ens intelligensereatum esse potest, quod ii cognoscat persectiones di vinas, ut nihil amplius ex eis cognoscibile supersit, cum secus Deum, utpote adaequatam de eo habens cogniti nem, eomprehenderet ergo ei nulli enii creato manifestatio divinarum persectionum in summo possibxi gradu fieri potest ergo. ... Prob. 2' Negatine. Si dici posset mundus hic absolute Persectus esset . quia Deus in h3pothesi determinationis ad creandum teneretur vel ad optimum ex parte operis la Lesbniletium, vel ad summam suam o iam exiri secam iuxta Mallebranchium atqui neutrum diei potest. Si enim ex aliquo capite ad opus persectissimum adeoque
105쪽
eriniuris F. in et cim Deus cpildein quaens sapie lissimum suique amantissimum necessario appetii id, quod sibi est melius, et hinc, quia Deo melius erat exercere libertatem, quam non exercere, Deus necessario eam exercuit Ast si Deus necessaris exequitur id, quod melius est creaturis, debuisset ipsis etiam, cum meliussit existere quam non existere, necessari existentiam Merre ac proin no circa ipsarum ludem creationem
libor suisset Confundunt in his et timilibus obieesioni s - Baioperantia cum ne operis. Verum quidem sist, opificem ex sapientia teneri, ui sibi, non vom, ut etiam operi finem persectissimum praestituat, nisi orto, ut sero evenit in rebus humanis, finis operis indivi iliter eo eciatur cum fine operaniis. Quod si locum non habeat, sumit sapientiae opificis, ut opus antiis habeat persectionis, quantum sussicit illius fini Sic v. g. si quis horologium eo lanium sine conficiat, ut sibi ad horarum indicationem deserviai, modo has exaete indicet, quis opificis sapientiam redarguat, eo quod opus p einus non sererita No a
pari, cum Deus eo tantum fine creaverit, ut exemeret Ii-hertatem, hane autem exerceret seque per creationem nus persecti, quam persee his, quid est, cur teneretur ad creationem persectioris'
diu vie non in liber ad maliun morale ergora Me in Munus binium prae majori eligendum enim
sectius persectiorem probat opificem. R. c. Int ei N. Cons. Disparilas enim est malum nempe mores cum sanctitate Dei pugnat, ast eligere minus persectum prae persectiori , modo sini statuto congruat, nullam in iv: impersequonem in De0, se solo
106쪽
sumlantissimo Rat addit B opus seriectius opisseem persectiorem probat, i. e. plus manifestat opificis praestantiam, Gno. Probat semper majorem in Opifice per iiam Neg. Nam certe quivis opifex semper nec agit, nec tenetur agere secundum omnem suam periliam. t. 2 ' Sed Deus necessario amat suas persectiones; ergo et illud plus amat, quod eas persectius repraeseniat adeoque id etiam creat. R. D. Init Deus necessario amat suas persectiones in
m . . Ant. In ereaturis e resina, Suld Ccmaequenter adereasionem seu supposita creatione C. ant antecedenter
ad creationem, . M. Alio pii Deus eas necessario ereassei, adeoque liber in creando non fuisset. OBI. 2 ' Mi Deus non scivit, aut non potuit, aut non voluii mundum persectissimum condere atqui nihili rum dici potest ergo. . . . R. c. M . . in Deus nec scit, nec potest . adeoque nec vult mundum persectissimum condere eum
creatio mundi persectissimi sit intrinsece impossibilis, s quidem de natura sit ensis creati habere limites, et dem tura eniis habensis similes, ui possibile ui aliquid ipso pedilaeuus. I. 3 Mundus hie est plena consormis ideae divinae atqui haec certe est persectissima ergo et mundus est
R. B. Q. Mundus est plene conformis ideae divinae. I. e. est talis, qualis in idea divina repraesentatur, Muj., i. e. est tam perfectus, quam persecta est idea divina in saseu subjectipe speciala, N. V. et D. 3 in Idea divina de
107쪽
mnndo est perlaesissimari re seu subgredine speciala, . His cum sit ipsa intelligentia divina, adeoque Deus ipse.
Di persectissima etiam obiectis spectata, quasi mundus, qui in ea repraesentatur, seorsim ei prout creabilis est comsideratus, sit absolute persectissimus N. Min. Nam singula eniis mundi, in is et prout creabilia sunt spectata sunt plus minusque persecia, quod adeo demonstrat disserentia persectionis inter animam bellianam et humanam asti late ad actum subjecti cognoscensis, quod omnes possibiles gradus inlensionis, connexiones et relationes cujusque rei eum omnibus aliis possibilibus intuetur, adeoque stricte loquendo nonnisi unicam, sed adaequatam ideam habet, omnia entia tam huius mundi, quam omnia alia possibilia nonnisi unicum sunt obiectum, i. e. Deus ipse ui persectissime intelligibilis ei a se cognitus, adeo pae nec dissere ita in iis, ac proin nec varia persecti obtinet l).
Prob. Id dicitur persectissimum persectione relativa, quod ad vitem sibi praestitutum quam Optime conspirat; ergo mundus hic, cum eius sinis sit gloria Dei extrinseca in determinato gradu erit persectissimus persectione relativa si divinas persectiones eo gradu manifestat, quo Deus vult atqui mundus necessario persectiones divinas
eo gradu manifestat ergo. . . .
t Vide etiam Ovio Partim Seet. l. obieet Inst. 2. et 3 Pag. 216, 227 et seq. Caeterum hoc argvinentum sere simile esthuic quod alleui, qui Prospectum pulcherrimum et in eius ambitu miserrimam easam morulis haberet, fieri posset. Ista casa est pleno consormis ideo tum atqui idea tua ompleeiiiur puleherrimum prospeetum ergo ista rasa est puleherrimus prospectus.
108쪽
prob. Misi cum Deus ad sinem eligit medium, ne-eessario eligit aptissimum. Si enim id non saceret, vel breposset vel non seiret, sed non vellet sed non posse repugnat Omnipotentiae non seire intelligentiae, non esse sapiensim et sanctitati ergo necessario eligit medium ad finem aptissimum Datqui Deus elegit hunc mundum ut medium ad manifestandas in determinato gradu suas persectiones; ergo mundus in eo gradu eas aptissime manifestat, adeoque est persectissimus persectione relativa Scuorumdeo demonstratio a priori est omnino invicia, ita quidem, ui licet singula enii pervestigar eorumque cum reliquis connexionem ad sinem communem iniimius
cognoscere Gon aleamus, inconcussa tamen semper maneat propositionis veritas ei argumentis ab experientiai tuis nequidquam impugnetur.
46. I. 1 Singula enita huius mundi possent esse
Persectiora ergo et totus mundus posset esse persectior B. D. Ant. Possent esse persectiora persectione absoluto, si alium finem Deus praesixisset, C. Ant. Persectione relativa, seu stante hoc fine, N. Ini Singula entia ut media spectari debent relate ad eum, ad quem dest nata sunt, finem, qui est divinarum persectionum in tali ν oecise radu manifestalion sed sic considerata nequeunt se nec persectiora quam reipsa sunt, cum secus in m jori gradu; nec deteriora , cum secus ει minori gradussi tuas persectione manisealarent, adeoquo ad finem hunc non essent aptissima
109쪽
0M. 2 Pereat potius ad contemplum Dei veriunt. quam ad eius gloriam MF non omnia in mundo te duni ad gloriam mi , Moque mundus posset esse res sive persectiori R. D. M. Poemia si speetentur relato ad malitiam et intentionem hominis liberiale sua abutensis aut spe talo fine proximo hominis, potius in contemptum Dei
vertunt, c. Int. Si specientur, prout a Deo perinlitu tur et prout sunt actus, cum reliquis mundi entibus ad communem finem, i. e. ad aliqnam Dei persectionem manifestandam, connexi N. Ini et Cons. 1 omnia enimentia inique adeo peccata hoc sensu intellecta ad gi
riam Dei manifestandam necessario dirigi vidimus tum in Sehesio capitis priscedensis, tum in probatione a priori
modo expouia. Idem etiam a postmori intelligere possumus t ' ex pluribus casibus, is v. g. in exemplo Josephi Enpilaci, in cujus vitae cursu scelera fratrum variaequ*ealamitates, quas innocenter ille periviii, ita consequebantur, ut ea a Deo gloriae suae causa permissa suisse etiam nobis pateat et 2 ex eo , quod Deus peccata remittendo misericordiam, eadem puniendo potestatem, iustitiam eis moinesiui.
47. Mundus iste creatus est ergo omnia entia mundi sun coniingenii seu al alio adeoque vel immediai vel mediate a causa prima producta et ab ea maxime dependentia unde existii in mundo Mus dynamicus seu ea sarum estilentium. Sed omnia ealia mundi proxime ad
110쪽
limum communem tendunt ergo existit in mundo etiamne saeis teus , seu musarum finalium. Porro Deus, qua eausa prima necessaris exercens suam libertatem sed tanquam terminum suas actionis libere eligens creationem, necessario tamen seipsum seu gloriam suam extrinsecam constituituisinem operis ergo Deus est et causa prima simul et finis ultimus totius creationis, ac proinmaeus ensium dynamisus ab eo incipiens, cum aeu tela lagis in eo conjunotur, ne que eosmis inde orto tinrversum hoc ordinatum unum ac Vere κοσμος seu munduβ
Itaque ex rationis etiam lumine intelligitur divinum illud effatum Apoc. 1. 8. α Ego sum, etω, printapium et finis an Et illud, quod altiori afflatu inspiratus docet
Salomon Prov. 16, 4. a Universa propter semetipmmoperatus est Dominus B
1 Atque hoe sensu uniee ratio ad unitatem illam, quam tam absurde per pantheismum statuere satagunt, pervenire potest, quae non minus exigentiae intellaetas, quam fidei satisfaciat: quatenus ut ait Dionys. Areopag. De a vinis nominibus, cap. V. N 30 καυτῶ - άμ, καὶ τιλιυτη τὸ on 's:isu omnium, quae sunt, priiseipium et finis est