장음표시 사용
321쪽
secius Gaiqui infinii persectus esse nequi . qui non est absolute independens sibique sufficientissimus ergo 2 me est absoluto independens sibique sufficientim mus qui nullo indiget nec ad existendum existenditie
modum, nec ad suam conservationem, nec ad suam beatitudinρ- atqui Deus nullo indigeta Id eaeistendum eantstendique modum. Quia qua eΠs a se ab essentia sua habet, ut existat, et cum ejus sit dare modum existendi, cujus est dare existentiam, etiam modum existendi ab eadem essentia habet. Sed neque ullo indigeth Ad Wiser eonferrationem. Quia ens a se est ens necessarium et ab inirinseco immutabile , et ideo, sicui vii essentiae atque adeo vi possibilitatis existit, eadem vi semper existit. Caeterum sistricte loquivelimus, conservatio nonniSi de ente ab alio praedicari potest, viod sicut potuit non exi tere, sic nec in se habet, ut continuet existere ast ensa se, cum non possit non existere . conservatione non indiget, sed vi essentiae suae est simplicissimum illud EsT. quod semper est. Demum neque indiget ulloe ad suum beatitudinem et suffleientiam. Nam beatitudo definiri potest Statuis remanens vero voluptatis orto mintuitu distinet veri boni, quod possidemus, unde satietas petitvum et gaudium oritur. Itaque erit beatitudo abso
nus summae si major nulla absolute possibilis sit in ullo subjecto res etine summa, si major nulla possibilis sis in hoc deierminala subiecio. Unde sic : Mamilludinem requiritur 1' possessio boni et quidem veri ei stabilis 2 intuitus huius boni ui possessi et stabilis Gaiqui Deus qua infinite perfectus omnia bona, et quidem vera ei ab omni imperfectione pur steata v possidet, ita ui acri
322쪽
poslassa e stabilia distinetissime iniueiuri ero est in me
beatus. Sed tum possessionem tum intuitum horum bonorum utpote ens necessarium, habet a se , ita ut major in nullo absesuto subiecto possibilis ii ergo Deus est absolute summe beatus a seipso adeoque absolute independens sibili sufficientissimus.
De simplicitate et imme-itate Deci 29. Sinnicietas est immunitas atompositione. Compositio autem ei hinc simplicitas duplex hic distingui potest:
Diea, quae ex partibus realiter distinctis, vel ex maleria ei forma, vel ex subiecto et accidensi constat, et -- tu Pisa, quae ex polentia et actu, vel ex essentia et existentia, vel ex essenii et attributis, vel ex genere ei disse rentia constat. His positis sit: 130. PROP. L mus Es sinPLI sIMUL Prob. Deus si prorsus immunis a compositione iun 7stea tum metaphrsica ergo est absolute simpleX. Prob. Ant per part Deus est numnis a compos siones mystea. Nam a non constat ex partibus dirae d Minetis. Hae enim paries vel omnes essent ab alis, et omnes orae, Vel aliquae ab alio, aliae a seu atqui non pin sunt esse omnes ab alio : secus en ipsum osset ab alio adeoque sinitum, mutabile, ei imperfectum Datqui Deu est en infinitum,immulabile ei persectissimum ergo Neque omnes, se secus omnes essent infinite perseeiae
323쪽
deoque totidem dii atqui Deus unicus est. Dein partes hae esseni partes totius Dei ex h3pothesi, et simul non
essent paries Deum quaevis esset totum completum utpote infinita de ratione pariis autem sit . esse incompletum. Neque uliqviae ab alio, aliae a se tum quia secus Deus esset imperfectus, et, utpote partim ab alio dependens: tum quia paries ab alio essent superfluas, iam sine illis jam haberetur infinita persectio, ergo meque constat hyemmateria et forma Maleria enim , utpote essentialiter composita et extensa , nequit esse infinita. Dein Deus ulpote auci inlium intelligentium necessario est etiam ipse intelligensu materiae autem absolute repugnat cog latio ergo Deus non potest componi ex materia et forma. Neque e eae subjecto et accidenti. Nam accidens est, quot substantia manente amitti ei recipi potest atqui in Deo omnia sunt necessaria et immutabilia, et g nullum acci dens. Ergo inprimis Deus est immunis ab omni compositione phrsica Verum est etiam immunis ab omni compositione 2 Metaphystea. Nam a non constat ex potentia et actu. Nam Deus est immutabilis atqui omnis potentia involvit possibilitatem transeundi ad actum, adeoque mutabilitatem ergo Nequed eae essentia , mistentia et aι-- tributis. Nam in ente a se essentia . existentia et auribula idem prorsus sunt, nec una ab aliis separari potest, cum in ente necessariis essentia sit absoluta existendi et quidem hoc determinato modo seu cum his attributis exi ruendi necessitas. Nec e eae genere et differentia. Nam eatenus Deus constaret ex genere et disserentia , quatenus in ipso concipi posset aliqua nota essentialis, qua cum
speciebus e individuis aliis cynveniret, et aliqua alia
324쪽
ia, qua ab iisdem dithreet atqui in Deo . nulla nosa
essentialis nec est neo esse potes communis cum creat ris, sed Deus ab ipsis est totus diversus ergo. ... s). Nempe genus supremum seu esse gener eum duplici se su intelligi potest in sensu Mstraeto, si consideretur ut esse, quod quomodocunque omnibus entibus commune est, abstrahendo ab omni etiam essensiali modo existendi: et in sensu concreto, si consideretur ut esse, quod ni bus sub se contentis modo singulis proprio inexistit ridim esse generico in sensu coneret sumplo non etiam Deus participat siquidem esse genericum, quod omnibus spe ciebus et individuis modo singulis proprio inexistit, non etiam Deo modo quodam proprio inexistit, ac propterea etiam Deus non habet esse aliquod reale commune cum caeteris entibus , ac proin nec differentiam in se neca nus continet, sed est ens prorsus singulare Esse autem genericum in sensu abstraei sumptum concipitur qui dem Deo cum creaturis commune, sed commune modo essentialiter diverso in creaturis videlicet ui necessario eo uncium eum non esse , si ineludem in se negationem aliquam ei limitationem in Deo vero ut necessario exes dens omnem negasionem let similationem, ut eas με- a Maesurum ma absorbens omne esse, quod consequenire necessario euamesse creaturarum eminenter et virtua
liter eoniine t. Sc L. Expressiones Scripturae, Deo oculos arachia eic tribuensis metaphorice accipiendas esse clarum est. 131. his inrasmies Misissem divinae narurae α Men
325쪽
tialis determinatio, qua ne saris omnibua η-in rebus sine ulla limitvitona viva no Quantistiter proe- M. Dicitur antem ' Determinatio intrinarea, ut distinguatur ab Qiqui
iste vel omnipraesentia, quae est praedicatum aestime m. et relatio terminative contingens, adeoque in De non' nisi hypotitat os t. s. in hypothesi creationis rerum , --Moeri r immensitas autem est attributum Deo absolute Messarium eique ante omnem creaturam ita essentialiter competens, ut Deus sine ea nec esse nec concipi possit. 2 Ut omnibus rebus su sis amem mens su Nempe res loco praesens esse potest vel per potentiam, si in eo
virius rei quoad subinvitam etiam absentis operetur Vel per stititantium seu substantialiter ει substantia rei locum impleat. 3 Sinctilia limitation e ter no Substans in Icelloeum implere potest eis maeriptis , si partibus loci ita diversae suae partes respondeant, ut ulterius non eris Murci si corpus implei locum, quem occupat; et definitive, si substantia locum non excedat, sed iam tota ali in toto ei lata in singulis partibus, ut irisius in Eucharistia vel demum repletius, si substantia ei iurisit in toto lataque in singulis laci partibus et clauo non definiatur; quod si substantia ita replative lorum mpi t.
ut nullo possibili loco definiri possit, erit essentialiter determinata, ut praesens sit sine unam iasione, adeoque emi immensa. His praemissis sit: 132. PUP. n. mos Eset in ris Nil raris
326쪽
Prob. 1 Persectius est ex essentia sua esse dele minatum ad existendum, ubicunque aliquid pro ulli temporis disserentia existet, quam ex essentia vel non posse existere ibi, ubi aliud ens existere potest, vel ad ibi existendum determinabile solum esse 1 atqui Deo, utpote infinii perfecto, tribuendum est, quidquid persectius est ergo ....
2 Si Deus non sit immensus, natura sua assigitur es, cui determinato loco, vel aliquibus locis atqui id diei
Prob. Min. Vel enim neressari vel libere ita loco amgeretur atqui non assigitur a Meessario. Nam si necessario ita assigitur Ioeo, ratio, cur ita assigeretur uni loco, deberet esse in Deo ipso cum, utpote independens, ab alio in nulla sui determinatione dependere possit: atqui in Deo haeratio esse nequit Deus enim non est nisi resilas: atqui realitas is si determinatum quemdam lacum prae quovis alio per se non exigit ergo, ... Neque assi gitur b Libere. Secus saltem naturae ius non repugnaret, de uno loco in alium transire et vim motricem internam aliter atque aliter modificam atqui hoc repugnat ejus immutabilitati ergo. . ., 132. ScuoL. Spatium possibile et genetice sumptum non est nisi relati possibilis meaeistentiae rerum pωεμ
l Uti v. g. ille Angelus perseetior esset, qui simultaneo dorem imi 'tibus substantialem praesentiam exhiberet, quam illo, qui duabus tantum Praesens esset, sic ontis insinito persecti est, nullum posse esse lacum, HBon ex determinatione essentiali naturae suae substantialiter praeseus sit.
327쪽
actuale ei specifice sumpium, si actualis et triis emen si vel relati rerum mira se positarum. Unde a Deus nec in spatio possibili nec in actuali existit. Id enim existit in spatio possibili vel actuali, quod est membrum relationis possibilo vel actuale atqui Deus, utpote immensus ei hinc excludens omnem exir positionem tam sui extra res, quam rerum extra se, non potest esse membrum hujus relationis ergo Deus nec in spatio po sibili nec in actuali, sed in seipso seu in sua nune sitato existit η b Deus seu immensitas Dei non est spatium formaliter sumptum. Nam spatium Ormale scum proprio concepta est possibilitas aetra positionis, adeoque, cum haec sub nullis certis limitibus constricia concipi possit, sed semper mobilis concipi debeat, est WAefinitum : atqui immensitas Dei. utpote essentialis et immutabilis persectio, non potest esse indefinita, sed est necessario actu infinita et excludens onmem augibilii tem ergo Deus seu inunensitas Dei non es spatium formula. si e Deus seu immensitas Dei est spatium eminens et virtuale eminens, qualenus omnem extensionem aliquo, etsi nullo determinat et assignabili modo desiniri necesse est immensitas Dei vero infinite trans cecidit omnem absolutum modum exiensionis : virtuale. quatenus continet in se rationem sufficientem omnis ex lentionis realis adeoque omnis spatii. fu OnsoL Part. Π Seet. s. cap. s. Art. s. Par. 1sε et seqq. 2 Hine intelligitur essatum illux Deus est mimi et atque Nemponui hi, quia in nullo loco peculiari et ubique, quia omnipraesens. Dicitur ero Detin esse in caelo, in templo eici, non quidem, quasi his locis contineatur, sed quatenus hi illis Festiari quodam modo se manifestet, seu pe euliares esseetu Producat.
328쪽
33. OBI Deus non potest esse immensius, quia existat in locis maximo sordidis atqui hoc Deum dodecti;
R. D. Mai. N. Misi. Res enim illae quas nos sorsi
das vocamus, nonnisi comparate ad sensus nostros ales sunt, secundum se autem nonnisi elementorum certa ratione eonsociatorum congeries esse possunt atqui in his Deum vel potius has in Deo existere Deum non magis de- Meet, quam easdem creare caeterum res sordidae purissimo spiritui minus certe adhaerere possunt, quam radiis lucis, os, utut materiales, tamen a se reflexos inficere non possunt. DBa. 2 si Deus esses immensus esset extensus ergo
vel non esi immensus vel non simplex. R. . ant. Esset oriensus utriviaisor i. e. essentialilae deierminatus ex natura sua, ui ait praesens Ouinibus rebus unquam enituris, C. t. I ei extensus brinali er, em tiosa magnitudo seu diffusio, Maiu. Imo contra, quod is mensum est, simplicissimum etiam sit necesse est. Nam immensitas est intrinseca eniis dolaminatio, qua ni vi non possit non inexistere omnibus possibilibus rebus, quae unquam existere possunt ergo ens illud, si extensum sit, actu infinitas paries habere debet. Etenim cum actu jam est, quod est, paries indefinitus habere nequii ergo necessario uel actu insinuas paries habeat oportet, et hoc in se implicat ei sinuas, et praeterquam quod ens constans a partibus finitis usinitum ess nequeat, nequa
329쪽
immensum esse potest, quia possibiles esseni malims. quibus praesens esse non sumae et Dein exteri-n in infi lione involvit extra titionem partium ergo quod extensum est, nequit existere totum in toto et tolum in si gulis partibus.134. SCHOL. Demonstratum liaque est ex ipsa idea Dei ui eniis infinite persecti, Deum necessario esse immensum, id quod vel ipsis ethnicis cognitum erat. Ut
autem etiam, quomodo Deus immensus sit, aliqualem nobis notionem tarmemus, inquiramus, utrum non Increaturis similitudo quaedam et ea immensitatis repraesentali reperiatur, ut exinde ad ipsam intrinsecam naturam divinae immensitatis et modum, quo Deus essentia liter est tolus in toto et simul totus in singulis partibus, intelligendum perveniamus. Iam ero Similitudo immensitatis divinae reperitur maxime in homine, imagine Dei, et quidem iam in influxu animaevus in Orpus, quam in verbo humano. In influxu animae ejus ει eo M. Anima enim ex Psychologia necessario est spiritualis ei simplex ei tamen, cuicunque opinioni de sede animae quis adhaereat, admi tere debebit, animam posse agere et reapse saepe agere iudiversa paries corporis actu Simulianeo, . g. in nervos tam eos, qui in pedes, quam eos, qui in bractis protenduntur. Unde animae praesentiam et acti italem, adeoque, utpote simplicis, ipsum esse tolum in pluribus simul locis adesse concludere Meetae est. In verbo humam Nam et idea, cuius verbum est si num una et simplex in se,lsimul ac verbo manifestata
est, est simul lota in uic aliquo Oilvii sola in omnibus
330쪽
audientibus. Dein ipsum verbum seu vox, lut sonus lantum et materialis modificasio aeris, totum lamen in lato aliquo ambii est ei totum in singulis hujus ambitus paselibus. Itaque in anima humana et clarius etiam in verbo humano percipimus, esse aliquid in ipsis ade rebus creatis. quod modum existendi relate ad spatium eum habeat sibi essentialem, ut sit totum in toto et simul totum in singulis istius totius partibus. Dico : quod habeat hunc modum eri tendi sibi essentialem, quia reapse modus existendi ideae Et vocis hi imanae alius concipi nequit, quam ut sit lata intolo et iota in singulis partibus istius totius. Intelligetur
itaque etiam modus, quo Deus sit essentialiter immensus. simul ac ostenderimus, naturam De iis intrinsere es constuviam, ut non possit concipi alius in eo modus exi
tendi relate ad spatium, quam modus, quo idea vel vox humana exivit, i. e. ui Deus ita essentialiter concipia tur totus in toto spatio ei simul latus in singulis partibus istius spatii actualis seu in singulis locis existere, ut, si alio modo conciperetur existere relate ad spatium, ineretur ipsa idea Dei. - Quod ut clarius illucescat, advertamus:
a Creationem Omnem fieri sola olitione Dei tanquam
ratione suffleienti prorima eaeistentiae omnium, quaecunque existere possunt Usi enim infra videbimus, ad creationem requiritur potensia infinita, quae alia, quam nutus divinae voluntatis esse nequit ut adeo ad creationem nulla cre iura concurrat, sed sola volitio Dei immediate effectum producat seu rem existentem essiciat.b Milonem suseientem proximam debere, ut excivin