장음표시 사용
241쪽
LIBER23Odeq; sui cui in notitia Socrates inibi cum Alcibiade agit, delibasse ex eo pudeter, sed locos etia quospiam,si non magni momenti, certe Veneris tam e plenissimos, ta leporis duxisse indidem Persius intelligatur. Quod genus Oc illa Dic hoc ma gni pupille Pericli: quoniam Socrates quo in ostendit omniumaximii uisum At cibiadi, quod ipsi relictus a pati e tutor Xanthippi filius Pericles. Sic item: Dinomaches ego sum: ductu ex eo quod apud Platone sic est, ω rura λ νiου G δω- ώχtir. Consimiliter quod ait ibidem,Tecum habitamonne dialogi eiusde per
uidit se uidetur uoluntate ' Si quidem quod Proclus enarrator amrmat nihil hie aliud Plato, quam literana Dclphicam respeXit,monente, sequis'; Ut norit. Quod re Picus Mirandula,noster amor,in Heptaplo sua, quam mox editurus, de septi formi seX dierum genes eos cnarratione pulcherrime tetigit.Hec igitur inuenisse aliquando, uel inuicem etiam contulisse, no emolumentum modo studiosis, scuta uoluptatem pepererit minimer Uulgarem. Quid sit apud Lucreti ii Durateus equus, quod legendii apud Valerium Flaccu non quidem nox dorica, sed durica,uel duria potius,in libro Argonauticon secundo. CAP. V. FUI Vcretius in primo de rerii natura: Nec cum Durateus Troianis Perga ma partu Inflammasset equus nocturno Graiugenarum. Durateum uocauit equum illum Troianum ab Epeo fabricatum periter simul eccleganter: quae graeca uox dc poetica ligneum significat: & sane dur leonuocat hunc etiam Homerus equum libro octauo Odysseae sic inquiens: An. αγε δή-ὶτ 3 ύοσμον α&Gν
Vulgusq; eundem no durateon, sed durion, c5muniore lingua, sicuti etia poeta Aristophanes. At ena opici homines dictione sibi incognita expungere, pro millo, quod est, durateus,reponere nugamenta quaepia, uel dura tuenS, uel, dii a te nens, Occep rvt. Id ne attentare amplius audeant, Visus mihi sitim facturus operae
precili, si de isto quo in nonisul Miscellaneis inseruiliem. Sed & codice proxime nobis Argonauticon Valerii Flacci perueterem Taddaeus Ugoletus Parmensis Matthiae Pannonioru sapietissimi & inuictiss. regis aulicus, homo literatissmus ostedit, e si fluxisse opinor & caeteros, qui sunt in manibus, cuius in secudo sic est: Manet immotis nox durica fatis: no ut uulgo legit, dorica Que certo aut uera re emendata lectio,aut quod suspicor magis) Uerae proxima, ut quod Zc usus &uocalitas persit adet, nox duria sit apud illum, qua scilicet incluses utero Danaos e quus ille durius, hoc est, idem qui durateus, patefactus ad auras reddiderit. Ne autem diphthongus impediat. Quam enim δύρ ος graecer, tam oc δου ei ορ. Quo intellectu Catullianus passer accipiendus,locus etiam apud
Asser ille Catullianus allegoricos, ut arbitror, obscoeniorem quem
rara piam celat intellectum, quem salua uerecundia, nequimus enunciare.
Quod ut credam, Martialis epigrammate illo persuadet, cuius hi sunt
extremi uersiculi: D a mihi basia,sed Catulliana: Quae si tot fuerint, quot ille dixit,
Donabo tibi passerem Catulli. Nimis
242쪽
Nimis enim seret insubidus poeta quod nefas crcdere) si Catulli passere denup,
ac non aliud qusdpiam, quod sitispicor,magis donaturum se puero post oscula di ceret. Hoc quid sit equidem pro styli pudore suae cuiust coniecturae, de passeris natiua salacitate relinquo. Pathicos homines Iuvenalem innuere, qui digito scalpant uno caput, id* de Calui poetae uersiculis. CAP. VII. Vi digito scalpunt uno caput . Sane mollem uirum ex eo significari a pud Iuvenalem in satyra nona nemini dubiti sed Θc Pompeiu sie a Clodio notatum Plutarchus indicat in Pompei 3 uita,ut illud interim omittam, quod in libello quot eo notam hanc Pompeii attigit, cui titulus est, Quo pacto sat,ut inimici quo prosint. Quin o Ammianus Marcellinus hi 1toriae libro i . Pompei obtrectatores ait etiam hoc in eo ludibriosum, re irrita Obseruasse, quod genuino quodam more caput digito scalpebar. Caeterum non tam mollis ex his uerbis, quam plane pathicuS, di draucus aliquis designatur. Quod genus homines in fatyra uniuersia Iuvenalis insectatur. Alioqui languidus oppugnator, ct lenuncidus uel potius ut ita dixerim ) ficulneus poeta sit iste, sἰ iam quasi in molles feratur, hactenus in pathicos inuectus. Alludit enim, sicuti mihi uidetur, ad Calui poetae uersiculos in Pompeium, de queis ita est apud Senecam in libris Oratorum & Rhetorum. Carmina quoiu, inquit, eiuS quamuis io cos a sint,plena sunt ingentis animi: dicit de Pompeio, Digito caput uno scalpit, quo credas hunc sibi uelle uirum .Hucusq; Seneca de Caluo. Quare cum poeta Iuvenalis indicare conaretur cofluere Romam pathico S Omneis, hoc est, qui sibi uirum uellent,sestiue id innuit ex particula Calui uersiculorum, tum quidem ut est uerisimile notissimor per quam consequentia noscitarentur. Deq; his item si mradictis Calui uersiculis sentire Porcium Latronem declamatione quadam a pud eundem Senecam arbitror, qui ita dicat: In Cn. Pompeium terra marim uitactorem fuit qui carmen componeret,uno ut ait digito caput scalpentem. Fuit
aliquis, qui licentia carminis rreS aurato S currUS conteneret.Haec Porcius Latro.
Quoniam aut liber hic Senecae, que adducimUS, rarissimus adhuc inuentu, pro pterea quasi nouu dignati sumus hunc locum nostris comentationibus, ne quis exposita nimis forsitan,&proculcata, uel utiq; in medio iacetia putet retulisse. Cur errantium siderii uocabula, diebus tributa: rationes Φ inibi ordinis
eorum scitur elatu liucundae. CAP. Vm.
Omina ista dierum, de stellarum errantium uocabulis appellata, quam habeat aut originem, aut ratione, nusquam sane: alibi me legere, quam apud historicum Dionem memini. Cuius ex libro septimo atq; trigesidi mo sic uerba possiimus interpretari. Nam quod his septem stellis, qui planetes uocantur, dies assignari receptum est, inuentum quidem putatur Aegyptiorum. Sed in omnes tamen homineS haud ita pridem ut sic dixerim) uulgari
coeptum Caeterum Graeci ueteres quantu equide sciam) nullo proris eam rem pacto cognitam habuerunt. Quoniam uero cum nationibus aliis, tum Romanis uel maxime sic mos peruulgatus hic est, ut quasi iam patrius uideatur, pauca su per ius edisseram,dc quo pacto, qua Ue causa sic ordinetur, exponam.Duplex igitur audita mihi ratio est, utraq; sane haud intellectu dissicilis, sed ut ambae tamen inspectionem contineant Nam si quis harmoniam, quae diatessaron appellatur, qua una uis uniuersa musicae totiuS contineri creditur, ad stellas has, quibus omianis coeli ornatus distinguitur, eodem quo feruntur ordine, retulerit, ait ab orbe
illo supremo, qui Saturno tribuitur, incipiens, omissis duobus sequetibus, quarti Ang. Polit. V a. deniq;
243쪽
LIBER denim dominsi nuncupauerit, ac dein duos item alios trans mens, septimum adieceri eodemq; modo progrediens, praesides illorum deos subinde in orbe recei, suerit, ait ita dies adnumerauerit, deprehendet omnes ratione quadam musica cum coelesti illa distinctione ornatui congruere.Caeterum haec Una est, quae feris tur ratio. Altera uero clusim odi. Si diei noctisq; horas a prima statim coeperis numerare, sic ut eam Saturno, dein sequentem Ioui tertia Marti, quartam soli, quintam Veneri, sextam Mercurio, septimam lunae tribuas: per eam scilicet orbiu se
ciem, quae ab Aegyptiis traditur,atm item denuo facias, donec horas quatuor re Uiginti pertranseas, inuenies primam sequentis diei horam soli cohaeretem.Tum hoc idem in quatuor illis δc uiginti horis, eadem qua prius ratione sit facias, lunae primam terti j diei horam conciliabit. Quod si subinde hoc ipsum in caeteris ob seruabis, congruentem plane deum sibi dies quaelibet asciuerit.Haec Dion, festi ira nimis, arguta, ni fallor. Sed quoniam uulgo nuc sabbatum, dies Q Domini
CUS UetUS amisere nomen, cum caeteri etiam nunc retineant, scire studiosos con
uenit, ec hunc Saturni, os illum solis appellatum. Nam de solis die quant a equi
dem recordor etia Sozomenus graecus historicus, etiam ii diuus Hieronymus: de Saturni aut, uel hic ipse Dion libro eodem, uel Erotinus in Stratagcmatis, Velitem poeta elegiarum Tibullus, uel postremo etiam Tertullianus in Apologeti Co,ec audetius in sermonibus comeminerunt. Sed Θc Faustus Mileuitanus Manichaeorum propugnator ille maximus ita inquit: Placet suscipere sabbatorum ocium, οἱ Saturnia cis manus insertare catenis. Nec illud omiserim, mutata dieruistorum nomina, in quae nunc a Christianis usurpantur, autore Constantino principe, sicut in illius graeca laudatione meminit Nicephorus.
Quid inliteris Domitio, di quatenus credendu, deq; illius euidenti puden
Irue Maurorum autegias . Hoc Iuvenalis hemistichion de satyra quar tadecima, in aut erudite, aut fideliter, aut etia perspicaciter enarret Domitius, age iam si uacat) inspiciamus. Sed pauca de homine prius, si
. quis haec etiam fortasse. Domitius igitur Calderinus Veronensis, qui dece abhinc annos uita functus, uir fuit acris ingeni j, multaeq; in literis industriae, latinae linguae diligentissimus, graece non incuriosus,non prosam condere ab uar dus, non carmen. Nimium sui tamen quod opera ipsius testantur ) admirator, ae pro sententia cui semel adhaeserat, etiam contra uerum cotumax, ec refiactarius. Tum ob id inscribendo quo iactantior,atq; omnium prae se contemptor, omnium cyminima occasiuncula cauillator, resine discrimine uellicator. Ita etiam simultates eum doctissimoru hominum nimio plures exercuerunt, odio in apua eos neutiquam obscuro laborauit. Autoritatis uulgo tam magnae fuit, ut Romae inter professores iuuenis adhuc, primam sibi celebritatem uindicauerit. Cuiuutuendae ac retinendae gratia,factum copluries putamus, ut in suis operibus fion tem per icuerit,&per aequa,per iniqua famam captans, parum ex fide quaepiam retulerit,nonnulla etiam male solars, ec praestigiosiis, speciem quidem primorem Heri habentia,magno credentium dispendio, sententijs ignorabilibus implicue rit,& puluere quod aiunt) oculis offuderit: aut sicubi maior dissicultas, nec ab, sistens,nec congrediens, spem lectoris eluserit. Ita dum nescire se nihil probare contendit, etiam Parthis aliquoties, ec Cretensibus mendacior inuenitur. Cui uuexemptu secutis aths quoq; in omnes iam literarum articulos ut uerbis utar Varronis haec mali gangraena sanguinoleta permeauit, praeci deda deletili styli parte certatim a doctis omnibus, ne ad uitalia usq; deserpat.Sunt aute editi ab eo grana
244쪽
tnatici comentarii aliquot,ut in Martialem Iuvenalemq; poetas, quos N Medici hus meis Laurentio Iulianoq; sta tribus dedicauit, a quibuS etiam muneribus est amplissimis honestatus. Sed Sc in Statii Sylvulas, ct in epistola Sapphos in Ibin
quocn Nasonis edidit quepiam plena nimirum bonae frugis, ubi non sucum facit, relectoris credulitatem ludificatur. Caeterum Georgius Merula, uir plane doctus,ac diligens,longe quam Domitius in scribendo cautior, & nunc primi se, re nominis non remulo quod aiunt sed uelificatione plena inuectus, comentariorum illius in Martialem permultis editis notis licentiam primus hominis magno ueluti passii gradientem, prorsius chiam serocientem compescuit. Nos quoq; dein primae sub flore iuuentae, non quidem ut ipsius libros plane de manibus exiscuteremus,sed ut somniculosam iuuentutem, Velut in aurem utraml dormiente
expergefaceremus, in ipso iam tum nostrae professtionis tyrocinio sic eundem I niter quando , quasiΦ parcente manu seriebamus: & nunc idem fasturos praefamur, utcunq; res seret, quo fideS nobis libertas Q constet. Neque enim patiemur, quatenus uires suppetent, impune illudi credulae iuuentuti, 8c simplicia ingenia
supplantari. Quoniam autem ut est apud Plautum feliciter sapit is, qui periculo alieno sapit, cauebimus ipsi quidem pro uirili ne quid in hos libros, quod iid de
iendi queat autoritatibus, referamus. Quid aute ad summam de ipso sentiamus, Ruitia uirtutibus pensamus, ct qua parte ingenij maximer stetit aestimemus,uel epigramma testatur nostru, quod in ripa Benaci lacus, ipso Domit a natali solo, Ba cius V lilius Florentinus, atq; Angelus Maiseus Veronensis, illius memoriae studiosi, nouennisi ferme abhinc, incidendii saxo curauerui, cid di hic adscribam
Asia uiator, puluerem uideS facrum, Quem uorticosi uexat unda Benaci,
Hoc mutat ipsum sepe Musia Libethron, FGntemq; Sisyphi,ac uireta Permesssi: Quippe hoc Domitius vagiit solo primum, Ille, ille doctus,ille quem probe: nosti,
Dictata dantem Romulae iuuentuti, Mira eruentem senti, de penu vatum. Abi uiator, sat tuis oculis debes.
Sed nimis multa fortasse de homine,pauca presertim polliciti: quod eo tame consilio fecimus, ut offam ueluti quampiam grammaticis istis diobolaribus, omnia quasi per nebulam uidentibus, Obiiceremus, qui nihil omnino rectum putabunt, nisi quod ipsum denti tritum diu, proculcatumq; de suis illis profitentium comtamentariolis excerpstrunt. Ad Attegias autem quod attinet, ipsius laaec Domitii uerba sunt: Alii, inquit, accipiunt lingua Maurorum Attegias map alia significa re. Ego potius intes ligo, hoc significare Mauritaniam ad extremam partem Lu hue. Dionysius: Ad summam Lybien habitant Attegias undas, Alcidae qua sinit statuae Maurusia plebes.
Haec ille uidens utim meliora, deteriora seques.Volebamq; sane ista credere, sed rumor uera negat esse. Dionysium uero citat autorem Domitius: qui si unquam uocabuli istius mentionem fecisse ullam reperietur, cedam, tollami manum iamtum me' que omnium haberi uanissimum non recusabo. Sed ut omni remota
Messica,rem putemus ipsam,no sunt Dionysii uersius hi,non sunt,uerum Prisciani potius, quo libello Dionysium poetam de graeco interpretatur. Corrumpit eos autem Domitius,atin deprauat.Nam quod apud Priscianum fuit ad Tethyos un
245쪽
das, priore inducta, interpolatique scriptura, pro eo supposuit Attegias uia das neutiquam ut arbitror faecturus, si rationem carminis, aut si spacia moras in syllabaria consuluisset: cum uocabulii, quod estAttegias, antepenultima porrecta
svllaba, contra ipsius, quem interpretatur, testimonium, tum postrema breui, contra omnium posuerit autoritatem. Bene quod extat Dionysius, cuius est egre cos illius argumenti hos puto uersuS.
Licet autem euol Uas iam totum, uidebis ne minima quidem suspicionem subeste Attegiaru apud Dionysium: videbis alium citari pro alio, expungi ucram scriptaram, supponi falsam,ratione syllabarum uel carminis haberi nullam. Et dubitabittiliquis ab ipso iam liberrime disseti re& refutare has nugas,uel si prauudicata pridem de hominis ingenio doctrinaq; opinio, causam faciat inuidiosiore CaetemAttegias ipsi uel tabernacula, uel unafracula, uel si hoc magis placet) mapalia intelligimus, qUalia Mauri colunt, qui Numidς a Romanis, ut historiar scriptor Herodianus eii autor. Vocabulum id Rufinus usurpat in libro losephi de bello Iudaico septimo Cum ad festum, inquit, diem uenisset, quo attegias in honorem Dei componi ab hominibus mos est. Nam quod lati Rufinus coponi attegias
ait, id ipse autor Iosephus σκόψοποι; dixerat graece.
ratium recta indicatalestio, enarratioq;. CAP. X.
Ecropiam Bliti Baptae lassare cocyton. Hanc Iuvenalis uersum Do naiti US expositurus, erraticis ut ita dixerim) sit spicionibus si bulam Ia u i u Xans, ineptias hallucinatur,ec nugas ara eras: Baptas esse inquiens Cere ik riis facerdotes, Cocyton Cererem. Nec arbitror hoc unqua dixisset, si quod in homine non pudoris dixerim, sed sensus omnino uestigium fuisset Nos enim tunc demum credituri, cum quis iam proferetur, quo satis certo aut ore sic tur Sed est hoc familiare huic agam enim iam liberius ut cu nihil explicare possit, implicet, Sc quicquid obuia siit, arripiat, eo , feratur dissidente cOscientia quo
denicii ipsum impetus errabunde opinionis impellit Nos antiqua comoedia poetae Eupolidis innui suspicamur, quod ueterii excelles autoritas persuasit. Etenim de casic Platonius grsciis autor,ubi de comoediam dimerenti js agit, σμῆν γ a πιλιν obtig Aρα Ιαιτίρ B Uαρ ρ πνιγ α cie ara Θαλωῆ- - εκένων, ωρ bH τάρ Bαπlete. Scimus, inquit, Eupolin, quonia Baptas fabulam docuerit, ab iis ipsis in mare summersum, contra quos Baptas emiserat. Luciantis quoq; in ea o ratione, quae in cribitur, Ad ineruditum multos emptitantem libros,in hanc fer me sententiam: Dic mihi, inquit, etiar ne Aeschinis oratione aduersus Tinaar
chum legis an uero illa omnia scis, & nosti singula Aristophanem uero & Eupolin subisti Baptas integram fabulam pellegisti Tun nihil ex his pertinere ad
te putasti neq; ea cum agnosceres erubuisti Sed Hephestion in pnchiridio, de a catalectis agens, duos citat uersiculos ex Eupolidis Baptis. Et Suidas unu ex eis dena in uocabulo, quod est Atrypheros . Iam primum igitur cdstare opinor Raptas comoedia fuiste ueterem& mordace poetae Eupolidis. Quod aut comoediar argumentu, quae materia, per ipsa quae nuc extant Vestigia, sagaciter indagabitur. Athenienses igitur ea tempestate facra quaeda,religioneS peregrinas, nouos pcleos asciuerant, quibus nocturne peruigilationes essent institute, magnoin dein flagitiorum causa, sicuti Romae Bacchanal ia. Sed inter sacra caetera. fuere etiam
quae dicerentur Cotyttia. Contra haec nocturna Cotyttia scripsisse Eupolin Ea
246쪽
pias putamus: sed & alios Comicos, intercs eos Aristophanem quoq; videmus totum hoc genus peruigiliom & peregrinitatis exagitas Ie. Sic ut luvenalis duae 1 onas fierent cotra ritus ceremoniam, no dissimilia dicat iis, qu e Bapite Athenistia nocturnis Cotyttiis patrarent.Cicero in Legibus sic ait: Quid aut mihi displi
Ccar in nocturnis, poetae indicant comici, qua licetia Romae data, quid nam euis
1 et ille, tu In factificiu cogitatam libidine intulit, quo nelim pudet iam quidem oculoru adlici fas Iuli. Et mox idem: Atq; omnia nocturna ne nos duriores for te uideamur)m modi a Graecia Diagondas Thebanus lege perpetua sustulit. Nouos uero deos,& in his colendis nocturnas peruigilationes, sic Aristophanes fa Cetu 1lmUS poeta Veteris comoediae uexat, ut apud cum Sabadius, quida alii dii Peregrini rudicati e cnsitate eij ciane. Apparet utiq; de Ciccronis testimonio cum
2 aut tophane, tum Comicos alios ueteres corra notios deos, contra nocturnas
p eruigilatio ia es, aca e 1la styli destrinxisse. Cum uero ex stiporto tib. Ii queat Baptas tu ille Comoedia qua turpia 8C Obscoma carperent,atet hic de Baptis, dein nocturnis Atheniensiu sacris mentio, quae nos Cotyttia fuisse appellata declarabimus quis no intelligat iam Raptas futile deniqr, qua potissmii fabula talia uexarent btrabo aut in lib. de Geographia decimo, Cotyttia, Bendidiaco Lacra fuisse apud
1 la racas narrat,eκ. luib. Orphica sumpserint origine deamq; nominat Cotyn, cuius iaciat Aeschylus mentione. . Tum idem paulo post Athenienses ait multa ex peregrinis facris accepisse με is inquit. Sed & inter caetera, quae Peregrina ab iis recepta sacra comemorat, prima enumerat Thracesia, quae supra ostendimus Cotyttia Bendidial appellari. Liquet igitur Cotyttia ab Athenieno 11bus sacra externa coli solita,liquet etia uexata a Comicis. Coniectura aut duci mur, ut cit de Baptis hic mentio, quam scimus fuisse Eupolidis comoedia, deq; sa cris Atiaeniens iu no fumis, in ea potissimu id genus sacra exagitarent. Caeterum deam quae talibus praeesset ritIBUS, peruigiliis Q, Cotytto trocata putamus, a qua etiam iecta latione Cotyttiorsi est innata appoliatio: quae quonia dea comoediis uescrib. d elam a tissima, ideo Synesius in epistola quadam, cuius principiti est,i M
κορέ. Quibus uerbis significas eum de quo in epistola agat,non Mercurio con gruere, non Hcrculi, palaestrς praesidibus, sed esse Cotyti is editimis, csterorum mapud Atticos despicatissimorii. QuareCotytto legendu, non cocyton,prssertim chim syllabar repugnet quantita S. lusne tum qUide breuis, cum alterii t subtraxeris, ut Domitius prescribit,inscite ille quide nimis sit uero uenia nimis in qua in scite, negligentercli, qui non cogitauerit primam nominis syllaba non positu modo cui duntaxat occurrit, sed natura quo J prodUcta. Quidam tam e hanc deam Cotyn maluere,cb Cotytto, sicuti Strabo supra, sicuti alibi Synesius idem his uer his: Ge*ανου λν - θοα ,μιγμον si ἀρομα θιασώτ jιότυος. Audacter, in quit, pronuncia utra eum semimarem statim, sodalemq; Cotys. Quem exponens
locus Suidas, Cotyn deam coli ait turpiu praesidem Vnde,inquit, sunt Clisthenae, ct Timarchi,&quicunq; lucri gratia forma colunt, ad infandam libidine, sicut e foeminati,& capillu fingentes uniuersi. Sed & alibi credo inuenient, quibus haec adiuuentur,uirido est, si doctrinae studiu adhibuerint. Quin apud Horatisi quoq; in Epodis ita legendii existimamus.Inultus ut tu riseris Cotyttia: non ut plerique
codices Cocytia.Et in uetustissimo libro, qui sit Georgij Antonii Vesputii Florentini. gr celati necti docti hominis, uocabulum id antepenultima styllaba i re tinet, no si uestigium arbitror unu adhuc integrum uerae integraec3lectionis.
247쪽
a 36 LIBER Sententia de Claudiano exposita, relatu percli lepidae fabellae: tum fabella
altera non insuauior er graeco itidem uersia, stuper Vene
E L udianus in libro de raptu Proserpinae secundo, de Venere dea rosλs
purpureas colligente loquens, ita inquit: Sic fata cruoris
ius Carpit signa sui. Locus sane uideri obscurus poterat, nisi apud Aph-ἶ thonium in Progymnasimatis rhetoricis exposita fabella, sic propemodum: Qui rosae pulchritudinem demiratur, plagamVeneris consideret. Amabat Adon in dea, Mars ipsam. Quod' que dea foret Adonidi Veneri Mars erat, deus deam adamabat, deaq; hominem sequebatur. Par Cupido, tametsi genus dispar. Perimere Adonin Mars zelotypus tendebat,finem putas amoris, Adonidis ne cem .Ferit Adonin Mars. Accurrit auxilio Venus,festinans, in rosas incidit, ac se spinis implicuit, ita pedem perforatur, qui uulnere manarat cruor, de se rosiam colorauit. Sic rosia, quae prius candida, quod nunc cernitur,facta. Attigimus ipsi sim fabellam hanc in Rustico nostra,versiculo illo :Idalio pudibunda sinum rosia sanguine tinguit. Sed re uniuersium pulcherrime numeris uernaculis c5plexus, Me cenas hic aeui nostri Laurentius Medices, ut in omni uirtute, sic etiam in poetica eminentis si mus. Nonnus aut poeta mirificus lib. L& 4 O.Dionysiacon Martem ipsum, cum ab eo fuerit Adonis occisus,in aprum semet uertisse fabulatur, ita de Venere scri
gat his uersibus Nonnus delectatum fuisse apris Venerem, quoniam fore cognouerat ut apri figuram indueret aliquando Mars, ac prae zelotypia necaret Adon in Rosam uero esse alioqui gratam Veneri, nec ille tacet lepidissimus epigram
I felix rosa inquiens) mollibusq; sertis
Nostri cinge comas Apollinaris, Quas tu nectere candidas, sed olim
Sed &Vergilius in Elegidio quodam suo cur autem non suum credamus, quod omnium sit elegantissimum ) sic ait: Syderis & floris est domina una Venus. Caeterum Libanius ille quoq; sophista graecus, nec ulli Atticistarum feeudus, ita
quodam uelut angulo super argumento isto de rosa Veneris,lusitat: Quo,inquit tempore iudicem deabus pastorem fabula dedit, male habebat Iunone, mater Mineruam quo in cestus ille Veneris, in quo amabilitas, in quo etiam Cupido est.lta uenturas priuS in certamen negabant, quam ubi a se Venus medicamentu foret amolita.Sic enim cingulti illud appellabant. Atqui ne uos quide, Venus aiebat, lenociniis uacuae . Tu diadema aureum crinibus, tu galea similiter auream geris uertice. Sed enim fucos istos habere per me uobis liceat,liceat modo per UoS oi natum, comptum 4 mihi alia asciscere cinguli uice.Sic morem deabus gerens ire ad Scamandrii pergit,lectura flores, qua se pratu sub ripa explicabat herbidum. Simul aqvulae ipsae blandae perspicuaeq; suberant, ct ad lauandum illices Lota ibi dea, statim qua causa uenerat ornatum quaerebat sibi. Tum nescio qui mire: sua uis aspirare odor uisiis. Iam lilia,iam uiolas legerat dea, cum tame odor ille magis interim,magisq; blandiebatur.Peretit aurae fragrantis uestigia subsequi, uidetro iam,tusiamq; natibus admouet, di esse hanc suaveoletiae illius matrem cognoscit.
248쪽
mscBLLANEORVM. Ibi flores aspernata caeteros abiicit hum tantu prosis coronata, recepit se ad Idadfnt o. ec aut plus Veneri flos, cst flori Venus conciliare gratiam uisa. Adeo, cosettim Iuno, Mineruaq; uictae,ut ne ipsis quidem pastoris cxpectarint calculused accurrentes utraq; sertum crinibus detraxerint, florem . deosculata ipsum'
rursum Veneris capiti reposuerint.Hactenus de rosa Libanius, cuius tamen line quae graecanicis pictae coloribus nitidissimum tectoriu,nescio an ad unguem no stra ista tumultuaria latinitas repraesentaverit.
Quomodo inuenta purpura: simul explicatus Nonni locus,
Vo pacto inuenta si t purpurano alienum fuerit hic referre, uel ut graeci poetae Nonni locus intelligatur, uel ut fabula pre quam lepida, Lati nis intacta, noscatur. Est aute apud Pollucem libro de uerbis idoneis
ad Comodum primo, in hanc sententiam: Tyrq serunt inquit) capta
amore Hercule nymphae cuiusdam indigene, cui nome Tyro, sequebatut eum inquiunt) canis antiquo more, quo dominum Canes usi etiam ad concione comitabantur. Quare canis hic Herculeus irreptantem scopulis purpuram ConspicarUS, perela caruncula, sitia sibilabra cruore puniceo infecit. Cum igitur ad puellam Hercules ad ijstet, delectata illa instreta tinctura, quam ceu florentem in eius
cmais Iabris aspexisset assirmauit sibi cum illo posthac nihil fore, nisi ad se uesteiri asterret, etiam canis illius labris splendidiorem. Quocirca inuenta Hercules ani mante, collectoq; sanguine, munus puellae detulit, primus ut Tyrii dictitant at Lor punicec infecturς. Nos igitur in Rustico nostra, propter hoc ipsum denissi cocham diximus Herculeam chim purpuram significaremus.Porro aut Nonni Poetae uersiculi super hac ipsa fabula sic in lib. 4 o .Dionysiacon inuemuntur.
ς ωον αλιλλαί, ν ε ρυθαίνεἶ qic Wορ ανα κρουν. Salutis augurium quod sit apud Suetonium. d A P. π I I r. VetoniusTranquillus in Augusto sic ait Nonnulla etiam ex anisquaceremonῆs paulatim abolita restituit,ut salutis augurium,&c. Quod autem foret salutis augurium, uideo etiam a doctis aliquot ignorari. Nos eam rem libro septimo uiuesimo , Dionis historiarum, ad hane sententiam reperimus.Tum uero etiam salutis augurium, quod appellant,longo interuallo fecerunt Est autem modus augurIn quisipiam,ut si Deus permittat, sata lutem populo poscant, quasi ne salutem quidem a diis petere fas, ni prius hoc ipsum dii concesserint. Obseruabatur autem dies una quotannis, in qua nullus adhellum proficiscerenir exercitus,nemo se contra pararet,Πemo pugnaret. Quo circa in assiduis periculis,minimc p ciuilibus, neutiqua fiebat. Nam re ardust in primis,puram rebus his omnibus diem seruare, di perquam abirdum uideri poterat,ultro seditionib.detrimenta sibi ipsos incredibilia conciliare, cum & uictis ea res futura esset,& item uictorib .perniciosa,mox aut salute a dηs immortalibus Petere.Caeteriim tum fieri quidem auguriu eiusmodi potuit. Sed ne id quide pu
rum processit, quoiata aduersiae quaepiam aues deuolariit, Undc auguriu captum,
alia*item signa inauspicata apparuerunt Idem. etia lib. quinquagesimo scribit, ab Au
249쪽
23S LIBER ab Augusto pace terra,mariq; parta, Ianum clusum, nem non salutis augurium factum, quod ante multis causis fuerat omissium. Naulia quae sint in Ovidii Artibus: atq; inibi de barbaris organorum appellationibus, quibus Graeci nostri Q utantur, quodq; etiam Chaldaei graeca interim, nostrat id genus uocabuland aspernant. CAP. XIIII. Disce etiam duplici genialia nautia palma VCrtere, conueniunt dulcibus illa modis. Aulia diminutivum puto , siue nablia, ab illis quae uel naula, uel nabladicimus .Etenim h literas ec u, ferme pro eisdem positas inuicem sepe ueteribus monimentis adnotauimus. Suidas etiam: Nabia organi spe . cies. Ait 8c idem alio loco: Psalterium, inqui organum est musicum, quod naula etiam uocatur. Quin & Sophoclis uersum Plutarchus adducit,
λα ιμπυῖιειν,ου λύρα , libro eo quem super ω Delphico fecit: sed Sc Theodo- retus in ps almos de eo meminit, oc Plutarchus in libris Symposiacis. Ex quo nos in Nutrice: - Non quae duplici geniale resultant
Sunt aut multa organoru barbara nomina,scuti Strabo narrat lib. 1 o. inter quarnabla quoq; numerantur,hoc est psalteria. Sed Θc illud obseruaui nuper apud Danielem propheta, ducente me scilicet in recessus illos, & Lacra studiorum suorum penetralia Ioanne Pico Mirandula.Greca etiam que uideantur,Latina que adeo istiusmodi organora nomina: quanΦ paulo corruptius, a Chaldaeis quoq; auto ribus usurpari,Ut carna pro cornu, cathros pro cithara,sabecca pro sambuca, piariterin pro psalterio,s amphonia pro symphonia. Quin Gallus Solomo, ordinarius apud Hebreos enarrator facrarii literarum,ne uel ait esse Hebraice, quod ibi ps ante ita, id est psalteri u legatur. Constat aut litetis id nomen tribus SII ex quo etiam nauel in Esaia legitur, ec Amos, ec Graeca dein figura naulon, a quo diminutu sit naulion hoc Ouidianum. Siquide nouitiae isis sunt notae, quibus Hebrei nunc .Puocalibus utuntur, ut id e re c5perit, re ostendit Ioannes Picus Mirandula meus, unus omnia prorsiis ab omni parte beatissimus, in opere singulari, atq; admirando, quo psalmos a septuaginta uersos, isto notam prscipue argumento, docet Hebraice ueritati respondere.Ne iam insultare Iudaeus, aut obiicere possit, ea nos intemplo singulis canere horis, quae ne ipsi quide satis uersia fideliter existimemus. Deniq; genialia cur dixerit Ouidius, facile noris, uerba ipsa legens de Scipionis Aphricani Aemiliani oratione, contra legem iudicariam Cornelii Gracchi, quae posita sint in Macrobii Saturnalibus, eorum Q principi u sic est, Docentur praestigias inhonestas: cum cinaedulis, & sambuca psalterioq; eunt in ludum histrionis, discunt cantare, quae maiores nostri ingenuis probro ducier uoluerunt. Eunt, in quam, in ludum saltatorium inter cinaedos, uirgines, pueri l ingenui .Sic Scipio. Tum Ambrosius quoq; libro ipso de utilitate ieiuni j tertio, psalteria docet ad hi heri conuiu s,ut libidines incitentur. Sed enim in comoediis quoq; crebra psal triarum mentio . Porro uocabulu ipsum Hebraicum est: nam graecer psalteriit di citur,latine laudatorium, sicuti diuus Hieronymus ait in epistola ad Dardanum, doces in clypei modum quadrati esse formatum, chordarum decem, quanquam Romanus Emanuel Hebraico commentario in Psalmos, utriculariam putet esse fistulam neuet,uidelicet etymon sequutus, quod ab utre deduci uocabulum illud apud Hebraeos uideatur.
250쪽
Qui fuerit autor Sybaritidos, de quo Ouidius,deq; Sybasilicis libellis a/pud Martiale, luxuq; item caetero SybaritarUm. CAP. XV.
Vidius in epistola ad Augustum libro Tristium secundo sic inquit:
Nec qui composuit nuper Sybaritida sagit. Quaeritur inter literaru studiosos, qui nam sit is, qui Sybaritida copo sitierit, quod ue ipsius operis fuerit argumentu. Nos utraq; apud Lucianum deprehendit se videmur, in oratione qugesi ad ineruditu, qui multos empti taret libros.In ea scriptot est ad hanc fere sententiam: Dic mihi hoc quoq; inquit, si Baslus ille sophista uester, aut tibicen Battalus, aut cinaedus Hemitheon Syba xita, qui uobis mirificas conscripsit leges, quo pacto infanire oporteat, ct uelle dc pati, ac facere illa, si horti quispiam nunc leonis pellem circundatus, clauamq; te ne nS incedat, quid eum ne putes Herculem spectantibus uisium iri ' Sed Θί Phitalo Hebrieus, in uita ipsa Molis: Comoedias,inquit, di Sybariticas nequitias coponenteS. Martialis quo in lib. 12 epigrammaton de Sybariticis libellis ita:
Qui certant Sybariticis libellis, Musseti pathicissimos libellos
Et tinctas sale pruriente charsaS,
Instanti lege Rume: sed puella
Indicas manibus libidinosis, Et fias sine tamina marituS. Hemitheon igitur sttii se uidetur, no ut Domitius ariolatur Sybaris, a quo uel Sybaritis, uel libelli Sybaritici obscoemisimo sint argumeto cdpositi. Notabiles aut sunt in primis luxu ec deliciis Sybaritae, sic ut praecipuos omnia colerent IonaS,atin Tyrrhenos: quoniam alteri Grecoru,alteri barbaroru luxuriosissimi. Ab his etia fabulae Sybariticae, quales ferme apud Aesopti &prouerbiuna deducta, Sy-harites per plateam, contra fastuosius ingredientes. Atq; haec quidem de Sybari iis, alia o non dissimilia Suidas. Plutarchus aut in conuiuio septem sapientu, mo rem fuisse scribit Sybaritis, mulieres ab usissi anno priore ad conuiuia uocandi, ut Heste auro in moliri, exornare Q per Ocium se possent. Sed & maximus Tyrius indisertatione tertia de uoluptate, primo S enumerat Sybaritas inter eos populos, quos uul t molliitimos, deliciosissimos 4; uideri: neq; no Sybariticas etias altatio nes comemorat. Quin idem in disertatione alia, cui titulus, Quae finis sit philoso phiae,fere in hanc sententiam: Crotoniates, inquit, oleastra adamat, Spartiates armaturam, uenatio es Cretensis,luXU Sybarites, Ion choros.Hinc ergo Iuvenalis r ullum crimen abes facinusi libidinis ex quo Paupertas Romana perit, hinc fluxit ad Istros, Et Sybaris colles. Astipulat & Strabo, qui Sybaritas omni sua felicitate, propter delicias luxumo septuaginta solis diebus fuisse narrat a Crotoniatibus exturbatos. Quin dicctu φPlutarch us Sybaritae ponit in Pelopide negantis mirui facere Spartiatas, qui se in bellis morti obiicerent, ut tantos laboreS, Uictumq; illo, quo utebantur,estageret. Aristoteles aut Moralium Eudemior si primo, Smyndiride quo in Sybarita com parem Sardanapalo,inter uoluptuario S nominat. Illud urbanu sane, quod Aphricanus tradit in Cestis: sic enim graecer liber ipsius de re militari inscribitur. Ete
nim Sybaritas eo deliciarum uenisse narrat, Ut equos in conuiuia introducerent, ita institu tos,ut audito tibiae cantu, statim se tollerent arrectos, di pedit, ipsis prioribus uice manuum gestus quosdam chironomiae, motusq; ederent ad numerum
saltatorios. At enim tibicen, inquit, ibi quispiam contumelia affectus transfugit ad Cro