장음표시 사용
261쪽
terrore mentione, quo loco de capricorno his uerius: Hic enim dicit, cli Iupiter Titanas oppugnaret, primus obiecisse hostibus terrorem, qui Panicos dicitur, ut ait Efatosth enes. Quam fabulam Sc Germanicus innuit in Arateo commenta rio .Euripides in Medea sic ait:
Panos aut uocat iras Euripides, sicuti est apud antiquissimu ipsius interprete, me
sem dco Pani tribuunt .Et apud Srnesiu in lib. de Prouidentia, siclinuenio serme,
κώ2πι ικοὶ θόρυζοι μεθ' - πατsiμαία αλὼμ ον.Et Panici tumultus interia diu exercitum occupabant. Quo loco ampliter etiam cuiusmodi essent hi deni terrores, explicatur. Quin interpres etiam nescio quis ita uerba haec ipsa Synesin enarrat ut panicos appellari terroreS dicat, cu repete in exercitu uiri, equiw per turbantur, nulla Coparente causa. Solent enim,inquit, foeminae uinuminis instineior, Panos orgia clamorib .concelebrare, quibus utpote repentinis metu audierites assiciantur. Sed di Nicetes Choniates non aspernabilis omnino inter Grecos autor Panicorsi meminit phantasi natum, in oratione quapiam sua.Theon quo in Arati poetae interpres,militasse ait Pana deum aduersus Titanas, primumq3 eum uideri concham illam tortile oc turbinatam, qua pro tuba utuntur,inuenisse, que graece cochlos appellatur, laetumq; ipsius opera, uti se armandi sociis interim hetaret copia, dum sonitu quocun in illo, qui Panicos uocatur, in fugam Titanes age hantur.Sed& Nonnus poeta Dionysiacon io. furentem describens Athamata,
nunc insano Panos flagello furiatum ait, nunc intra ipsius aures bombum illum insonuisse Panici Saturnia flagelli: verba ita sunt, ,
Quo autem nunc piaculo Valerii Flacci pulcherrimos poetae uersus taceasu per hoc ipso positos in libro Argonauticon tertio: Dant, inquit, aethere longe Signa tubae, uox 8c medi s emissa tenebris: Hostis habet portus, soliti rediere Pelasgi, Rupta quies, deus ancipitem lymphauerat urbem Migdoniae Pan iussa ferens s euissima matris,
Pan nemorum,bellil potens, quem lucis ab oris Antra tenent, patet ad medias per deuia nos es Setigerum latus,&torvae coma sibila frontis. Vox omnes super una tubas, qua conus, ec enses, Qua trepidis auriga rotis,noeiurnach muris Claustra cadunt, talisl metus non Martia cassis, Eumenidum Q comae,non tristis ab aethere Gorgo Sparserit, aut tantis aciem raptauerit umbris.
Ludus 8c ille deo, pauidum praesepibus aufert Cum pecus, di profugi sternunt dumeta iuuenci. Quin libro etiam sexto apud eundem barbarus quispiam ad terrore incutiendum simulachra Panos praetulit:
Hispidus ino Dei latuit terrore Lycaei.
262쪽
Sed & Sozimus historiae graecus autor in libro tertio, mostroso aspecta quem piam apparuisse pellitum dicit, Albanis Romanis i praesium comi iluris. Etenim deum Pana belliger u fuisse, uel ex argumento Nonni cognoscimus,uel ex Theocriti fistula: nam in ea sint ista quoq; uerba de Pane deo.
Eundemq; fuisse Atheniensibus auxilio contra Persias cum alibi legimus, tum in ea ipsa, quam diximus fistula, his uerbis:
Vnde sint apud Ovidium Teuthrantia turba Thespii uoca-
Vidius in epistola Deianirae ad Herculem: Nec tibi crimen erunt Teuthrantia turba orores, Quarum de populo nulla reli ta tibi est.
Notissima quide fabula, etiamq; a Diodoro prodita super Thespii na
tabus ab Hercule compressis . Cur autem Teuthrantia turba uocentur, hoc tam Pleri lincompertum atq; ignotum est, ut audeant literatores pro illo Teuthrantia,Thesipeta reponere,nimiS quam improbe, insciteq;. Nos de eo inuenimus a Pud Eustathium Homeri interpretem, ubi maxime Catalogum enarrat: cpturi δε ὁ ῖ εθνικῶν συγγραφεύς ὁπκ5σμα Πιν Λ θεοπεια ὁMrariae Hrs, δὲ πιναρ λατίου ἱ ἀτί; ερ- ας, - πανδiονος. E X autoritate scilicet cuiuspiam, qui de gentibus conscripserit Thespiam tradit a Thespiade suisse conditam: sicut autem nonnulli scribist, a Thespio Teuthrantis filio, Pandionis i nepote. Quare Teuthrantia turba The Uij uocatae filiae ab auo Teuthrante. Denil ec Aeschylus in tragoedia Agame mnone Thespiam, urbem Teuthrantis appellauit.
Vocabula inuenta rara, nec tamen singularia, Cucuma,Proseu cha, Scruta. CAP. YXX.
Ocabula quaepiam sunt ita rara inuentu, ut si iterum in ea incidamu ob id fecisse opere precium uideamur, quoniam singularia credeban tur,sicuti est cucuma apud Martialem in hoc hemistichio. Cucumam fecit Otacilius. Nam sic in Satyrico legimus Petronii Arbitri: Tu illa carniis etiam paululum delibat, di dum coaequale natalium suorsi sinciput in cartanariti furca reponit,fracta est putriS sella, quae staturς at titudine adiecerat, anum mpodere suo deiectam super so cum mittit. Frangitur ergo ceruix cucumae, igneo conualescentem restinguit, atq3 totam faciem eXcitato cinere perfudit. Ex eo linclinatum diminutivum cucumion inuenio apud Arrianum in libris de Epicte io quo maxim C capite, πα ιι ισμο, hoc est, de Cynica profestione loquitur, atq; adeo uerba Arriani ponam: dia comύμιον ἔχων oπουθθuὸν πιιήσει IMIν tam λουσα. I Jahere,inqUit, eum cucumion oporter, ubi calfactet puero, quo ipsum lauet Circumton dixit, graeca consuetudine, quod nos cucumelam no inconcinne. Sed di Proseucha tantum apud Iuvenalem inueniri uocabulum pro loco mendicabulorum pritatur, cum tame Cleomedes in secudo circularis inspectioianis libro, aduersus Epitaurum disserenS,ita propemodUm loquatur: Ex iis non ultata ξ lupanaribus ascita, qttaedam simillima his, que in Cerealibus a foeminis dicti tantur: alia uero ex media pyoseucha, atq3 ab xjs iplis, qui illic mendicant desum ptaoudaica plane, ec retrita, longeq; etiam reptilibus humiliora. Sed di Scruta di xit Horatius quidem semel in hoc uersiculo: Vilia uendentem tunicato scruta popello.
263쪽
per haec uerba: Nunc quaedam friuola, nunc ludo apta uirgineo scruta donabat. Quid sit illud apud Iuvenalem, ranquam habeas tria nomina quod 3 manu emissi patronorum sibi nomina imponebant: deq; in nomen ado
piando ex testamento. CAP. XXXI.
Al T ponere seris,si quid tentaveris unquam
Hiscere, tanquam habeas tria nomina.
-Sane Domitius idem nam caeteros omitto interpretes , cum ipso ut praefractiore congredior) Domitius igitur sic hunc ex quinta Iuvena liq Satyra locum enarrauit. Si uclles, inquit,loqui, quasi tu quoiu unus esses ex nohilibus: quas innuat, quod tantum his, qui nobiles sunt, loqui liceat. Nobilitas
enim cognomine,agnomine,&nomine designabatur, C.Iulius Cesseri Hactenus ad uerbum Domitius. Caeterum tria nomina,nec soli habebant nobiles,nec uni uersi: sed hi potius arbitror, qui e seruitio manumittebantur. Quocirca sensus h uel ob id acutior atin concinnior, ut conuiuator ne liberum quidem Eutet, ne uepro libero fari aequum censeat, quem sibi conuiuam uocauerit. Hoc si non auto tes haud lubrica: fidei comprobant, uincor nihil esse Domitio pensitatius. Artemidorus igitur Ephesius,siueis Daldianus dici mauult, in lib. de Sommoris con iecturis primo, graecer ille quidem, sed ad hanc sententiam: Noui autem quenda, inquit,seruum homiracm, qui sibi habere tria uirilia uisus. Dc in uero liber factus, eo pacto tria pro uno habuit nomina, duobus assumptis patroni nominibus. Se ptimius quo FloresTertullianus in libro de Resurrectione sic ad uerbum: Oroce, inquit, si famulum tuum libertate mutaueris, quia eadem caro atq; anima permanebunt, quae flagellis, di compedibus, oc stigmatibus obnoxiae retro fuerant, idcirco ne illas eadem pati oportebit non opinor. Atqui uestis albae nitore,
S annuli aurei honore, oc patroni nomine, ac tribu,mensast: honoratur. Hin c it Iud opinor Persianum: Exit Marcus Dama. Probat morem Cicero quo in epistolarum ad Atticu uolumine Atrario, sic sicribens:De Eutychide gratum, qui uetere praenomine, nouo nomine T. erit Caecilius , Ut est ex me&te iunctus Dionysius M. Pomponius. Sed ut obiter hunc quoq; Ciceronis non inobscurum locum interpretemur,n Oile oportet etia morem fuisse,ut haeredes testameto in nomen familiam in adoptarentur. Sicuti a Caesiare C. Octauius, quemadmodum scribit de Suetonius in Iulio. Quocirca post eam diem semper est ille Caesar, ut in epistolis quoq; Bruti ad Ciceronem,appellatus. Quemadmodum ec Q. Scipio collega in consulatu Pompei: qui cum filius Nasicae foret, ex testamento in Metelli Pii genus adoptatus, eiuS criam nomine Vocabatur: sicuti in libro Historiar u 4 o. scri-hit Dion. Quare etiam T.Pomponius Atticus haeres relictus a Q, Caecilio ex dodrante, sicuti scribit Cornelius Nepos in ipsius Attici uita, postea ut est apud Varronem in a.de Re rustica, ex T. Pomponio Attico a Caecilius Atticus est appellatus. Quare Eutychidem manumi illam,T.Caecilium Eutychide uocauit, uetere praenomine suo: nam T. Pomponius olim dicebatur, nouo nomine, quod haud pridem 4Caecilius uocari coeperat Sic seruus Dionysius, M. Pomponius Dionysius uocatus est, ascito Ciceronis praenomine, Attici nomine. Sed &Milesius Alexander, cui Polyhistori cognomentum fuit, Cornelius est etiam a Comnelio Lentulo appellatus, a quo uidelicet fuerat manumissus, sicuti quae Suidae dicuntur collectanea, testantur.
264쪽
Restituta Plinianis codicibus abolita pridem uoX: quid p poppysimos aut poppysma significent, quodq; mos poppysmis adorandi
l Orrigedus apud Plinium locus ex libro octauo dc uigesimo Natura lis historis, capite secundo, quo tractatur, an sit in medendo aliqua uis
uerboru: subducta enim uox una, qua uetus indicatur consuetudo, ue iustiore quo in testimonio coprobata. Sic a sit plerit codices habent: Fulgetras adorare consensius gentiu est. Sed in uetustis duobus exemplaribus, ex
ipsa Medicae gentis nobili bibliotheca, sic scriptum: Fulgetras adorare poppys amis consensus gentium est. Quam lectionem uel Aristophanes facetissimus poeta confirmat in comoedia, cui σ φῆκερ inscriptio. Nam apud cum Philocleo quida senex ita loquitur, ut se dicat poppystantibus liceat aut sic uerbo uti fulguratu
rum. Tum interpres antiquissimus morem hunc esse ait,uti adfiilgetras popyste tur. Verba Aristophanis haec sunt: κ -αποδ ιω ποπιτυ ο Πυ. Tum interpres haec: Eὁ πιάρ απατmie 'πιτυμό/. Quemadmodum ergo apud Iuvenale Martialem
poetas poppysiva legit, di poppysmata, sic apud Pliniu poppysmis a casu recito, qui sit poppysinus . Est aute faetitia de sono uox, id significas, quo maximo non 'dum perdomitis equis adulamur, uti Maximus in lexico, di Nicas ite, & Suidus. titur uerbo etiam Sophocles, ταυθ- ζων λώs . sicut di Polluxnieminit in septimo Onomasticon. Quin id e quot in primo sisti equu poppysimo docet,laoc ipsum usurpans uocabulii, quod ec Plinius: qui tamen etiam libro eius de Naturalis hisitoris quinto trigesimo Q sic ait: Similis & Nealcem successus inspuma equi, similiter spongia impae a sequutus dicitur, cum pingeret poppyzonta, retinentem equum. Dexippus etiam Platonicus philosophus in dialogo, quem edita dit in Aristotelis Categorias, ita scribit: us ἶς - θρος ψόφου, ῶς usi πιναυσμώe . Crambe quae sit apud iuuenalem superi ea graecum prouerbium. cRP. XXX PII. Occidit miseros Grambe repetita magistros.
Vnc Iuvenalis uersum Domitius idem Calderinus his uerbis enarrat.
Cornelius de declamationibus ita scribit Declamationes aut ex histo Arris trali ebantur, sicuti sine nonnulla: Us adli Uc: aut cX Ueritate, ac re, - - si qua forte recens accidisset. Ita P locorum etiam appellationibus add iis proponi solebant, Z sic certe collecta edita Φ se habent. Crambe igitur inscriptio est declamatio is a loco. Nam Crambe oppidum est in Teuthrania Troadis ut scribit Plinius,& e K1xima regione est Lesbos,in qUa MityIenen occupauerut tyranni, ut autor est Strabo, Nigessitus, & Megarogilus. Alcaeus poeta eos cariamine est insectatus,unde aurea plectris habui e dicitur, autore Fabio. De tyran nis die tis, Crambe declamatio semper erat repet eda a magistris. Haec placet sententia,Ut conueniat cum eo, quod dixit: Cum perimit saeuos classis numerosa tyrannos Quod alij a Crambo Scytharum rege uius meminit Diodorus, Cramben decIamatione deducunt,nulla ex parte accomodatum est. Hactenus igitur Domitius, tortuos a prorsus, di tergiversanti oratione, cuius ex uerbis haec denim colligitur confusa necessitate sententia: Cramben declamationem ab oppido Teuthranis appellari, quod ec a locis nomina declamationibuSimponantur, et Mitylenen tyranni occupauerint, oppidu in Lcsbo, ut id poeta uersiculo illo significet: Cum perimit si uos classis numerosa tyrannos. Nos igitur proponerentur necne a ueteribus controuersie, locorum appellatio
265쪽
nibus additis,non laboramus, quamuis hoc non Cornelius ut ipse dicit seis Stretonius Tranquillus scripserit in libello, que de claris Gramaticis, Rhetoribus chcomposuit, eum in libellum, no ut CorneliJ, sed ut Suetonii Domitius quoq; ipse superius agnoscit,&suo se laqueo quod dicitur implicat, exponens ut quidem
sibi uidetur)uersiculum eiusdem Satyrae: Parte alia solum rus fati pone lacertar. Iam uelo Cramben ut quod nunc instat agamus esse inscriptionem, id nos pla ne periaegamus. Quin audac ex pronuciamus, ne 3 tale quippiam apud idoneos
modo scriptores inueniri: neq; si maxime inueniatur, idcirco tamen ad tyrannoscos, qui Mitylenen occupauerint, reserendum, cum oppidum Crambe non ino
do non in Lesbo, scd ne in insita quidem sit ulla. Quare, quod pace sua dixerim, nihil hac Domiti) comentitia opinione, si quis modo eam diligeter excutiat, dici
singi ii potest aut absonum magi aut inconcinnii,&ridiculsi, sic ut sies ipsa, nullo impellcnt subuertat. Neq; aut ira causa fuit, cur Mitylenen ad Alcaeum CC su gerct,ut classis numeros a tyrannos perimeret, quando inter primas cotrouersia rum materias, tyrannicidariam przemia numerat Cornelius in eo dialogo, que declaris edidit oratoribus. Ita sibi omnia tenebrarii Sc caliginis ingenia Domitius Offundit, quoties uelut e nassia pisciculus nequit exsinuari: quod Aristotelcm facere docet Atticus philosophus,non inelegans Platonis propugnator, Ut quem ad modii sepia sparso sub oculos ipsos, manu opiscatoris suo sit istuc co clabitur, ita ille deprehendi metuens, sententias de industria obscuritatibus infuscet, hoc in hunc hominem potius conueniat, nuncb magis cy cum pene tenetur,inuolUCntem semet, obnubilantem Q ambagibus, re quoddam sicut atramentu perplexitatis intervometem. Quod aut quidam uir alioqui doctus, & industria sua bene deliteris meritus,in commentario nuper edito de Gambra Anatho et asteri cY Pro ho, ut ipse inquit, Iuvenalis interprete,fateor equide nec scire me qui nam sit hic Probus, nec putare cum esse cuiUS Gellius,alijl ex ueteribus meminerint. Fides ergo de eo apud autorem sit. Mihi tamen quod uidetur eYponam breuiter: nam,ot ait ille nescio qui tragicus, ueritatis simplex oratio est. Graecum igitur hoc, ar hitror, prouerbiu Iuuenalis expa esst,iηις θρά μ ν ὁ α ς. quo significatur, bis po sita Crambe mors esse: Gambo aute brassicae genus: ut fastidiu uidelicet repetite saepius controuersiae denotaret, cum uulgo quoq; recalfacta brassica iam in pro
uerbiu fastidii concesserit. Maluit aut graecum usurpare, ii latina uocabulum poeta: uel quia tritius id Griecis qj Latinis 4rirerbiu, uel sane quia species cita quaedahrassice proprie appellata Crambe, tenuioribus,ut est apud Plinium,foliis, resimplicibus desis imis F, amarior, sed emcacissima. Ipsius uero graeci prouerbii mentionem Suidas facit poni* etiam in conuiui jsCramben docet, quod sit ebrietati contraria, quemadmodum in libro de Re rustica testatur Cato Vitiose quaepiam in epistola Ciceronis: de que uocabulo quod est
Usticum nimis,& illepidum, sordiduinque adeo plane uocabulii Ciceronis Epistola occupauit eam, que es ad Brutu 1 sto principio: Mira biliter mi Brute laetor: sic enim in ea legimus. Meae que illae uehementes contentiones tanqj scientia adnihil ator esse uideantur. Quod qui dam tamen hactenus corrigunt, ut dicant tanqj si iam adnihil alte csse uideantur. Consulant quaesto eruditi periisque idoneoru uerborum, Ucterum Φ lectionum, consulant suum quisq; iudicium sensum que, ac tum denati credere audeant adni
Inlatas contentiones scriptum flume a Cicerone. Nos in codicibus duobus Me
266쪽
dicar similiae,quorum supra quot fidem allegamus,mendoser id etiam sed tamen ut erroris adhuc uestigium non sit abolitum, sic repctimus,Tan in Sciamachalantestie uideantur. Quare i spicamur legendum,sciamachie. Sunt enim sciam achiae nihil sane aliud, quam umbratiles pugnae. Sentit enim Cicero hoc,utique frietere iam se plane in senatu, non succedentibus Bruto rebus, suas illas uehementeis contentiones sciamachias uideri.Vocabulum ipsum peri est elegans apud Grecos,&magnopere usitatum. Quin Galenus quot medicus in libro se cudo υγι:νων sic ait: με- ζανειν δε istar dA --χεα χωρὶς meam line, δρόμοι δ' vi mi
non sunt,etia cursus adnumerat,& sciamachias . Deniq; uel Eustathius in Odustaseae commentario Rhapsodiae tertiae, de uerbo eo sic meminit: ouoiωρ δε ι- δὴ
Varro satyram unam e suis illis Menippeis sciamachiam inscripsit. Haec enim est apud Gellium uera ex antiquis exemplaribus lectio, non Ut quida etiam scribsit, Crio machia. Quin paulo etia stupra in epistola eadem Ciceronis,uocabulum alia terum, quod est ορ- ον, de graeca scriptura deprauatum migrauit in latina. Nam pro eo quod erat oργ- Ψ,factum iam optanon: nessi autem hoc quoq; ab ullo hactenus animaduertitur. Quare sic legeris: Plane iam Brute frigeo. Organo enim erat mea senatus .ut quo pro organo Cicero,prow instrumento utebatur Locus in M. Varronis, S item alter in Columellae libris Rei rusticae desentasus a uitio: quaedam* super Euhemero inibi,&Iouis sepulahrou Cretensibus addita: 5 Iocus apud Statium declara
N M.Varronis libro primo Rerum rusticarum med ose legitur illud: Arista,& granum omnibus fere notum,gluma paucis. Itaque id apud Ennium solum scriptum scio esse in Ephemeridis uersibus. Na quod habent etia, qui putantur emendatissimi codices, in Ephemeridis uersibus, hoc ego in uenerandae uetustatis exemplari e publica gelis Medicae bibliotheca sic inuenio: In Euhemeri libris uersis. Neq; autem dubium est, Ennii facta historiam significari a Varrone de Euhemero in latinum uersiam, quam uidelicet ec Lactantius identidem,S Eusebius citat, dc Augustinus. Verba Lactantii de Ithro diuinarum institutionum primo sic habent: Antiquus autor Euhemerus, qui fuit e ciuitate Messiana,res gestas Iouis, di caeterorum, qui dij putantur, collinit historiam 4 contexuit ex titulis & inscriptionib. sacris, quae in antiquissimis temtaplis habebantur,maximel in fano Iouis Triphyli, ubi auream columnam posita esse ab ipso Ioue, titulus indicabat. In qua columna gesta perscripsit, ut monimenta essent posteris rerum suarum Hanc historiam interpretatus est Ennius,&secutus, cuius haec sunt uerba: Vbi Iupiter imperium Neptuno dat maris,ut insulis o milibus,& quae loca sunt secundum mare omnibus regnaret. Dein Lactantius idem locos Ennii n5nullos, de hac ipsa historia iterum atq; iterum adducit, quos equidem breuitati studes praeteribo. Quin ipsius quoqt Euhemeri uerba Sextus item allegat Empiricus, Pyrrhoniorum maxime Volumine quarto,Vocatumi ait Atheon, sicuti Melium Diagoran, Prodicum Ceum, Theodorum Cyrenaicum, complureisq; alios. Ac de eo quo Timon Phliasius ut arbitror sic ait: γ up αλαμν αδεκα Βιζλια ψυχων. Sed his omissis illud util acrius inspiciendum est apud Columellam quot Ii hro I O .capite autem tertio, ubi de apibus agitur, bis Hom erum citari pro E u li e mero in peruulgatis codicibus, quod oc uetiistissimus indicat liber de priuatas a Ang. Polit. Y Σ milite
267쪽
miliae Medicar bibliotheca, literis Langobardis exaratus, R item alter e publicaciusdem gentis, quem de uetusto exemplari Nicolaus Nicolus uir dolius & dili gens sua manu perscripserit, tum re ratio astipulatur, cui nulla resistunt claustra: si quidem apud Homerum fabula nulla istiusmodi de apibus reperitur, ac uerisi utile est scriptum fuisse ab Euhemero potius, qui Iouis historiam composuerit, cuius apes illa: fuisse nutrices praedicantur. Quod autem apud hunc ipsum ut arbitror) Euhemeron, de quo stupra diximus, scriptum repererat poeta Callimachus in sticia eadem historia, Ioue in Creta uitam consumasse, atq; inibi sepulchru eius esse in oppido Gnosso,in quo sepulchro cius inscriptu fuerit antiquis literis grs cis, ε - Γρόνου id est latiner,Iupiter Saturni: quod hoc, inquam, poeta doctissimusta scriptum ab illo cognouerat, Ac pro confesto a Cretensibus habitu, testatumi, ob id opinor in hymno ipso ad Iouem, Cretensses, inquit, semper mendaces, qui sint loliis sepulchrum fabricati, cum nunquam ille obiecit perpetuoq; sit.Versus autem hi sunt:
Propter hoc ipsum denissi Statius quo*, opinor, in primoThebaidos inquit:
Mentitaq; maneis Creta tuos. Cyprianus ctiam martyr homo disertissimus inli-hro de origine, di generibus idolorum:Antrum Iouis, ait,in Creta mutitur,&se pulchrum eius ostenditur: quanquam parum emendate scripta uerba haec inno uis codicibus reperititur.Porro Urctenses adeo mendaces habiti semper, ut graeco prouerbio, quod est, εις Γρῆτα ίρνει αν nihil aliud significetur, nisi mendacio uti aduersus mendacem. Sed ec Cretensis illius Epimenidis uersiculus hic a Paulo ctiam apostolo citatus, atq; ob id etiam sancti si atus est: Nρῆος ἀωId significat: Cretenses semper mendaces malae bestiae, uentres pigri. Nam uex sicut i prioris hemistichion de Epimenide sumpsit Callimachus. Quocirca eleganter etiam hoc Ouidius in Amoribus :Cret S crunt testes,nec fingunt omnia Cretes. Et alibi: Nota loquor, non hoc quae centum si istinet urbe 3, Quamuis sit mendax, Creta negare solet.
Solutum hic, ec enodatum, quod amigma de Varronis libro citat Gellius. CAP. XXXV . Enigma illud ex Varrone, quod Gellius proponit, & inenarratum re linquit , ut legentium coniecturas acuat, equidem soluturum me meo quoq; periculo profiteor Est autem tale in tribus senariis: Semel minus ne, an his minus sit,non sat scio, An utrunq; horum, ut quondam audiui dicier, Iovi ipsi regi noluit concedere. Terminum significare uidetur, qui deus concedere Iotii noluit, cum Capito lium exaugurabatur. Ouidius Fast. a. Quid noua cum serent Capitolia nempe deorum Cuncta Ioui cesssit turba, locum Φ dedit.
Terminus, ut Veteres memorant, inuentus in aede
Restitit, ec magno cum Ioue templa tenet. Dubitat ergo hic scirpi autor, semel minus, an his minus fuerit, an utrun* horsi: ex utroq; autem,hoc est, ex semel,&his resultat ter. Quare no semel minus, non
his minus, sed T ciminus fuit, qui Ioui ipsi regi noluit concedere. Lapsum
268쪽
Lapsum eder Seruium super axe fluuio, ct Creta. c A P. X XX V I I. T rapidum Cretae ueniemus OaXem. Hoc ex prima Bucolicon ecloga sic enarrat ad uerbum Seruius: Rapidum Cretae, inquit,lutulentu, quod rapit cretam. Creta, alba terra disi U-R1 citur.Nam Oaxis fluuius est Mesopotamiae, qui uelocitate sua rapies alba terram turbuletus emcitur. Hactenus ille. Sed em ego Oaxem Crete insulae
fluuium intelligi crediderim potius.namVibius quo in Sequester Oaxem Cretae fluuium dicit esse, a quo & ciuitas Oaxia. Quare Apollonius quo* Cretam insu
Hoc autem postremum ita Varro transtulit, ille arbitror Attacinus alieni operis interpres: Et geminis capiens tellurem Oaxida palmis. ecp uero non conuenit rationi, iit qui dispersiam iri toto orbe suos populares Delit ostendere, de insula quo in medio, ueluti mediterraneo mari sita, tum autectu de altera toto penitus orbe diuisa meminerit. Expositum iuuenalis carmen contra omnium hactenus sententias super Laconico dc Pitylismate. CAP. XXXV LII. Vi Lacedaemonium pitysmate lubricat orbem. Versus hic unde cima Satyra Iuvenalis uarie prorsus expositus est hactenus, at* ut arbitror indiligenter. Nam Domitius pitysima dicit esse irrorationem e
pit. quonia, inquit, a Lacedaemonii S anuloru usius manavit, ut senatores, ec equi tes per anuli mentione significentur. Porro alter eruditissimus homo, quem ta mon nominare parcimus honoris gratia, qua parte ab eo dissentimus, saltatione putat esse Lacedaemoniam, sed ingenue tame fatetur,nihil adhuc de eo se legisse; nisii tanta apud Pollucem, mentionem factam Lacedaemoniae saltationis.Tmius
deniq; uir ipse quoq; doctissimus, trochum intelligit de arbore pinu fabricatum, quodpitys dicatur pinuS, Unde sit pitysima. Nos e tribus his opinionibus, honord
praefati autorum, nulla pene probamUS. Principioq; negamus orbem Lacedemonium significare a nutu posse, quoniam nusquam legatur anuli originem manastea Lacedaemonηs.Plinius aut, quem Domitius adducit, tantum ferreo etiam tum
anulo Lacedaemone uti refert. Quod si tollitur non posse Laced emonia orbem pro anulo accipi, sicuti certe tollitur, nihil profecto commentitia illa irroratio ualebit Necp tamen a pityo, quod nilnqua uerbu, sed a pityzo magis pitysima deducetur, quod apud Nicam Grammaticu declaratur. Qui uero saltatione putat este Lacedaemoniam pitysma, cum de eo nihil inueniat,facile ut esse ingenuus contasueuio potiora sententiae cesserit. Quod item facturii credo, qui trochis putat e pinu factu pitysma esse, cum nec usquam lectu, nec ad rem facia hoc syllabae ratio pugnet, quoniam pitys habeat priore correptam syllabam, Ut ex primo liquet etiam Theocriti uersiculo.Nos igitur pitylisma Iegendu credimus, ut inscitia librariora syllabam de medio dempsierit. Quod haud mirci est in tantis tenebris. Pitylisma uero intelligimus exercitatione, de qua Galenus excellens medicus in secundo
υγιωνῶν libro. Quamuis apud cum sit uerbii potius pitylietin, cli nonae pitylisma.
Caeterum recter pitylisma sit inde, etia usitatissima proportio e. Nessi adeo incongruum Galeni graeca uerba prius adscribere, dein pro captu nostro interpretari. Caeterum igitur exercitationsi uaria genera notet, ac de iis etia doceat, quae uelo
269쪽
ι ς-ον γινοὶ ni γυμνάσιον. Est, inquit,pitylizin,iaci si mauis pitylistare, cu quispias iramis pedit, ingredies, manus pro tedis, Ocyssi me mouet, altera retrorsum scilicet, altera prorsum, quo potissimii gymnasii genere ad parietes exercent, ut sicubi lapsent, appreheso mox pariete facile resurgat atq; ita exercentiu lapsus fallusi et si sa fit exercitatio imbecillsor. Porro Lacedaemonia orbe, Laconica ipsum ac cepcrim ut in quo sileret ad ea modii exerceri. Dion historiarii tertio quinqua gessimo Q libro, Laconicu in Urbe vaporariis, aut sudatoriu sic em interpretari uia demur posse, quod est apud eu Pyriat crisi ab Agrippa aedificatu tradit. Dein Lais conicii dicit appellatu, quonia Laced 'emonii per ea tepora nudi unctii prae cuncius exercebantur. Laconicum istud ec Martialis innuit,ita inquiens: Rittis si placeant tibi Laconum,
Cotilentus potes arido uapore, Ct uda uirgine,Martiaq; mergi.
Sed do Columella in lib. de Agricultura primo sic: Attonitio miramur gestus e
staminatoru, quod a natura seriti uiris denegatu, muliebri motu mentiantur, dec piantq; oculos spectanties. Mox deinde ut apti ueniamus ad ganeas, cottidianam cruditate Laconicis eX coquimus,& exusto sudore sitim querimus.Iam igitur uel cxliis Columellae uerbis costare cuiuis potest, quos iam po tis sinu poeta significci, nepe eos dubio procul, qui die totu in Laconicis istis gymnasiisq; contereret uncti, nudiq;. Quare etia lubricat, inquit, propter oleum,& unguen, quo defricti exercebatur. Seneca etia libro Epistolaru γ.ad Luciliunihil aliud prorsus, c, La conica insinuat, ita narrans: Quid mihi cum istis calentibus stagnis, quid cum sit datori js,in quae siccus uapor corpora eXhausturus includitur,ut omnis sudor per labore excat Restat uti nunc, quonia orbem dixit, etia doceamus suisse in orbe costructa Laconica, quod ex lib. s.Architecturae apud Vitruulsi patet, in his uex his: Laconicon sudationes, que fiunt colungendae tepidatio, sequer c, late fuerint, tantam altitudine habeant ad imam curuatura hemisph perii, medium lumen ira hemisphaerio relinquatur, ex cocii clypeum enetina cateniS PCndcat,per cuius re ductio es & dimissiones perficietur sudationis temperatura .ipsum Q ad circinum fieri oportere uidetur, ut aequaliter a medio flammae, vaporis p uis per curuaturae
Scirpus exsolutus Ausoni j uatis de Cadmi s liabus, Melone, Sepia,&Cnidiis nodis. CAP. καα IX. Cirpii quem Theoni Grammatico per dimetros iambos acatalectos proponit ingeniosius, ct non in cruditus poeta Ausonius, sic nos tentata bimus explicare.Sed ipsos prius uersiculos adscribamuS: at Aut adsit interpres tuus, Aenigmatum qui cognitor
Melonis albam paginam, Notasq; furvae sepiae,
Cnidiosq; nodos prodidit. Ex his
270쪽
MII CELLA NEo RV Μ. Exliis aut postremus uersiculus,libris quide uulgatioribus mendose legitur, modos habens, uel meos, pro eo quod nos reposuimus nodo S. Sic aute inuenio cum in aliis radii ullis,tu in libro Ioannis Boccach manu perscripto, qui nunc in bihliotheca fandi i spiritus Florentina seruatur. Caeterum nec ratio metri patitur at terutra uel modos, uel meos. Quonia iambum esse non pyrriciatu sede illa secunia da oportet Literas igitur Cadmi Phoenicis munus,&papyrii Niloticam, ec atra men tu scriptoriti,& calam n librariti literatoriS eius germanu instrumetum uide aur mihi Ausonius sub haec inuolucra cdplicasse. Cadmus enim literas primus in Graeciam attulit e Placenice.Testatur Herodotus in Terpsichore, Phoenicas eos, inquiens, qui Cadmo duce uenere in Graeciam,literas uernaculas,&patrias, hoc est, Phoenissas ostendisse primitus Grscis,sed fluxu aetatis, ait, cu uoce note quo quo sensim mutatae.Primi Φ ijs Iones usi. Quare etiam φοιν- αι sunt appellatae.
Cadmeas aut se quoq; uidit se scribit Herodotus literas in templo Apollinis Ismenii Thebis in Boeotia, caelatas in tripodibus quibusdam, de quibus tria citat epi grammata, maxime ut inquit ipse Ionicis similes. Quamobre si ueteres graecae literaru notae,n5 aliae Φ Phoenicu, Latinae uelo non aliae fuere, Cij Grscorsi, sicut re Plinius indicat, citata ipse quo Q Delphica nam illud tabula nouitiu est, scab in eruditis additu manifestii est etia latinas literas, no alias esse, in quas aCadmo didicerimus. Quare ob id eas Cadmi filias uocat Ausonius: quoniac, atrameto minus culpe imprimunt, ideo suaviter nigellas. Ob id igitur Zeno sic in Epigramate:
Timon quoq; Pyrrhonius,ut apud Sextum legimus, libro Pyrrho morsi quario siescripsit:
Cadmi Phoenicica signa notas literaru uocitans. Omitto quod & Suidas, aut Zopyrion potius .iγοωκεια uocatas literas ait Omitto Plinium, caeterosq; permulcos, qui dicant eas a Cadmo in Graeciam allatas. Nam cum diuersi qua leoerant iapus Herodotu passim meminerint, fatis ipsi fecit Ic videmur, quod ista sitiae redis Eimus Autoritati.Nec enim tam nUmeranda, sicuti putamus, ueterum testimonia sunt Φ ponderanda .Melonis uero albam paginam ob id ait, quod papyrum Ni ius proclucit, ex quo paginae sunt candidae.Nilus autem a Veteribus Latinis non dum asseeos graecae linguae, Melo uocabatur, quernadmodum Pompeius in uo
cabulo quod est alumento declarat. Quanquam habet pleriq; codices iio Melo, sed Milo,mendose insciteq;: Quare uacillantem si uidetur autoritate adminicii lo S eruit sustentabimus, cuius in primo Aeneidos ita uerba sunt: Sane Atlas grς cum est, sicut Nilus. am Ennius dicit Nilum Melonem uocari, Atlantem uero Telamonem. Sic ille. Denil pro atramento inliterarum formas lito sepiam capi mus etiam apud Persium: Nigra quod infusa vanescat sepia lympha.' Scilicet ob eius piscis ingenium, qui liquorem dicatur atrum profundere, quo fortassis olimq; atramentum confieret.Ex quo Martianus: Dehinc Φ nigello pulvere,qui ex fauilla cosse tus,Uel sepia putaretur, illato per cannulas cadere anari. Furuum porro nigrum, de quo Ac furem dici putat Varro. Sed di Horatius ex eo quoq;: Furuae inquit regna Proserpinae. Et furtias hostias Diti patri, Valerius Maximus. Sed di ante eum Varro nigras interpretatur. Cnidios dein nodos accipe, quoniam calami probatiores Cnidii, sicuti Plinius ait libro sextodecimo