장음표시 사용
303쪽
Iam nostros quot lcgito qui male collocare bonas horas uolet,attamen eum uenia quaeso,& conniventibus oculis. POLIT IANI EX CALLIMACRO IN PALLADIS LAVACRA. Ite foras agedum, quaecuram liquentibus undis Membra lauaturae Pallados,ite foras. ipsa uenit, remitus facrorum audimuS equorum,
ite agedum flauae, o ite Pelasgiades. Non prius ingentes lauit sibi diva lacertos, Ilia e abstersit puluere cornipedum.
cc tam quando armis multa iam caede cruentis
enit ab iniustis horrida terrigenis: Tum quo in equum subducta iugis fumantia colla Perfudit largi fontibus Oceani, Dum sudor, guttae et putres, dumq; omnis abiret
Spuma oris circum mansa lupara rigens. Ite o Achiuiae, sed non unguenta, aut alabastro Audio certe ipsum stridulum ab axe sonum, Palladi lotricos non unguenta, aut alabasia PS, Nulla etenim divae huic unguina misia placent. Ferte nec huic speculum, uulta est pulcherrima semper,
Nam nec in I da olim iudice sub phrygio,
Scirci orichalco, magna haec dea uel Simoentis Spoeiauit, quan*uertice perspicuo Nec Iuno, sed sbia Venus, se splendido in aere Vidit, eandem iterum disposuit Q comam. Bis sexaginta sipatijs uerum incita cursu, Stella apud Eurotan ceu Lacedaemoniae, Perfricuit tantum pingui se diua liquore, De baccis, arbor quem sua protulerat. O pueror emicuit rubor ilico matutina Quem rosa, qtiem grano Punica maIa serunt. Ergo marem nunc tantum olei quo in ferte liquorem, uo se ungit Casitor, quo Amphitryoniades. Ferte etiam solido ex auro, quo peditne crines Explicet, re pinguem caesariem dirimat.
304쪽
Exi age iam 5 Pallas, praesto tibi uirgineus gre
Natae magnorum charus Acestoridum.
O Pallas, quin iam clypeus Diomedis θc ipse
Fertur,ut Argiuum mos uetus obtinuit.
Eumedes docuit,meditans tibi grata sacerdos, Cum in se composito cerneret interitu Ire malam sortem,sugit quippe ille, tuam ΦAd montem Crion sistulit emgiem. Ad montem Crion, tum abruptis imposuit te Cautibus, has Q uocant nunc quo in Pallatidas. Exi age, que eXpugnas urbeS,cuiq; aurea cordi Calsis, equumq; hremor, cum sonitta clypeum Vos hodie undiferae ne tinguite, uos hodie Argos Fontibus ex ipsis, non fluuiis bibite. Vos hodie ancillae ferte urnas ad Physia deam, Aut ad Amymonen progeniem Danai. Namq; auro, eὸ multis permistus floribus undas
Deiluet d laetis Inachus ipse iugis,
Et purum feret huic laticem. caue tu ergo Pelasge, Ne nudam imprudens aspicias dominam. Asipiciet nudam qui Pallada, quae tenet Urbem, ultra iam hoc Argos cernere non poterit. Iam ueneranda exi Pallas, dum quiddam ego istis Dicam,nec meus hic sermo,sed alterius.
Vnam olim b puerae Thebis dea Pallas amabat
Nympham prae cunctis quas habuit comites, Matrem Tiresiae, nunquamq; fuere seorsum: Sed siue ad ueterum moenia Thespiadum, Sive Coroneas,seu tenderet illa Haliarton Boeotum uisens uecta iugis populos, Sive Coroneas, ubi pulcher odoribus halat Lucus,ubi ara ipsi Curalium ad fluuium. Saepe illam curru secum dea Uexit eodem,
Nulla et nympharum colloquia, aut thyasi Grata fuere satis,nisi praeforet ipse Chariclo.
Verum ec ei multae debitae crant lachrymae, Quamvis chara comes magne foret usq; Mineruae .
Nam se olim peplis utraq; depositis Dum lauat in lymphis Heliconidos Hippocrenes,Viqi die uacuus mons tacet in medio. Dum latrat ergo utraq;,& mediae fiunt tempora lucis, Dumq; est in toto plurima monte quies, Tiresias unus canibus comitantibus ibat Per loca sacra, leui flore genas nitidus, Immensamq; sitim cupiens releuare, petito Fonte,uidet quae non cernere fas homini. Hie irata licet sic illum affata Minerua est, Quis te non ullis iam rediturum oculis,
305쪽
Sic ait: at pueri lumina nox pepulit.
Astitit, obticuit, dolor illi ut glutine uinxit
Genua, sonum tenuit uocis inops animuS.
At nympha exclamans, quid nato,ait, b dea factum est unquid uestra deae talis amicitia Lumina mi pueri rapuisti, pectora nate Vidisti infelix Pallados, ilia Q. At non 8c solem cernes iterum heu misera, b mons
O Helicon rursum non peragrande mihi. Magna nimis parui S mutas, qui lumina nati Pro ceruis paucis, dorcadibusq; habeas. Sic puerum ambobus charum complexa lacertis Mater flebilium carmen Aedonidon Triste gemens iterat. sed enim miserata Minerua Tunc sociam uerbis talibus alloquitur: Dia, inquit,mulier, uerte haec, quae pro litara, Non per me captus luminibus puer est. Nam pueris auferre oculos haud dulce Mineruae, Verum Saturni legibus haec rata sunt,
Vt quicula in deum aspiciat, nisi iusserit ipse,
Mercede ingenti scilicet aspiciat. Dia igitur mulier fieri haec infe Et nequit reS, Qtiippe ita Parcarum fila uoluta manu, Editus ut primum puer est,sed tu accipe contra O Euerida quod maneat Precium.
Munera Cadmeis pro quanta adolebit in ignes, Quanta & Aristarus, uotaq; suscipient, Natus ut impubes A ctaeon, unicus illis
Tantum Oculis careat: namq; erit ec Triviae Concursor, sed non cursus,non aemulus illum Tela arcus iacicias montibus eripiet,
Cum diuam licet inuitus se fonte lauantem Viderit: at fiet, qui modo erat dominus, Esca suis canibus. Sed enim nemora omnia lustratis Dum genitrix nati colliget ossa sui,
Tunc te felicem, tunc dixerit esse beatam, Cui mons uel caecum reddiderit puerum. Parce queri mea grata comes: nam plurima contra Huic ego te propter praemia contribuam: Esse dabo egregium uatem, quem protinUS omnis Perpetuo celebret nomine posteritas, Cognoscet uolucrum quae prospera, quaeq; uolatu Irrita, cuius item triste sit augurium. Plurima Boeoti s oracula, plurima Cadmo Hic canet, 'O magnis plurima Labdacidis.
Huic ingcns baculum dabo, quod uestigia ducat ua uelit, tunc uitae tempora longa dabo
306쪽
nt se ELLANEO RVM. Mox honoratus Di ti colet infera regna, Inter & extine os unicus hic sapiet. Adnuit his Pallas dictis, quodio adnuit illa Perficitur, soli Iuppiter hoc tribuit
Natarum d turba, quae sint patris omnia ferre Lotrices,mater nulla deam peperit, ymo Iouis uertex, uertex loliis omnia nutu Perficit, di natae prorsus idem licitum est. En uerer nunc Pallas adest. Eia ergo puellae, Queis Argos curae cst, ite, deam accipite.
Cumq; bonis uerbis, recum prece, rara. Ululatu, Salve 5 diua, urbem protege, & Inachiam: Saliae hinc abscedens, iterumq; huc flecte iugales, Ac rebus Danaum sis precor auxilio. De Ocno, oc Asello, quodq; apud Propertium mendoser legi
--u Pud Propertia eunde 4. elegiaru libello, ita duo uersiculi legutur:
Pignior obliquo funem qui rorqueat orno,
AeternuSq; tuam pascat aselle famem. Diu fateor, animu meum stimulauerat, ac pupugerat quida quasi scrupulus, donec eum codex uetusti Is euellit, quem mihi Bernardinus Ualla celeberiurecbsulius, oc primae homo nobilitatis Romae abhinc ferme: quinquennii coirimodauit,ubi no Orno, sed Ocno legi, legisse in me statim duobus erit litillimis iuuenibus ostendi qui me domi como dum salutauerat. Liquet aut insinuari a Pro pertio Socraticae illius picturae argumentu, de qua sic Plinius lib. at hist. quintore trigesimo narrat: Et piger,inquit, qui appellatur Ocnos spartu torquenS, quos asellus arrodit Atena piger hic Ocnus ut uideo) multoruinuitam elis uagas re pente factus,& desivi tor, cottidie iam sedes mutat. Quas pler ut certo in si Iiqua stro conquies at aliquando, petenda fides est ab eo maximer codice, quem cita itimus, hoc est ut uere dixerim) a stirpe, de qua istius coiecturae pullulauit occatasio. Sic enim quiuis intelliget, ne uti l me mihi asserere aliena, sed mea duntaxat,
in , meis libris nil prius esse fide. Quod in Digestis titulo de edendo legatur Ad alium,legi Ad album
N titulo de edendo, qui secundo Digestorum uolumine legitur,uerba
Vlpiani sunt ita libro quarto ad edictum. Eum quot edere Labeo ait, qui producat aduersarium suum ad album, di d emonstret quid dictaturus est. Sic etenimscriptum in Pandectis ipsis Florentinis . Atqui codices omnes, qui sunt in manibuS, non ad album, sed ad alium habent. Vnde multa uidelicet Accursit haesitatio. De albo autem praetoris intelliges.
Pigramma est Catulli: Laelius audierat patruum obiurgare solere, Si quis delicias diceret, aut facerer Hoc ne ipsi accideret, patrui per despuit ipsam Uxorem, Jc patruum reddidit Harpocratem. Quod uoluit fecit: nam quamuis irrumetipsum Nunc patruum,uerbum non faciet patruus.
307쪽
Quaesitum diu qui nam is laret Harpocrates, de quo mentionem de hoc loco faciat Catullus, & item in altero epigrammate, sic inquiens: Si quidquam tacito commissum est fido ab amico, Cuius sit penitus nota fides animi: Me unum este inuenies illorum iure sacratum Corneli, 8c fac ium me esse puta Harpocrat m. Nos tamen Zc Venetiis, Sc ite Veronae quod diximus)abhinc annos octo ferme de eo studiosis aliquot publice responsitauimus, quorum nunc testor fidem, conscientiam Φ, sicui forte aliena adscribere, ac non mea potius mihi uideor uindi care.Plutarchus igitur in libro, quem de Iside fecit, ec Osiride, Harpocratem scri hit ex Iside ipsa natum, et Osiride, qui cum illa iani mortuus rem habuerit, sed na
tum tamen proraturo parta, debilitatis Q cruribus. Porro editum eundem circa hrumae tempus minus absolutum, ec rudem,praeflorentibus puta, praeuirctibus 43
terrae foetibus, quocirca etia lentis primitias illi offerri. e qa tame, inquit, aut imperfectu esse deum, aut infantem, aut deniq; legumen aliquod existi imandum, sed rudis imperseetiq; sermonis, minimel articulati praesidem quendam potius, a moderatorem. EX quo etiam digito labra coprimit, argumetum taciturnitatis ecsilent ij. Quin mense eo, quem Vocant Mesorem, primitias leguminu Osterentes, ita dictitant: Lingua fortuna, lingua da mori. De in Aegyptiacis arboribus Persi cana in primis ei sacratam ferunt, quod fructus cordi,frons linguae persimilis Ha citentis ex Plutarcho de Harpocrate, Caa prim,uellicatim l ,8 per interualla. Me minit eiusdem Lucilius quo in poeta in Epigrammate ad DionysiUm, monens ut si quem habeat inimicis, nec Isin ci, nec Harpocratem, aut qui caecos Deus faciar,
iratos precetur, cogniturum quid deus, quid Simo ualeat.Sed& Tertullianus in Apologetico sic ait: Serapidem,&Isidem, ec Harpocratem cum suo cynocephalo capitolio prohibitos inferri,id est, curia deorum pulsos, Pisio 8c Gabinius consules, non uti in Christiani, euersis etiam aris eorum abdicauerunt, turpiu ecocto sarum superstitionu uitia cohibentes: his uero restitutis, summam maiestate con
tulistis.M. autem Varro in libro de Latina lingua ita scribit: Coelii Sc terra, hi clei iidem, qui Aegyptii Serapis, re Isis, etsi Harpocrates digito significat ut taceas. De hoc igitur intellexit Ouidius libro Metamorphos se Sanctaq; Bubastis,uariis in coloribus Apis, Quiq; premit uocem,digitoq; silentia suadet. Et idem Augustinus ubro de Ciuitate Dei undevigesimo: Et quonia, inquies, sere in omnib templis, ubi colebantur IsiS di Serapis, erat etia simulachru, quod digito labiis impressb admonere uideretur ut silentiu fieret: hoc signiscare idem
Varro existimat,ut homines eos fuisse taceret .Hactenus Augustinus. Sed in episeo la Abammonis Aegyp tri ad Porphyriia, qua aut in graecam uertisse oratione, aut certer coposuisse Platonicus Iamblichus existimatur, de deo qiroda ueluti se cundo si mentio, cui nomen Aegyptiaca lingua fecerit Icheon, hunc ostendit silentio coli oportere. Quod ide etia de summi dei cultu prolixe Porphyrius vi s iisdι μων αποχῆρ. Quin Dauid item propheta psalmum ita quempiam inchoat:
Lecha dumia the illa elo him bezion. Id latine significat: Tibi silentium,laus, Deus in Sion. Quod aliter tamen inter Pretes septuaginta uerterunt, hoc est: Te decet hymnUs in Sion. Quare Harpo crate, puto, Aegypti j suis adhibebat factis, qui silentio colendum os ederetuum naum deorum. Plinius quoque de Harpocrate in libro Naturalis histona Yxxiii.
308쪽
MIscELLANEORUM. 29γhactenus meminit.Iam uero etiam Harpocratem, statuaSQ Aegyptiorum numianum,in digitis uiri quo portare incipiunt. Vt ergo ad Catullianti Laestu redeatamus, sciter ille quidem,ne obiurgaretur a patruo,Posthabita illius, quam compri
mebat uxore, ipsiuin iam coepit irrumare Patruum, eo pacto tacere coegit, quo
niam loqui fellator non potest. De Libertinis, qui uocentur Dedititii. C A P. L π X X I s I I. Nstitutiones hae, que uocantur in iure ciuili ustiniani principis nomine editae, sed a Triboniano tamen, doctisq; aliis uiris composite, et lairi graeci scriptae sub eodem prorsus intellecta reperi utur. Nisi quia ritus
- quidam, consuetudineS RomanoruuetereS, uberius aliquanto, relavius in graeco ipso, cst in latino codice reseruntur, Ut peregrinis hominibus,atq; a Romanorum more, consuetudineo alienis, reS tota penitus innotesceret. Seu
quod de libertinis iis, qui deditith uocabantur,strictius breuius in nostris insti
tutionibus,non alienii uisum est ex Graeci uoluminis sententia prolixius hic, atq; ob id etia dilucidius explicare. Qui igitur apud antiquos mantimittebantur,mo do maiorem ci iustam libertate consequebantur, Zc fiebat ciues Romani, modo minorem,& Latini Iuniani ex lege Iunij Norbani fiebant, qui illorum quasi sectar fuerit inuentor, ait autor.Mod O etiam inferiorem, & fiebant ex lege Aelia Seniatia dedititi j.Nam si quisquam diu seruitutem seruierat, supplicium ex delicto de distet,ut aut inscriptus finitet, hoc est, Ut notas ctc stigmata inusta fronti accepisset, aut in publicu carcere colei tuS,aut ex delicto uerberatus,&se deliquisse cofessus fuisset, dein gratia inita a d do manumitteretur, Libertinus dedititius uocabat, asexemplum uidelicet peregrinoru dedititioxii. Nam cu aliquado peregrini quida Romanoruuestigales, elatis animis bellum repete aduersus eo de suscepissent, tum uicii ui abiectis armis, se ui liorib. dedissent, hactenus humane tractati sunt a Romanis,ut uitam quide impetraret, sed hac uelut ignominia notarent, ut de dititii deinceps uocati sint, quia se dedissent. Quare etiam libertinorum hoc ge nus dedititii fiunt ab Aelio Sentio nuncupati, ut qui in admittendo crimine uelut ijdem fuissent, eodem quo in nomine appellarentur. Cuiusimodi apud iuuenalem Cereris ludi accipiantur: deq; Ceriali ii,
Vuenalis in Satyra quartadecima sic ait:
Ergo omnia Horae, Et Cereris licet,&Cybeles aut ea relinquas. Nemo ex ijs poetae huiuS interpretibus super Iudis Cereris quippia locutus, non quo nomine appellarentur,non quae fierent in eis,no item a quo primitus celebrati,n5 ubi de his facta mentio. Quae singula tame a boni docti Q in terpretis ossicio no abhorrebant. Quocirca totum id nobis farciendum,ne curae istius nostrae scrupulositas in paruulis etiam momentis desideretur. Ludi igitur Cereris, quorum hic est memoria, Cerialia dicti, quibus equorum cursus in Cirtaco celebrabantur, primusq; eos C.Memmius Aedilis curulis secit. Cornelius Tacitus in lib.Historiaru sextodecimo, de Nerone principe loquens:Tande, inquit, statuere Circensiti ludorsi die, qui Cereri celebratur, exequi destinata, quia tae sar rarus egressu, domo piaut hortis clausius ad ludicra Circi ventitabat. Est paulo post: Vt o Circensium Cerialium ludicrupluribus equitum cursib, celebraretur. Ouid in 4. Fast. Circus erit pompa celeber, numero Φ deorum, Primaq; uentosis palma petetur eqUiS.
Hic Cereris ludi,non est opus indice causa. Dion
309쪽
Dion quoq; historiae scriptor in libro secudo ec quadragesimo narrat, potito sani
rei fi Caesare, Aediles tum primur duOS ex patrici JS, quatuor ex plebe creatos. Sed duos illos superiores a Cerere fuisse denominatos idq; ab illo initio scribit ad sua usq; aetatem permanere. idem 43 etiam Dion libro septimo quadragesimo , ante deuictum Brutu euenisse ait, ut Aediles plebei gladiatorii certamina pro equo rum cursibus Cereri exhibuerint.Propterea Lauretius Medicos, uir omni laude Praecellens,noni mala compluria nobis ostedit, quae faciem uiri barbatam Oc in tonsam habebant, cum duplici titulo, Quirinus 8c C. Memmi . Altrinsecus aut e Cereris imagunculam draconibus uestentem, cum titulo huiusmodi: Memmius Aed Curul Cerialia preimus fecit. Vbi etiam pretinus, non primus, cu diphthongo in prima syllaba notatum obseruauimUS. HUnc nos putamus autem C. ipsum Memmium fuisse, qui Praetor cum L.Domitio fuerit, qui QCesari obiecerit etiam ad cyathum ecuinum Nicomedi stetisse, cum reliquis exoletis, qui S eunde Caesarem asperrimis orationibus lacerauerit, mox recocili altis, etiam sussia atorem in petitione consulatus habuerit. De quo sic in epistola ad Atticum Cicero libro quarto: O virum, b ciuem Memmium. Caesaris omnes opes confirmant, cum eo Domitium consulem iunxerunt, qua pactione, epistolae comittere non audeo Ad cum qi puto, taci certe ad filium liber Poetae Lucreth de Rcru natura scriptus. Siquidem ec dignitas hominis,&tempora congruunt, nisi tam ori arbitrari malu mus filium potius eiusdem C. Memmii, cognominem patri, Aedilem Curulem tum faelum a Caesare. De fluetu decimo, sea decumano, cuius permulti poetae memi
Vidit poetae uersiculi sint in primo Trist. uolumine: Qui uenit hinc fluctus,fluetus supereminet Omnes, Posterior nono est, Undecimo Jr prior. - Decumanu in telligit fluetu, qui ficti maximus dicit: sicuti oua quom decumana dicunt, quae maxima.Nam ec Ouum decimum maius nasicitur. Ex hoc scuta quoq: decumana, quae client amplissima, sunt appellata. t decumana in castris porta, ab laoste auersa. Sic uti decumanuS in agro limes ab Oriente ad Octacasum, non mihi propterea uides dictus, quonia quasi duo Cimanus, ut M. Iunius Nypsus opinatur: id em nimis duru,& coactu, sed quonia longissimus. Nam carta do ipse iam dimidiatus decumano scilicet anticipato, c6sideras. Sed de fluctu deia cimo, siue decumano, cita in ii. Metamorph .poeta id m meminit his uerbis: Vastius insui gens decimae ruit impetus undae. Et Silius Italicus libro 1 3. Non aliter Rhodopes BoreaS a uertice praecep SCum sese immisit, decimo in uolumine pontum Expulit in terras. Sed & Seneca in Tragoedia Agamemnone: Haec onere sidit, illa conuulsum latus Summittit undis, fluetus hanc decimus tegit. Valerius ctiam Flaccus Argonauticon secundo sic ait: -- Quanta quoties ec Palladis arte Incassum decimae cecidit tumor arduus Undae. Lucanus quoq; in .Pharsaliae: Haec fatum decimus, dictu mirabile, fluctus Invalida cum puppe leuat. Vt uel hoc ipsum notabile sit, atq; insigne, tantopere decimum istum fluetum uelut a conspirante poetar in choro celebrari.
310쪽
299 Quod erat in Ciceronis epistola uocabulum Philoth coron, corruptu dein
improbe in nomen quod est Philocteten. CAP. LXAE XV M. Ciceronis epistola ad Trebatium, cuius inittur In equo Troiano scis esse in extremo Sero sapiunt: ita scriptum fere cunctis exemplarib. in I uenitur. Deinde quod in Britannia non minus ΦPhilocteten te prae Φ huisti, plane non reprehendo.Diu me torsera, maceraueram Φ elicien do sensu de uerbis his, neq; procedebat. Quorsum enim de Philoctete hic Cice/ro Sed enim postea codicem illuuetustissimu Laurentii Medicis opera sum nactus, quem dc superius citaui, minus multo, * caeteri, deformatum, inquinatum, Peruersum conturbatum Nam in eo sic erat: Deinde quod in Britannia non mi nus philo theorum te praebuisti, plane: non reprehendo. Nam philoth corus is est, qui spectation istudiosus, quale se Trebatius in Britannia praebuerat, dum pr iuiugitans otio se asserit in armis mediis .Ex quo Ciceroni materia loci ec cauilli. Vnde illud tractu, Fuimus Troes: quorcpextet in literis super Lacedς-
Vimus Troes utic loquendi color tam emcax, de consuetudine chori illius Lacedaemonii ductus, quasiqi in ad agiti ascitus. Nam ut est scri pium apud Plutarchu in libello cui sic esst titulus: Quo pacto laudare
Al sie quispia citra inuidia ualeat: Chorus erat Lacedaemoniorii tritarius,
Quo significabant,fuisse quondam se robustos iuuenes . Pueri uero sic, αμμM δέ γ m V ω Γωρ οειρ .Ex quo se futuros longer his meliores profitebane. Iuvenu aute cantio haec, αμμες δέ γ AM . Gγώ έεο. Indicans ipsos iam id est e, quod uel illi fuissent,uel hi futuros sperarent, eiuris rei paratos facere pericUliam. Quod item scriptu in Diogeniani collectaneis.Consimile prouerbiu de Milesiis
ponit Aristophanes in Comoedia Pluto :-λα ποτ' ἰσρυ αλκιμοι μιλnMοι. Vt iam nJ esse eos uiros fortes intelligamus, quos olim fuisse dicamus. Hoc intelle diu Cicero de coniuratis agens: Vixerunt, inqUir, extinctos ea Voce, nescio quo
pacto significatius declaras, minus in multo inuidiose, J si plane: dixisset occisoso Quod Servius Grammaticus Bucolicos Maronis uersus tam me lose legit, falsi enarrat.Notataq; ibi,&relata quaeda sit per initiandla pueris, superq; diis aliquot ueterum, maximeq; Genths di Iuno
k N Bucolicis Vergilianis hi duo uersiculi sic leguntur: t d Incipe parue puer: cui non risere parentes, Nec deus hunc mensia, dea nec dignata cubili. Quos Cnarrans Scr
uius haud inceleber Grammaticus,& ueram lectione quod eius pace dixerim contaminat, dc fabula sibi ex tempore, comodo in sitio confingit contra omne ueterii aut Oritate.Neq; enim cui,sed qui legendu, hoc est,non casia dativo, singulari. numero, sed plurali nominatiuo: quanqua utrobissi apud ueteres eadeLox iis deq; notata literis, sicut in primo Quintiliani de Institutione Oratoria nor, oscitans lector inueniet. Ex quo etiamnum uersiculus in septimo Valeri j Flacci Argonauticon libro: Curaq; cui profuga forsan tenet alta carina. Etiamnum,inquam, iste uersiculus, cui retinet,no qui tam scilicet in uetustissimo codice, de quo reliqui fluxere, qj in his quoq; peruulgatioribus. Quod aute dici mus qui legendum, non cui, docet idem Quintilianus in nono, figura esse decla rans hic in numero,sic ut plurali singularis subiungatur.Ex illis enim, inquit, qui non risere, hunc non dignata. Quis autem dubitet, quin de Vergiliana: l ectionis incolumit