장음표시 사용
101쪽
bus, sicut in h0mine perS0na, hypostasis et supp0situm est quod ex anima et c0rp0re constituitur. Sed quia divina natura est aliquid integrum, quod sibi assumpsit p0 quamdam inessabilem uni0nem humanam naturam perSona Se tenet ex parte divinae naturae, et similiter hyp0Stasi et Supp0Si tum , anima vero et corpia trahuntur ad pers0nalitatem pers0nae diVinae, ut it persona
Filii Dei, sicut etiam filii h0minis et hyp0stasi et Supp0
Itaque, pr0pterea Verbum in unione retinet Suam rati0nem personae, quia nihil in ea perficitur comp0Si tum autem ex anima et c0rpore quod naturaliter esset perSona, deficit a perSonalitate, quia trahitur ad aliquid Se persectius, ad Verbum Scilicet, ut aliqualem induat rationem partis. Hoc ipsum alibi dixerat Angelicias Si essent naturae cum Sui proprietatibu Seorsum positae, utrinque eSSet totalitaS, quam requirit ratio pers0nae; non est autem nisi una t0 talitaS, quand0 0njunguntur, et de est una personan, nempe Filii Dei, qui naturam humanam assumit ad suam totalitatem III D. bri 1 a 3 ad 3) u Dicendum quod naturae assumptae non deest propria perS0nalita propter defectum alicibus quod ad persectionem humanae naturae pertinet, Sed propter additi0nem alicujus quod est Supra humanam naturnm, qu0d est uni ad divinam personam D 3 p. q. 4 a 2
Sed quid, Angelico auct0re, significat h0 qu0d dixit. naturam humanam Christi assum a principaliori rati0nem aliqualem partis induere, 0 talitate perS0nae propria carere, quam ipsum me Verbum in union retinet Idipsum quod in textibus primo citatis aiebat, nimirum humanitatem illam habere quod sit in natura rerum,
102쪽
non ab esse proprio sed ab ips0m et Esse Verbi, qu0d
illam assumpsit. Audiendus ipse est rem iterum ex professo declaraturus. Hoc, inquam, in Summa 3 p. q. a. 6 ad 2 d0 clarat si Verbum, inquit, ab aeterno eSSe completum habuit secundum hypo Stasim Sive perSOnam EX
tempore autem advenit ei natura humana, non quaS RS- Sumpta ad unum esse prout e St naturae, . . . Sed ad unum
esse pr0ut S hJp0Sta Sis vel personae D. Hoc declarat in compendio theo l. cap. proxime eq. i. e. 24 2 , Ubi, Statuta primuiri generali regula Secundum quam ea quae pertinent ad naturam, dicenda sunt de Christo pluraliter, quae ver pertinent ad personam, Singulariter, concludit ex quo si videtur dicendum qu0d in Christo sit tantum unum SS0. Manifestum est enim quod partes divi Sae singulae proprium esse habent secundum autem qu0d in toto c0nsiderantur, non habent suum esse, Sed omne Sunt per esse totius. Si ergo consideremus ipsum Christum ut qu0ddam integrum suppositum duarum
naturarum, ju erit unum tantum Sse, Sicut et unum
Supp0Situm D. Hoc tandem declaratur ex II D. 6 q. a. x quo in loco tribuit Angelicus humana Christi naturae conditionem unam partis, nempe quod SSe pr0pri0 Careat nam si partes ion habent proprium SSe, Sed Sunt per QSSe totius ... Esse divinae personae pertinet
Arbitror me satisfecisse titulo capitis Etenim, ut non ex capite primo L. I 80lum sed ex capp. 6- manifestum est, hae Similesve formulae, si Subsi Stere, XiStere perrae, existere in se, nihil aliud significant, auctore S Thoma, quam si SSe Sub SS SU0, proprium esSe habere ex quo sit ut anima humana sit subsistens, quia Sulam QSSe sibi pr0prium habet, anima ver bruti non Sit SubSi StenS,
103쪽
quia n0n xistit nisi per eSSe totius. Cum ergo S. Th0mas hanc s0lam rationem reddat ob quam humana natura Christi personalitate pr0pria careat, qu0d non exis tit per se nec subsistit quod inSuper, ut modo dicebatur, assimilatur partibus, Secundum quod si partes non habent esse proprium D confitendum St 0 in reddunda rati0ne cur humanitas exciderit e ratione perS0na), sensum S. Doctoris certius attigiSSe, nec alium Sen Sum 'jus verbis SubeSSe OSSe. Transeundum ad caput Secundo l00040Situm, in quon0n aliud agetur sed idem sub alia ratione.
104쪽
Quo fundamentum unioni Substantialis humana naturae cum Verbo Sit unita actu es Senui.
Uni0nem substantialem hic appellamus n0 illam Solum quae sit inter SubStantia8, cujusmodi potest esse uni etiam accidentalis 1 Sed uni0nem cujus terminus est una numero Sub Stantia : SubStantiam dico quae n0mino pers0nae Vel hyp0StaSiSSignificatur, non autem quae nomine naturae vel SSentiae 3 p. q. 2 a. 6 ad 3 . Qua autem significatione pressior sit intellig0nda illaunio substantialis, quae St hyp0Statica, opportunius infra declarabitur. Porr vel ex hac breviori Status quaestionis explicati0ne lique id ipsum qu0ad rem in h0c capite quod in antecedenti tractatum est, Venire dem0nS
Sensit igitur Angelicus nuc unitatem nec unionem substantialem cum SSe duplici consistere posse. Quare necesse est, Si elimia humanitatem Verbo substantias ter uniri, SUO OSSe careat, quod eminentius ab esse Verbi suppleatur. Unde quaerenS 3 p. q. 2 a. 6 u utrum humana natura suerit unita accidentali teret D comme-m0ratis prim duabu8 haereSibus, altera Eutychetis duas
4 Aceldsentalis est uni Spiritus Sancti cum animabus justorum hominum, licet utrinque terminu unionis sit Substantia. Est igitur vitanda ratio illa loquendi, 3SSim tamen Surp3la, qua vocatur unio substantiva, ut dicatur meliu adeSSe Spiritum . non modo per dona sua sed per ipsammet Sui pei Sonam. Hoc enim est quod Patres significatum volunt, cum aiunt Spiritum S. substantialiter in justis inhabitare.
105쪽
i4atura in Unam componente, altera estorii substantiam a substantia sub rati0ne non naturae solum sed et hypostas00 dividente, duo p0Stea recentiorum quorumdam d0ctorum errore recitat atque consutando aggreditur u uidam, inquit, p0Steriore magistri putantes se has haerese declinare, in ea per ignorantiam inciderunt. Quidam enim eorum conceSSerunt unam Christi personam, Sed dua hyp0StaSe Sive duo supposita posuerunt), dicenteSh0λλὶ mem quemdam, Compositum ex anima et c0rpore, a principio Suae conceptionis esse assumptum a Dei Verbo. Et haec est prima pinio
lentes Servare unitatem perSOnae posuerunt Christi animam non SSe corpori unitam, Sed haec duo separata ab invicem esse unita Verbo accidentaliter, Ut non creSceret numeria personarum. Et haec est tertia pinio quam
Magister ibidem ponit. Utraque autem harum opinionum indidit in errorem estorii Prima quidem, quia idem est ponere duaShyp0Stases Vel duo Supposita in Christo, quod ponere dua perS0naS, Ut Supra dictum Si Alia ver opinio incidit in errorem estorii quantum adh0 quod posuit uni0nem accidentalem ... quae etiam
prius aliquid dicit quam est0rius, scilicet qu0d anima
et corpia non Sunt unita . . .
Quibus praemi SSis, Occurrit objecti0nibus, ut sundamentum errori aperit. Et objectio quidem principalis erat hujuSmodi Omne qu0 I advenit inlidui p0S QSSe completum, advenit ei accidentaliter . Sed natura humana ad Venit ex temp0re Fili Dei habenti esse perfectum ab aeterno. Ergo advenit ei accidentaliter D. Ecce resp0nsum secundum dicen
106쪽
accidentaliter advenit, niSi trahatur in omninnionem illitis esse completi, Sicut in reSurrectione corpia adveniet animae praeexistenti, n0n tamen accidentaliter, quia ad idem esse assumetur qu0d Si animae , ut ei licet corpus habeat esse Vitale per animam. on est autem sic de albedine l. e. non trahitur in Communionem esse completi substantiae praeexistentis , quia aliud est esse albi, et aliud e se hominis, cui advenit albedo Verbum autem Dei ab aeterno esse c0mpletum habuit secundum hyposta Si in Sive perS0nam tempore autem advenit ei natura humana, non quaSiaSSumpta ad um/m Sse proti est natrarae, Sicut corpuS SSumitur ad esse animae I sed ad untini esse proiit est hypostasis vel personae. Et de humana natura non unitur accidentaliter Verbo Dei is, sed in unitate Substantiae . Utraque vero p0sitio qua n0nnisi unio accidentalis asseritur u procedit ab eodem fonte, scilicet eae hoc i/od humana natura non assumeretur ad esse divinae perSonae. Unde prima opinio p0nebat quod assumptum habebat esse per se in quo SubSistebat .... III D. 6'. 34 2 . Ibidem ver S. Doctor, cum OppOS utSSet ex mente magistrorum illorum, id quod advenit posteSSec0mpletum, accidentaliter uniri, continuo responderat idipsum quod erat in Summa theologica responsurus u Ad Secundum dicendum quod, quamvis adveniat humanitas p0St esse completimὶ non tamen est accidentaliter adveniens, quia trahitur ad unionem in illo esse, Sicut corpus adveniet animae in resurrectione . tura proferri neceSSe non est . uae enim principia tria superius in capite quart0 L. I recitabamus et ad mentem S. 0ctori evolvebam US, quaesti0nem S0luti0nemque praesentem clariSSima Sua luce persundiant.
107쪽
Quo unitas entis et Sub Si Stentis requirat
Ad h0c caput d0ctrinae Statuendum satis erit articulum Secundum q. t 3 partis enarrasse, adscitis locis quibusdam parallelis TituluS Si ex professo Utrum in Christo sit tantum tim/m esse In Propo Sitis, ut solet, argumentis in gratiam theoriae Su Sen Sui oppositae, S. Doctor pro Sequitur in hunc modum Sed contra, unumquodque Secundum h0 dicitur ens, Secundumqu0d dicitur unum, quia unum et en convertuntur. Si ergo essent duo esse, et non tantum unum, Christus eSSet duo, et non unum , ac proinde daretur in ill0 duplex pel Sona ule Sponde, licendum quod, quia in Christ0 sunt duae naturae et una hypOStaSis, necesse est quod ea quae ad naturam pertinent in Christo sint dum quae autem pertinent ad hypo Stasim in Christo, sint unum tantum ESSe autem pertinet et ad naturam et ad hyp0stasim : ad hypostasim sicut ad id quod habet 0ssu ad
naturam ver sicut ad id quo aliquid habet esse Xatura enim Significatur per modum formae qua diciturens ex e quod ea aliquid est Sicut albedin est aliquid album, et humanitate est aliquid homo si . Est autem considerandum quod, Si est aliqua forma vel natura quae non pertineat ad SS p rS0nale hypostatis subsistentis,
108쪽
illud esse 140n dicitur esse illius pers inae simpliciter, sed secundum quid o Sicut esse album est esse Socratis, non in quantum est Socrates, Sed in quantum est albus. Et
hujusmodi esse nihil prohibet multiplicari in una hyp0stas vel pers0na aliud enim est esse quo Socrates est albus, ut quo Socrate eSt musicus. Sed illud esse quod pertinet ad ipsam hyp0Stasim Vel personam secundum se impossibile est in una hypostas vel persona multiplicari quia imp0ssibile est quod inius rei non sit nisi
Hic moremur aliquantulum incipiunt enim c0ntentiones de verb0rum significatione. Nonnullis igitur interpretibus, illud esSe per80nae quod SalVa enti Unitate, multiplicari nequit, hon est ipsa existentia rei substantialis simpliciter dicta, sed aliud nescio quod, cui nomen imp0nunt SSe et Sonalis, Seu SubSi Stentiae neque enim sas est ad esse naturae pro Vocare, cuin in Christo sit ex fide duplex. At excepti manifeste revinei tur tum quia Sicut patet ex praenotatis, S Thomasu ullum aliud Sse reale n0xit quam Vel SSe naturae, Vel esse existentiae quod aut accidentale St, aut SubStan
tiale tum quia parallelis in l0cis, quod hic dicit essu
personale, nominavit esse substantiale, idemque contradistinctum ab accidentali. Sit in exemplum id quod habetur in uodl. 0, a. 3, in coi p., ubi hanc OStram quaestionem agit: si Et Sic patet quod secundum opinionem Secundam catholicam nempe portet dicere quod in Christo est unu=H esse substantiale, Secundum quod esse Si Supp0Siti proprie, quamvis in eo sit multiplex esse accidentale D. uoluam in l0c repetit Angelicus idipsum quod alibi scripserat, esse de quo l0quitur, illud esse quo denominatur aliquid ens actu in rerum
109쪽
natura id est, existentiam l).ISi ergo manifestum quod esse cujus unitatem . Th0mas judicat esse necessariam unitati eritis, estes Se exi Stentiam quod quidem appellat esse pers0nae Vel Supp0Siti, tum generatim, quia Supp0
situm est quod habet esse 2 tum speciatim, ubi de
Christo Sermo est quia natura humana aSSumitur ad participali 0 num esse divini, quatenus h0c habetur a pers0na Filii, non autem quatenus est Patris aut Spiritus sanctii 3 . 0uibus animadversis audienda sunt quae proxime sequuntur in littera Si igitur humana natura adveniret Filio Dei non hyp0statice vel personaliter, Sed accidentaliter Sicut quidam posuerunt, oporteret Onere in Christ duo esse unum quidem Secundum qu0d St
1 Quamvis in se ad se clara testibus non opus sit, unum lamen producam e graviorem quod existentiam duplicem in Christo dolan dat duplicem, inquam, quae compositione Sit una Moeratius Tract.ue Incarn. D. 404 1 ita de ment S. Thomaei p. q. t a 2 scribit Quomodo autem, non obstanto illa duplici sexistentia quas in Christo
est, sit unicum in eo tantum eSSe tam ex mente S. Doctori quam ex rei veritate, non omnes eodem modo explicant. Aliqui asserunt ipsum non loqui do esse existentiae, Sed de Sol eSSe ei Sonali, Solumque proinde admittero in Christo unicum ess personale. Sed revera deeSse existentiae loquitur tum quia cur hie de esse personali loqueretur, doceretque unicam in Christo esse SubSistentiam seu perSOnali talem, eumque proinde es Se Unicam numero personam, cum id Supra I. 2 a Teti ex pro sesso docuerit et a. 1 hujus quaest. Obiter repetierit, et tanquam Salis illa quaestione probatum SuppOSuerit . . . . tum quia in tertio quod sibi objicit argumento, et in sua ad illud responsione, clarissime de esse existentiae loquitur : in argumento quidem concludens ex uno esse in personis divinis ob unitatem naturae duplex in Christo esse ob duas natura in responsione autem concedens ultro in tribus illis personis unicum esse, quod sal S concederet, Si de eSSe non existentiae Sed personali loqueretur cum Sicut, non ObStante unitate naturae, unica quo ejus existentia, Sunt tre diS-lincla per Sonae, Sic sit triplex earum personalitas, triplexque eSSeperSonale. Loquitur ergo de esse existentiae s. Iactenus MoeratiuS qui suam deinde sententiam de compositione duarum existentiarum
110쪽
Deus aliud autem Secundum quod Si homo ; sicut in Socrate ponitur aliud SSe Secundum qu0d est albus, et aliud secundum quod St 0m0 quia SSe album non pertinet ad esse personale 0crati f. ec tibi quo in
casu multiplicaretur SSe, nempe Si Christus esset accidentaliter h0mo, sicut Petria eS aecidentaliter aut es-iitus aut albUS. Nunc accipe quomodo Sit unum SSe personale, licet Secundum aliquem Sen Sum et deesse aeterno Filii Dei et
de esse temporali hominis Christi loqui possimus urasse
autem capitatum, et eSSe corporeum, et eSSe animatum,
totum pertinet ad unam pei Sonam S0cratis ad esse personale Socratis et ideo in omnibus his non hi nisi
i/num esse in Socrate Et Si contingeret quod post constitutionum pers0nae Socrati advenirent Socrati manus, vel pedes, vel oculi, sicut accidit in coeco nato, ex his non accresceret aliud SS D. Rationem ejus aliqui reddunt, quod exeSSe partialibia pedum Oculorum, vel ex
p0situm et totale. At non ita S. Thomas Non accreSceret, inquit, aliud SSe, Sed S0lum relatio quaedam ad hujusmodi quia scilicet diceretur esse non Olum Secundum ea quae priu habebat, Sed etiam Secundum ea quae sibi postmodum advenerunt. Sic igitur, cum humana natura conjungatur Filio Dei hypostatice vel personalitur, ut Supra dictum St q. 2, a. 6), et non accidentaliter, consequen e Si qu0d Secundum humanam naturam non dioeniat ei nomini esse personale, Sed solum nova habitudo esse personalis praeeinistentis ad naturam humanam ut Scilicet persona illa dicatur subsistere non 80lum Secundum divinam naturam, sed etiam Secundum humanam ac, Ut ad 24μη dicitur esse aeter-