장음표시 사용
81쪽
Gradum ad aliam desiniti0nem saetamus. 0rro sic illa essertur, ut persona Sit aliquid subsistens distinetum rationalis naturae si et Sona diVina significat subsistens distinctum in natura divina, Sicut persona humana significat subsistens distinctum in natura humana is de Pot. q. 9 a. 4 col. 14. q. 29 a. 4 . Significat, inquit,
aliquid subsistens, i. e. XiSten in Se et per Se quo verbo remoVentur et accidentia quae non existunt in se, sed subjectis insunt et parte compoSitorum quae nonnisi in composito et per esse compositi existunt imo et anima humana quae licet habeat in Se Suum esse, plene tamen non SubSi Stit, uti Supra i n0tatum est, et ideo certo qu0dam Sen Si dici p0test non subsistere III D. 5 q. 14 3 et univei Salia, genera Scilicet et Species, quae non in Se Xi Stunt, Sed in Singularibus; et ipsa demum humana natura ChriSi quae per SSumptionem ad Verbum, in Verbo, non autem in Se Seorsum existit. Significat subsistens distinctum et hoc Valet ut a ratione pel Sona Semoveantur tum anima humana, si dicatur, ut Solet, UbSi Stere, cum natura Sua ordinetur ad
unionem tum essentia divina quae non solum subsistit sed est ipsum metasse subsistens neque enim existit separatim a tribus relativis quibuScum identice communicatur u Nomen enim et Sonae non deSignat hoc solum qu0d est Sub Sistere, quod videtur ad essentiam pertinere, sed etiam hoc quod est distinctum esse et incommunicabile, quod est propter proprietates relativas
in divinis is de Pot. q. 94 6 ad 3 .
Tertia desinitio hac eXplicatione continetur Substantia individua quae ponitur in desinitione perS0nae,
82쪽
importat substantiam, completam, per Se Subsistentem
separatim ab aliis D 3 p. q. 16, a. 1 ad 2 . Itaque
conceptu perS0nae quinque n0tis absolvitur. At substantia, non accidenS; Si Sub Stantia c0mpleta, non parsalicujus naturae Si SubStantia SubSiStens, non existens in alim est substantia Subsistens Separatim ab aliis, et ideo n0n universalis aut habens m0dum quemdam universalis, pluribu Sque communis Adde pro quinta nota
quod debeat esse substantia intellectiva. 0 ipsum est qu0d significavit S. Th0ma aut quisquis est auctor Quaestionis de Unione Verbi Incarnati l), cum ait a. ad 3 Ad rationem hyp0stasis non sufficit quod aliquid sit particulare in genere Substantiae particulare, inquit, i. e. distinctum ab alio quolibet et nulli 0mmunicatum , sed ulterius requiritur qu0d sit persectum
Et haec quidem desinitio c0nvenit etiam t0ti et soli desinito Convenit, inquam, toti in creatis, homini P0-tro, et anget Raphael in divinis, Patri, Filio et Spiritui
sancto. Dicendum quod hoc quod sacit c0njunctum ex corp0re et anima eSSe hominem, n0n est praeter animam, corpus et ni0nem aliquid positive sed ex h0c ipso quod ipsum comp0Situm ex anima et corpore non adjungitur alteri Stιbsistenti in natura composita, Sequitur quod compositum Sit h0m n III D. 6'. 1, a 2 ad 5; 0l ad ). v Ideo in puris hominibus40 accidit nempe quod unita Semel anima corpori, reSultet pers0na , quia anima et corpUS Sic in ei c0 unguntur, ut per se Xistant f 3 p. q. 2, a. 5 ad 1 col. a. ad 2). Hinc humana Christi natura propriam perS0nas -
83쪽
LIBER PRIMUS 73tatem non habet, licet si sit qu0ddam individuum in
genere Substantiae, quia non per Se Separatim existit,
sed in quodam persecti0ri, Scilicet in persona Dei Vurbi is 3 p. q. 2 a 2 ad 3 0l. ad 1 et 2). uaerenti ver de
anima humana quae Suum eSSe proprium habet et strationalis ac singularis, cur ipsa perS0na dissenda non sit, respondet iterum atque iterum S. Doctor hoc ideo fieri, quia re ratio parti contrariatur rationi perSOnae quamvis autem anima re Separata non Sit par actu, tamen
habet naturam ut sit pars D III D. 5 q. 3, col. 19. q. 29 a 4 ad 5 . Denique, neque naturae divinae per Se Sumptae competit rati per80nae, quia Sic in se subsistit ut non sit distincta quandoquidem in divinis nulla realis distinctio datur nisi per relationes ac inter relativos 1 p. q. 29, a li). Et Sic patet desinitionem hanc
Ultimam, non Secus ac alias, ut toti, sic etiam s0li desinito congruere.
Hic ecurrit animadversio gravis momenti facienda. Frequens auctore quibuscum de natura hypostasis et unionis hypostaticae diSputamia S, quaerunt, ad refutandum scilicet, utrum Subsistentia Seu perS0nalitas, quas duas Osse promiscue satis Surpant, i. e. ultima sorma personae, sit existentia. Nihil ejusmodi diximus ex Th0ma, nec dicemia unquam eum et anima humana suam existentiam habeat, et divinita Sit Sulam esse, quin tamen haec vel illa sit persona Concedimus quidem ea subsistere quae Sub Suo esse Sunt proprio sed ut habeant eadem rationem hypostaSi et perS0nae, aliadu requiruntur, nimirum ut Sint esSentiae Seu naturae completae, et distinctis pluribus re vel ratione communia non sint ut seri desiniti statim declarata. u0 sensu scripsit S. Th0mas u Forima Significata nomine per-
84쪽
significatur flai maliter incommunicabilitas, sive dividualitas subsistentis in natura is de Pot. q. 94 6 col.
putavit, hyp0stasis proponitur Sub ratione substantiae totius in se si Haec nomina, inquit, perSOna, SpOSta- Si S, Supp0Situm, integrum quoddam designantis Comp. theo l. c. 241 . si Persona enim est completissimum in genere SubStantia D c. Gent. IV c. 8). uare, nullum accidens, cum indigeat subjecto cui insit, pers0na dicip0test. At nec ratione universales, ut humanitas Significantur enim ut pars sol malis subject 0rum in quibus Sosis existunt; et de si n0n praedicantur de subjectis n0n enim dicitur quod Socrates est sua humanitas de P0t. q. 9 a. l . Similiter partes subStantiae, Si Ve SSentiales illa sint, sive tantum integrante S re Spuit conceptu perSonae, cum inter Se pugnent aliquid SSepartem, et idipsum esse 10 tum. Et si quis opp0Suerit animam Separatam existere ut hoc aliquid in se terminatum dicendum quod anima rati0nalis dicitur h0 aliquid etiamsi habeat rati0nem partis sed ad rationem perS0nae exigitur ulterius quod Sit totum et completiam ... Persona habet rati0nem c impleti et totius sed anima HS sal S ergo non est persona D III D. 5'. 34 2 ad 3 et in corp. . Cur autem et quom0d humanitas Christi deficiat a ratione personae, per h0 quod deficiat a ratione totius, infra declarandum est. Interim causam illam accipias subindicatam in III ID. 5 q. 34. 3 Est Contra rationem personae quod trahatur ad aliquid se completius, quia perS0na importat maximam completio-
85쪽
cat substantiam particularem, non quocumque Odo, sed prout est in Suo complemento Secundum vero quod
venit in unionem alicujus magis completi, non dicitur Spostasis, Sicut manus Vel e n 3 p. q. 24. ad 2 . t has quidem loquendi sentiendique rationes omnes et singulas a Patribus accepta esse deinde pluribus StendemUS.
Nota denique qu0d apud S. Th0mam, non essu ac apud alios veteris schola theologos, persona se habet ad Suppositum et ad hypostasim ut species ad genus . naelibet enim persona est hypostasi et supp0Situm non Viceversa; sicut homo quilibet est animal, non item omne animal, homo. Quod enim hypostasis et suppositum i significant communiter in toto genere SubStantiarum, hoc nomen persona Significat in genere rationabilium substantiarum v l p. q. 29 a. ). uanquam apud Graecos ut ibidem ad primum notatur hypOStaSi u Xusu 0quendi habet quod sumatur pro individuo ali0nalis naturae, ratione suae excellentiae . Caeterum, cum agitur de rationalibus entibus, hae nomina, duce S. Doctore, promiSeu Satis Surpari S0lent.
86쪽
De comparatione seu cle habitu naturae et essentiae, cum universali tum Singularis, ad hypostasim et perSOnam. Haec comparatio auctore S. Thoma, n0n eadem eSt,
cum agitur de homine, de anget Seu puro Spiritu creato, et de De0. Singulam quamque c0mparationem declarat S. Doctor, nec Semel tantum, Sed multoties, ut de ejus mente nihil dubii superesse OSSit. Et primo quidem ipsum audiamus dein te composito quod Sumus n0s, disserentem
hil0sophus, inquit in V Metaph. , ponit Substantiam dupliciter dici dicitur enim in modo substantia ipsum subjectum ultimum qu0di0n praedicatur de ali :0Lh0 est particulares individuum in genere Substantiao puta, hic homo Petrus, J0anne S) ali m0d Substantia dicitur sorma, vel natura subjecti. Hujusmodi autem distinctionis ratio est, quia inveniuntur plura subjecta
in una natura convenire, Sicut plures h0mines in una natura h0 minis Unde oportuit distingui quod est unum ab eo quod multiplicatur natura enim communis est quam significat desinitio indicans quid est res unde ipsa natura communi essentia Vel quidditas dicitur. Quidquid igitur est in re ad naturam communem pertinens, Sub Significatione essentiae continetur, On enim
quidquid est in substantia particulari est hujusm0di. Si enim quidquid est in substantia particulari ad naturam communem pertineret, non p0SSet esse distinctio
87쪽
paratur ergo S Sentia ad Sub Stantiam particularem ut pars sol malis ipsius, ut humanita ad Socratem. Et ide0 in rebus ex materia et forma comp0Siti essentia non est 0mnino idem quod subjectum Unde non praedicaturdu subjectos non enim dicitur quod Socrates sit sua humanitas de P0 t. q. 4. P00ll. 3 p. q. a.' II D. 5 i
At eadem natura vel essentia n0n existit in rerum natura quatenus S communi et univel Salis, Sed quatenus est singularis et individua. ReStat quaerendum qu m0d natura singularis SeSe habeat tum ad naturam communem. desinitione significatam, num ad supp0situm ipSum hyp0Stasim et per80nam. uod ad primam comparationi partem attinet, SSentia Seu natura Singularis
naturae specificae superaddit principia individualia ex quibus est haec numero natura ab aliis ejusdem speciei distincta. uae quidem improprie dicta c0mp0sitio non intelligenda est perinde ac si realis esset neque enim individualia principia, seu ut alii malunt, pr0prietates
individuantes, puta haec anima, hae carneS, haec OSSA, a principiis quibus ipsam et natura communi constituitur, Sunt ut re a re distincta, cum ex eadem omnino
realitate quilibet hom sit et hic homo singularis et h0mo et animal et substantia et enS.M0dum hujusce c0mpositi0nis explicavit S. Doct0r 0u0di. a. si ad 1 Dupliciter autem aliquid accipitur iit accidens praeter rationem rei. Un0 0do, quia n0n cadit in desinitione significante essentiam rei, Sed tamen est designativum vel delerminativ/lm alicujus e SSentialium principiorum, sicut rationale accidit animali, utpote praeter desinitionem ejus X i Stens et a
88쪽
men est determinativum essentialiter animalis : unde est essentiale h0mini et de ratione ejus existens. Alio modo
accidit aliquid alicui, quia nec est in ejus desinitione,
nec est determinativum alicujus essentialium principiorum, sicut albedo accidit h0mini. His ergo quae sunt c0mp0Sita ex materia et forma, accidit aliquid praeter rationem poclei existens utr0que modo. Cum enim de ratione humanae naturae Sit quod componatur ex anima et corpore, determinatio corporis et animae est praeter rationem speciei, et accidit homini, in quantum est homo, quod Sit ex hac anima et ex hoc corpore, Sed convenit per se huic homini, de cujus rati0ne esset, Si desiniretur, quod esset ex hac anima et ex hoc corpore sicut de rati0n hominis communis est quod sit ex anima et corp0re Accidunt etiam c0mpositis ex materia et forma praeter rationem specie multa alia quae non sunt determinativa essentialium principiorum, ut dictum est e. g. operatione intelligendi, o liti0neS, te. D. uapropter habent sese determinati0nes seu proprietates individuales ad naturam communem ut rationale ad animal in homine. uamvis autem animal in aliis entibus inveniri possit realiter distinctum a rationali quod si in Petro vel Joanne, tamen no in Petro nec in Joanne redistinguitur a rati0nali. Ad hunc ergo modum concipienda est additio rati0num individualium quibus hom sit
hic homo. Itaque, Si naturam communem consera incomp0Siti cum persona, necesse est dicas hanc illi superaddere n0tas et rationes individuales, cum perS0na
non sit essentia hominis vel homo in genere, Sed hic homo singularis in hac Singulari natura. Aliter . 0ctor loquitur de substantiis simplicibus, i. e. de angelis. In Substantii vero Simplicibus, inquit,
89쪽
nulla est differentia essentiae et Subjecti, cum non sit in is materia individuali naturam communem indivi duans Psed ipsa SSentia in ei e St Subsistentia is de Pot. q. 9 al) Scilicet, ex d0ctrina S. Doct0ris apud substantias simplices non invenitur Specie plura Sub Se continens individua materia enim est primum principium indixi duationis, i. e. causa radicali propter quam in eadem specie multiplicari possunt individua S0lo numero distincta. Hinc in angelis p Samet natura Specifica singularis est, totque Sunt Specie eSSentia disserentes quot numero sunt angeli. Eodem igitur Od comparantur ad hypostasim et ei Sonam S Sentia Specifica angeli, et natura singularis hujus vel illius individui comp0siti Porio S. Doctor saepe docet in puris spiritibus in quibus, secundum ejuS pinionem, natura Speciei eSt essentialiter individua, Iupp0Situm et naturam sola ratione disserre in quantum Scilicet natura dicitur prout est essentia rei, Suppo Situm Ver prout per Se subsist/t D de Uni0n V. Incarn. a. 1 QOl. de ΡOt. q. a. 1 3 p. q. 24 2 Q. p. q. 34. II D. m. 14 3, et alibi mult0ties). Ergo sentiendum est idem omnino Si sel'mo Sit de naturasino illari supp0Siti c0mp0siti qu0d sumus ipsi nos.
Ν0que tamen inserendum est mnem ASentiam Seu naturam Singularem in creati QSSe neceSSario perS0nam,
pr0pterea qu0d Supp0Si tum et natura Singularis n0n nisi ratione disserre dicta sint. Addidit enim S. 0 et0r verba diligentissime p0nderanda Suppo Si tum vero prout per se subsistit . Quare, Si natura sit Singulas is, sed per Se 0n Subsi Stat, i. e. ex desiniti0ne S. Th0m au non habeat esse sibi proprium, jam excidet a ratione Suppositi vel pers0nae, licet eamdem in se realitatem retineat
90쪽
quam . Th0mas docuit in Deo esse idem omnin suppositum et naturam, quia si Sulam SS QStRU natura , continuo subjungit: si in angelo autem non est omninoiddin quia aliquid accidit ei quod n0n est de ratione
Suae Speciei, quia et is Sum esse angeli est praeter ejus eSSentiam Seu naturam , individuam scilicet. Gu0didem asserit ibidem de natura compoSita Singulari, cum Supposito comparata. Cum igitur ait in angulis suppositum et naturam Sola ratione disserre, utique non negat aliud lumentum, 1istentiam nempe propriam, OSSO requisitum ut persona constituatur; sed hoc unum sibi vult, ii in haec ibi requiri principia individualia quae naturam communem iii compositi determinant ut existentiam suscipiat et stat persona. Ex quibus intelliges hoc
Dicendum quod hoc quod facit conjunctum ex corpore et anima esse hominem, non est praeter animam, OrpUS et uni0num, aliquid potitive Ἀ0d ex ioc ipso quod ipsum compositum ex anima et corpore i. e. natura Singularis integra, Seu quod in idem recidit, individuum naturae n0n adjungitur alteri subsistenti in nutura composita, Sequitur quod conjunctum sit homo. Unde si Christus humanam naturam quam Ssumpsit, deponeret, ex hoc ipso esset homo illud conjunctum ex duabus SubSlan
Hoc igitur interest inter naturam Singularem et hy-p0Sta Sim. quod hypostasis in se subsistit ut existeret in Se natura humana quam Verbum assumpsit, Si Semel ab ips0 dixi dei et urit divisa servaretur natura ero ingularis remanere poSSit in ratione Sua naturae, non tamen ut h) postasis, si non existat in Su, Sed alia persona, divina scilicet, in illa subsistat, i. e. illam ad SSe per