장음표시 사용
121쪽
personalis praeexistentis. Ex quo intelligitur quo sensu S. 0ct0r ibidem dixerit u Habet unum esse habet aliudeSSe unum et aliud non ratione ipsius me esse in soSpeetati, sed ratione alius et alius habitudinis ad aliam aliamque naturam quibus 90sitis, unus et idem Christus existit Deus et existit hom0, Deus aeternaliter tem poraliter homo.
122쪽
Quasstio plane dogmatica clo compositione per Sona Christi ex iisclem principiis clirimitur. Quanti momenti sit haec quaestio, Concilia Patresque diserto significarunt tum in suis de fide decretis, tum in operibus adversus haereticos directis Scilicet ejusdem erroris esse putarunt Si negetur ejusmodi comp0sitio, quam Si vel duae pel Sonae, Vel una tantum natura Christi dicantur u nitio enim per compositionem in mysterio
Christi non solum in confuse ea quae ConVenerunt, On-
servat, sed nec divitionem Suscipit , inquiunt Patres 0ncilii V can. u. Et in Syn0d V lecta et approbata esto pist0la . Sophr0nii ad Sergium, in qua adverSus haeresim utramque Nestorii et Entychetis scribitur Unum Christum profitemur, et Filium incarnatum Verbum colimus, et inani eju hypostasin compositam dicimus et in duabus eum annuntiamus naturis D Hard. T. IIIp. 260 . Adeantur, Si placet, et avius tu Incarn L. III c. 12 et Th0massin de Incarn etiam L. II c. 6. Momentum quaestioni acute notavit Angelicus. Hinc antiquis illis thoologis qui vel unionem accidentalem corpori et animae 800rsum cum Verbo, Vel unionem in unitate perso nae, non item in Unitate Suppo Siti, incaute defenderant, graviter exprobrat quod hi sui placitis compositionem personae tollant, eaque Sublata, dualitatem pers0narum inducant. C0nser ΙΙΡ. 6'. 24 3 et 3 p. q. 24. 4 ex quibus l0cis ea mnia Sumemia quae moverunt asserenda At
123쪽
vero S. 0ctor id qu0que Sentit, compositionem illam inniti totam in doctrina qua prositemur unum esse Verbi
Et primo quidem animadVertit, quae nostra side est, pers0nam Christi secundum illud qu0d est in se, prout aeternaliter existit, non SSe c0mp08itam, Sed simplicem omnino, Sicut et natura Verbi quare, Si quae sit cum positio, totam Sse quaerendam illam in eadem persona quatenus subsistit in naturi duabus, divina scilicet thumana Caeterum, quod et ipSila tres non semel anno tarunt, persona Christi m0n dicitur solum comp0sita secundum Xpositionem nominiS, quasi cum alio posita D in Sent. l. c. is enim modia comp0sitionis l0cum habiturus esset etiam in sententia estorii nam per ipsum
persona divina cum humana ponisur et Vice Versa. In- Super de natura utraque divina scilicet et humana recte praedicatur, cum Una cum altera posita sit in una Christi perS0na. Quod ergo quaeritur hoc est, utrum ipsa persona possit dici composita ratione duarum naturarum in
quibus subsistit. Accipe primo solutionem quam S. Doc-t0r tradidit in III Sentent. . m. 24. Respondeo dicendum quod ad rationem totins pertinent duo. Unum scilicet quod esse t0tius comp0Siti pertinet ad omnes parteS, quia parte n0n habent eSSe proprium sed sunt peresse totius, ut dictum est 1 . Aliud est quod partes componente causant esse totius D. Quibus dictis inseri
u Secundum autem tertiam et primam opini0nem neu
1 Anima tamqn humana, ut saepse dictum est, habet ipsa Suum esse, quod fit esse cona positi. Sed ipsa per seipsam sola nec est tota natura nec Sine corpore OnStituit potentia in in qua humanum esse connatiti aliter recipiatur. Qua autem ratione partes componentes esse totius principient, declaratum habes Sup. p. 39.
124쪽
trum horum invenitur in Christ0 4 , quia pini prima
dicit quod hic homo labet esse sit rim proprium, Unde esse divinae personae ad ipSum non pertinet; similiter tertia pini dicit quod est esse superadditum ad esse
divinae personae accidentaliter unde anima et corpusn0n dicuntur parte perSonae, Sicut nec accidentia Subjectici unde neutra ponit personam Verbi 0mpositam. Sed secunda catholica scilicet p0nit unum esse in
Christ unde esse divinae personae pertinet ad utramque naturam. 0n tamen ii id esse causatur exi injunc tione naturarum, Sicut 0SSe comp0Siti ala Satur ex conjunctione componentium. Unde Secundum hanc opinionem persona Christi p0st Incarnati0nem p0test dicialiquom0d composita, in quantum ibi salvatur aliqua conditio c0mp0Sit non tamen est ibi vera ratio e0m-p0siti0nis, quia desicit ibi altera conditio unde etiam
non Si in usu modernorum hanc opinionem tenentium quod dicant perS0nam compositam D. Haec S. Thomas in art. Orp0re. Ad quartum autem adn0tat, g quod, quam vi c0mp0 siti quantum ad aliquid salvetur in in carnatione Verbi, nullo tamen modo est ibi rati partiS. Divinita enim pars esse n0n potest, propter impersee'li 0nem quae est de ratione partis humana autem natura Similiter non poteSt esse pars, quia c0mpartem n0n habet, Vel etiam quia n0n causat esse personae Uaedicitur c0mposita D. Et ad secundum Dicendum qu0d perS0na 0n dicitur composita, quasi esse Suum Sit eXmulii constitutum hoc enim est c0ntra rationem aeterni sed quia ad multa se extendit ad corpus, animam),
sl Has opiniones hab0s Expositas super. p. 95. Quam autem in Sentent appellat Secundam, hanc in Summa 3 p. q. 24 6 dicit en tentiam catholicam fidei.
125쪽
LIBER SECUNDUS MOquae assumuntur in illud esse D praeexistens et aeter
0ncludit igitur . 0ct0 pers0nam Verbi incarnatidici p0SSe c0mp0Sitam, si quia est ibi aliquid de rati0ne
compositionis D, 0 est, u ita actus essendi qui pertinet ad omnia c0mp0nentia, scilicet ad divinam et ad humanam naturam non quod Sit Simpliciter comp0sita quantum ad persectam rationem compositi0nis D ib. do , quia n0nconStat ex partibus, id est ex principiis quae non habeant esse singulis pr0prium, Sed concurrant ad constituti0nem t0tius c0mp0siti cui s0li primo c0mpetit
Animadvertendum autem est qu0d impersectiones illae compositorum nitorum etsi sint de ratione comp0siti0nis substantialis quae in toto creato cernitur, non pertinent tamen ad rationem c0mp0Sitioni S Secundum e consideratae haec enim hoc tantum requirit ut distincta plura c0ncurrant in unum. Quare, merito C0mpositum
ex pluribus illud dicitur in cujus esse plura con Veniunt, Sive compositi sit ratione partium, Sive potius rationenit meri. Ad hunc ergo modum S. Thomas in Summa
3 p. q. 24. 4 ad 4 hyp0stasim Christi pronuntiat esse
simpliciter compositam ex naturis; quia Scilicet una et altera convenit in uno et eodem esse personali Verbi. humana quidem per assumptionem ad hoc esse divina vero per identi talem, quin tamen illud esse vel ex unione cauSetur, Vel in aliqua re ex partibus resultante Sullaec t0tur. Et hoc est quod in articuli corpore brevius signis eat: u Unde sed ibi sit unum subsistens, est tamen ibi alia et alia rati subsistendi et sic dicitur perS0na Om-Ρ0Sita in quantum unum du0bus subsistit , ut Deus in divina natura, ut h0m in humana.
126쪽
Nec objicere est, eam SSe compo Sitionis rati0num quae desectum omnem arae non excludat. Hoc enim ad summam divinae perSonae dignitatem certius pertinet, qu0d assumat ad esse suum naturam aliquam a se diver-Sam, quae nec efficiatur par eSSentiae uae, Sicut ali menta quae veniunt inn0Stram hyp0Stasim integritatem
nostrae naturae perficiunt, nec ullom0d n0Vum esse Secum asserat.
Ultim l0c satis liquet ex praejacti quid resp0ndendum erit quaerentibus, utrum humanitas Christi diconda sit hyp0stasi vel intrinseca vel extrinseca in qu0 nimium haeserunt nonnulli. odum enim solvit Angelicus in Summa l. ). si Dicendum inquit, qu0d persona Sive hyp0stasis Christi dupliciter potest considerari uno
ut 0d secundum it id quod est in Se ... si modo Secundum rationem perS0nae Vel Sp0Stasis, ad quam pertinet subsistere in aliqua natura . Sub prima consideratione humanitas Si extrinSeca Sub altera, intrinseca. u0d recte consideranti perinde est ac si illa hypostasis diceretur sub alia et alia ratione simplex et composita nam actum est de compositi0ne non quae sit
hujus ad hoc extrinsecum), ut 0quuntur atres, Sed quae sit ex his videlicet subsistenti intrinsecis.
127쪽
Compositum humanum in quo theandrico similosit, in quo dissimilo 20u0niam frequens recurrit tum apud S. Thomam, tum apud Patres et in ipsis etiam Ecclesiae symbolis comparati theandrici cum humano compositi paucis ex S. Doctore declaranda illa est, tum ut Angelici doctrina
certius innotescat, tum ut manifestius fiat unitatem v- postasis ab unitate Substantiali actus SSendi dependere. Comparationem porro dixi, ne Scilicet Plaeratur omnim0da similitudo. Quod monuit S. Thomas . Gent. L. IV c. ut, ubi nostram hanc analogiam prosequitur. u Praedicta tamen exempla, inquit, n0n Sici0Sit Sunt, ut omnimoda similitudo sit in his requirenda. Intelligendum enim est Verbum Dei muli sublimius et intimius humanae naturae potuiSS uniri quam anima qualicumque pr0pri in Strumento . Et primum quidem caput similitudinis est qu0d, sicut anima et c0rpia exiStunt per unum et eumdem actum essendi, qui quidem est eSSe compositi, sed ita tamen ut ab anima sit in humano comp0sito ita non aliud et aliud est esse humanitatis et Verbi, sed idem omnino, qu0d est Verbi proprium et ad quod humanitatem S-Sumpsit. Relege quae L. I c. 6 Scribebantur. Verum cum hac similitudine multae dissimilitudine conSeruntur. Nam esse quod homini dat existere, non est esse Vi Sua conSiSten S, Sed eSSe receptum neceSSari0que Su Stentatum
128쪽
tam in anima quam in nati ira composita per animam. At esse personale Verbi Dei per Se subsistens est quod pr0inde nec in natura divina quacum unum et idem est, recipitur nec in humana Subjectari poteSt. Praeterea n0n ante sui esse animae quam ipSa 0rp0ri jungeretur haec est enim ejus conditi maxime naturalis ut non actuet animam nisi materiae pr0priae copulatam 1 p. q. 90 a. 4 3 p. q. 6 a. 4 . ΑΕternum autem est esse Verbi in cujus communionem adscita postmodum Sthumana Christi natura. D secundo capite sic Angelicias anima et corpore constituitur in unoquoque n0Strum duplex unitas naturae et perS0nae Naturae quidem, Secundum quod anima unitur corpori formaliter persciens ipsum ut ex du0bus sat una natura, sicut ex aetu et potentia, Vel materia et 0rma. Et quantum ad hoc non attenditur similitud : quia natura divina non potest esse corporis sol uia, ut in prima probatum Sim. 3 . . Unitas vero personae constituitur ex eiS, in quantum est unus aliquis subsistens in corpore et anima. Et quantum ad hoc at
tenditur similitudo : unus enim Christus subsistit in i vina natura et humana s 3 p. q. 24. 1 ad 2). Nec tamen eodem plane modo constituitur hinc et inde unitas
perS0nae. Nam ipSO Odem auctore, nec anima Seorsim nec corpus habent rationem hypostasis, Sed compositum tantummodo u Verbum autem Dei ab aetern eSSe completum habuit secundum hyp0stasim Sive personam X tempore autem advenit ei natura humana, non aSSumpta ad unum Sse prout est naturae, Sicut Corpia aSSumitur ad esse animae i. e. ad communicandum in eSSe naturae cum anima), Sed ad unum esse prout est hyp0staSis Seu pers0nae 3 p. q. 24 6 ad 2). x quo sequitur
129쪽
aliud discrimen, nempe qu0d disS0lut humano composito, nec anima Separata perS0na St, nec materia corpor ea Servaretur in SSe, nisi compositum alterum ingrederetur. At ver0, Si Christus aliquando seponor thumanitatem quam SSum pSit, pro una duae darentur hypostases, humana Scilicet et divina, niSi contra naturalem rerum ordinem illam anni hilaret. Tertium caput similitudinis exi Thoma sic declaratur e Gent L IV c. 41 In omnibus rebus creatis nihil invenitur huic uni0ni Verbi cum humanitate tam
simile sicut uni animae ad corpus ... Sed cum anima rationalis uniatur materiae et sicut materiae et sicut instrum0nto, non potest esse similitudo quantum ad primum modum tinionis ... Relinquitur ergo ut attendatur similitudo secundum quod anima unitur orp0ri Sicut instrument ad quod etiam dicta antiquorum doctorum concordant qui humanam naturam in Christo organum divinitatis posuerunt, sicut et ponitur Orpha organiam animae Aliter enim est animae organum corpia et ejuSparteS, et aliter exteriora instrumenta. Haec enim dolabra n0n est propriim instrumentum sicut haec manus per dolabram enim multi possunt operari, Sed haec manu ad propriam operationem hib/ι animae deputatur pr0pter qu0 manus est organum unitum et pr0prium,
dolabra autem instrumentum extrinsecum et Commi ne.
Sic igitur in uni0n Dui et hominis considerari poteSt.
0mnes enim homines comparantur ad Deum ut quaedam in Strumenta quibus operatur Ipse enim est qui operatur in nobis velle et persicere pro bona Voluntate, Secundum Ap0st Philip . . Sed alii homines comparantur ad Deum quasi instrumenta extrinseca et Separata OVentur enim a Deo n0n ad operati0nes proprias sibi tan-
130쪽
tum, sed ad Operationes communes omni rationali naturae, ut est intelligere veritatem, diligere b0na, et operari justa. Sed humana natura in Christo assumpta est ut instrumentaliter operetur ea quae Sunt Operatione pr0priae solius Dei, sicut est mundare peccata, illuminare mente per gratiam, et introducere in persectionem vitae aeternae. Comparatur igitur humana natura Christi ad Deum sicut instrumentum proprium et Onjunctum, ut manus ad animam. Nec discrepat a rerum naturalium consuetudine quod aliquid Sit naturaliter propriwὶ instrumentum alicujus, quod tamen non it forma ipsius nam lingua prout est in Strumentum locuti0niS, Styroprium organum intellectu qui tamen, ut Phil0s0phus probat, nulliu parti corporis actus est... ihil igitur prohibet secundum hunc modum p0nere unionem humanae naturae ad Verbum, quod humana natura sit quasi Verbi instrumentum non Separatum, Sed conjunctum nec tamen humana natura ad naturam Verbi pertinet, pertinet tamen ad personam . Quod quidem ea tantum
conditione sit si fuerit unitas actus essendi hac enim dempta, nihil SupereSt quod assignari possit ut vinculum substantiale conjungens instrumentum agenti principali, nempe Verbo. Quibus rite intellectis, manifestum est analogiam istam, ex mente S. Doctoris, unitati Substantialis SSe tanquam fundamento, quotqu0 illius capita sint, in Sidere.