S.Thomae Aquinatis doctrina sincera de unione hypostatica

51쪽

Principia tria quae totam cto union substantialictoctrinam mouerantur.

Prine in m L Totuplex est en quo tu plex est SSe substantiale, nec pluS, nec minUS. Impossibile est quod unius rei n0n sit nisi unum ess D 3 p. q. t a. ). si Unitas rei consequitur esso suum. Unde eo tum modo praedicatur de re ense unum. quod c0nxertitur cum ente. . . Et ideo n0n poteSt esse quod Sit suppositum unum, et esse dia non it unum is in

III D. 48 q. 1 a. 1 ad 3 . t iterum Unumquodque h0 m0d habet unitatem quo habet esse et str conSequoris idem est judicium de multiplicati0ne rei et de esse ipsius B 1 p. q. 6 a 2 ad 2 c0l. q. T a 2 ad 3 . Esse est id in quo undatur mittas suppositi unde esse mustiplex non tamen accidentale praejudicat unitati supp0 sit is Quod l. 9 a 3 ad ). Impossibile est qu0d unum aliquid habeat duo esse substantialia. quia unum undatur Super ens unde Si Sint plura Sse, secundum quae aliquid dicitur en simpliciter, impossibile est quod dicatur unum Il D. m. 24 2 . Rati0nem principii dedit S. Doct0r Ens dicitur ab esse substantiali, sicut ab humanitate h01110 4 . rgo quemad-m0dum a duabus humanitatibus est duplex hum0, Sic aduobus esse substantialibus duplex ens B0num enim sicut en dupliciter dicitur uno m0d simpliciter et

i V. su p. n. p. 1 et init. p. 12.

52쪽

sic b0nium et en dicitur substantia quae in suo esse et in sua b0nitate Subsistit. . . D 3 p. q. illa. 5 ad 3 ex quo sit ut duae substantiae quae in Suo SSe quaeque Subsistant, sint de necessitate dia entia simpliciter dicta. Quae si consuant in unum unitas con Sequen ea erit quae sit duorum entium simpliciter, id est unitas accidentalis, et secundum quid. 0uod Si rursus opponatur, e duobus entibus quae Singula Suum SSe proprium habeant, fieri posse subsistens quoddam Unicum, Sati erit ea commemorasse quae nos d0cuit S. Th0mas 1 d0 subsistentia et de Subsistere, dein te et de QSSe. Substantiae enim duae, per hoc quod unaquaeque Ulam

e SSe proprium retinet, Sunt non Solum entia, Sed Suhsis lenitae duae i. e. hypo Stases etiam et Supposita. Hinc

ne quod habet per Se esse est subsistens. Si ergo in Christo est duple esse, sunt ibi duo subsistentia, ersis et duae hypOStasHS. Principiun II, cum illo primo consertum. Illud quod advenit post esse completum, accidentaliter adVenit, nisi trahatur in communionem illius esse completi, id est, nisi pro su esse participet esse illius entis completi cui c0njungitur is 3 p. q. 24 6 ad 2 Dicendum quod illud quod advenit alicui post Sse completum, advenit ei accidentaliter, nisi bi te assumatur ad participationem ipsius esse Substantiali S, Sicut Supra, D. 8'. 5 a 2 de Anima Sed hoc tamen non sufficit ut sit accidens in se. otest enim aliquid in se substantia eSSe, et advenire alicui accidentaliter; sed si adveniat post esse c0mpletum, ut foraria inhaerens de neceSSitate eSt ac

53쪽

cidens s 1 D. t q. 1 a 2 . x quo Se sititur unionem substantialem Sine unitate esse substantialis intelligi minime posSe AttendaS, Velim, principium 88, yene Vlle Viridyttid advenit, et quo modostumque tandem adveniat; sive sit id qu0d advenit, Substantia c0mpleta quoad essentiam et in Se subsistens, Sive Sit principium Substantiae, Sicut forma, sicut patebit ex applicationibus

principii m0 recitandis. Et sane fieri nequit ut id qu0d

est natura completum et habet Suum eSSe pr0prium, adhuc e0mpleatur Substantialiter. Quare, si quid accidat ulterius, oportet sit aut accidens quoddam, ut Scientia, aut accidentaliter unitum, ut vestis vel aliud hujusmodi. Di tu si autem est nisi trahatur in communi inem illius esse completi Sicut nutrimentum trahitur in substantiam et esse manducantis, et corpus resul'gens ad SSe Subsistentis animae. Principium tamen principalissime locum habet cum enti c0mpleto, i. e. quoad essentiam et eSSe completo, aliud accedit ensqu0d et ipsum sit et c0mpletum quoad essentiam, et in

SeipSO exiStens, i. e. in esse suo constitutum hinc enim utrumque terminatum in Se est, et quidem ustimo nam SSe est actualita omnium rerum et etiam pSarum formarum , ut dicit S. Doctor 1 p. q. li a l). Principium III u uod habet esse completum in qu0 subsistit, non p0test uniri heri nisi tribus modis vel accidentaliter ut tunica h0mini vel per m0dum aggregati0nis, sicut lapis lapidi in acerum vel aliquo accidente,

sicut h0m unitur De per am0rem vel gratiam et neutra harum unionum est uni0 simpliciter, Sed Secundum quid ... III D. 6 q. col. 3 p. q. 24 l . triarSUS Duo quae Sunt in actu, nunquam Sunt numactu ; sed dia quae sunt in potentia Sunt unum actu, i-

54쪽

cut patet in partibus continui ... Et Secundum hunc modum Democritus recte dixit quod impossibile est, unum fieri ex du0bus, et ex uno fieri duo. Est enim intelli=eνὶ dum quod duo in actu Xistentia, nunquam faciunt unum D Metaph. L. VII, ecl. 43). Ratio est in promptu nam haec duo quorum unumquodque Suam habet existentiam, nullo vincul substantiali connecti possunt in Unum enS nec SSentia Scilicet, siquidem non habent illa rationem partis nec existentia, siquidem unum ab altero Secundum eamdem ipsam dividitur. Itaque, cum si unum sit in se indivisum et ab aliis divisum , plane repugnat ut ibi sit indivisio substantiae, atque adeo unitas, ubi quidquid substantialiter ad rem pertinet, est ext0t distinctum. Et sane, qui intelligere est quod du0, in ips ordine in quo sunt duo sint unum 3 quod tamen admittundum esset si duo entia actu SSent unum en actu. Ex principiis illis tribus colligitur eos probe aSSecutos eSSe mentem S. Doctoris qui cum P. Mati Liberat0r0 1

desini verunt u unum per se id cujus unum est SSe licet 0rte partibus con Stet . . . Unum per accidenS, qu0d etiam dicitur unum secundum quid id cujus plura Sunt eSSe licet aliqua unione conjuncta . uamobrem Unio substantialis tunc est quando liti a Sic conVenerunt, Ut unit0rum sit unum et idem QSSe.

l Metaph. gener C. 4 n. 20.

55쪽

Suhindicantur quae Stione qua S. Thomas opoclis tinctionis inter SSentiam et exi Stentiam eno- clavit.

Pendet apud S. Thomam, uti dictum, a doctrina quae naturam ab esse realiter distinguit et a principiis idem innixis, t0ta sere S0luti quaeStioni circa substantialem Verbi cum humanitate conjunctionem ei Santi S. Propter ea nobis visa sunt et distincti illa realis et principiam ii ipsi cibus applicationibu communienda ac illustranda. In hoc capite quint de distinctione die0mus in Sequenti, de principiis. Primo loco veniunt quaestiones ad doctrinam de Deo p0rtinentes. uibus . 0et 0r praemittit quaesti0nem illam undamentalem utrum in De00SSentia et esse sint idem seu, quod perinde St, Utrum Deia Sit suum esse Hanc solvit alendo nec aien 6 80lum, sed idipsum qu0dde De affirmat nestando de creaturiS. s. 1 p. q. 34. 4; II c. Gent. c. 23. 2 seu odi 2 a 3 C0mp. Th00l. c. 1l;

de Ρot. q. 4. 2, etc. Tum c0nSequenter quaecumque dicuntur attributa

divina, ea, Si non unice, principaliu tamen probat ex pra acto principi qu0d in S0l De essentia est esse.

Probat, inquam, immultiplicabilem divinitatis unitatem 1 p. q. illa. 3 D. 2'. 4. 1 in Sed contra Comp. Theol. c. 15 Spirit Creat. a. 1 lj Ic. Gunt. c. 42; de P0 t. q. 34 6 . Probat divinae perseeli 0nis insiti ita-

56쪽

tqui 1 p. q. 4. 1 et 2 PD. 43 q. 1 a. 1 G c. Gent. c. 43 Spirit. Creat. a. 1 l). Probat illimitata=nesse bonitatem Dei, sapientiam, potentiam, et ita p0rro 1 D. 43'. 1 a. 1 de P0t. q. o. p. q. lis a. b, et: . Pr0bat esse Deum immutabilem et imparem cuilibet accidenti recipiend0 1 p. q. 3 a. 6 Tomp. The0l. c. 23 Gent. c. 23; i. m. 3 a. 1 et 2 . Pr0bat aeternitatum 1 p. q. t a 2 et 3 est. 8'. 24. 1 et 2;D. 49'. 24 2 etc . Probat Deum SSe extra et Supra quodlibet genus, etiam SubStantiae 1 p. q. 34. c. Gent. c. 2, de Pot. q. 4. 3, et α). Pr0bat Deum esSenon intelligentem ac volentem Viventemque modo, Sed suum intelligere, xivere, velle 1 p. q. lli a 4 in t a. 3 ad 2 ci . Gunt. g. 45, 3 Komp. The0l. g. 31 et 34). Demum, ut plura mittam, probat hoc SSe proprium S- Sentiae divinae, quippe quae t0ta totaliterque Sit esse purissimum, ut intellectui Beatorum per modum intelligibilis seu speciei seu 0rmae cinjungatur Supplem. q. 24 2 II tament. α 54 . 0n ignoro nonnullos osse qui pro sidenda vi probationis hujusce scripserunt duplici rati0ne p0sse quid

dici idem cum essu Suo, nempe materialiter tantum, etf0rmaliter Materialiter, inquam, quando revera eSSentia et osse identificantur; 0rmaliter, cum SSe non identificatur tantum essentiae, Sed hanc constituit. Secundum primam ration0m datur distincti logica, Seu virtualis, inter essentiam et eSS Secundum alieram, nulla 4 Γati0nis quidem. At alius omnino sensus est Angelici 00- toris. Ipse enim sol mulam utramque, aliam qua dicitur Deu e SSe Silum ne aliam qua dicitur SSentiam esse

57쪽

idem cum esse, pr0miSCU USUl pat, et Si per auctores illi, una de sol Deo, altera de creaturis dici p0ssui. Insuper, ut apud p Sum legitur Dela eSS Suum esse, sic legitur Deus SS SUUm 0SSe, Sulina OSSe, Suum vello qua tamen tria ratione diStinguit ab esse : ex quo c0lli gitur s0rmulam qua dicitur Deu QSSe Uum eSSe, non excludi distincti0nem rationi S, Sed realem tantumm0d0. 0u0d summum est, distinctionem realem in creaturis

rationis et secundum intentionem in Deo totidem verbis agn0scit 1 . Adde qu0d hac p0Sita disserentia creaturam

interit Deum, redditur rati cur Duu distatur actus pu-ru cur ejus eSSe Sit irreceptum cur Sit Sese subsistens dum esse creaturae dicitur SSe receptum esse

qu0d habet aliquam rationem accidentis. Si Deus actus purus, quia totu et t0 taliter Si SSe, cui nulla supp0nitur 90tentia esse divinum S irreceptum, quia nulla essentia distincta St, in qua recipiatur 2 Subsistens, quia n0n accidit eSSentiae praeSuppo Sitae. Secund0 000 veniunt quae Sti0ne praecipuae de creaturis. Quae enim attributa . Th0mas assirmat de De0, in sinitatem, aeternitatem, immutabilitatem, et caetera quae Od pro Sequebamur, haec eadem de creaturis obh0 negat qu0d in his esse 'ecipiatur in essentia 3 redistincta qua coarctatur, limitatur, Specificatur Exempla nonnulla demus praeter ea quae Dei in Odo notatis quisque per Seipsum invenire potest.

S. Thomas de puris spiritibus inter alia quaerit 1 p. q. li), utrum intelliyere angelorum Sit eorum essentia vel esse utrum potentia qua angelus intelligit, idem

l V. su p. p. 2 3 et 28. 2 V. su p. p. 23, 3l, etc.

58쪽

sit ac ejus essenti quibus quae Sitis respondet innixus principio, si quod in miti creato Ssentia disser abesse, iu0dque comparatur adit Sum Sicut potentia ad actum D. Eodem de argumento disputans Com. in secundum librum Sententiarum objecerat Sibi quod, cum intellectus substantiae separatae Videatur Semper in actu SSe, Videtur quod in ea non disserat species intellecta et substantia intellectus, accide angeli Ogn0Scant re per Suam eS- sentiam. Accipe solutionem quartum dic0ndum, quod intellectus angelicia S, utSi ponatur semper in actu

respectu cognitionum naturalium non tamen esse in

actu habet a se sed ab ali 0 unde sicut in ipso dissertosso et qu0d est, ita dissert in eo intelluctus et qu0 intelligit , ut eadem sit utrinque distinctio, nempe realis et non tantummodo rationis seu 0gica II D. M l. 3, a. 1

incitiam reddit responsum quaestioni num creatura sit simplex aut composita si Dicendum quod onme quod pr0dedit a De in diversitate essentiae ita scilic0t ut non sit jusdem essentiae ac Deus , deficit a simplicitaterius. Ex h0c autem quod desicit a Simplicitate, n0n oportet quod incidat in comp0sitionem, Sicut ex hoc quod descit a summa bonitate, non oportet quod incidat in ip sam aliqua malitia. Dico ergo quod creatura est duplex: Vitaedam enim est quae habet esse completum in se, sicut homo, angelu S , et hujuSm0di, et talis creatura ita deflet a simplieitate divina, ut incidat in compositionem cum enim in S0lo Deo esse Dei sit sua quidditas, oportet quod in qualibet creatura, vel in corporaliv0 in spirituali, inveniatur juidditas vel natura sua, et

esse suum quod est ibi acquisitum a De cujus essentia est suum eSSe, et Sic c0mponitur eae esse vel quo est

59쪽

et quod est. Est etiam quaedam creatura quae n0n habet esse in se, Sed tantum in ali 0 Sicut materia prima, sicut 0rma quaelibet excepta rati0nali , Sicut universale 0n enim est eSSe alicuju rei nisi particularis subsistentis in natura et talis creatura non desecit a simplicitate ita quod sit composita Sed tamen deficita simplicitat Primi. Et desectus iste eiviscitur ex du0bus vel quia est divisibile in potentia vel per accidens sicut materia prima et sorma et Uni 'et Sale, vel quia est componit)ile alteri, qu0d divina simplicita non patitur D

Demum, ex eodem capite demonStrat nullam omnino creaturam Sse parem ut Deum viribus Sui naturalibus immediate et in se contempletur si Cognitio enim contingit secundum quod cognitum S in c0gno Scente. Cognitum autem Si in eo gn0SCente Secundum modum cognoScentis. Unde cujuslibet cognoscentis cognitio eSt Secundum modum Suae naturae. Si igitur modus essendi alicujus rei cognitae excedat modum naturae CognOSCentiS, Oportet quod e0gniti illius rei sit Supra naturam illiu c0gno Scentis. Si autem multiplex Odu e SSendi rerum Quaedam ... quaedam Vero Sunt quorum naturae Sunt per Se subsistenteS, non in materia aliquari quae tamen non Sunt Suum esse, Sed Sunt esse habentes. Et hujus modi sunt substantiae incorporeae, qua angelo dicimus. 0lius autem Dei proprius modia eSSendi est, ut Sit Suum Ss SubsiStens ... Relinquitur ergo quod e0gn0Scere ipsum e SSe subsisten Sit con naturale soli intellectui divin0, et quod sit supra facultatem naturalem cujuslibet intellectus creati, quia nulla creatura Statium

60쪽

esse, sed habet SSe participatum D 1 p. q. 12, a. si . Scilicet, cum omni creatura Sit composita Saltem ex esse et essentia, nihil nisi Secundum Suum modum, . .c0mp0sit intelligit, ac pr0pterea quod Si Supra modum simplex et immateriale, naturalem ejus aciem praeter