장음표시 사용
541쪽
dietum fuisse factum tradunt ut nobis obitum maledictum abeserat;
Athana de passi et erv. Poenam nostram solvendam in se suscepit quia factus est pro nobis maledictio;V Augusti contra Felici. quomodos cipiendo mortem intorseest mortem, sic suscipiendo maledictum solvit maledictum; ' Eusebi Caesari. Execratio pro nobis iactus, o orationem quas nobis debebatur ad seipsum attraxit.' At secundum Adversarios,
eatenus tantum dicitur factus maledictio quia supplicium crucis tulit quod sub Lege fuit a Deo maledictum, licet respectu Christi maledi tionis rationem non habuerit; quid ero est vim facere verbis Apostoliat hoc non est 3 nam quod pertendunt iidem Apostolum in execrationis
Voce argutum esse Voluisse, absit ut dicamus, indignum esset tanto Apostolo ludere in re tam seria, et inanea vocum sonos captam ubi gravissima rerum tractantur momenta imo ex rei Veritate locutus est, et maledi
tionem ipsum factum fuisse dicit quia sensit quicquid maledictionis Deus
in peccatores interminatus fuerat: non ergo iuua maledictionis causam symbolum fuit Crux neque ideo Christus maledictus fuit quoniam in cruce pependit, sed ideo pependit quia fuit maledictus et omnem iram Dei in se vadem sponsoremque nostrum sensit effusam, ut Hiero in c. 3, ad Gai bene Observat. XXX. . Falsissimum mortem crucis Christo inflictam exeorationis rationem non habuissen Nam etsi respectu fidelium benedicta vore sit et pretiosa, quia ex funestissima mortis arbore dulcissimos vitas fructu coIligimus, tamen respectu Christi maledictam fuisse quis negare sustineat, diserte id testante Spiritu Sancto, si non quoad terminum et eritum, saltem quoad causam et argumentum 8 Et sane cur tanto ad Crucis cogitationem horrore filius meisi perculsus fuisset, ita ut consolation etiam angelica indiguerit, cur tanta cum anxietato calicis istius amarissimi remotionem etiam cum lachrymis et clamoribus deprecatus esset, si nihil nisi mo tem corpoream quam gregarii homine alii innumeri non constanter tantum, sed cum gaudio et exultatione diverunt, vidisse: Aliud E. proculdubio vidit o tulit in o Christus propter quod tanto metu et tristitiad octus fuit, scit iram ipsam Dei et maledictionem cum qua illi certandum fuit. 3. Frustra hic exemplum martyrum affertur quasi eadem easet
ratio mortis ipsorum et Christi, at longum latumque discrimen intor utramquo interhedit, ut ex jam dictis liquere potest, et ex dicendis insequentibus clarius adhuc patebit, nam istorum supplicia etsi pavissima in corpore tamen haerebant, at Christi dolores et cruciatus cor ipsius annmamque transfixere, illi extrinsecus patiendo interius divina gratiae oro et dulcedino recreabantur, at Christus a Patre se derelictum queritur quia ad momenta quaedam influxum solatii et gaudii illi substraxit ut posset Poenas omnes nobis debitas ferro, denique Christi mors juridie fuit et poenalis ad placationem numini et peccati expiationem inflicta, at istorum nequaquam, sed ad testimonium Veritatis et explorationem fides; vide licet crudeliter excamificarentur et adhiberentur ad eos torquendos gladii, aculei, flammas, craticulas, ιορ ιπα, aliaque Priscae crudelitatis instrumonis, nullius tamen martyria mors dicta unquam fuit cum maledicto, quia non fuit conjuncta cum sensu irae divinae, ut mors Christi, do ipsis nunquam agitur eos factos fuisse pro nobis maledictionem vel Peccata nostra tulisse, ut de Christo quam saepissimo dicitur. XXXI. Ad Tertium Resp. salsissimum esse quod supponunt quoties Paulus in hac epistola vel in aliis de Logo et de liberatione ab ejus execratione agit, haec ad Judaeos duntaxat respicere, nam innumeris argumentia contrarium Mines posset, et vel ex eo luculente patet quod Apost non do Lege tantum caeremoniadi quas propria fuit Judaeorum loquatur, quod
542쪽
eontra Pontificios constanter defendimus, sed de morali praesertim cui gentes etiam subjiciuntur: nam Legis moriala propria haec est vox, an fecerit hos vivet in eis. Item mouedictus omnis, c. Ita non Judae tantum sed et gentiles maledictioni divinae pariter obnoxios respexit quia utrique sunt in reatu, utrique non alio medio quam fide salvandi, quod fuse prosequitur Apost ad Rom. Sed quid opus probatione cum Paulus seipsum clarissime interpretetur, Ver 8, 14, dum ait propterea maledi tionem fuisse factum Christum ut benedietio Abraham contingeret gentibus in Christo,' nimirum eos omnes redemit a Legis maledictione quos benedictione Abrahamitica, id coelesti et spirituali donat, at non Judaeos tantum sed et gentes hoc mactat beneficio, ut in sequentibus multis ostendit. E. non Judaeos tantum sed pariter ad gentes quaecumque dixit pertinent. XXXII. Hui priori 1 o non absimilia est auor ejusdem Pauli 2 Cor. V. 21 Eum qui peccatum non noverat peccatum secit ut simus Dei Justitia in ipso,' ubi non minus perspicue idem mysterium aperit ut
ex singulorum verborum examine accuratiori demonstrari facile potest. Nam hic nullum verbum occurrit quod pondus suum non habeati 1. Quin factus dicitur perearum mirae est emphaseos ad notandam hanc et personae et poenae subrogationem, peccatum enim ea notione saepissime V
nire in V. T. ut et poenam ipsam peccati et victimam cui imponitur semenda connotet, notius est quam ut probatione indigea. nam ex primaria et propria significatione oritur impropria et figurata duplex: 1 metonymissicientis pro emeto, ut non ipsum peccatum sed poenam peccato debitam designet Gen. iv. 13 peccatum meum iuua est,' id est Poena eati, et ver 7 peccatum ad fore cubat,' id est poena imminet et certo Ventura est; sic Zach. xiv. 19 hoc erit peccatum AEgypti' et omnium gentium quae non asconderint ad sestum Tabernaculorum,' id suwplicium et poena, si admeb. ix. 28, distur Christus appariturus sine ecato' non tantum ab omni eius labo immunia, siquidem otio ab initio habuit semper, utpote sanctus et segregatus a peccatoribus, sed ab omni ejus reatu et poena liber quam in primo adventu in se receperat
Inturus eam et ablaturus is metonymios adjuncti pro su eeto ut non in tum poenam peccati designet, sed istimam ipsam piam rem et hostiam Pro Peccato connotet, sic saepissime in Lev. uvi et hilari pro Sacrificio pro conto usurpantur MV. V. 9 pergito de sanguine inius peccati,' id. Victimae; et statim additur heri minari hoc est eo eum scae hostia prole ento sic apud Hoseam sacerdotes dicuntur comedere pso in popuR H. sacrificia Paulus ergo ad consuetum et receptum hunc loquendi modum
respiciens Christum hie dicit factum fuisse peccatum non tantum quia peccator ab hominibus habitus est, quod quibusdam ae perperam id tur, hi enim de Dei non hominum judicto agitur, neque etiam quod ει tua fuerit in speri ocimis pereati, ut alibi Paulus loqvitur, Rom. viii. 3, quod aliis visum est, dilutius enim hoc est quam ut Vim phraae iam Iinas reddere queat, aliud enim est similitudinem camis peccati m tare, aliud vero peccatum fieri, sed quia ipse poenas peccati omnes tanquam piacularia victima sibi impositas tulit, ut sacrificio crucia sis.
πιέτω summum numen Placaret et peccata nostra purgaret.
XXXIII. . Atque hoc ipsum clarius Vincitur ex eo quod non tantum ditatuae factus sin factus a Deo, eum quippe designari ex praecedentibus liquet, ubi postquam dixit Apostolos nomino Christi legatione fungi et velut Deo per ipsos preeant rogare ut reconcilientur Deo jam fundamentum illius hortationis ostendit in redemption a Christo ox mi
543쪽
DISPUT XIV. DE ATISFACTIONI CHRIATI VERITATE. 48s
dere et reconciliari cum ipse reconciliare se nobis voluerit per Christi mortem, ferit enim sum qui non novsrat peccatum peccatum pro nobis et me itaque notatur ordinatio illa Dei Mem1dum quam Christus as et Sponsor noster constitutus est illique propterea imposita sunt omniale cata nostra plane, ut Isa liii. 6, Deus dicitur conjecisse in eum iniquitates omnium nostrum' eumque percussisse Ver. 10, illi' non pepercisse,''Rom. Viii. 32. T. πεισιν ergo hic non proprie jacere aut producere est, sed
ordinare, constituere, τι - κἀ-πάν- ut saepissime hoc sensu usurpatur,
Μaro. iii 14 καεποίη- δώλα Christus fecit duodecim,' id ordinavit et constituit; sic Ioh. vi. 16 facere Regem, ' Act ii 36 sa re Chri tum,' quod refertur non ad naturam et substantiam sed ad statum et conditionem. Quem ad modum ergo absoluto Redemptionis opere in terris, Deus in acceptationis testimonium Salvatorem nostrum in coelos evectum dicitur ferias Christum id summa gloria donasse et constitu- imo in mundi et colosis regem et dominum Ita idem ille Deus et Pater coelostis qui oeconomice summam Numinis majestatem laesam refert, dicitur Filium suum feriase pee tum id illum ordinasse in piacu- Istrem victimam ut opus redemptionis exequeretur. 3. Ne quis Vero Mistimaret his poenia Christum propter se factum fuisse obnoxium, apposite ejus innocentiam et sanctitatem periphrastice commendat dum est, eram
non novisse pre tum eleganti utens antannianai, aliter quippe non novit peccatum, aliter peccatum laetus est; non novit peccatum mare e notia
et eaeperimentiai et approbativa, ut nosse Heb. saepe est diligere, habere, usurpare, quia ab omni vitii labe immunis prorsus fuit, nullumque illi unquam cum Mecato sui commercium, vel ut admitteret vel ut probaret a pereatum tamen recte factus dicitur e stitutione juriosio et fors i, quia poenas peccati illi ut ad sunt impositis, non norit contum inhoraise, sed factus est imputative, nimirum ut peccatum bis riam spectari potest, vel quoad labem et vitiositatem inhaerentem, Vel quoad Mummis reatum ex judicio Dei consequentem, prius ut est in praedica quintaeis quia inficit ipsum subjectum, posterius ut eat in praedicamento relationis qui habet ad Dei judietum scelera ulciscentis, priori sensu non norit Christus peccatum quia a -- fuit et -- ἄνω, unctus, imo sanctitas ipsa, cujus in ore fraus nulla fuit, et in quo peccatum nullum inventum est; sed posteriori peccatum factus est, quia etsi istud non fecit o labem non habuit, reatum tamen et poenas ejustulit. Unde non obscuro colligitur Veritas quam quaerimus Nam si insons plano et nihil tale commeritus ex se, poenas tamen gravissimas instar victimae piacularis pro nobis sustinuit, utique non ad exemplum tantum, nihil enim opus fuisset propterea peccatvi fieri, sed ad Satisfactionem mortuus est dicendus.
XXXIV. . Denique hoc ipsum comprobat finis propter quem factus dicitur peccatum ut essemus Datieta Dei in ipso scilicet ut justi apud Deum compareamus, et quidem j uua non nobis inhaerente, sed quae cum in Christo sit nobis tamen per fidem a mo imputatur, neque enim temere addit Apostolus ἐν αἰ- , sed ut significaret non propria nos seu inhaerente justificari justitia, sed aliena tantum et imputata, quod fuso Apost probat ad Rom. o. iii et iv., in Epist ad Gal. c. ii et iii. Quom-- modum E Justitia dicimur fieri in Christo ex imputatione quia ob usu-tiam Christi per fidem a nobis apprehensam et a Deo imputatam justi coram ipso pronimesamur Ita Vicissim, ut antitheseos ratio constet, pocentum sactus est pro nobis imputauone, quia reatus noster quo in Dei judicio obstringebamur illi ut sponsori nostro est impositus ut poenaa illi debitas serret eximio Aug. in Ench ad Laur. cap. xli locum hunc ex-
544쪽
490 DEMATIsFACTIONI CHRISTI VERITATE DISPUT XIV.
ponit Ipse Mocatum, et nos justitia, nec nostra sed Dei, nec in nobis sed in ipso, sicut ipse peccatum, non suum sed nostrum, niso in se sed in nobis factus Ista Mil. mirabili permutatione mala nostra in se recepit ut bona sua nobis largiretur, recepit miseriam, ut largiretur miseria cordiam, recepit maledictionem ut benedictionis suas compotes nos faceret, recepit mortem, ut Vitam conferret, recepit pomatum, ut justitiam impertiretur. Quanquam Vero haec commutatio duplex inter se in eo conveniat primo quod in utraque alienum quid judicii divini satim tions in personam transsertur, quas translatio non est judicii aberratio, sed ea dispositio qua propter aliquid ab alio praestitum tibi nonnihil adscribitur ac si ipse ea persona esses a qua ortum eat id actum, propter peccaturi nostrum mors Christo imposita ac si peccasset, et propter ju titiam Christi vitam haereditas nobis collata ac si justi ossemus legemque implevissemus deinde quod utrobique nexus debuit esse inter has personas, nam neque Christo imputari potuisson peccata nostra nisi tum naturae ejusdem inculo, tum Voluntaria sponsione nobiscum unitus eam nequo justitia Christi nobis imputaretur nisi in unum eum ipso corpus aluissemus ; Tamen in eo longe differunt, quod Christo imputatio sacta est ex justitia, nobis ex misericordia, in illum peccatum transfertur aedabolendum, in nos justitia sed conservanda, in illum maledictio sed a sorbenda, in nos benedictio sed continuanda, in illum sordes sed abjiciendae in profundum, in nos Vestis nova primogeniti, in induenda; hinc ost quod nos vere justi et filii Dei dici possumus, at non promerea Christus vel peccator vel filius irae, quia nec peccatum ex se habuit nec ira Dei mansit, sed transiit tantum super ipsum. XXXV. Licet vero luco meridiana clarius fulgeat hic coelestia eruina, non desunt tamen sua adversariis cavilla, quibus Oam obscuram et si fieri posset extinguere conantur Aiunt ergo 1'. Non posse ex eo quod Christus peccatum dicitur subrogationem vel poenae Vel personas inseret, quia ut peoocitum cum denotat affictionem, interdum nota inlationem tantum ejusmodi quae delicti quidem alicujus occasione cuipiam infligatur, interim tamen poenas proprie dictae rationem non habeat, ita etiam cum
pro me concreta Peccatoris usurpatur, etiam eum qui Oo sione tantum
pso ei alici jus affigitur significare posse. Imo ut quis peccatum Vel peccator diei queat, ne hoe quidem omnino requiri ut amictio quam subit delicti alici jus occasione ipsi infligatur, satis esse eum ita tractari quemadmodum peccatores tractari solent et merantur, atque adeo id perferre quod alia poenas materia eme solet, sic vocem peccatoris usurpari 1 Reg.
i. 21, ubi Bathseba ad Davidem. Et erit cum dormierit Dominus meus Rex
cum patribus suis et ero ego et filius meus Salomon peccatores,' id. tanquam peccatores tractabimur et perdemur Idem etiam occurrere invoco justitis peccato opposita, quae cum alias pro effectu seu praemio
justitiae usurpetur, lis quoque tribuitur qui id quod alias justitiae effectus et praemium esse solet, accipiunt, seu qui similiter tractantur ut justi, nulla habita ratione ejus quod id fiat occasione justitiae ab aliquo praestitas, Vel pietatis alicujus compe andae gratia, et hanc significationem ubique locum habere ubi de justificatione nostra per fidem sermo est. P. Contondunt E. Christum ideo dici sactum peccatum quia tanquam Peecator habitus est, Deo ita permittente ut ab hominibus atroci et infami morte tanquam hominum pessimus occideretur. Sic Soci L i. c. 8, et
XXXVI. Sed nebulas Maee quas lucifugas ad obscurandam Veritatem obducere nituntur fugaro non est dissicile. Nam 1'. gratis supponitur, non probretur, Peccatum amotionem non notare, quae delicti occasione iniuga-
545쪽
tur qui m sed q- poenae tamen auonem non haboat; uspiam enim istius modi apud soriptore sacros signaseatio Murrit, imo conatanter pro ealamitate ea sumitu quae in Poenam pemati imponitur, consulantur loca Gen. iv. 7, Num xii. 11 et xxxii. 23 Lam. iii 39, et is 6 et v. 7, Zach. xiv. 19. Neque contrarium evinci potest ex LReg. i. 21, nam patet ex totius capitis aeri Bathsebam id esse, non tantum se tanquam peccantem cum filio suo male habitum iri, sed involvere etiam eriminis aliemus quamvis ficti et salsi considerationem tanquam causa meritoriae poenarum ab ipsis serendarum regni scit occupandi adeoque laesas m Eatatis regis Adoniae, ut patet ex ver. 10, 12, 13. Falsum pariter justitiae vocem pro beneficio sumi quod alias justitiae effectus aut praemium esse solet, licet conferatur sine ullo respectu justitiae ab aliquo praestitas, nam eum judicium Dei sit secundum Veritatem Rom. ii 2 non potest justos pronunciare Vel pro justis habere, qui omni justitia vel sua veIaliena destituuntiau neque enim unquam probare poterunt id in justificationis nostrae negotio obtinere, imo quaecunque loca de ea loquuntur ea omnia vel justitiam imputatam Christi et meritum exprimunt aperte vel supponunt ut ex locorum collatione patere potest. XXXVII. Perperam . addunt ' verba haec nihil aliud connotamquam Christum tanquam peccatorem habitum fuisse et tractatum frigida enim haec expositio ex eo 1 satis retunditur, Quod non dicitur tantum habitus peccatum, sed metus, id constitutus, nec factus ab hominibus sed
ab ipso Deo, An vero Deus fecit eum haberi peccatum et impium ab hominibus imo Me ocelesti editisque miraculis hoc eo ut omnibus test tam saceret Christi innocentiam : aliud E. est loqui de judicio et aestimatione hominum, Hiud de judicio et ordinatione Dei, Hlud intendit tantum adversarii glossa, sed phrasis aulina istud diserto connotat; addo etiam quod Isa liii. 10, Christo ipsi hoc tribuatur quod posuerit animam suam Ure,' sive quod peccatum se fecerit, an vero id egerit ut pro execrabili et scelesto haberetur Absit. 2. Refellitur etiam id ipsum ex antithesi Pauli, opponit scit peo aeram et justitiam ut perinde nos saetos justitiam dicat in Christo quomodo peccatum lue factus est pro nobis ut justitia simus non tantum per falsam hominum aestimationem quia pro justis habemur, imo tanquam retrimenta mundi et sacra ac devota capita censemur, sed per eram certamque Dei declarationem quatenus illo nos
propter justitiam Christi nobis imputatam reipsa justificat, et a poenis imminentibus liberat ita pari plane pacto Christus peccatum lactus est,
non quia instar peccatoris habitus, sed quia vere ex Dei judicio reatus noster in eum conjectus est, ut eum serendo ab eo nos liberaret. Atquo haec hactenus dicta sunto. Bemardua Epist. M. ad Innocent. momo qui debuit, Homo qui solvit Nam si unus, inquit, pro omnibus mortuus est ergo omnes mortui sunt, ut videlicet satisfactio unius omnibus imputotur, sicut omnium peccata unus ille portavit, nec alter jam inveniatur qui sorefecit, alter qui satisfecit; quia caput e corpus unus est Christus, 'Ac.
I. An Christus ut pro nobis satisfacere debuerit esse Verus Deus Θ
ΙΙ. An undamentum Iustificationis nostri coram Deo sit sola JLa-
546쪽
titia Christi nobis imputata, nulla autem justitis habitualia et inhaerentis vel infusio ex parto Dei vestraestatio ex parte nostri ' M. III. An roeto sola fide dicamur justificari licet ipsa sola ne sit umquam nec esse possit 8 M. IV. An fides satisfactionem Christi apprehendens mi causa impulsiva Eleetionis N. V. An justificatio fidelium sit immutabilis ' M. VI. An fidelis certus esse possit de justificatione et salute sua M.
549쪽
Respondente DAVIDE Ys, Bememst. I. Inter ea S. Seriptura testimonia quae peram subrogationem et commutat mem Poeno inter nos et Christum factam docent ex quibus 4 amgumentorum Classis pro satisfactionis erit is ducta est, Disput praee denti, nullum videtur luculentius eam confirmare eo quod petitur ex
cap. Illi Isaiae, et Ioeo altero Petri parallelo 1 c. i. 24, ubi divini
scriptores supra quam dici potest apertissime totum hoc negotium nobis pandunt. Ideo peculiarem horumlocorum disquialtionem hac exercitationo instituere risum est, antequam ad alia transeamus, ne quid praetermissum Videntur, quod alie una ait ponderi ad sanctissimi hujus, terii cluesdationem et sententis nostrae confirm&tionem. II. Et ad primuin quod attinet, propheta ρογα-ωνματος ita perspicuo et graphice utrumque Christi statum nobis ob oculos ponit, et exinanitionem et exaltationem, passiones et gloriam pugnas et Victoriam, mortem et vitam, ut quasi ex postfacto omnia historice referre, et ut bene obsere vi Hiero non tam prophetam futura praedicendo, quam eongelistam, Praeterita narrando agere videatur imprimis Vero satisfactionis mysterium dis quo agimus tanta cum evidentia connotat, ut nuspiam ferme inu- atrius de eo testimonium deprehendi queat, neque enim pastiones Varias et mortem ejus commemorare satis habuit, causas etiam tum incientes tum
finales miradextoritate interseruit quae aperto illud ipsum important, atque ita non semel aut bis, sed doetes et quater hylasticum hoe Christi ossicium M ιώδην asseruit. III. Ne autem gratis illud ita praefidenter statuere Videamur, rem
ipsam paulo aecuratius excutiamus. Primo extra controversiam ponimus
de Maasia apud prophetam agi Nam eis scrupulus hic multum sat veritis inuehum Candaces reginae Ethiopum praefectum, proselytum, et Judaeorum mysteriis tantum initiatum, Act. viii. 27 qui negabat so scire nunquid de se an de alio aliquo loqueretur propheta nobis tamen in es in Evangelii lues jam versantibus post tot illustria Apostolorum, Vango- Iistarum, imo Christi ipsius testimonia, qui identidem ad hq eaput alimdunt ut in eventu praedictionum Veritatem et complementum, et ex pra
550쪽
dictionibus eventus certitudinem demonstrent, Μatin viii. 17 Luc. xxii. 37 Rom. x. 16, 1 et ii 22, 24 dubium nullum superesae potest nisi sponte caecutire et ad tantam lucem caligare Velimus meque hi inor mur Judaeorum hodiernorum deliria qui haeo vel Josis Regi, ut Abrab Hel vel Jeremiae, ut R. Saadia a non Ves Abraham aut Osi, ut R. AIMein, vel populo Judaico ad captiritatem Babylonicam redacto, ut R. Salomo Jarini, D. Κ chi et Hii applicare magno molimine nituntur; Cum ex suis magistris erinci queant, qui sincerius loquentos jam olim hoc essus vindicarunt, ut patet ex Chaldaica paraphrasi Ionathanis ubi verba Prophetae c. lii. 13 Ecce intelliget servus meus' reddit uri uri,io
ου , mas Ecce prosperabitur servus meus Messias,' et ab hoc loco usque
ad caput liv. omnia refert ad Messiam; sic R. Salamo in hunc locum, ruagistri nostri piae memoriae ammant haec de Maia dies,V-o. sic in Μidrase Ruth et Beresinit Rabba Ioca Varia ex isto capitomessisstranseribuntur, id Ramund Marti Pugio fid. p. 3, disp. 3, c. 10, et qui sermo omnia ab eo hausit P. Gianti de arca Catho verit. lib. viii. cap. 16,Ac. Nihil etiam nos moVere debent Hugonis Gratii Viri emi roquin magni, sed in rebus fidei, inconstantis et ἀλλοπροσαλλου obsoru
tionos, qui etsi in libello de Relig. Christia. totum illud eaput ad Christum
commoda ac vera interpretesione retulisset, et ad nullum alium congruore ammasset, et in tractatu eximio de Satisfactione adversus Socinum varia ex eo ad orthodoxae sententiae confirmauonem argumenta petiisset,
nihilominus in notis suis ad Isaiam de Christo vel parum vel nihil plano dies in tota capitis illius expositione, dicam verius depravatione, et id
unice quaesivisae Videtur ut ostendere haec omnia de Ieremia comm dissime posse intelligi, atque ita in gratium Iudaeorum testimonia haec omnia clarissima Christianis eriperet, quod et alibi non semel eum fecisse deprehendimus in illustrium oraculorum V.T. explanatione haec inquam nos movere haudquaqu- debent: Nam praeterquam quod ipsa verba alio torqueri sine i manifesta non possunt, quia enim Vel regum vel prophetarum fuit unquam de quo dici potuerit eum non fecisse inuquitatem sque dolum fuisse in ore ejus,' cum nemo etiam justissimus sine peccato Vivat, ProV. xx. 9, 1 Joh. cap. i. 8a quis de quo perhibeatur merito, eum non sua sed aliena luisse scelera i quis tantarum virium ut totius populi iniquitates serre potuerit, et quidem ita ut ex castigatione ejus pax illi, ex Iisoribus sanatio et salus ipsi contigerit 3 quis denique ita mori ut resurgat et semen rideat aetemum, quae omnia de hoc nostro dicuntur 3 Accedit etiam quod illi eum quibusdam agimus rei veritatem dissileri non possint, nobisque hac in parte adstipulari e gantur remota itaque a cardine hac de subjecto totius Vaticinu conis vorsia, ad peculiarem ejus applicationem transeundum eati IV. Ut vero sacilius via argumentorum in hoc oraculo pro sententia nostra latentium deprehendntur, breVem analysim et ἐξηγησιν Verborum quibus hoc ysterium potissimum describitur instituere prius nec actest. Postquam ergo propheis Ver. . et 3. tenuitatem et infirmitatem Christi, abjectissimamque ejus speciem descripsit sub similitudine 'virgulti tenori' aut radicis de terra arenosa et sterili surgentia,'' imo et calamitates Varia attigit quibus exerceri debuit quibus fieret ut in contemptum hominum Veniret, qui praedicationi evangelicae propterea fidem derogaturi erant, eo quod in Christo nihil nisi dolor et infirmitas appareret, Hospectus,' inquit et rejectus inter homines, vir dolorum Ρ ritus infirmitatis, quasi abscondimus sacium ab illo et nihil reputavimus eum. ' um Vor. 4, rationem reddit humiliationis et calamitatum Christi ut occurrat scandalo quod ex ea coniaderatione oriri poterat, sane la