장음표시 사용
351쪽
43 In eadem observat. 7. num. 299- assert casum, quo foemina , gravida ex vi inevitabili , quam ei Vir intulit, nec appareret via uir lentia constaret , videtur tunc abortum posse Procurari , quae est uti /0 pro tuendo suo honore , aitque videri id non fore contra condemnais,' ' λ
tem directe intenderetur, unde ex doctrina a nobis tradita Propos . ab hu' 'A ct a. ac 7. evidenter colligitur non esse.licitum in hoc casu procurare abb, Τ etiam si sit foetus inanimati , cum sit homo in via, sicut non licet dilecti' tendere mortem alterius, Ob propriam defensionem , ut late loco cit , ' i cuimus. Immo hic casus mihi videtur comprehensus in 3o. Propos. dasti qua dicitur. Fas est viro bonorato occidere ivssorem , qui nititur calumniam ferre , si aliter baec ignominia vitari nequit. Si enim foetus debet dici invas6 cum aliud non faciat nisi inferre ignominiam , quae est idem essectus ac n'le sequutus ex calumnia , etiam si aliter haec vitari nequeat, illicitum his abortum procurare . Tum etiam quia , licet vir fuerit violentus aggresssit&injullus, tamen foetus inde sequutus est innocen S, at non licet directe occi de re innocentem ad tuendam propriam Vitam, quamvis si eX defensione pro priae vitae, per accidens sequatur mors innocentis non sit culpabilis, qui iet
defensionis utitur, ut tradit Tapia ab ipso itatus; eκ quo nititur suam sententiam confirmare. i R
Nec valet argumentum, quod adducit, sic dicens , tunc semen tanquam viri instrumentum , aut virtus est aggressor injustus, & violentus castitati, foeminae ; sed juxta communem Theol gorum doctrinam potest tamina in justum suae castitatis aggressorem Occidure o ergo etiam foetum inanima.
Non inquam valet. Tum quia , semen transacta violentia a Mali viri non est aggressor castitatis , jam enim castitas fuit violata , sive sequatur conceptio istus , si ve non , nec per abortum recuperatur, unde non remanet locus defensioni tanquam contra aggressorem castitatis , se solum tanquam contra aggressorem honoris , qui ex effectu sequuto periclitatur.&actualiter videtur persistere . Vel igitur licitum est abortum procurare ratione , qua tatus est substitutus illius , qui fuit aggressor castitatis , & hoe modo coincidit cum illo , qui post impactam alapam fugit , quem non licet
insequi ad repercutendum , nam licet iste perseveret , non tamen perseverat ut castitatis aggressor , quare perinde est , at si fugerit secundum hanc rationem : vel ta quam contra invasorem honoris, &sic est similis ei, qui nititur calumniam inferre, quem non est licitum occidere , etiam si aliter. igno minia vitari nequeat.
Tum etiam quia . Ideo licet violentum , & injustum castitatis aggresso rem occidere , quia dire actio illa est defensiva , & de se tendens ad repet tendum aggressorem sicut dixi de aggressore vitae , ex quo per acciden , re praeter intentionem sequitur mors invasoris , In praesenti autem directς intenditur ejectio istus , ad ejusque interemptionem tendit actio, qua mytisit Ordinata ad finem propriae defensionis , quod esse illicitum ex SS. Tu Aug. ibi ostendimus . Etiam constat ex Propos. 1 8. inter damnatas ab Ale
Xander VII. quae sic habet : Licet interficere falsam accusatorem , falsos test f)sc etiam Iudicem , o quo iniqua ceria imminet senteatia , s alia via μν
352쪽
res innotens damnum evitare. Et tamen in hoc casu esset ad propriam defensionem nec alia patet via) mors illorum ordinata . Ex quibus conjice , semper oculos fixisse Summos Pontifices ad extirpandam doctrinam de occisione Per se intenta , licet ad propriam defensionem ordinata tanquam medio inon enim aliunde illicita reddi poterat occisio in dicta Propos . notata , non enim injullum est se defendere ab injusto aggressore , vel vitae , vel bono'rum , circa quae ferri potest iniqua sententia ; neque quia deesset moderamen in culpatae tutelae , nam dicitur : Si alia via non potest innocens damnum evitare. Ex quo igitur capite illicitum estὸ certe non aliunde , ni sit a modo a sit gnato. 46 Ex his patet ad casum huic amnem ab ipso Lumbier adductum num. 3OO. quem non audet decidere, talisque est, fuit quorumdam doctorum hominum consultatio, qui jam diu consulti, an esset licitum medicinali aliquo potu abortum procurare in quadam Religiosa, alioquin maxima Dei serva , cum qua Daemon violenter congressum habuerat, & medicorum judicio signa graviditatis apparebant, & resolverunt affirmative; quia sic graviditas erat injustus aggressor , & violentus castitatis illius; quod speculative probabile videri ait Lumbier . Mihi vero nec speculative videtur probabile, obrationes supra adductas, & Summorum Pontificum Decreta, quibus vide
47 EA his quae habet observat. I . circa Propos 37. moveor adeXam in an dam quaestionem de Sacramento valido, Sc informi , quod circa Sacramentum Poenitentiae demente S. I h. tuentur tam Thom istae, quam alii. Hujus examen ibi omissi, quia nullum mihi scrupulum attulit, posse hanc opinionem existimari cum illa damnata connexionem habere: in nullo enim casuum , quos recensent Thom istae, ex defectu supernaturalis Attritionis censent Sycramentum Poenit. validum fore, sed insor me: mihi vero qui in uno dumtaxat casu cum Gonet id admitto , ut infra explicabo, nec levem attulit suspicionem. Optime autem, non fatis laudatus Lumbier , hujus opinionis de Sacramento valido, & informi cum Propositione praedicta incohaerentiam ostendit. Nostrum igitur erit, in quo casu revera admittendum sit Poenit. Sacr. validum , ac informe, disputare. 48 Demente S. Th. admittentis hoc Sacr. validum, sed informe , sine fundamento quis dubitaret, an hoc admiserit ex defectu doloris supernaturalis, ex quo validum fieret; quamvis fructus non reciperetur, nam ipse perpetuo docuit actus poenitentis, inter quos est contritio, seu dolor , esse de necessitate Sacramenti, esse parte S hujus Sacramenti, esseque de ejus substantia; immo de eius mente dubitatur, an veram, & perfectam contritionem se at uerit pro hujus Sacramenti materia. Nec eum oblitum hujus doctrinae putes , nam art. immediate praec. ad illum, quo statuit dari posse Sacramentum validum , & informe , nempd in A. dist. II. q. 3. art. 3. bis eam repetiit . Primo, quaestiuncula 2. ad I. ubi sic habet. Ad primu ergo dicendum quod in Sacramento Poenitenti nonsolam es aliquid ex
parie ministri , scilicet absolutio, ,satisfactionis injunctio , sed etiam aliquid ex parte ipsius , quu suscipit Socramentum , quod es etiam de s entia Sacramenti, si tu
contritio, is confessio , ct iterum quaestiunc. 4, in corpore, ubi inquit: Dicendum qu)d alia Sacramenta non confisunt in hoc quod ad Sacramentum acceden3 aliis
quid agat , sed solum, ut recipiat , sicut patet in Baptismo , , hujusmodi : sed
actus recipientis requiritur ad percipiendum utilitatem Sacramenti in eo, qui est suae
voluntatis arbiter constitu MI , quo removent , probibens , scilicet fictionem: sed tu
353쪽
Paenitentia actus accedentis ad Sacramentum 6i de substantia Saer buti contritio , confessio , satisfact io sunt Po Ni cutis partes , quae suas tentis. In quibus verbis assignat discrimen inter Poenitentiam, &Ba, quare scilicet hic possit esse validus , & informi S eκ desectu dispost sh 'suscipiente , non autem Poenitentiae Sacramentum quia scilicἡtidi hactus poenitentis sunt necessarii , ut parteS , non ut dispositio ad uili, - , Sacramenti tantummodo . Quare quando S D. ait posse dari Saetacihi, Poenitentiae validum , & informe , nequi t intelligi , ut hoc eveniat fectu contritionis , vel attritionis supernaturalis, quae per ipsum est atiis qui situs ad substantiam Sacramenti , ejusque pars nullum enim Saetula' tum potest consistere , &esse validum sine eo, quod ad ejus substantia in 'quiritur . re-
ρ Quamvis autem Scotus asserat essentiam Sacramenti Poenitentiae esistere in absolutione , actus Vero poenitentis , este requilita ndri est thihi ligendus de requisitis ad recipiendum fructum Sacramenti , sicut in Bapiis. mo , alias etiam sine hujusmodi actibus , scienter , & culpabiliter omissi, consisteret valide Poenitentiae Sacramentum , quod est contra Trid. f6s. 14. statuentem requiri ad integritatem Sacramenti : sed est intelligendus de hi
sentia metaphysico accepta , quae consistat in absolutione ἰ adeo ut non ex cludat actus poenitentis, vel a requisitis essentialibus; vel a partibus integra. t ibus Sacramenti Poenit. quemadmodum omnes admittimus de essentia phy. sca Beatitudinis formalis esse non solum actum intellectus, sed etiam volui . tatis ς quam vis deinde controversia sit, in quonam eta illis essentia meta.
physica consistat : asserentibus Thomistis in actu intellectus , Scotistis veto in actu voluntatis, quapropter haec dissicultas de Sacr. Poenit. valido, di in. formi , etiam in schola Scoti locum habere potest. ueo Conformius tamen ad T rid. est, actus poenitentis esse materiam hujus Sacramenti, quam requisita licet enim cap. 6 sess. 14. dicat: requiruntur :tamen paulo ante dixerat: sunt quasi materia hujus Sacramenti ipsius saeuitentis actus, nempe contritio , confesso , fati actio , qui quatenus iv paenitente ad integritatem Sacramenti , plenamque , , perfectam peccatorum remiis em , ex Dei institutione roquiruntur , hac ratione Poenitentiae partes dicuntur: ubi, ut patet ly requiruntur 4 debet intelligi conformiter ad contextum ; scilicet tanquam materia , &tanquam partes. Et can. 4 dicitur . Si quis negaveris ad integram ,-perfectam peccatorum remissionem requiri tres actus in paenitenre , quasi materiam Sacramenti Paenitent Le s scilicet contritionera , confessionem , i', satisfactionem , , tres paenitentiae partes dicuntur , anathema sit . Ubi explicat in quo sensu requirantur , videlicet tanquam materia , non ut merd requisita . Et quamvis ibi dicatur , quasi materia hoc non est ad exclusendam veram rationem materiae , sed quia non est materia ab extrinseco apposita, ut in caeteris Sacramentis, ut dicitur in Cathechismo Rom. de Poenit Sacr. num. 14. ubi sic habetur: Non ideo hi actus , quasi materia , a Sancta Dnodo pelloVtur , quia Perae materiae rationem non babent , Jed quia ejus generis materiqνρ' Vt , quae extrinsecus adbibeatur . ut aqua in Baptismo , Chrisma in Confii '
I Μaneat igitur Attritionem supernaturalem , non solum requiri 3 fructum in Sacramento Poenit. sed etiam ad validitatem , unde Propon tio afferens sum cere Attritionem naturalem modo honestam ., est i liis
tam si intelligatur de sum cientia ad validitatem , quam quo ad fictum ν
354쪽
Huic autem non conformantur Thom istae asse'entes possedari Sacram. Poenit. validum , & informe ; nam nunquam recurrunt pro validitate ad Λttritionis supernaturalis defectum , quae sufficiat pro valore , non tem protructu : sed semper retenta pro validitate , necessitate doloris supernaturalis , eX alio cap. assignant informitatem , nempe carentiam gratiae, re remissionis peceatorum , quae est effectus , fructus , & utilitas Sacramenti , qua si careat est informe . Ad tres namque casus reducuntur illi, quias signantur a Thomistis , teste Gonet inclypeo Theol. Thomisticae tom. Ig. diis. IO. art. I. r. quorum primus est quando contingit aliquem facere confessionem non integram , ex defectu sum cientis examinis , quod tamen poenitens credit esse sufficiens ex ignorantia in vincibili , vel etiam vincibili , quamvis non crassa , & affectata , & hoc tenent Ledes ma , Nugno , &Candidus & hunc casum admittit quoque Lumbier , etiam si defectus eXaminis sit culpabilisnum. KI7. Secundus casus est , quando poenitens habet dolorem supernaturalem sufficientem ad valorem Sacramenti ; sed deficit propositum requisitum pro fructu ; vel quia , licdt excludat formale propOsitum peccandi , non tamen virtualem , & implicitam quandam , seu secretam peccandi voluntatem quod tamen poenitens non cognoscit: ut affert Gonet ex Ioann. 1 S. Th. vel ut explicat Lumbier , num. I9. quia non adest propositum explicitum non peccandi in futurum, quia distrahitur circa futurum, licet sit dolor essicacissimus de objecto praeterito cum ipse asserat non sufficere propositum virtuale pro fructu Sacramenti , quamvis .pro
validitate sufficiat. Vel denique, quia propositum non est ita essicax, ut sufficiat pro fructu, sive id poenitens ignoret in vincibiliter, sive vincibiliter ;cum hac di flerentia, quod si ignorantia est vincibilis , mortaliter peccat: secus vero si in vincibilis soret. Tertius casus , qui tantum admittitur a Gonet, & a Philippo a SS. Trinitate', quem quoque Suar. tradidit, est, quando Attritio non est generalis , idest ex motivo generali turpitudinas peccati in genere; atque adeo non se extendit ad peccata ex oblivione naturali, & inculpabili poenitentis omissa in confessione. Ex. Gr. quis habens quatuor peccata lethalia, perjurium, furtum , homicidium, & adulterium, solum tria explicat in confessione, & de ipsis dolet ex moti vo particularis deformitatis eorum: quartum vero ex oblivione naturali, & inculpabili non confitetur, nec de illo dolet, quia existimat illud non commissis. Constat igitur: casus, in quibus per Thom istas admittitur Sacramentum Poenitentiae validum, sed informe, nullatenus sub praedicta damnata Propositione comprehendi, nec ullam ea connexionem habere: si quidem illa asserebat sufficientiam Attritionis naturalis: isti vero supponunt dolorem supernaturalem : unde quando S. Th. ait: Etsecundum hoc, confesso etiam potes esse in eo, qui non es contritus. Non est intelligendus, quis revera dolorem non habeat, sed quia non habet dolorem de omnibus peccatis , etiam de illo inculpabiliter oblito, quia ad illud non extenditur dolor, ut dicitur in tertio casu , quem solum ego admittor pro quo astruendo. Dico I. Confessionem non esse validam, di informem in primo casu, nem pd quando quis facit confessionem non integram ex defectu lassicientis exa
Probatur . Vel poenitens inculpabiliter hoc praestat , credens in vincibiliter , suffciens examen suae conscientiae praemississe; vel culpabiliter, & cum ignorantia vincibili, atque adeo mortaliter culpabili: si primum , est Sa-
355쪽
cramentum validum , & formatum , ac Dbxin t remissionem peceato isi secundum , tunc confessio non solum eii informis, sed eti9m inuali i. :oo in illo casu non habetur confessio v lj β , &informis. Prob. Mi ho ad primam partem: quoniam tunc non P nix Obicem gratiae , & recisa
peccatorum, si quidem inculpabilitor illud pucc tum omittit : esk6 dir
te ipsi remittitur peccatum omissum . Prob. Conseq. ex Trid sess. i. 4: 'hubi dicitur: Pιocata, quae diligenter cogiis ti nou occum ni in universam, ..ὸ 'eois sessione inclusa esse intelligu tur, pro quibus deliter cum Propheta dicimus, . cultis meis munda me Domine. Qua: mundatio non habUtur sine peccat turi missione: ergo si inculpabiliter peccatum omittit, cum ei non occurrit.ihIrecte ei remittitur. Et licet Cone. Videatur loqui de peccatis, quae natu i , obli VIonee memoria excidunt: eadem tamen est ratio de istis , ac de incul i. biliter oblitis r in utroque enim casu adest integritas formalis confession: quae est essentialiter requisita, licet desit materialis integritas . Et qham ii ibi dicatur ; diligenter cogitanti & in casu nostro sit desectus examinis: tam icum iste defectus si1t eκ in vincibili ignorantia moraliter est diligens cogitatio inon enim negligit culpabiliter cogitationem , facit namque quantum sciti cisicut ad plus non tenetur, quia plus non potest, ita qui plus non scit in vincibi. liter ; ex ignorantia enim in vincibilios itur impotentia moralis . cumcdghi. tio sit principium operationis. Nec potest dici Conc loqui de diligenti cogi a.
tione mathematica, non morali , non inquam , nequit namque exigere ab homine plusquam ejus conditio patiatur : Cumque haec requiratur ob i mytth.
dum praeceptum integritatis, non potest minorem Obligationem inducet , quam ipsa integritas. Quo ad secundam partem prob. De substantia confessionis est formalis in. tegritas, qua deficiente confessio est invalida: & Sacramentum Poenit. 6, nullitatem unius ex partibus essentialibus , nedum erit informe , sed etiar invalidum: atqui in casu posito confessio illa non habet formalem integrita. tem : ergo est invalida, & consequenter, &c. Major conceditur etiam ab Ad. versariis. Minor prob. Ad hoc, ut consessio sit formaliter integra , deficiente integritate materiali, requiritur rationabilis causa, quam esse impotentiam physicam, vel moralem, vel grave damnum ipsius poenitentis , vel proximi , ad quod vitandum obligat Lex naturalis , quae praeponderat praecept0 Divino de materiali integritate; communis est D D. consensus; at in casu posito non omittitur illud peccatum ex impotentia physica, vel ob grave dam num , ut constat: neque ex impotentia morali, quoniam ignorantia vincibi lis, & culpabilis hanc non inducit ; non enim est moraliter impotens, qui moraliter potest vincere, &superare causam, ex qua provenit impotenti
ut est in praesenti, ubi defectus examinis est ex ignorantia vincibili , di cul
3 3 Dico a. Si deficiat propositum non peccandi de caetero, quia interius j 'tet aliqua occulta peccandi voluntas , quamvis explicite adsit exclusi 0 pe 'candi in posterum Sacramentum Poenit. nedum est informe, sed etiam is y lidum. σProb. Sacramentum nequit esse validum , si desit aliqua ex partibus eo ςy rialibus ad ejes constitutionem requisitis; sed Attritio, ut excludens omης affectum peccati mortalis , est pars essentialis Sacramenti Po nix ' λ .
aliqua occulta peccandi voluntas non excludit omnem a s mtalis: ergo in eo casu Sacramentum Poenit. non solum ertia validum. Major est apud omnes certa. Minor quo ad
t informe, sed etiam primam partem βά
356쪽
betur m Cone. Trid. sess 14. cap. q. quo ad secundam est manifesta; quoniam omnis a flectus peccati exclusio, & inclusio alicuius affectus peccati, sunt termini contradictorii, vel ad minus contrarii, ac proino non possunt esse simul . v
34 Pices I. cum Ioann. a S. Th. de Sacramentis disp. 33. uri. 4. & cum P.
Lumbier observ. I s. num .sr7. & 328. quod Conc. quando assignat Attritionem pro parte ementiali Sacramenti Poenit. solum loquitur de Attritione , quae sit supernaturalis: cum vero addit debere conjungi cum spe venias , dc excludere omnem affectum peccati mortalis , Loquitur de ipsa, ut est dispositio ad fructum Sacr recipiendum: potest autem haberi Attritio supernaturalis sine conjunctione cum proposito: & tunc sussiciet pro valore Sacramenti , licet non pro fructu sicque erit Sacramentum informe. Contra hanc responsionem instat Gonet. Cone. cap. praec. loquens de parti bus in communi assignavit tres e de indo de qualibet in particulari tribus ca pitibus sequent ibus; & primo de contritiqne, quam dividit in perfectam, quae contritio simpliciter appellatur, & in imperfectam, quae Attritio dicitur :ergo non solum loquitur de Attritione, ut est dispositio ad effectum Sacramenti, sed etiam ut est pars intrinsece illud componens. Posi et responderi cit. Λuctores non negare Conc. loqui de Attritione, quae est, & prout est pars Sacramenti : sed solum a Te re re : interea loquentem de ipsa , ut parte , assignasse conditiones requisitas pro fructu : unde ille conjunctio cum proposito est conditio , non pro valore, sed pro fructu, si cum eo conjungatur Attritio, quae est pars: quare si ab eo separetur, erit quidem pars , sed non dispositio pro fructu . Attamen sic contra hanc responsionem in statur, ex quo radicitus prima responsio rejicitur. Dum Conc. loquitur de Attritione ut parte, cur illae conditiones, quas ibidem subdit non sunt conditiones requisitae, ut Attritio sit pars, sicut integritas est conditio requisita ad confessionem ut pars est,. non ut est dispossitio pro fructust unde nam constat illas conditiones subdere tanquam necessarias pro
fructu, non vero tanquam conditiones concomitantes Attritionem ut partem essentialem Sacramenti: cum ex tenore verborum potius videatur in hos
sensu loqui , quam in illo ' An forsan , quia Conc. post illa verba, subdit quo paenitens adjutus viam iaGustitiam parat Θ At haec quare nequeunt convenire Atti itioni quatenus est pars hujus Sacramenti λ cum actus poenitentis per ipsum mei Conc. Trid. ut patet ex verbis relatis num. V. eatenus sint pars h jus Sacramenti, quatenus sunt dispositio ad Gratiam λTum etiam quia est totalis eversio contrariae doctrinae Conc. Trid. post ii, Ia verba : si voluntatem peccandi excludat cumspe veniae subdit: Donum Dei esse, is Spiritus Sancti impulsum. Ex quibus verbis colligitur necessitas Attritionis supernaturalis: Tunc sic: haec supernaturalitas non attribuitur a Conc. Attri tioni, nisi ut conjunctae cum proposito, non vero ut seorsim ab illo: si seorsim ab illo est pars Sacramenti ; prout talis non debet esse supernaturalis :etsi ut conjuncta cum illo est dispositio pro fructu ; supernaturalitas solum exigitur , ut Attritio sit dispositio pro fructu sicque dici posset ad valorem Sacramenti sufficere Attritionem prout est dolor de peccatis, 1 supernatu'ralitate praescindens: & conjunctionen i um supernaturalitate exposcere, ut sit dispositio pro fructu: quod ipsi mei Adversarii negant, ut revera negare
Urgetur: in verbis Conc. per modum conditionalis utrumque conjungir
357쪽
Mis fide re bominem sevocritam, ct muis ' si ρ ςm γ Πς μm etissm douum s i Ahisi Sancti impulsum. Ergo si non purificatur conditio conjunctio, Aelusione voluntatis peccandi, &spe Venix, non erit donum Dei ritus Sancti impulsis , atquz adeo Don erit Attrit io super naturali , inuenter nec ad valorem Sacran . P cenit, erit sussicienS . Consequentiatur ex Iege conditionalis propositionis
Hine patet male Lumbier num. S asserere ibi Conc. distinguet, εhi attritiones supernaturales , Vel potius eiusdem unius status duos, ali coniunctionis , a sterum non conjunctioni cum pr posito, & illaspei 1 statu coniunctionis Iucrandum esse fructum - Male inquam nam si Ati si inon sit eum illa exclusione voluntatis peccandi e Djuncta , dispe veniae, hi: est Attritio supernaturalis, ut prQb8Vio unde si dictingueret duas Attrition l. alteram in statu conjunctionis , alteram vero in statu separationi; - νbili divideret dollarem insupernaturalem , ct natura Iem; ac proinde ejusdem unius status duplex. Et quam vi S foret Attritio supernaturalis ex rio. tivo, non tamen ex principio, seu auXili supernaturali, eZ quo Vera superni.
turalitas petitur in actibus nostris, ut diri de Fide si quidem non esset eoiuti Dei , & Spiritus Sancti impulsus .
33 Respondet a. Ioanu. a S. Th. quod licet ad obtinendum essectum huihi Sacramenti requiratur dolor , qui de facto omnem peccandi affectum excib. dat ; ad ejus tamen valorem suis cir , quod poenitens existimet ,&invisitibi. Iiter putet se habere attritionem, Omnem Peccandi affectum excludest hae , quam vis revera attritio ejuS ratem affectum non excludaro Immo Ludibi inum. sar. addit: etiam si poenitens vincibiliter ignoret hujus propositidis .ctum, ideoque peccet, fore Sacramentum vasi dum Sed contra est r. quandocumque aliquid est necessarium ut pars essentiali,
Sacramenti; sive culpabiliter, sive inculpabilirer desit , quantumcumque
existimetur adesse, non conficitur Sacramentum : quiae materia Sacramen,
torum debet esse i Ila, quae vero est instituta 1 Christo, non talis existimata ;si quis enim panem non verum, set talem in vincibi si ter existimatum consecraret, non conficeret Corpus Christi: atqui juxta Conc. T rid. ut vidimus, est pars essentialis Sacramenti Poenit. dolor , ur excludenS omnem peccanti voluntatem, &ex institutione Christi : ergo si desit hoc propositum, quantumcumque existimetur adesse, etiam in vincibiliter , non conficitur Sacra mentum Poenitentia: sicut Adversarii fatentur si dolor non foret supernatu ratis , esto hoc in vincibisiter ignoretur & consequenter in praedicto casu erit invalidum, Ilaet poenitens id in vincibiliter ignorans non peccet ; si vero Uin' cibiliter ignoret, 1 culpa non sit immunis. Contra est Σ. tam contra hanc responsionem , quam contra praecedentem relatam nutar. 3 . adnotando quod ii cet propositum explicitum sit actus di
stinctus a dolore, ab eoque separabilis , tamen negari nequit propositum im'plicitum , seu virtuale consequens dolorem de peccatis, esse elus propri/mp'ssionem : nam ex eo , quod aliquis dolet de peccatis, ipsaque dete itς ut, istquitur eae natura rei quod velit amplius non peccare : hoc iupDux0 Τargumentor . Quamvis possit dari essentia sine propria passione , i in sequela impediretur : non tamen possibile est dari aliquam essentrum opposit suae propriae passionis , quia adminus cum vi radicandi propipassionem , quae est inseparabilis , & essentiali S essentiae , ymm0 Ψ ,.s.sentia , opponitur contrarium propriae passionis, & cum ea eri in φ'
sibile : sicut licet ab homine possit separati risibilitas , nequit ,δm 'r
358쪽
riri in eo radicalis irrisibilitas , etiam aliunde quam ab ejus principiis emen titialibus orta ' atqui propositum, di voluntas non peccandi , ac exclurio afectus ad peccatum est propria passio doloris : ergo cum dolore nequit componi oppositum , nempe aliqua virtualis oluntaS peccandi, aliquis affectus ad peccatum. etiam latens, & occultus; ac proinde si hujusmodi voluntas ad-tiit 1 posteriori colligi debet non ademe verum dolorem , ac peccatorum detestationem, licet quia ille latens vermiculus ignoretur, verum existimetur non ementitum inesse dolorem, ae proinde non reperiri id, quod ipsimet adversarii pro Sacr.Poenit.Valido exposcunt. 36 Dico a. Si adsit dolor supernaturalis, explicitumque propoli tum II oz- nitente non peccandi de caetero; at sitntactus inessicaces, si nomine inessicacis intelligatur imperfecta detestatio peccati , ac propositi imperfectio, ut non pertingant ad substantiam veri propositi, re doloris, vel aliquis lateat implicitus ad peccatum affectus, sic nederm fit Sacramentum Paenit. informe sed etiam invalidum. Si autem nomine inessicacis intelligatur actus quo ad substantiam perfectus, sed imperfectus quoad gradum, quia scilicet iunt actus remissici sic erit Sacramentum nedum validum, verum etiam formae-Hanc conclusionem statuo, quia P. Lumbier num. 3I'. & num. 3 36. a me rit: Sacramentum fore validum, sed informe, si actus sint supernatura ,
Coa iri essicaces . non se eκplicans quid nomine inessicacis intelligat. Attamennum. 34I. Videtur nomine
Ioris & nropositi, quos asserit non esse cientes pro fructu, sed sussidere oro valore. etiamsi culpabiliter omiserit conatum ad serventiores actus, ex norantia vincibili. & culpabili: ego autem affero in neutra acceptione messes cacis sore Sacramentum validum, re informe, sed in prima, esse quoque
rivalidum. in secunda vero formatum.
Prima pars patet ex praecedentibus, re etiam quia Cone. Trid. requirens dolorem dye neccatis . re propositum non peccandi, requirit veros, non ex:
M hnu, ' & quo ad substantiam tales; in priori acceptione III1anet inefficaces non ement Fb ad substantiam verus dolor, verumque propo ' o b d bcu ζm partem probatur. In ea acceptione tὶm dolor , qRδ' propositum sudςyφm 'ς δ d sequirit hos actus, nihil 'iR ut oer ips' dist=onatu'pces1itens ad justificationem quae est fru-dςsidς 'ς γ P p Zm : nee alicubi unquam mentio fit debere elisi in dis , in S. Seripi. & Conciliis astruitur hos
actus debere eme intensos , & non lassicere remimos pro fructu. Tum etiam cuia ner verum actum Charitatis , &Contritionis , quantumcumque remissum, extra Sacramentum justificatur peccator,& recipit Graiptas quamvis in gradu remisso: sed quidquid operatur extra Sacramentum Charitas , Ccirirritio ootest Attritio cum Sacramento : ergo etiamsi haec sit remit fa est sussiciem ad Gratiam obtinendam , & remissionem peccatorum cum Ret ramento Μaior communiter admittitur: minorem habent DD. passi m ,
359쪽
de caetero non sit explicitum, sed implicitHm, quod in dolore edi, probabilissimum est sussicere ad Sacramentum Poenit. validum itum; ac proinde ex defectu expliciti pr positi non esse Sacr. Poenit. thh' ina.
nem , confessionem, & saxi factionem, iisd Vera contritio quo ad esset, & substantiam subsistit sine eXPlicito proposito de futuro sed cum sis, tua li) cum hujusmodi propositum sit quid consequens ad contritionbri*yyy ut concedit ipse Lumbi er) actus concomitans, non connexus cum dos y ergo sine explicito proposito potest haberi remissio peccatorum , es ' quenter percipi Gratia , proindeque Sacramentum nedum erit valleu ''
formatum. o JConfirmatur. Sicut ponitur in praedicto loco Concilii contritio, ita . consessio; sed confessio fiat cum omnibus requistis essentialiter ad eius hos itutionem pertinentibus , esto deficiat aliquid non essentialiter ad ijsi spectans, erit Sacramentum validum, reformatum: ergo cum deessehi contritionis non sit propositum explicitum, aliis as Serentibus consistere f. sentialiter in detestatione, sed odio peccati, aliis in dolore de ipso ; alii, Histroque ; nemine vero afferentQ ad Qjuβ of entiam Pertinere explicitum M ipositum: si hoc deficeret, Sacramentum Poenit. nedum esset validum Hetiam formatum: sicut deficiente integritate materiali confessionis si habe.
tuae formalis., 8 Prob. 2 in Cone. Trid. sessi 24. Cap. q. ubi recensentur conditiones fit.
tritionis sum cientis nedum ad Valorem , sed etiam ad fructum dicitur iiolunta tem peccandi excludsit, cumspe veVix, c. Sed voluntas peccandi satis excluditur per propositum virtuale non peccandi , inclusum in dolore cum hoc sit contrarium voluntati peccandi nec hujus propositi explieiti . r. malis mentio fit: ergo hoc propositum virtuale sussicit non solum ad validita. tem, sed etiam ad fructum; &consequenter, &c. Confirm. Potest obtineri Gratia, dc remissi peccatorum extra Sacramentum sine propsito explieito non peccandi, ut cum quis justificatur peractum Charitatis qui enim manet tu C baritate, in Deo manet, , Deus in eo ) & tamen Chari tas non affert explicitum propositum non peccandi: ergo multo magis per Sa oramentum Poenitentiae poterit quis rustificari, & obtinere peccatorum rei Dissionem hoc explicito peccandi propositio: aIiks nimis durum esset addere pyo remissione peccatorum in Sacramento obtinenda, aliquid uitta id quod extra Sacramentum sussicit . . luest Dico uli uno. Si aliquis haberet quatuor peccata mortalia specie diver is, quorum tria confiteretur, &de ipsis haberet Attritionem supernatura lem, ex motivo Particularis deformitatis eorum : aliud vero ex inadverten'tia inculpabili, dc naturali oblivione non explicet; nec de illo doleat quia in vincibiliter putat se illud non commisisse , consessio erit valida, sed Sacra mentum Poenitentiae erit informe. Probatur quod talis confessio erit valida ; nam tune illa consessio esset imtegra sormά liter , etsi non materialiter, quod sum cit ad validitatem e0nses sonis, exaltocat 'fetue dolor quatenus extenditur ad peccata , quae in QR
isessione explicantur, et ui ad validitatem bacramenti : em
360쪽
in illo easu non se extendat ad peccatum omissum , non obstat valori Sacra menti : ergo tunc erit Sacramentum validum. Consequentiae inferuntur: antee. quo ad primam partem patet , quoad secundam probatur. Attritio eatenus est pars Sacramenti Poenitentiae, quatenus fit sensibilis per consessonem peccatorum : ergo ad validitatem Sacramenti Poenitentiae sufficit, ut se extendat ad illa peccata , quae in confessione aperiuntur. Dices: qui eκ justa causa reticet in confessione aliquod peccatum , cujus memoriam habet, si tantum doleat de illis, quae aperit, non vero de illo , quod sublicet. Sacramentum est invalidum; ergo similiter dicendum est in
Resp. negando consequ.& paritatem. Ratio est, quia poenitens in primo casu omat tens dolorem peccati, cujus conscientiam habet, ponit obicem effectui Sacramenti, ac proinde peccat mortaliter, & cum hoc ipsum non confiteatur, confessio non est sormaliter integra: in nostro vero casu consessio est formaliter integra, quia peccatum, ad quod Attritio non se extendit , Omittitur in consessione ex ignorantia in vincibili, aut oblivione inculpabili; ac pro indo de ipso dolere non tenetur, nec de ipso non dolendo peccat , sed facit quantum satis est ad valorem Sacramenti. so Probatur de indo, quod sit informe. In confessione unum peccatum non
remittitur sine alio; sed in nostro casu non remitteretur poenitenti illud peccatum, quod ex in ad vertentia inculpabili non confitetur : ergo nec reliqua remittuntur , consequenter Sacramentum carebit suo effectu , eritque insor
me. Major constat , minor probatur , non remittitur peccatum , nisi ha benti dolorem formalem, aut virtualem de ipso; sed in nostro casu poenitens de peccato oblito non habet dolorem formalem , & explicitum , ut patet, neque virtualem , quia dolor alicujus peccati ex speciat i moti vo turpitudinis ipsius, non est dolor virtualis peccatorum di versae speciei , quae habent di versam turpitudinem particularem, ergo cum in eo casu dolor sit ob specialem turpitudinem illorum trium peccatorum, quae in confessione aperit, non eΣten ditur, neque virtualiter, ad peccatum oblitum . Nec valet dicere, quod quamvis illa Attritio considerata praecise ex proprio motivo, non extendatur, nec virtualiter ad peccatum oblitum, tamen quatenus hic, & nunc conjungitur voluntati suscipiendi Sacramentum , &quaerendi amicitiam Dei, ad illud extenditur. Non inquam valet, quoniam volMotas suscipiendi Sacramentum, neque formaliter, Deque virtualiter opponitur peccato, sicut nec intentio recuperandi amicitiam Dei, ut patet i neo, qui in oratione exposcit Divinam ami- Citiam, quam tamen, si sit in statu peccati, non obtinet, nisi actum contritionis eliciat, orgo illa Attritio, ut conjuncta tali voluntati, & intentioni , nec virtualiter extenditur ad peccatum oblitum . 61 objicies primo contra I. conclusionem arg. desumpto ex doctr. Lumbier. Si quis faceret confessionem non integram ex defectu sussicientis examinis, quod tamen poenitens credit sussicere, licet ex ignorantia vincibili, &culpabili; potest se existimare sufficienter dispositum ad Sacramenti susceptionem ; licet falso; sed cum hac existimatione sussiciens habetur dispositio ad validitatem Sacramenti: ergo, &c. Prob. minor, cum illa existimatione non est incompatibilis intentio suscipiendi Sacramentum, & veniam, di absolutionem; siquidem ille concipit, licet falso adesse partes essentiales, &dis possitionem , ut absolvatur, sed itante hac intentione nihil deerit Sacra mento, ut validum sit, licet informe, ergo, &c.