장음표시 사용
151쪽
nam verslis aliam . quae non esset diame raliter opposita , moveri posset v. g. surstina, aut deorsi ni , ct posset etiam habere superficiem vers hs illas partes . Diximus, quae non sit diametraliter opposta; ne aliquis replicet, sore ut . si linea infinite extensa verslis
O .ientem moveretur verali, Occidentem direeie Oppositum, relinqueret spatium prilis occupatum verbiis Orientem , unde mente
Divina esset assignabile spatium versiis Orientem , quod linea illa post motum non pertingeret; unde non esset infinit δ extensa verissus Orientem. Ob hanc rationem videtur dicendum , corpus infinite extensum versiis unam differentiam loci. non posse moveti localiter versiis illam , aut verilis dire id oppositam et quia alias enset infinita . ut ponitur , ct simul finita : si quidem haberet terminum ver, lis Orientem, nempe locum . quem relinqueret propter motum versiis Occidentem . Quod licἡt admittat Arriaga in existensione infinita, non videtur verum, nec sociabile cum natura
Infiniti. 4s. Igitur objicies r. Esto Deum producere corpus infinit existensum versiis Orientem et esto postea destruere mille ulnas illius , quod utique remaneret infinitὰ extensum . quia per detractionem sinitam non desinit Infinitum eme infinitum ς esto demum . quod in momento sine ulla successione uniat inter se immediate partes, quae tendebant in Orientem , cum partibus . quae respicie-Dant oecidentem. Tunc sanh infinitum illud partium instantaneδmotum versds Occidentem occupandi ergo spatium illud vacuum,
non poterat adaequatum idem spatium occupare, quod occupabat verslis orientem; quandoquidem totum movebatur vers lis Occiis dentem et ergo relinqueret spatium vacuum versi is Orientem : erisgo haberet finem versiis orientem ; de tamen veralis Orientem ponitur infinitε extensum : ergo sequeretur, habere finem versiis paristem illam, verslis quam esset infinitὶ extensum t ergo esset finitum, S infinitum. Respondeo hoc par contradictoriorum non sequitur eX eo praecise , quod corpus sit infinite extensum , quae est nostra conclusio ε sed ex tertia illa , quam arguens superaddit, suppositione nimirum, quod illud corpus moveatur verssis incidentem , ut uniatur cum partibus Occidentem respieientibus; unde sollim habetur , suppositionem illam esse impossibilem ; non verb conclusionem nostram.
46. Distinguendum itaque est illud; Epo μὰm, quod uniat
Deus unas partes cum aliis permotum, S approximationem partium Duiligod by Coosl
152쪽
Corpus infinitum, G infinitὸ extensum. ias
tium occidentalium cum Orientalibus: aut pρ r narum' hi locatio. nem, seu etiam raresadtionem; concedo. sed hinc non sequitur. quod partes Orientales omnes. & singulae moveantur . & relinquant spatium in Oriente, in quod uniat per motum . & approximationem omnium partium Orientalium cum Occidentalibus ;nego. Primb. Quia , ut nuper dicebamus, corpus infinite extensum non potest moueri, seu occupare novum locum veralis illam partem alias prilis non occupasset illum , & consequenter non
fuisset prius infinitὶ extensum . Neque versus partem directd oppositam , nisi replicetur localiter saltem secundlim aliquas partes . Alias relinqueret locum prilis occupatum , ct consequenter ibi haheret terminum. Secund5. Nulla suppositio directi , ae formal, ter opposita essentiae illius rei, quae disputatur , admittenda est ; sed disputatur infinitum extensionis , ct ista suppositio, quod nimillim Deus uniat partes Orientales eam Occideηtalibus per motam, O approximationem illuram ad has, est directe, lac larmaliter oppositae stentiae extensionis infinitar ; quoniam hoc stat iri eo, quod neque mente divina sit assignabilis finis , seu terminus illius ς ista autem suppositio trahit secum , quod assignabilis esset, nempe spatiuini illud Orientale, quod per motum versiis Occidentem relinquerent partes ori entates: Ergo ista suppositio non est admittenda. Terintib . Infinitum extension is localis non sollim non potest suecessi vh
pertransiri successione temporali; vertim neque suecessive succecsone locali; quandoquidem est infinitum successione iocali, hoc est eXtensione locali, quae stat in eo, quod una pars sit extra locum alterius, & hqc extra locum alterius, & sic in infinitum versas Orientem v. g. At quamvis in ista hypothesi non datetur successio temporalis , elim dicatur. unionem iaciendam esse in momento k daretur successo loealis ; siquidem motum, & appidxiinatio nemorientalium omnium ad Occidentales, unaquaeque ex Orientalibus debebat sueeedere in locum vicinter ergo ista suppositio trahit secum sueeessonem Ioealem infinitarum partium infinith exterissarum et ergo trahit seeum id. quod repugnat essentiae infinitae ex
tensonis localis r ergo neganda est ab eo , qui defendat possibilita
47. Objietes a. Esto Deum producere praedictam extensionem,
o finitam sine illis mille partibus, quaS postea destruxit. Ea exten. s. non occuparet sine illis partibus idem spatium adaequatum,quod sum illis occupatet: ergo daretur aliqua pari spati, non Occup x s
153쪽
per illam infinἰtam extensionem productam sine Illis mille partibus:
ergo illa pars spatii esset terminus extrinsecus illius extensionis infinitae r ergo haec erat infinita . & simul finita. Distinguo anteeedens. Non occuparet idem spatium adaequatum intra illam exten-
finem. t eo quia haberet interruptiones, S quasi parentheses .in vel
occidentem veralis . aut plagam aliam mundi; concedo: ponitur namque non esse infinitam, nisi verssis Orientem. Non occuparet idem spatium adaequatum ultra illam extensionem ς nego suppositum : Quoniam eo ipso. quod tam fine . quiim cum illis mille partibus extensio sit infinita . non est possibile spatium ullum
astra eam extensionem ς nam licet ad explicandum maiore energia perpetuitatem dicatur in aeternum. & ultra, attamen scholasti.
loquendo, in nullo infinito quatali datur, aut dari potest ultra; ali s haberet terminum. At extensio illa t m sine, quam eum illis mille partibus est infinita: ergo utrolibet modo non est capax illius astra. ergo omnis propositio. quae explicitὶ, vel implicitὰ supponit illud ultra; supponit salsum. 43. Solanne est Adversariis inter argumentandum supponere implieite, vel explieith rem contra naturam , ct quidditatem infiis niti . quod impugnant et Unde mirum non est, quod data illa sop.
positione . illicdemergant contradictoria ς quia dato uno absurdo. caetera aecidunt. Sed quaerimus ab ipsis r si disputaretur , An res A. sit homo S ipsis assirmantibus. adversarius tacith . aut ex. presse supponeret rem A. esse irrationalem , aut non esse Animal.
aut aliud quidpiam contra essentiam hominis . quae disputatur; nonne illico negarent suppositum, aientes non debere quidquam. supponi contra essentiam rei, quae disputatur ab utrisque. & ab ipsis assit matur Idem dicimus impraesentiarum. ; Z49. Objicies Esto Deum priaucere infinitam multitudinem lapidum , quorum quivis habeat extensionem unius palmit tune se . Potuit Deus ita producere illam multitudinem, ut quivis haheret extensionem duplicis palmi; sed in hoc ea se illa multitudo oecuparet majus spatium, γ,m occuparet, si quivis haberet unius solius palmi extensionem et ergo si quilibet haberet unius solius palmi extensionem, non occuparet illa multitudo totum spatium ponsibile: Ergo tunc haberet terminum , quem non pertingeret illa
multitudo. nempe spatium illud, quod non occuparet, ct quod Deus singillatim cognostit et & tamen illa multitudo supponitue infinita: ergo esset finiis, ct infinita. Confirmatur. Producat
154쪽
Corpus infinitum, G i tu extensum ias r
inus infinitos montes . & in quolibet unam .rmicam ; destruat poste Montes omnes, S conservet formi eas; tune siet Illae --mieae immediatὸ invicem applieara . vel occuparent totum spatium, quod antea occupabatur a montibus, & sormicis ; vel non eu- parent totum Z Primum videtur chimaera. Si secundum ; ergo infinitum illud formiearum non occuparet omne spatium , quia erat pillis: ergo infinitum illud taberet terminum . scilicet ubi ineupiebat spatium non occupatum ab ipsis et ergo esset infinitum , ct
so. Ad objectionem distinguo majorem : Ut quivis haberet extensionem duplicis palmi versus illam partem, verilis quam illa
multitudo non habet infinitam extensionem ς concedo : versas quam habet insultam extensionem; subdistinguo: potuit Deus id facere penetrando partim. S partim non penetrando unos lapides cum aliis; concedo : quia primus lapis haberet extensionem unius palmi extra spatium innupatum per secundum lapidem; extensionem autem secundi palmi haberet in loco occupato per secundum lapidem , ct se deineeps r ct distinguo minorem . Illa
multitudo occuparet maius spatium veralis illam partem , versus qu m non extenditur infinite ς concedo: verssis quam extenditur
infinitὸς negor quia versus illam partem , aut non est possibilia in omnibus, ct singulis illa gemina extensio; vel penetrarentur invieem illi lapides. Et distinguo eonsequens, non occuparet ilIa
multitudo totum spatium possibile verseis partem , verssis quam non habet infinitam extensionem ς concedo e versus quam habet illam ; nego consequentiam primam . S reliquas, ne fiant suppo. stiones contra essentiam rei, quae disputatur . Infinitam miιltitum dinem. & infinith extensam posse habere majorem extensionem,seu occupare majus spatium vers lis partem illam Orientalem v. g. ve ins quam est extensio infinita, palam est eontra essentiam extensio.
nis infinitae vetalis orientem , quae extensio disputatur: Ergo. Ad confirmationem nego suppositum dilemmatis, nempe immediaιὸ invicem applieatae , quia hoc est impossibile juxta responsionem da. tam primae objectioni. Repete illas tres rationes.sι. Objicies 3. Producat Deus infinitos Montes, ct singulis unam solam formicam , in quo easu , scut numerus; ita quantutas formiearum erit infinita & sacient infinitam molem , quoniam ex infinitis finitis fit Infinitum, cili inque unaquaeque formica habeat suam molem, ac quantitatem, sequitur. quod ex infinitis
155쪽
Drmieis fiet infinita moles. seu quantitast tune sie. Vel fel in
Deus quantitatem formicarum adaequath commensurari quantitati. montium , ita ut nulla penitus sit pars quantitatis hujus . cui non respondeat nova . ct distincta pars quantitatis illius. Vel sciret opis positum . Ptimum est omninό in eredibile s chm enim tam vastumst discrimen inter molem Montis , & molem unius sormicae , i m. possibile', quod unicuique parti quantitatis Montium infinit et uni respondeat nova, &. distineta pars quantitatis infinitarum soromicarum ergo dicendum est secundum : ergo sciret Deus non
respondere unicuique parti quantitatis Montium novam partem quantitatis formicarum et ergo sciret Deus. quaenam esset illa. cui jam non responderet nova pars quantitatis formicarum et ergo sciret vltimam partem quantitatis utriusque et ergo utraque haberet ulti. mum , ct finem ; ctim tamen ambo supponantur infinita .sa. Respondetur idem , quod supta fuit responsum simili argumento . Aut loqueris de commensuratione, ac correspondentia
adaequata succcssvh facienda , ut praesi serunt ipsa vocabula λ Et se nego suppositum dilemmatis r s sicut hujus. Universale . parte rei. vel est album ; vel non est album Non enim sunt contradi Ooriae propositiones quq idem suppositum salium habent, quoniam
acere successi vh adaequatam commensurationem, trahit securitas, quod successive commensurentur omnes partes unius cum partibus alterius , quia aliter commensuratio non erit adaequata , sed partialis inadaequata , ct quo ad aliquas tantam partes: ergo omne imis potens commensurari successi vh quoad omnes suaSpartes . est imis potens commensurari successi vh adsequath; sed omne infinitum . multi inditiis est ex suamet definitione impotens commensurari successi υδ quoad omnes suas partes, quia cum hae sint infinita . n queunt successu δ ptrtransri: ergo omne infinitum multitudinis est impotens istius commensurationis, seu correspondentiae . Sed istae multitudines montium , & formicarum ponuntur te infiniatae : ergo tibi ips contradicis, quando imaginariis ' stam eommensuis rationem, sive correspondentiam adaequatam successi vh faetendam. sa. Aut loqueris de eommensuratione. correspondentia , seu eombinatione facienda non quidem successive . ut praeseserunt ista voeabula ; sed in momento per mentem Divinam . ita ut sensuasit : vel cognoscit Deus tot esse partes unius quartitati . quot lane partes alterius, vel cognoscit oppositum ZEt respondemus Deum eo.
gnoscere esse tot formaliter,acfec dom negativum:Quoniam si eut per
156쪽
Corpus infinitam, ta infinita extensum ζ i aq
viam successivae numerationis nusquam in tota aeternitate perveniri potest ad ultimam partem quantitatis illorum montium t ita per viam eamdem nunquam in aeternum perveniri potest ad ultimam partem quantitatis illarum formicarum ς ambae namque quantitates ponuntur 1 te infinitae ; Et in hoc negativo conceptu stat ratio
formalis infiniti quoad multitudinem . Caeterlim agnoscit Deus non esse tot materialiter . ac fecundam positivum , scut agnoscit in
aeterna duratione Animae hodie creatae non esse tot momenta mateis
rialiter, ac secundiim positivum, quot sunt in aeterna duratione Animae Adami, quamvis sint tot sermaliter, ac secundiim negativum , et, quM in neutra est assignabile ullum momentum ulti. mum . ad quod perveniatur per viam successivae numerationis . Et distinguo primum consequens: sciret Deus non respondere per viam fuerespuae numerationis unicuique parti &c. negor quia impossibilis est via haec: per viam instantaneae, ac simultaneae comis hinationis faciendae mente divina ς concedo: ct distinguo secunis dum consequensi quaenam esset illa , ad quam perveniretur per viam successivam, cui iam non responderet, &e. nego: ad quam numquam in aeternum perveniretur per illam viam : concedo seiscundam consequentiam , & nego tertiam et quoniam ultima est illa. ad quam pervenitur per viam successivam: ergo quoties nusquam in aeternum potest perveniri ad aliquam per viam successivam . ubtra quam non sit alia, Ralia,&c. non potest adhuc mente divina assignari ultima . At in omni infinita multitudine, qualem tu ipse ponis istam . numquam in aeternum potest perveniri per viam sue- cessivam ad aliquam, ultra quam non sit alia , ct alia &c. ergo neque mente Divina potest assignari ultima , En duo illa. quae toties
inculcavimus . nimirum . quod Adversarii inter impugnandum , infinitum , utuntur phrasibus, vocabulis, ' verbis propriis rerum finitarum, & excitantibus speciem , atque apprehensionem harum,& proponentibus rem , quae disputatur, nempe infinitum ipsum . ut finitum,& consequenter ut chimaerieum.Insuper quod explicith, aut implieith iupponunt aliquid contra essentia in . ct quidditatem infiniti, quod disputatur. unde mirum non est quod involucra ebulis liant ac sophismata. Nos autem inhaeremus in tota hae disputatione
quid ditati. & di finitioni infiniti, quae stat praecisε in eo, quod pertransiri neqAeaι successione locati. aut temporali , quoad omnes suas partes disributive et cum non negemus, posse Deum infinitos homines semel productos destruere uno ita petu praeter centum, dc
157쪽
postea destruere deeem ex his, & postea alios deem, & se eieteros sed haec laeeessio non erit, quoad omnes distributivh; sed quoia aliqata.
CAPUT QUINTUM.Anfit possibilis Creatura omnium maxings,
Ripliciter potes considerati Creatura omnium maris xima . s ct idem respective omnium minini O , y I. Omnium maxima negaries, q tentis non stpsssihilis alia persectior. z. Positive . quatenus om nes superet persectione, ita ut nullam aequalem habere possit r m. test namque eonsiderar r, quod nullam habeat saperiorem , ct aliam habeat aequalem is p. Positivὸ, ac negati . quatentis nullam ha heat superiorem, & omnes penitus alias excedat. In hoc rei pliei sensu procedit quaestio. Praeterea Creatura potest considerari uni ea aliqua individua determinata. Vel species integra, mi genus: vide neel: An sit possibilis species, aut genus aliquod Creaturarum vim nium maximum. De Creatura in individuo, ac in specie . se genere procedit quaestio . Denique Creatura potest considerar omnium maxima ob persectionem sibi intrinsecam peridentitatem , mcut quaevis res identificatur cum sua transcendentali bonitate . ob perfectionem sibi intrinsecam per solam unionem phyllicam . resibi quo ad essentiam inspectae contingentem ; sicut Anima sancta est persecta propter gratiam habitualem , cum qua certe non id et tiscatur , sed soldim unitur physice . & quidem contingenter is in utroque proeedit quaestio , ct tribus conclusionibus haec omnia cisis ,
sy. Sit prima conclusio. Possibilis est , ct de facto exivit
Creatura individua omnium maxima negative , & Creatura ouae. nilim minima negati a in aliqua determinaua ratione . seu speei sed repugnat omnium maxima. M omnium minima positive it ulla determinata ratione . sive Creatura fit individua aliqua , & linis gularis ; sive st laeetes . aut genus aliquod i genera namque, aut pecies suo damentaliter sumpta etiam tant Creaturae . Probatus facile prima pars; ex quarta observatione Capitis tertii: Creatura omnium maxima seMtiτὸ, &quidem ob suam egentiam in aliqua
158쪽
laese, sive ratione determinata seret illa , quae ita per suam essen. tiam participaret talem rationem , ut nulla alia sit possibilis Creatura magis persecta in ea ratione , seu magis participans illam ra. tionem ς At de facto dantur Creaturae quo ad individuum . & quoad speetem ita participantes per suam essentiam aliquam rationemo,
sive speciem . ut non sit possibilis ulla alia Creatura magis persecta in ea specie, sive ratione. Quoniam identitas Petri cum animali rationali talis est per se essentialiter, ut in ratione, seu linea identi in talis non sit possibilis alia identitas ereata major; Et oppositio Petri eum suo contradictorio talis est per suam ementiam, ut in linea , specie . seu ratione oppositionis non sit possibilis alia major oppositio et Et quilibet homo ita est per se essentialiter homo, ut in ratione hominis in speeie infima non sit possibilis alius homo magis peta sectus, quo ad intensivam . x formalem rationem hominis .ssi quidem disserentiae pure individuales non addunt persimonem speciei; quam tamen addunt generi differentiae speeifieae , ct hae de eatis homo est magis perfectus, quam pulex in ratione animalis; Ee quodvis possibile ita per semetipsum distinguitur 1 non ente, ut in ratione di sti nctionis non si possibilis ulla alia major distinmo: ergo sunt possibiles , ae de facto dantur Creaturae quo ad individuum .,
R quo ad speciem omnium maximae negatiιὸ ob suam essentiam in specie , seu ratione aliqua particulari. Similiter de omnium minima iuxta sententiam Zenonis satis communem ς quoniam iuxta
illam haec charta eonstat punctis physicδ actu indivisibilibus quantitatis . ac extensionis. In ratione autem quantitatis non est possibilis minor . quam unicum indivisbile punctum , & in ratione e tensionis non est possibilis minor extensio , idest praesentia , seu o cupatio loci . quam unum in si visibile punctum praesentiae. Item, iuxta eamdem opinionem , in ratione sanctitatis non est possibilis minor sanctitas, quam unus gradus sanctitatis, S in sphaera saloris non est possibilis minor . quam primus. & unicus gradus caloris, Se. quae omnia sunt sitis vulgatia . iuxta citatam sententiam1 cuius veritate nune praeseindimus, ct sollim dicimus, possibilem esse Creaturam omnium minimam in speeie determinata , si vera est illa sententia Zenonis, de qua mox 's6. Neque dicas; haec omnia consistere in indivisibili. ut loco
citato dicebamus, unde mirum non est, quod non sit possibile magis, aut minus. Etenim ratio generica identitat is non stat in
indivisibili, & major est identitas adaequata, quam laadxquata s
159쪽
& major identitas pura ab omni di itinctione virtuali. quam admixta alicui. & maior identitis formalis , seu per rationem etiam, quam identitas purd materialis.& pbysica. item major ist oppositici
contradi Si Gnis, quam s. ibeontrarietatis . & major serran est oppositio logicae contrarietatis . nempe ouetuis . nustus. quam solius
contradiditonis. Item maior est distinctio adaequata , quam in adaequata, & major distinctio specifica . qtiam sola individualis : Semajor generica, quam sola specifiea . Praeter quam quod licti omnia isti consisterent in indisi si olli . subiisteret nostra conclusio, S subsisteret propter id ipsam , ut ibi philosophabamur . Qioniam si consistunt in indivisibili, non est possibile ullum aliud majus in ea ratione, in ea linea. seu specie; At in hoe stat Mimali teresse maximum omnium negati v 4 in ea ratione ; sicut Deus est omnium s n m quidem Deorum . quia id supponeret falsum, sed eaeinterorum reliquorum maximus in ratione Deitatis ; quia
non est possibile aliud , quod tam , & consequenter, quod magis sit Deus, quam Deus ipse ε Ergo propter istam eamdem rationem indivisibili latis subsistit , possibilem esse Creaturam omnium maximam, vel omnium minimam negaties in sphaeta aliqua par. ticulari . Sed non Maxima . aut Minima quae est secundata
pars conclusionis . Quoniam esse omnium maximum. aut miniis
anum positi vh in aliqua particulari sphaera staret in eo, quod in ea non e set possibilis ulla alia Creatura illi aequalis . sed omnes ab illa exeederentur in ea sphaera . At hoc repugnat culeumque Creatu.rae . sive in individuo, sive in speciet tum quia individua. & spe- cies. quae nupeI Protulimus , habeat aliud aequale in illa eadem ratione v. g. identitas Petri cum Animali tationali non superat identitatem Pauli cum animali rationali, sed huic identitati est aequalis. Idem di eo de oppositione cum suo eontradictorio et Idem de intima connexione eum Deo : Idem de distinctione , non enter Idem do similibus attributis unius totius speciei collatis cum attriis hutis totius speciei distinctae. Tum quia . si loquamur de Creatuista determinata, ct individuali. nulla est possibilis, cui similem a aliam non possit Deus producere in illa eadem specie . eb quia repuis enat species ereata immulii plieabilis. ut dictum est in logica Elisgo omnis species creata habet sub se multa individua pure talia . Sed de ratione horum est , quod sint invicem aequalia in sor mali
eatitativa, atque inteasiva perseetione illius speciei: Ergo nullum
160쪽
est possibile individuum creatum, quod non possit habere aequale in ea specier Ergon pila est pollibili si adividita Creatura , quae essenistiat, et superet omnes alias in ea specie: Ergo quae sit omnium maxima positi v E in ei specie. Idem dico, si loquamur de specie inte/gra, aut genere subalterno quia sicut nulla est possibilis species Creaturarum, supra quam non possit Deus produeere aliam, Se aliam persectiorem * ita non est possibilis, cui aliam aequalem in entitativa persectione nequeat produeere et Maximε elim distinctio specifica non importet essentialiter inaequalitatem quo ad persectionem ς sed essentialem dissimilitudineta . quae stare potest cum eo , quod extrema sint persectione paria . Idem demum dicimus de Creatura omnium Minima. nam licet non sit possibile quid mi-nlis persectum in aliqua ratione . quam primus. & unicus gradus
persectionis illius; at sunt possibiles multi primi gradus illius perfectionis v. g. caloris, sinctitatis M. Ergis sunt possibiles multi aequales illi: ergo ille non excedit omnia possibilia in parvitate , . Idem . si loquamur de specie integra 3 quia quavis minima speeie assigciata, potest Deus sine contradictione producere aliam aequbminimam, omnibus peu satis; vel assigna contradictionem .s8. Secunda conclusio. Si attendemus soli conceptui rei creaistae, non repugnat Creatnra , quae essentialiter sit omnium maxima posui vε, ac negati v ῆ in omni lineali seu sphaera , cujus Crea. tura est capax. Sin ver h loquamur de Creatura individua. S sin. gulati, de facto datur Creatura , quae per unionem fit omnium, maxima negativa, secus positive in absoluta persectione, atque aestimabilitate. Prohatur prima pars. Tametsi non possit existere adaequath , ac simul complexum ex omnibus Creaturis possibilibus. ed quia inter illas sint multae essentialiter oppositae inter se . ut jam advertimus; verumtamen complexum illud est ver), ae simpliciter quid creatum , clim sit adaequa te distinctum a Deo; & insuperest possibile. eo modo, quo est pctibilis hora, dies . mensis, amnus, ct reliqua tota essentialiter successiva, ct simul, atque uno intuitu agnoscitur ii Deo. At praedictum complexum , seu collectio ex omnibus Creaturis possibilibus est essentialiter maximum a negative, ac positivὸ inter omnes Creaturas cum quibus consertur ut totum cum suis partibus, a quibus realiter inadaequat distinguitur ) ct quid i m in omni linea . seu sphaera , cujus capax est Creaturae quoniam non est possibilis ulla persectio creata supra it. lud complexum; alias non imbiberet omnes penitus Creaturas possibu