장음표시 사용
121쪽
DE FENSIOpe denique librum Caesareu Pari satuitate nil gatur de sacrificio Missae,& aliis ecclesiae rebus,
quarum nec doctrinam ullam habuit unquam, Verum aliquem usum multo minus De Soti&Catharini disputatione supra dictu est. De monachis vero mendicantibus horrenda bellar seri,4 magna vulnera, ut ex his probet, quam exitiales haereses foueat Rom. Pont. Ac ne quis
ipsum vanitatis posset arguere, allegat Catal gum testium seritatis suae. Pergitque inde ad ea. quae Latinis Ecclesiis fuerunt olim contra Graecos dissidia. Fatendum quidem est, suisse interutrasque inges certa me variis de rebus, de quibus tamen in Florentino Concilio, maxima ex parte concordia inita est. Utrae autem Ecclesiae illius Schismatis authores fuerint,nec ipsi Graeci dissimularunt: nec ira Dei, vindex iustissima reticuit,viri parti adiudicarit causam, cum Romanam Ecclesiam hactenus incolumem conseruarit,dissiparit Graecam: quae perinde, atque nos Germani nunc dum Petri Apostoli sedem iudicem non serebat, iam ferro cogitur Turci-cam seruitutem, vindicem rebellantis contumaciae. Quod te Illyricus ait,Catholicoru ali quos libere fateri varios esse in Ecclesia abusus, mores Cleri turpes, opusque esse magna quadam reformatione,recte hoc Illyricus: quisVnquam sanus non idem consessus estἐSunt,inquit, qui negent . Falsum istud est Illyrice,
122쪽
FRIDERI. STA PHY. 62 abs te confictum ego Catholicum qui id malum, non solum non agnosceret in Ecclesia, sed non deploraret etiam , audiui nena inem. Tuum erat proserre illos nominatim, qui n.ὶ milli sint, ac cum eos ita sentire edocuisses, istud Medeae obiicere: Video meliora proboque, deteriora sequor. Sed antiquum obtines, a nesque constans in proposito,ut crimineris omnia, nihil dicas ingenue: nec mirum id est, quia
nihil facis a selibre tuo alienum. E curia pharetra etiam isthaec deprompsisti spicula Papista aiunt, inquis, Christum quidem passum pro
nobis, .cruci assi xum, mortuumque esse at nos nihilo minus volunt, per bona opera con sequi salutem: cum Diuus Paulus plane teste
tu contrarium, quando, si ex lege iustitia est, Christus frustra sit mortuus. O subtile acumen, dignum Illyrico Nullum hic theologus vult esse discrimen inter hoc distum Diui Pauli: Arbitramur fide hominem iustificari sine operibus legis. Et illud eiusdem : Cum timore&tremore salutem nostram operamini.
Non videt acutus Philosophus plurimam in teresse inter terminu a quo, Mad que Tametsi nihil certius, quam gratis iustificari hominem absque ullis bonorum operuria praecedentibus meritis ideo tam nec illud falsum est, iustificatum Oportere per eam, quam accisit ex merito
Redeptoris gratia, operando salutem cosequi.
123쪽
DEFENSIO Nugetur Illyricus atque deliret, quantum Volet nunquam ille isthaec tam aperta scripturaruac firma fundamenta suis peruertet glossematis: quae iam olim, ut alios tacea, vel unus Augustinus ita obtriuit, inuitis Pelagianis, ut nens existimem aduersus Carem hominem eadem reuocare in certamen. Simile est,quod cotinuo subtexit, nugamentum Papistae docent,inquit,culpam peccati per absolutionem tolli quide, sed
non tame poenam peccati. Quin lare,inquit, contradictio est. Audio Illyrice. Audi tu vicis sim. Omn&haec calumnia tua est. Nemo Catholi eoru eo modo unquam,quo tu, isthaec Dfari solet: sed omnium est eadem hac de re sententia: per absolutionem, culpam peccati
aeternam poenam Olli, temporalem non aeque
semper: quemadmodumauidis clades possint nobis esse argumento. Sed haec crassiora suerui: iam argutiora tenta Illyricus Varia,inquit,te
iunia habet Papiste: sunt igitur haeretice discordes. Et mox ex eodem topico Vouent mona
chi castitatem,paupertate, obedientiam, cum sint luxuriosi, cu sint diuites, cum sint rebelles: Sunt ergo haeretice inter sese discordes. Si quishῖe de baculo, aut de angulo mentionem faceret,credo id no decere,cum Illyricus vitten-bergae in hypocausto sitio professi sit an alitica Aristotelis. Quo magistro& haec belle habet analysis Lutherus dixit, Papistas orare sine in
124쪽
FRID BRI STA PHY. 63tellectu, sine affectu,cu contradictione: Sut emgo inter Papistas haereticae dissensiones Histo ria refert Illyticus, cuius authore fecit S. Vtricu Episcopu Augustanti,de repertis, nescio Vbina, ad moniatu coenobia infantiu multis capitib. Simile historia a luthero narrata audiui in monumentis aute S.Vtrici scio no reperiri:cu in Coenobio eo,in quo corpus eiusde S. Antistitis superest Augustae,istius historiin ulla syllaba extet usqua, haud dubie, si alicubi,certe hoc in loco,vbi vixit, excessit vita, caeteraque illius omnia reperi utur,4 hoc reperi edu quoq; Nec causa probabilis ulla est, cur nobis stagmentum cuiusda trici obtrudatur pro S. Vtrici Episcopi Augustani opere sed aut esse huius, legitim hprobet Illyricus,aut comenticiu hominis ignoti,atq; incerti figmentu,fateatur esse: quado vnde prodierit illa fabula, pro certo sit copertum antea nemini,nisi hoc tepore,res ista audita: abs te Illyrice,tuiq; similibus inuentu quod da esse, potius homines cordati crediderint, queadmo du enucleate istius histortie aniles nugas resu tauit D. Faber Augustanus dum ex collatione teporis ostedit,nec D. Utricu vixisse ullius aetate Nicolai Pontificis sicut tu asseuerasti, nec ullum tale coenobium, quod tu fingis, esse in rerunatura sed vel abs te co fictam fabulam esse,vel ab alio nebulone quopia. Verum licet Illyrico
in usum Ecclesiastici operis sui id genus histo-
125쪽
DEFFNS Iorias cominisci cu veritas desit, ut veri similit dine metiaturio ficta species veri qua sibi per suadeat, Lutherii esse teritu, sequatu Helia,nobisque liceat illud vicissim Ennisoccinere.
quum similis iis orpissima bestia τοbis.
Sed redeamus ad cotraditio es tuas IHyrice. Papistiorates dicut,Pater noster,& tame dubitare iubet de gratia Patris. os impurum is edax: quis catholicoruin qua de dei gratia tussit dubitare'. Imo cosidere iubet Christ imo n5 dissidere docet Ecclelia:De inani autet reticorufiducia,qua citra omne charitatis poenitetisq; necessitudine sectari iactitant, n5 Patres S. tatum, sed& ipse D. Paul diserte nos monet nostrae
infrmitatis,exhortans,Vt, cum timore tremore operemur salutem nostram, ne cum stemus,
labamur ne stulte nobis temereque persuadea mus de constantia, quando incertum est, perse ueraturusne sis adfinem,an casurus. Eam Illyricus quistionem solius mortuae fidei imaginatione ratam esse statuit,atque firmissimam, nulla habita ratione spei,nulla charitatis,nulla poenitentiae, nulla bonorum operum. Et haec omnia,
cum homo seditiosa arrogati a nobilior, quam doctrina non intelligat, somnia implicari,nescio,quam, contradictionem, & huius vocabuli, illius, de qua potissimum agitur, rei ignarus. Vanum quoque ac falsum omnino,nec unquam a viris assertum Catholicis, hominem, si faciat
126쪽
FRIDERI STA PHY. . 6 saciat quae in se sunt, Dei mereri gratiam Pelagianum id esse, non Christianum, hactenus aseseruerunt Maiores nostri. Quanquam hae in re
aliquis forte lapsus Scoti potest esse,cum disputat demerito congruit at profecto nequaquam tale meritum i illud voluit esse, quod de condigno queat gratiam eam,qua homo si Deo amicus,mereri: sed aliud quoddam credidit est genus meriti, quod tamen in haereseos crimen arbitror trahi non posse, quandoquidem aperte nihil de eo des nivit Ecclesia Plerianque hic a rator bis repetit, aut saepius etiam , idem negotium. Satis est supra a me ad eandem rem responsum non enim aeque, ut illum, me et clat tautologia. Eiusdem generis est, Catholicos affirmare, posse hominem omnia diuinae legis praecepta ex propriis naturae viribus perse- implere quoad substantiam praecepti, non praecipientis. Sciant autem omnes pis& Christiani homines,non Catholicorum eam esse sententiam,sed dementiam Illyrici, hominis temerarq,ea, quae nunquam aut legit, aut didicit, as serentis. Negant theologi simpliciter ex corruptae naturae viribus homine posse, etiam quoad substantiam praeceptorum, praestare omnia di uinae legis mandata, sed illum impingere tape, nec obseruare omnia. lia deinceps quaestio
est, quantum homo valeat regeneratus diuina adiutus gratia. Verum haec apud Illyricum
127쪽
DEFENSIO velle edisserere, perinde est,ac si ad harmoniam cantes asino.De poenis vero illis,quas, si hic expiatario sint,aiunt theologi,restare temporales post obitu vitae, ac posse ieiuniis, eleemosynis, precibiisque nostris imprimisque iugi missarus crificio mitigari,est hoc dogma ita sacris cosrmatu literis,& Patru S. testimoniis de sensum, vi indignus Illyricus merito iudicadus, quo cuvllum verbulae eo com utemus. Nec hercule video, quid haec ista coaceruato faciat ad praesens institutu Probaturu se recepit Illyriciis esse in Papatu dissidia haeretica, esse de praecipuis Catholicae fidei articulis cotentiones. Ab hoc ille scopulo cursum desectes, dogmata recenset ea, de quibus nulla est theologis inter ipsos decertatio Tandem vero argumentationibus coronidem impositurus, ita Syllogizat: Sua cuiusque deuotio pia m&e suscepta est verus dei cultus. At quonia cum singuli suas quisq; priuatas habeat deuotiones,& eas plane contrarias:necesse est cotrarios esse sibiq; contradicetes cultus diuinos,& tot sensus pasiim,quot capita hominu. Quis ineptias has,puerilesq; in homine sene nς-nias 5 rideat merito Quid obstat,quo minus possint multi eo de deuotionis modo deum colere Quid vetat etia,currisi liceat diuerso,si tame omnes aeque eande observet analogia catholici fidei'Aliis Basilio aliis Augustino, aliis Hieronymo, aliis Bernardo placuit vitae institutis
128쪽
deuotionem exercere suam. Quid an ista illa diuersitas, contradictiones implicat in articulis fidei Ego vero modum deuotionis meae ecaliqua parte, hoc studio metior, ut queam anti logias vestras colligere, fraudes vestras releg re,' quas haereses siue nouas condidistis, siue refodistis veteres, pro virili mea impugnare,obterere,ac si possim, extirpare etiam. Num haec . in singulis diuersa ratio, eadem tamen colendi
Dei religio, quicquam potest unitati fidei nostrae praeiudicare Nihil prosecto Alia autem est ratio in iis reticis.Nam, sicut Aristoteles docet, qualis quisque est, taliari dicit Moperatur.
Cum porro, vos Lutheranos tales oporteat cus
se, qualis doctrina est vestra: cumque haec e contrariis pestiferisque sit conflata haeresibus quid mirum, si de contrariis semper certetis opinionibus, in nulla concordes: si omnia agatis hostiliter, nihil pacates si nec sacru vobis quicquam est, nec amicum, sed cuncta in mutuam directa perniciem Qualis Illyricus sit homo,doctrina, mentis character ostendit: quid patret, quid machinetur, cuncta deplorat Germania,dolet uniuersus orbis Christianorum. Illyricus tandem, ubi eiungedis Catholicorum dissidiis omnes colores consumpsit, ac pe nicillos fregit, inaneque studium animaduertit suum: ibi quemadmodumagni solent artifices, ut aliquado manu de tabula,epilogum adornat
129쪽
DEFENSIO atque fatetur esse quidem in Papatu maiorem,si apud suos concordia, sed ficticiam illa esse,non
veram,cuiusmodi inter Daemonas sit horu4nim nullus alteri infestus,cum de malum moliantur uniuersi. Eiusq; simulatae cocodiae adducit tantus orator causas quinque: Quaru prima
est,quod etia si in Papatu quodlibet regnum,
quaelibet etia ciuitas habeat peculiare idololatria,Sathanas tamen no concitet in his filia aduersiis matrem,sicut in vera Ecclesia Lutheranam intellige sit necesse fieri .Quasi Christus ea velit verae Ecclesiae nota es si filia de fide litiget aduersus matre,filius aduersus Patre:& non potius,ubi omnes idem sentiantri loquatur in Domino: Vbi duo aut tres congregati consen tiat de omni re,de omnibus Catholicae fidei articulis idem doceat,idem profiteantur. Atq; tam
lis consensus ubi est, ibi idololatria ait esse Illyricus,perinde ac soleat Catholics fidei consensio Idolor cultum parere. Illyricus hoc Vere quide,quod sit de doctrina catholicae fidei cocordia in Papatu: sed falso addit, esse fictitiam. Etenim esse inter catholicos vera stabilemque de ipsis christianae doctrinae articulis co sensionem,testatur, uniuersi christiani orbis unanime iudicium de approbata quatuor Ecclesiae doctorum Ambrosj,Augustini,Hieronymi,Gregorij doctrina auius compendio Petri Longobardi. Quae doctrina paucis tamen, qua S
130쪽
TRID ERI S A via. 66 Catholicus reiecit, sententiis exceptis adeo recepta est .approbata unanimi Catholiciorbis consensu. ut libri illi , quibus summam eius complexus est Sanctus Thomas Aquinas, in
Graecam conuersi linguam orientis consensionem meruerint. De eae remoniis quod do
ctrinae genus postules magis consentiens, tuam est ius canonicum Lutherus id combussit quidem,ratus idem facturos reliquos sed totius catholicae Ecclesiae authoritate,&receptum est,& viguit hactenus eiusdemque defensione stabit incolume, etiam inuitis cunctis Sectariorum gregibus. Secundum affert causam Illyricus, cur concordia de doctrina sit in Papatu, quoniam Episcopi non curent doceri populu, solis contenti caeremoniis. Friuolum id est, si uniuersos spectes, verum sane,si quosdam alij enim,quod doledum quidem, minus ea in parte sunt, quam debebant, diligentes Episcopi. Sed quid istud ad causam Negligunt doctri nam nonnulli: sunt igitur omnes in doctrina ficte concordes. Ita loqui didicerunt, quibus κακοσχολοιν is iιῆες, δυσορμιot Tertia causa est inquit quod omnes id credui esse veru, quod Rom. Pontifex veru esse definivit: planisque si . cui de Carbonario dici consueuit, qui a Satha na rogatus,quidnam crederet,resp5 disse illum, Ousd credit Ecclesia: Ac iteranti Sathanae,