Defensio Friderici Staphylii aduersus Philippum Melanthonem, Shuuenckfeldianum Longinum, Andream Musculum, Mat. Flacc. Illyricum, Iacobum Andream Shmidelinum, aedificatores Babylonicæ turris Martini Lutheri. Opus elegans, recèns natum atque editum

발행: 1560년

분량: 143페이지

출처: archive.org

분류: 범죄와 처벌

101쪽

D EFENSIO concilium uniuersa Ecclesiae Catholicae personam quasi repraesentare cum haec ipsa Ecclesia

sit magistro spiritu scilicet legitima fidelisque

scripturaru iurisque diuini interpres, quia nec addit substantiae diuini verbi quippiam , quod abesse oporteat, nec subtrahit, quod adesse necessario: cumque hoc praestet fidestiter,nec id solet negligere, quo rectius generales illi ex diui no iure derivati Canones singulis personis pro

diuersitate diuersorum casuum applicari possint, atque dispensari, quin etiam ex circunstantiis, quae circa substantiam diuini iuris versen tur, ius serme positiuum,4 ex hoc consimiles sanciat Canones:qui, sicuti communi catho licae Ecclesiae consensu sanciti sint atque recepti pro temporum locorumque opportunitate, sic queant eiusdem Catholicae Ecclesiae consensu mutari, queant deleri, queant reponi dis-

suntles atque diuersi. Qiijd hac in re haereticidissidia est 3 Est,inquis,ubi Canones matrimonium concedunt Sacerdotibus, ut dist. I. Nicaena Synodus: est contra, ut dist. r. Seruanda est igitur,ubi adimit penitus Nunquid contra ria haec non fiunt Diuersa sunt,fateor, & rei tiua opposita,non contraria quoniam matri-haonium non opponitur coelibatui tanquam ignis aquae nec priuatiua sunt,quonia non omnis homo natus est,ut sit coniunx:atque si se

necessario, nisi copularetur, eum aliqua parte

102쪽

FRIDERI S APHΥ. a sui priuari opporteret: Quod autem cum non 'ueniat, necessitas ducendae uxoris imponi debet nemini. Quare etiamsi ipsum matrimoniurres sacra est, planeque diuini iuris, nec, ne non sit, ulla hominum authoritas potest efficere certum tamen est, coniugium, non ratione ipsus, sed respectu personarum, esse adlaphorum, Ut liceat ducere, qui velit, qui nolit: hoc liberum esse, ut liceat non ducere. Eamque ob causam D. Paulus: Dico autem, inquit, coetibibus

αγαμοις δ viduis, ipsis bonum est, si maneant

sicut&ego. Hoc dat consilium Paulus, coeli batum suadens illud contra non continenti bus, Si non continent, inquit, ducant vel nubandi melius enim est nubere,quam Vri. Vtrunque esse bonum affirmat: sed alterum tamen altero se melius quoniam qui ducit, inquit,beneficit: qui non ducit, sicit melius. Idcirco&D. Gregorius NaZian renus coelibem vitae statum sic carmine celebrat. ρλβια αυγέων μιακαρωμ βιοsοι θεοτητο , OH πέλα καθαρους, σαμ αππυαε δε ι- Haec sane in utraque partem diuinitus concessa libertas,ex personarum circunstantiis praebuit necessitatem Ecclesiae, ut vigore iuris positivi sanciret de utriusque libertatis couenien

103쪽

D E FUSIO hac lege prorsus quia enim in neutronibertatis

genere vltimus finis poni deber, sed medi quispiam ad ultimum qui ducat, videlicet, ut carnali soboli procreandae seruiat connubium: spiritali, coelibatus. Hoc ex usu Ecclesia ponderans

circunstantias locorum, temporum, atque per sonarum, canones diuersos proposuit Graecis

Ecclesiis Morientalibus,propter eius gentis loci conditionem, concessit Nicaena Synodus coniugium,non ut omnes oporteat ducere, sed ut liceat, cui lubeat Latinis occidentalibusque Ecclesiis non concessir,quod hae fidei Catholicae constantia,& honestate sanctioris vitae semper Graecis plurimum praecellebanti quod item sese ultro obstrinxerant voto casti coelibatus: unded. N. Stephanus Papa ait, occidentali non Orientalis Ecclesia castitatis votum obtulit. Aliter se ori et alitim Ecclesiarum traditio habet, aliter huius Romanae Ecclesiae. Nam earum Sacerdotes, diaconi, aut subdiaconi in matrimonio copulantur. Istius autem Ecclesiae,vel Occidentalium Ecclesiarum, nullus Sacerdotum a

subdiacono,usque ad Episcopum, licentiam habet, coniugium sorti edi,&c. Cui libet Christianoru antequam vovit coelibis vitae castitatem,

licet ducere, si vir est, si scemina nubere: postea Vero, quam vovit, ut abstineat,necesse est At

qui huius positivi iuris Cano ne insinua se videtur D. Paulus,cu sic quaerit Alligatus uxo res

104쪽

Nerius ras dissolutionem. Solutus ab uxore Nequaera uxorem. Vtrobique libertatem proposuit D. Paulus, ut, si velis ducere, possis hoc honeste sacere, in nolis, possiis coelebs vivere. At vero tum amplius liberum esse non voluit,vi, cum duxeris, licitum sit ab uxore solui: ut, cum coelibem vitam vovisti,recte queas a coelibatu

solui copulari coniugio. Hic cum ita sint, Illyrice, quam tu hic distordiam fingis'quam haer feos notam aut schismatis inde collegisti'Videsne, quam ineptus iis in doctrina Canonuὶ quam temerarius in aliena Republica nouator quam strennuus recte dictorum calumniator Prius disce,quaeso,quam doceas prius experire, quam operire: ne,cum tu idcirco cineptus sis. nefarius,qui ad doces,quae no secisti,& facis, quae non didicisti unquam seducta multitudo scurrilem vanitatem secuta tuam in perpetuam ruinam secum trahat has miserabiles Germani e reliquias Decretum,inquis, quatuor modis censet animas defunctorum liberari, ut est causa II. q. r. Non aestimemuς,& in praesenti. Contraque, causi. 24 . 2. Mortuus nec solui posse, nec ligari. Hos canones vult Illyricus contrarios esse,

Mea de causa etiam aeque esse inter Catholicos, ac inter consession istas,haereticam discordiam. Sacrilegum quaeso hic animaduerte decipiendi studium Tria genera hominum sunt morietium:alij,qui citra moram, ut mortui sunt, coelo

105쪽

DEFENSIO excipitatur,Vt Apostoli,ut Euangelistae,ut martyres, similes,qui in vera fide per charitate operate excesserui hac vita:alij,qui indoetalis culpae nexu obiertit, quales sunt ethnici, Iudaei,h retici,&qui sine poenitentia vita duxerunt sagitiosam, nullis possunt ossiciis iuuari amphus: alij,qui tametsi in fide par charitate operate mi grarunt ex hac vita,tamen quia no expiarihi teporalium poenaru satisfactiones, illo in seculo Vt eas poenas satispati edo dependat,necesse est, nisi piis precibus iuuentur, ieiuniis,& elemosynis Ecclesiae. De hoc ultimo genere loqui Iur

decretum caus. 13. q. 2. de se cudo resp*ndet Gelasius Papa, causit . q. r.Nec nisi Moculis escutiret corporis: animi Illyricus,in margine glossam potuisset legere homo peruersius, nisi sciens Volensq; omnia peruertere conaretur. Na quida haeretici,inquit glossa, in ciuitate Constantino. postulauertit a Fausto Apostolicae sedis legato, ut venia sibi concedereti. nolebat tam corrigi de errore. Item petebat,quod haeretici,qui iam destincti fuerat,absoluerentur. Quare lega tus quaesiuit a Gelasio,vtru hoc esset faciendu . Respondit quod non, quia sub isto coelo nec ex eplum inueniri,ut remanetibus in errore Onia concedatur.Sic glossa: nec verius quicquam dici aut rectius potuisset. Pro his enim, qui velm haeresi moriuntur, vel in aliquo manifesto

mortiferoq; flagitio,cuius no poenituerit eos in hac

106쪽

hac vita,certum est nullas preces valere:cOtra que pro illis,qui in Catholica fide&vera poenitentia decesserint,valere vehementer, Ecclesia nunquam dubitauit. Iterum ne vides, quam

grandis sis, strigos a bestia

Dicit Illyricus,decreto sancitu, qudd, qui comunicet sub una specie, comittat sacrilegium,&hoc ex Potificio Canone putat se ibaturu, decon. dist.2.can. Coperimus .Pristigris illudit nos homo Illyricus. Canone, que citat veterator,node comunicae populari loqui, sed de peragedis diuinis Lacrificiis,&praecedentes sequentes Canones, qui solumodo de sacrificio missae decernut,testificatur. Ad Gelasiu Rom.Pont. scripserat, Maioricus Joanes Episcopi, esse sacerdotes quosda,qui inter sacrificandu, lota hostia Vescerentur, Calice abstineret:rescripsit Pontifex grade id esse sacrilegium,si,cu traque species ad planiore Dominicipastionis demostra tione sit necessaria in sacrificio missae, una specie sumi,altera repudiari. Quaeso te, o homo, si homo tamen es, qui vel udire possis,vel vitia tione,primu quid isthaec allegatio ad excusandas discordias vestras deinde quae unquam suit Graecis cu Latinis de utraque aut de altera specie contentio,siquideli unam porrigant populo,illi tramqueξNulla unquam, nisi Husso Luthero aut horibus Binas species sumit facri ficatis Sacerdos, unam accipit laicus, integrum

107쪽

DEMENS Io Christum uterque: quid hac in re periculi est

quod discordis venenum8Cur obtendis aut horitatem Pont.Gelasiserrori tuo,cum hic demis La,no de communione decretum ferat caneo nem terra non tulit hoc Illyrico impuriorem. Alij, inquit,alia habent Breuiaria, alia Missalia, alias Caelimonias. O grande nefas.Diuersi sunt Monachorum ordines. O irreconciliabilis discordia Ut mam nos Germani expenderemus,

quam admiranda Dei sapietia in hac rerum diuersitate recondita lateat Potuisset Deus omnes mortales ad unius certi hominis effigie crearedi voluisset cum tanta sit, cingeniorum, sacierum varietas, ut vix inter decem millia in- taenias duos,qui iacie eadem sint aut ingenio similes Cur aute Haec Dei infinitae virtutis laus est, identitatem seruare in specie, in indiuiduis diuersitatem,ut ex utriusque commixtione earum,quas creauit,rerum consistat persectio. Vna scriptura lacra cunctis est Catholicis, unus etia illius&Orthodoxus intellectus, unus magister, unus mediator homo Iesus Christ . Hae in V nitate propter varias locorum temporum personaruque circunstantias, insignis quaedam est diuersitas:quae sic virtutem matremae

lit, ut filias huius ex suggestu templi producat

xi solum,in curiam in singulas domos. Et hoc ς pressit Gregorius Nazianzenus suauissimoveri.

108쪽

σιvota γαρ Mὼρεισι μοναὶ Sιρτο F. Scilicet ut ex hac diuersitate diuersa emanaret iustitiae pmia,ex illa unitate comunis pChristui ustis catrix gratia agnosceretur. Sed hoc ei,que tu circusers Illyrice,spiritui ignotum, Mabsco-ditu est. Illud dicas velim, quonia diuersis linguis locuti legutur Apostoli: ideo ne discordes Monachorii variiquidem ordines sunt, sed de

Christus tamen: eadem scriptura, eadem des, eadem Sacrameta uniuersis. Alius se hoc modo

iugum Christi comodius portare posse credit,

alius illo, alius isto: cu omnibus eiusdem uniusserendi iugi, eadem sit mens, eadem voluntas. Ita quoque statuendum de Caeremoniis, de agendis, de breuiariis: in quibus omnibus unum est idemque corpus,vestitus diuersus quem ex consensu capitis pro commoditate su a,& decori totius corporis cuilibet membro, hoc est, cuiuis particulari Ecclesia Mordini, peculiare sumere licuit semper. Quare autem, inquis, contendunt hi, quod ordo suus praestet: illi contra, quod suus Quia homines sunt,de quibus recte dici potest,quod si negent se peccatum habere,

veritas in eis non habitet Luctatur enim&in monachis caro aduersus peccatum, spiritus aduersus carnem: atque ne succumbat spiritus, vincat caro,mundi illecebras disciplina mona

109쪽

DE FENSIO stica vitare student tametsi sic euitare plerique non possunt,quinetiam in id superbiae malum impingat nonnunquam, tregulam sui ordinis

meliorem esse glorientur,deterio rena alterius.

De Scholasticorum doctorum discordiis sibi

censuram,udicat homo ineptus, sumitque sibi delatis viris iudiciu, quos ne legit quidem vn, quam,tantum abest, ut quoquo modo recte intellexerit. Per occasione fortuito,opinor,aspectu,si quando voculam arripiunt isti homu cu-li,quam putent non sic dictam oportuisse,mox eam censura collisi cerebri sui feriunt. Ne auteego tempus inutiliter teram, ineptias stulti hominis cogar discutere, id ab eo eiu agito, no .

minatim nobis, tenuntiet, num audeat dicere, disiensiones eas,quas inter se dubio sensu exercent Scholastis doctores, esse de iure diuino, hoc est, vel de solidis membris Christianae doctrinae,vel de ipsis fidei Catholicae articulis Dan vero de capillaribus venis, subtilibusque illis&minutis intricatissimarum quaestionu spinis: an de iuris positi ui emergentibus casibus .Hisce positis diuini iuris lumani differentiis, quid erit difficultatis porro,quo minus discernere possimus,Vestrae ne potius,an scholasticoru doctorum disceptationes sint haereticae, sint errorum plenae,sint sedit isti ciuilium contentionu sa-mae atque faces Punctim de his,no eminus e litando,oportebat determinare metas. Ego Ve-

110쪽

FRIDERI STA PHY. 6ro,ne, quod praecise constituendum fuit, ambigue pronunciem, nec quod in specie tractandum,generatim, quas per transennas, tractasse videamato omnes Scholasticorum disceptatio nes, quasi ipsi inter sese dubio contrarioque sensu controuertunt,esse vel de casibus ad ius positiuu pertinentibus,vel deminutioribus theo

logicarum quaestionum spinetis, vel de his denique, de quibus adhuc nulla extent decreta Catholicae Ecclesian no autem de solidis Christianae doctrinae membris, non de ips fidei nostrae articulis,non de aliis quaestionibus per Ecclesiae

iudicium definitis. Huc prodi Mathia Illyrice: Hc, qui sis vir,ostende: hic,quid valeas, declara: hic etenim tibi, erede mihi, restabit insignis pro

te,sectaq; tua dicendi corona. Atqui vero dicis, Magistru sentetiaru lib. 2. dist.2 .S . 26. asierere, adeo hominis vires corruptas esse,ut nihil boni queat penitus ex libero arbitrio sicere,nisi De de nouo creet in illo nouuliberti arbitri u Lutherus,tametsi alias iniquus eratis durus e rΡetri Longobardi Scholasti corti doctorum, haud dubie tamen si istu homine Illyricu talia nugate audisset,exclamasset, Spectate ut se delirus asin in Theologia iactat. Ait homo, sui honoris publici oblitus,Magistru asprmare,

adeo corrupta natura esse, ut prorsius nihil habeat amplius liberi arbitri j post lapsum ci ista vesana Illyrica dementia ne somnianti quidem

SEARCH

MENU NAVIGATION