장음표시 사용
91쪽
DEFENSIO. Cur nunc secu .cum illud displicet, hoc placet Cum Lutherus negat esse superioritatem , cum subditis interdicit, ne praestent obedientia principibus,cum in militiam aduersus Turcam co- tribuere vetat, quid an ius diuinum non violat, qui resistendum docet magistratui' De Caere moniis vero, aliisque Ecclesiastici iuris negotiis, quia ad ius possitiuum pertinent, non scru pulose disquiram de dogmatibus autem articuli' fidei nunc potissimum qui adeo apud vos in dissensionis crimine versantur, ut nolitis,Velitis, non haeresin, sed infinitas haereses esse inter vos quemadmodum tu,& Gallus, ipsi duces inarienses ingenue fassi estis fateamini,necesse est:quandoquidem non solum earuhaeresium,quas contra Catholicos, verum etia, quas in vosmetipsos, sociosque vestros mutualite controuertitis,criminosa nomina extentpud antiquos scriptores: id quod me,quoties quandocunque necessarium fuerit, abunde demonstraturu polliceor si quidem tu, Gallus, &am Morphius,hic in publica consessione sus doctrinae,ille in libro hyppothesiu, affirmatis, non essedissentiones istas vestras verbaliace tamina: sed esse de ipsa Euangelij medulla, graues controuersias, Meiusmodi contraria, quae nullo modo possint conciliando palliari, sed eo tradictiones simpliciter,quae alterutrius par tis postulent condemnationem. Ita enim scribit
92쪽
bit Gallus in suis hyppothesibus vltimo solio:
Sunt inter nos non leuib. de reb dissensiones.
Sed de lege Euangelio, de iustificatione
bonis operibus, de sacramentis Vsiceremoniarum quae quidem coire simulque stare haud possimi, ut sunt, lex in templis docenda est de non est,iusticia nostra aut ipsa est dei essentia,
aut ipsius in nobis opus, aut imputatio obedie-tiae eius extra nos.Sanguis Christi neminem iustificat,in aduersans huic Pauli sententia. Per ipsius sanguinem iusti facti sumus Rom. . N mo sine bonis operibus salute adeptus est huic contrariu bona opera non sunt necessaria ad Lalutem. Denique Christus corporaliter in coena
adest promiscue a bonis malisque sumitur. Et Christus spiritaliter presens a bonis tantum
percipitur. Pleni sunt talium anathematum libri vestri, quibus aut vos alios damnatis haeresium,aut alii vos vicissim Vinarienses Principes nouem sectas, harumque singulas multarum haeresium reas proscribunt. Quae quidem sectae non modo vos damnant singulae, sed etiam sese ipse mutuo haereticas esse proclamant. Quod scelerum te, haeresiumque aut hore, ostendit schola vit tembergensis 'u'd tu contra in proximo libro Melanthonein Prouoco ad scripta vestra de his ludis edita: ac nisi decies crudeliora se rint in sese,quam hic recitantur a me, patiar ma
93쪽
DEFENSIO lx fidei notam mihi inuri: nec, si fortasse, qui vobis est mos, inficiari velitis, desunt vestri complures libri testes mutuae inter vos de haeresi damnationis Aduersus Goeppingensem Smi-
delinum si quis sorte scripturus est,colliget ista
de moribus concordiaque vostra suffragia publica Hoc in loco satis est,certo agnosci, vos
non de stipulis ausceno gladios stringere mectam de terminis,quam de possessione dominici agri, de ipsoque possessionis titulo sociale bellum gerere. Sit ergo id nunc a me responsum Illyrico,me una cum ipsis sancte rectoque sat ri,csse in Evangelicorum doctrina societate manifestas haereses, esse schismata, Mea horrenda ut ipsorum utar vocabulo quidem. Iam id restat,ut doceam di sensiones quidem Messe defuisse semper in Ecclesia: at quo nam modo/Nimirum aut de subtilibus illis theologorum disputationibus , quas inuestigandae veritatis
causa, Ecclesia non modo non damnat,sed prε- miis ornat etiam Daut de rerum quotidianarum
commertiis, ut de iurein possessione Ecclesiasticorum bonorum,de dignitatum gradibus, decollatione sacerdotiorum, aliisque generis eiu Ddem Oujs autem ita inhumanus ,rerumque est
humanarum imperitus, ut postulet ab Ecclesia, ne istis de rebus clerus inter se litiget, aut iure contendareLicitum enim id per se esse,scripturari. nos docuit. At si quis idem tamen si audu
94쪽
FRIDERI. ΤAPHY. 48 lenter, si quis seditiose, neglectae charitatis vitium est, non crimen haereseos. Quanquam Vero truque malum est, sed minus tamen, quod ad priuatos mores pertinet:maius, quod aduersus fidem committitur,quia ad uniuersos quodammodo redundat:eoque fit, ut hoc acriter radicitusque extirpandum sit,illud aliquando tolerandum propter infirmitatem peccantis personae. Huc spediant,primum lex Christi,ut qui Ecclesiam audire non velit, sit vobis tanquam Ethnicus despublicanus deinde illud Pauli, Haereticum vita. Et iterum Tollite malum Evobisci quia serpit haeresis tanquam gangrae naci serro est ignique eradicanda. Recte itaque censet Ecclesia, quando haeresis est violatio diuini iuris, poenam sequi opportere, Ut
haeretici igne concrementur, memoriaque eo rum una deleatur cum cinere. Quamobrem etsi exortae in Ecclesia haereses fuerunt semper, attamen, quoniam ab Ecclesia exierunt,de Ecclesia non fuerunt, abscidit illas veluti putrida atque contagiosa membra: non possunt itaque, postquam damnatae renunciantur, esse in
Ecclesia proprie dici. Quia enim cu una fides sit in Ecclesia, haeresis semper variis inter se discordiis diuisa,impossibile est,eritq; in aeternum Illyrico, comonstrare,vel ulla esse nunc, vel quodam fuisse in Ecclesia haeresin aue admodum igitur nego ullas haeresium discordias
95쪽
DEFENSIO esse apud nos:ita fateri vos oportet, esse in v
clesia multa prauorum morum i Zania' quae saepe de meo tuo, deque mutuis fraternae charditatis officiis,non derectitudine fidei,pariat graues contentiones: quas tolerari oportet cu,su
ditus euelli non possint. Hinc sane Mathia Illyricae responsionem in te meam ordiar primumque id quaero abs te, cum Barnabas dissentit a Paulo, aut Paulus Petro, quo de iure id fuerit dissidium ii de diuino aut defundamen to suit Maliquo articulo fidei, aut de re leuic la quapiam. Si de iure positiuo' nihil ad articulos fidei Barnabas Marcum voluit socium itineri' Paulus non voluit, quid haec dissensio ad articulos fide. Privatae aflectionis motus suit,
non commotio in landa meto fidei. Petrus cum esset Iudaeus, ii ueret ethnice, volebat ethni cos Iudaice vivere. Vidit errorem Paulus, restititque in faciem Petro. Qua de re fuit concertatio Non sane de iure diuino,sed de humano, hoc est, non de articulis fidei, non defundamento doctrinae disceptabant, vertim de vivendi ritibus,more ne Iudaeorum, an Ethnicorum
Christianis liceat vivere. Et quoniam de hisce
rebus externis nondum suerat communivn
uerta Ecclesiae consensu ius ullum positu ,peccauit quidem Petrus, at minus tamen , quὶm si iam positiuu extitisset Q vj admonitus deserrore Petrus, non dissoluit vinculum charitatis,
96쪽
nec caeterorum Apostolorum consensioni reluctatus est ulterius: unde manifesto cerni potest, Petrum schismatis rebellionisue crimen ullum commisisse, multo minus haereseos Oti Od au
te se Cyprianus opposuit piae admonitioni Romani Pontificis, quo affectu id secerit S Martyr, soli Deo cognitum est, quo ipsius cauta eventu . tempus patefecit. Errasse Cyprianum certum est,atque,si post declaratione pleni concilij, catholico christiani orbis iudicio non obtemperasset, in haereseos cesura incurris et pro
culdubio.De Anabaptizandis his, qui ab haere licis errant baptizati, dogma Cypriani ne Lutherus probauit quidem, cum recte damnatum id ab uniuersis viderit.Falso autem prorsus moreque suo Illyricus, cum ait Cyprianum disceptasse cu Cornelio de primatu:na D. C prian multis in locis primariae dignitat honore desert Rom. Ecclesiae,tan qua sed Apostolicae. D. Basilius sua ad Samotanas epistola conqueritur de litigatione Sacerdotum:&ad Clerum Caesa
riensem scribens,excusat nouos, quos introdu
xerat psalledi modulos: volumen de fracto spiritu abs se absolutum, concludens, praesentis Ecclesit statum describit, narratque illaru tem pestatum procellas. Oh d autem hae litigati nes clericorum de rebus positivo iuri subiectis, ad excusationem vestram haeresium olim concertarunt decollatione dignitatum inter se Sa-
97쪽
D E FENSIO cerdotes Samosatent: ergo haeretic: dissenso ne Lutheranorum etiam toleranda sunt: quasinos, quid exemplo demonstretur aliquando patratum,id nobis iure existimemus licere, qui dem in re dissimi lima Deplorant aeque Veteres ac recetiores theologi miseriam Ecclesiae Mases ictiones, damnant malos mores cleri, haereticorum sparsa Venena execrantur: quid igitur quoniam suerunt Ecclesiae semper cruenta ce
tamina cum sectariis vestrae discordiae eam ob causam non sunt haereticae Sic Illyrica diale-xis. Aristotelica hoc modo Ecclesia Catholica sundamentum veritatis est Veritatis autem sundamentum errorem nescit, haeresin non tolerat . Iure itaque iampridem vos,vestrasque discordes sectas damnauit, deuouit, eiecit soras Ecclesia. De Origenis doctrina, quamuis alij durius censerent, alij mitius, quo genere criminis damnanda fuerit, disceptatum esse, verum est, quis refellit 'Sed illud non verum, quod sub- indicat lacius, Chrysostomum, quia in Origenis fauorem propensior fuerit, defendisse eius errores, aut suscepisse ullo pacto Litem scimus suisse Romanis Pontis cibus cum Constantinopolitanis Patriarchis, utra sedes primaria si,utri altera debeat parere itemque sit ne RO' manus Pontifex iure diuino successor Petri, an
humano Quid quaeso hae quaestiones ad hae 'reses
98쪽
FRIDERI STA PHY. Oreses& discordias vestras Nemo theologorum
Vnquam, nemo iureconsultorum , ita insanivit,
ut, cum disceptatur, sit ne haec lis vel de humano iure,vel de diuino, hanc ipsam disceptationem, diceret esse haeresi, Frustra itaque,pror susque inepte haec dissidiorum exempla, quae iuris positivi Canonibus ciudicata in Ecclesia, direpta sunt, obtenduntur haeresium Lu- theranicarum extenuationi,in fraudem iuris diuini Fuit inter Augustinum & Hieronymum, non de aut horitate scripturi S. sed de versione, tum Graeca tum .Latina disputatiocidum hic Hebraicae linguae peritia confisus, translationes alioru negligere videretu milleque vicissim no uitatis studium reprehenderet in Hieronymo, vetustam r. senioru editionem laudaret, quod haec no incertis miraculis diuinitus agnoscere tur patefacta. Ea inter ad hos a pr claros Ecclesiae doctores, amica velitatio de versione, similibusque Ecclesiae negotiis, num habet ulla haereticidissensionis speciem Si omnis discordia haeresis est,quae natio,quae urbs, ius domus tandem, aut priuata familia,no erit haeretica' At est absurdum hoc, cu in Catholicae religionis fide non urbes modo, sed regna etiam sentes plu
rimae unanimes, concordesque,& sunt, erunt
semper in fide Catholis a. Postea vero Illyricus, quam fatis se frammiecisse causae sundametum putauit, quippe si si-
99쪽
E FENSIO miles inter Apostolos sancto R; patres, discor
dias, quales inter Luthera nos videt, esse persuadere conatus esset ad rem vult videri propius accedere trahitque in argumentum , quia sint non sollim singulis hominibus, sed Murbibus, prouitiis patroni peculiares, ut scilicet Marcus Venetis,sanctus Stant flaus Poloni Borosis sanetus Alberius: eaque de causa, cum Catholici tam diuersos sibi patronos accersant de tutela res, disii dere illos in doctrina Christiana religionis.Bella ne isthaec ratio est Catholicorualij Petrum Canisium malunt,alij Mathiam Ci-
tardum cocionantem audire,cum licet uterque in suo genere excellens sit, neuter tamen docet
ab adtero diuersum,nec catholici, qui vel hunc, vel illii libentius audi ut, idcirco discordes censebuntur. Alius Patauini medici opere uti mauult, alius Bononiensis, alius Salernitani, alius alterius: idcirco ne medica ars praua est, vel penitus sunt in arte sua medici discordes,vel aegrotantes de medicina dissentiunt'S. Vtrichum patronum colunt Augustani ciues, quia Euangelium Christi ea in urbe instaurauit,miraculis illustraui propagauit alio etiam Salisburgenses Contra,D.Ruberium,quod ipse suit in Alpibus illis primarius Euangeli Apostolus. Eadem de aliis rati, causa est. Sed quid inde dissi discolligis, demens Illyrice Addis prae-.terea istis ineptiis, ut vanitatem tuam cum pernicie
100쪽
FRIDERI AEΤΑPHΥ. Inicie religionis Christianae coniungas, homines omnem salutis suae fiduciam in Sanctorum Patrociniis illocare, eisque honores diuinos, qui soli Deo debeantur, tribuere. Sed verum istud non est, si igitiose, filioque criminaris omnium temporu Ecclesia. Quo honoris titulo iure invocentur Sanctorum suffragia, alio spectat, satisque est explicatum ab aliis, ego non disputabo nunc Hinc tandem accedit homo Sterquilinarius ad examen scilicet canonum, theologus nimirum , qui nullii unquam a quoquam
mortalium, quid Canon sit, audiuit, didicit nodicam. Quae autem ista est, o stultissime Flaci, arrogantia ρqua supra quam credi possit, superbia tua Nulla ullius hominis aetas satis esJe potest, ut scientiam Canonum mediocriter, quanta illa lit, queat perspicere: tantum abest, ut meliora eis proserre possit. Tanta est canonum inter ipsos consensio, tanque necessario cohaerens mutuo nexu disciplina, ut tu Illyrice
indignus sis, qui, quae illa,&quanta sit, debeas
cognoscere. Contraria reperiuntur sanctiones Ingens peccatum. Quibus autem in rebus' In eisne, quae sunt iuris diuini Auertat Deus prudentiores enim dedit Deus semper Ecclesiae suae oeconomos quam tale ut flagitium committerent. In illis igitur, quae iuris positivi Ita prorsus&recte quidem. Quia enim dubium non est ulli Christiano, Cecumenicum