Dissertationum ludicrarum et amoenitatum scriptores varii

발행: 1644년

분량: 685페이지

출처: archive.org

분류: 범죄와 처벌

241쪽

Quod in ne tibi commodum , omnem voluptatem praviat, id abigis, expellis, extermina. Proh Dii immo tales' non in telligitis, homines, cum lutum contemni tis , vos quidquid in terris bonum ut contemnere' non telligitis parentem Vestrum vos negligere, cum lutum negligitis mon venit in mentem, quae vestra fuerat creatio inde nati itis Dex qua materia conditi Formavit, inquit Moses, Gen. Σ, Meus hominem ex uno terra quanto sit te Lutum praestantius, quanto ipse lutosis inferior. Quid supra lutum ci stas tollis i quid exeris cornu, quid superb:s' x limo terrae creatu seq. Ecquid hoc intelligis ecquid conlideras: ecquid genit O-

rem tuum agnoscis quid aliud e , ex li

mo terrae, quam ex purgamento uti, cum mitto docuerimus , terram ii fui esse Lu

tum Iam tuum , homo ruperbissime, pa

rentem agnosces non aspernare, cujus ex genere prognatu es reverere, quod cibi vivendi causa fuit. Si te ipsum aliqti id exim mas, sit rerum generationem honestam est tibi persuades, si quid in orbe terrarum utile atque hone mina est credis, cur non id utilissimum honestillimum esse, a quo nata sint omnia , confiteta Nati sunt homines e luto , natae pecudes, natae arbore , nata frumenta , natum demque

242쪽

et 26 M. ANT MAIORACII

quicquid in terris invenitur. Et quisquam dubitabit id esse pretiosissimum diceres, quo sunt omnia quae pretiosa uiat ξ De luto

sumus, in luto vivimus, a luto pascimur,in lutum convertemur. Itaque nihil a scara beis in hac parte dii serimus, uanaen CX-cellentiam Luti non agnoscimus,lmo tanquam rem immundissimam repudiamus. Cur' quia falsa trabimur opiniose, neque recta animi ratione res definimus Acca teras res amplectimur : aurum, vestes,stumenta, pecunias. id genus caetera, magna cum diligentia conservamus qua de causan uia praesentem vidimus utilitatem essed unde sint haec omnia, quae tantopere diligimus, nemo considerat. Quid illud est, quod in arca centum clavibus clausum tam accurate servas i Lutum.

Quid est, quod in horreis tuis studiosissime congregas tutum. Quid in apothecis Ddoliis tam cupide custodis autum. In summa quicquid amas, qui couid amplecteris, quicquid observas,quo factus es, quo vestiris, quo pasceris,lutum est. I nunc illud improba , quo carere nullo modo possis nisi plane velis ex hac vita demigrare. Nam in te quidem nihil est luto praestantius , praeter animum generi humano Deorum munere datum: Qua lilonus suerit, atque omni virtutum genere cumula

243쪽

Mus M. 22Ztus, non dubium , quin divinus sit Heliae ac beatus; sin autem malus & sceleribus imbutus , non solum luto est in serio , sed et lana rerum infimarum omnium viliss mus abjectissimus. Reliqua omnia mutantur, , icillitudine quadam oriuntur intereunt, eamque mutationem 4I-cissitudinem omnem lutum eis: cit ouod

Philosophorum auctoritate, thysica

ratione S Divinae etiam Scriptura: testi

monio Acile comprobatur Quare iam profecto videtis , mittes , quem mihi

aditum ad uti laudes patefecerim , quam patentem campum habeam, in quo Plurimum exultare possi oratio. Sed i hi stagillatim omnia complecti, nec animus est, ne uellet, ego par essem nexi sustinendo. Nam quis persecte lutum exornare voluerit eum per singula, qua in orbe terrarum laudabilia reperiuntur, ire neceste est quam rem quis iam plane sit insanus, praestare se posse commode speret Itaque licet ea quae luto constant, maxima lauded gna esse videantur tamen ne nimium longa sumatur rati , pridi mittere Omnia constitui. Sed mehercle certo scio vos intelligere, Quirites quantum extiti laudibus absciderim possest enim argentum aurum celebrare , possim uniones Lemnas , quicquid ubique putatur Te pretio

244쪽

118 M. ANT MAIORAGII.

pretiosum , possem ipsos homines, omne genus animantium, possem herbas , segetes,arbores, omnia denique posi in inen comi oluti nominare cum Omnia, quem admodum antea diximus,ex eo promanarint sed me reprimam, malo enim ut veram aliquam uti laudem a me desideretis, quam salsam , afflictam esse existimetis. Quare lutum ipsum per se solum consideremus, cujus tam eximia virtus est , ut Deum etiam immortalem ad sese plurimum amandum alliciat. cd ne ortas se vestrum aliquis hoc esse maledictum aut convitium in Deum arbitretur , quod ab

eo lutum vehementer amari dixerim ejus

opinioni mihi satisfaciendum esse judico

cum ut nanc vos ab hoc errore liberem, tum ut etiam hac occasione luti virtutes,

quae jam in oblivionem plane concesserant tandem aliquando magis atque magis eminere atque apparere incipiant. Verum ad ea, quae dicturus sum, reficite quaeso animos vestros, Quiritem nova quaedam , lante hunc diem inaudita proferre in luccm moliorci sed mihi vestro erecto atque attento animo opus est si quid enim attentioni sorte remiseritis, nullo modo

fieri poterit , ut haec, quae jam aggredior diceres mysteria esse intelligatis. Nam proh Deum atque hominum fidem l non

245쪽

LvTI EN COMIUM. 22 sin mentem vobis venit, quanta res, quan

ti ponderis agatur Agitur de summa uti

ex immatione : id autem elus modi est, ut m hi omnino dici gravius, aut excogitari possit. Cum enim omnes sere mortales

immeritissimo Lutum odio prosequantur: uuamvis paucissimi sint qui, quos in

illud animo Deus, intellig. quid futurum putatis , si semel mammis hominum haec opinio prorsus insederit Lutum a Deo non diligi Quis enim illud exim sum esse credat, quod Deli, amare non videatura Quas non potius id viles abjectum putet quod a Deo reprobetur Quod si certussit mi argumentis, Lutum ci Deo diligi &caeteris Omnibus rebit S , Quae In terris creatae sunt, anteponi docueres: Quid erit cau-iae , cur non etiam nos id omnium rerum

excellentissimum iudicemus ' Iam igitur vos illud mitificum vestrae mentis ci menintendite; ego rem ipsam aggredior. Principio cum a Luto discessu in est, nihil in terris homine praestantius inveniri, nemo est qui dubitet . um etiam illud omnes boni

confitentur, hominem ex omnibus animantibus a Deo plurimum amari. Quod etiam ipsa nos ratio credere pene cogit.Vl- demus enim uete cunque in terra dignuntur, ad usum hominum omnia crear1: vade mus etiam ac sentimus, Dei providentiam in ho-

246쪽

13 M. ANT MAIORAGII in hominibus adjuvandis .custodiendis

semper excubare. Non ignoramus, a Deo proprium Filium, ut ab erroribus homines&ab aeternis suppliciis liberaret,e coelo demissum in vinculis ac verberibus , atque omni supplicio excruciatum, ac necatum

fuisse. Sed innumerabilia Dei sunt erga

homines summi amoris dicia cum praesertim etiam ad imaginem .similitudinem suam , ut sacra Literae testantur, eos cieare voluerit, uationis atque consilii

participes flecerit. Videamus igitur , ex qua materia Deus hoc anima , sui simile, ratione praeditum, providum, sagax acu talio, multiplex, memor, plenum consilii, quod maria, terras, coelum, mente at inecogitatione complestitu quod unum ex tot animantium generibus sibi ratione ac sapientia socium assumpsit videamus inquam ex qua Deus hoc anima materia finxerit. Credibile est , praestantissimum omnium animal ex ea materia, qua Deo maxime grata esset, conformatum suisse. Quid igitur ajunt sacra Literae unde sormatum hominem ab initio commemorant i Non ex argento , quod ad omnibus pretiosum aestimatur non ex auro, quod plurimi homines majore, quam Deum ipsum, mole prosequuntur mon ex sina

247쪽

id genus ut iis qui pretiolissimi creduli

tur sed ex limo terrae, hoc et luti flore. Quid amplius postii latis i Obsecro vos, Quirites , hoc Dei factum ob scum diligentius perpendites tum facilius statuetis, quantaluti sit excellentia. Deus optimus maximus, qua pro summa sua picuria,

rerum omnium natura S, etiam antequamea crearet, Optime noverat, qui facillime quid cuique pr siet, 3 exclusi illismi ediscernis, cum simile sibi, ratione ac lege so cium vellet animal ira cieare , tu talia ex omnibus rebus potissimum, git, ex quo formaret eum animantem , quem caeteris omnibus preficere stituerat. Cujus rei quid aliud in causa fuisse dicemus, praeterna Iriscam quandam uti praestantiam , quae Deum etiam ipsum ad se amandum allexerit Veniant nunc iri sores talus Orationis illud sanctissimi vatis atque Regis Davidas sal. m. interpretentur: De stercore erigens pauperem , ut collocet eum cum principibus, cum principibus populi

sui. Q ijd est quaeso, quod de stercore pauperem erigit Z quid est , quod cum cum principibus suas collocat 3 nisi quod luto

summopere delectatur eos plurimum diligit, quos omni studio curaque lutum observare videt ' Qtud hoc loco mihi respondebitis, o luti vituperatore. Huc, quaeso,

248쪽

13 M. ANT MAIORAGII quaeso, mecum in arenam descendite, conferte pedem vibrate tela, promite vestram illa in maledicam orationem. Quid prae-llantes, ut ajunt, a muro judicatis cur infixo aculo, Parthorum more, fugit i. cur in portu spernitis tempestatem 'Facile est acculare, nullo defendentes facile vituperare nullo contradicente. Huc adeste, si quid est in pectore roboris, sin me, Luto patrocinante, criminationes vestras exponite. Efficiam profecto, ut intelligatis, longe aliud esse , contra veritatem , ipsa praesente, disserere, quam ad ventos verba facere, Minnocenti nulla causa , nulla ratione maledicere. Cur enim, obsecro, Lutum improbati. Quo crimine damnatis ΘCui culpa Lutum assi ne judicatis 'Tacent, ora pallor albus occupat. Proh Dii immortale; tanta ne quemquam mentis caligine circumsundi ξ tantis erroribus excaecari 'it quod in primis Deus diligit, id audeat improbare quod praestantissimum esse Deus censet, id existimet esse vilissimum. Malum est , boni viri judicio non

acquiescere . pejus est , amici verum condemnare judicium, pessim tim vero,parentis sui sententiam optimam non admittere. Quid dicam , quantum tandem scelus existimandum sit' immortalis Dei judicium vituperares Sed sana querelarum sa

249쪽

L EN COMI M. 233tis. Id quod instituimus persequamur. Non enim in hac re solum amorem suum erga Lutum Deus indicavit, sed in aliis etiam quam plurimis , quas hoc tempore singulas,enumerare non necesse est. num tum aut alterum erga Lutum Divinae benevolentiae signum commemorabo, deinde ad

alia vertam orationem meam. Iam pluri

ma Dei filius ut in factis Historiis lagia

mus admiranda sua divinitatis indicia dederat, quotidie magis erga homines incredibilem amorem osten jebat dum alios da monibus oppresib liberaret, alios iam

vita filiactos a mortuis excitaret .surdis auditum mutis locutionem , aegrotis integram valetudinem redderet; sed illud etiam restare videbatur, ut in iominum pa-Ientem Lutum, aliquod benevolentia suae signum ostenderet. Ecce autem cum per quandam regionem iter tacereida Gm Inem ab ipso natali die caecum reperit, quem cum vidisset. venisse tempus ex summans, ut eundem se esse ostenderet, qui mundi initio genus humanum ex Luto formaverat, uti uti praestantiam omnibus notam saceret quid secti expuit in terram , irΟ-priis manabus lutum composuit , atque Oluto caeci illius oculos perunxit . quo facto, conseitim ille nunquam antea gustatum

videndi sensum accepit. Quis setur non intelli-

250쪽

intelligit, omnium hominum conservatorem Christum hoc suo acto declarasse, Luto nihil prorsu esse nobilius, ex quo

visum , sensuum omnium excellentissimum, reformavit 1lulta alia prius aegregia facinora gesserat,innumerabiles iarios morbos depulerat , nullo unquam pharmaco, nullis herbis, nulla arte medica

usus est, sermone tantum aut tactu morborum genus omne profligabat. Itaque raemini dubium esse potest, quin hunc etiam coecum, si voluisset, uno verbo sanare

potuisset. Cur igitur luto potissimum ejus oculos unxit Tanavit mon alia quidem ut opinor' de causa, nisi ut luti praestantiam atque nobilitatem indicaret, parentis sui , mortales admoneret. Quanto enim quis Luto parenti suo similior efficitur, tanto major atque beatior esse solet. Sed hoc obsecro mysterium, Quirites, liligenter advertite. Qua enim in re vera est ac summa felicitas tempe opinor in eo, si quis plurimum a Deo diligatur. Quis autem vehementius amatur a Deo, quam qui Luti naturam, quoad eius fieri potest imiratur, 'ui praeclare intelligit quantaecunque ei sunt accessiones. fortuna &dignitatis ex Luto se ad eas . scendisse , de non ita multo post ab ei ad Lutum se rediturum 3 Hoc est quod ubique Deus praecipit,

SEARCH

MENU NAVIGATION