De actionibus virtutis ex Sanctis Scripturis et patribus libri duo. Auctore Bernardino Rosignolio Vlmetano, Societatis Iesu theologo

발행: 1603년

분량: 462페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

211쪽

alii morbis saepe tentan tur. Tu sere bona semper es in si firma valetudinet. γFgrotasti pzricuis se aegrotauit Malius min5quainplurimi& mortui sunt, ita Conualui 7 sti. Adiuisti periculum capitis &fbrtunarum diueruiit 3 & alii, nec effugerunt, tu propulsasti-Quam multi ex felicibus infelices ex beatissimis facti sunt misertim aut aliqua sua culpa,aut occulto Dei consilio, aut inimicorum iniuria & impotentia; & tu eodem ac pristino si tu adhiic es,nihil aut minimum mutatusab ilIo,qui sieras,sortunatus,amicis charus, inimicos uel non,uel mitigatos habens.Occulta porro & incognita Diuina auts Angelica beneficia huiusmodi quam multa Deus bone Z ictus fulmine non sum, non percussu& tegulae aut marmorei lapidis casu, non rtuito iaculo petitus , non belluae aut bestiae cuiuspiam ferae morsit exim-Prouiso laceratus,rion cornu vulneratuS, non prostratus impetu, non plumbea glande ex selopeio temere displosa traiectus,non obrutus undis, non extinctus incendio, non peste consumptuS, leniqi a sexcentisvitae periculis immo ab infinitis procul absum, cum ea tametquotidie quolibet pun cho temporis immineant capiati ; quis dcpellit ista, quis auertit, cuius mun re toties sermamur superstites, & incolumes, quoties hisce periculis vita non adimitur 3 Dei videlicet optimi parentis summa cura,maxima prouidentia, propensissimae volutate. A e stat haec corporis & vitae mortalis, sint ualetudinis Bbsidia, & tuitiones, Divina certe & magna Dei beneficia. Sed si conferantur cum 'js, quae in animo μιν x. exic ua. Benedic aiebat David) anima mea Do-

212쪽

1nino,&omnia quae intra me sunt nomini sancto eius. Excitauit Satanas immoderatarum tuarum passionum impotentes motus,odi1,Inuidiae, S uperbiae, Libidinis, Iracundiae, Vindictae, Dirarum, Execrationum, Spiritu forteBlasphemiae aduersiis Deum, Diuo' i, De spera 'tioncm salutis Contemptum Virtutis, Oditian Obseruantiae, lyietatis, Religionis, Profligatae vit amorora, &alia hiiiusmodi, quς tela inimici ignea Vocat Apostolus, Epheta.&Iob prunasum ardorem Diaboli halitu ventilatum: Iota l. his te inquam commotionibus pulsauit Diabolus, nec conse is1st ecce magnum Dei beneficium;consensisti, sed illico resipuisti λ cccc alterum benescitum; non resipuisti, cohibuisti tamen motus animi .nc foraS cIumperent 3 & hoc beneficium csst non exiguum ; eruperunt quidem foras, sed intusape stitie, & cum ignominia &hoc est Diuinum beneficitim, exarseris etiam libidinubus, saturaueris animum, expleueris cupiditates tuas, teipstim ecthderis in omni intemperantia,at co ipfb tepore te momordit conscientia, te pupugit metus ξ &hoc est beneficium ; non consenuisti in sagitijs, tui te tandem puduit, poenituit praetcinae vitae,mutasti consiliunt, sana mentem rccepistiZ& hoc quantum est Diuinae misericordiis beneficium Z Esto etiam, perditus sis . nec ulla spes ostra datur, te tui dissimilem euasurum,an hoc est contemnendum benescium, quo te benignitas Dei expectat. α hac tanta patienua ac dissimulatione ad poenitentiam adducit Z Interiora & illa magis sunt;

antequam in siccius rueres, quoties te retinuit DeuS ITunc metur uocanS, nunc pudore; Cum manus dedisti, acdecimisti te tam crudeli Domino mancipam,

. . ' Cc a quoties

213쪽

Lib. I. Reg. 1O.

quotieS ne quo coeperas, pergeres impedivit, quota semit occasiones quot certas spes tuas fefellit, quibtis te interim tenebris circumfusum aflixit, molestijs animi vexationibusque vertauit, rurbauit anxietesibus cori ἀ-

xit itinoris aculci consbitatiς stimulis texagitauici quae

salutaria documenta non tibi inieci tin mentem , ut ad ea expcrgisceretis uel i iuri illSὸ Maiorum iam nita aequae lium exempla, sceleratorum S tin similium exitus repentinoS, infelices, miserandos, tuum i pilim imum accori eccatis ut erat, obnutuin, quibus non concussit moeroris,doloris immo dc amoris motibusῖ morbum illum peri culosum, quo pene cxtinctias es , D euSimmi sit, Vt tu ex animo morbum peccati longe periculosio-rzm depelleres. Alio tempore venisti in apertum illud vitae discrimen. atq; ut aiebat Davidὶ eo uentum erat, ut Uno tantum gradu tu, morsq; diuideremini, eripuit te ex illo Deus, ut ipse te ex salutas aeternae discriminC, ac tyrannide Satan ἴ quantocytis eriperes,& cum tu scσlera sceleribus cumulares, nihilq; te uno in Deum esset ingratius tunc te tanquam obsequentem piumq: remunerans, noui, bCnziWiJS, hominum gratia, gloria

adauxit, ut quem a flagitiis non abstrax crat supplicijiciatus, pudoret saltem suffunderent insolita in indignissimum hominem col lata Diuinitus munera. AC si se ita cum inimicis gerit Ucus, quem se praestabit amicist Ab his ut amouet peccandi voluntatem , sic tapisti me eosdem abstrahit ab omnibus peccandi occasionibus, quippe, quos adstringit Sc quidem libuntes leglabus continuae disciplinae. Quod si interdum ex oceasione tentatione aliqua pullari perinittit, ea amni firmita

214쪽

treos sic τ' orat ut confligant quidelm cum hoste, sed de hoste gloriosὰ triumphent. Solicitatus ad adulteri u Gen 1,. opportunitate Pi x sentit lima Ioseph a Domina ; ad i.Ree.,ε. itiortem adserendam inimico Sauli,quem comitatu destiuirum . Oppiae uin'semia' ante pedes suos possitum intuethainruauid; S. Beriaardus ab hospita , S. T homas Aquinas a muliere impudica remotis arbitris ad facinus', non solum non vitai sunt, sed ipsi aduersarios ita uderimz; ircgeruntq; ut ad eandem periclitationem sero admodum ac fortasse nunquam postea cum ijsderedierit Satanas , si quidem ut ait Cassianus, retorquC- Col. 7.tur in Daemones illa confusio, quae nos manebat, si ab ipsis suissemus elisi, secundum illud:Caput circuituS co Psal. 33

rum,labor labiorum ipsorum opcriet eos. Et, Conuer- Psal. . itetur dolor eius in caput eius. Et,Captio quam abscon- Psal.3

die, apprehendat eum. Id facit Deus aucrtendo mala a suis, at quae in eoru animOS congerit bonaZquot mentis illustrationcs subitas, diuturnas ad se, ad Deum cognoscendum, ad Sacras literas percipiendas, ad rerum spiritualium arcana quaelibet peruclliganda,ad iuuandos proximosZQtiam sanctis cogitationibus, & spiritualium voluptatum illecebriS mentes voluntatesq; corum ad se allicit, trahit, sustentat, facultatum internarum vir S corroboIat,copletZEt si ad tempus aut ipse languefacit,ut probet sine

Vll o eorum crimine, aut ad aliquam expiandam cui falanguere permittit, quam cito ac liberaliter eos revisit, recreat suae praesentiae solatio, amplcetitur, ac stringit charitatis vinculis, suauisti mi amotis sui osculis mulceti Uehiq; , nunquam non exercet suos utiliter Deus,

215쪽

fectionis progressiones in dies imiores saciant. Ad lite siquidem capita duo reuocat David haeCaduersus San- istos Diuinae charitatis &rectionis. ossicia. Benedicani naa thea Dominb;Qui replet i5 bonis desideria tuum. Ecce primum. Renovabitur Vt, Aquila iuuentus tua,

, Haec eo pertinent, Vt intelligamus quam multas , quam proximas occasiones amandi Deum extra,ade

que magis intra nos ipsos habeamus. Vt qaed enim nobis benefacit Deus, nisi ut beheficijs con ciliatos sibi perpetuo in amore coniungat3 At inquis mercenarius est nuiusmodi amor, & amare Deum propter seipsum, multo optabilius est longeq; persectius. ita quidem certe,nihilo minus sanctus est etiam amor hic; & quando nos plerumq; ij sumus, qui non nisi utilitatibus nostris

ducimur , magnum Diuinae benignitatis munuS est, quod se Deus ad hominis genium, natu neque nostrae propensionem accommodet, gratumque& acceptum habeat cum qualicunq; ratione, etiam si commodis &uoluptatibus ad illum trahimur Propono tamen breuiter occasiones quattuor amadi Deum propter se Prima est hςc ipsa qua Deum diligimus ut in nos beneficum. Est is amor gradus ad amandum Deum propter seipsum, etiam si nobis nihil hactenus praestitisset. nec praestaturus esset aliquando. Purga amorem, dicebat S. Augustinus, & aquam fluentem in Cloacam, conuerte ad hortum. Sic dicamus nos, &purgemuS amorem nostrum in Deum, non quidem aliqua foeculema impuritate, neq; enim est ut dixi vitios

216쪽

prij boni cupiditate, verum sola Dei bonitate & pulchritudine. Vin .n. taliamori tuo dicit idem riter, si la Ρs... vel suspicatis aliquid pulchrius, quam est ille, a quo est omne pulchrum . o loco cum quaereret, cur Psalmus qui est de sponsi pulchritudine, scribitur enim in eo: Speciosus se a praesiijs hominum;&, Specie tua, Bc pulchritudine tua inscriptus esset in intellectu filijs

Chore, resia det, ut haec fides nostra qua purgamur, adinvisibilia praeparetur, hoc est, quod in intellectu Elijs Chore facta sunt omnia ista, ut sciresaerentur sanctis ipsa quae habebant. dc traheretur 5: ipsa tilia temporalis , Ut non propter haec ipsi temporalia colcrent

ipsum aeternum, sed amore illius casto toletarent haec omnia, quae pro tempore paterentur. Propterea quia intellexerunt, dicunt, haec omnia Venerunt super noS, nec obliti sumus te. Amemus igitur initio DCum tanquam beneficiarij, cum qui estuse adeo de nobis bene- meritus cst, δί quotidie bene incretur, ac in omnCm aeternitatem bene merebitur 1, procCdente autem spirituali aetate,amorem hunc quacunq; beneficiaria ratione exuamus, diligamus' i s ontem bonorum omnium diuinam ipsam per sic se summe colendam & obseruandam bonitatem. Secunda Occasio amoris Dei per seipsum, est, cum secvnd-- cogitatur, aut nominatur a nobis De , Ut Deus est,uentutqun mete aut c5memoratur illa attributa Dei,quae dicimus ab luta, quia eorum conceptione notion ve nullus ad res creatas respectus includitun, qualia sui Maiestas,Potestas,& vis infiniia,Sapientia, Bonitas,l mmensitas,

217쪽

mensitas, SimplicitaS omnis prorsus concretionis e pers, Infinitas, deniq; omnis Perfectio . quam vocant prosolo Theolom simpliciter, &qtiae ex S. Anselmi descriniici viii. nc receptillima, eaeit, quae melior Cit ipsa, quam non ipsa. Cuius rationis est hoc ipsum nomen D E U S. si quae sunt alia tam Latin a quam Greca, & cuiusuis at i rius linguae nomina Dei, quae affecta non sirit aut relatiua; quale certe est apud Hebreos bacratissimum NomeTctagrammaton. Et, Ego sum, qui sum.&,Qui est. Si-UC Grcce jM, . Haec quia reserunt ac obiiciuii t nobis Deum uti est per se, ex citant etiam amor In cum recogitantur exutu Omnia alia re, Ut affectione, qua Deus non sit,aut ad ipsam Diuinitatem non attingat per se, amorem inquam quo diligamus I eum, uti Deus est, Omnipotentem, Sapientis imaum, Optimum, immensum,&Ιnfinitum, Perfectissimum, de quo nihil excogitari possit maius aut melius, qualis prorsus ipsissimus

est in se,& supra omnem creatam capacitatem cuiuscuque mentis adhuc infinite persectior, maior 'mclior,&sortesaunc amoris actum &in Deum obseruantiae Pses. 1 Datiid induerat, cum dixit: Deus meuS es tu, quoniam Psal. 3. bonorum meorum non eges &, Quis sicut Dominus Psal. 34. Deus noster 3 Et Vacate , dc uidete , quoniam ego sum' Deus.&, cum frequenter admodum in ore habet illud: 1 i,..is. Quis simi lis tibiὶ Isaias etiam: Cui similem fecistis DeuIsaias. s. aut quam imaginem ponetis cit Idem Angeli, Sanctus,

Tertia Occasio amoris huius perpurgatissimi, est

ipse Dei A mor in homines; amauit eniin Deus homi I0δη-3- ipse prior,iri ait S. Ioannes;amauit teste Apostolo: . Cum

218쪽

Cum inlinici essemus: amauit, Sc vi amoris impulse ad demerendum & Ornandum hominem ea Cxcogitauit, S secit,quae solus Diuitriis amor inuenire potuit, solus exhibere. Amauit postremo homunciones vilissimos, iridignissimos,&quos ingratissimos fore non ignorabat; an non maxime Vacuus es purus est hic amor, ab omni suspicione utilitatis&commodi ξ an non maxime voluntarius,& ad quem nihil induxerit,autanduc re potuerit Deum, nisi semet Deus ipsc pro sua insita, inexhausta, infinita bonitate Θ l 'cinum castissimus est hic amor, purissimus, Divinissimus, quo hominem amat Deus, ut amat, di non nisi Dcus sic amasset. Iarta Occasio est rario anaicitiae, quae I eo est cuhominibus:Scriptum est enim in Sacris literis, Viros fi- sa ndeles & bonos participes saetos esse amicitiae' Des. Et Ioan. a s. Christus non solum amicos nominauis Apostolos,sed cur eos amicos haberet,explicauit: ia inquit, omnia quae audiui a Patre meo,nota seci uobis. Nec arcana c5- municauit. solum Deus, sed Filiti ipsem,& cum eo omnia simul nobis M. it. Potimnaec Dei amicitiaerga homines gratuita prorsas est, ea enim nos diligi t Deus ad nostra commoda, non ad sua. Quare si nos in hoc Amore Deo no respondemus, quae inter Deum nosq; est amicitia ex nostra parte sine dubio claudicat. Am mus igitur Deum, quia per se maxime amabilis est, illudq; spretemus unum semper, ut eius fiat voluntas in nobis, & quando idem uelle ac nolle cum illo nobis eL se debet, ne optemus ad nostram v luntatem Diuina flecti,sed nostram Diuinae in rebus omnibus libentissime subsiciamus, hocq; ante omnia velle Velimus, ama-

219쪽

potest si nulla in nos manasset nec manaret a Deo Vtilitas, nec ulla speranda sit inquam, maneat tamen illud ac fixum sit animo, Deum semper amandi atq; colendi quanto maximo, purissimoq, possimus amor , ac obseruantiae; idq; tum maxime praestemus, cum mentem

subit haec tam sanctae amicitiae sacrosancta Lex, Amicus propter se amandus. Haecli de Occasionibus Charitatis in Deum satis s1nta 'Amoris is Deum Chrinum Dominum exercem

di occasiones, Indicia s exempla Caput a X.

Aximtim omnium certissimumq; Indiciu Amoris nostri in Deum, est,cum ita Deudiligimus, quemadmodum Christus Dominus Patre nos'; dilexit, quo sane am re flaVare etiam nos oportet aduersus cundem Christuna, cur enim separemus amore, quos eadem Diuintii, o iugitZQua de re rota luculeter dc pie S. Bernardus sic in C.R scripsit: Diseeo Christiane a Christo, quemadmodum diligas Christum. Diis amare dulciter, amaye prudente amare sertiter. Dulciter, ne illecti,prudenter,ne dccepti, sortiter, nz oppress1 ab amore Domini meri mur. Ne mundi gloria seu carnis voluptatibus abducaris,duIcestat tibi prae his sapientia Christus. Ne seduc ris spiritu mendacij & erroris, luce at tibi veritas ChrGstus. Ne aduersitatibus fatigeris, consertet te Virtu Dei Christus. Zelum tuum inflammet charitas,infor-

dus Christus Domi

220쪽

P R I M V s. EG met scientia, firmet constantia, sit semidus, sit circum- speetus, sit inuictus. Nec temporem habeat, nec careat discretione, nec timidus sit. Et vide, ne sorte tria ista& in lege tradita suerint, licente Deo Diti s Dominu Deutisa

Deum ex toto corde tuo, ex tota anima tua, & ex tota

virtute tha: Mihi videtv r amor quidem cordis, ad gelu ruendam pertinere astectionis;animae uero amor ad inustriam seu iudicium rationis: Virtutis autem dilectio ad animi posse referri costantiam vel vigorem. Dilige ergo Dominum Deum tuum toto & pleno cordis ane ,dilige tota rationis Vigilantia & circunspectione,dilige & tota virtute,Vt nec mori pro eius amore pertime scas, sicut scriptum em Quia sortis est ut mors dilectio, dura sicut infernus aemulatio. sit suavis & dulcis asse-ctui tuo Dominus lesus contra male utiq; dulces vitae icarnalis illecebras,& vincat dulcedo dulcedinem. sit nihilo minus intellectui praeuia lux,& dux ration sit etiassertis & constans amor tuus, nec cedens terroribuS nccsuccumbens laboribus.Ergo amemus assectuose, circii t 'specte, & valide, scientes amorem cordis quem assc-

bolum dicimus, absq; eo qui dicitur animae, dulcem quidem, sed uetibilem, istiun vero absq; illo qui virtutis est, rationabilem csse, sed fragilem. Haec S. Bernatadus quae explicat exemplis Euangelicis late. Amorem autem Christi talem stiisse qualem descripsit hactenus,

ante ostenderat, ac prceterea nos ad eum imitandum inuitauerat: & nos afferimus postea, cum de charitate

in proximum disserurnis. Esse vcris Christum Dominu amoris nostri exemplar, nemo dubitat; si enim reliquarum omnium Virtutum idea & Regula, ad quam nos C d 1 ipsos '

SEARCH

MENU NAVIGATION