장음표시 사용
111쪽
ptias sine hoc itisto consensu initas, infelices esse, ut quae sint a Deo maledictae iam natae. Praetereo qu6d apud honestas Gentes, qui sine consensu parentum Vel duxerunt vel nupserunt, meruerint abdica tione Simo Terentianus parat abdicationem,patris nomen recusans, quod Pamphilus clam ipso duxisse
Ciam ni minii i md tendunt consensum liberorum de nuptiis non poste irritum fieri reluctantibus par - , . Trentibus, alsum esse vel hinc couincitur.Deus ne sibi quidem vel unius duntaxat diei ieiunium filijSfami - s. o. . liasio uere, nescio patre, permisit, neq; gratum,sVO- - tuissent, hal ire volitit, icilicet probet, ut filia incon sulto patre patris potestate exemta, addicat se cons inubio alieno viro, ut iam relicto patre inuito , una sit cum illo caro Etsi autem non licet liberis citra parentum autoritatem nuptias contrahere, tamen parentes nullo pacto debent cogere liberos ad nuptias quas oderunt, sed illorum consensum quaerere, Ut Genes et . rogatur puellae consensus. VocemuS, in quiunt, puellam,&quaeramus os eius. Sit ergo talis temperatura Ut nec maiorum spernatur autoritas, nec liberis pereat sua libertas.
Debet praeterea legitimus cosensus esse liber, idq:&iudicio ioluntate. Iudicio quidem Vt qui consentit ano iudicio, sine errore hoc faciat. Nam qui errat
112쪽
errat, iudicio fallitur Qui fallitur iudicio, non pure
consentit: Qui non pure consentit, non vere promit' tit. Quicquid enim impedit causam, impedit etiam cffectum. Voluntate vero, ut quod sano iudicio probatum est, libera Voluntate, eaque pura monturbata affectibus, approbetur. Non est igitur liber consensus, cum vel impuberes, vel furiosi spondent nuptias, neq; cum quis coeco amore lino captus contrahit, multo minus, cum qui in aliena potestatecst , autoritate: minis eorum, in quorum potestate est, cogitur. Hinc regula Sponsalia, per vim
Oportet etiam legitimum consensum esse plenum, idque ruerbis utrinq;, repromissione mutua Ver ba careant omni fuco, sint clara&perspicua Si autem conditio additur, sit honesta, grauis, utilis Futi les conditiones procul absint a Christianorum pactis. Promissio siquidem nuptiarum, vel est simplex absoluta, vel habet conditionem annexam Sina plexin absolutus consensus alias fit promissione nuda, alias data arrha, alias annulo firmatur, interdum iuramentum accedit, quod tamen non facit nouam obligationem, sed factam confirmat Promissio quae habet conditionem annexam, Variat pro diuersitate conditionis. Est autem conditio honesta vel inhon sta. Si honesta fuerit conditio, stante conditione, stat
obligatio, promisso, nisi impedimentum iustumilucruenerit. Si inhonesta fuerit conditio, pro nulla
113쪽
est habenda Procul enim abesse ab ordinatione Dei oportet inhonestas aurpes conditiones.
Postremo requiritur,ut consensus sit sincerus, hoc est, purus, sine omni dolo fraude, ne alter alte rum circumueniat mendacio, laetet iactantia Nanis promissionibus. Nam retecta fraude vel disce ditur turpiter a pactione, vel nuptiae si secutae fuerint, erunt insuaues, tota vita iniucunda molesta. Nunquam enim commoda, ex tui animi sententia Uteris ea, quam tu ad te fraude pellexeris Natura enim eum a quo sumus falsi, ut hostem odimus, nihilque humano ingenio invisius, quam frustrari spe atque expectatione tanquam debito . Huc refero conditiones tacitas inter honestas personas , videlicet integritatis seruatae, fidei coniugalis seruandae, quae non eXprimuntur verbis sinistrae suspicionis, aut mali ominis vitandi gratia.
114쪽
nam dicit fur, Una caro est intelligenda. Porro caro hominem significat, Vtrumq; e Hebrari sermonis proprietate itaq; qui prius duo erant homines conglutinati matrimonio, fiuntinus. Haec Vnio coniugum,
in prima coniugij institutione pulcherrime pingitur, ad quam picturam pios coniuges aspicere Oportet,
ut recte de vinculo coniugali cogitent. Quemadmodum enim' da minus est conditus, i eius lateres inata est emina, tanquam pars eius 4 postea rursus a Deo per nuptias coniuncti sunt ita mas foemina contrahentes in Unam carnem tanquam in Vnu
Adamum coalescunt, ut iam non ut duo ed veluti, nus homo censeantur. Ex quo sequitur, tanta mariti& uxoris in coniugio esse necessitudinem, quanta poterit si maXima, adeo ut necesssitudinem, quae est inter paretes liberos longe superet. Siquide unam carnem in coniugio fieri , est summa uniri animorum corporum conivninione Aristoteles ex sententia Pythagorae amicum definitisse cui l alterum ipsum. Sed Deus coiugem definit esse cui l eundem ipsum. Est proinde duplex unio coniugum honestorum, Una
animorum, altera corporum. Quemadmodum enim
animorum cs p sensus legitimus ex duobus animis v-num reddit ita corporum legitima coniunctio ex duob. corporib. Vnum esticit. Etsi aut ex hac unione aequalitas coniugum quodammodo concluditur tamen pares non sunt, nisi impar sit viro foemina: Que admodum festiue lusit Martialis Epigrammate: His rior matronasu it, Sexte, marito, Non alitersunt femina
miri pares. Porro cium Paulus a firmat, eum qui adhaeret sco
115쪽
adducit verba ex Genesi, de prima coniugi institu tione Et erunt duo in carnem unam, non Vult fornicarium concubitum aequare cum coniugali copula, quae est ordinatio Dei edium ut laorrcndam confusionem ordinis diuini, inuecta a diabolo, damnat. Etsi autem commixtio scortatoris scorti , Unam carnem facit , si similitudinem mixtionis corporum Olummodo attendimus tamen in coniugio cogita laus longe diuersissimari animorum corporum copulatio, ut quae a Deo sit, Deo placeat, naturae congruat, legibus approbetur, Ut bona Dei ordinatio societas sancta I aulus ergo in cofusionem Christi norum, qui scortationem sectabantur, ita loquitur. Caeterum ex hac coniugi forma quinq; concluduntur hypotheses, quarum explicatio, multum c6- iugi excellentiam: dignitatem commendat: illustrat.
Vir ωvXor una caro sunt igitur necessitudo inter virum cognatas Xoris, inter V Xorem cognatos Viri, maxima est. Tantum enim vinculum est coniugalis unio, ut alter in alterum se transferat . alter cum alter totus cohaereat, quasi eiusdem substantiae particeps. Hinc est quod iubeamur lege Dei, non minus abstinere a cognatis coniugum, quam a proprijs Coniuges enim iam sint Vna caro, qui attingit matrem, aut sorore in aut filiam Uxoris suae, pro Ximam carnis suae attingit,&inc Est tam comunittit. o
la autem animorum coniunctio , quae spiritualis est vel
116쪽
cst vel maXima, lamor quantiimuis ardens non impedit contractum coniugalem cum hominibus quibus uis. Necesse est igitur coniunctionem maris iceminae maximam esse . Proinde admoneat haec, ni coniuges mutuae necessitudinis,Vt cogitent eam quamlibet aliam vel maximam superare.
Vir mulier sunt una caro , Ergo ius corporum aequale est utriusq; in alterius corpus . Vinculum g tur hoc coniugale facit, Vt neuter coniugum ius sui corporis habeat, sed alter alterius. Quod non fit vinculo cuiusuis alterius necessitudinis.Ita enim Paulus ait Maritus sui corporis potestatem non habet, sed mulier, mulier sui corporis potestatem non habet, sed vir. Quares Quia utrumque est alterius ,
utrunque estinum. Est enim corpus VXoris, corpus viri, corpus Viri, corpus VXOriS, Vtrumque num corpus . Debet ergo vir uxori debitam bene uolentiam reddere, similiter rugo viro. Haec debita beneuolentia est corporum usus mutuus in coniugio. Ex hac hypothesi sequitur, polygamiam la-dulterium cum lege naturae pugnare.
Vir&vxor sunt una caro, Igitur firmissimum insolubile oportet esse coniugale vinculum Dominus interrogatus de diuortijs, cx hac unione masculi& foeminae in Unam carnem, non soluendum esse co- iugium
117쪽
iugium respondet Erunt inquit, duo in Unam carnent. Item: Qtlod Dominus coniunxit, homo ne separet. Hic Dominus non negat vinculum coniugale solui posse, sed solummodo de officio mariti contra leuitatem Iudaeorum, qui quavis de causa diuortia fecerunt, loquitur. Prohibet enim ne maritus sol uat, quod Deus coniunxit, neue homo qui alteri homini foedere coniugali iunctus est, adulterio diuidat se ab eo, cui iunXit se connubio, aut ullam ob causam ab ij ciat carnem suam, contra Dei mandatum. Concluditur autem breuissime responsum Christi hoc modo Coniuges sunt una caro ex Dei ordinatione: Igitur vinculum coniugi debet a vobis haberi sacrosanctum inuiolabile. Proinde non debet maritus quamlibet ob causam uxorem dimittere, dato illi libello repudij. Haec vera est sententia responsionis Domini, qui non loquitur de homine iudice, Vice Dei in iudicando fungente,&puniente ordinis di uini confusionem, sed de homine, qui alteri vinculo coniugi iunctus est, ne ipse soluat vinculum, quod Deus vult esse insolubile. Verum clim alteruter co- iugum discedit a matrimoni lege, contra ordinationem Dei peccat soluit quod Deus solui prohibuit. Porro qui ex dicto Domini contendunt, Vinculum coniugi in dissolubile esse actu, non discernunt inter praecepta Dei decreta Dei. Praecepta Dei viola ab hominibus possunt Decreta autem Dei nunquaab hominibus mutabuntur. Praeceptum est, non Occides Hoc praeceptum saepe Violatur contra mi voluntatem, qui non praecipit, nisii quod vult fieri. Sic hoc
118쪽
hoc loco, homo ne separet, praeceptum est, quod tri stilliinae ab hominib. violatur. Nam sit decretum esset, mutari no pollet, ne ab ipso quidem Deo, qui mutabilis non est, neq; ab homine, qui decreta mutare nopotest. Quis enim Voliintati eius restitit Verum ne quid dubi auditoribus relinquatur de dictoDomini, quod dicimus esse non decernentis, sed prohibentis, quaestionem phari orum cum responso Dominico
feramus. Pharisaeri itaq; tentates Dominum quaerunt, num liceat dimittere Uxorem quamuis ob causam. Ad hanc interrogationem Dominus ex forma con
iugij respondet hoc modo An non, inquit, legistis, quod qui fucit hominem, masculum& foemina fecit cos. Hinc inferte modo instituti coniugij Propterea relinquet homo patrem matre, agglutinabitur uxori suae, d qui duo erat, erunt in Unam carnem, hoc est, fient denuo una caro ieiunus homo, VcVnus ab initio creatus erat, ut esset videlicet signu copulae coniugalis in tota posteritate. Ex hoc fundamento, ex hac conclusione infert Dominus praeceptum, quod opponit leuitati Iudaeorum, qui quamlibet ob causam suas abiecerunt uxores , ait: Quod ergo Deus coniunxit , homine separet, μη χωριζέτω, laoc est, Quia Deus co iunxit coniuges,& vult eos manere
coitinctos,ego praecipio vobis, ne quis separet, quod Deus vult unum manere. Quod si quis fecerit, siue leuitate, siue malit 4, absq, iusta causa, in Deum peccat. Cum igitur unio separatio inter se pugnant,&coniuges sunt unum, igitur non sunt separandi. Hinc patet, quod proposuimus, vinculum coniugale ex ordinatione& mandato Dei esse in dissolubile. Huc
120쪽
Tria me exhilarant, coram Deo simul hominibus condecorant, concordia fratrum, amicitia propinquorum, vir ωvxor inter se bene consentien
Clemens Alexandrinus de optimo vitae genere disserens, hos senarios de mutua coniugum beneuolentia recitat 9Mυτος, ῶ τυραννις ὐ πλουτου κλιδὴ το - κος ec σε σῆς γνομι- δικπια, κώφρονοῦσα τ' ἀνδρικα hoc est, nec aurum, nec imperium, nec opum deliciae tam
praestantes habent voluptates, quam boni viri bene uolentia iusta, ita foeminae animus mariti studiosuS. Porro naturalis ille amor, quo coniugum corda Vniuntur , quoque coniuges mutuo conuictu cum quadam suauitate fruuntur, multo fit stabilior, castior, sanctior, si viva fide,vero amore& timore Dei tanquam fundamento triplicato nititur. Hic amor coniugalis est veluti surculus quidam , qui animis coniugum timentium Deum inseritur cogitatione ordinationis diuinae, quam Deus vult amari, in honore esse, fulcitur in cordibus omni virtutum genere, augescit pij exercitijs, irrigatur rore coelesti, id est, gratia Spiritus sancti, per veram Dei inuocationem, Vt aduersus tempestates incidentes sit inamobilis Pellitur enim diabolus, qui huic ordinationi Dei insidiatur, precibus ardentibus&gratiarum actione. Denique,fructificat domi: foris. Domi quidem amicam, beneuolam dulcem conuersationem parit. Item officiorum aequale studium, Prolis, si qua datur sanctam educationem, συμ παθιαν instar