Commentarivs in vtramqve epistolam Pavli ad Thessalonicenses

발행: 1566년

분량: 255페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

151쪽

ia: tit

TRES SALOM nec extrema obsignatio Euangelii in die Pentecostes accessit, dato Spiritu sancto apostolis insibili specie, praecipua autem sunt miracula noui testamenti per Clirisium dominum edita, quae Sathanas nulla arte imitari potuit. His ni contentitimus, quibus ueritas Euangelii confirmata est,reliqua relinquamus iis qui impositis, ras apisitarum c Sathanae admiranturo suspiciunt.

In iis qui pereunt.

In consolationem piorum potentiam Antichristi restringit ad certum hominum gentis, Nimirum ad eos, qui pereunt sua culpa' ingratitudine Stat enim firma S immota sententia Deus uult omnes la Omines saluos fieri, sed per medium ordina-xium,id est per fidem in Christum,qui hoc medium abiiciunt, sua culpa pereunt.

Pro eo quod dilectionem

Ueritati non receperunt in hoc,

ut alui fierent, Sciropter hoc mittet eas Deus esticaciam sed uis Gonis, in hoc ut credant me nu

152쪽

dacio, ut iudicentur omnes qui non crediderunt ueritati,sed ob.

lactati sunt in iniusticia.

Dixit in quibus sit efficax sutura imp

stura Antichristi, nimirum in pereuntibus, Nunc causam perditionis in ipsos transfert, nimirum quod noluerint recipere, quam dilexisse oportuit, ueritatem. Hoc est, uerbum Dei uerum de saIute generis humani consequenda per Christum unicum saluatorem Deinde ingratitudinis poenam addit, nimirum quod Deus huiusmodi ingratis hominibus mittat iusto suo iudicio efficacem illusionem, per mittendo scilicet diabolum mendacibus signis, salsam do, trinam confirmantibus, homines in errores praecipitare, quo dam nentur ob suam infidelitatem di ingratitudinem. Atque hic aperte notatu causa, cur totus sere mundus prolapsus sit in tam

tetros erroreS. Ad hanc causam VertamuSOculos quoties in regnis S prouinciis Eu angelii cui sum impediri audimus. Hinc donos admoneamur,ne simili ingratitudine,rursus erroribus, astu Sathana inuol uanaur. De hisce causis reiectionis Sap

153쪽

probationis copiosius Paulus agit ad

dit. Vt hominum peruersitas Sc iustum Dei iudicium causae sunt damnationis, reuntium: timisericordia Dei de in eat dem firma fiducia causae sunt salutis eorum qui saluantur. Nam hoc aeternum Dei de cretum est consilium, quod credentes in Christurn salute litaque aeterna donare uelit In hoc enim solo dilecto charos nos habet coelestis pater ad Ephe r.

Pugnae inter Cliristum eius hostem papam Antidhri. stum descriptio

Etsi pii omnes norunt papam sub titu lo serui seruorum Dei, ponere se Christo

domino nostro, unico saluatori credenti um: Tamen utile est non tantum in genere hoc scire, uerumetiam distincte dc speciatim errores papisticos de multiplices com ruptelas videres, Ut eo magis abomin mur, ac tanquam anathema fugiamus pa-Pam, atq3 eius Tyrannidem in Ecclesiam Dei detestemur.

Qui prima elementa uerae religionis digust

154쪽

strationem utriusque diuersissimam es eiaccessse est Christus interrogatus a Pilato de regno, respondet regnum suum non esse Je hoc mundo, hoc est, non esse mundanum imperium, quo ipse suis imperet. Idem discipulis de primatu concertantibus, manifeste distinguit inter suum re Inum S regna mundi. Ita enim ait principes rentium dominantur eorum, Osautem non sic. Qiud quaeso hac distinctioncmanifestius ' Quid hac prohibitione clarius Contra hanc prohibitionem papa regna mundi sibi subiecit, Ec multo crudeatius imperatoribus optimi regibus im- Perauit,quam Ulli Nerones. Finxit sibi duos gladios datos esse, unum secularem, quo mundi imperia administret Alicrum spiritualem, quo Ecclesiam regat. Qius iis quam adeo corcus est, ut non uideat pa pam se Christo in opponere Turca se Chli isto opponit, sed manifeste Papa uero non tam manifeste, nam Christi se seruum singit , Christi authoritatem praetendis,

Sed exemplo Iudae qui proditorio osculo dominum suum prodidit. Tu es Petrus, inquit

155쪽

finit i

THESSALON. inquit Christus, S super hanc penam a dificabo Ecclesiam meam. Hoc dictum arripit papa,ac de se dictum interpretatur. tu non hic uidet Sycophantam esse pa-Pam, qui suo impuro ore ad se transfert, quod a se alienissimum sic Petrus dixe rat, Tu es Christus filius Dei uitii. Qiiod responsum Claristus approbans ait dea

tus es Simoniai Iona, quia caro S san guis non reuelauerunt tibi,sed pater meus

coelestis, S ego tibi dico, Tu es Petrus,5 supcr hanc petram aedificabo Ecclesiam meam. Hic promissio es consessio coniunguntur, in quo liquido constat, quod promissio non simpliciter sit accipienda,

sed cum confessionis conditione Qtii er o confitetur Christum filium Dei esse 5 im cum mundi saluatorem , petra illa est de qua Christus hic loquitur, non quidem Peribias dignitate, aut succestionis ratione, sed conseisionis respeetii, hiae conscs io habet promissionem clauium, quibus porituro clauditur regnum calorum. Vbi ergo haec confessio non est, ibi nec claues sunt. Iam autem experientia docet hanc consessionem non est in Papa Romano. de quo dubitare non potest, qui uitas Pa Parumno uir, Inter quos ne unus quidem K inueni-

156쪽

consesitis est. Taceo multos extitisse qui salse omnem religionem deriserunt, A ga ευ si sunt in sinu, quod sub religionis praeteYtu sibi tantas delicias acquisiverint Hinc patet quam iniuste, quam sacrilege, qu in mendaciter papa ibi dictum domini, tu es Petru Sc accommodat, docon tra Christum, suum regnum mςndaci intes pretatione uerborum stabilire conatur.

Hoc regnum Antichristianum fraude&mendaci partum, Tyrannide 4lassio, igni, omnium suppliciorum genere tuetur 5. administrat, non Christi legibus,sed suis iniquissimis decretis 5 traditionibus iri suum Scintiliorum certissimum exitiun LEtsi autem haec piis nota sunt in genere de regno Antichi istiano, cui ut monasechai toparcha Sathanae praesidet papa,

de eius tyrannica ruerita administrationes tamen pereprccium est, ut Inagis eius nasidio caueantur, distinctius ossςndere quibus in partibus papa manifeste se Chrisito opponat, de qua re modo dicemus non quidem plene sed tantum indicando potissima vi ψ ἁντιμ.αχωεως ca

Pita. Omni

157쪽

EPIST. II AD Omnibus piis notum est Ecclesiam Dei quae est sponsa Iesu Christi, colligi,

aedificari, conseruari, fulciri, de consistere his quatuor, doctrina diuinitus patefacta, Sacramentis diuinis, caeremoniis, discis lina, haec quatuor ubi ad regulam congruunt, non dubium est ibi ueram d c, tholicam est e Ecclesiam Iesu Christi. Coi tro ubi non sunt integra, illic uel Ecclesiam nullam es γ, uel ciues Ecclesiae tanquam in Babilonico quodam carcere captiuos ita. Quemadmodum enim olim Babilone exulabat Ecclesia, Ita hodie in regno papae non pauci ph delitescunt. Videamus ergo quomodo in his quatuor conueniat Babilonicae meretrici cum sponsa Christi quae est Ecclesia. Doctri na sponsae Claristi triplex est, iii delicet legis, Euangelii,& cultus Dei. Etsi autem haec tertia pars legis est, si eius materiam respicis rac Euangelii si modum praestandi spectas, Tamen distinctam MoO, quia non ex lege seorsum, nec e solo Euangelio, sed ex utraque doctrina ma

nat.

Quantum autem ad legem Dei, hoc est decalogum

158쪽

E PII T. II. Aidecalogum attinet, Sponsa Cliris astimat Iegem e eius auiliore Deo, S ex iussidem persectione , an qui eam secerithiivet in ea iustus Scillarus Deo, qui legi, author est sapientissimus, de solus hab trotestatem condendi leges uitae de mortis. Haec planiora sunt quam ut ulla interprecatione egeant. Nam Sc ipse Deus se au-inorem legis pronunciat, di idem dicit se in lege proponere uitam domortem,henea dictionem S maledictionem Sc Pauliis eandem ideo spiritualem uocat, quia de spiritualem obedientiam requirat, fit perfecta recte uiuendi norma Etsi autem

Ecclesia Christi latetur haec de lege Dei: Tamen dum se respicit Ecclesia, agnoscit secum Paulo nequaquam posse legi pers

ctam obedientiam praestare, Imo ne cubcum Dei inchoare posse ex sola lege. Hac confessione Ecclesia non accusat legem Dessanctam, puram 8 persectam,sed suas marculas deplorat quibus inuoluitur, adeo

Ut puram Obedientiam praestare non possit, Quod S Paulus confirmat,prouocans ad testimonia corruptisamae nostrae naturae, adducens in medium uniuersalem omnium hominum eXPerientiam, Proponens iustum Dei iudiciu in in omnes, Proserens

159쪽

oracula Dei quae idem testantur,commen dans nobis finem mortis Christi qui est iusticia credentium S salus. Nam si cinquit in lege est iusticia, Christus rustra

Hactenus diximus breuisanae in quo loco lex Dei sit apud sponsam Christi, Nunc uideamus quid Antichristus Papa

sentiat.

Papa omnium primum Si legis auilaorem Deum, legem ipsam summa de ne pharia iniuria asticit. Sed quomodo hoc Probas Papa manifeste suas lege legi di- Uinae anteponit, X quo sequitur quod se superbe extollat supra Deum ipsum. Nam qui suis legibus alterius leges opprimi manifeste se anteponit illi culti leges con temnit. Atque hoc si quod Paulus di cit, ct efferens se aduersus omne quod dicitur Deus aut cultus. Quod autem papa suas leges diuinis legibus anteponat, in Poenis cernitur. Mulio grauius punit paα Pa transgres res legum suarum , quam Uiolatores legis diuinae Moecho, scortatori ridiculam satissa stionem imponit,ut forte ieiunet unum aut alterum diem, aut ut numeret sacrificulo certam Pecuniam

160쪽

pro missa murmuranda, Nam egregiem runt Satellites papae uariare satisfactionum minios pro hominum conditione, diui tum Sc pauperum. Vt enim diuite Poet nia, ita pauperes preculis S ieiuni j expiare solent. At si quis sorte carnes ederit die Venetis contra interdictum papae, aut uerbulum dixerit contra idolatriam Romanam, Hic non preces,non pecunia,non ieiunia satisfaciunt,sed atrocissimae poenae cogitantur, quibus uel minima decreti papalis uiolatio punietur, non quidem ut

poena illa crudelissima sit satisfactoria pro admisso delicto contra legem papae, Sediit punitus tradatur diabolo aeterni

nis expiandus, Quam uera sint quo dico, testantur infinita exempla eorum, qui ab immanissimo Psychotyranno papa crudo lissimis poenis propter uiolatas leges papaules affecti sunt. An non hoc est decreta miseri hominis anteponere sapientiae Dei An non hoc est Deum de throno maiest iis suae detrudere, S se supra Deum super he efferre Qui ergo se papae subiacit a Deo proditorie deficit S cum papa se Christo superbe opponit, non sine si certo in te ritu, nisi mature per gratiam Dei resipi,

scat.

SEARCH

MENU NAVIGATION