장음표시 사용
121쪽
m ae sone , uti esse dict. oc contendit , communio produci potest, cum illa commixtio in omni matrimonio locum habeat. Nec opitulantur ipsi Brugera situm, Cortra sensum, Ultrajectensium, aliorumque stituta, in patrocinium adducta , utpote se indicia commixtione fundantia , iis enim oppono alia statuta , tali commixtioni non innixa nihilominus communionem introis ducentia , qualia sunt, quae tantum annuam cohabitationem convictum desiderant, vel quae solam nuptialem benedictionem , publicam matrimonii confirmationem praeviam ad effectum communionis bonorum requirunt. Commixtio carnalis utique de matrimonialis contractus essentia nec jure civili , nec moribus
nostris dici potest Non ure civili, cum in eo jure notissimumst, non concubitum sed consensum matrimonium facere, i. O. de . Fur uxoremque esse etiam virginem ductam, quae nondum in mariti cubiculum cnerit. l. s. g. de condit. 9 demonstr. Vid. l. 66 r. f. de donat ira vir in uxor. textum expressiim in I licet. 8. C. de incest nupt. ex qua lege Balduin ad inst. tit depat r. potest ad veri, coniuncti , expressis verbis tradit corporum enim commixtio non fuit hoc jure necesaria ad justas nuptias. Vid. veli 22. cap. g. Non moribus nostris, cum solannis iublicus in ecclesia, vel coram magistratu benedicendi ritus, apud nos vera matrimonii executio seu consummatio sit , usque adeo , ut haec nuptialis benedictio inter modos probandi legitimum matrim nium referri soleat,& politica ordinatio Hollandiae annulletin i rite matrimonia, secundum modum praescriptum non contractarsecus ac obtinet in Frisi , ubi lex poena contenta, matrimonium solenni more non contractum, non ipso jure nullum pronunciat, teste and decis Frisic. lib. 2. tit. I. def. I. Quinimo ex coitu, ante matrimonii publicam confirmationem patrato, nullam communionem oriri etiam iis in locis, ubi thori consortium a statutis ad communionem introducendam requiritur , docet Ant. Matth. partiem. 2. n. q. statuens iis in locis nudum in thorum ingrὸsum sufficere, ad inducendam communionem, nec curiose inquirendum esse , quid rerum ibi actum fuerit. Cui consentire videtur Maynard. lib. . decis q. nisu ad copulam contentus, non ob- stan-
122쪽
stant , quod statutum laolosanum copulam carnalem desiderat. Quo videnter satis evinci potest , commixtionem de essentia conjugii non esse , nec ex illa communionem suam ducere originem, quod tamen palmarium meselli argumentum est tract de
Quid enim si matrimonium sit contractum inter impotentes: L. G. Micio senex decrepitam anum in uxorem duxit vel inter potentes , sed qui morbo impedit , aliamve ob causam Veneris gaudia distulerunt ante commixtionem carnalem obierunt vel quid si matrimonium in mortis articulo contractum fuerit, uti quandoque lacri solet ad liberos legitimandos utique inter eos,
hoc casu, secundum eos D. qui bonorum communionem, ex commixtione carnali ortum trahere defendunt, nulla communio
esset introducta, cum cessante causa esset effectus, quam tamen sententiam a jure hodierno alienam puto. Cum enim talibus per sonis hodie non interdicatur matrimonio, consequens ut effectu fructu matrimonii potiantur, licet viribus in Venerem destituti, ut tradit Arat Matth loco attigato Dicamus potius cum Ne sem-becio ad rit. f. de ritu pl. n. r. duram esse in merito ab aliis
reprobatum , per copulam carnalem conswmmari demum matrimonium, nec ante maritum vel uxorem esse participes eorum lucrorum, quae alterutro moriente , ex statuto, N. S. superstiti debentur. Ad quod ulterius confirmandum, accedit ex eorum D D. sententia , qui matrimonium Sacramentum statuunt , matrimonium
propter se ipsum contrahi possie verum matrimonium cs e, nullo copulae carnalis intuitu Pech de testam conjug. lib.q. cap. I. r. id Paris tib a consii 29. n. 2. 69. Praeterquam quod nulla sit consequentia , ratio lagis vel statuti
communionem introducentis , in carnali commixtione consistit, ergo communio oritur ex tractatu matrimonii , quia contrahentes per matrimonium fiunt unum corpus in caro licet enim illi unioni carnis maxime sit conveniens, ut conjuges quoque patrios
misceant census cilludque mei ciui discrimen foras ejiciant, adeo- ut causa impulsiva legi satoris sit, cur tale condiderit statutum, non tamen ideo inserre possumus , communionem ex illa causa
123쪽
impulsiva originem suam prorsus mutuari, ut infra ex iis quae de
causa, Sciente par a. dicta sunt, satis manifeste constabit. Evanescit igitur eselli argumentum a commixtione carnali desumptum, pro nostra sententia militat argumentum ei: Roir uli petitum, e quo itis lici potest, statutariam bonorum communionem quoad conjuges, non e matrimonialis contractus natura, sed ex loci statuto descendere. Cui etiam opitulatur, quod ex illa individua vita societate, pecuniarum, sacrorum, jam inde a Romulo postea lege r. ab constituta, emanavit demum ritus ille nuptiarum observatus priscis Romanis, quibus solennia nuptiarum verba haec erant, dicente viro, ubi tu C a ibi Ur Cajus referente scemina ubi tui us ibi ego a a. metruscum verbum C ajus est, tine dominus Multa de his resert Boet ad Topica Ciceronis Itaque ex hac rerum sacrorum societate , uxores apud Romanos primum C a dictae sunt, deinde latiore verbi receptione domina dici ceperunt, indeque verbo recepto, vulgato uxor domina dicta est nomine dominae, intelligimus uxorem. LqI. pr. f. deleg ri L I9. . . . de ann legat. Vid. Garsiam de conjugali ac-
quae 'u'. I . . seqq. ubi late hunc ritum e Romuli lege derivatum, explicat, nec non , quid illa legis verba , scit mulierem omnium sacrorum sociam esse, im portent. A quibus non aliena sunt, quae Plutarchus in problematis scribitri virum ab uxore , uxoremquc a viro aliquid accipere prohiberi, quod absurdum veteribus visum sit, quidquam inter conjuge reperiri, quod commune non esset. Indes olim factum, ut sponsam introducentes , uberent dicere, ubi tu Cajus ego C a, ut ita cum viro quasi depacisceretur, omnia inter conjuges futura communia, ambobusque pariter jus esse imperandi, nec enim aliud iis verbis ostendebatur , quam ubi tu dominus , ac domus Princeps, ibi ego domus domina atque hera. Quod si igitur a Romulo lege lata, sacrorum .pecimiarum omnium societas sit inducta, adeout ex illa lege demum iste priscus Rom. ritus invaluerit, quo vir C I in dicebat foeminam, foemina vero C um vir in , ubi γ Calus, ibi ego C a. id est, ubi tu domi nus e paterfamilias, ibi ego domina in materfamilias neces ar o
124쪽
1oo IssERTATIONIS sequitur , illum ritum , seu potius illam societatem , istius ritus
introductivam causa , cx ipsa contractus matrimonialis natura non descendere.
Antequam autem hanc Romulejam legem missam facio, paucis ex eodem Balduino notare lubet, quoad familiarum sacra, nimirum Paulum Apostolum minime velle, uxorem tam esse sociam sacrorum mariti, ut ea etiam, quae pia non sunt, aut vere sacra, colat Christiana mulier potius cilinquere dab et maritum impium, quam ejus superstitioni accedere, iseram suam religionem des
Argumentor Itavo , quoties actus, qui geritur , geri potest
citra jus tomen societatis bonorum , toties assirmare nequimus ex illo actu societatem oriri expresse vel taciteri atqui contractus
matrimonii est talis actus, qui geri potest citra jus, nomen societatis universali: bonsrum , qui tu ergo ex illo actu bonorum societatem inserri non posse. Ouod autem matrimonii contractus sit talis actus , prim ex des nitione constare reor, ex qua apte erui posse confido , illum contractum esse societatem vita, continet enim individuam vita consuetudinem, hoc est perseverantem , qualis consuetudo matrimonii finis est, qui est mutua habitatio, quae habitatio hanc vitae societatem includit , uti ctiam expressis verbis vocatur in l. i. f. rar amotar. 32. f. de rejud per quam vita societatem ibi etiam
denotatur communio victus, quae inter virum uxorem ex mutua habitatione resultat.
Quod si itaque sitsocietas vitae, utique non est societas bonorum, hae enim societates non debent confundi, cum sint inter se distinctae, quinimo sibi invicem opponantur, uti antica tradit de
tacit in ambig. convent. lib. 6. tit. 2. n. s.
' Optime Brouxve de jure connub lib. 2. cap. 28. n. s. inquit: dicimus viri mulieris conjunctionem ad totius vitae consuetudinem, primum , ut societatem conjugalem discernamus a societate rerum , quae in ipse conventio conjunctioque est, sed neque tempori neque sexui coeuntium ailigata. Dicitur itaque societas vitae, quatenus est totius vitae conjunctio ac societas, adeoque tempori alligata:
125쪽
gata: quin imo sexui coeuntium, quum ex mare scemina componatur , quod in vitae societate non requiritur. Huc usque Brouxver, quibus addo, viri S mulieris conjunctio rem apte societat.m individuam vitae consuetudinem dici, quoad bona mala, fortuita omnia conjunctis obvenien i , quam ob causam in nuptiis aquar ignis mysteria olim adhibebatntur l. en. g. i. de donat int vir uxor ut scit bona di mala , .sortuita mnia sibi invicem communia ore agnoscerent, ut Plutarch. inquit Romanar quaest. I. saltem societatem vitae non denotare societatem bonorum , vel ab illa ad hanc argumcntari non posse , certissimi iuris esto quod QBruneman addidi. l. I. f. rer amotar non obseur innuit, dum ex illa lege bonorum communionem inter coniuge, jure communi non fuisse, probare conatur. Vid insuper Vinnium in notis ad inst. tit de societate in pr. Jure merito tamen vir uxor socii dicuntur, est enim inter eo; conjunctissima societas , ex duplici vinculo profluens , animorum scit. corporum: nam per consensum sunt conjuges unum idem voluntate , per corporum commixtionem uita caro, in sobole coalescens.
Quid multis moror ' mulier ex viro est uti inquit Apostolus,
ad Corinth. cap. I. v. 8. quamobrem Festus testatur, Romanos, antiquos mulierem viram vocasse est enim ex viro desumpta viro tradita in auxilium adjunctariis in eo , ut cum Theologis loquar, admiranda Dei sapientia elucet, quod mulierem non ex capite viri, nec ex pedibus ejus fabricaverit, ne vel illa viro imperitare, vel hic eam ut imparem, dedignari calcare praesumeret, sed tanquam VI T ME SO CIA I latere ejus, cloco cordi
proximo eduxerit , ut eam tanquam carnem suam amplecti, a que ex sese natam tenerrime amare non desineret.
Arctissima igitur ita scietas e matrimonio profluit, adeoud rectis inae totius civilis societatis fundamentum dicatur a Grotio ad.
Secundo , quod matrimonium talis actus censeri debeat, vel hinc constare opinor, scit quod saepe matrimonium contrahatur
iis, qui ad contrahendum vel paciscendum inhabiles existunt: N si ita
126쪽
si itaque matrimonium talem tacitam conventionem produceret,
utique inhabiles tacite pacisci posse statu radum esset, jure invito, cum eadem ratio sit in pacto tacito quae ebi in expressis, nam tacitum nequit bis operari quam expressum, ipsius virtus non est major quam expressi. Huc tertio accedit, matrimonium saepe ab illis contractum esse, qui de communione bonorum neque explicit , neque implicite unquam cogitarunt , non itaque ex tali assensu vel consensu ulla actio potest erui, qua dispositionis statutariae natura immutaretur, vel quae quoad bona communicanda ultro citroque obligatoria
Non denique, quod statutum sit communionis introductiva causa, non matrimonium, adstrui insuper potest ex morum variatione circa tempus, illam introductionem operans sic enim alibi requiritur praevia in ecclesia benedictio , ad id ut communio introducta dici queat alibi iterum praeter illam benedictionem solennem, ingressus thori corporum conjunctio desideratur, alibi
alia requiruntur, uti hanc morum variationem recenset oris advers. tradi. I. cap. 2. Sic consuetudine Cenomanensi societas anni patio contrahitur. Ann. Robert rer judicat. lib. q. cap. I. Consuetudine Messanensi demum natis filiis G turba in con uet Me nens cap 1 gl. q. Ex qua morum diversitate inferri posse arbitror, quod si matrimonium esset communionis causa io statutum, introducenda communionis tempus semper idem esset, nec variare posset , cum illa morum variatio nil commune habeat cum pin matrimonii contractu, sed tantum localis statuti requisitum sit. Quod si itaque conjugalis bonorum communio non descendate matrimonii contractes, uti ex dictis satis adstructum opinor, insuper latius adstruetur infra, ubi ipsum Molinaeum ex profesta refutare conabor , sequitur , tacitam illam conventionem, secundum adversariorum hypothesin, unicam communionis basin, ne quidem casu nostro somniari posse, quia omnis tacita conventio in quodam actu debet esse fundata, adeout vel vcniat ex illius actus natura, vel eruatur iraesumatu: at in praesenti nil praeter matrimonium contractum , actum praesupponimus, si ergo ex il-
127쪽
lius actus natura non veniat, uti probatum, tacita illa convcmi
quoad communionem, ultro corruit.
Nequic quam quis instat, urgendi, communionis introductio nem di exclusionem dependere a contrahentibus matrimonium, adcolit ille contractus sit sola causa vel introductae vel exclus como unionis Si enim pactis dotalibus communionem intro tu Xerant vel excluserant , statutis utique nullum esse polle locum nullus dubitat, cum proviso hominis faciat cessare provisionem legi : origo itaque causa introductiva vel exesusiva communionis est ipse matrimonii contractus. Contractus matrimonii vero ut contractus, non nisi actum personalem producere potest qualis enim causa talis effcctus, uti igitur causa personalis, effectus quoque personalis erit. Nullius inquam ponderis haec instantia , quod enim communionis introductio vel excluso, a nostro dependeat arbitrio ante matrimonium contractum, a lege proficiscitur, nam lex hanc li- vertatem adimere post et, adeout huic uri publico pactis dotalibus derogandi potestas statuto posset tolli: sic haec introducendi vel excludenda potestas, non tam a contrahentibus quam quidem a
lege , rerum nostrarum domina , prosciscitur , nisi enim hoc ita nobis esset concestam express vel tacites, dispositio quoad intro-
auctionem vel exclusionem contra statutum loci a nobis non dependeret, moralis enim non naturalis libertas nobis relicta est, cum ea tantum nos facere posme credendum sit, quae testibus non
sunt prohibita. g. i. st de jure personar. Si nobis itaque lege non esset permistam a lege lata recedere, vel si lex illam dispositionem
quoad communionem introducendam vel excludendam , nostro non reliquiss)t arbitrio, utique tali modo disponere in nostra non
Sicut igitur excludendi vel introducendi libertas e lege descen uit, itas ipsa introductio vel exclusio , adeout haec ratiocinatio procedat, quando pactis dotalibus de expressa contrahentium voluntate constat . sed nos versamur in casu , quo de illa voluntate non constat , cum matrimonium est contractum & de bonis nil dictum, quoad bona itaque nullus contractus. Concedimus quidem
128쪽
dem contractum matrimonii esse personalem , quinimo personalissimum , utpote non nisi circa personas versantem , quem per consequens non nisi actum personalem posse producere, ultro quoque largimur sed fiae omnia nil infringunt nostram doctrianam, quippe qui bonorum communionem non ex illo personali contractu derivamus , sed eritatuto descendere contendimus, uti adstruximus, Mad quod ulterius ex ipsorum adversariorum confessione adstruendum, rogo illos, utrum illis in terris, in quibus Rom. successsio praetoria unde vir uxor abrogata est , uti inplerisque regionibus accidit, si mores nostri huic successioni conjugalem bonorum communionem non surrogassent, utrum, inquam, illa communio nihilominus locum haberet, eo in casu, ubi pactis dotalibus non disposuerunt contrabentes Credo utique plerosque quaestionem, uti decet, animo nulE sp raejudiciis occupato , ponderantes, negative responsuros, tae pro nobis victoria quod si vero quidam hoc assii mare non crubescerent, illos mihi communionis causam assignare oportet, quod si tunc convolent ad matrimonii contractum, utique nullum aliud te- fugium ipsis superest, sequitur, in omnibus regionibu S ubi matrimo itum contrahitur, huic communioni locum es e, adeoque eam obtinuisse etiam ante illam surrogationem, quin imo, cum ipso matrimonio coepisse, consequenter institutionis tempore in ipso Paradiso ante rerum divisionem initium sumsisse, cum ibi verum matrimonium a Deo institutum fuerit, cujusque conouetudinis .. iam imaginem per peccatum amisimus uti tradit Balduin ad inJ. iii de patr potest Qui auctor postquam loco didi de rerum societate, inter conjuges, ex lege Romulda manante , disseruis et, tandem ita ratiocinatur et verum hac non satis explicant praecipuossis Ofugii. Institutum est a Deo conjugium, generationis causa,
ut conservetur humanum genus, cum vero Dei cultu. Et in hanerem a principio utrique sexu indita est mirabilis quaedam appetitio mutuae comunctionis Nam cum hac appetitio post peccatum sit intemperatior, ebulliat in quandam Frentis vagam libidianem, tenere debemus herum conjugii nem esse, ut si reme ium
129쪽
Auctor existimat ulteriorem uidendi rationem e viritas saluti petendam se. Quod latius deducit. Examinat quotuplicia sini tuta, 'unde eorum natura dignosci queat. Circa d. illinem salutorum tres D. opiniones adfert Duae priores opiniones narrantur tantum remissive Tertia vini adscribitur Paulo Voelio , in ita late explicatur in expendituri Cui Auctor propriam considerationem addit, ac intrepide concludit, nulla statuta tam personalia quam realia atra territorium vires ex rare posse. Obstantia diluit, explicando quomodo statutum pem senes extra territorium operari dicatur. An cives patria extorres legibus patriis stringantur , remissive Auctor remias quasdam a Paulo oetio, circa hanc statutorum materiam traditas, sua doctrina , ut conformes , applicat. Quomodo judex quoad bona in alieno territorio sit jus dicere post, docetur. Ructor duplicia fatuta tantum agnoscit, scit vel realia velle semila, qua ex subjecta materia distinguenda putat. Statutum comisgalem bonorum communionem inducens, reale patuit Statutum Ultrajectense allegatur, quod istius dioecessos ordines Uud reala declararunt in in tutum lio familias condendi testamentum ius
tribuens. Error Molinae notatur. Statutum ditionis Beraeensis ad
Zomam inspecie ponderator, reale statuitur Explicamur ve ba dicto statui instria, seu ubicunque sita, Belgic Waer dativgelegen ijn, ac docetur illa nullam personalitatem redolere, sed cum realitate conciliari pose. Et quidem quatuor modis. Statutum Bruxellens quoque reale statuitur. Illatio tam generalis quam pecialis ex potentiastatutorum deducta, ct nostro casui Haptata Ratio consequemia, cui illatio ut bas innititur, ostenditur. Testamento non posse derogari juri publico traditur. Quando testamentum ex parte bonorum relictorum invalidum dicatur Consuetudini tacite non pos renuntiari, statuitur Ratio a io iur Cujus doctrina sequva raditur. uuid huic conveniat, o adfer-
130쪽
adfertur. In intentionem contrahentium ab que pagis dotalibus ineuiritur. Illamque ad statutum d micilis referri debere, ο--cetur. Obe Iioni ex natura flatuti Eruxellensis desumptae later pondetur. Ut objecZioni ex natura conliuetudinis Bergensis petitae, ubi ulterius in naturam consiletu lims investigatur, unde vim legis accipiat. In quo a statuto disserat traditur. Item in quo conveniat. Quomodo Princeps consuetudinem approbare di catur , quando consuetudo in jus sancitum transeat. Consuetudinem aeque ac statutum obligare defenditur. Quomodo jus reale ascia forenses, ostenditur Solvitur instantia , qua urgent consuetudinem personalem se debere , utpote ex subjectorum contractu sive expressosve tacito provenientem. Negatur consuetu'dines ex contra tibus ortum trahere , quod variis exemplis probatur. Quomodo intelligendum quod vulgo dici solet , ex malis moribus nasci bonas leges. Illustratur doctrina exemplo Assignatur disserentia inter causam occasionem Auctor remittit Lectorem ad suum forum conscientiae. Concludit mores populi non esse contractus personales, ita statutorum objecta personalitate degructa , C realitate a serta , ad doctrinam Molinaei proflandam se accingit. Ut tamen hisce adhuc ad ungat, ut adminiculum quoddam pro hententia, argumentum a natura statutorum
in genere desumptum , sicil quod omnia statuta stricti juris int, consequenter restringenda ad patriam ubi vigent, quod praecipue etiam locum habere in statuto, quod di ponit sive jure ex re descendente docetur, c interminis fortioribus casu nostro applicatur.
Ostquam igitur ex imis uris fontibus disseruimus de
statutariae bonorum inter conjuges communionis origine, ac probavimus illam communionem non ex matrimonii tractatu, tacitaque ei innixa conventione nasci, sed ex statuto in loco vigente descendere, res ipsa dictat, ulteriotam decidendi rationem quoad quaestionem principalem , e statuti illius potentia petendam esses utique cum communionem conjugalem e statuto oriri contendimus, infallibiliter sequi reor , statuti potentiam vel impotentiam , unicam