De methodis libri duo, quorum prior quidem omnium methodorum universalium & particularium, quarum usus est in Philosophia brevem ac dilucidam declarationem, posterior vero ecclesiasten sive methodum theologicam interpretandi concionandique continet,

발행: 1559년

분량: 234페이지

출처: archive.org

분류: 철학

101쪽

imulti fuat Nonne malam nemo cupit Quarto,s coniugata interrogando commutentur. Vt sprobandum esset bonum uirum esse dignum lauade,interroges. Ecquid bene agere esset laudanadunt. Sed huius loci nilom,uide in loco coniura. torum apud Philippum. Quinto,si ita laterrogea initi ut aduersarius non intelligat ex fornu qu..pionis, quid cupimus nobis concedi. Si enim terroges hoc modo. Nonne multi muli sunt thletiligit aduersarius te cupere stir tiuum partem concedi si Ac Multi ne an pauci mali sunt Ex quaestionis forma intesiis uoti potest, quid cupias

concedi. Sexto, Si per militudinem interroge, tur, in qua latet uniuersale, ut potestne igni cluis

re snesum principio statim efflagrare Ergo sne inuidia gloria subito enitescere non pote)t. Septimo, Si ipse interrogator interdum sibi ipsi res ut Suspecti enim non habentur illi,qui aequima putando uidentur. Octauo οι ea proponianatur quae fiat e trit sunt, in omniumque ore uersantur, Authoritas enim omnibus causso soleto debet ualere pluriviunt. Notae, Si nec Furiae propositiones, uelut non necessariae interrogenis tur, duῖimuletur, quam id quod intendituri quii nos Socrati est fumiliaris. Decimo,si similia per

comparationem proponotur. Noliti quemadmodum multi indocti, multi pauperes, inulti sunt malif

102쪽

I ERmlicrania perpauciora mi homi lib. bora, mesa plurima. Vndecimo, Si declinetur hi titus et fusum et undecunq;. Hac enim ratione facilius obtinetur conchisio,ut sit uolo fumere posteritos, interrogo id quod ecti et econtra, ut sit conacedat Papis Christum morte sua satis jecibye pro peccato generis humam. Conpleatur necesse est homines iusticia operum gloriari non post e. Duo adecimo, Si ea in quibus ei totius content is praesidium positum, ron in principio statim proponuntur. Vt enim firmi ima praesidia non funis uiuem da in prima aciesed rectri sis vox ima cosio cantur. Ita ui dispunndo diu occultanda fiunt, in quiabus is uirium est. Decimotertio et ultiQO,Si producantur et amplificentur, interi cianturq; in aragumentatione,ea omnia quae nihil ad rem pertineare uidebantur. Hac enim ratione celatur Cr obscuratur res Socratico more.

Hactenus de j propositionibus,quae occidianadae conclusionis gratia adhiberi solent dictum est. Nunc de hs propositionibus dicatur brevisime quae ad amplitica udum seu κωμοὶ oratiotus pertinent. Certum es duas Ube latitum propositiones

nec sarius unius conclusonis, quae ut a pondere ualeant aeteras quaecunq; praeter lus accumulantur,multitudine e turba ualere Cum Ur tir loco uniuersalis propositionis ponimus indullionem,et lac definitionis diuisionem certum est nos oratio

103쪽

RIM Vmm uberiorem emortuitiorem reddere. Estque hoc Aristotelis praeceptum, quod Kος γκοὶ et κοσην οὶ orationis haec duo potifimum laciunt ἐπααγωγή, δ' io εο tet,persi icui s gratia seu ut Aristoteles inquit Me σα optu ειαρ adhibebantur, exempla et parabola quae ad sit trandum ta exaplanandum non solum a Dia icis, uerum etiam oratoribus C poctis sepsime adhibentur. Poastremum abflumentur propinitiones praeter necesssarias inductionis gratia, nimirum ut univerbale inductione exprimatur, ed inductio potum apud inireritos, I llogicti no uero apud doctos o dialeis Elicos utendum est iactenus Methodus trudirita, qua instituatur di uiator contra aduersariisum, nunc pauca de re praecepta dentur. Vt queri

madi dum aduersius filam restondentis munitus est consilijs dili utator, ita fit ratione,cumstargumnti natura pervicax obiecerit uita ut uuam,

quamq; rem probandi principium duplex, Altearum propo sitae rei definitio, Alterum axisima,qxorum illo clare res in sua naturae ambitu cerni. tur, hoc euidenter quare in ea aliquid sit elli, gitur,reliqui loci his duobus famulantur, quaestio, An qui quam mala ut mala cupiat. Hic pri. mum quaeratur axioma videlicet nenis uult est en oelix. Hocaxioma fit maior,additur mor omni qui cupit mala,uult syrmboelix Hinc sequitur conclusio, neminem mala ut mala cupere. Hic si Ais

104쪽

LIAE EAE quisquani dxioma negauerit, nem cupit esse hias caelix, nitri haben quo iuueniae nos, quam demnitiones rerum duarum,scilicet uerbi cupiendi et infoelicitatis, quibus osten is nisi potes esci ut rem cipiatur haec sententia, uix potest quidquam ad aferri ad probandum idustrium Postquam nunc ignis terrogator instrusim est praeceptis aduersites adis uersarium,el rem itan dissutationem adduectam fieri quitur ut respondenti quos praecepta ex eodem Aristotele praescribamus, sed id faciemus breuisi ine Olycium itaq; respondein iis in his considiis. Primum diligenter attendat ex quibra aduersarias probare nititur conclusionem falsam, caueatq; ne causu false conclusionis, quae sunt propositiones in hilogismo concedat, sed ea si omnino fusae sintre clat, i ex parte distinguat. Deinde ipsam retilectionem totam animo intueatur, quae si dialectiaca non fuerit, rejcienda est, o monstrandum viistium Tertio contra aduersuri personam subinde orationem flectat Canario conterutra ea quae ab aduersario tanquam necessaria adducta sunt. Sunter exercitationis praecepta communia oppo. nent C ress ondenti praescripta ab Aristotele,quibus instructi spe debent di urituri, quorurn praeacipua recitabo. Primum spuescendum est argumentationes conuertere. Sic enim maior vobis ad dis umidum

argum torum oppetet copia. in paucu mutitas

105쪽

a xmentationes tenebimus. Et ratem conuertere, conuersi conclussione in contradictoriam uel

contrarim, Fumpta ulteri propositionum alteram euertere, quod quomodo a paucis exiplicandunt est. Si igitur hilogismus conuertendus fuerit primae figurae, maior per tertim euerteatur, jnor per fecundor, Vt, si quia onme honei sum laudandum est,er omnis uirtus honestud leo crimis uirtus laudanda. Siquidem uirtus quaedam laudanda non sit, sue omnis uirtus et honesta, quoddam hone lum non erit laudandum siue Om. ne honestum es laudandum, quaedam uirtus uouerit honesZa Seda omne honestum laudandum est,er omnis uirtus honeila, Stat igitur frina conclusito omnem uirtuten: Aredundum esse . Sihilo, si mus conuertendus fuerit fecundar igurae,ini moreuertetur per primam,o maior per tertiam si, guram Visi quia nudum turpe amandum, et ornanti uoluptu est amenda, ideo nulla uoluptas turapis est. Siquidem quaedam uolapta turpissiue o.

is uoluptus est amanda, quoddam turpe erit mutidum Sille nullum turpe mundum, quaedam voluptas non erit amanda ed turpe nullum amandum est, uoluptas autem omnis amanda non est. Ergo recte conuersa conclusio est, quandam uor

luptatem turpem sera conuertendus filogi mus fuerit tertiae figurae, maioris prima Cy minor Iecmda euertetur. Vissi quia crUassus omnis tu, G cidaes

106쪽

LIAE E Rcidiu est. Crsiussu omnis lapis est, i deo qui intlapis lucidum est. Nam si lapis nustus es lucidissisve Costadω omnis lapis est, quidam Costasim lucidus ron erit. Sive costasiis non lucidum Iti, Crγstussa quidam lapis non erit . Sedo omnis Coa assis lucidus est,ta omnis collusius lapis. Stat igitur rina conclusio quendam lapidem lucidum esse. Itaque , eadem re se arguineusta licet confacere Tria cum ponitur conclusiionis contradicto, nam,Cr rursus tria cum sumitur conclusionis coiitrarium. Nec, a res potentior est ad eluciendum uerum,quam subito et tanquam uiro circulo postitus eadem in recollectiones cernere. Quare nouimmerito Aristoteles ταἰ ντί o pol inter exeraciti praecepta n umerauit. Secundum praeceptuna

est ad Guem thesis,hoc est ad utrumque contradi. ctionis partem argumenta ' ect re,unde fiet et Hmul in quaerendo et respodendo exercitati ἰim si Sunt autem problematis cuiust duae theses una adii Matiua,altera negativa. Argumenta autem quae sic per costationem ad utramq; quaestionis partem confirmandam adhibentur ρα κλα

dicuntur,ut quae inuicem comparata the)ibus, problematis accommodantur. Sic problema, Devis ira satur nec ne Sit argumentum primum non ira,

107쪽

si i R I M ira αλ κλοὶ irasci Deum, quis urbes cenidio tot uiuorei subito, is mundum totum diluuuio obruerit. Item non irasci, quia commoueri non posit. Et α κλοὶ huitu commoueri posbe, qui poenitere C incendi e in luminari, crira furere scriptura docet. Item non rasti quia rem tam fordam,ne sapientes quidem in se admit, cavi. Et hoc Ηλoi ex eodem genere rasci quia optimos quis' indigna maxim re, maxime comamcuratur item non irasci quia credere non possit edi si posse ab ullo Et Rαλκλορ huius,ira. si quia maiestatem suum summam apud homines

a pleri s violarier minui videat. Hic exercitatis nita si Alsu cogere uelis altum diglutando, silueine uim fugere plurimum habeat momenti. Tertium praeceptum est, ut ad ea quae saepsi.

me Marcidunt problemata,argumentorum copiam fructifimus. Quartum, ad omnem ill utrationem tria da feramvis principia, ha potheses Cruormam coma. murrem argumenti struendi Principium es lux mentis se oculus. γpothesiis est fundamentum reter ipsa res communis norma argumentaridi h log mssis. Quintum ut rerum primarum, quas maximem uita iactarier sceptari uiderim definitiones teneamus, Vbi enim desulti rei tenetur, iactum

108쪽

Sextunt, terrere oportet locos conjmunes, per

quos diserere licet ad multa problemtalum geneα rasaepe enim accidit ut ex ueto loco communi,multas id pothest colligere liceat. Septim im. Loca communis polire quam frogismul memoriae munda radas est. Octauum. Deducere uuata propositionem in plures, qGod quomodo ut Rodo hin secundo de inuentione optime docuit. Nonam. Ad uniueni generis quae monem, rea uocare quaestionem po sitam.Nam ex una mutitas facere licebit ornati sime uim inquit Cicero orationes hae sunt, quae tit rime uagantur, rei priuata ta singulari controuersia,ad uniuers gemneris uim explicandam e con eri, ut hi qui audianti natura genero, ex uniuersa re cognita de

Angulis I uiuere possint. Decimum sis dili utationem propo sitas ad

sua κριτη ra reuscare oportet.Sunt alitem κριτηSi pro rertim natara varia,Cr quatuor a Platoane e Plutarcho numerantur amearum rerum quae acie mentis sola cernuntur ' intelliguntur

RIiτου iola es 4 Aσiet,quae si eius re perceptio, quae mente sola percipiuntur ro en communium sententiarum, seu commutuum principiorum ληψ ις,quam l a docemur, sed cognt a circum

serti

109쪽

demst trationis regula. Nam cum haec cκησις sit lumen rationis ut Plato inquit eadem per

Dicimus rerum ordinemo consequentiam, qμα qui plua acuminis requirit accedit Dialactica, quae huius ordinis cir consequentiae faculatem umunt. Huic locavi Dralam Philosophiam atq; ipsum Diulacticam subhcio. Deinde earum. erum,quae ubsensu cadunt O scobo percipiui tur piτη Opes π siet, seu δόξα. , quo ruuersa quae e Dκτα hoc est sub elogue cadentis appellantur,reuocanda fuit. Hoc si Tίiici hiral, vs p xτίpκcrip uniuersalam experieturam parit, Vire de uniuersala prominclutum stat: itur, ex quo po stea de particularibvi iudicandum esset. Huic PhD 1ica subqciis cognatas artes Hoc enim pronlincias uia Cuicq ud pulmonem habet iratii unt nouum per se, sed per inductionem, Vnde umer sula collectum est. Atq; ita de alijs in Phorcas

indicina. Porro inter haec duo κριτx icc xοκσila etvrigila Plato tertium collocat nimirum M cxla,

ouod circa res Matheiraticus uersetur, quae par tim mente, partim sensu percipiuntur. Nam ut

Mathematica sine sensibi intelligi non post uni,

in me intelligentia demonstrari nequeunt. Vnde διανοια talis aesti: trix rerum est,quae ex parti α

culari mutis siue pluribi a sera pententiam de

110쪽

Rcommuni pronunciato, ex quo rursus de omnibus particularibu eiusdem generis sit iudicium. cuin lathematicus pingens circulum, ostendit meo omnes lineas a centroductas ad circurnferenati spe aequales, mox arripit di cens commune prorumciatum,ex quo deinde fert bententium, aduhibita demonstrationis regula, de at s particula. rrbus circuluinis V causa est cur putantur dea monstrationes Mathematicae uidentiores spe, quina reticae, aut Ph Uicae: Quartum κριτhii opes ε κρασlo hoc est imulatiose effectio. Versa, tu enim circa rerum fabricandarum imagines, ad quis est icit artifex dum opus extruit. Haeci piri stim moriae commendanda sunt, Et singul

la res fui in stoli ubi ciendae e per ilia equ

DE EXEGETICA

M E O. Cum de exegetica Methodo dicturus fumilis deo me operaeprecium facturrem, si hanc partem in quatuor membra distinxero, ut primum contianeat foraras interprecandi autores. Alterum, ea

quae usus ab eloquentibu hominibus sui: exposii

SEARCH

MENU NAVIGATION