De methodis libri duo, quorum prior quidem omnium methodorum universalium & particularium, quarum usus est in Philosophia brevem ac dilucidam declarationem, posterior vero ecclesiasten sive methodum theologicam interpretandi concionandique continet,

발행: 1559년

분량: 234페이지

출처: archive.org

분류: 철학

91쪽

P Rram ἴλuroe dicitur, fit per ea quae cru παραχιο ambis sunt nota, naturae resolutionis quidem ordi ne priora compositionis uero posteriora, ut si quaeratur an Sphiricae figurae si una. His nihil ex prioribus demonstrarem flumus, sed ex poste

Horibra omnino concludendum erit, nimirum ex illuminationibus lunae, quae insequuntur for nuta imo dependent ab ipsa Vnde probamus lutum es Jed hiricam, quod est primum e causa illum:natio:xta intoniam autem uidemus ipsum

bis singuli mensibus sal anni feri bis in duost. diu in iis uti his gibbosum, semel suum planiluniαum habere concludimus ex hoc si haericam effle. Si enim coet discus,totus eiu discus collectivi ut Llaminaretκr,aut non ole ipsi occurrente. Orioni. um autem si haerica est, soli ipsa est altior, acci. dit empta partem is sim ad solem conuersum Lluminari. hoc paulatim feri quousque ad dia, metrum ipsi opposmm,totum hemistucrium num piciens illum laetur.Est igitur illuminatio ridi. cium formae ipsem, nec quia .issuminetursi hae. rica est ed quia1 haericanun; imationes ratiociunamur ex causa effectum. Verum quoniam natuar a primum, causa, Rura ipsa lyhaerica no.

m posteriore ut fdem faciamus de priore. Et quoniam in olubilia sunt talia signa, e coniectuατα probationes ex ipsi fael demonstrationes

92쪽

LIAE E Ruocamus,per fecundam ut addit pinoponvi vini. suram demonstrationis, Attis haec de demonstrandi Methodo dicta fusciant.

DE DISPUTATIONE

Tametsi uera disputandi Methodus ex ijs praecceptis, quae in Methodo probabili ta demonstra. tiua praescripsim , comi de peti potest, tam a hoc loco quaedam quasi concertantium stra rigemata adycere placet, quibus admoneantur adolascentes, quot is cogitationes suas h lituunt, intra quis incla cohibere eas debeant, ne ut rixosae Malierculae sine dele tu et iudicio uerbis contendant, quod cum fit nec is si quicquam praeter garruliatatem manem reportant, neq; de quaestiombvi incertamen productis iudicium ferre possunt,quo fit ut sapere quidem ibi uideantur,sed rerum dulcis. sima ueritate amissa, errorum tenebris et letoruutia inuoluantur. Nec enim disputatio garrulitas muliebris esse debet,Ad amica quaedam e placia da confabulatio,Nam diu lacticorum est ut inquit Plato Παοτ Jορ' ια λέγε cuius finis ultimuse e debet ueritatis inquisitio cui inuentae e qua a se tenebris emersae acquiescere debemus. Quod autem interdum d putatur de reb A quarum nulla est dilbensio,hoc iit ideo, ut adoles entes ad uea sint ad defendendam inimi oppugnaudam ueritatem. Et ut omnes militares inumbra se priamum p pcrarit, ut postea caci rei agenda e ὶρ

rios

93쪽

M Vrlamini instructiores o sue ad ictus tum nicte. vendos, tum euitandos idonei Ita studiose in scho, ludis butationibus crebris se exercere debent, ut postea ueritatis fortiores puromo posuit, Sed omissi longior exordio rem ipsam aggredimur. iis Ludiit e duo se debent apparat ME con fiam seu concertatio Appiratus consistituanoaticia locorum in habitudine eorundem ad se ius,cem, e . accominoiatione ipsorum proposι mu stionem quae tria tametsi mii ita tra aduntur tamen de duobus postremis hic pauca ι.

erue primum de habitudine locorum:d se in tam quae tabitudo ex his regulu intelligito.

Prima Regula. cuicumque definitio attribuitur, eidem omnia superiora directo ordine possit gener eorumque iserentiae genericae tribuuntur. Secunda . . cuicume genrus attribuitur, eidem omnia

di Ectobresne posse a genera eo

ferantiae genericae attribuuntur. Cuicuma adiecies attribuitur, eidem gerim,

dens attribui potest.

Quarta.

cui propriam auributar, o st απ

94쪽

cuicums dis rensia attribuitur, ei genrao species auribat debent.

Sexta.

usi effectum C cfectu caus sequitur.

Septima, Partessequuntur totum, qui rata totum adiumittit partes negare non potest. Octaua. Modo positio ponituro nomen princinese m coutra

Cuicuius tribuuntur accidentidi altus, itilud existere nec be en ut subiectum.

Decima.

Retitiuorum mutua eri postula o Irtio. decem regula continent apparatum thabitu, dinem lacorum inter se, quatenae fere afrimum da quaestionibu adhiberespoJunt. Porro si quaestio neganda ei d piciendum rit quid aliquo abbirmato uel negato negar poteari qua de rebequentes regula obstrualidae sunt.

Prima.

cui definitio dimitur,eidem species adimitter

necessario. Secunda. Qu

95쪽

Cui differentis C proprium dimuntur, de eodem Hipecies denegabitur.

Tertia.

Negatis genere, dilberentia, definitione, proiprio G n eparabili accidente, negabitur Cy ἶρα

Negatis subiectis, denegabuntur adiacentia, . ius, Tuccidentia omnia. Septima. Negato nomme principali desiegabitur cr dum πω contra.

Octaua. Sublato relativo negabitur correlativum.

Nona.

Cui attribuitur genus certum,de eodem diuersa genera omnia eorumque disperentiis 1lpecies

negabuntur. Decima.

istecies tribuitur certa, reliquae negabunt Undecima. cui tribuitur unum contrarium,ab eodem reatiduum remouetur. Vbi hanc locorum inter se ha,

b dinem de qua plura in Dialecticis praecipiunis udiose meilexerit acilis erit postea accom

96쪽

R datis, quae omnino instituenda quem inmodum praescriptum est in probabili Methodo crpro diuersa bubitudine loci ad partes quaestionis propositae erunt alta atque aliae formae adhibendae. In confictu seu concertatione cauendum est ne ictus inferentes, icti proprijs tela a bello disicedat, mus, nusso prius uirtutis facto edito, quod nefaturma nostra debent nobis sy cognita,hoc est, arogumenta debent fecundum Ormas Dialacticis dea duci indisiiutationem, quorum uis Cy connexio in promptu debent spe, si ea aduersarius uel contemnerit, uel improbauerit. Si contemnerit, hoc eris connexionem reiecerit, in promptu ex Iocis crregulis consteqκentiarum ratio nexus Ube debet. Si improbauerit quid, nouo quasi telo defenden. dum est, donec uel iuste victus fueris uel uictorisne euastris Nec en unica uia adoriendi aduerissarium. Vt enim in bellis alius aperto marte alias ex insidij hostem aggredimur, ita in dissu oneulius aperto argumento adueriseri propositionem impugnabimws,clli. .ex infidi s Hinc duplicem argumenta di ductum fecerunt, unum directumini terum obliquum. De utroq; in hanc modum stri,

bit Rodolphus. Dudi sest, inquit, duplex uisve probandae uidirectus,ut cum proposito ali. quo uelut recia uia costi as id quod probare uolumus. Vt qui probare usi sapientem Ube dismtem duat, api in ta indiget, ergo bapiens

97쪽

hir, il M V S. ect diues Alias It dudim obliquus,ut cum acceιpto contradicente eius quod probare uolumius,colligimus ex eo est quid si sumsit, unde regressi docemis fusum id elye ex quo collectum etit, idq; cuia contradicens es eius quod intendimus proabare onsequens est illud ipsum se uerum. Visipiens est diues, Si enim non sit diues sapiens,cupit aliquid, sed album est hoc flum igitur ex quo colligitur id, hoc est ironeste diuitem sapientem. Verum litur erit quod intendimus sapientem esse diuitem Non sunt autem hae argumentandi formae, per omnes enim formas,quas exposuimus duci possunt sed uiae quaedam colligendae intentionis.Ex his Rcydolphi uerbis facile, unde materia utriusque

ditur

DE COLLOCATIONE

DIALEC Tic A. Quae hactenaes dictu funt pertinent ad eam distulationem, in qua certa thentata, proponuntur defendendaNerum ubi cum disputantium neuter, ouod probare, uel improbare uelit alter,nouit,

ita rati est nouas collutio adhibenda. Et quis de huc collatione inuta prscepta apud Diales elicos extant quae plurimum faciunt ad ordinent in Platone intialendam, breuiter pauca praecea

98쪽

picorum Aristotelis, Sine enim horum Aristoteliucorum praeceptorum iste ectu, multae ab imperi, tis effinguntur Platoni ab urde opiniones. Neq; enim feri potest ut Methodus collocutionis Plato. nicae intelligatur, ab ij qui hunc doctrinam ignotrant. Quoniam itaq; Dialogi conflant interroga.tione Cy restonsione disserentium,oportet utruim. que hoc est interrogantem restondentem certa: peculiaria tenere praecepta. Interrogantis imaque haec sint praeceptat. Primum oportet illum iupromptu habere necessarias propositiones, est ex quibus id probare potest quod intenditur, ut sunt maiores a minores propositiones in lasso, si mi , praeter necessarias propositiones quatuor propositionum generibus instructu esse debet di.

Datator Aliae enim Inductionis gratia ut detur uniuersale Aliae amplificationis gratia, ut aucti, o sit oratio Asiae occultationis causa,ut occulieatur conclusio. Asiae perit icuitatis causa, ut nulla excusatio haberi possit,adhibebuntur. De necessa. riarum propositionum coilocatione hoc sciendum est,quod uel directe collocandae sunt,ue per occultationem. Directe cum statim id quod uolui concludimM. Vis quaeratur an fauces sint T . rami hoc pacto interroges. Consi it ne forsicitas in uirtute an Dranni uirtutem habenisSi aduerasirius his primm adviittit neget tali altera, insereada

99쪽

dii est, clusio Ergo Taranni non sunt faelices. Et mouet Aristoteles hoc loco ut recto ductu po. tius qui, obliquo utamur, nisi cum siecias obtineri quod uolum M non potest. Deinde etiam nonet quod necessem e propinitiones debent habere Mi quid solidum crinere εulo inprobabile. Mounet tertio ut conclusionem non interrogemu sed tit ex concesse conclusionem inseramus.Nam con, elusio conbecta, est uelati parta uictoria. Hunc enim si quis interroget concedit uictoriam paratam aduersario. Quarto loco inonet,ut ex inter . rogatione non Dialectica, faciamus Dialecticum,

quam possumtu affirmare te negare. Vt quis est

homo,non est Dialectica interrogatiosedctic,olire homo animit rationiae an noriscum enim hoc pa acto interroges aduersurium idem ne an diuersum sentia facile apparet. Quuato monet,ut de e dem re non sep interrogemus. De directa cotilacatione propositionum necessariarum hacten si nunc de occultatione dicendum est. Non enim sta. tim proponendae sunt necessariae ex quibus conclusio ejicitursed occultandae Occultantur autena

his ere modis. Primo si fursum ascendatur, est si superiora genera, uel superiores the es futilanatur, non ex quibus statim conficitur quod intendi, turi victi quaestio efflet an pietas principisii necesssaria non interrogemm primum de iusticia sed de habitu bono. Deinde de uirtute. Tertio de ulli

100쪽

omnium. Alterum uirtutem iron solum non omnia um, sed paucis imorum. Viide conclusis sequebam tur. Itas boni cupiditatem uirtutem idem uenesse Harum altera propositi β ogi mico a. tur. Nonne quisquis malus est, uirtutem itani a. et Nonne permulti sunt malis Hic omittatur coti rufis,quae est uirtutem permultos non habere, πconstruatur fecunda propositio necessuri prius hoc pudio, nonne quisquis niadum capit, bonum Don cupitc Et quisquis bonum cupit,is malum noti cupiimalum autem nemo cupit. Hic etiam conclusero transiiliatur quae si, Bo num omnes cupere.Et quia iam habemus duorum

D risi rum colices a propositiones, habenietium eorundem conclusiones, quiumulate ina ferre licet ubi oportunum uidetur Breuiter hoc Aristotelis praeceptum mutiet,ut concesis contenati non uide quod sequitur occlipemsis,propterea quod hoc iam ipso aduersario inuito, haberimo. test.Huius praecepti exemplis planu est Socrates apud Platonem. Tertios ordo propostionum permutetur, commibeantur propositiones diaversorum distogi morum hoc modo. Nonne is qui

SEARCH

MENU NAVIGATION