De methodis libri duo, quorum prior quidem omnium methodorum universalium & particularium, quarum usus est in Philosophia brevem ac dilucidam declarationem, posterior vero ecclesiasten sive methodum theologicam interpretandi concionandique continet,

발행: 1559년

분량: 234페이지

출처: archive.org

분류: 철학

161쪽

s ECUNDUS.sumtu nostrum communem in lapsum facilin, tem et precibus Deum sollicite precemur,ne ii ratras in perniciosos errores prolabi.

RATIO FORMANDI

SACRAS ONCIO. E S. Methodus concionatoriis certa uia ac ratio monstrans rationem sacras conciones formandi. Et quoniam ea quae necessario in Eccli si propo, nenda sunt, non sunt unius generis, ne uua forma

trudi possunt, perutile seuerit primum concionum genera deinde rationem qua fingula cum fructu truciari possit ostendere, ut futuris sandi miministeri uerbi quo nullum es augustius, nasium sancitin ministris,procripta fit quadam competidiaria ratio formandarum conciomim, quam ipsi usu et exercitatione constrinatam praeceptis dis, Iecticorum a Rhetorum augere poterunt. Notinoua fingo praecepta, Sed communes Dialectico, rum G Rhuorum regulas ad certam materiam accommodo, i iii, doctorum hominum, quos concionantes audiui, praeceptis astringo ut facilii

orsit imitatio, quae probetio parum erit firmusi praecepti iuuetur, quemadmodum supra in praefatione dictum est.

GENERA CONCIONVM

162쪽

LMAE E Ritas, duplex conclarandi genM. Vnum diadastalicon. Alterum paraeneticum. Didascalicon quidem est inplicium locorum,eorums tum per

Iorarum, tum rerum C coniunctorum locorum

Thesumi Impothesium.

Paraeneticum uero triplex est. Suasorium, ob iurgatorium e consolatorium est autem haec diuestus concionum probari, Primum a diuersi. me auditorum, quibus concio accommodabitur.

Nam aut rudes sunt prorsus a furit docendi, quo primum genus pertinet, aut non sunt rudes, sed uel pusistanimes sunt consolationibus erigendi, vel pigri sunt stimulis incitandi, uel sunt conat plores,Grsunt minis castigandi. Ad hos quais druplices auditores omnes conciones Christi diis riguntur, Alias enim docet ignaros cupientes dis.cere, alias consolatur et erigit pusistanimes, Nunc tardiores inhortatur, interdum prophauos minis territat. Exempla pasta in Evangelica historia obuia fiunt. De inde idem comprobatur abusu striis pia sanctae. Nam ainwt L sit scribit Pauluis. Omnis scriptura diuinitus in irata ta utilis ad

doctrinam, ad redargutionem, ad correctionem,

ad iustitutionem,quae eri in iusticia, ut integerstDeι homo ad omne opus bonum apparatus. Hic quadruplex usus scripturae indicatur, idq; quatu or uocibia quae fundi διδασκαλία, λέγχω, επωoiθωσις, raedoexae id calia primogenere

163쪽

an iii Eis ECUNDUS'. nempe Dic calico tractanda est. λεγχορ iurgationem hactet. ἐπρωορδο crie est cum lapsisserigitur si itur, quod consolationibu i ieriman estum est. παδu puerorum est institutio, cuium poti; ima pars ad recta C honesta suadere, C ab iniquis, e turpibum dissuadere. Conuenit itaq; uostra illinctio cum auditorum uarietate, christi exemplo Cy Pauli traditione. Verum quom niam auditores in publicis coctibus mixti unt, fit ut Prophetae, Christus, po stoli, atq; adeo omnes si ministri uerbi pleruris ex do irma extruant consolationes uasitones et obiurgationes, qua uis doctrinae quasi adiuncti habet, quemadmodum superius dixi fieri in Prophetarum ex Apostolo αrum scriptis, quorum exempla pios ministros deacet sequi informandis concionibus. Nec ideo noustra distinctio est improbanda, ut quae ad rerum

tradendarum naturam pertinet, docetq; qu esit ratio obseeruanda in conciombum formandis, tam aes interdum ea quae uoluinaui tanquam accesJoaria digre, Sionis Schemate accommodantur, quod qui non obseruant,nec poterunt fur recte forma, re,nec aliorum conciones iudicare mentarias eanere. Onare concionum genera distinguantur,sir quae adduntur recite extruantur.

DE GENERE DI

DAS CALICO.

164쪽

LIAE E RDidascalica conci cuius finis est ignorati. tem docere auditorem. In hoc concionis genere pius concionator totos neruos intendet, ut ipsi priis rem docendam exacte cognitam habeat, Deinde ut eiusdem plenam oeconomiam formet apud si se tum eum explicet plura e populari oratione habita ratione non uae laudis ob elo. quentiam, sed potius gloriae Dei promouendae, πcaptus praesentium auditorum, quod si fecerit lerare potest ut auditor non amplius fluctuet punionibus, sed doctrinae uer e C persticu acqui, escat. Cnoniam autem Tidascalica concio D. plex est,quem dinodum supra in diuisione adimnui, nimirum simplex siue simplicium locorum, e coniuncta silue comunctorum locorum, polluila docendi ratio,ut primo loco de did calica mplici dicatur. Sed quoniam didascalica simplici nunc person nunc res tractantur, de persor ruintra tutione primum dicendum uidetur

DE DI ASC ALICA

165쪽

, DE PARADIGMATICA

TRACTATIONE PERA

' et nae uel imitationis,lle adi nitionis gratia,paraa at et digmatica erit tractatio. Hoc nrodo Paulus Romata ira nis e Galatis proponit Abrahamum Hoc modo Epistola ad Hebraeos cap. magnum Prophetari et zi: rum e regum cathalogum recensuit, Abrahami labes facto fidei doctrinis natura docetur, notio El' i commendatur,uocationis exercitia firmantur, ui uerae pietati fructi Et opera Poenitentia Maism Sis, docet lapsos recipi, imitationis causa utilia ter proponitur admonet de insericordia Dei tam it a Ll immunem Ecclesi e perfecutorem ac tam impu. uo rum Idolatram, ex mera sua bonitate ingratiam recipientis. Verum hic occurrendum flos, qui

Dbsanctorum exemplis abutuntur. Sunt enim ta: qui scelera sanctorum imitari malunt quor uir. tutes sanctorum exemplis dependunt Sunt etiam qui ex factis sanctorum persionali

et extra ordinarsis mandatis , male extruunt

166쪽

ILI E RDeciem facti,et tanquam legem uniuersdem comamen dant illi reston one digni non sunt. Hi admonitione in uiam reuocandi erunt. Tenere enim eos

oportet scrimen, inter mandata, seu praecepta, pietatis communia e personalia, quae tantum uel unum populum, ues unam hominem attingunt.

Flebraei iussi sunt ut si oliarent Fgγptios Abra

ham ex mandato Dei lium in monte Moria, maictare in holocaustum parat. Haec personalia famin specie non accomnaedanda erant, scd in genere tantum. Nam ab utros exemplo scenda est obtidientia erga Deum, vi ij quae a nobis suo uerbo requiritan hac quos personarum exemplum tractatione notum est Papilla praecipue Morini chos periculose errasbe, qui nescioquossctitiossan os in concionibus proposuerunt, eost per totam uitam adeo inculpate uixisbe frixerunt, snunquam uel in minimo impegerint. Huiusimodifcta perforarum descriptio,inagis ad desteratio. nem quam edi icationem con crentiae luctantis cum magnitudine peccatio irae Dei facit. Pro. povantur igitur uera exempla,fcta re inquantur poetis, non ab θ tractentur,qui Oeconomi γferiorum Dei a D.Paulo appellantur racra sirit plura uera historia suppedite exempla, qua tia sunt Abrahae,Iob, loseph Manassie,Magdaleni,1 atronis conuers a sanilium. Ex huius naedientario solum docere po*umius auditores ueram

pieta, α

167쪽

s EcVNDVS. pietatem, veru etiam formam recte uiuendi iuxta uocationis rationem Memmerit itaque piws Eccles es exempla utilia pietati proferre, o non ea quae ad de perationem facere uidentur. Nunc temptis es ut quae dicta sunt claro paradigmate dea claremus. Et quia nullum Abrahami exemplo iurustrius effle potest illud exanimandum proponam. Paulus inquit credidit Abraham Deo, σimpuritum est ei ad iusticiam. Hic Paulu3 Exem, plum Abrahae potifimum doctrinae gratia producit, tarde eruit non solum iusticiae firmam do,ctrinam, veruinctiam iraturum fidei,e qualis uiatae sanctimonia credentis personae esse debeat exatruit. Ad hunc modum dis canitu ex immtione Pauli duo obstruare in exemplisOctum uidelicet

in se, deinde circumstantis personae e facti. Fayum in se docet iusticium ueram de in proanasiones Dei constare. Circumstantiae personae et faciti de pluribum rebias admonent. Primum quod circumcisio non necessario re,quiratur ad iustificationem . Est enim Abrahamante circumcisionem iustifcatus,sed postea additi

es circumciso tanquam Agillum iusticiae, quae est

ex de Secundo probesis uitae Abrahae ante iustifica,tionem, testatur eum nullis meritis propri)s aut

praeparantibM operibus a Deo receptum e sola

bonitate Dei.

168쪽

catione gentium extruxeruΠt.

Quarto quod ritus Mosaici nyrequirantur a iustiqicandis,ut enim me illis Abraham est iusti .catus, ita qui eius exemplo istiscabuntur, eos non requrrunt ad uti iae complamentum. Quiant quod in lege morat, operibus in Decalogo praeceptis comingat tuli catio. Namsi Abrahae exemplo iustificamur, 4 fuit iustifica,t anni multi δε est q3o ante Legem pro ficto feri et ri potetit, ut ex lege sit iusicia. Verum siquis obi cit legem Moralem luisse perpetuo eas non caruisse Abrahamum , egonsim facilis est. Nulla enim merces debetur operibus, nisi ex pi clo Dei. Nam opera non sunt intrin eca dignitatenteritoria,sed acceptatione De G ratione pacti, Arma igitur stat consequentia Pauli Abraham iustificatus est de promi) ionis, ante editum paaclum de operibus, nimirum qui fecerit ea homo uiuet in eis, Ergo de , itan operibus citus .catus

Sexto quod uerae iustificanssct fit certa

πληρο post quae nou ratiotita argumentis Iac. cumbit,sird certostatuit eum qui promisi: in iri

169쪽

ρ cor ullus EcVNDVS. mpo te utut tori rerum dictura redamare uideaantur, e quodsides habeat adiuncta bona operae obedientiam erga euxi, quodque nihil charius Christiduo esse debeat, quam diurnae uolutum obatemperare. Atq; ita Prophetae,pi reges, Apo laicatus adeo omnes pi post Abraham, primum ab exemplo didicerunt ueram iustifcandi rationem, deinde ex circum struth personae C facti, de re.

bus grauisimis admoniti uent. Hoc patio pius cou

cionator exemplo Pauli applicet uilia exemipla tum in se tum in circumstantiarum uarietate, C semper in accommodatione neminerit resti,

ciendum elye ad fide analogium.

DE EPIDICTICA PER

SONARUM TRACTA.TIONE. E pidictis personarum tractatio torem uitam, adeoq; omnes uitae partes personae alicui os per. tractat,idq; eo ordine,qq,Ioci personarum in Earotematis Philippi recimqtur. Est enim is ordo non solum raturalis, uerumetiam dicentii audia enti commodius. Verum hoc imprimis obstrurna dum est in Epidictica perforarum tractatione, illa membra pol imum exoramida sunt, ex quiabus tria illa supra commemorata, Doctrinas, Imia tutio et Admonitio, peti pol unt. Nam Paulus Rom. s. de hoc accommodationis modo admonet, cum

170쪽

LI ME Rcu qt Quaecunq; Fcript sunt in urit doctrinam scripta sunt etc. Debent itaq; huius di membra ad totum Ecclesiae corpus accommodari,quod si ubi Hγpothes:n ad The in recte transferimus. ut si apti tu tuta eoe επ:δοκἶκωρ tractanda, sequendus Uet ordo naturalis, dicendus esset de

parentibus, de conceptione, de natiuinte, de edu

catione, de uocatione, de osticio, de testimonio Christi,de morte C ij quae circa irartem et post

In membro de parentibus haec lasent, quod pre. ces piorum Uiduae tandem exaudiantur, quod a se filii credentes cons equantur ad extremum consolationem, quod Deu approbZt matrimoniam Salcerdotum. In membro de conceptione,Primum f.

fert e lycium Angelorum, quod sint legati Dei

et mini iri Ecclesiae. Dert de quodsi memor Deus uarum promi Sionum. Tum quod Dei actio non impediatur impedimentis naturalibus,hoc enturae sterilitat desectu Deinde quod Ioannes adhuc in utero matris agitauerit Chri iam, docet quod pueri recipiantur a Deo. quod a pueris Quoicia coli uelit Deus a nae bro de natiuituiste gratitudo erga Deum pro acceptis benefici sco zmcndatur Piorum osticium mutuum o lendi tur, quod gratulari debeant ij quibus benedictio De contingit. Denis quod pi debeant suos puero Deo ad erre seu commendare.Deinde uitae aulierιtas

SEARCH

MENU NAVIGATION