장음표시 사용
101쪽
plurimis praebet occasionem, ut cum salutis suae detrimento in blasphemia nominis ac doctrinae Dei Euangelium Christi repudient ali contemnant. Non dubium est, quin multi inter Turcas hodie, hac quom d ausa, odio prosequantur Euangelium Christi, quod videant christianos tam perdite ait flagitiose vivere. t quis dubitet multos inter papistas non esse, qui Euangelium Christi prosequantur, aut nihili prorsus faciant, quod tam frequentes sint, qui de Euangelio gloriantur, rarissimi autem qui iuxta Euangelium vivant' Quid vero de his dicam , qui nobiscum puram doctrinam Euangelii receperunt, quorum ulti adhuc sunt infirmi& vacillantespprofecto horum plurimos, aut animos despondere, aut mores tempora, sub quibus in papatu vivimus, huius seculi moribus maxime lasciuis petulantibus, longe praeferre videas. Quid aliud hos facturos putes, si ingrueret aliqua persequutio aut mutatio relligionis, qua ut non inuit paterentur nobis obtrudi
Antichristi Romani pristina deliria & dololatriam Sed quorum culpa hoc fit, nisi horum solummodo, qui debebant alijs ducis lucis vice esse, iuxta consilium
102쪽
lium Pauli in omnibus, hoc est, re, Ope rein vita, ornare doctrinam Domini saluatoris nostri Iesu Christi. Hinc igitur concludimus, omne credentes in Christum decere,ut proponant sibi legem Dei, ceu vita speculum , iuxta quod omnia sua facta dirigant in gloriam Dei, in proprium commodum Mali orum aedificationem. Quo fieri possit, ut destruantur opera diaboli, opera Dei augescant, in gloriam Dei aeterni patris,qui ex mera sua misericordia, per fidem absq; omni nostro ullo merito i- peribus, nos salvos fecit regenerauit, ut ipsi vivamus, Mambulemus in omnibus operibus bonis, Ephes a.
TRINA. TERTIA doctrina, quam initio huius
libelli explicandam proposui, est de Domino nostro I ES CH R IST , in cuius solius vera cognitione, consistit vita aeterna, quemadmodum inquit ipse Iohannis 17. Haec est vita aeterna, ut te cognoscant esse verum Deum in quemnusisti Iesum Christum. Pomilitate de
103쪽
1b., Postquam Christus respondisset Pha
risatis ad quaestionem sibi ab ipsis propositam , quaerit vicissim ab eis, quid ipsis
videatur de Christo. Hanc quaestionem mouet, ut detur illis occassio scrutandi scripturas, ex quibus discant , quid de Christo statuere debeant. Vide ergo quanta diuersitate animorti haec trini
fiant. Hi non discendi gratia,sed cavillan- di perdendi studio negocium agunt,
Christus autem sua quaestione,hoc inten i li, ut ad Verte salutis noticiam allios lintn: sessionem eos perducat SC Ii Audiamus ergo quid virinc fiat Chri- in stus quaerit, Quid vobis videtur de Christo p cum filius est Dicunt ei David. hoc responsum dabant , quia sciebanti Christum nasciturum ex semine Dauidis, iuxta promissionem ipsi factam. Verum cum non sufficeret hoc ad veram Christi cognitionem , ex hac alteram quaestionensis infert Christus,qua in uberiorem Christi stet9 noticia perducere conatur. Itac inquit: iueris, Quomodo David ergo in spiritu vocati conse eum Domini dicens : Dixit Dominus Domino meo, sede a dextris meis, donec ha pona inimicos tuos scabellu pedum tuo- ἰαι u. Si ergo David vocat eu Dominu ,quo
q* modo filius eius estΘquasii diceret CH, Ι -
104쪽
oportet subiectum esse patri. Et, ' minus est superior ministro,minister ero debet subiicere se Donnino suo. Qui ergo fit, quod Dauid Christum fateatur
suum Dominum, cui se totum cum omni animi subiectione submittit Θ Hic sit Iudaei adhibuissent in consilium sacram scripturam e Christo disserentem, paulisper secum perpendissent, quod naforet officium Christi in mundo, tacite
inuenissent hoc responsum: CHRISTvs ratione naturae humanae assii natat, est filius David,ratione vero diuinae naturae, est filius Dei. Quantuita*ad naturam humanam attinet, in specie vilis sauper est, quod vero ad naturam diuinam, est Dominus dominanti, rex regum, cui etiam cedereri suppliciter genua flecterematii dem oportebat , Immo ab hoc solo, per hunc unicum accipere remissionem peccatorum, iusticiam
De hoc Christo, Domino suo, loquitur David psalmo si cum inquit Expiabis me hysopo, mundabor, lavabis med super nivem dealbabor: Item psal: 13o Staniquitates obseruaueris Domine, Domine,Quis sustinebit Quia apud
105쪽
bot:lt I lis Ite propiciatio est,ut timearis. Per hanc. propitiationem,Christum intelligit, qui secundum naturam humanam , ex ipso nasciturus erat, sed secundum diuinam
Hoc modo volebat Christus quaestione a se proposita, reducere Iudaeo S ad veram Christi cognitionem in qua, Vt dixi, consistit vita aeterna sapientia salutis , quemadmodum docet Paulus I. Corint. I. cum inquit Quoniam mimdus non cognouit Deum per sapientiam, hoc est, per intellectum jat1onem inditam homini naturaliter a Deo, in Dei sapientia ,hoc est,m mirabilibus Dei operibus, quae ab ipso facta sunt placuit Deo per stultam praedicationem salvos facere credentes. Quoniam Iudaei signa petunt graeci sapientiam quaerunt, no autem praedicamus Christum crucifixum, Iudaeis quidem scandalum, Graecis autem stulticiam, ipsis autem vocatis Iudaeis ac Graecis Christum, Dei virtutem mei sapientiam. Discernit hoc loco Paulus sapientiam mundi seu humanam a diuina. Nam quod Deus miserat suum filium natum e muliere,factum sub leges subiectum amaxissimae passiond& morti, non sapientia,
106쪽
j v I A VITAE.sed stulticia videbatur hominibus , cum Deus sua omnipotentia facile posset a- Iiam inuenire rationem saluandi genus humanum. Sed longe aliter Deo visum fuit , immo quod homines pro stulticia reputabant, id Deus sapientiae loco habet lucit. Vt autem haec plenius intelligamus, quaeramus huius tam admirandi consilii Dei fundamentum, supra quod ut O
Quanquam Deus, si magnitudinem potentiae ipsius respiciamus, facere poterat quaecunc voluisset, tamen hic nihil quicquam aggredi visum ipsi fuit, nisi quod diuinae ipsius Maiestatis iusticia atque gloriae competebat, hoc est, quod iustum laude dignum , omnes angeli,
tam boni, quam mali, omnes homines ait adeo uniuersae creaturae,re ipsa faterentur,dicentes: Gloria in excelsis Deo. Quemadmodum enim rex aut tyrannus
quispiam, cum vni concedit, quod alteri eripuit, partim iniusti partim liberalis hominis osticio functus dici potest ita etiam Deus si sola sua potentia usus hominem restituisset, ex una parte iustici te ipsius fuisset derogatum, Mab altera parte nimium misericordiae concessum. Ita pnecesses e istarui per istatui uri
107쪽
necesse fuit inuenire talem saluandi homi yy t:. nis viam, ut simul consisterent Min sum- sin mis gradib. consentirent hae quatuor in V d i a Deo proprietates, sine quibus Deus mi- phlii ni me esse atque appellari Deus potest, illi videlicet summa seu persecta potentia, perfecta iusticia, perfecta misericordia, i l lili perfecta sapientia Placuit itaque Deo Eth E consilium tale, ut filius ipsius nigeni
l editet tus assumat naturam humanam moriatur, ut qui credat in eum consequaturn tituli salutem vitam aeternam. Quod si Dens, ut iis usus fuisset omnipotentia, iusticia ita illis sua condemnasset in aeternum omneshi; lit, et homineS, qui contumacia sua aeternam i ta isti Dei maiestatem ostenderant . propi rea Obnoxii erant aeternae mortisvi inferri uire ibi l l . Sed quae tum fuisset laus misericordiae 2: uelio et puub Vbi tum gloria sapientiae diuinaei ij i locum habuisse Θ Homo ab sc omni gra 'i Eli, θ ria conden natus periisset, sapientia Dei, fine consilii sui, quo hominem ad
imaginem suam creatum , aeternae destinarat saluti, frustrata fuisset. Ne igitur derogetur quicquam per-
ij j iii lactae iustici Dei, placuit, ut quemadmo
stia i i unius hominis contumacia omnes reii tetulli 'φ' sumus, ita per unius oboedientia iu-1ba siti constituantur multi, satisfiat Deo ipsi,
108쪽
nos liberati a reatu, donabimur vita aeterna. Hic quoq; elucet perfecta summa misericordia De1, qui sic mundum dilexit, vi filium suum unigenitum daret, ut omnis qui credit in eum, non pereat, sed habeat vitam aeterna Simul etia conspicitur perfecta potentia Dei, quod per mortem filii sui vicerit mortem infernum , peccatum Omnem potentiam diaboli. Apparet quocphic periecta Dei sapientia, in eo imprimis, quod per filium suum, qui est ipsius imago naturalii coaeterna, renouat in nobis imaginem suam,& donat vitam arternam , ad quam nos mitio sua arterna sapientia destinatos, creauit. Quae singula hac conditione offeruntur , modo credamus in filium. Sic enim inquit Baptista, qui credit in filium , habet vitam aeternam. Qui vero non credit in filium, non videbit vitam , sed ira Dei
Haec ea est salutis sapientia,quam Omnes prophetae, Christus ipse apostoliatin horum succe res hactenus docuerunt lo die etianum docent, sed hanc ipsa mundi huius sapientes, quos fortuna tanqua in sinu fouet, pro ludibrio habent, in propriam condemnationem
109쪽
Christianae Ecclesiae sapientia, in hoc, nico Iesu Christo fundata sit, proponam quid de ipso sentire ac scire oporteat no Ssingulos , quotquot per ipsum salutem consequi desideramus. Quod ut commodius fiat, accurate consideranda sunt cum suis quaestionibus4 responsitonibus haec se capita. I. Quodnesus Mariae filius,sit promisitis ille Messias, hoc est, CHRISTUS.II. Quod hic Crinis Tusci Verus sit Deus. cur Deum esse illum oportebat. III Quod hic CA RIs us , sit verus homo, cur necesse fuerit eum esse ho
IIII. Quarto loco spectanda est in hoc
CHRISTO, Vnitas personae, in qua etsi duae sint naturae, duce tamen non sunt personae, sed una duntaxat, cur ita esse necesse fuerit. V. Quod hic CAR' Tu sit saluator Mundi, inuibus modis se mundi saluatorem declaret. VI. Quomodo reddamur participes beneficiorum C, Ra Saa. per eum consequamur vitam aeternam.
110쪽
P, ii vi quod de Christo proposui, est quod Iesus filius Mariae virginis, natus in Bethlehem sit Christus ac saluator ille, quem Deus, primis nostris parentibus, Adamo, Fuae promisit. Hoc credunt unanimiter fatentur omnes Christiani, cum in articulis symboli dicimus: Credo in Iesum Christum , filium Dei, ni genitum, qui conceptus est de Spiritu sancio, natus ex Maria virgine, passus sub Pontio Pilato c. Huius nostrae fidei fundamentum habemus immotum hoc, cui ne inferorum quidem portae resistere
Is solus absque omni dubio ac verissimo verius, atque adeo omnium confessione est Messias verus Municus,in quem omnia Prophetarum vaticinia concurrunt, cuic soli conuenit, quicquid de Messia praediistum est a sanctis Dei prophetis, Mose Maliis. In Iesum Mariae virginis filium concurrunt omnium Prophetarum vaticiniari huic soli Iesu conuenit, quicquid de Mensia praedictu est a sanctis Dei Prophetis, Moseis aliis. Ergo solus Iesus Maria virginis filius, est