De Aristarchi studiis homericis, ad praeparandum homericorum carminum textum aristarcheum, scripsit K. Lehrs,...

181쪽

1. De aere aethere, Olympo.

mum quod ad Aristarchum attinet huic enim nos iure nostro athetesin attribuisse Nitrachium consentire video), non licet illi causam offensionis subiicere eam quod 'χλυμπον et οὐρανον confusum putaret. Hoc enim loco non hanc ei causam fuisse sed aliam certo testimonio constat. ἀθετουνται ἀδυνατοι est in scholiis, et quod continuo subiicitur ab adversariis αλλα μεμασαν, φησί, ουκ πραττον δε ostendit nihil illic vitii essε per librarios, iam ne διανο οι quidem quadraret, sed ita ab initio scriptum fuisse. Et ut haec in scholiis sic apud Eustathium p. 1687, 28 διὸ καὶ θετουνται ποος -ον τα τοιαυταεπη του λιήοου, εἰ καὶ οἱ λυτικοί φασιν οτι μεμασαν οἱ παῖδες ποιῆσαι τὸ ἀδυνατον, o μὴν ποαξαν. Deinde quod ad me ipsum attinet, ego non neglexeram in versibus Homericis de consiliis illorum tantummodo dici. Illa ascendunt', moliuntur', ut opinor facile patet, scripseram rei repraesentandae

causa, ut, si ad tactum ventum esset, quomodo res proceSSum esset cerneremus. Denique, quo iam ad ipsorum versuum Rrgumentum ducimur, quid tandem ad rem ipsam et explicationem interest inter factum et consilia Nam possunt illi quidem animo moliri aliquid, cui, si ad factum ventum est, Vires suas pares non inveniant, sed nihil possunt animo moliri quod propter ipsam rerum naturam impossibile, ἀδυνατον est. At, inquit Nilaschius, sola consilia non tam accurate depinguntur, blosse Absicliten mali man nicht so aus. Otane vero Ubi de scelestis pueris sermo est, ad adultam aetatem ne perventuris quidem, qui iam puerili aetate impia et scelesta capiunt et gloriose profitentur consilia, quibus adulti ipsos Deos aggressuri sint, ibi non apte depinguntur consilia Quod rectissime contra Nitzschium dici deberet, si re vera depingerentur. Sed ne depinguntur quidem, sed tantum quantum necesse erat dicitur breviter. Praeterea de illa sum Deorum ait ne levissimum quidem mindicium esse, eine Fluch de Gotter, o de Wi nichi die enuerates, Andeutun lesen . At satis indicii est si rerum et sententiae progressus flagitat; et, si opus est, in memoriam revocabimus quanta et longe quidem obscuriore brevitate nonnunquam poeta in mythis in transitu commemoratis usus sit. Habemus igitur hoc , elche ogar Mohten, deninsterblichen Dissiligo by Ooste

182쪽

172 III. De Aristarchi scientia antiquitatis Homericae.

im Olym vielbe emen riegri erregen, Wolche den Ossa ausden Olympis fetete vorhaue und au de Ossa de Pelion uni sic de Himmo eraselon et machen. Utrum Θανα- τοις ἐν 'Oλυμπεν Dis in Olympo versantibus coniungas an ἐν πιλυμπιν, in quo initium quidem belli moturi sunt, ad cpvλο-πιδα στήσειν trahas ad rem nihil differt versus structura potius illuc ducit. Describuntur ut bellum illud olim sibi suscipiendum animo volvant et casus et actus πολυαῖκος πολέ/ιοιο. Per illud Oσσαν ἐπ υλυμ ns non ad novam rem transitur sed ex illis casibus et actibus unus maxime admirabilis praecipue commemoratur quod egregie fit ἀσvνδμως illa Ossa et proxima voce paulo elatiore legas: - est autem iste casus, si in Olympum nisi Deos, ut impii et feroces fingunt, impetu iacto depulissent, Di autem ad altiora coeli confugissent, ut ne tum quidem desperaturi vel destituri sint, sed montibus super montes impositis ad ipsum coelum ascensum paraturi et bellum renovaturi. Et videtur mihi hoc prorsus ad illam antiquam sabularum simplicitatem fictum; et quanto haec Deorum fuga simplicior quam illa artificioso excogitata, cum Di Typhoeum timentes in Aegyptum confugiunt atque in bestiarum forma se transmutant,

Ovid. Me V 321

Emissumque ima de sede Typhoea terrae coelitibus secisse metum cunctosque dedisse Terga fugae, donec fessos Aegyptia tellus Ceperit et septem discretus in ostia Nilus. Huc quoque terrigenam venisse Typhoea narrat Et se mentitis Superos celasse figuris

et cetera.

Quod Nitzschius putat eum interpolatorem qui in versu oi ἐν 'Oλυμπου per 'χλυμπον coelum intellexisset, statimi et 'χλυιιπον simpliciter pro monte posuisse, hoc negari quidem

non potest nam fiunt sane ab intorpolationibus perversa sed verisimile tamen ne hoc quidem est. Ad ea quae veteres excogitarunt cognoscenda accessit nunc locus in Epimerismis s. ἐπί p. 144 nam explicabant: Ossan iuxta Olympum collocabant Mi

183쪽

l. D reliqua acie mundi.

173 2. De reliqua acie mundi Homerici quid Aristarchus observatum habuerit ex paucis Dagmentis cognovimus: 1 Quin recte aden ot artarum distinxerit inde patet, quod '6 τοσσον ενεοίν Αἴδεω δσον foαν ἐ- ἀπὸ γαίης)notaverat: si διπλιζ πρ ὁ τὴν καμ χιιηρον του κοσμου τάξιν. s. O 225 ἐνεστερους δ καλε καὶ οὐρανίωνα καὶ

υποταρταριον καὶ ιτανας τους περ Κρονον θεους S 279δτι τους περὶ Κρονον θεους ποταρταρίους προσαγορενει. Huic loco hoc adiungamus. in 73 δτι ἐκτὴς του ποταμου ποτέθεzat

τὰς τεοῦν τόνον immo Notatum propter extremam Od, ubi statim nondum sepulti ad inseros perveniunt sch. 0 1).2 Oceanus fluvius es FG υτ τις υν Ποταμων ἀπέην νοσή 'Πκεανοιο si διπλῆ δτι nor ιιν καὶ t. υ θάλασσαντον Ωκεανὸν παραδίδωσι. Ab eo reliqua flumina originem habenti S 195 ψ υδε κρείων Ἀχελωῖος ἰσοφαρι ει vo ἐβαθ vel kείταο μεγα σθενος Ωκεανοιο, ἐξ υπερ πάντες minποταμοὶ καὶ πασα θαλασσα ὴ διπλῆ περιεστιγμέ iit τι Zeνοδοτος αυτὸν υ εγραφε γίνεται δ ὁ Ἀχελῶος πηγη των ἄλλων πάντων. εστι δἐ καν Θιηρον ὁ 'Πκεανὸς ὁ ἐπιδιδους

ab interitu eripuisset, quantae turbae excitatae essent hodie his

de rebus quaerentibus.

3 M 239 τῶν Ουτι ιετατρεποι οὐδ' ἀλεγιζω, ει ἐπὶ δεξι ιωσι προς 'H Ῥέλιον τε, ει ἐπ αρι-ερα τοίγε ποτὶ ζόφον ήεροεντα διπλῆ δτι duo διαστάσεις οἶδεν 'Oμηρος κοσμικός, ἀνατολὴν καὶ δυσιν καὶ δεξιὰ μῆν τὰ προς ἀνατολάς, ριστερ ci ci τὰ προς δυσιιὰς λεγει. Videmus igitur quomodo acceperitis 190, contra quam crates v. schol ii 13. 4 De sole occidente Homerus nunc dicit Oceano submergi 175 nunc subire terram, et hoc quidem in heroum persona, illud

ἀνατέλλειν καὶ εἰς Ωκεανον φησι καταδυεσθαι τὴν miλιοπι ὁπό

184쪽

174 H. D Aristarchi scientia antiquitatis Homericae.

τὴν ἀνατολὴν λέγει, αυτὸς δἐ ἐκ του ἰδίου προσωπου ἐξ Ωκεανου.

Aeli ille S. Non apud Chironem educatus, v. hetis. Nec commora- irs dum esse inter mulieres Scyrias Homero cognitum, I 668. Qua de hoc loco in contrariam sententiam scripsit emius sidas vermeinte Grabmal dos Homer' pag. 41, ea apparet per iocum scripta esse. Secundum Pherecydem Polydora Achillis soror est; sed hoc voluerit Homerus II 175, certo ammari nequit incertum enim eleus hic commemoratus idem cum Achillis patre sit, an alius ab illo, sicut multi sunt apud Homerum eodem nomine diversi Sch. I 175. Anna ius a Vulcano facta secundum Homerum invulnerabilia si 165 594. Versus 269 cum sequentibus spurii, sch. h. l. l. ad 265.

Recentiores fingunt Achillis necati corpus ab Aiace ex proelio ablatum esse Ulixe tegente. Quod illi finxerunt ad similitudinem Iliadis P 19. Omorus si do Achillis caede cecinisset vix ita instituisset t. l. τι ἐντευθεν τοι νεωτέροις ὁ βαπια- μενος Ἀχιλλεις τα ιαντος, περασπίζων δῶ 'Oδυσσευς παρ- ire ῆκται εἰ D Oμηρος γραφε τὸν Ἀχιλλέως θάνατον, υκ νἐποίγε τὸν νεκρὰν D AIαντος βασταζοιμενον, ως οἱ νεωτεροι). Od. obscure innuitur sabula de contentione Ulixen interet Achillem intor epulas exorta. Ad Homeri sensum eliciendum putavit aliquid profici posse ex . I 347, ubi haec notata habemus: si διπλῆ πρὸς ἐν 'Oδυσσεία ζητουμενον νεικος 'Oδυσσ1jος καὶ Πηλείδεω Ἀχιλῆος , τι ἐμφαίνει καὶ νυν ἀναι- ρων τὴν ἐπιχείρησιν των περὶ 'Oδυσσέως leg 'Oδυσσέα cum Friedlaondero λεγοντων βουλὴ καὶ λογω ιρε λ σεσθαι τὴν πολιν νυν ae οἷον ἐπισαρκάζων λέγει v. Nitrach. l. l.).

185쪽

2. ythologica.

Aeneas.

διι ἐπετίθετο τῆν βασιλεία.

i. Hoc eodem modo accipit Craugeres p. ad Hermann p. 10s haec addens: Dam goga de nuchterne Aristarchus in dem Homerischen δίδυμοι stat de so tige διδυμάονε inen oppellei vonis ei opsen. Vier Armenis. . . rhanni, ollis nichia verschlagen. Recte vir perivicax Aristarchum dixit - sobrium.1 a Sic etiam cod. A teste indorso.

186쪽

176 III. De Aristarchi scientia antiquitatis Homericae. Agamemno.

Eius regnum Mycenis est non Argis, ut apud recentiores, A 46. Iphigeniae caedem ignorat Ι 145. Aiax Oerus. iso Oilei filius, non Ilei, ut apud nonnullos recentiores. II 365. 203. 694. E 442. O 333 cf. sch. v et usi. h. ID. Hoc etiam manasse videtur ex male intollocto Homero B 527 hJι.Tλῆ οτι τινες τευ νεωτερων ἀνεγνωσαν χευ si του , ιυς αρθρου οντος, li γλῆος ὁ δε λιηρος ἐν τελο λέγει τὸν ῬιHΝ:ρ'. Quod cum Hesiodus et Stesichorus utraque nominis, forma usi essent, ut Eustathius ex antiquis testatur B 5274 2TTadmodum verisimile est. Oiλεα et apud Homerum nonnullis exemplis certissimum et vulgaris forma fuit Atticis ἰλευς ut οἰ-od formam γλευς ex Homero finxerunt, ubi sibi ὁ γλῆος ταχυς ιος et similia audire videbantur. Hanc sententiam Ari- 178 starchi vellem notam habuisset Hemannus cum scribseret de em rat. m. p. l. 42, ut viri subtilissimi iudicium haberemus. Aiax elamonius, apud Homerum non fingitur invulnerabilis E 406. 422 cs Eust. 995, 3. Andromache. 457 Hector ad Andromachen καί κεν ἐν Ἀργει ἐουσα preὐς λλης ιστὸν φαίνοις κα κεν δωρ φορεοι Μεσσηλδος Υπερείης πολr ἀεκα uisit: ἡ διπλη - κατα τὸ προστυχὸν Dτως Leoντος 'Ouήρου ο νεωτεροι τε οντι δροφοροι-

187쪽

2 Mythologica.

uxor Proeti apud recentiores Stheneboea Z 160. Pater eius, cuius nomen apud poetam non est, apud recentiores Iobates. Z 170. Aphrodite secundum Homerum Iove nata. Y 107. Apollona Meone, qui deorum medicus est, diversus, E 899. Quidam salso aeeona pro Apolline acceperunt, A 473 v. sch. h. l.). Apparet de Aristarcho errorem esse in schol. Od. δ 31 - 179 Causa cur cum Neptuno apud Laomedontem servitium subierit, a poeta non tradita. Q 444. Smintheus dictus non a muribus ρισταρχος ἀπρεπἐς ἡγεῖται ἀπὸ χαμαιπσους ου τὸν θεῖν ἐπιθμου κεκοσμῆσθαι πὁ του ποι=prou), sed ab urbe roica. Apollon Iex. H. 726.

Iunonis filius est, non ut quidam putant Enyus. I92. Enyo dea bellica est E 333). Inde Martis epitheton Malius, quo nec nos filius significatur, nec apud Homerum, sicuti in Atticorum sabulis Enyalius deus a Marte diversus P 211 ubi leg. υδε εος οἱ Ἀττικοὶ διαφέροντα . Martis filii sunt μι-ος et Φόβος non ius equi, ut Antimachus socii salso intollecto

188쪽

178 III. De Aristarchi scientia antiquitatis Homericae.

isa)versu Homerico O 119. id ad h. L et I 439. I 299. E 842 notabile, quod vi homines spoliantem inducit.

E 875 bi διπλῆ υτι ἐμφαινει , ἐκ μονου του ιδ γενομένης τῆς Ἀθηνας. . e. hic locus speciem praebet, quasi

Homerus ex solo Iove natam Minervam cognoverit. - Si ex his paucis verbis colligendum est, videtur Aristarchus nihil de hac re certi statuisse, sed ad contrariam potius partem inclinasse.

Quod si scholion BL ad 480 Aristarcheum est, praehaera negavit. Hoc scholion est τουτ δέδωκεν φορμα ν 'Hσιοδωτ αυτος ἀντὶ του μονος λαβῶν, περ ὁ ποιητὴς υκ οἶδεν, ἀλλα λέγει ἀνιεις αυτήν, ἐπεὶ και, δυηλον αυτὴν ἐγέννησας μοι ἐπιβλα j. Hoc Aristarcheum esse inclinat animus, sed

statuendum ab epitomatore salso relatum, quod dicit meto pro μονος Homero non notum esse id Aristarcheum non est contrarium is observaverat v. ω 99). certissima in Homericia carminibus vestigia esse, sabulam de Minerva solo Iove nata poetae notam fuisse, nemo iure dixerit, nec propter ea, quael, ipso attulit, dicera debebat Homerus Goeuerd aes Rhod. II p. 30. Ἀλαλκομενηὶς Ἀθήνη duxit Ar ab ἀλαλκειν, quod relatatum invenies ab Steph. 'et s. Ἀλαλκομένιον. Atreus et Thyestes. Eorum de discordia ignota Homero sabula. B 107. Bellerophon. Fabulam de Pegaso non novit Z 183. 191. 183 Briareos, εκατογχεωος est qui centum manus habet non, ut quidam volunt, cuius longitudo centum cubitorum est . Apollon lex. p. 310, Disilia πιν Orale

189쪽

2 Mythologica. 179

ubi ante v δια p. 65, 16 Be. inserendum οἱ δέ - Est deus

marinus, A 404. Cerberi nomen non commemorat, Θ 368. s. aus III 25, . Charites. E 267 sis δέ κέ τοι λαοίτων aίαν ὁπλοτεραων δωσεο οπυιέιιεναι oτι δυο γενέσεις λαριτων ποτίθεται, πρεσβὶ τέρας καὶ νεωτέρας' δι συγ κριτικως λέγει ὁπλοτεραων. V. Observa

dictum, Γ 108, et quidem in versibus aliam et ut videtur iustam ob causam notatis ubi hoc etiam momentum illi non praeter l8lmissum fuisse putabimus. Ceterum hoc ὁπλοτερος, quod est νεωτερος ita ut non ad comparationem aliorum adhibitum sit, apud reliquos etiam epicos rarissime certe dictum suit. Mihi quidem nullum ad manum exemplum est. - Sed primum dicam quod ad duplicem stirpem Charitum attinet, de re conserendam esse duplicem Musarum stirpem apud Pausaniam IX 29, 2. Orpheus iuniorum stirpem deorum se cecinisse dicit μέλπον ὁπλοτέρων μακαρων γένεσίν τε κρίσιν τε Argon. 430. t Epigonorum initium simile νυν υ ὁπλοτέρων νδρων πω- ιιεθα Μουσαι, certamen Hom. tmes p. 324 Goetti Aristoph. Pin 1270. Ille Homericus versus αρίτων μίαν ὁπλοτεραων Obversabatur Nonno cum XLV 466 scriberet μουν Ἀμνέπουσα μίαν αριν ὁπλοτέρη γαρ τρισσαων ρλων ποη βλαστησε τεταρτη. Iunior, quippe posteriore saeculo orta, . . igitur ut dicimus nova Charis exorta est. Et hoc sensu saepe usus est Nonnns dixit autem de vocabuli usu Nonniano in Meleumatis

190쪽

180 III. De Aristarchi scientia antiquitatis Homoricas.

τεμις XVI 25, o compluribus locis similitor, mutuatus hoc. ut putaverim, ab eo, a quo multa mutuatus est, Euphorione: τὰν ὁ Εὐρυλπον νέον ἐκάλοDν Ἀχιλλέα, ως Ευφορίων ἱστορει ὁπλοτέρου, Ἀχιλῆος ἀκουομεν υρυλοχοιο 'argum. Pind. Pyth. p. 299 Bootali Mein Anal. l. p. 95. Nonnus eodem modo ad res quoque transtulit, ut templum Salomonis dirutum tribus diebus κτίσμασιν ὁπλοτέροισιν denuo exstructum iri diceret Met B 100 , et debere homines baptismate denuo nasci hoc modo ,ὁπλοτέρην δέξασθαι γενέθλιον σπορον ἄρχην Met. Γ 28 , et Marti prioribus similia vincula denuo facturos Cyclopes Dion 29, 353 και παίω σε δεσιιψ ὁπλοτερον τελέσουσιν ὁμοίιον. Sic pervenit ad significationem novus', ita ut non tantum de rebus diceret novis veteres similiter reserentibus, sed etiam de novis rebus veteribus ex eodem genere prorsus dissimilibus. Usus certe sic est voce in Metaphr. N 138, ubi quod in Evangelio est ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ιμῖν, να ἀγαπατε ἀλληλους - sic reddidit ὁπλοτέραὶ ἐν απασιν ἐνννυιομνυν ἐπι-l82 τέλλω ceterum si Riglerus 38, 13 παρθένον ὁπλοτέρην explicat puellam teneram ' iste quidem locus non integer est: excidit sortasse versus. In restituendo si quis periclitetur, meminerit ὁπλοτέρην potuisse etiam sensu sup0rlativi dici. Sic dictum est 5, 202 post tres Cadmi filias ex ordine enumerat sic pergit: και αριτιο ινδαλιι ποθοβλήτοιο γεροσωπου iniri φυλασσομένη Σεμέλη βλαστρο τεταρτη θυγατέρων μουνη δεκα ὁπλοτέρη περ ἐουσαν δωκεν ἀνικήτοιο φυσιοπρεσαῖ μορφῆς. Potuit hoc ab Apollonio suo sumero, qui I 4 dixerato ποὶ ριεν ἐρισθενέων απιθάων, mroτε Κενταυροις a. rί- θαι τεθωρx'σοντο, ὁπλοτερος πολέμιci τοτ α βαρυθεσκέοι δη γυῖα - . . Lapitharum natu minimus. - Praeter illam παρθένον αλοτέργ Riglerus 15, 375 ὁπλοτάτηJ κουρην-tenerrimam puellam esse voluit. Sed id cum non videatur fieri posse, illic quoque ὁπλοτάπη quamquam equidem potius crediderim eo quoque loco potius forma sibi usitata ὁπλοτέρxiusum esse significabit aut omnium quae ante enumeratae sunt feminarum aut Naiadum natu minima. - Neglectum adhuc hoc vocabulum ab lexicographis nostris. Sic non alienum visum haec certe qua se offerebant hic notare. Disilia πιν Orale