장음표시 사용
291쪽
28 l 13. Superest ut de traiectione accentus in substantivis dicamus quem Iocum devitaremus libenter ut impeditissimum 28b sed non sinit Aristarchi fragmentum. E. M. 39, 20 Mio ἔνηια ιτανος παρα- κεκοωθαι 'si
προπερισπαται προ αντιδιαστολὴν του κριος του προσηγορι-
κυριον Πῖος νηια κυριον Tio δνοιι κυριον ουτως Ovν καὶ Κοῖος cet. Hinc primum intelligimus Aristarcho nomen Titanis per scriptum esse non per ει, quae scriptura debetur ni fallor iis qui Titanem regium nomen κρείων potius decere putarent. At nunc is est Κρεῖος Hes Theog. 134. 375 schol. h. l. Pluti
piae phil. I 6 T. IV p. 80 q. t. M. 523, 48. Schol. 474.
Quamquam quid mirum Legimus etiam μεῖος nunc apud Diodor. V 66 prospera fortuna notae indicant hoc sino auctoritate factum esse; nam codex unus habet Κρειος i. e. μιος, reliqui ριος Sed Apollod Ι , 3 Koioς. Apud Pausaniam VII 27, 11 pro Κριος Siebelisius contra codices nullus dubit vidi scribero Miος. Porro Κριος Phrixi paedagogus sch Apoll. IV 119. Palaeph. 31. ριος sic codd. Euboeensis Paus. 6 6. Vates Spartanus Paus III 13, 3 et 4 quater, nec codd. aliter quam ριος. Denique nomen Aegineticum. Scribitur aliquoties in ed. Gaisford Koio apud Herod. V 50. 3. Sed apud eundem VIII DKριός, item usi ad Dion per 511 et plus semel schol. Nub. 135 et ap. Aristoph. ipsum hoc versu. Hoc quoque si commemorandum est fluvius Achaiae, qui a
quidem credendum. Sic Bo θος scribendum an o θος nihil in altor- utram partem habeo quod valeat. - Nec ubi nimis mihi incertum utrum nomenon cognomen si Nec in quibu adhuc quidem adiectivoruninini, incertus accentus. an ob causam composita in v p, ωπος, et composita cum pers sec. Λαοδοκος, sim. nunc tangere noluimus. Et quaedam alia qua ut recto iudicentur antea sciendum os quod adhuc nescitur nec ipsum nisi difficili doctaque inquisitione expediri potest. Quae omnia profuerunt magis quare desuerunt. Sed nonnulla nomina, qua mihi fortasso usui esse poterant, haud dubio nescivi et hoc est. quod veniam a lectoribus impetrare velim.
292쪽
Titan dicitur nomen habuisse, Κριος Paus VII 27, 11; nam Koin Siobelisio obotur, ut Hermanno apud Aristoph. l. l. Sed res videtur ad liquidum perducta esse, quod plus est quam in his rebus expectari poterat. Nam sius id in tali re sequendum putas, quo codd. propendent, et o scribendum sive antiquissimi et optimi grammatici, qualis Aristarchus fuit, auctoritatem omnibus codd. potiorem ducis, scribendum Κριος. Nam 297ὶ ignoto potius et longe recentiori, cuius vocem Εtymologus se vavit, addicere sese, quae ratio est Eadem, inquit, quae gram-28 matici Etymologi Moc, οιος, ioA IIιος, Tiος Ηοc, quae mea de recensione textuum opinio est, editori iam non licet
dicere mihi licet. Sed statim intelligo quae partim adiectiva
sunt partim rami et barbara vocabula, quam prudenter huc arcessita sint. Imo haec ipsa, quam conquirit analogia admonet nos et vix licet dubitare quin Κοιος antiquitus Graecis auribus aliquid absonum habiturum fuerit. Quod per se ipsum valet aliquid sed accedente Aristarchi auctoritate valet plurimum. Ardor vero quodcunque proprium accentu distinguentium iis, quae proximis ζ disputavimus, repressus esse debet. Et inclinamus ut in substantivis minus etiam quam in adiectivis moris suisse putemus. Cauto haec iudicanda sunt. Si quis Στεροπη non sabulosum tantum nomen est, . Strab. X 478ὶ protendet et hoc accentula subst. στεροστή distinctum dicet, non admittemus Στεροπη enim non dictum a στεροπι D sed eodem
modo iactum ut nεonitri, et Ono sch. Pind. yth. I 12 i), Καλλι υ alia similia. Nec si quis Aurii pro certo exemplo
asseret, satis valere concedemus. Potest enim esse et g esse arbitrod forma muliebris eius, qui est Aoγεας, ut Iuestis ' ἰση Arcad. p. 15, 28ὶ 'Iππη ADκλι, et ut omnino in η, α ις seminina adiacent masculinis propriis cuiusque terminationis. γάκχη nymphae nomen h. Cer. 419 non profecto est idem quod niti vel mutato accentu, sed mascul Ἱακχος, sem. Ἱακχii. hesei mater ιγρα non idem est cum subst. nam
hoc, apud Atticos quoque est In ις est . . 'γιδις masc. ων mi Strab. XIV p. 56), verti hic enim accentus, ut videtur, probabitur). Qiλτις Iambl. vii Pyth. 32). Et ad hoc genus nominum pertinet δερυνιις est. P 40 eorrio dis
293쪽
283 Quod ex his et similibus Horodiano diiudicandum fuit, non ita 298 ut tacit. Φροντιδι, inquit ad h. L), 5ς'ώλιδι Ουτως Deaννίεον, καὶ ἐπείσθη et παραδοσις. orat τοι καν δ οξυτονε τὴφροντίς, tum canonem suum ponit, dein haec addit: Det 0ς Γνκα φροντίς, εἰ ιν αρα ἐπεὶ κυριον τουτο καὶ βαρυτο νηθήσεται. Item alii Schol. D ad h. L τὴν παρατελεντον συλλαμ δεῖ ξυτονεῖν, ἔν γ κυριον λυκον Item Eust. l. l. p. 1093, 60, ubi ex Herodiano hausit 907, 10 ex Philopono. Item nomen virile ροντις quod est 282, male eam ob cau 28ῖsam hoc accentu notatum dicunt ut distinguatur ab appellativo φροντίς v. Eust. 907 sed qui poterat aliter, cum in ordinem cogendum sit multorum nominum virilium in ις exeuntium δ' pQuasi dicas ' IGIDAος γῆ ι Κορωνιν hymn. p. 210. Pind. Pyth. VI 25. 56. Paus. 46 6. VIII 44 4 δ'' hunc igitur hoc accentu notari, ut distinguatur ab ἰσχυς Eust. p. 967). Sed non idem vocabulum est, imo a verbo ἰσχxti derivatum proprium, cui cum illo subst feni nulla ratio est Valentem hunc Latino dixit Cicero Nat. D. II 22.
Sed in hac re caeci fuerunt veteres nihil nisi externae mae inhaerentes. Sic ad eandem normam explicant nomen 29s
50), cum tamen urbs plano ab alia radice dicta sit, c. ab sitistiuncus. Ut ad feminarum nomina redeam, Dionysii filia Ἀρε triscribitur Plut Timol. 33, Ἀρετή Di 58. Idemne nomen est cum creerri Potest esse; sed potest item esse em pius nominis, quod est Ἀρετης -ac et Ἀρετις Arrian. et Ἀρετacor. Attamen ipsam Virtutem significari voluisse Dionysium Plutar-
Π U Φροντι et nomen niuliebro et virile est, sic Φlνrit m c. Pind. Ol. VI 22ὶ, e Gλτια sem. Iambl. v. Ρ.4313. vortissem sed idem masc. Polyb. XVII 4. Harpocr. s. v. . O si ις Orphicorum. Et ut huius admoneam quod forma ab illis aulo longius abest, 'A πολ ζις cuius do accentu haud dubio recto iudicat ekker ad Dum Macar g Sὶ Do
m c. t ῆσις recte iudicat Schoemannus ad Isaeum Nicostr. her
Quod Φρόντις est idem alia nomini larina Φρονἰα, mater Iasionis schol. Theocr. III 50. Φρονrlδας Iambl. m. 2' Η. l. osq. peccat 'Dχυoe, ut apud Apollodorum III l0, 3, in quo
nullus unus accentus certus est.
294쪽
chus testatu sori Alex. II 5 p. 338o quo loco scribitur Ἀρετη. Item P ρετή quaedam apud Iulianum ad Themistium p. 2594. Herodianus testatur de his Maureti δ' τι κυριον Arcad. 104, 29. Aαλάγη, κοριο 105 T. σεσιν είωται, τιμη προσηγορικον,
7 3 Ποιιπη κυριον ον παρος υνεται 113, 10 fidenter excludo Mascul. est IIομπος Pausan. VIII 5, ), quod est ab adiectivo πομπος:hinc Πομπη. - De αλάγη hoc dicam, si iam πλατάγη dictum est ubi vocabulum ex verbali significatione in certae rei notionem transiit, eundem accentum in proprio αλάγη adscitum e8Se consentaneum videri cs. Ἀρπάγη t. M. 7, 38). Ut in Ααλάγη sic re vera ad distinguendum semininum dictum videtur vi mulier illa, cuius opera Pisistratus dolose usus est; nam sic scribitur Herod. 60. Ath. XIII 609 d. Κορυφη i κεανου Harpocr. s. ιππία Ἀθα να. De 'Ἀλκη nihil certi dici potest; nam si recte scribitur Ἀλκη, ut scripsit Valesius h. eccles Euseb. IV 1 p. 56 Hein. incertum erit sitne a virili Ἀλκων vel Ἀλκίας si nomen hetaerae recto scribitur Ἀλκη ut scribitur apud Isaeum in or de Philem haered. qua in
oratione saepius legitur δ'*, nec hoc pro certo testimonio erit alii haccentus non mutati nam hoc fortasse non nomen est sed cognomen, quod de pluribus meretricum nominibus dici poterit, ut
Convertamus nos ad masculina. In his primum nemo mirabitur, ελιδων non transisse in πιλίδων in δων oνος fortasse nulla sunt vocabula Graeca, in δων ono certe non multa, memini fluvii Ἀκίδων onoo. erod περ ιιον. . .
ini Nomen virile est Κοαυγις, quod non dico ut aliquid definiana, sed ut docti iudicare Possint. 2 Geli. IV l l l seminam pulcra laeto meretricem, cui nomen fuerut
295쪽
quae non mutant accentum sine ulla dubitatione refero Καρκί
ea quae mutant transituri, αγον οὐ διαστολὴν του λαγου iam melius edocti Eustathio cum suis auctoribus relinquimus, non antiquis, παλαιοις, ut ille ex more suo loquitur, sed sine dubio recentissimis, p. 811. Lagum non novimus nisi barbarum, Aen. X 381. Sed occurrunt primum quaedam quae verbis sunt et verbalem significationem habent: ελέσrης, Athen. 21s. 502 a. 16 f. 617b. 25s. 637is. Dionys. Omp. V. P. 265 ubi v. Schaes). Plut Alex. . . Diodor. XIV 46 Apollon. h. mir. c. 40. ust. 1596, 20 Suid , de quo nomine quamquam
nec omni dubitation caret Eustathii testimonium p. 1187, 20 , ex Philopono, opinor, haurientis, nec ubique satis rina codd. fides, tamen idem sentio quod plerique editores ubique parOxytonos scribentes. Nam nimis lacile illud ελέστης se applicabat ad multa propria in εσιης, 'Oρέστης, Θυέστης, 'Oφελέστης Θ 274, Αἰγέστης Str. VI 272, Aegestae vel Acesta conditor, qui idem 'Aκέσιης Steph. Π. s. Ἀκέστη et Herod Arcad. p. 27, 7 3). Ἐθνέστη Steph. B. s. v. IIευκέστης, cuius et apud alios mentio est et apud Diodorum et Arrianum frequentissima. - 'Oξυντης 30l Paus II 18, 9). s. ' ιυντας Νικήτης Suid. s. V. Eust. p. 156. v. Philostr. vit soph. p. 11 si 12 saepius, 16 518 . Quήτας Suid ib.). Horum tamen vix ullum ex substantivo transisse in proprium dicas, cum substantiva partim poetica partim recentia videantur. - Frater Penelopes, qui apud Eustathium
ADλήτης. Sed antequam corrumperetur erat Ἀλγίτης, ut est apud Apollodorum II 10, 6. Nec magis intor Homerica nomina in certamine Hesiodi et Homeri M. Goetii. p. 214 stat Aυλ μης, sic illic scribitur, sed is est 'Aλτγης, ut recto monuito schol volchorus cycl. p. 149. Hic commemorabo φυλακος - κος, erod Arcad 51, 8 et ad B. Ω 566. Ut Dissilia πιν Orale
296쪽
ab his verbalibus ad realia veniamus, in iis quae mutant accentuli reserendum ελλος, quod certum ex Herod. περ ιιον. . ' p. li 24. Καρπος v. t. M. 492 203. Οριιος seribitur Herodot VII 182. λιτ ον, sed viri nomen et fluvii Aco Herodian Arcad. p. 5. 9. Steph. yg. s. ιστονία. Videamus aliorum sarraginem, quorum accentus testimoniis grammaticorum non praestatur, sed ex libris cognoscendus est. Nam in hac brevitate excerptorum ne talia quidem ab omni parte certa testimonia sunt, qualo est . M. 219 46 συνδαφος οργανο υνο ια-a κυριον. Scribitur sic Phol. 152 Inter antiquissimas Musas est Ῥοιδή et Ἀρχι inter Telchinas Mi σος et αλκος Eus p. 171 δ' . et σος Aristi Vesp. 125l; ειυς heros ponymo Atheniensium Paus I 15, 2. Ναος umolpi pronepos bis p. avs VIII 14 8 ubi correxerunt scilicet Auod Adrasti quus Καιρος aus VII 25 D. IIαρθενος Diod V 62. tiui o Diodor. IV 33. Pind. Ol. X 6. Βολβός Ath. 22o Eust. 1602 20. . . Ath. 3460 cs. 301 e . Eust. 1720, 30 Κορυδαλλος IIerodot. 2M. Θαλλος Ath. 582 587 . Lysias de Aristoph. bon. p. 48 R. g 46 o. qui inter epigrammatario poeta est, in eo variant, partim ἄλλου partimi 302 Οαλλου exhibentes, partim, quod depravatum ex Θαλλον, Θαλον,
20 In his possit aliquis dicere tam exprossam esse allogoriam ut Pan ob causam accentus non mutatus sit. Mihi reearia excusatio videtur. Εωnim inopissimo videmus in talibus satis habuisse Graecos notionem, quam radix habet, adsumsisse, reliquam voc formam ad quamcunque analogiam applicare. 20 Temeni filius isso Strab. X p. 4S0, qui scribitur Κεῖσος ap. Pausan. II s l. 2. II 26, 2. I 28, 3 reliquis locis sine var. l. ultimo vulgo κεισος Apud Scymn. Chium 532 Klσσον restitutum ex Kρισσην Aoγους δε Κίσσον καὶ μετ' αὐτου Τωενον). ago hoc nomen eorum mor h. l. quod nimium increduli esset dubitare sitne hoc a κισσύ hedera Quin a κιττα me possit vix dubitandum. Nam finguntur nonnunquam hoc modo nomina virilia a subst sem. IIρῶρος, Iambl vitPyth. 239. Κύψελος v. Herod. V 92ὶ Λίμνος Plut Alex. 49. Λάφνος Ath. 2764. Σφαῖρος Pausan. II 33 l. Στάφυλος Ghol. II 175 Ath..Harp., erodian Arcad. . 7, 5 et δὲ ardφυλος παρωνυμον ἐστι παρατο or αφυλῆ θάλασσος Alciphr. VII. φυρος Pausan. II 23, 4. Moυσος id v
297쪽
AL 22. Aesch. κρωβυλος vid Ieg. pro κροκολος Arcad. p. 56, 11 29l quo loco simul propr. ρ υσυλος conficinari videtur; s. Suid. Lotiiβυλος Ἀριον κα ειδος ἐμπλοκa ς). φε ιον Andoc. myst. 22. 'Hγεμονος Arrian. 5, 19, 5, item Dem cor 84 'φευονος codd. sex. Duplex sui nomen, non solum ut quidam putaverunt 'Hγχίμων ut Schoeniann ad Isaeum p. 32S), sed etiam 'φεsHor, v Keil anal. p. 153. ειιι υν Paus V 9, 3. Saetiaκος Harpocr. Σωτήρ episcopus, useb. IV 19 22 30. στήρ Herodoti V 63. Phot 14 a d Eus 328, 40. Iam satis est, librorum ludibria sumus, aut in his aut in Herodianeis Arcadii p. 9τα εἰς te ξυνεται καὶ βαρινεται. καὶ ο νεται ι ἐν α πλα δνratiρσενικά δε ει λογος το τ προχiroiιένου του η, στατήρ, ἐλατ3ήρ, κα/ιΠτηρ, ζαvστηρ ἐξαυτηρ ὁ κυριον υ et διιάτηρ καὶ αντηο, καὶ στηρ κυριον Eust. 1967, 20 ex Philopono, nisallor de nomine urbis commemorat: καὶ Aginio ι ἐν πολις, ασD: δἐ ὁ κα ουρανον. Sed illud Herodianeum καὶ Maieκυριον sibi incertum videri iure indicavit novissimus editor, scripsitque potius quae paucis interiectis versibus sequuntur sic: et u εἰς aio ἐθνικα ὶ-Dρια μὴ συνευπίπτοντα προοηγορικοι βαρζ-
νεται, coiτω-rxie. Scilicet cogitabimus: σννεαπῖπιον προσηγορικqi. Quod ad reliqua illic αἰνιγ ιατευδη attinet, idem editor monuit do loco Choerobosci orthogr. Cram. I p. 250, in quo Herodiani vestigia facile agnoscimus: IAiρ ι τα γὰρ εἰς togaevrον Di φ υνxi εντι θέλοι σι παραλήγεσθαι, πλὴν τo εξα- πτηρ. εστι δἐ ονοιια veto καὶ βαρυνεται ἡνίκα δἐ σηυαίνει τοῖς rκίνον οξενεται Scripsit ipse Durrio nam ad oppositionem ενὰς φευνήεντος diphthongus requiritur. Sic non videntur effugere posse, quin et formam sino ty, quae Lobeckianis accedet ad Al. p. 358, testatam putemus imo fortasse eam ipsam in Aeschylo potius fuisse opinabimur se. 429 quam vulgarem in Etymologico illi tributam), et testatum ab illa accentu distinctum proprium GaDetrio, cuius et nominativus mirabilis est tmirabilior erit genitivus. 14. Duo sunt Aristarchi fragmenta quae nos ad urbium
298쪽
292 plecti, ne multa quidem, sed tantum quantum haec fragmenta flagitantas'. 3or Herod. 492 καὶ ρυον, Ἀλφειοῖο πορον, καὶ ἐυκτιτον Θιπυ Ἀρισταρχος coros, συγκατατίθεται δἐ αυτ p καὶ Ἀπολ- λοδωρος. ερεκυδης ὁ ὁ Ἀθηναῖος τὸ ιἐν ἐυκτιτον κυριον ονομα παρελαβε, τὸ δ αἰπυ ἐπίθετον ἐκ δ του ἐναντίου τινἐ τ μἐν ἐυκτιτον ἐπίθετον, τὸ es αἰπυ κυριον ἐπεὶ καὶ ἐναλλοις is 11 ειοηκεν , ,ἐ στι δέ τις Θρυόεσσα πολις αἰπεῖα κολωναὶ cf. Strab. VIII 349), Ο Γ ειρηκεν αἰπυ, καὶ ως ἴδιον γενοιιενον βουλονται βαρυτονεῖν IIτολεμαιος δε φησι ιιἐν κυριον εἶναι ὁ αἰπυ, o μὴν Dγκατατίθεται τι τονω φασκων ως ὁτι πολλαὶ πολεις ὁμοφωνουσι προσηγορικοις, 'noς 'si, Αἰγιαλος χρὴ μεντοι γινωσκειν τι αναλογωτέρα ἀνάγνωσις ἐν α βαρεια τα γαρ εἰς μονογενῆ ουδέτερα βαρυνεται, πωυ, μέθυ.
et αντα ἐν τῆ προσωδία, καὶ ἐν τῆ καθόλου ει ὁμοίως ἀμφίβολον αυτ μ. ἐν μέντοι ii Ἀγῆς γλιάδος 422 διαλαμβάνων περὶ του ἰλ οἱ μἐν πάντες se κίον ἱματι φανερως λέγει ὁτι Ἀρισταρχος γνει ὁ αἰπυ, καὶ ἐπείσθη αυτ α
15 Mρδαμυλην Goπην τε καὶ Ἱρα ν ποιήεσσαν Ἀρισταρχος ς νει ὁμοίως se ἐπιθεπικ ἱρήν. εἰσἐ Da αου- νοτσιν εἰς ἰδιοτηπα, ωσπερ δηλωσα ιεν ἐπὶ του 'μπην τε Στρατίην τεμ B 606), 'Oρθήν ib. 739 . . . καὶ πάλιν ως ἐπἐκεινων ἐλέγομέν τινα διιοτονω ιμένειν, ουτως καὶ ἐπὶ τουτων. Reliqua parte huius scholii iam supra usi sumus g 12) 'Τ. Ad I 292 υτως isti δειτονως ως ἐν τῆ καθόλου. In his paulo aliter diiudicanda adiectiva quam in virorum nominibus. Multa enim vel ab initio vel plorumque apposito 304xsubstantivo dicta, tum sine substantivo per ellipsin partim montes et fluvii, partim insulae, pagi, regiones, oppida ἐνταυθαο και ὁ καινῖν χωsio προσαγορευθέν, ἐρυμνὴ καὶ ἀποτομος
' Id utile erit monem, quod supra de promovendo accentu diximus erae etiam in his valere. 20 Hoc quam apte asserat nunc iudicare possumus. - spiritu hi non videntur dubitare.
299쪽
Num miramur Nihil in his laetum quam cum xl ρυ ά dictum est pro ii ἐριθρα θάλασσα. υτός Apollon Rh. I 990 qui est οὐ λιπι ν 987. Huc pertinent IIλυγκταί ut ιραί,
de quo Herod. μον. . p. 17, 29 τ ὁ Γυρῆσίν μιν rotina Ποσειδάων ἐπέ με, πετρησι εγάλ5σι, εἰ καὶ ἰδίως λεγεται, ἀλλ' διι υς εχει τάξιν ἐπιθετικήν . προς voαις ἀπεθανε ΡUlostr. hor. 707. Vicus Παλαιά Strab. XIII 614. 568, se παλαιὰ κωμη IV 683. odem pertinet hoc grammatici testimonium. Steph. Byz. Ἀγαθη πολις ιπων et Κελτῶν Σκυμνος ἐωωκαεων αυτήν gis ιν ἐν τῆ υρώπη. ιμοσθενης ὁ ἐν τῶ σταδιασμοι ἀγαθὴν τυχην αυτήν φησιν εἰ es υτ εος λέγοιτο, καὶ ξυνοιτ' ν ως ἐπιθετικόν, ως τὀ Maio τεῖχος καὶ ηοη φαιον, κα ' ιιαῖος λοφος καὶ 'μαιος ''. In hunc igitur ordinem mihi referendum videtur Αἰπυ 294 quod sic apud Strabonem quoque egisse l. VI Eustathium
M ae ultima sic seripsi ut edita sunt olim longae disputationis ansam praebebunt Herodianus ad N 791 Uult Ερμαιος δνος quod mihi satium videtur memini eorum quae dicta sunt ad Philoch. 44λὶ
300쪽
patet e p. 297 . Hoc propris fuerit αἰπυ ορoc, ut τραχυ ρος. Pausan. VIII 13 4 εστι δἐ απαντικο τῆς πολεως ρει τραχυ. τ δἐ δωρ ὁ εκ του θεου δια χαραδρας kέον κοίλης μετα τῆς τε πολεως καὶ του τραχέος ορους κατεισιν - ἡ δἐ ετερατ ον διυ διαβάντι το ἴδω το δια γῆς χαραδρας μον ποτραχυ ἐστιν ορος. Porro aptissime huc trahetur adu, i. e. γ δ Iocus inalide. aus V 3, 2 στερροθέντες ὐαμφοτεροι,τ5 μίξει καὶ αἱ γυναικες καὶ οἱ ἄνδρες νθα συνεγένοντο ἀλλη
τον ἐέοντα ἐνταυθα υδωρ ad ἐπιχωρι χεονm Praeterea ut recte de Αἰπυ iudices monendum vix habere Graecam linguam substantivum cui se facile illud αἰπυ applicare potuerit, praeter
unum απυ Homeri aetate recentius. Contra ἰαε α in similitudinem cessit plurimorum. Hoc ipsum quod disputavimus satis declarat, quam res nobis hodie ad iudicandum dimellis futura sit. Nam primum in paucis scimus proprie addito substantivo dicta sint necne Dei in his ipsis, quae proprie addita habebant substantiva, minime sententia nostra est non potuisse fieri ut transponeretur accentus. Si quis e g. poeta conceMalicentia usus omisit substantivum vulgo non omitti solitum clarum est de transponendo accentu cogitari non posse. Sed incolae maxime et accola saepe brevitatis causa substantivum omittentes ferri poterant ad commutandum accentum praecipue 306 accedente quadam similitudine. Sic illam, cuius iam antea tacta est mentio, Vulcani insulam omisso Ηφαιστου nusquam dictam esse εραν non praesto. Quamquam scriptores Graecos potius dixisso o credimus uss huc inclinantibus V praeter locos
Polyb supra commemoratos Thuc. HI 88. Diod V . Strab. 2TT. Eust. 1644, 30. Et exhibuit sic cod. aris. ap. Paus. X 11 4. Item Paris in sch Apoll. Rh. III 41. IV 61 Sed Flor. Πρα -
Αιπαρα utrum dicta sit an Aιπαρα nulla iudicandi regula esset, nisi in hac omnium librorum consensus praestaret ιπαρα, nec causa est dissidendi, non magis quam si teste Herodiano minime illo in distinctionibus pertinaci docemur insulam Doli-295 cham se accommodare ad characterem substantivorum in mi