장음표시 사용
131쪽
Exemplum horum habemus in naturalibus, cum homo gener tur & corrumpitur ab agente non potente super animam hominis, sed super coniunctionem animae & corporta ex parte materiet. Et si quaeratur quomodo praecedentia sententiam deposiotiuam fient,cum usque ad illam Petrus duret superior ,'posset di-ici quod quia nec Deuci nec natura deficit in necessariis,quod eadem auctoritas extendit se ad omnia praeambula. Quorum nulluuidco oportere esse coactivum Petri papet: sed sufficit quod sint intimatiua, repraehensi ua& huiusmodi. iudicium enim hoc non
ex confessione sua extorta praeceptis,ceseris,aut tormento,sed ex euidenti facto uel uerbo habetur sis incorrigibiliter, expectas tur,quod sine eius coactione fit. Siquis autem diceret, ut non est inconum letis hanc minorem potestate in directe posse cogQ re Petrum ad pr ambula necessaria ad sententia,non uideo quare erraret,cum Petrus papa hqreticus incorrigibilis,la sit in corruptionis uia,& Deus scuius perfecta sunt opera) potestate de positivam in casu haeresis absque necessariis praeambulis non dederit ecclesiae, qui nunquam deficit in necessariis. Et hoc dico si aliqua pr ambula coactiva ex necessitate iudicii essent necessaria. quod iuristis discutiendum relinquo. Bene tame aduertant, quod non loquor nisi de necessariis ex necessitate huius iudicij ἐν&non loquor de necessariis ex occasionibus eventuum & alio. rum extraneorum a ratione iudicii.
Ad tertium dicitur, quod potestas ista depositiva n5 est in eardinalibus, quia in eis no est potestas super coniunctione Petri depapatus nisi limitate scilicet tempore, quo papatus uacat. In ecclesia autem uniuersali est potestas super colunctione ista absq; limitatione,si secluso iure positivo loquimur.& ideo Cardi. non pollunt deponere papam haereticum. sed hoc spectat ad uniueo salem ecclesiam.Posset tamen hic potestas comitti dominis cardinalibus a iure statuto pontificis,sicut comissa est eis potestas eligendi scilicet per uiam determinationis , O ipsi repraesentaret uniuersalem ecclesiam sicut incligendo ita& in deponendo,quado deponendus est. Manifestum aute exemplo fieri potest,quod dictum est. Siquis naque episcopus iturus in regionem longin-.quam, instituat suum generalem uicarium cum plenissima auctoiritate: ordinans quod si institutus Vicarius moriatur, aut publicus blasphenius fiat, canonici possint illum amouere,ic astu nominare in uicariu absque alia confirmatione &c. Constat quod
132쪽
e inonici nullam auctoritatem super uicarium haberent, neque si inpliciter neque in hoc casu, sed super amotione eius in illo casu. quod est habere potestatem super coniunctione uicariatus cupersona in casu &c. Eodem enim modo est in proposito. nam p stor& episcopus animarum nostrarum dominus Iesus Christus abiit in regionem longinquam accipere sibi regnum & reuerti, te instituit Petrum apostolum in suum generalem uicarium cum plenissima autoritate,ante ascensione dices ei,pasce oves meas,& cum effectu exhibens promissam sibi prius potestate amplisti. mam. tibi dabo claues, & quodcunque ligaueris &c. Et ordinauit ut si unquam aliquis Petri successor haereticus fiat ecclesiae apostit amouere, & loco eius alium nominare.4o.di. cap. si papa. Ex hac igitur cocessa potestate patet, quod ecclesia nihil potest super papam absolute, nec in casu haeresis proprie loquendo,p test supra papam sed super coniunctione papatus cu Petro, qua dissoluit amotio. Et sic clare liquet,quod potestas ecclesiae est super colunctione papatus & Petri in fieri & in corrumpi,subiecto existente disp osito ad fieri per fidem S uoluntatem,ad corrumpi uero per haeresim uel uoluntatem, Ze cum hoc potestas ista est minor papatu,& ideo no potest limitare eius potestatem. Et sic patet, quod papa nullam etiam in casi haeresis habet sepra se poetestatem,quod erat intentum.
astatis in cap. l .adprobandum quod papa haereticus , es ipso fum depositus iure diuino .
A Μ v i s autem ex determinatis manifesta sit rationabilis sentetia, quod scilicet certus & indubitatus papa nec simpliciter,nec in casu haeresis est subditus,proprie loquedo concilio aut ecclesi uniuersali, quia inest adhue papaesed in casu haeresis connexio papatus cum persona insta subdita est determ inationi ecclesiae & concilij uniuersialis, ita quod potest deponi ,oportet tamen fatisfacere ronibus & auctoritatibus tot iu lustrium uirorum,tenentium papam ipso facto depositu,& propterea subditum concilio. Et quoniam uis principalis consistit in hoc u, fides saltem informis eκ igitur ad membrum Iesu Christi,ideo sciendum est,quod baptismus quo primu regeneramur,
de pertinemus ad Iesu Christi corpus mysticu quod est ecclesia
133쪽
tres quantum ad propositum spectat: facit in anima nostra effectus,primo imprimit characterem indelebilem , secundo fidem. tertio charitatem. Et de tertio quidem etactu. c. charitate manifestum est quod licet constituat mebrum uiuum Christi, non tamen exigitur ad habendam iurisdictionis uel ordinis potestate. Oppositum enim sipectat adhaeresim pauperum de lugduno. Dosecundo autem de quo tota est quaestio9 quod non exigatur ad
Potestatem ordinis, etiam clarum est, quoniam haeretici consecrant uerum corpus Christi, & faciunt ueros sacerdotes.si seruata forma & intentione ecclesiae hoc faciant,& ex hoc ipso inchoat splendor iteritatis,quod clicet fides informis constituat me-brum Christi secudum quid ut dixit in tertia par. S. Tho m. q.8.ar. I .ad secundum quia tamen latitudo datur in membris Chri osti secundum quid,etiam sine fide informi,ex solo charactere sacramenti fidei constituitur membrum Christi secundum quid remotius a Christo. haereticus enim nisi membrum secundu quid Christi esset,nec corpus Christi, nec ministros consecraret, nec sacramentu confirmationis daret. Haec.n .a solis Christimebris non quibuscuque,sed in magno sacerdotii.cuel episcopatus gradu constitutis facta tenent &c. Altius quoque contemplando uidebimus, & quod lata est uis characteris baptismatis,ut et fides sormata eius uices non suppleat, ut patet ex hoc quod prisby ter no baptizatus reordinatur, ut patet extra de prςsbytero nobaptizato,ca.siquis praesbyter. Et quod ipset character costitui emembra Christi,dice te Inno. eo. tit. in c. ueniens. non solum per
sacramentu fidei, sed per fidem sacramenti efficitur quis procul dubio membru Christi. Constat. n. quod proprius & inseparabilis esse s sacrameti fidei, quod constat esse baptisima,est solus
character, ut patet cu aliquis licereticus baptizatur secundu foromam ex intctione ecclesiet. nihil. n.aliud recipit qua charactere. Et si altius adhuc mentis oculos eleuauerimus,intuebimur quod
habens solu fidei charactere,est simul & fidelis & infidelis, membru Christi & ecclesiae & extra membra Christi & ecclesiae,diuersis respectibus,& ppea a doctoribus diuersa 5e contraria de eo divuntur. Habens naq; solu characterem fidei,situm est ex pte sua infidelis est & extra mebra Christi & ecclesiae,quonia uolutarie discredit,ex parte aut Iesu Christi, qui charactere fidei semel d tu indebilitatem consumat, est fidelis inuitus, & est membrum
Christi ci ecclesiae usit nolit ipsae, utpote non ualens abdicare a
134쪽
autabhcere a se susceptum semel fidei characterem. Propter
a diuo Tho. in secunda secundae q. io. ar. 3. ad tertium computa
tur talis inter fideles , cum dicitur quod pro adulterio grauius punitur fidelis quam infidelis propter secramenta fidei quibus est imbutus, quibus peccando contumeliam facit. & in eiusdemq. ar. 3 numeratur inter infideles, dum ponit heresim speciem infidelitatis. Differt autem habenssolum characterem ab habe te etiam fidem informe quo ad officium membri Christi,quia habens characterem & fidem, suscipit influxum interiorem a Iesu Christo capite quo ad hunc ac tam uitale qui est credere, ut S.
Tho. dicit in tertia parte q. s. ar. 7. ad secundum. Habens autem characterem solum,non suscipit influxum alicuius actus uitalis interius, sed latum quo ad exteriorem operationem sicut brachio
arido potest quis uti ad alios percutiendo uel mouendo aliquid extra. Qinia ergo character fidei est primum in compositione me
bri Chri ii i quod patet ex hoc, quod ipse a solo baptismo cum
sit solus est inseparabile ab eo,ac per hoc proprius est eius baptismi, quo efficimur primo membra Christi & ecclesiet θ oportet quod sit ultim lina in resolutione membri Christi & ecclesiae,& cosequenter quadita character manet,non desinit esse totaliter me
brum Christi. Et quia tauqua desinet character, ideo semper erit intra latitudinem membrorum Christi etiam cum abscissum totaliter est per damnationem in inferno. & per hoc differet a pi re infidelibus damnatis. & magis cruciabitur, iuxta sententiam apostoli ad Heb. t o. Et haec ro ultra tot allegata .testimonia, ex propria efficacia sufficit, quia secundum ueram theologiam diuinam & humanam, attributum alicui cauta ut proprius este ctus, intelligitur attribui ei secundum id quod illi causae propriuest,ut patet in causis naturalibus, moralibus. & ecclesiasticis inductive periret. n. aliter Omnis certitudo moralis. Ex quo ergo attribuitur baptismo ut proprius effectus, quod faciat ni cmbra Christi, oportetu intelligatur attributum ei secundum id quod huic Cacrametali cause quae est baptisnus,est proprium, quo differt a ceteris. hoc auic in est pro quanto est causa truus characte ris fidei, hoc. n. solus habet, hoc solum primo di in fallibiliter causat solis essentialibus requisitis ad sacrame tum concurrentibus. Quia ergo papa factus haereticus licet amiserit fidem etia inso me, quia tamen retinet sacramentum fidei etiam inuitus, quo costituitur primo quis in hoc,quod est esse membrum Christi,ide
135쪽
rationes & auctoritates quae fundantur super hoc quod fides sal rem informis requiri tur ad esse membrum Christi , non sunt efficaces ad inser endum ipsum non esse membrum Christi, ac per hoc ipso facto iure diuino depositum . quamuis ex desectu fidei informis optime inseratur , quod ipse quantum est ex se,est extra latitudinem membrorum Christi ac per hoc a membris Christi segregandus per depositionem ab officio capitis, & post per alias poenas ab ecclesia puniendus ,& demum curiae saeculari tradendus. S I G I L L A T I M ergo respondendo,auctoritas in primis domini, Ioan. 3. non est ad propositum, qui loquitur de iudicio aetern damnationis. quo qui non credit,iam iudicatus est. & ex parte dei,quia nouit dominus qui sunt eius, ut glo. ex Aug. suin pta exponit. & ex parte meritorii, quia habet in se causana ste nae damnationis. ut Chryso .dicit.&ex parte clare condemnationis in ultimo iudicio absq; examine,ut Greg.explicat. Ad illud uero, super hanc petram. i. fidem. dicitur sacranae
tum fidei quod remanet in haeretico,non est extra fidem, sed primus Lapis fidei aedificandi in quolibet.& propterea illo solo remanente lapide, super petram fidei remanet ecclasiastica potestas in uia ad ruinam quo ad illud suppositum. Ad id autem, o iustus ex fide uiuit. si de fide informi admittatur, dicitur quod sumitur uiuere pro operatione uitali,& non pro esse, sicut sumitur cum dicitur,uiuere uiuentibus est esse. Ad diffinitionem fidei, fides est substantia, ac per hoc primum. dicitur q uod siles habet rationem primi sustentantis inter uirtutes pertinentes ad fidoles, & ideo dicitur substantia. Cum quo stat,quod ipsius fidei sacramentum prius sit ipso ordine generationis. Ad auctoritate allatam est tertio se n. S.I ho .dicit, quod doctrina. S.I ho. ibideest male intellecta. & est contra istos in proposito, nam ibidem appellatione infidelium non ueniunt, nisi hi qui nunqua actu fuerunt de ecclesia.ut patet ex hoc quod dici: cre spectu horu Christus non est caput nisi in potentia, secundum. s. quod sunt unibi ies corpori. Constat naq; quod rejpectu baptizatorum haereticorum Christus est caput,aliter qua in potentia,quia est actu caput eorum secundum sacramenta fidei. non ergo appellatione infidelium ibi ueniunt haeretici. Appellatione quam fidclium peccatorum ibi ueniunt baeretici, qui per fidei sacramentum in uno numero obiecto fidei unionem illam qua unione simpliciter au-
136쪽
tor nominat, retinent, utcunq; uelint nolint. Et hoc insinuatur ex hoc quod dicit, quod uelut membra arida possunt no in se,sed alijs sacramenta ministrando& docendo, hoc . n. omnia per hcreticos non inquantum tales, sed inquantum aliquid ipsius capitis
participant, Christus facit. Ad diffinitionem ecclesiae dicitur, quod quia hereticus ex seipso est infidelis, ideo simpliciter est infidelis & extra ecclesiam. Cum hoc tamen stat, quod secundum quid si in ecclesia ad templas ut ab ijcendus sic. n. manet papa hereticus. Auctoritates omnes testamenti noui&ueteris pro hi bentes colonem cum hereticis, non probant quod sit depositus ipso facto, sed deponendus, ut non coicemus cum eo .sc. n. sum cienter satis fit praecepto huiusim odi. Si .n. ipso secto uitadus praeciperetur a deo hereticus,non dixisset apostolus ad Titum. 3.ca. hereticum hominem post primam & secundam correctione detrita. Ainissio clauium apud hereticos, intelligitur quatenus
h retici sunt,& quo ad licitum usum. Honoris N potestatis iurisditionalis perditio ipso facto , intelligitur quantum est ex eo rum parte, & iuris dispositione, in his qui subsunt iuri humano ,& sunt in ecclesiae foro heretici. sic. n. interpretanda sunt. S.Tho. Z aliorum in coniunt loquentium dicta. Tales. n. soli sunt excol-cati. S consequenter priuati ipso facto callens per susipensionem potestatis iurisditionis, si est crimen occultum, & declarandi prioati. Papa autem ex diuini & humani iuris dispositioneq& heresis propriae exactione,est priuandus humano iudicio, a quo coniunctus eli papatus huic personae .ut dictum est. Officium quoque pastorale ab hereticis inquantum heretici sunt, Aug. adimit ipso facto,quia impossibile est ut hereticus inquantum heretici officium exercet, pascat oues Christi. Possibile . tamen est, ut illa:
qui est hereticus, in seipso sit hereticus ,& oues Christi pascat officium petri non heretici exercens. Sed quia periculosum hoc est ualde, ideo absiciendus est ab officio pascendi oues Christi.
Illud demum quod ex glo. decreti affertur, quod Papa cadens in heresim damnatam, incidit in excomunicationem,falsum est . nam cum Omnis excoin unicatio, quae est ecclesiastica censura de hac enim loquimur in sit a iure positiuo,de ius positiuum non habeat uim coactivam in foro ecclesiastico supra papam, & exeo inunicatio coactionem importet in foro ecclesiastico, opor tet dicere quod papa in nullam incidere censuram potest. Et us
que adeo docent hoc doctores,ut dicat S.I o. inclae n. di. 19.
137쪽
q.I art.iii. ad tertium quod Papa non potest committere alicui,
i, excomunicet ipsum. Et in eadem sententia sunt Albertus Magnus , dc S. Bonaven.&D. Io.de Turre cre.de istis refert. Vnde
audiendi non sunt illli,qui omnia haereticorum iura ad papa haereticum extendunt , dum papa. n. est, soli depositioni subijcitur, depositus autem subiscitur iuri sicut alij. Ad probationem auteosquod si papa fiat haereticus est minor quolibet catholico,Suptam ex c. audiuimus xxiiij. q.j.& S. Tho. dicendum est, quodcuhoc non possit intelligi de maioritate,& minoritate meritorum seu charitatis quia extra propositum esset, & praelatus non solum per infidelitatem, sed quodcunq; mortale crimen fit minor sic omni existente in charitate, nec de minore,& maiore secundum iurisdictionem de facto perditam quia secundum illud praelatus cadens in heresim fit minor, cudum quod quilibet catholicus est maior,cum ista sint correlativa. sed quilibet catholicus non est maior secundum iurisidone,n6.n .ex hoc quod papa, uel Practatus meus fit hereticus,ego unus catholicus qui nihil habeaturissionis iurisdonem acquiro super eum, aut alios) oportet sane uerba li ec intelligere & exponere tanto, diligentius, quanto
stiper his uerbis S Tho. magna fabrica erigitur, & dicitur ut papa est depositus ipso facto. dicendum est igitur aliter. - Ad cuius euidentiam scito primo, quod cum maior & minor fiat correlativa, consequens est quod oportet proportionalitet minorem maiori referre : ut& in quo pretiatus fit minor, subdi tus quilibet catholicus fiat maior. Scito secundo, quod cum strmo sit intelligendus secundum subiectam materiam , & ibidemst sermo de correctione praelatorum a subditis,manifeste fit coparatio interprilatum & subditum, no quo ad personas puras,icd considerato praelationis osticio. Potest igitur tripliciter dictum hoc uerificari. Primo ut intelligatur de maiore & minore
simpliciter. & est sensus, quod praelatus si labitur in infidelitate fit minor simpliciter Sc absolute, & quilibet subditus fidelis maior simpliciter, & absolute. Et hoc est veru,quia quilibet catholicus absolute, & sine limitatione aliqua loquendo est in eccle si a Dei maior in fideli. Cum quo tamen stat, quod praelatus donec deponatiir,aut declaretur, sit maior secundum quid. s. secundum potestatem iurisdictionis lain prope mortem. Secundoc & sequitur ex bociam dictoo potest intelligi, quod etiam quoad potestatem iurisdictionis prilatus infidelis est minor, & sub
138쪽
ditus fidelis maior quantum est ex se, quia infidelis quantu est ex se extra membra Christi est, ac per hoc quantum ex ipso pendet, inhabilis est ad potestatem iurisdictionis spiritualis . fidelis autem quilibet ex ipsa spontanea fide dispositus, est habilis ad potestatem spiritualis iurisdictionis in ecclesia Christi. Et sie pretiatus ob infidelitatem fit minor secundum potestatem iuri ictionis quantum est ex se,& catholicus subditus maior. Tertio EV sequitur ex dicta expositione potest intelligi de maiore Ec minore in officio defendendi fidem, ex eo naq; quod praelatus a fide deuiat, & subditus permanet in fide, minor fit ille in os scio executive defendendi fidem. & subditus fidelis econtra maior fit officio fidei defendendet . Et hoc totum simul iunctum fatis facit literae decreti & intentioni sancti Tho.& concordat cum dictis suis alibi: Accusandum deniq; esse de iudicandum Petrum papam haereticum, nihil aliud concludit, nisi quod iudicem habet superiorem, non papa ut isti putant sed coniunctione pa-patus,& Petri in casu heresis, & conceditur concilium esse iudicem in tali casiu. Et per hoc patet solutio allatorum etiam in
cap. 1 8. pro quanto contra determinationem praesentem militat. Vnum tantum seperest declarandum,an. s. sola haeresis sufficiat, an exigatur et incorrigibilitas seu perseuerantia obstituta
in haeresi ad hoc ut deponatur papa. quod.sequens c. declarabit.
D AB so LuzNDvM demum motam hanc difficultaes de potestate concilij ad depositione Papet in casu hqresis,
scire conuenit quod duae sunt hae extremae opiniones. Altera ῬPapa propter crimen heresis etiam consessum, non potest deponi. Et sundatur haec opinio primo super facto Marcellini, dcresponsione episcoporum, ut patet in xxj. dist. c. nunc autem .dc sunt uerba Nicolai papae. Cum . n. idolatrie crimen incurrisset Papa; congregatum concilium uidens eum compunctum corde ,
dixit: Tu teipsum, iudica, prima sedes non iudicabitura quoq;.& sic non depositus Martyr effectus est post modum . Secundo super glo. in d. c.& in c. si papa.di.xl. & multis Doctoribus Tertio super ratione: quia cum haereticus nomen sit uith ,&papa haereticus sit deponendus, tactu deponendus uenit quan
139쪽
diu ha reticus seu a fide deuius est ac per hoc,si penitet eu.sui delicti, non est amplius haereticus aut a fide deuius,& conseque ter non subiacet amplius poene depositionis. Et firmatur haec ratio per dictis Gratiani in decretis. 3 6. q. r. de matrimonio inter raptorem & rapta,ut patet ibi in ca . nullus. Quarto super auctoritate Apostoli ad Titum. . haereticum hominem post una & secudam correctionem deuita.Si enim deuitatio non sequitur crime haeresis, sed secundam correctionem,a fortiori nec depositio. Altera opinio est, quod papa propter crimen haeresis potest deponi . Et haec fundatur super hoc, quod reus est & obnoxius poe narcriminis quicunque crimen illud admisit, etiam si no perseueret in illo, ut patet inductive. Qui . n. semel homicidium commisit, reus est poenae homicidij & simile est de adulterio, simonia, furto , blasphemia, periurio,& sic de aliis,sed papa propter haeresiscrimen poeni depositionis reus est, ut communiter doctores exca. si papa Ao.di. moti, dicunt. Non ergo exigitur perseuerantia
in haeresi,sed sicut si pro adulterio deponendus foret, sufficeret ipsium adulterium commisisse, ita quia pro deuiatione a fide dea ponendus dicitur, sufficit quod haeresim incurrerit. Et confirmatur. Quia alij praelati puta episcopi)ex hoc solo quod damnatam incurrui haeresina,in foro ecclesis sent ipsb facto excommunicat i,& possunt declarati priuati constito de crimine. Et confirmatur iterii. Quia si papa paratus corrigi non potest deponi, cucenties in ueritate positi relabi & resurgere, sequeretur quod ceries relapsus, paratus tamen corrigi, non posset deponi, quod est saluum. i Li Cp τ autem hae duae opiniones contrariae uideantur, ad mentionem tamen exposita discordes non inueniuntur. Vnde media rationabilisque sententia est . quod papa haereticus post duas monitiones deponendus est,ipso Paulo apostolo hoc dis L. niente ad Titum. 3. haereticum hominem post unam & secudam correctionem deuita. Et rationem quare non amplius sustinendus est assignans, subdit,sciens quia subuersus est, qui eiusmodi est. Vbi glo. inter linearis in uerbo subuersus,exponit perditus,& in uerbo eiusnodi,exponit incorrigibilis. Et est intentio litera ,quod quia iudicium humanum datur secundum id quod ut in pluribus inuenitur& secundum communem cursum, qui ab ea quam ut ueram sponte professus est fide declinat primo, & post unam correctionem secundo , & post secundam correctionem
140쪽
tertio, abiiciendus tanquam incorrigibiliter censetur. idcirco papa haereticus post primam & secudam monitionem delinques
in fide, deuitandus est depositione. Non enim possunt fideles euitare papam manentem, cum ex eo post dominum Iesum omniustius dependeat, ut dicitur Ao. dist. si papa . Quia ergo Apostolus haereticum hominem post duas correctiones delinquentem in fide, non sustinendum sed deuitandum praecepit, consequens est primo quod quantuncunq; papa haereticus post duas correctiones relapsius paratus sit corrigi, non solum potest sed
debet deponi. Et merito,ne in infinitum protrahatur humanum iudicium, sed limite aliquo terminetur. Rationabilis autem terminus est statutus trinus error cum trina monitione, prima in
professione fidei, & duabus post deuiationem subiunctis, ita
quod tertius error tres monitiones contempsit. sicut haeretici relapsi post profestionem, excommunicationem &adiurationem, non amplius admittuntur ab ecclesia. Consequens secu-do est, quod ante correctiones non est deponendus papa haeremticus, qui propter haeresim non est excommunicatus , sed exincommunicandus depositione. Et propterea in eo ad literam seruadum est praeceptum Apostoli de duplici correctione, quod in aliis inferioribus propter adiunctam excommunicationem latae sententis quam tulit ecclesia contra haereticos, non serua 'tur. Alh enim quia excommunicati sunt post ab ecclesia statim euitantur, papa autem quia excommunicatus non est,sicut nec excommunicati erant homines haeretici tempore Pauli apostoli, sed ex comunicandi,post duas correctiones deuitandus est. Durplex enim correctio a Paulo concessa non abstulit potestatem humano iuri rigorosius Procedendi contra haereticos subiectos humano iuri,sicut concedendo ius diuinu matrimonium cum mxore eonsobrina non ademit potestatem ecclesiae inhibendi
coniugium, sed ostendit quid secluso humano iure seruadum est. Propter quod quia papa ut patebit solo diuino iure iudica diis deponendusque uenit, quia illi soli sebiectus est, ideo in eo
solo apostolica regula seruanda remansit, caeteris propter haeresim ab ecclesia excommunicatis. Nec obstat dictis,si dicatur quod haeretici etiam tepore Pauli erant excommunicati ab ipis ad Gal. i. Cum enim sententi illa se extendat ad superiores scilicet Angelos de coelo, ει con
stet quod nullus superiorem sub quacunque conditione excommunicare