Oratio philippica qua inter huius saeculi tenebras veritatis domicilium perspicue demonstratur. Auctore Fr. Ioanne Dubliulio Neruio, ..

발행: 1597년

분량: 191페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

91쪽

92 ORA Troita tamen ut illud doctrins genus,quod in hac

illaue prouincia colitur, cum eo quod in ta teris retinetur,apte conueniat. Quae cum ita

sint,etiamsi integrae qusdam prouincis ab ho reticis tenerenturiillud tamen constat, easdem, a Catholicis,qui Romane Eccleiis fidem profitebantur, occupatas, eoque tempore nullum

aut Lutheranum aut Caluin istam, ijs in locis fuisse. Nisi sorte ante Caluinum aliquis Caluin ista ante Luthem aliquis Lutheranus suit:& illud nouum doctrinae genus, antequam ab istis impie excogitaretur,extiterit. Recte igi- Contra tur Augustinus:Tenet me,inquit in Ecclesia' epist ivnd- sede Petri Apostoli, cui pascendas oves suas Dominus commendauit, usque ad praesentem Episcopatum successio sacerdotum. Ecclesia enim sine pastoribus & Episcopis esse nO p Dialoto test. Proinde Hieronymus:Ecclesia,inquit, n5 i*ς no habet sacerdotes. Hinc Apostolus: Epites. . Ipse dedit quosdam quidem Apostolos, quos dam autem Prophetas,alios pastores & doctores,ad consummationem sanctorum,in aedifi- Eeelesia cationem corporis Christi,donec occurramus

v. ς omnes in unitate fidei & agnitionis filii Dei. Deerdote, Pastores igitur in Ecclesia Christiana vin adsieculi sinem suturi sunt.Episcopos autem hos Ast.am esse pastores no obscure docet Apostolus: A tendite vobis,inquit,& Vniuerse gregi,in quo vos Spiritus Linctus posivit Episcopos regere Ecclesiam Dei. Quod neque Lutherus negat, quin potius inter Ecclesiae notas recenset, V ros habere pastores. Conseques est igitur,eam. non

92쪽

PHILIPPICA symon e ge veram Ecclesiam, quae aut nullos,aut Don veros pastores habet. Illos autem solos in Ecclesia veros Epistopos,qui ab Apostolis perlegitimam successionem & ordinationem de- scenderint,semper habitos esse, manifestu est. Omnes autem alios, qui no per ostium intra sent,sed ascendissent aliunde fures & latrones ' μ' η' esse,Christus ipse pronunciat. Qui duodecim tantum Apostolos primum elegit: a quibus exinde sacerdotes & Episcopos institutos esse perspicuum est. Ut autem aliquis Episcopus ab Apostolis legitime descendere intelligatur, duo sunt necessaria. Vnum est successio,alte rum ordinatio. Isti igitur, qui neutrum habet, non pastores,sed lupi dicendi sunt. Lutherus enim cui successit,aut a quo ordinatus est' De Caluino idem habeo dicere. Sed Vt de Nova' iistianis olim Cyprianus scriptum reliquit: Hi plieit. prae sunt, inquit, qui se ultro apud temerarios con-

uenas, sine diuina dispositione praeficiunt: qui se praepositos sine ulla ordinationis lege con stituunt,qui nemine Episcopatum dante,Epti scopi sibi nomen assiimunt. Quid ab huiuscemodi lupis aliud expectandu est, nisi ut oves Christi rapiant atque dispergant, deinde alios sibi similes generent' Natura comparatu est, ut omnia libi similia producant. Ex hominiabus homines, ex leonibus leones, ex equis qui,serpentes ex serpetibus,ex monstris moi stra nascuntur. Ita boni quantum in illis est,

bonosi aciunt, doeti doctos,Philosephi Philo sophos Improbi autem improbos,mali malos, ' Dei

93쪽

veelesia Catholiea sola sancta Reliquae sectae qua

mendaces

di impurae Psam Ir. ωentilium

Dei & Ecclesiae contemtores, omnes alios sibi similes esse cupiunt. Ita fit, ut illi lupi omne impietatis genus doceant, ac fallente mendacio, 'eritatem Vbicumque possunt, adulterare

conentur. υ

At non ita mater Ecclesia: quam in Con stantinopolit no concilio non solum Vnam,

Catholicam, Apostolicam, sed etiam sanctam Patres esse definiunt Nihil ea sanctius.Proses sio eius est Canm,propterea quod nihil, quodnd si dei doctrinam spectat,falsum cotinet: ni- h il quod ad mores pertinet, tradit iniustum Reliquor sectae siue gentiliti,siue Philosopho

rum etiam eorum, qui integerrimi videntur, siue Iudaeorum, siue Tui'aim, sue quorumli' bet haereticorum, exploratos errores docent, . . rectae rationi repugnantes atqjIe contrarios: Sola lex Domini immaculata, conuertensani.

mas,testimonium Domini fidele, sapientiam praestans paruulis. Iustitiae Domini reeticii se tificantes corda,pi sceptum Domini lucidum, illuminans oculos. Quae cum ab illo Verita tis sonte Ecclena mater hauserit, nihil aliud docere potest, nisi traditum propinat 'mque diuinitus. Reliquae sectae, quam absurda quόm falsa, cum ipsaque ratione pugnantia multa tradiderint, paucis Verbis exprimi non potest, sed tamen propter istos, qui vel gentiliu i Philosophis vel nouatoribus fauent, rem pluribus exponamus,necesse est. Gentiles de dijs suis quam absurda, turpia, nesaria senserint, nemo literis uoctus ignorat. Certe ut Graecos omittas,

94쪽

PHILIPPICA somittam, Minutius Felix in Octavio, Arnobius, Lactantius, Augustinus aduersus gentes,De elisit. tam multis Verbis docent, ut nihil addi posse D iii, 7- videatur. Inter Philosophos autem , quid duxta istorum opinionem atque sententiam, mi initi Platone diuinius ' Atqui hic talis ac tantus, Pi x' in legibus, quae a nonnullis optimae iudican- Eis ''

tur: maxima Vicia,Vt VXorum communionem

χμα τλν ne sandae libidinis genus, extinctionem conceptuum, caedes infantium, ali que non peccata, sed porteta sic laudat ac prae dicativi criminu patronus es e Videatur. Quid τs,ria, Lycurgus' None adulteria lege permisit' Per- δὴ te ibasarum legibus in caestae cum matribus filiabus. ' gy ς0 ,

sororibus nuptiae permittutur. Massagetae m. Eu: eb. de

rituros ac senes a propinquis deuorari, pium senij genus arbitrantur. Legibus Tibare ''norum,senes ex altis turribus delici' fas erat. Hircanorum legibus , hominum cadueracanibus proijci: Scytharum cum mortuis se

peliri vivos,qui ab iis potissimum dilecti suerant. quod apud Indos etiam hoc tempore pium sepulturae genus creditur. Quid Iudaei Christiani nominis inimici non e in suo Talnaud, quod pro verbo Dei no abs scripto apud illos habetur, innumerabiles dota o id cent ac profitentur errores ' Et ut de multis pauca perstringam, R. Salomon, quem Iudaei optimum diuinae legis interpretem esse dicunt, illum exponens locum:Hoc nunc os ex se

ossibus meis, in comentarijs scriptu reliquit, Adamu a Deo conditu tatim cum omnibus

95쪽

s ORATI ora bestiis ac pecudibus coluisse , nec ant hi. ς

explere potuisse, quam adiEuae cap. 1s. plexus ' Idem in Numeris, locum Ybi λὶς , igimus: In Calendis autem offeretis i. i. stum Domino, ita ex ponit, i ut primui ph ὶ locaustum Domini non Domino, legendμπ', Adonai nomen genitivi casius esse con H, deinde ut in Calendis siue novilu'j0l ' scaustum pro ipsius Dei peccato, quod admisit, cum lume Lunae minuit offeratu PT in D u . . ceptum esse dicat. Idem alibi: Adamum

QP- . . procerum fuisse dicit,ut capite coelum residum staret in terra. Longum esset . Ηm Iudaeorum fabulas ac deliramentorui pQ φη laia sum. recitare. Mahumetani AeX Alcorano, Omne . tani' ut . cuiuscunque religionis sin Christianos

P' ε ' cas, Iudaeos, si leges suas seruent, saluari pos , , t c tendunt: futuraequς Vitae beatitudi'ς ii R. cibo, potu, Uxoru multitudin qRl na pi ii , sitam esse dicum ut nihili bestijs. Proinde minime mirum, si huiusce-imodi secta,/Epicuri de grege porcis,nihil via deatur esse iucundius. Porro actionum spirj-tualium aut amoris Dei nulla sit mentio. Sed interimulta ridicula & abs rdaci Al ' est,Deum & Angelos orat e pr0 Mahumet9,1r lvetere, hae Venio ad Veteres haereticos, ne in istosi sibi, notios tantu declamare Videar. Gnosticus rita si 11: rationes frequentandas, omnisq; libid Rust nus exercendum esse dicebant,concepturi viodum qui si sorte sequeret iri de praegnan , tis utero extractum & cotusum in ino axi

96쪽

PHIALI PPI C A. 97 quod diistia quoque nefas est,ac melle &pipe ' se conditum: avide deuorabant,coque modo sis magnu pascha celebrare dicebant. CarpO- caesidera cxari ii vii idem Epiphanius reser0 unum- xiani. quemque teneri ad omnium scelerum ac fla- ' dgitiorum genera perpetranda, Et si quis non Perpetratis omnibus ellet mortuus,eius anima iri corpus remitti, idq; toties, donec scelerum Daesuram impleret : i loq; modo illum Euan- -

gelij locum; Non exibis inde, ionec reddide

vis nouissimum quadrantem, exponendum esse 'icebant. Montanillae acrifici Usn exsan- Moianitia irael anniculi infantis est ciebant, que minutis vulneribus, cereis aciculis totum incredibili crudelitate exprimebant. Manichaei Idem

terficere, aequale peccatum esse dicebant, diuinaeque, essentiae partes a principibus tenebrarum teneri c ptiuas , &ex ijs aliquas tib rari alias in aeternum esse damnandas. Don ii tistae ut seipsos martyxes facerent, de altissi-so. mis montibus ipsi se praecipitabant, aut aquis praefocabant,aut in ignem conijciebant, aut labuisiti . mortem minabantur & Lepius inferebant ei, qui illos noluiis et occidere. Ita vivebant Vt latrones,a suis post ciuscemossi mortem, li norabantur Vt martyres. Sed omittamus isto rum insaniam, quorum & furores quondam orbi fabulam praebuerunt, & sacrilegia Christianum nomen exosum,apud gentiles primis H*reti ν- sideisaeculis reddiderunt. Longe humaniores nostri saeculi haeretici, itum vix s - qui

97쪽

98 ORA Tro qui non in illo turpitudinis, cum ineredibili

immanitate saeuitiaque coniunctae , coeno V Iutantur; sed quoddam humanae salutis com pendium, sublatis illis au sterioris vitae sal bris excogitarunt. Docent enim omnem ho

minem iustificari sola fide speciali, qua qui Gque certo credit, sibique persiuadet, se coram Deo iustum esse Nihil opus es. ieiuniis, nihil pinnitentia, nihil bonis operibus. Quid eo do-

eunditu. xς,' p .ςri, latet anguis in herba.Non est huius loci, contra stultum atque impium dogma, rhetoricum iactare sermonem, quod ante nos multi eruditione doctrinaque praestantes sa pe fecerunt: sed hoc tantum in praesentia dicam, illud quod nimium credulis tanto stipe cilio ab aduersariis tanquam Dei verbum ob iijό. h ἡ 'di Vr, aςO incredibile esse, ut ab hoc uno

diab, om Omnia Omnium faeculorum paradoxa supe . nia para. rentur. Nam cum aliquis incipit creder L se

Ud' iustu in esse;aut iustus est,aut iniustus.Si iust sest,igitur peream fidem, quae illius iustitia posterior est, iustus emcitur. Si iniustus: illand s falsa est. Proinde non est fides diuina iustificans. Nisi forte iustitiae causa, mendacium esse dicatur. Quid igitur potest magis cum ra- . tione pugnaret Ad haec omnes Lutherani spiritum precum & inuocatione maxime extoti lunt. Atqui haec fides Dominicam orationem funditus tollit. Nam si certo credo,me nullii Jhabere peccatum, mentior si cu ista fide dicol Dimitto nobis debita nostra.Q uid'An no Lu- therani,

98쪽

et 1 erant, Consesiion ista Caluin istae Anabaptiastis iure condemnant, illosq; nisi resipiscant, neq; iustificari neq; saluari posse pronunciat' Sed ab Anabaptistis ista specialem fidem coli tenerique perspicuum est. Proinde illi iuxta aduersariorum sententiam,& iusti sunt,& ini iusti. Quid dici potest' At cum

omnium haereticorum iaculi nostri, hoc adeo paradoxum,sit commune dogma: sunt&alia in singulis sectis non minus impura.Anabaptistae nocturna conuentitula exercentes, cani- estau ri tnas agunt nuptias, extinctisque luminibus ad Mileu , illam paraenesim ex magistrorum suorum im- si,utar puro ore prolatam: Crescite & multiplicami ni, non solum in omni libidinis coeno volui tur:sed etiam pater cum filia, cum serore frater sum socero nurus, Veneris glutino copu- latur. Omitto quod illi palam docent, licere L areici fratri germanam sororem in uxorem accipe- 're.Quam execrandam impiami sententiam, ex ipii, scripturs diuinae clarissimo sonte ha stam esse contendunt. Quid Lutherani NonnePinsentes, dum ba- vv Em

ptiratur, ratione Vti, audire Dei vectu, crede- bergensire,imo Deum creatore amare proniiciant. Vt mini is,s Augustinus totaque Ecclesia tantum arcanum epist. ad

mille quingentis annis ignosasse videatur. v 4 47'Caluin istae ut liberum auferant arbitrium, cliuiuistae illam impiam ac rationi repugnantem docet tuenturque sententiam et omnia absoluta n . cessitate euenire, Deumq; peccatoru omni sagitior' criminu esse causam. A qua Luthe-Gia rani,

99쪽

xani, qui prius idem sentiebant, iam merito

recesserunt. Longum esset Omnes aduersario rum absurdas, impuras, rationi repugnantes reserre sententias: quas si singulas enumerare conarer, dies me citius,quam oratio deficeret. At Ecclesia nosta Catholica nullum errore, nullam turpitudinem, nihil contra rectam ra . tionem docet. Multa stin fateor,quae human2 mentis aciem superant. Deus enim chm non Dfu, intes possit humanis sensibus aestimari: rectae ratio

ζοφ ῖ' consentaneu esst,ut de illius maiestate multa credamus, quae humano intellectu capi n queui. Proinde haec Ecclesia sola sancta est,ei que soli couenit, quod in symbolo dicimus: Credo Sanctam Ecclesiam. Quod aduersus circumlatrantes cum gentilium, tum haereti, corum canes a nostris s pius demonstratu est. Prii'um a Iustino in utraque apologia, Te ει ι tulliano, Minutio Felice, in Octavio, Am-ιEni , ' ' brosio contra gentes, Augustino in libris de ciuitate Dei, deinde accuratissime a Beato

Thoma Aquinate Cardinali Holio,Bellarmiano Politiano, alijsque nostra memoria, qui pro fidei nostrae confirmatione,multa scrips

ot i, i, rς diuinitus. Nihil ergo, ut ait Augustinus, in Christianis Ecclesijs turpe & flagitiosium spo

. ctandum imitandumque proponitur, Vbi V ri Dei aut praecepta inlinuantur, aut miracula ibi ses i, narramur, aut dona laudantur, aut beneficia M. eap. . postulantur. Et alibi: Persuadetur veritas iam ua consuetudini,sed non contraria rationi.

, Veniamus ad diuina miracula,quibus fides

100쪽

PHILIPPICA. mi tholica mirisice confirmatur. Qua in re, Miraeula

o animaduertenda sunt. Prim im quod mi ad ..'

xacula ad nouam fidem confirmandam , aut Cxtraordinariam missionem perstiadendam,

sunt necessaria. Alterum,quod sunt emcacia &per se sufficientia. Ex hoc veram Dei Eccle stam apud nos esse: ex illo apud aduersarios esse non posse,demonstrabimus.Igitur neceDsaria esse miracula,perspicuum est Moses cum a Deo ad populum mitteretur,ac diceret: n y 'φ' 'credent mihi,nec audient Vocem meam; non η ἰxespondit Deus: oportet eos credere, Velint, nolint: sed illi praeter ordinem rationemque naturae, suam missionem esse diuinam, miraculis comprobandi auctoritatem dedit. Vt credat,inquit,quod apparuerit tibi Dominus.& cause sequuntur:Mostes itaque cum illa diuinitus signa secisset itum demum ei credidit populus. Adeo ne ipsi quidem Mos credendum erat, nisi is a Deo se missum esse docuis set. Venio ad noui Testamenti lucem. Chri stus discipulos ad pKdicandum mittenSTUn- Matth. I tes,inquit, praedicate dicentes: Appropinqua

uit resnum coelorum. Infirmos curate, mortuos suscitate,leprosos mundate,demones esi

cite. Nimirum ut his signis, ad Euangelium praedicandum, se probarent missos esse di unitus. Qujd ipse Christus' Nonne Iudaeos in--3 Dcredulos, nisi suum docendi genus miraculis confirmasset, excusabiles esse pronunciat ' Si

opera non fecissem,inquit, inter eos, quae ne mo alius fecit, peccatum non haberent. Et

SEARCH

MENU NAVIGATION