장음표시 사용
61쪽
romana fides nun quam mutata. Rom. I. Luc. eta.
felix : Omana fides. romanam fidem πλώrir haeretici oppugna
61 ORA Troneque cogitatum unquam sui illi qui res gestas literarum moni mentis commendare consueuerant, factum dicere noluerunt. Ex quo
perspicuum est, quicquid aduersarii garriant. in Ecclesia Romana, nihil adhuc fuisse mutatum;illamq; religionem, quam & Roma ab Apostolis Petro & Paulo, Apostoli a Christo, Christus a Deo tradidit,& portae inseri oppugnare possunt, expugnare non possunt, hacte
nus diuina protectione securam, inter omnes procellas ac turbines mudi, multorumq; na
fragia, immobile intactamq; masisse, selix illa fides Apostoli voce laudata, pro qua rogauit Dei filius; Ego inquit, pro te rogaui Petre, Ut non deficiat sides tua, quod nili ab eo faetiim
esse Vereor ne tale aliquid, quale non solum Constatinopolis superiori isculo experta est, Verum etiam Alexandria ipsaque Antiochia, quae tot taculis sub imperio imo tyrannide barbarorum gemunt, etiam Roma pateretur. Quanqua enim illa Vrbs, quae multis quodam auctavictorijs ius impcrii sui terra mariq; pr tulerat,exinde a Gothis ac Vandalis no semel sed ispius capta direpta,incensa est tamen inter hostium truces vultus & barbarorum si rores, Dei protectione secura, ita tempestatis sensit iniuriam,ut antiquae religionis ac fidei detrimenta nulla sentiret. Sed ne aduersariorum dista silentio praeterire videamur: quibus machinis Ecclesiam hactenus oppugnarint,animaduertere opera precium est. Initio ut antiquitati patrumque senten-
62쪽
PHILIPPI A ' casententi, aliquid deserre viderentur; ad eos se prouocare fingebant.Proinde veterum Augustini, Ambrosi j,Tertulliani, Cypriani, lac ras quasdam truncatasque sententias, quibus
nascentem confirmarent errorem, citare con sueuerant; antiquorum etiam Conciliorum inonnunquam recordari videbantur. At ni
hil sucatum potest esse diuturnum.Itaque ΠΟ- seri clim patrum scripta diligentius peruolutassent, collato cum aduersariis pede, qui loquacitatem facundiam , & maledicere omnibus bonae conscientiae signum arbitrabantur: in Romana Ecclesia retineri antiquissimum doctri nae genus, quod Christi & Apostoloruteporibus floruit, meridiana luce clarius oste-derunt.Ιllorum enim patrum Dionysi, Igna- Patruseru
iij, Polycarpi, Clementis, Athanasij, Iustini, I. 4n:
Cypriani aliorumque,qui clarissima Ecclesiae ostendunt lumina,toto terrarum orbe fulserunt, praeci ram aureamque sententiam, Vnde nisi ex eo
rum monimentis scriptisque discemus ' Hi enim Christo tanquam vero iustitiae soli vici ni, cum in Ecclesia singulis aetatibus florui Lsent, scriptorum suorum nobis radios reli querunt. Ita experientia rerum magistra docente cognoscimus, nos isto saeculo idem seniati re, quod patres ante senserunt. Quid enim aliud in Ecclesia Catholica nunc docetur, nisi quod Augustini, Ambrosii, Cypriani,caeterim patres ab Apostolis per manus tr ditum acceperuit Quod cum aduersarii non ignorent,ne victi disse videantur, aliam stropha sibi excogitandam
63쪽
Haereticorum variae opiniones. tomo a. c. 13. Luteri in is constacitia
ORA Trogitandam putant. Haeresis vinci potest quies cere non potest. Proinde contra clarissimum
Dei verbum, ad quod initio se prouocare sngebant . Ecclesiam iam dudum interiisse, vel quod idem est, falsum docere cepisse blas.
phemant. Sed bene habet,quod inter illos no conuenit, quo tempore ceperit talis impietas. Lu therus ait primum id accidisse Constantiensis concilii tempore. At post aliquanto prudentior, cum intellexisset, ante Constantiens
concilium, eandem quam nunc Romana Pr
stetur Ecclesia. fidei fuisse doctrina, ob illud
vaticinium, quo in Ioannis Apocalypsi, Satanam per mille annos ligatum sore dicitur; e rorem Ecclesiae quingentis ab hinc annis natu esse contendit. Quod figmentum ab VVici
pho, teste Valdensi, sumptum est. Sic aspis
Vipera Venenum mutuatur. Sed cum is intelligeret,antiquiores patres opinioni suae ac hae res, nihilo magis sauere, ait Ecclesiam Veram, quingentis aut sexcentis tantum annis manississe post Christum. Ita Lutherus istorum an tesignanus. Quo teneam nodo mutatem Pro thea vultum Melanchion eius discipulus &auditor in Augustana consessione toties recocta, ait Ecclesiam trecentis ab hinc annis e rare cepisse. Prudentis hominis est, nonnun- qua mutare sententia. φροντί σοφωτεραι.Proinde in communibus locis primo editis, quod a Caluino sorte didicerat,Ecclesiam, vs.
que ad tempora Gregorij magni , quem isti
64쪽
vlturium Pontificem vocare non dubitant,in- . icorruptam mansisse dicit. Melanchionem se quitur Smidetinus: In s aphy- καλων. At cum isti viderent, Gregorium mag- ivm num cum illorii errore pugnare, ad Constan
tini tempora Nicgnumque Concilium, Christi doctrinam veramque religionem integra permansisse Basilium autem ex Gi scis,ex no stris Augustinum caeterosque exinde corruptam tradidisse dixerunt. Proinde Zorimum Papam, qui imperatibus Arcadio & Honorio floruit, quo tempore Augustinus acriter oppugnabat haereticos, primum Antichristum fuisse contendunt. O praeclaram aduersariorusidem atq; constantiami Sed cum in antiquio ribus, Arnobio, Clemente Alexandrino, Hi reneo, Origene,Tertulliano, Dionysio carie
risque non amplius esset spei, quam in iis, qui posterioribus taculis floruerunt: ipsb Christi tempore desectionem Ecclesiae coepisse dixerunt. Ita Lutherus in Erasmum. Melanchion si de semosin s.ca. Cor.2. Caluinus multis locis.Bera in a. -ybs i0..
epist. Thess.ca. r. Antichristum ipsis Christi & n. id ,
Apostolorum temporibus extitisse cotendit. Quid istis hominibus secias, qui contra cla '& It rissimum Dei verbum, Ecce ego VObiscum uaci. ets. sum usque ad consummationem syculi: Et Spiritus Sanctus in vobis erit, & Vobiscu ma- Ioan i nebit,adeo impudenter stulteq; blasphemant Hoc nimirum est, iuxta tritum vulgi sermo ne prouerbium : sexagenarios de ponte deij-cere. Sed benu habet,quod nos idem sentire,
65쪽
quod Christi Ecclesia mille quingentis annis
sensit & docuit,aduersarii confitentur. Proin de si Tullio dicere licuit secum Platone errare malle,quam cum caeteris recte sentire: qua Antiquit pulchrum est nobis, quam Catholicis glorio-
Catholiei, ium,idem in fide ac religione retinere, quoae pinon omnes Patres,totaque antiquitas sensit ac d fcuit. Malunt aduersarij accusare Patres, quos nobiscum errare contendunt, quam aut eret . rorem sitium agnoscere, aut suam imperitiam
confiteri. Ex quo intelligi potest , a nobis ean dem fidem religionemque retineri, quam hi isti Apostolorumque temporibus tenebat mater Ecclesia. Certe quicquid dicant haeretici, nobis antiquitatem eripere non possunt:
eorumque dictensio, qua tandem ad istud ah surdissimum dogma delapsi, Ecclesiam Christi potius errare nobiscum , quam nos aliud docere. quam Patres,stulte asseuerant, nostrae fidei robur est. Qua in re veterum haereticorum sequuntur i nsaniam qui Tertulliano teste idem asse ii. de prae-UCrabant. Videamus, inquit, num Apostolis Ut simpliciter & plane, omnem regulae ordinem ediderint: Ecclesia autem suo vicio aliter a
seperit, quam Apostoli prae se ferebant. Om nia enim ista scrupulositatis incitamenta inuenies praetendi ab haereticis. Hoc si ita est:ne flexit officium Dei villicus, Christi vicarius, Spiritus sanctus. Sed quaero ab istis, si Romana Ecclesia, quae nunc est, ab antiqua fide ac reli gi e dissentit:quo tepore coepit talis ac tanta mutatio'
66쪽
PHILIPPICA. 67mritatio' Certe constat Romanam Ecclesiam ab Apostolis Petro & Paulo,Neronte imperante institutam suisse. Quo igitur imperatoreἶquo consule quo rege' quo denique tempore, ab illa institutione defecit ' Dicitis, illam de
mus. Primo ex professo & in uniuersum,sicut 'ςst Ecclesiae veteris status, in noua a Christo mi latus est. At ero modo fides no tota simul,sed paulatim ac sucoessive mutari potuit. At ferino potuit, Vt huiuscemodi mutatio in uniuer sum post Christi tempora ita occulte facta sit; quin de Joco, tepore, nouis dogmatibus, mu- . tationis auctore, illius ina pugnatoribus; denique de eius doctrinae principio incrementisq; constaret. Nam si non in noua Ecclesiae institutione sed veteris a Christo renouatione, hFomnia ta evideteros edi possunt,ut nihil magis possit esse perspicuum quato magis, si post Christum noua instituta esset Ecclesia' Quod
certe seri necessc est: si doctrinae genus uniuersaliter est mutatu. Hoc aute ab aduersarijs ostendi no posse,perspicuu est. Quaero enim quado & ubi hoc acciderit Nos aperte os edi mus, quo tepore, loco, auctore, quibus initiis Ecclesia secessionem a synagoga fecerit. Pro inde si idem unqua in Ecclesia Romana acci disset, posset ostendi. Nam si circa quamlibet etiam minimam &obscura hqresim hoc facile ostedimus: in Rom.Ecclesia, qua nihil Vnqua Ea orbis i generasse,nec tamen id factum potestis ostendere. Sed adiuvabo vos. Antiquae do strinae mutatione duobus modis potuisse fieri dici-
67쪽
68 ORATIO orbis vidit illustrius, si talis ac tanta mutatio
saeta esset: clara eius rςi memoria multorum literis monimentisque consignata, hoc feculo extaret. Sed nimium urgeo. Proinde lenius agam,neq; reuocabo.
In religio- In omni religionis insigni mutatione, plu-- ra facile demonstrari possunt. Primum eius ostendum aucto deinde nouum aliquod dogma veteri bus inauditum, tertio tempus quo id coepit. hinc locus ubi coepit. tu qui fuerint eius no uitatis impugnatores,ad extremum, etUS alia . quis initio exiguus,qui paulatim accedentibus alijs,augetur &crescit. In Ecclesiae nascentis exordio, haec omnia facile demonstrantur. Invxemptu a primis eius auctor Christus,qui iuxta Proph ςhΠδ' tarurn vaticinia lyn gogae statum ad Ecclesiae transtulit dignitatem, cuius discipuli,Christi hi toto terrarum orbe dicuntur.Inde noua si dei dogmata veteribus incognita; Deum esse trinum & Vnum,uirgine peperisse,Dei filium pro salute hominum mortuum ac sepultum, tertia die a mortuis su rrexisse: aliaque quorum nouitatem inudus obstupuit.Haec anno quin
todecimo imperii Tyberii Caes documenta
coeperunt. Si locum quaeris:In Palestina,Iudsa, Hiero lymis, clarissima tum Asiae ciuitate. Hinc a Scribis ac Phari is nouu hoc docendi genus acriter Oppugnatum, inde non solum OHudaeorum, sed etiam a Gentilium Principi . bus summa Vi omnique saeuitiae genere peti tum,impugnari potuit,expugnari non potuit.
Ad extremu cum initio lose pauciores Christiani,
68쪽
stiani,quam Iudaei essent, a quibus illi separa
tionem faciebant: ille tamen hominum coetus exiguus, accedentibus paulatim alijs crescens, tandem orbem impleuit. Si ergo in renouati ' one status Ecclesiae, haec omnia tam perspicue demonstrantur : quanto magis si in Ecclesia Romana facta esset ea mutatio, quam aduersa
rij somniant Quid quod ea omnia in singulis
haereticorum sectis facillime demonstrantur Arianorum haeresis, Ut res exemplis fiat illu- Ab Arios, strior,Arium quendam presbyterum Alexandrinu,auctorem habuit. Nestorianoru,Nesto Nestorius. rium Constantinopolitanum Episcopu. Lu- theranorum, Martinum Lutherum presbyte- LR hς
rum ordinis Eremitam, sancti Augustini pro fessorem.Hinc non est obscurum , quae noua dogmata illi excogitauerint. Arius Dei filium creaturam esse dicebat. Nestorius, in Christo duas esse personas. Lutherus, hominem iustia
sicari per fidem specialem, id est, si se iustum
existimet. ad haec Eucharistiam non esse sacri- , ficium.Tertio, quo tempore coeperint, nouimus. Ariana quidem haeresis,imperante Constantino magno, anno Domini CCC. XXIV.
Nessoriana anno CD. xxxI. Lutherana an no Μ. D. xv II. Quo loco coeperint, etiam n
uimus: hic in Saxon ia, Nestorius in Thracia, Axius in Aegypto. Inde hunc statim a Sylvestro Roman. Pontifice, a Nicaena Synodo, ab ' Athanasio,Hilario,Gregorio Narian Zeno: il lum a Coelestino Pontifice, Ephesino Concidio, Cyrillo, alijsque permultis. Lutheranam L 3 . haere
69쪽
o ORAT io haeresim a Leone X. Pontifice Max A Coiicilio Tridetino, ab academi, omnibus Catholicis, plurimisque doctoribus impugnatam ese Adcxtremum intelligimus istarum sectarum irimitia valde exigua fuisse, mult'que plures C tholicos , a quibus illi recesserunt, toto terr rum orbe diffusos, qu in aut Ariani, aut Ne storiant,aut Lutherani fuerint. Haec in omniabus insignioribus sectis facile ostendimus. Quid autem in Catholicis aduersarii tale d monstranti Romana fides Apostoli voce lai data,quo auctore mutata est' Quo loco' Quo tempore'Qusnam sunt ea noua dogmata, quae orbi terrarum repente obtrusa sunt' Qui tam mutationis auctores ' Quinam antiquae rei Lgionis impugnatores' quaenam incremeta n uae ' Fumos quosdam aduersarii obijciunt, ut orbi terrarum veritatis lumen eripiant. At fieri potuit,ut Christiana fides no i ta si mul,sed successive mutata sit. Ita Caluinus, hirci A.. quem nominare scelus est, dormientibus p ς-F. . storibus,errores in Rom. Ecclesiam obrepsisse contendit. Sed qu ro:quisnam ille primus er i . ror fuit' quod dogma veteribus incognitum, adeo laten er obrepsit' Deinde si ita est, cur primum illum errorem nemo reprehendit Romana Ecclesia leuissimu alique fidei err rem dissimulare non potuit: neq; solum Varii, s u. lenῖmo aut Marcioni,sed etiam obscurioribus
ienter ob- Praxeae ac NOUatiano cotinuo reclamauit.Sed
caluin is fingamus istum errorem , qui ut ait Caluinus, Rom. Ecclesiae ita latenter obrepsit, fuisse vel
70쪽
adorationem Eucharist , vel cultu salictorsi: 'cur tanto errori, quod maximum pietatis g nus duxit antiquitas, ante istum nullus nisi forte haereticus reclamauit Canibus natura insitum est' 't ignotis hominibus allatrent, domumq; custodiant:& tu superioribus taculis sanctos & incorruptos homines defuisse, qui tantam Vt dicis, impietatem redarguerent, arbitraris ' Ex Aeseph puteo modo venis, &statim clarnas Nimirum expectandus erat iste casu;bi Caluinus, religiosus ac sanctulus,qui tanquam. μδ' alter Barcochebas Iudaicae quondam seditionis auctor,flammam ore concepta tenere non
poteratrante quem nullus ardore Zeloque pie
tatis accensus, in impios auderet labra diuidere; qui nisi tandem aliquando venisset, ignorantiae tenebris inuolutus, ac diro errore se- pultus orbis iaceret. Itaque tam diu erratum est, quam diu istius haereses non fuerunt.Huc liberanda veritas expectabat. Interea tot ta culis perperam euangelizabatur. tot hominum myriades perperam tinctae. tot nationes, regna, prouinciae, sine vera fide, Christianae fuerunt. Quadringentis abhinc annis Beren-
garius quidam Andegavensis nescio quid in itur.'
Eucharistite Sacramentu dicere coepit in Gallia:tamen superioribus taculis sine ullo ni tu Missae sacrificium cultum m sanctorum re ceptum suisse,perspicuum est. Sed ad certiora veniamus. Costituta & pc manente Christi Ecclesia supra petram sta