장음표시 사용
291쪽
catores, acerrimos doctrinae Sanctorum Augustini& Thomae defensores, nacta est adversarios , verum etiam male habita est a viris in Ecclesia maximi momenti , quos inter , unum instar omnium, de omni exceptione majorem ,hic laudabo Eminentissenum Cardinalem Baronium , Annalium Ecclesiae parentem , qui ea de re Epistolam scripsit ad Illu-uristinum virum Petrum de Viliars, Archiepiscopum Viennensent in Galliis , quam refert noster Ioannes Baptista Gonetus in sua Apologia Thomsarum , quamque Petrus Matibaeus in Historia septem annorum pacis , quam gallico id ibinate anno I 6oq. adornavit, Lib. 7. Narratione 4. ait se vidisse proinpia manu Cardinalis 'Baronii subscriptam o .lic autem est hujus Epistola Cardiualis Baronia
Illustrissime Domine , ignoscas si tardii s quam
par est, ad literas severendi mae Dominationis vest rescribo , quas vi puras oe ortbodoxas in omnibus exosculatus sum, d quibus absit ue - in minimo apice vel puncto dissentiam . Tantummodo de libris Molina remanet controversia. Legi eos , sed non sine sto na-cbo,cum in his nibit potentius agere prae se ferat,quὰm S. Augustino adversari licti sanctum nunquam nominet ) eumque oscitantiae redarguere, se que illo in iis disputationibus vigilantiopem acutioremque jactare . Qii potest eum talia loquentem absque nausea tolerare Licὸt ut anguis effigiat-ὰ manibus facile elabatur ἰ ut, etsi temerarium quis inveniat, haud facise
possit haerem eonvincare σ sugillare . Non hujusmodi
commentatoribus indiget Ecclesia Dei, qua pistitate , candore , nitore dele Iari tantummodo consuevit, ipsι non habens maculam neque rugam. Eegi, inquam, eum
292쪽
O ad quinquaginta O ampsi4s notavi propositiones .erba, phrases , quas vel saltem assues esse erroribus Pelagianorumsive Semipelagianorum licet ipse cauis iiils intra Catholica fidei limites , vel protestando fui tem ,se contineat nemo puto, qui absque affecta illa perlegerit, negabit omnino. Qid Ecclesia indiget bu-jus Moli De libris, ut discat quia i tot Sanciis Patribus
Conciliis,atque Decretis dam ante tot sicula didicit alisque docuitlQuod ad ipsum D. N. lementem Papam attinet,hoe ipse in Hoposito est, hoc tu voto, hoc denique in decreto, ut nec latum quidem unguem a vestigii Practes um recedat,sed iisdem iusiuat qudm firmi simὰ . Scis plane, tot Sanctos Pontifices Innocentium , Sixtum, Calestinum , Hormisdam, ac deniquὰ Felicem, cujus sunt canones Concilii Arausicani, hoc professos suis scriptis esse , atque testatos, Minoam Ecessam, in iis , qua spectant ad Gratiam , O Liberum Arbia trium, sequi semper consuevisse S. Minimum. Testa. tur equidὰm id tot verbis IIormi das suis litteris:a θωρ alio judicio opus non M, cum jam majudicatumsit . Laboraν nunc tu discutiendo Moliuae Volumine, de quo Qbjiciendo,ves purgando, vel retinendo, adhuc subjudice lis est. Measiquidem sententia, eo non indiget Ee
eissa catholica,tu quo vel saltem quadam auditui horridula essent corrigenda . Monui fleverendos Patres meos societatis Iesu, ne existimationem eorum in defensioue librorum ejus periclitari sinant ,-in discrimen adduci. Colo ipsos omnes, Deus scit, ut Patres, ut de illis illud visurpem. Opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me. Vale, Pater amanti me atque docti me , Lucerna pedibus meis , cism per obscura contigerit ambulare . sema Idibus Martii anni
293쪽
eerinservus. Caesar cardinalis Baronius. Exi Epi-Bola facilὰ intelligere potes, hanc novam Ludovi et Molina concordiam probatam non fuisse Eminentissimo & de universali Ecclesia optime merido Cardinali Baronio , ac subinder mirari minime de-hes , quod , occasione istius novae Concordia liberi Arbitrii cum Divina Gratia a Ludovico Molinis editae, multae in Hispania fuerint excitatae turbae, S gravissimae habitet doctissimos Patres Societatis Iesu Theologos inter & FF. Praedlaatores Concertationes , quae tamen cum nimium ferverent in Hispania, vetuit summus Pontifex clemens VIII. transmissio die x. Januarii anni MDxCvI. ad supremam Castellae Inquisitionem Brevi Apostolico,ne Sententiam diceret, aut quidquam ea in re definiret, jussitque ut Academiarum, Episcoporum, ac Theologorum Censurae,necnon Patrum Societatis Jesu, ac FF.Praedicatorum Lucubrationes Romam quantocius mitterentur , ubi per sese Causam finire meditabatur. Addidit etiam Summus Pontifex novas in eos interminationes, qui de Divina gratia, amnibusque quaestionibus,in Scholis,Pulpitis , editisque libris agerent,donec aliter foret ab Ap solica sede definitum. Audivit quidem saepius Sanctissimus ille Pontifex in celeberrimis Congregationibus De Auxiliis , quas eam in rem Romae instituit, doctissimos tum Societatis Iesu, tum OG.dinis FF. Praedicatorum Theologos,hinc inde m gno animorum aestu disputantes, & in LectionO
Uperum S. Augustini assiduus, eruditorum consilium de controversis quasilonibus exploravit, at que nonnullorum Consultorum lucubrationes hoc de argumento adornatas sedulo perlegit, ut hi
294쪽
cli sputationibus propediem finem imponere posset. Sed alia sunt hominum, alia Dei Consilia . . Hanc quippe Controversiam Divina Providentia, cujus sunt inscrutabilia judicia, obitu clementis VIIL qui inter haec accidit, suspensam manere vOIuit , 5e Theologorum disceptationibus salva &inculpata fide permissam. Paulus V. successbr Clementis Vlta resumpsit quidem examen ejusdem Controversiae , novasque Congregationes De Auxiliis Romae instituit, sed tandem occultis ratio . nibus permotus,litem omnem in suspenso posuit, di ad se vocatis Praepositis ordinum FF. Praedicatorum , & Societatis Iesu, nec non disputantibus
ac Consultoribus signimavit, posse illos reverti ad
propria , dixitque, Ie opportuno tempore promulgaturam declarationem ac determinationem suam . Atque interim quam serib injunxit, ut in hujusce argumenti tractatione ς nullus partem alteram nota aliqua, .el censurd notare audeat. Iussit insuper tam Praedicatoribus , quam Iesultis , ut si quis hoc in capite deliquerit, severὰ puniatur. Ita quippe suum istud Decretum servari vult. Suo ergo vicio non deerit Paternitas vestra , ut ejus observantiae invigilet. Singulariter vero data occasione, significabit quid quid in hoc executioni demandaverit, ut de iis suae sanctitati ratio reddi valeat. D. Expone , quaeso , uberius, quaenam sint praecipua illa Capita, in quibus Ludovicus Molina in concordia Liberi Arbitrii cum Divina Gratia
a Schola Augustino-Thomisiica dissidebar, & .quid in Congregationibus de Auxiliis sub clemente UULS. Paulo V. habitis super hac controversia statutum sit l .s , M. Hic
295쪽
M. Hic multa quidem pararam In Iaudem Familiae Dominicanae , quae in celeberrimis Congregationibus De Auxiliis coram Clemente GH. &Paulo V. Supremis Catholicae Ecclesiae Hierarchis, doctrinam de Divina Gratia, a Sanctis ingustino I& Thoma ad se transmissam, per suos alumnos Didaeum Aliaνsum , & Thomam Lemosium, Deus hone quos Virosi maxima gloria propugnavit,
que tamen silentio praetermittere necessarium omina inoduxi, ut obtemperarem Decretis Romanorum Pontificum Pauli V. urbani UUL Innocentii M& Innocentii ML qui hanc de Divina gratia Controverfiam, rerumque in Congregationibus De Auxiliis gestarum,aut ventilatarum Historiam nequis in publicam lucem emittat , prudentissima prohibuerunt . Cum enim ex ea Controversia multa sint orta scandala, gravissimae dissensiones, amarae disputationes , & periculosae timerentur Perturbationes, consultius in rem Ecclesiae vissim
est Romanis Pontificibus , ut Theologi paci silentio hinc indὰ litarent, di hanc de Divina Gratiae Controversiam intra Scholarum umbras libere quidem agitare possent, sed nullis editis libris ,
aut scriptionibus, ob disputantium aestus, pro-Palare auderent. Ea igitur , quae alte animo meo insidet, erga Sedem Apostolicam reverentia, de
exoculata obedientia conceptum sermonem continere praecipit, quia melior est obedientia,quam Victima, & Scholae Thomisticae, cui me totum addictuin profiteor, proprius character est , ama re non rixas, sed pacem, publicas vitare distentiones, & ab amaris disputantium Controversitis penitus abhorrere. Caeterum, licet Schola Thq-
296쪽
mistica , ob reverentiam Decretis Romanorum Pontificum debitam, uno silentii, patientiae , dcinodeitiae clypeo nunc se se tutetur , non tamen Gratia: Divinae, quam a Sanctis Augustino & Thoma accepit, tutelam ac defensionem abjecit , quae tot ei defensores aluit , & etiamnum instruit,c eorum manus docens ad praelium. Nunquam pro- '. fecto hoc coeleste sibi commissum Depositum , in cujus defensionem omnis Dominicanus miles est , deseret Schola Thomistica, defendendae Sanctorum Augustini, & Thoina doctrinae solemni juramento obstricta, sed paci ac modestiae consulens , iussum ac judicium Romani Pontificis patientde praestolabitur, eadem usurpans verba , quibus Sanctissimus ejus Doctor Angelicus nomas Aquinas usus est in Epistola Catena Aureae praefixa , dc ad urbanum In Pontificem Maximum directa a Suscipiat vestra Sanctitas praesens opus vestro discutiendum , corrigendumque judicio, .estra sollicitudinis , obedientia mea fructum, ut dum a vobis em .uavit praceptum, O vobis reservetur finale jud - rium; ad Deum enim unia exeunt flumina, revertan .
. tur . Huic itaque silentii legi, quam Schola Th mistica suis Discipulis in hac de Gratia Divina Controversia sapientissimὰ imposuit, morem ipse, in praesentia geram, qui ejus doctrinae lac, a Doctoribus Divinar Gratiae . rugustino & Thoma propinatum , fere ab uberibus suxi, & nunc gusto suaviter, medullitus retineo, ardente r prosequor, di intrepide tutari semper gloriabor . Quod ii vero, me hanc silentii legem ad summos iuris api- Ces c servare volente, vehementὀr tamen deside
perspectam habete Historiam Congregati S 3 omn
297쪽
num De Auxiliis, digitum ad fontem intendam , , ubi sitim tuam ad satietatem usque explere po-' teris. Extant quippe Omnia Acta Congregationum De Auiuiliis Thomae Lemosii typis edita Lovanii sub hoc Titulo : Omnia Congregationum ae Dispu-' lationum , cpuae coram Clemente VIIL O Paulo V. Summis Pontificibus sunt eelebratae in Causa, o Con- P troversia illa magna De Auxiliis Divinae Gratia , ' quas Disputationes ego F. Thomas de Lemos sustinui.
Lovavit apud nidium Denique anno MDCCII. Prodiit etiam' Antuerpiae anno MDCCIX. altera
3 editio, sed auctior & locupletior, Historiae Congregationum De Auxiliis Divinae Gratiae sub Summis Pontificibus clemente VIII. O Paulo , 9uam secundis curis adornavit Clarissimus noster Iacobus' macinthus Serrr , Sacrae Facultatis Parisiensis Doctor, & in Serenisissimae Reipublicae Venetae ' Academia Patavina Theologus Primarius . Plura de hac Controversia non dicam, sed instar Harpo
cratis , digito labiis impressis , penitus sile-
D. Indica. si placet, causam, & Authores istius Controversiae, quam Saeculo decimo sexto in Germania enatam fuiste paulo ante observa My . M. Huic Controversiae sub initium Saeculi decimi sexti in Germania excitatae initium dedit Ioannes fleucblinus , vulgo dictus Capnio, cujus jam mentionem fecimus in Colloquio v.in Histo- riam Saeculi XV. Plurium linguarum callentissi- mus fuit Ioannes vfichlinus, variis disc*linis ex-
politus, ornamentis pulcherrimis cumulatus - va-
riis ad Auxuἡdrum M. Suthmum Pontificen, s M
298쪽
Imperatorem Maximilianum,de ad Principes Ger maniae Legationibus summa cum laude perfunctus, libris editis clarus , & toti orbi notissimus: uno verbo, lueblinus Vir Magnus , nisi singue be-braicie miseria Cabalicis nugamentis maculasset, ut ait Genebrardus in Appendice in Innocentio VULPontifice Maximo , a Spondano relatus ad annum
batae Mysteriis initiatus Reueblinus,adeo se IudaeO- 'rum nugis & insomniis devovit, ut librum anno
MDx I. in lucem empserit , contra Iacobum mGra
tum, seu ut alii vocant, Huostratum , Ordinis Prε- dicatorum, & haereticae pravitatis per Coloniensem, Moguntinam, & Trevirensem Provincias Fidei Inquisitorem , qui eum redarguerat, quod in perniciem Ecclesiae Catholicae judaismo plus aequo faveret. Eo itaque libro, quem vulgaverat Muchlinus , & in quo Judaeorum libros non esse acremandos pertendebat . haud parum offensus
Jacobus Hogostratus, eum multorum errorum
apud Theologos Academiae Coloniensis accusavit. Datus est liber 'uehlini examinandus Doctori Arnoldo De Tungaris , quil postea ad Doct res retulit, quae in libro notaverat Censura per stringenda. De his , quae aliquid sinistii protendebant , certior factus Nuchlinus, litteras proti nus scripsit ad Doctore in Arnoldum De Maris,in conradum Kollin , ordinis Praed. Proistarem Coloniensem , ut eos sibi divinciret. Has Muthlinii litteras inseruit uassius Bulaus Tomo vi. Historis Universitatis Parisiensis . Nihil tamen his litteris promovere populi Ioannes Reuehlinus, sed anno
299쪽
per literas castigavit, quod temerarie quaedam in
suo Oculari Speculo effudisset , admonuitque ut re- ttactaret quassiana propositiones, quarum cat ' logum numero XLI II. misit, ut videre est in his Universitatis Coloniensis literis , quas in citato Tomo refert uassius Buuus. Ad has Universitatis Coloniensis litteras respondit quidem Muchsinus , sed cum errorum suorum palinodiam cantare noblet,landem Academia Coloniensis in eum Sententiam tulit , ejusque librum inscriptum: specula
oculare, damnavit dc exuri sussit anno MDxIv. Hanc Academiae Coloniensis Sententiam approbarunt. Facultates Parisiensis, Lovaniensis, Erphordiensis, &Moguntina, quarum tamen Censuras ut
inanes redderet Reuchlinus,edissit Epistolas obscurο-vum Virorum, multo quidem facetiarum lepore conditas, quibus ad excitandum risum, Theolog rum Scholasticorum & Monachorum,barbare lat, Ma lingua scribetitium, stylum expressit. Sed hunc satyricum Epistolarum librum confixit Leo x. Pontifex Maximus, jussitque omnibus fidelibus,ut a dicti libelli, ejusque exemplarium lectione per Petuo abstinerent, illaque igne comburerent . Eo Interdicto Pontificio nihil pland deterritus chlinus, secundum ejusdem farinae Epistolarunias Volumen sub titulo clarorum virorum , tanquam ex titulo miniind prohibitum, sed priori naulto aculeatius, ac magis salitum & piperatum publin
cavit, cumque Imperatoris Maximiliani , ac mul eorum Germaniae Procerum patrocinio frueretur,. obtinuit a Romano Pontifice Leone Mudices,qui Romae Causam ejus cognoscerent, a quibus tame
post longas disceptationes,nec a Sententia damna
300쪽
.tionis in se lata absolvi, nec innocens unquam declarari potuit. Non me fugit, Desiderium Erasemum passim in suis libris & Epistolis acriter invehi in Nonachos, ac praesertim Dominicanos, a quibus ait iniuste vexatum fuisse Ioannem lucblinum, ut videre est praecipue in Epistola, quam anno MDxv. scripsit ad Cardinalem Dominicum Grimaldi, quae que in recenti eius operum Editione Lugduni B,
vorum anno MDCCIII. adornata extat ordinicentesima sexagesima septima, in qua haec habetria quod nuper in summo illa Viro 7oanne lueblino , non sine summo animi dolore eonspeximus. Iam par
erat, jam tempus erat, ut homo venerande senectutis,
suis pulcherrimis studiis fueretur , ex honesti m juvenilium semente laborum, Davi mam earseret
messem . Conveniebat, ut vir tot linguis, tot dissiplinis instructus, hoc Oelut aetatis autumno divitem ingenii proventum in universum orbem essunderet. Ad hoc erat laudibus exstimulandus, praemiis invitandus, sudio inflammodus . Es exortos odio, nescio quos ,
qui eum ipsi nihil prsclarum esseere phsint, perversissima via gratiam assectant. Deum immortalem, quam frivolis ex nugis quantas Traudias excitarunt i ....doorsam igitur attinebat .irum, O litteris σ aetate venerabilem, ob rem nihili in hujusemodi pertrahi tum bai, in quibus jam septimum, opinor inertit annumere molestis is involvitur litibus, non mediocri Doiso rum omnium, immὸ totius Germaaia dolore θ stomacho. Sic in gratiam Ioannis Reuebitas perorat De fiderius Erasmus,cui tamen hac in re nulla fides habenda est . Prinio, quia cum Ioanne luchlino ar ctissima necessiiussine devinctus erat, ut patet ex. rariti Epistolis , quas ultro citroque scripserunt , - α ex