장음표시 사용
251쪽
LIBBR in ars immortalitatis de beatitudinis comemoratione; aut certe nihil etiam mali,etiamsi id quod credere
prohibemur,animae cu corporibus extingueretiatur. Morte praeterea naturae ivem esse,non poeunam,tum ex singularu aetatum ordine, tum ex ipsa compositioue ac resolutione demonstrabimus. Exempla eoru ad ciemus, qui cum senio conmisent, paulatim sine morbo, sine dolore, quasi stonte decesserunt: aut eoru qui morte suum alia quo tempore praedixere, quod se dejicere dissolonis sentirent, morte itas doloris causam cuiquaeste nec debere, nec posse. Deluncti etiam gratia
lugendum non esse,cui aut ingens bonum,aut nullum malum acciderit,ostendemus. deinde ex eius virtutibus,rebm gesti: moribus,m anteacta uita
non posse eum immortale beatumq; non esse. tu quibus tu uita bonis perfructus sit, a quibu3 cotra matri tum praebentibus,tum imminentibus sit ereptus,demostrabimus :ais utras et bona et mala comemorabimus, ita ut nes maioribus bonis ea
perfrui potuisse,si diutius uixisset, et mala ingentia quae imminebant,euitasse dicamus: ita ut uel stonte eum decessse,uel diuinitus sublatum esse monstremus. Morte autem illi utilem fuge non modo ex instantibus,er pene praesentibuκ muli sed ex his etia quae accidere diutius uiuentibus μαιent, ostendemus. Hirremm huc exempla eoru,
252쪽
ssimum exitum uel suoru morte,uel patriae ca lamitatibus, uel ulla fortunae mutatione, habues , Euin i ero qni lugeat,si homine ad tanta bona ab his malis prosictum lugeat,no recte fucere. id enim inuidentis potius, quam amantis e Icosterudemus.sin siua comoda lugeat, quae ex illo uiuenate cupiebat,non idused fie ipsum amasse dicemus. Quod filius eius fuerit,qui de*nctus est,osteria demus commodatu a Deo,no datum fuisse quamdiu illi collibitu fuerit, eum putri concesisse: qua νfum fit, Aod suum erutirecepisse: omnia in meliorent parte accipienda. Deum,cu optimus dis usimus sit, nihil nisi umina ratione aut duar aut permittere:nihil non optimum nobis,dis utilistimulati euenire. quippe qui multo magis nos amet, quam ipsi: sed nostri commodi grati
permittere, ut non omnium rerum scire rationeposimus.et alia multa, quae in hunc ententiam a theologis dici solent.Deinde lugente exemplis eorum, qui Crplures σ clariores filios amisere, consolabimuri. nis tum malam, qliae plura Crmaiora pertuleri comparatione huc calamitate contemnere debere,quu animus iam in malis obis duraueri ostendemG:tum bonora, quae ei plurima Cr maxima reliqua fiunt,explicatione homilnem ad eorum contemplatione, permitioneius reuocaria
253쪽
LIBER III. irrevocabimus. Illa praeteres quanqua comunia et imbuta sint,nonnunqua tames suo tempore aseseruntur,anιmu lugentis no metiocriter recrean homine eum natum fuisse:hanc esse humanae uita conditisne,ut omnia orta occid/ntis auctu senescunt. neminem debere peculiariter lusere,quoacomune sit, dis omnibuη accidat. sapiente vero, qui causis rera intestigat,multo minus angi,commoueris debere. Poterimus hic comemorare tot regu, ciuitatu, nationu, aedificiorumq; interitus; hominemque ab unius morte ad tantaru rerum interitu conlcmplandiet exemplo Seruq Sulpiiij reuocare. Accedent his,si qua de coditione defuncti
dici posint,quae illi propria sint: quae quide uita
eius aut acerba,aut minus iucunda reddere potuuissent: ut caecitas, surditas, siue alterius membri, aut etia totius corporis debilitas,uut aegritudo,istem orbitas,humilitus,paupertas,in fortunias dolia,quae hominibus praeter opinione solent accidere:quarum rerum I terre aliquam poterimus, mortem illi fulse utilem concludemus. Postremo stultii esse dicemus,luctu ac moerore confici, quuinterlut proficere se nihil posse. quo loco hominem ad patientia,constantia, virtutem, quam in aeteris rebu3 semper habuerit,ostendenda cohortabimur: earns medicina se sua sibi prudentia Userre oportere dicemus,qua ipsa sit omnino temo s poris
254쪽
kis DE RATIONE'scRIB. poris loginquitu allatura. Denis barbam glias
dum nationes luctu nasicentes , morientes canti.
et laetitia prostqui consueuisse: cogitares,alterosis magnas miseries alteros a maximis malus libearari. Turpestas esse nobis; qui literas cir sapientiam profiteamuria barbam huc in re una supea ruri,qui eos in caeteris uperemus. Qαod A lutauri morte nostrorum non possumus, luctum certe omnem cohibendum esse. Sed de morte quidem sitis. caetera ex libris philosophorum petentur.
De consolatione caecitatis, 5 totius corporis imbecillitatis. Cap. X II I I.
Superest ut eos cobolemur, qui aut aliqua corporis parte,cut toto etia corpore debilitati sunt. In his primu locum obtinet caecim, quae propter illius fensus excellentia maxime uidetur detestano
L. Igitur si caecum homine consolabimur, primu ostendemus,quare sint singuli sensus a natura dati:docebimusq; eos non adliceler aut uoluptates perfruendassed ad institutionem animi,ac per j cito em corporis,lutiqua duces et comites esse datos deinde quam multa ex his mala,tu in corpusitum in animu ipsum proficiscatur,explicabimus. Et quoniam haec ratio ad omniu sensuum amisianem consolanda ualebit,quae ex singulis mala oriri,qsi actogulis scelera comitti soleant,ostendeo
255쪽
- LIBER III. rismus. Deinde his malis omnib. liberti ais immunε esse,qui illorum incitatore atq; autore sense cureat, demonstrabimus. tum eorum qui sensibus his priuati sunt,quiete, inplicitatem ecuritate, ercommoda prostremu3:incomoda, si qua in be uidebutur,docebimus ea uel per alios sensius suppleri,uel per ministros ac seruos euitari posse:ac curis quidem colarum, surdis uero sonorii notitia, quae utrisque deese uideatur,neq; ad capiendus uoluptates,nes ad res gerendas obese.quo loco eos nes corpori4,nes anιmi uoluptatib. carere,exacepta duntaxat colora in ciecis, in urdis onoruuoluptate,multis rationib. uis exemplis demoustrabimus. EM uero uoluptates nes tanti esse faciendas,ut euru gratia tot uiti' atq; sceleribus siubiacere,inuoluis uelimus:et tam multis contra bonis ac uirtutib. copensatas esse, ut etiamsi magna essent,contemnendae tame,ac pro nihilo habendae uideantur. Orebuε uero gerendis neque caecos,nes surdos,nes alio sensu debilitutos abduc singuloα'rum exemplis,qui in omni genere claruerat,comprobabimus. tum quae distiplinae, quae uirtutes, quae artes in caecis , furdis,mutus Cy Ube posset, et siemper fuerint,ostedemus nonnullosq; ustioris contemplationis gratia,ne a siensibus di traherentur,aut se in alti fimos recessus abdidisse, aut etia ponte sibi oculos effodisse. atq; hae comunes conasotitiones sunt. Proprias animo pro eius ingenios
256쪽
aao DE RATIONE SCRIB.nio,natura,disciplina,virtutibus, moribus,rebus gestis,er caetern partib. quae personis attribulinatur, Accommodabimus. quae praeterea de comuni humanae uitae conditione,de patientia,de conitamitu, de omni uirtute dici possunt, in hanc poteriamuK consolatione constrre. Quae de his felictib. diaximus, tam in alias corporis partes, tu ad uniuersum corpus,atq; ad omnes em morbos accommodari poterunt. ostendemus enim pernicitate pes dum,corporis totius formam,agilitate, robur ape homini obfuisse,profuissestre nunqua. naias omnia colligemus, quae ab his quas dixi partibus
proficiscuntur. Commoda uero,quae ex corporis integritate cupiutur, partim extenuabimus,par
ιim nobis per alios praestari poste Gedemu3:ita, ut ex infrina corporis uuiletudine aut nulla, aut quam minima incomo suscipiatur, tu, omnia seruorum ac iumentoru minhlario resarciantur. Dolorem gero corporis ad patietis, constantiae, virtutums omorum exercitatione,item ad animi praestantiam, ad immortalitatis ac beatitudinis stem uis expectat*ne reuocabimus: exemplasa eremus eorum qui minima quas de causa, ne proderent quodcelari uolebant, grauit imis cruciatibus restitere:item eorum, qui nostrae religio rus tuendae, christianis nominis profitendi grati ultro fe maximis vis exquisit imis tometis Miscere. Auget hanc conflatione σ communia er para
257쪽
erparticularium,uniuersarumq, miseriar; commemoratio, ut intelligat is qui morbo aliquo laubora calamitatibu3 ais aerumnis immunem esse neminem. quod sit palam singula ostendi, ex cum auenn conterrι possent, ηιminesiuia cum alienis commutaturum. Maxime aute proderit illa coraporis,animiq, comparatis,er utriusq; oscioru, Mirium,partium, utriusque donis sinis explicatio: quam qua accommodate 'cerimus,et animi praestantiam ostenderimus,ad eius vires exercenda Ggloriam atq; immortalitate,doctrina,ingenio, et uirtutibus comparandum summo studio cohortabimur: er huius uitae breuitate atque imbecillitate contemptu, ad beatum illum aeternamq; appetendum,Cr origine ex mercede proposita, incitabismus.Sed tae hactenus.
In omni scribendi genere quo passo materia inuenieti esset, satis abundeq, uideor exposuisse: quae quidem pars, quoniam ex disticillima erat, er a nostris criptoribus in hoc praesertim geneare minime tractata,pluribus uerbis a nobis explicata est.Nemo enim stre est,qui conceptus menatis exprimere dis eloqui non quoquo modo possit ed Astyillimu ab omnibus existimatur, quid
dicaue,apte accommodates inuenire. nam etiamsi
minus ornate dicas, quod Aelui in animo aliquid
258쪽
non uulgare dicas,poteris tamen no mediocrito
lectorem delectare. Quemadmoduenim pulchritudinis in corpore pol ima pars no uestessunt, sed ipsa corporis habitudo σforma: ita in oratatione no uerba ed flententi. π materia ipsa pulchritudinis er roboris causa poti finia sunt. Ais ut uestes induendi uis exornandι corporis grautia inuentae fiunt: ita uerba enuntiandi atq; elam quendi mentis conceptim gratia fiunt excogitata. Denis res ipse sine ornatu uerborum qualinua, dum corpus eibe possunt:uerba sivie rebus ut sine corpore uestes subsistere uis e non possunt. Huc accedi quod de elocutione multi Cr ueterrier recentium perscripsiere: inuentione ea qua extra iudicium in demonstrativo et deliberativo
edusarum genere versaretur,exacte atq; accur te 4 huc nemo. Hanc enim partem ueteres,ut existimo,partim ut notum, partim ut ad alium institutionem attinente,pene intactum reliquere reacentiores adhuc non attigere. Postremo omnes
qui ad dicendi fucustatem accedunt,quo pacto dicant,quaerunt:quid dicunt, non querunt. His tur de causis ego mihi in hac poti finium parte in si tendum ais elaborandum putaui.reliquas dum . as,dispositionem atq; elocutionem breuiterfumismatinis perstringam. Altera enim er persesau .cillima est, cra nobis in ipsa rerum inuentione
magna ex parte tradam Altera partim est latita nobis
259쪽
a nobis nonniillis libris conscripta,partim in alia iid tempus, opusq; conseruatur.
Distostio igitur ist ordo rerum dic endarum,
ad nostrum causum certa ratione accomodatus.
ea nos in scribendo plurimu iuvabit. Is enim qlii scribit,si recte materiam distonat, et facilius scribe quχm res inter se non implicet, atq ad idem sepe non redeat: Cr utilius uisi aptius ad persuadendum scribet,quum rationes singulas locis fuisis,quasi milites in acie collocauerit. Is uero qui leget,π omnia melius intellige er fucilius memoria retinebit. Igitur qui ad seribendum accedit, quasi corpus aliquod compositurus, materia omnem animo quasi oculis subsciat ac proponati. τ'
primum quidem eum in caput, Er maxima membra,hoc est in exordium, et caeteras maiores partes distinguat: neq solum quantum satis est,uniacuis parti tribuat, ut omnia pro corporis marignitudine sibi aequaliter membra restondeat: ne si caput aut aliud membrum a caeteris magnitudine disicrepet , monstrosum corpus ese uideatur: uerumetia eiu3 generis materiam parti culuribuat, quam illi maxime intelligit coueniretae uel ea quae confirmationi sunt, in exorditi confra: Mel quae in narratione dicenda sunt, vi concluserinem difrat. Deinde in exordio femina quaedam
260쪽
pite collocet: a quibus uniuersi oratio manari de diffundi uideatur. Ea uero prima in exordio hacet,quae ad conciliandos animos tunc maxime lis beros, er in nullam adhuc partem inclinantes ualere plurimum existimabit. Ea enim quae nudis adhue ex liberis animis imprimuntur, maxime ina haerent Sunt itus lectorum atq; auditorum an,
mi potifimum,Cr primo quos tempore imprimenda,quae neq; deleri facile posset,er reliquis
rebus dicendis sident maximum at attentionem parenti Exordios res postulabit, statim narra tio sub cietur, nisi aut lectoris animus maiori praeparatione,aut nostra causa maioribus fundamentis indigeat: quod accidere poterit, si dest dere turpe causami existimabimur. Narrationis uero dispositio qualis esse deberet, diximus, qua de narrationis uirtutibu3 tractaremus post eam diuisio eursi rerum quas tractaturi fumus, i lonαgior causa fuerit, collocabitur. Saepenumero tua men,in epistolis praesertim,quae artificium omne disimulantidiuisione supersidemus,aut is quam occultifime facimus. In confutatione ea prima diluere ac refellere oportebit,quae uel lictor,uel aduersarius tanqua frinfimasuae causiae adiumen
ta exaduerso uescollocauerit, uel colliocare pomterit. caetera partim eludere,partim cotemnere,
partim transferre,partim subterfugere facile pote M. In confirmatione frinsimum quanis