장음표시 사용
51쪽
Hinc finiim est, ut tot contradictiones appareant
in S. Augustini scriptis, si quis festinante studio ea
percurrat: & qui sententijs toto etiam caelo dissident, Omnes se tamen in eo , quod quaerebant, invenisse' putent. Sed velocitas eos decipit.Vnde quod Auctor. Praefationis ante alterum Tomum primae secundae P. Vasqvij, in laudem ducit, alius probabilius vitio vertere potest. tam pater V Iura , inquit ille , Trata. tum de Masrimonis conscriberet, o sorte incidisset in quaedam loca qira non recte sibi, aut inter Ie consare videbantur, cogitabundiu sussistit vix quarta horae parte, ut
rat onem ex tacaret aliquam ea conciliandi. Atque affli miυit
postea , jam inde si a is pluribus quidpiam us ori nunquam sibi accidisse, neque basisse tantisper , ut aere aliqua deliberaret. Sed haec tam volantia ingenia quidquid coptent , nunquam capient Augustinum. Mora & p tientia deprehendi debet. Via te nec Auctori illi praefationis hoc credere possum : Cum P. Variqueet, is rei
quis , ait, Augustiniam fuerit semper, his lin materia de Gnatia i Augustinuου ine, vel si piget Augustinum dicere,
stini dicito mentem, aut singua .
Neutriim faciam. Quomodo enim lingua Augustini, quae adversus Augustinum tam saepe loquitur viso. Quae dicit ex opinione S. Augustini, de peccato origi- . . . nati, niu rogi incidere in sententiam petio ' Quae S. Augustinii animosis interrogat,unde ei de voluntate Dei, . . quibusdam obduratis auxilium stissiciens negantis
consteio Ab A Uino se in s qui id docuerunt, inquit, pse
tere ρήμ-s, undenam hujus voluntatis Dei certiores fuerineri' i. o. cti Z Quomodo VasqueZ mens Augustini,qui auda- , ΣΑ cter iremtra Augustini confestam mentem, Mihi vero in hac 'ne scapitalis doginatis c. I l. de cUrrept.quem librum senex & prope mortem composuiti non probior doctrina B. Au Δι, ut dixi i. p. d. 97. c. 3- sed exstiano
52쪽
Misimo Hiter philosophandum esse, de Mis quae in primo
parente perdidimus. Si nec linguam, nec mentem Augustini Vasquea habuit ; igitur nec Augustinus, nec Augustinianus filii. Nec rum est, quia opinione 3c Philosephia sua plenus, ut Magister, non ut discipuliis ad Augustini Scholam accessit. Deinde nimis velocis, impatientis δέ multa alia satagentis ingemj fuit, ut moram & laborem Atinistino impenderet, quem ad filum istud Ariadnes pur omnes labyrinthi anfra persequendum, necessirium mih diximus,
Idem de Ians ij AvGUSTINO dici potest. Est
enim pcrpetuς doctrinς catena, quam nisi annulatim, ut sic dicam, a principio d finem attente decurrias, videbitur te interdum deducere in quassam absilesitates, de ciuibus Auctor nec cogitavit, nec conse quentia doctring eo vadit. Sic THESIUM consarci natores falsa imaginatione delusi sunt, & dum festi uant parere , hos caecos & informes catulos pepere
Nam ecce, in exemplium: Aiunt Iansenium cum Luthero & Calvino negare, gratiam cooperari volun , t ii, & adversari Tridulatino Seis. VL Can. IV. quasi assii mei, liberum arbitrium volui iAonise quoddari, nihil
.mniis agora mere ue se habere. Quae frivola sint& inania. Nam millies inculcat Iansenius, utrumque in opus pium influere; sed gratiae cooperationem non oste pedi sicquam voluntatis, ut in primo homine
Angelis. Vnde silibrilissime , praecise loquendo:
gratia operatur, quia operatio ab ha incipit i voluntas hviruina cooperatur, quia gratia eam H Iimul opera dum istahit.
Quam do strinam Liber ille Hypognosticon, totus sancti Augustini doctrina contextus, aperie xra- dit,
53쪽
Lib. .. In omn3 o re Ia is , Inquit, prores voluntas DEI, e io. posterior liberi arbitri e id es,operaetur Deus, cooperatur homo.
Aypra Carpunt I senilim , quod Vatiam primi hominis aliquo modo naturae innocenti, qualiter in Adamo
condita est, debitam csse dixerit. Si enim debita est, inquiunt, quomodo se gracia ' 'i . .. Objectioi em istam, ut pleraque omnia quaere-
tib i. e. gerunt in ipsum, occupavit I scimus. - de Grasia est, inquit, praeveniendo voluntatem ordynani
em super tu di bitum vero, Aram volunta tem suppone M. di denim assurdius, quam conderem Age excelgentisinna dignitaris creatura ,se eum gratia sub- Mys desitum, sine quibus, nonsolum beari nequeat,sed nec spe es miseriorem esse omnibus creaturis , vel in omnibus creaturarum cupiditaribuου tabescere e culpa es poena 'Ne igitur concupiscentia animalis partem rationa, lem in fanda & nefanda raperet, equi aurinuri suum deijccrent,debuit Deus, non tiun creaturae pi prie, quam sapientiae suae, ut defectiam illum naturae per gratiam originalem tolleret. Vnde non tantum. S. Augusturiis , ted S. Thomas quod modo nasuralc s. rh6. & Celestinus Papa nasuraompos ibiluatim, eam appellat. Et sane, inquit Iansenius , rationabilius cst gra- i. oci tiam 'Originalem, Cue cx decentia quadam debitam naturae adhuc innocenti, quam gratiam susscientem debitam nunc esse naturae lapsis; cui alias peccata iron
possent a Deo imputari, lit docet VasqueZ, de tot alii Scholastici.
Quia etiam S. Thomas I . a. q. Io6. a. a. ad a. vi
debatur giatiam Christi siliscientem quς cssicax non .e 't, admisi sic, animose & ferocitcr inclamant: Aper. 11 t hic oculos Ianses, o lexe in D. Thoma quoὰ negas. Auxiliuim sussciens , si potes , erubesce. Sed crubescant Potius, qui tam parum .pudentes & pallidi. Nam auxidio
54쪽
illo se feloti nihil omnino S. Thomas auxiliatur
caliis vestrae. Vos enim auxilium tam plenum Miussiciens hominibus lapsis dari contenditis, ut nullum amplius ex parte Dei reqiliratur, voluntatem praeveniens, sed liberum arbitrium cum generali Dei consensu concomitante, gratiam illam sufficientem reddere essicacem solo suo nutu pcssit. Unde conssilenter clamat ad Delim P. Lemitis: omnia in arbi-σrio nostro,perinde ac sistas naetura viribus regnum caelorum otiinen um esset. S. Thomas vero & Thomistar, praeter de p--
auxilium illud sumiens, rcquirunt insit per aliud em- , quod non tantum det posse, sed operari. Unde ex communi Thomistinim sententia Doctissimus Al- Varo : Vt auxilium, inquit, praevenientis gratia sit suffciens , non requiritur , ut si ita suffciens, ut ado randum inualiter , non si necessarium simpliciter auxilium d 7 3 cordine causalitatu praeveniens ijam operationem. Et alibi:
Non solum oribum s liciens est praeveniens, sed et jam
Νι- , ut e prax es, pravenit ordine rationis er causalitatu, cooperarionem nostrae voluntat LEt iacuane hoc etiam evidenter sequitur ex physica illa praedeterminatione Thom istariim , quam Lesssius, nusia ratione se 'osse absequi fatetur , c quo modo 'r Iesse.
cam non inducatur fatum plusquam adamantinum, Deus non statuatur amur omnium Ucrum pra reum, non minus ecteaeι quam bonorum pMultos deinde rerum divinarii an ignaros avertunt a Iansenio, per Indiculos suos& THESES identidem publice ac privatim imprimentes , Iansenium docere, tau Dein ima ibilia hominibus lapi praecipiat. Sed si, assolutὸ imp dilis, intelligant, falsiim om- Dino est: nam quodvis praeceptum divinum, etiam si maxime arduum, potest impleri cum gratia Dci. Si aut an velint, posse secundum omnes se as cir-G 3 cum
55쪽
cumst inti aes coram Deo impleri sine gratia Dei, Augultimis certissime credit id ad haeresin Pelagij perti-λ nere, & CX eo Patres Arausicani: lana arim Mean ρ. autem qui praeceptiim impleti Dei in nobis M.que nobiscum, ut operemur, operatur. Sed non adest semper gratia, inquit laussenius, qua pracepta illa implere ses
Quid mirum, quia gratia non est debitum, sed gratia. Uibus eam dat, agant ei gratias; quibus negat, dicant, Iustus es Domine, α rectum judicium tuum, Et nonne S. Thomas δοῦ Thomistae tantundem dicunt 8 Non est Aconυeniens, ait Ferrariensis post: Magi- utrum situm D. Thomam o Hominem obligari ad aliquid,
Saho. quod es factum sibi im ofbile ex sua tu a. Sta bene est: ιό i'conrreniens, usum obligari ad id quod est absolun imus-e.uilia bile. Et Alvares : Homo qui peccat, propria volsutare ea iis, s φης- ρ' quod trutis priυstur , quam per se acquirere non Niso ideo mwrito imputatur, si eo iam no, haleat, etiam DEH- QCIENTE SIBI DIVINI AUXILIO , ad gratiae reperationem necesser. o. Et aperte id seqttitur ex doctrina S. , qua asserit gratiam sufficientem cum li- Inro arbitrio, non elle ultimate fit licientem ad opus pitaceptum cum omnibus circumstantij, aetii implendum . nisi gratia efficax accedat ; quam non omnibus semper dari est certistiinum; omass fatentur. Sed quid venit ijs in mentem, ut etiarii conque-τhEt rantur, improbari a Iansente hunc sententiam re Epistata ad ,ag.6s. Demstriadem: Adscribimus iniquitati An nesciuiu, quod omnibus jam notum, illam cpistolam esse Hoercliarchae pelagi j Vere Pelag3 cse, non solum peti , ἡ Ατ', rores tu ea posita indiant, inquit Barinam se testificitione . Augasiui, imo ipsius Poti habetur expresum. Et
56쪽
. in libro degram Christi. Quod igitur tantum Ian enij piaculum, si sententias harioticae Epistolas improbet, 'quas improtat S. Augustinus pscripturam quoque istam , omnes homines vult salvosicri, saepe & valde urgent aclvcrsus lansenilim; tamen nina ignorent, longe aliter, quam ipsi 8 DDistino,& constaliter corii mreieciste interpretationcm, quae ctiam fuit Massiliensium. 'umciat nunc nobis liniciis locus ex Epist. 'Ult Manifestam est, eos qui huis refiant tam 8 picuae veritati, Mn intefore omnino, qua locutione sit dictum, Q inad om- homines vult Deus salvos fieri, tam tam multis i nonflant, non quia ipsi, sed quia Dreu non vult; quod e ulti caligine misisse alter in par lis. Sed mirum est , auses este etiam S. Prosperum in lem trahere sententiam, cum apertissime stri, nolia Massiliensibus , hostibus sitis capitalissimis , verum k lataenio & Magistro suo A ii iii ino. Vbi est istud, inquit Epist. ad Ruffinum , pMod nobis quasi contrarium, nω inralligentibus semper opponitur, Deus Omnes homines vult salvos fieri, & ad agnitionem veritatis venire λ Nunquid nonsum de omnibus hominibus o c. illud, de solis electis proprie intelligi ibi alibique docet. Nec repugnant alia illa verba , quae ΤHESIUM conditores ex ipse allegant. Fulgentius quoque discipulus alter Atinistini: IAM Apostoli m, Qui vidi omnes homines ἰς c. non sicut oportet, Massilienses intelligunt, qui hanc voluntatem sicut in vasis misericordia ,sic o in vasis ira accipiendum existi
Accusant deinde Iansenium, quasi repugnantem Patribus aeri lentinis, qui aiunt, astritionem ex Fhenna
pomarum metu conceptam , si voluntatim peccandi excla- seis .
ri , c mee veniae, se doni- Dei, o spiritus Sancti impulsum.
57쪽
pulsum. Cum id non neget Iansenius, sed do stris amsuam de S. Augiistini, per omnia sacro Concilio consentientem , & quintuplicem istius metus utilitatem fuse cstendat. Et sane alij Theologi docent, supernaturalem tantum csse quoad modum , si consideretur gehenna, fHian quatenus carni , aut nat-ae adsert poenam sensus. Sic enim cst, motus quidam natura , ait Vir clam diti iis mus , & Academiae hujus nuper columen,Ioannes Uiggers. Etsi possit, inquit , ratione principis, v. g. fidei, ut fundamenti, aut Disitus Som ut excitantu , tione sinis ad quem ordinarur, υ. g. ad homu is conversionemia Deum, es seponaturalis quoad modum. Quod etiam plane concedit lansienius. Timor enim Domini, inquit.
non fastigitim quidem, sed tisitium es sapienta, hoc est.
s haritatis. Nam timor iste servilis, malus ex objecto suo non est, modo servilitas ei conjuncta detergatur. Vnde cum multa de timore illo ex Augustino disputasset Iansenius , praevidens advel ariorum objectio, ues. Facise cuipiam in mentem, ait, venire posset, nullam esse timoris gehennae fluctum. Cujusmodi costationibu reson- . deo, multum esse per omnem modum. Nam quamvis perfectuia ivnge sit, justitia diligere, non tamen propterea timor par- n.:rum exturminandus est. Et quinque statim utilitates ejus affert. Si verb Iansenius neget attritione ex metu pocne,adremissionem peccati fissicere , sine motu imperfecti amoris, quo peccator L eum,tanquam omnis ἰμι tiae fon
rem, diligere incipit, juxta Trid. Seis. VI. c. VI. fluo dicit quod quidam alij Theologi cruditissimi: & Suareae affirmat, non esse de si de certum, quod Sa ammtum Baptismi Paenitentiae po D cum fla attritione conferre gratiam. Quid ergo ineptius, quam lansenium idcirco . tanquam haercticiam suspeetare f. Sud etiam in suspicionem alteram , si Dςo plos , trahimi,
58쪽
trahunt, quasi de Immaculata Virginis conceptione, sequius aliquid sentiret, contra nurina decreta P ΟH-tificum. Docet quippe cum Atinistino, Impi Uιle est, miseriam ἀ Deo vi. Mae. Clemmii imo instigi creaturae rationali, sine culpa praecedente. Vnde subsumunt Dialectici THESIVM fabricatores , Sed B. Virgo miserim, or poenalitates hujus vitae , or mortua est o juxta ' .
Dic Sess. VI. Can. XXIII. omni peccato actuali caruit s ergo consequentiam formet lector. Sed cur non eodem argumento clamant, Iansenium docuisse, Christiun Dominum in peccato originali conceptum fuisse λ Nam Christus miserias hujus vitae, non minus, quam Virgo Mater, passus & mortuus est, & peccato actuali Caruit; cssio, eadem dialectica, peccato originali infectuna fuisse oportuit, unde parnalitates illae n/cerentur. Scivit, scivit, & aliquoties ex suo Augustino dixit Iansenius, Christum ultro prohobis miserias & mor-- talitatem assumpsisse, quas ex nullo peccato merebatur; scivit quoque Virginem speciali privilegio a labe
Originali pocii ille eximi, relictis vitae paenalitatibus ad j vii tutis eXercitium; nec esse tam generalem regulam, quae pati non possit exceptionem. Alias Iansenius nimis pius, δἰ laxotus Virgini fuit, ut hilum doceret, quod tantae Matris dedecerct dignitatem. Inter propositiones lansenij hanc etiam recensent,
Ignorantiam intancibilem non excusare a peccato delinquentem. Cum addere debuerint, Iuris naturalis ignorantium : quod multi Iurisconsiliti non longe reipuant. Imo aperte doctissimus Scholasticus cruditissimus sacrae Scripturae Interpretes Glii l. Estius , cum S. Augustino, Adriano, Caietano defendit, & ab In- ψNocentio III. c. Per i as , de Simonia indicari existimat. Vnde peccabant Gentiles, inquit cum Caietano, H n scien-
59쪽
nscisntra sper ignor .intiam invincibilem juris naturalis, ut ante dixit i simplicem fornicationem esse peccatum, quia voluntarie consentiebant in actum cognitionis muSemnon sua , uni sumitvrfornicationis steries; quamυis fortὸ Eiqui eorum , si scivissent esse peccatum, non secisent.. Nisienzim hoc dicatur omnes, illi Philosephi fornicatores, Plato cum sua pellice Archa anasta, Aristoteles cum ancilla Hermiae, Zeno cum sua ancilia, Demetrius Ph.ilciciis cum uia Lamia, Crates cum sua Theodota, Polemo cum sua Philetii, Cynici, Cyrenaici, Epicurei passim liberi cum liberis fornicantes excutiat tura . ccato. EX Mgumentis enim lita caecitati corum videbatur j probabilibus resolvebant, sibi id licitum csse.
Et ne quispiam hoc jam in Christianismo nimis
scrupillosum csid existimet: Non tenetur qγὼ confessonem iterare, ait Navarrus , s omisit aliquid con sitiri, ne sciens iLud esse leuale. Nam quamvis ignorantia legis dio ne aliIuando non excuset a peccato, excuset tamen ne pec o t id non constendo is sicut post Ioan. Ger nem , Astianum , or Silvestrum desinivimus. Vnde pueri or Delia qui grandiores fani , noυiter agnosca it aliquid esse peccarum mortale, quo I H as omiserunt con teri, ignorantes Agud esse tale, non tenentur iterare confessionem eorum , quae conseri, fuerunt, ut etiam temt Sylvester. Et alibi: tur, H7- quando excusari quem a constendo peccato ob ignorantia- , qaa putat id non chpe 'ccatsm; Iui ta en ob eandem , a peccando non fuit excusatus, quod exs resse ante nos Pricras annotavit, di Cancellarius cum Adriano tacite sensit. dcc. Iuris autem positivi, aut facti ignorantiam, excusare delinquentem, apertc dc saepe Ianserius confitctur.
Dicunt deinde proposiciqnem ex Iansentanis hanc
60쪽
. inain esse, minora diri Origerentiam liberi a bifrii autrumlibet, imo neque libera es , aut voluntaria peccata usia,
nis in primi parentis peccaro quodsolum in se liberum fuit.
reliqua per concupiscentiae prementis impetum nonsolum ne- .cessaria,sed or coacta. Qiue falsissima sunt, & Iansenium audiamus refeldentem. . res forta is,uὶquit,utrum igitur nutri in e- tona. s. entia, e contrarietatis , stae contradictionis si in libera ' moluntaris arbitris post peccatum , quamdiu in mortalitate miυimus' Si enim non adest indisserentia contrarietatu .,
quomodo posumus hic semper bene is male vivere ' Si nox adest indisserentia contradiectionis, quomodo ergo dicitur, potui trai gredi, o non in transgressus, facere malafriti Reson etur, inquit, quamdiu hic vivim A sve in in delitate ante gratiam , sye jam sub gratia, indiserentium ad
contraria, hoc es , ad volendum faciendumque bonum se malum semper inese libero arbitrio sed non eodem modo, quo si Scholastici putor. non mirum, cum ne qui dem Card. Bellarminus . caeterorum de Societate sua approbet indifferentiam. Pergit Iansenius. Dicimus uitur liberum arbitrium, quantumcumque vehementi atque es'icuri gratiae dilectione praeventum ataue determinatum ad faciendum bonum, adsuc tamen posse bonum non tantum non facere,sed etiam ma-
Et egregie ac apertissime sibi : HoMinum viatorum, Dinad cn solum coactionis expertem es libertatem , sed etiam ne- itatis immutatilis voluntariae, hoc es, ea, ad utrumlibet
sed serentem es, cum Scripturis, Augustino, or Patribuου, esca tholica fide remur perlibenter i sc o Hucindisserentia sitam esse generaliter humani arbitrij libertatem, 'dem Patres Pernegarent. Et iterum : Nemo , quasi adversus Aui se se, proferat, quod dicas saepius Damascenus; per liberam