장음표시 사용
511쪽
ART. I. De nristinis modo. Errori's Pythagorae Pt tradi stianoriam. PROP. I. Gr r esι obsurditate plenus .animam humanam e d vina substantia decerpi: aut ob ea utcunque drananare Nam si esset de substantia i. nyc viliari. nec mulari ut i in liin posset. Diiop. li Anima hum ma non est ens a se . sed ab alio. Est enim sinit a. milla hilis. et pro itide contingi tis. Pno . ill . Aniis moe humanae non proμogantur per traducem Nam non possunt educi a corpore, quia liue est material P et Pomposilii in- nec ab anima. quia para ibi S caret. Non posynni produci; actione corpori g, quia hoc ni uni Si in pra i xi Si ni e materia agi re pol est,n rc a liti ne anima'. quia ad luic requireretur vis iiiiiiiii a. opp. 3' Si corporum Pl mutila Ps AP ut Simplicia, non videtur absurdum. aliquod ex iis in prolem trans ni illi et iii-telligentia ac volt in late a Di o donari-2o . i parentes animam proli non commul, te uni. hominum non ς norant, sod solum eurpiis-5' Filii solent hab re eam dona indolem et propi risionem ac ponituros. R Sse m lolii P. PROP. t V. An ma humana produei nequiι aliter . quam per ereationem eae nihilo Nam est stilis lanii a simplex. 11liae uti ima hutnaua a Deo immediate
procedere debet s8 Astet. D. De origin is tempore Variae philosophoriam opinioties. Paop. l.
Animae humanae nec ante mundum eorporeum . nee in mundi exordiis. nec ante eo ora quae ab iis informanda erant . pro . duetae sunt. Num iv I tis rQS Dii, iiiiiii in pPlsoclo flatu si aenatui a - 2' ea doctrina importatu nitiun manimae cum corpore non naturalem eSSe, fCis aeci delitu leni-5' Sive animae ante
corporis informalionem vixisSe dicamur. Sive non, in graves disti cultates inciditur-4' Doctrina de animarum praeexistentia nulli nititur illud antento . Reselluntur. qtide ad illinc error mulctitii lue sulci ii dii imas ferri Solebant Pilop. li Irrationabiliter
prorsus asseruere Platonici eι Orige .iani. animas hominum eorporibus inclusos fuisse in 'nieactorum scelerum punam. Num tu animae conjunctio cum eorpore nina essci natur lis. sed violonia-2 ' Culisideratio humani corporis ei lolitis mundi non iram conditoi is, seu benevolutiliam oStendit-S' Si corpus esset animat carcer, honio naturaliter vitam hanc non aina- rei. 4 Hujusmodi poena esset iiij ia Sta et inepta. Dolores et aerumnae, quibuX amnia CBrpori cui juncta Subjicitur, uillic ill-
512쪽
libus. N: m lo in h:ie o I iiiiiiiii e ni illa pr aprie est syerierat iri liο- minis, niilla mors 2' reddi nequit ratio cur seminalia corpu-Seula crescant-o' alislirdo sup pnnilii r. rationem Pyse anima humanae areid n lal m. Puop l V. Pythagorica metempsychoseos doctrina inter humanae mentis aberrationes merito adnumeratur. Nam 1' ea supponit animae cum corpore unitisti et Ii Vio leniam esse ac poenalem-2' nec problatur. nee prohari potest-5' pinnani omnino irrationalem et injustam animae iusticiam ponit -4 Absurde asserit animam nostram bellu ino corporiaeque ac humano conjungi posse. PROP. V. Anima humanaereatur quum eorpori eoniungenda esι. Dediicitur ex uictis. Quo tempore animam corpuri conjungi dicendum sit . . 102
CAPUT V. DE ANivae nuκANAE INMORTALITATE. ART. I. Utrum anima possi a eorpore separa ιa esse et vivere P Rop I. Anima humana potest a eorpore separata eristere ac vivere. Potest existere, quia est subri lanlia a corpore di, ii ne la- potest
vivere. quia potest tutelligere ei velle. Nani nec potentia nec objocium illi deest. D peti dentia cogi latinnis a Sen Salione et phantas male non Sequitur ex natura intelligentiae, sed ex prae- senti animi statu .lI0ART. lI tarum anima ab aliqua vi ereata destrui possit. PROP. II. Anima humana a nulla ui ereala potest eaistentia vitaque privari Nain 1' anima perire nequit nisi per anni lii lati sene in-2 dum existit. vi cogitandi ei volendi privari nou potest. Deus absolute vult animam post separationem a corpore existere ac vivere. 0pp. 1' Omne quod oritur perire poteSt, et quod est conlita ens tendit in nihil uni-2' Anima habet suos murtios, morbi autona sunt curruptionis iiiiii uin-δ' Potest
anima per successivam remissione tu in gradu Suae realitatis evanescere et in nihilum abire-ι' Revera anima tuterdum suas facultates amittit. Solutiones it 2ART. Ill. Utrum anima a eorpore separata reipsa vivaι Pni P. III. Anima humana post separationem a corpore superstes viveι. Probatur lv lii duci tui e-2 si hi sui Aque attributis debet Deus ut Pani cur Servet-o''exile, iderio felici latis 4'ux comparationec uni brutis-5'ex naturali huiuitiis iuclinatione ad virtutem et 80cietatem -6' ex Dei saliculate li5ART IV. Orum anima siι futura immortalis. Pnop IV. Anima humana post separasionem a corpore perpetuo eaeisseι ac vivet. Probatur 1' quia nulla est ratio cur Deu S eam aliquando an nihil el; imo plura contrarium Su.ide ut-ν ex naturali desiderio durationis perpetua:-δ' ex desiderio pei sectae te licitatis-4' ex eo inmuni conbenSu libART. V. Distieultates. Anima non potest sunstri superesse: Nam lusoritia non potest existere Extra Sutilectu ni-1' per mortem
cessat aulinae si uis, qui Est eOrporis ius oriuatis-δ' animae belluarum in morte ali nihil an iur-4' aurula Siue eorpore esseι Diuitiaco by Corale
513쪽
phi e ili mi inritrari: quia 1' is pendet a libera creuioris volun is late-2' Deus tanti teliotiir in urcedem ullam viri tui rest ridere-50 virius si hi ipsi praenii lina est-a' nulla e l proportio inter brevem hujus vitae militia in et felicitat in aeternam Si sutura
uitii ex desiderio felicitatis nihil prohat: nam i ' multa sunt naturalia desideria quae noli implentur-2' si illud ad iiiiii aliar. SPquitur quod vel an inice quoque impiorum felices sint si itur , vel noli Sint suturae imitauriales. Si ligulis re Spondetur . . . 122
Ai. T. VI. De poenae futurae internitate. Quaestio de post nartim dii rati unu ex divina polis iiiiiiiii r volatione solve lida est. Ipsa lamen ratio sibi relicta lium aruni aeteri illa lom validissimo sita-det. Nam 1' peccato debelli r poena aliis italcitiis iii sinita-2' qui - graviter peceat, Se coit Sliiiiit in inurdinatione ex se irreparabili δ' vita sui ura est terminus hujus vive, quae via ad eam est-4o ut in hac vita Deu S maxime miseri Popiliam ostendit, ita in ali cra j ii si ii iam-5' i dilue holiti uis conditio in pri in is postulat. Dii p. 1' .ssileri illa S pumarum pii glint cillia honi late, ei justitia lici iiiiiiiii a-2' Si is ii sunt perpetuo in solicus suturi, in hi K. selicitati S uebi durium inutile uSSet, ac mendacio Simile. Solutiones 124
ART. I. 0uσssiones varia. Quomodo cognoscatur. polentiarii in distinctio actuum uiuurSitas et pluralitas ab axe viis limitatione proniatiat. Hinc pili res in anima sunt saeuitatus. Quid sint apud veteres totum pote uiole seu potestativum, et partes po- ιοι tiat 3 seu virtutis. Uilυduani bii subjocium humanarun lacultatum. Poti taliae Sive aut mi Sive conjuncti sunt aliquomodo activae, aliquo modo pasSivae quaedam lanien magis ac- lixae quam passivae ulide contra. t olentiae conjuncti iri allae. quale ab atri inde SuhStantia distinguum tir-pi lentiae quae Sunt in anima, a tota animae virtute, et litiae ab ejus Substantia distinguuntur et ipsae inadae litate. Ailii me virtus non est divisibilis Secui. dum Se , sed Solum secti adiim ejus terminali 0-nus. Potentiae auimae uiuiana ut ab ejus essentia per meram reSulta ullaIn . . t 50ART. I l. Anim in potentiarum partitio. In vila liim animali itim intellectuali distinguet illic si iiii lac tiliates cognoscendi. appetendiel easequendi. Fue ullas ei gnosce tuli et appeloridi est vel senaiciva vel intellectiva Utraque cognoscendi sacultas comple
Aaτ. I De sensu intimi objecto. Fal Spe quorumdam opiniones. PROP. l. Sensus inlimus non solui subjecti ussectiones, sed ipsum
514쪽
nostraq- sm Q iiDliear non po*ς mns ea A ad nnς pominoro. 156 AnT. Il De sensu sui primitivo et essentiali. Pnop II. sensus actualis suilps ivx est anim op essent inlis. et a quacunque assectione seu aetu independens Expli allir status qliaeqlionis. Proli alii rpro p. 30 quia vis sentiolidi so ipsam est in anima spmpstr ex- podita ad aelum 2 si anima s mPl ipsam sempser non Sentiret, nullam a s Pelion m poςsol oxporiri lii Ruam. Sonsus sui est in anima a lus porpetuus es iqito liasis ac radix humanarum omnium Boiillat 31m. Absurda Fi lilei assortio. Ahsurdum est absolutum panthst istarum transeondonia liti m. Sela Ru A sui dem dici inllit quaestionem de transitu a subjecto ad objectum
ART. Il. Dρ sentv proprii eorporis. Pnop III Inima sensit perenniter suam in eorpore. quod ipsi informat. praesentiam. Nam 30 anima sentis statum in quia esl-2 idipstim lini cuique ex portentia eonfirmat-ci' anima sensat in nos ad varia ς eorporis partos r sori. Sonsuς hie corporis morito dieitur fundamentalis dissori a sonsu sundamentali Condit lachii - congruit eum sensu communi Aristololis-n0n est animae essentialis. sedi initionis statum cons quiliar-lioque est polentia. sed aelus porpetuus. Anima in nardi a te sentit se in iis partihus corporis quas informat se et corpus sentit per modum ianius pro indi lite sensus corporis est facultas organiea-Sensus sundanion lalis est. sali Pin natura, prior omnibus peculiaribus sensationibus quasdam conjuncti assectiones anima confuse S 'tilii Prima extensionis notio 140 ART. t V. Puomodo anima seipsam eostnoscat per intellectum. Duplox quaestio. Ppop. t V. Anima non intelligit se immedia leae per seipsam, sed per aetus suos. Probatur 1' ex noli sine animae omnibus communi-2h si anima se per seipsam immediate cognoseere . omnis homo intelligimul unimae Iaalli ram-5. idque aelu pempor. Quomodo, juxta A. Thomam. sit in anima habiliantis sui cognitio. PROP. V. Anima capsae est seipsam intelligendi, quia sui suorumque actuum sensum perennem ha- obet. Nain sv intellectus no quit in literi actus animae tu ipsa ejus essentia-2' reflexio praeviam aliquam Ohjecti eo 'nisionem stipponit-5 intellectiva assoctionum cognitio est confusa vel disi incia, prouli eas confuse vel distinete sentimus. Qui actus, et quo ordine intellectualem sui cognitionem praecedani. 0bjectum conscientiae non sunt solae modis caliones, sed subjectum modi se alum. in actu conscientiae subjectum ab objecto distinguitur. Quo sensu dici possit objectum c0nscientiae eSSe me percipientem non me. Error Cousinit. lιI
ART. I. De hujus saeuitatis subjeeto et divisione. Opiniones Platonis et Aristotelis quoad sui,j elum sensus. PROP. I. Non anima , sola, sed eompositum eae anima et eorpore saeuitatis sentiendi rubjectum esι. Nam 1' Si sola anima Musatiouum subjectum
515쪽
Percipere posset-2' solum compta Silum ex anima et corpore idoueum est sensitivae perceptionis Subjectum. Quomodo anima et corpus ad saeullatem Sentiendi constituendam concurrant. Externa Sentiendi lacultas in quinque sensus dividitur.horuni diversa irritabilitas ab organis ei a nervis deis Pendet. An laetus sit unus SenSus. An aliquis alius sensus
ab his diversus dare p0SSit 14IAM. Ιl. De sensationis natura opiniones Duo in sensatione spe clanda Duplex seia Salionum respectus. Aristotelis et schola in Sticorum opinio Sensatio eSt ne tu, conjuneli. Species Suii sibiles. Qualitates seu sibiles diversimode Sunt in Objecto. in medio, et in organo animalo. uitae sit forma cognitionis sen Sibilis. Sensatio est sentientis operatio. Non obiecti species. sed objectum ipsum sensus percipit Τriplex cognitionis incillum, sub quo, in quo, et quo. Qua ratione sensus dieatur potentia passiva. Carlosii circa Seti,alione. doctritia. Quaestio itide exorta de explieanda externa sensationum realilale talebratachi iis . t ei uni triuS-liant ideologi-Ruidius-Ga luppius. Distinctio sedulo animadvertenda in hae quaestione. . . 350 ART. III. Sensasionis natura eι objectum desinitur. I 'R0p. l. obseetam. terialia in sensua agunt, eι in hoc quo ι σ9unι, qua lilutum sensibilium speetem in iisdem imprimunι Objectu materialia
in se usus v gere alii Digelidum nota est Esrum impressio in Organa est ipsa eorum dum SpecieS. 0llo Selibli veterum ductrina de speciebus impressis recipi p0Ssii PADP li Au aetum sentiendi neeessario requiritur species sensilis ab objecis in sensus organo producια. 1 Ob Eclum est principitim determitia usae movens Seu Sum-ν re, Cogno,ci nequi L. nisi sit in sacvltate cognosceu te per aliqua ui Sui similitudinem-oviden, docet experientia quoad omnes Sen Sus. PROP. ill . Sensatio ni n recepti me speciei sensitis. 3ed speratione aliqua eam conoequente absoluiιur. Nam tu Si SecuS E, Sut Seu Salio uon ESSEι actio ini- maiiens et vitalis-2' omni acti ovi materiali re,pondet aequalis et contraria reactio. PROP. 1 V. Sensitis eognitionis objeclum non sunι speetes aensibus impre33M . ged 3ens/biles eoryorum qualitates, a quibus ilios imprimuntur. Has lumen qualitates aenaua cognoscunι per species. Probatur 1 quia nec principium actionis, quod Sunι byucleS, liee propria pusSio potest eSselerminus actioni ,-2 quia obieetum iu Seu Subiune percipimus Secundum quod agit in Subsecio Sentiente-Obsecti pereeptio diversa est pro diverio organorum Statu, et Obreuit adjunctissensus nequii extra Subjectum et obseelum progredi. Sen Sationis desinitio. Arguitur Reidiu S-el . cibuHEIub. Confusio inquam Reidius lucidii. Quaestio ponlis Aar. IV. objeeta quaedam dituuntvir. uinae objectionum classes.
Alii dicunt, sensatione iii liisu ituri media rei lii iugi lae-uunt l. nullae Suiit imagine, Duorum. μου purum, Son Omilit, qualitatum
516쪽
Ialint . in sei Ratio iii luis nostra solum assectiones dimete a nobis perti pi-nam i ' radii qui oculos immodiale percellunt, deserunt ad oculum objocii imaginem-2' pili res experiri p0s-
sumus Mnsationes. elsi Renquq nullo Θxterno objecto Pere et . latitur-5' unusquisque sibi congelus est ge proprias assectio nos in sei gali otio p re ipse H. Singilla dilutantur . . . t 62AnT. V. Qui sensus sint disereti vi objecti a subjeeιο. P Rop. V. Taetuseerte est discretivus obieeti a tu e lo, non tamen solus sed etiam visus. Reliqui vero sensus. quanquam ipsi quoque suum objectum eognoseon . non tamen ipsum a subjecto per se elare diseernunt Nam 1' exle iis uiri resisten A lati gerati se Osseri, ut
ab eo distinetum Arguitiir Trapyiis Dissicultas incide iis ,
cIus corporum ideas immediate format sensutionum Dye; eae Iernorum vero eorporum eaeistentiam eos voscit ratiocinio.
Id ea rudi mutilati A cur purum ii utiliando potviiciatur. idua i eneri ca-idoae spocilleae. Ei utunia ratiociniuriini. quibus corporum Pxi,t tilia ab iniolloctu cognoscitur. Pueri nou sunt h0rum ratin inorum incapaces l69 CAPUT IV. Dκ iv c in triONE Ac uEMORIA SENSITIVA. Anτ. I XoIiones eaperimentales. Hujus irae lati uis obscuritas. 0uid Sit pliant usia, imaginatio et memoria sensitiva Nun solum extoritas. Scis etiam internas sensationes re prodi cere p0SSumus no productio roquirit alio tilionem sensationi adhibitam. De reeos nitione Sensationum. Εjus causa et associalio Quandi que Pliam causa organica. R 'prodiictio vel naturalis est vel iluaesita. Remilii ficulilia. Coin si Osilio phantasma tulit Spontanea, et artificit et . ni hi uisucei tui saeulla A capax est habi- iiiiiii . Vis plia illast natu in in simulanda evidetitia. Delirii ae
ordinis sensilivi quas eaperimur manet in sentiente determinalis ad aenitendum. non quidem artu. sed secundum quamdom uis post. lionem eujus ope reproduci possiι aeι , ubi debitie eondiιiones ponantur. Dic ne liti t. manere in cerebro species impres,asa RPn Mali nullius. earu iiive viri clis. Ss, Rito li. Seruationis re- produetae aedes verisimili re esι organum . in quo primo habita
earn in esse iibus. AssνRTiti lii Dispositio, quae est in organo animato. ad actum reproducendum, hunc non reproducit nisi per
517쪽
in eo quoque a sensatione relictum. est praecedens aliqua sensatio. aut et i m phantasma; in h mine veto etiam voluntas. Ex hinis ei lina si ocii tui A n socialis lil lina sp ei's. ΛῆςEn Tlo V. Memoria sensitiva nihil aliud esse videtur. quam sensus internus simulioneus sensationis proesentis eι phantasmatis ejus uireprod ueli una eum adjunctis sensalionis pro teritae N. mi saetillato, mi re Sensitiv:P ultra Iiro citere ii iiii et iiii et illud susscii ad explicatiua libaeno in 'na hujus ordinis . . . IIIa CAPUT V. DE BUMANO lNTELLECTU.
r. I. De distinetione intellectus a sensu. Son Aistae ei materiali glae. Soli Mi qmuς Lockii et indillae hii. Pnu D. l. Proeter sentiendi saeuitalem. esι in anima humana superior quosdam cogno-aeendi saeuitas. quom intellectum dicimus. Nain l' sectis his moa brulis esse in inliter iton cliis etrei. 2' Εςt in homine laetitias cognoscendi. 'ii de pstr organum corpori'tim exercyri nequit. 3'ingens et essential P di Aerimen est sola Salionum et id earum. 4. Sine saeuilale quae sensum ex edat, nec vori talos nec Νsa rige cognosci. nec certi ludo hab ri posset. 5' Iuris ei ossicii notiones non essent possibiles. Ultima sensic mi conelii io. Psop. v Nisi eognoscendi saeuitas sensu superior Onim e tribuatur. per operati nes omnes quas illi 1 ochius attribuit, eaensibilium qualiιulum ambitu eadem emergere non posset. Operationi hus quas ibockius animae tribiti t. no lite lint apstre heu dirosqita Rensi hil R nnn sunt sol aliouses et liniversalia. Pκ0p. lil. Turpiter hallueinatur Condillasthius, quum asseriι. Omnes anim P fueuitates ad sensationem transformatam reduci Nam p etiam in hac sontemia adiuti lorida est in anima vi q activa a sensu diversa - 2' at enlio, judicium et ratiociiiiii in ad sensatio D qm ttici inque trans rinatam reduci non priss illit . . t 78 Ακτ. it. Ite objecto intelieetus. Ohii cium quo sei Ohioelii ni quod hoc triplicii e sit 'clari potest. Duop. t Formalis ratio quum intellectus apprehendit . est rerum essentia. Qua ratione essentia dieatur ita tellectus obj clum. Prubal ur prost. 1 Rex ro qui d in tellectus ea quae cognoscit. ii in relative. Sed alis alii te ei gno se it-20 ex intello tus prae sensu praestantia δ' ex conceptuenti S. qti m n Inlies moniis conceptus e mlinent. intellecti sellam accidentium Pi quali latum sensibilium e5sentiam cognoscit. PROP. ll objectum ad rquatum intellectus. si ejus eae sensio spectetur, est omne ens Nam omni ΡΩΑ aliquam liabetesso taliam. PROP. li I. Nihilominus objectum intelle sui humano, in eo. in quo nune est. Statu. primo ac per se proportiona um, αι rerum materialium essentia. Nam hae e primo ac per Me ei cogitu, ondae Disserotitur. PRnΡ V. Objectum intellectus. pro uti hoc norm ne intelligitur terminus, in quem intellectua tendit. eει ipsius intellectus veritas. Dii halii rex D .ilura ciet is ili tollix iidi. Intellectus, dum in i um Ssentias approlicii dii, nuti litam est
518쪽
Idoam Aso rei consormem. assentiri cogiti r-veritas altior dici uir objoctu iii iii tellectu S appreliende ut is, aliter tutellectus
CAPUΤ VI. DE ID RARUM NATURA ET ORIGINE. Ai:T. I. Eaeponitur Primo systema aristotelicum mola illim necessarium. I ia e ipsi: ΝΥ,li lii ita ite Origine: id earum Systematis aristotelici exiuisitio Intellectus a viis, et in t ut cliis possibilis.
Si odies intelligi hiles Ab iraei tu a phanias malibus id quod
iii tolle ius iii telligit, Pt iii quo nil inti l ligoli liim movetur. iii tellectio, et verbum in uilis. 0uuii Milo intellectus se ipsis incogito sciat. et Singularia. Memoria itit illecliva. Quomodo res 4n cor priresa S ci gut Si ainus. Dc pendentia intellectus a phantasia. diluuinito illi ultu tualis cognitio orti ini latibi at a sensu.
Didi illo ellato : nihil ess in intellecιu, quod prius non fueriι in
Sensu 189 Ana . it. Idearum origo juaeta e o3ita principia eaeplicatur. Pstop. I. Perceptiva virtus intellectus nostri d term natione aliqua in . distet uit hoc. ut actum suum eae raι. Ad eum autem determinandum res materialeε eae Se in Ploe sunt; Sensiles quoque repra sentationes atque imaginationis phantus mala sunt insus- cie ia. l' irius pi reepit In intillicius nostri est indit Iere iis ad quidlibet intulli gelidi i m. De terminatio is in ad agendum indigci, vocari puleSt cum violeribu fi peries intelleclualis. 2 Objeciuili litulor in te litte agive tu ita tollectitui, nec tuli me illi uniri potest. δ' Ropiaes Dialio Sutibili, et philli laSma non Sutit omni lio linitiatur tali: - Ortini aut elu Obj cclviii liora est iii teli elui coiij inclum Doc est proprium ijusubjectum Pilop. li Dieenuum nihilominus phantissma requiri ad hoc. ut perceptiva virtus in tellectus ad sensibilia percipienda ueterminetur. Probatiar 1 quia anima per phanta, tu .ila Cum externis objecit S priliis conjungi. iiii - 2' ex in uulere lilia iii tolli cliis-5 'ex ex Ilorientia. PROp li I. Nupponi potest perceptivam intellectus virtutem ad sensibi tum essesntium perciyiendum. ipsiu3 ianimae Pirsute, per absιraclionem a hensilibus repraeAentus Onibus uel rminari Duplex ubstractio. Explicati lur ari Stoicis Cut qucaedam loquendi formulae. Itypothesi S pro Pusilae Si pusSibili S. PROP. t V. Si haec hypoιhesia recipiatur. eaplicatur Optime quomodo intellectus ni ster obje-eIa muterialia perciyiαι. , robatur. uili luodo cogutiis intellectualis uri viii habeat a SED Su. Duplex iii tellectus potu uita, abstractiva et perceptiva. I iiiii cu jutellectuale quid sit. . 193 Atti . lii De verbo menti . Dii up V Intellectiva percepιio non esι mera passio mentis, εed operatio Per hanc enιm operationem mens in seipsa verbum seu ideam Produciι. qua rei quam concipiι, essentiam eaeprimi ι lv lii tellectio publui ut aliquid praeier specieir cuplio item -Sicus Dυu PSSEI dctu S vitalis. 2' Torminus ac ius iii telligetidi nitu est aliud IriSi verbum menti S, Objectum exprili tutis. Secus intellectu S I su puSSul Purei pure re, abSetiles, uni si paratas a couuilium bus, quae exi Sientia in necessario conii latitur. tu Piυduciiυuu Vuibi uiui ιS eSt bivi ut activa et
519쪽
liouis. Verbum est iis quo aliquid iii telligitur. Carpitur Rei.
dius. Ideae possunt esxo Olijectu In eognitionis reflexae . . t 99ΛET. IV. De eognitione singularium et universalium. Seliolasticorum opiniones circa coguili unum Singularium itiatorialium. 0uomodo nos singularia ab in vilem discernimus. Ralio in sti a x.
Universale directum et reflexum. PROP. Vi. Primae concepsio. nes humani intellectus sunt non modo universales. sed maaime indeterminatae Probatur experies tilia Et xliati irati intelli eius no iri comi ilione. PRup. Vt l. Negari nequit. intelle tum no, trum saltem posι aliquantam eaperientiam ita singularia cognoscere, ut proprD a distinctosque eorum cone Imus eDrmet id probant si dicta singillaria-el praestantia intellectu A praesen qu ast phan. iusta. Pst p. Vill. Intellectus n ster singularia materialia per proprias iρsorum species cognoscera potest I robatur lo ex cogit itione eilliu in litates rialita in univers9lium-2' ex conceptii uinsingularium elementis 5 ox cognitione alii inde AP paratae. PRup. IX. Dicendum nihilominus, eonceptus quoslibet intellectus, in se sp etatos. rilionem aliquam universalem natura sua semper eaprimere. Hinc ut intellectus gingulare . qua tale. ei gnoscat. necesse e3t. υι ad sensationis seu praesentis seu revo-eatae faelum se conver at Primi cunce plus coit iniuriissimi fiunt. Oli Pepluum vero Singularium eleni illa ad statum iiiivlligibilem evecta pluribus conveni iiiii. lii tellectus a facto prae- Acindit. Singulare . qua tale. cogit oscilli equum intcllecta individui cuilias ad factum reducitur- per conversi0num ad se satiouem Nam factum. ut factum si'nsu altiligitur Termittiis singularis ea demonstratione hoc ipsum prohat . Sensiis intimus actualis eSt Pssentialiter saelum Proprium intellectus ni stri objoetum est universale directum. Cur rationes ab in- lellectu percuplae Sint necessaricae, immula hiles. aeternae et aliquatenus insiti ita . lii quo cuia sistat alis raclio elem ntii dealis a pliaula Siliale utio ordine intellectus universalia c0pitis, cal. lam in Ordine diro lo, quam iii rostoxo . . . 202Met V De cognitione immaterialium. lui materiale duplex : seeun
sive conjuncti propritis sive spiritales. intellectus peremit determinuιιone accepta ab intimo sensu. Nam Sen Sus intimus, et iiii ulloctus ad eam ueni animam pertini: nt. Duplex in iii tellectu internarum allacitonum cognitio. Cugnitio sucἰ i. et eo-gnitio uti iversalis. Anima Seipsam cognoscit de pelidunier afiissi Sibus. PROP. X l. Idea Dei est idea deducta eae rebus sinitis iemus elementa sunt ideae perfectionum siniι rum. D cela notione eaecebsus. ει Negatione imperfecιionum omnium. Duplex Dei concuplus, coli tu, lis et explicitus. De utroque probatur assertio Quum udo iiiiiiii tum per stilitas perceptiones concipipo,bit. PROp Ml nariones rerum immateriales mens nostra peι
520쪽
Mve eaeternis. τρὶ eae aliis immaterialibus rationibus per eom- parali nem et judie um componit. N: iii alii inde eas cogn0Scere non posset. Praecipuarum id earum origo explicatur . . 208 AaT. VI. De dependenιia intelleelus ab imastinasione. Si aliis qiadesti0nis de iiiiiiiir. Pgop. Xul. Intellectus humanus operari in hoe suo statu non potest, nisi phantasia cooperante juretur. Probatur experientia- ex iiiiiii anu Sermone- x nexu in limo inter phantasiae et intellectus operationes. Non intelleelus, Sed pha illasia ad phantasmata eonvertitur. Qita Ithania Sniata re rum iminatori alii im cogitationum comitentur. Ati v icabulorum Phantasmatibus semper utamur 2llART.Vll. De memoria in ejlectiva. 1sSrnrio I. certum est in humana mente memoriam uliquam intellectivam esse. Dalol oxyrrirntia. As sElietio li Memoria intellecι va a pereeptiva intellectus facultate non distinguitur Nam ideas conservare proprium vi dolui illius saeulla iis quae illa A es Inrmui. AssRRTio lli. Hine determinatio ab intellectu reeepta. postquam hic ad aetum transiit, in eo manet. sallem aliquo ιempore. Manet autem admodum habitus: vel etiam admodum uel ualis determinationis ad eognitionem confusam. Primum ex dictis probatur. alterum illustratur simili ludine. AssEiiTio lV Ideae olim habitae reproducuntur re- productione phantasmatum iis respondentium Probatur ex deis pelidoniis intelli eiu S a Rhantasia, et ex experientia. ΑΝSΕR- Tio v Recognitio fertur per se in praeteritos subjecιi actus: aetis mediantibus in eorum objecta. Nam recognitio eSt praeteritorum : Praenere uiti autem per se actus, ii su eorum objecta . 21SCAPUT VII. DE ONTOLOGISMO.
Astr. I Gp initur ontologorum doctrina. Outologismi auctores. Generale hujus systematis principium Systema Malebranchii. cognitio per lumen, ei cognitio per tensum. perceptio Simplex. judicium et ratiocinium. Seu sationes et phantasmata. Deus Iumen mentis. Dci cognitio non est per ideam. Sed immediata ac directa. Quomodo per lumen cogu0SCamu S tum reS corporeaS. lum vi: ritalo ac legeS aeternaS. Globuriti Systema Intuitus ideatis. Idem perceptio directa et rellexa 0bjecium intuitus. ΕΟ crearia eatalentias. Formula ideatis. Cognitio reflexa per vocabula Lleae absolutae et relativae diynthesis objectiva. Aliorum oniologistarum opiniones. Cum munia horum omnium placita indicantur. Milior quaedam onlulogismi forma . . et SART. u. 0ntologismu3 refellitur. PROP. Onlologismi theoria falsa est et periculosa. Outolrigi Smus ad has uua, a SSErtioneS reducitur. 1' Deum immediate a uobis cognosci. 2' Dei visionem intellectualium omnium ei guttion uin medium eSse, ipSumque iu-lelligetitiae lumen con, tituere. Prior lulsa est; quia ei adversatur conscientia- ut ex ea Sequeretur nos Dei essentiam immediate cogu0,cere, quod ipsi ontulogi negant. Altera vero tu huinani lutei luctus notionem uestruit - 2' ulcarem originem inexplicabilein suci ι- δ' suppouii Dei essentiam a nobis co-