Alciphronis rhetoris Epistolae

발행: 1853년

분량: 187페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

ram darent. Siniuis usus praepositi mis inse est II, 64, aliisque locis. 2. - - scripsi ex Vm pro δε--οι b. --- μεῖναι eisinus. R. - δραι-- Bera lenis. m. --

Opticis aninia sunt tam eum με- de ibi χreulisve dici consiet Μεριδῆς non inepte de sereulamini maiore interim inri linebit. Disputavit de hoc nominum genere se exilis in

in Anal voi ui. 7. Nec alterum nomen quod in Ven. rectiSSint 2 aes Od OGφραντλὶς pro ulmi ' ροσφραντης Scriptum est, luid illam difficultatis luibet, quippe ad σκορδον i. e. σκοροδον revocandiana, de qua forma dixit Lobeckius Pathol. I p. 30 l. Consimiliter sequentis epistolae inscriptioni

psi μον - παρ αναξίου στομένειν Verum alio ducit Ven. in quo memorabili varietate scriptum est: σον -- ο φοντοφυβρίζοντος, in quo latere opinor, διιαφορον, quam diversa eius qui me contumelia assecit condicio.

2. κατα γένος in Ven. qui γένους habet, post Μεγακλεους positum est, quod ipsum in diei e Sse videtur. apo verba ex margine illata. esse. Ih. ἐν addidit einsterhiasius. 3. Vulgo ἀγαπω τῆ γαστρι η αναγκειαν πλησμονην ἐκπορίζειν , quorum loco exhibui lectionem Ven. b. Ao-σιωδης libri R. - ante Seuerum καὶ το 'Iμαί καταριορμῖτια δικαζοHR. Post καταριθμῖται en addit mil-ος. m. verba Μιλτιάδης ἐδέδετο perridicul augmento ditata sunt in em qui post Mium δ' inserit γραμματικος.

162쪽

Hoc igitur praeclaris sui laboribus illiades consecutus est, ut a sutili monacho grammaticorum genti insereretur vir a grammaticis subtilitatibus tantum distans, quantum monaesius iste a πριν-γις illis mu' --μα- 4. Σκορδ γ σφέλα γ' - ,δροσφράν ν vulgo, K δροσφραντην Parim, M. De Σκορδολεπισος dixi ad praecedentem epistolam. Αlterum nomen Reislitus --πρά-st, Seuerus απρο- σφραντ aut Καα-ορ ραντη, quorum alteram vix recte formatim est, scribi voluerimi. i. ---ο Bera larus, πωτασο libri Ib ο- α Ber sterus, Otia τε libri, en o αντε.

2. α των τρεφόντων προυλακτουσι. t ix Iltil Ilim quis luam locutus est. Codd. προσυλακτΩ et σι pro quo quod nunc petitur e conte turn invexit Bergierus. At scribendum

potius erat προφυλακτουσι, cui verbo legitime format iam loeus in lexi is dari poterit, exturbato altero, quod ex hoc solo Alesphronis loco receptum est. m. ὁ ἀς τον mi οριαμσι βασκάνων. Haec quo spectent nondum a quoquam explicatum est credibile est laetum esse Olympiae, quod si non factum

esset miraremur, ut essent homines invidi et malevoli idemque Telchinia cariam artium potentes qui si sors ita ferret iamiairi victuris victo I iam eriperent. Nota sunt iti e PauSan.

VI, 20 de armippis memoriae prodidit inrum vero quod dicit Aleiphro ὁ εἷς των βασκάνων, quasi duo tantum nec plures has artes exercuissent; at ortasse articuliis expungendus est. Ib παρα τουτων libri, προς τουτον emsterhusius eiusdem emendatis est in seqq. δίθυρα, pro quo codd.

praeter poetas nulli scriptori usurpatam, corrigebamque μα--αότερος, eum id liquid in Ven legi animadverti.

III, 3. i. βούλονται R. λαιστρυγόνες si ex τρυγων

163쪽

composuit seriptor hoc non1ins nihil alii ut notari potuit, quam garrularum mulierum impudicitia τρυγονα en in si tuam mulierem vocant Graeci ut apud ipsum Alciphronem III, 29. aliosque ad mandri Res p. 348. allatos , linguae intemperantiam eo indicant id vero a seripioris consilio alienimi eum ipsas illas mulieres elandestini dominae facinoris conseias exhibueri Itaque aut Bergieri mendatio probanda ridetur

λαικάστρια eorrigelitis, aut Scribendum λάστορες, aut aliud quid latet quod propius ad traditae lectionis ductus accedat, exempli cauS λαισπυγονες, quamquam id de viris potius qtiam de seminis dici potuisse videtur. b. αυται iuvius.

m. συμπράττουσι ante Bersierim. b περ διέ- pro μ ut Ven quem secutus sum in sqq. M' - pr συε γεστορ reponens, qua forma meiphro nec III, 18. nec his usus est.2. προς το παρον σιγώην σιγη Ven σιωπὴ δέ ἐστι

του θυμου τροφη. Ita haec in codd. leguntur, quae Selle. rus Sic scripsit: σιγοδιιεν σιγη δὲ etc. Lentus visum est quod

ipse posui σιγω ὴ σιγὴ δέ etc. At dictum hoc de silentio iracundiae nutrimento lite ineptissime inculcatum est et, nisi saltu coniectura e margine illatum, in quem reieci. agno rum Euripidis iure esse dicentem sesellit memoria nec apud intem poeias uincos aliquid in eandem sententiam dictum esse memini, nisi liue referre velis Sophocleum illud Antig.

l236. καὶ ὐαγαν γαρ ἐστί που σιγῆς βαρος. Non omittendum tamen intes rum sere senarium effici verbis σιωπη

ἐστὶ του θυμου τροφή. In sine epistolae ἐξον νίζουσια ex Veii posui pro νευδουσαι.

Inscriptorum nominum prius ουρδοκυναγος potius Seribendula est, quam quod Sellerus voluit Τουρδοσυριφάγος Alterum in eodd. 'Eφαλλοκυθρα scriptum qui ilioverit Reiskium et Sellerum ut in 'Eφαλλοχυτρα abire iusserint, non dispicio.

Ionicum esse constat visa pro νύ . Atque ionismi, stigia ostendit scriptura in 'Eφαλλοκυε- quare ' --κυ- posui. Apud Pollucem VII, 163. Optimus M. A--λάθος ii et in Eustathius ad Hom. p. 746, 16. i. α' ἀνοίας etiam nunc ex π αγνοίας corruptum

164쪽

puto neque enim demetitiis hominis incusat, sed simplicibiarum et rerum ignorantiam ven. υπονοίας In sequentibus ι.ειδῆ o pro ἀμ-νο- se 'sit ei steriis. R. libri

QMoτερον, quod ferri non potest, nisi ante c- ντω deleas praepositionem ξ. b. libri σκιλδαμ.ους, i r quo alii σοανδαλιι γυς, ego ulti eam OrmaII restituet' lion dubitavi. 2 αλλα καὶ του vulgo recte en καὶ om. Monuit etiam Seuehus. Non recte autem idem reliquit vitiosum στερὶ χ ιαι -

τυστιας φορο νον pro quo cum in Ven quantumvis vitis eseripium sit περὶ γαμε, ἀειλουμνον, hoc ipsum tam cim diei est recte locum emendasse Bergimuni μιαπι si unquam in usu fuit, lupanar utique Significare non potuit.

3. ἔτι αντιτείνεται Arnaldus libri ἐπανατείνεται. b. ταωτα eoen scripSl l τα τοιαυτα. 4 εταίρου ουχ εταίOας εργον διεπραξατο. Oe Menandro sublegit apud Allienae iuri XIII p. 571 e. ἐταιρων πεποιέγκατ'

ἔργον ου ἐταιριον Cla ad Menandri et p. 134. b. uμοι Deo ius, lihora μοι. at praeterea nihil his novandum est. Ut enim euius opiosa ui oratio πολυς -- dicitur, ita etiam eos, qui aliquein munerum tanquam numine inundani, recte δασαλεῖς ρυῆναι diei posse nemo ibi uilitias.

III, 65. inscriptio Πηξάγηφνος μνomum. Prioris nominis seriptura varie, sed sin miet tentata est. Od. Par. habet GDιάγκωμm Veii IIηξάγωνος Atque hoc haud dubie verum est. Πηξάγωνος est qui in certamine obrigescit, respondebque alteri nomini Rγοὶκαχος. . 1 et Ιστρια ναυς, ἐπὶ του χωματος ορμουσα εἰς ας Αθηνας ηκε. ii iis 'Iστρίας agnorus scripsit, libri varie proxime Vere Ven. Id τρία. Porro ορμωσις legebatur

mite Dorvillium Denique εἰς τὰς Αθήνας Milenis scripsit, euius mutationis causam esse vide nullam rectissime Ven. τας - φως, stria in illam navem magno Amenis bono venisse dicit quamquam auri sum a sequenti φέρουσα suspensi esse possunt xωμι illiud in portu Piraeeo, ad quod

navetii in uncoris, stetisse dicit naeniolat etiam Demosthenes Or in Polyel. p. 208 τάς τε ναυς καθελκειν - καὶ παρα--μα ιν ἐπὶ τ χ α et de cor trier. p. 1229. ἐπι- χω

165쪽

ναυν περιορμισύ ad quae negli uti non il liphat Pollux I.

ita περιορμίζειν την ναυν περὶ το χῶμα φησι Λημο- νης es Graminaturiis Belikeri Anee l. p. 315, 15. μια ονομ τοατο ἐν Πειραιεῖ. 2. καὶ μα-ουργῶν Masini καὶ των μουσουργιον. b. απο σκηνει Schaeserus ἐῶ σκηνῆς codd.

3. ἔστι δὲ καὶ φθῆναι κεχαριομενωτατος και το προσωπον αυτ τας Ωρας αυτας ἐνορχουμενα ἔχει, καὶ ἐγνΠειθώ, στομοι ἐπικαθῆσ- εἰποις αν προσπGσαί γλαφυρος καὶ προσλαλῆσαι στωμυλος ρύνεκά οἱ γλ-ο-υσα κατα στο-ος χέε νέκταρ' Ita haec maxime, πιυientacti eoni iuris edita sunt, qui dixit de hoc loco ad

Plutarchum de S. N. V. p. s. Lectionis varietas hae est a ticulum ante προσωπον libri mittunt, pro αυτc Veii habet αυτο loco verboruIn τας ρας αυτας in Ven scriptum est τα αλλας, pro ἐνορχουμενα libri ἐπικαθημένας , denique pro τι στοματι ἐπικανῆσθαι , quae Par. Scriptura est, tres libri, in his Ven. habent τοῖς μεροψιν ορχεῖσθαι Aperium

vero est ne Hiiei achii quidem emendatione locum restibinium esse. uid enim innectius diei potest veri,is καὶ τοπροσωπον - τας Σῖρας αὐτας ἐνορχουμένας quae

longissime absunt ab ea quam in Alciphrone amamus elegantia. Ac lateor ne oras quidem in vultu veni isti adolescentis tripudiantes mihi placere, pro quibus luis io Gratius potius expectet, Praesertim Si comparet exempla a Schradero ad m- saeum s. 63 allata et Stratonem Anth. Pal. XII, 18 l. 9uibus

adde ipsum Aleiphronem III, 1, 3. - ολον προσωπον αὐτας ἐνορχ-θα τιαῖς παρε si εἴποις ἄν - χαριτα Puibus verbis non mirarer equidem si quis ita uteretur, ut

Aleiphronem scripsisse existimaret: καὶ τω προσώπω αυτας τας δαρlzας μορ ιεω θαι καὶ την mi θω co στοματι ἐπικαθῆσθαι εἴποις αν praes sertini et Ia Ven. Pro verbis τας Πρας αυτας mira varietate habeat τα αλλας. a sane digna

esset Alciphron oratio. t cogitanti mihi immania ista odi- eum vitia haud improbabile ridetur, ipsa illa verba καὶ στρώμωπον αυτ τας Πρας ἐπικαθυιένας ἔχει ex margine iniexium scriptoris illaia esse. Ac fortasse etiam sequentia verba καὶ τὴν Πειθω - εἴποις ἄν, qua item in libris varie

166쪽

quam leniter et Sine saleb iis fluat oratio ἔστι δὲ καὶ οφ θη- νια πιχαρι- ότατος προσπαῖσαι τε καὶ λαλῆσαι στωμυλος. rus in verbis πιε παῖ- ex Berster emendatione editum est, pro quo eum libri habeant προπι-ν, multo credibilius est Aleiphronem πέμ- ζζειν seripsisse quam προ--σαι. Neque in temporum variorum eoniunctione ulla

est dubitationis cauSa. 4. εἰπειν γαρ υ χεῖρον Non credo ille sinstere scripta esse, sed a coniectando prudens abStineo. Postrema verba

in eodd. si habentur: ἐν H ουδὲ li τουτων αγεται Inseniose Bersterus γευστος scripsit. At quis praestet non laeunosum esse loeum Potuit eris Aleiphro etiam hune in

Seribere hanc epistolani singitur Γυμνοχαίρων Φαγοδαι-τη. Pro ultimo nomine Veii habet φαγοδαρδαρτs, quod Φαγοδαρδάπτε scriptum genuinum arbitror.

i. λθω δὲ - ἀιδόλεσχον κοὰ λάλον Ineptam au- iologiam tollit en in quo κορεστον scriptum est, quod eodem ii L sensu positum videtur quo apud Sophoclem ed.

cci 120. o παντων ακορέστατος. Ib. ἐκ Βρεντησίου astius, ἐκβροτησιου 'ur 'Aβροτησίου vulgo. Tum en so Ietasse rectili προτεθειμένον. b. τον του χειροήθεις κορακας τιθασσευοντα Haec qui inepte dicta esse intellexit Senenis, corrigere tentat τον ποιουνταχειροήθεις κορακας καὶ πιθα-ευοντα Mihi χειροήθ delendum aut post κορ- transponendum videtur. Praeterea τυε --τα scribendum erat, quae unice vera est huius verbi scriptura. 2. ξυριεῖσθαι την γενειάδα Verbi ξυρίζειν cum certa exempla offerri non possint, non dubium est quin Dindoros recte ξυρεῖσθαι scripserit. In proximi τον ιυρον. ex optimis libris posui pro το ξυρον. 3 περ πιι ς κοπίδα λαβιον απερρίζωσα. Scripsi ex Vm. κακοπαθῶς Pros is enim cum dolore coniuncta erat haec superstitis barbae erudieauo. Ex eodem libro --ας resinui. Postrema epistolae verba nescio an praestet iis scim

167쪽

bere ira γαρ -δ' οἱ τρέ-ντες μουσι, quo quantum bsoris sententiae Meedat, aene semiuir. III, 7.

l. εβρίδα eiskius, νεβίδα Ven. νευρίδα ceteri. b. -αστράπτουσα pro ἀστράπτουσα ex Ven edidit Sellerus. 2. ἐκρινηθηνια Boissoninus, πριο-οα Dindornus,

κριθθαι libri. III, 69.

Inscriptio Τρικλινοσαραξ Κοσσοτραπω. Scripsi ex Ven. Τρικλινοσαξ, ulli accentus omiSSus est idem liber Epist. 70. habet Τρικλινοσαρξ. De accentu nulli esse potest dubitat icomparanti βλεφαροσπάξ, νεκροβαστά aliaque apud Arcadium p. 8, 23. enotatur autem e nomine homo pulvinar sarciens.

i. Legebatur H ς δέον βασανί- διερευνῶν τε - πέμ- ποικίλως Emendavi ex Ven. m. πεδυσατο ante

tinnbachium. 2. Vulgo ἀμηγεπη πέπεισται. Non ii Odammodo homini stupido de id uxoris persuasunt disse dici potuit, sed sae ili opera. Itaque ex Ven repo Sui ἀμογητι poeticuli verbum, sed quo utitur etiam Cinnamus Hist. I, 4. b. στε-

ωHis ante Beroerum. III, 70. l. ἐξεχεῖτο ἐπ' ἐμοὶ et γέλωτι. Revocavi constantem omnium libroruni lectionem ἐν ἐμοι cli Sophocle Antilet. 54T. εἰ γελωτ' ἐν σοὶ γελω. In sequentibus verbis ἀστικῆς στωμυλίας καὶ ξένης ἡ κατα του χωρίτας ἐπαῖων , prora Scribendum utique sive malis cum Rei io ου, die a citatis umbanae non pro captu i e supra captum, agrestium virorum intelligens. Dura enim est et vix excusabilis Bergieri ratio, patrii suspendentis, quod ne ad sententiam quidem commodum est 2. ἀνεκτον Reiskius, libri ἀνεκτος. b. pro πλουσίων, quae Bergier emendatio est edd. habent μουσιων vel μου- σειων. Potest igitur etiam περιουσίων scriptum suisse V ad M, 3, 2.

168쪽

3. μετέμελε Bemimis codd. μετέμ, en μα--δεε. 4. ἐπὶ fra πιστον χρονον non video quid aliud signineare possit quam ad longum tempus Scribendum videtur μετα

pro H, ni Si gravior Ormivistia latet. Ceteri in ii Omen huic piStolae inseri se tum σιμοπυστης non iniuria vitii arguit Sellerus, Λιμογευστης SeIit Endum coni tenS. Malui σιμοπυκτης oponere . . eum sanie conflictans.

Huic simile est 'Aρtοππικτης de pane concertans I, 50. IlI, a. Nomen praescriptum Φιλαοτορος ad illud compositorum

genus revocari posse videtur, in quibus do ad intellectum sere abundat. V. Deleet Antho l. p. 84 et Obeckium Palliol. p. 47. Nihil igitur mutandum i xistimo. i. ξ ιῶν βρις τὸ τέλος. Iaec si sana sunt, notatu dignum est το τέλος ἐκ τουτων Alioqui deleri potest. m.

ἔπειτα του φρονήμαος ς uouu δια βραχέω αποπειραθεὶς se πω των κωμπιον συλλαμβανει. Prorsus insolenter φρονημα dixi pro φρον σις, ut sequioris aetatis seriptores loqui solent, velut Theophanes coiit V, 72. μαυριο

υτ αυτου μετ' ανδρίας το φρονημα. At profecto mirum est, Lexiphanem homini prudelia iam explo iure maluissem lamquae in hi Stilone vel maxime spectanda erat vocem mugiSetiam miruna Lexiphani hanc ingenii explorationem tam exiguae perae Stetisse, ut eam δια βραχέων perficeret. Haec omnia docent Alciphronem non φρονη reo scripsisse, sed φωνή -τος, quo ipso de histrionis Oee utitur Mesphroeliam II, 8, 1. τορῆ τινι καὶ γεγων τιν' Ἀονήματι χρη- σαμενος Pro κω μκων en κωμ ιπιῶν habet. Illud tuetur

Alexis Fragm. Com. II p. 23. so ἔχουσ' ι κωμικοι i. e. histriones. Sequentia ἐκ τουδε τραφησόμενον ἔφασκε καὶἐ1ita hunc habent ii tellectum abii in dicebat E iu O-que, ut ceteros gregis Sui histriones, nutritum iri.

Nihil igitur eum Bergier novandum est. Tum post ἐκμαθοντα sabulae nomen excidisse videtur, quam ediscendam Lexipli ne Phila moradiderat. 2. ψὲ - σω o Bergierus resistun libriis καιρῶ vel τω μαριῶ, quod vide an ὀψὲ των καιρων seribendum sit, quamvis G του καιρου legitur etiam I, 3.

169쪽

III, 2.2. τον ἐαυτῆς ανδρα. Postremana vocem ex Par addidit Sellerus. b. κυσοδόχη suspectum sui anonymo, κυνοδora suspicanti. Sed recte videtur Beroerus κυσοδον eodem intellectu hic positum existimare quo κυσοχηνη dicitur. Iles Gius Kυσοχήνη ξυλ- is λαμαρτανουσαι αἱ πορναι is

4. εις τὴν τριτην πιτέψυξε Ita codd. ut videtur nil leS, praeter Par qui es την so habet Dorvillius εἰς την νην, quod secutus est Sellerus. 5. ψυττα κατατείνας recte damnavit agnerus, ut ex

misi. 24 huc translata nec seni hi possunt. Ib ἐλευθερίας posui elior ἐλευθερίαν II ἐλευθέραν vulgo. III, 3.

l. en παρ' ἐμοὶ pro πρωγὶν In sequentibus γρυζουσιδ μάλ' ἀηδες, ἀλλ' ἐδωδιμον, non offenderunt critici. Μulta sibi indulsit Alciphro, at quod porcellos ἐθωδιμον γρυζειν dixit, id plus est quam quis aequo animo erat Vereor igitur ne ἐδωδιμοι scribendum sit 2. κριοίων cod. B, κριθίον m. κριθων Bassus. Tum των Schaeserus pro οἱ σῶν. b. τους περιουσίαις ον- τας Pluralem nonum περιουσία habet etiam Thucydides', i. At dubia in Alciphrone lectio Ven enim pro istis unam

vocem habet τους περιουσιους, quod nes ei an restituendum sit Hesychius Περιουοιος, πλουσιος cuius usus nullum adhuc exemplum extabat. Idem fortasse II, 70, 2 reStituendum, ubi nunc ex Bergieri correctione legitare πλουσίων, at

libri puri σίων habent, quod e ριουσίων corruptum, hoc am tem e περιουσίων decurtatum videri potest. Nihil requentius, etiam in Aleiphronis odicibus, quam primas vocabulorum syllabas exteri. III, 74. Inscriptio Φρικοκοίλης Βορβοροζώμω. Ita Sellem edidite coniectura Bastii qui Φρικοκοιλης nomen interpretaturd 'un om me doni estomac est redo utabe, doni. 'appsiti est essroyant. 9uae explicati vel eam ob causam

170쪽

dubia est, quod nomen illud, si ad κοιλια revocatur, ρι- κοκοιλιας lamandunt suisset. Ven habet Φρυγοκοιλης , alii

FRAGMENTA.

duae inscriptio habet nomina, eonim alterum erit somiasse qui rectius Μονογνι θ' seribi existimet, quemadmodum σίγναθος dicitur, non Φυσιγναθιος. At vide ne nominativus sit Μονογναθιον Atque ita etiani III, T. Φιλογαρε- λαθιω et ibid. 63. Πινακοσπογγίφ ad Φιλογαρελάδιον et Πινακοσπογγιον revocanda puto. Significat autem Μον γναθιον hominem ος ουδὲ αλλο ἐστὶν at γνάθος, ut est apud Longum ast III, 1. Alterum nomen Παιλάχανος comparandum eum voce πανσπερμα. et Hesychii glossa Παλλανα - κρομμυον 'Aσκαλωνῖται.

Priora Sellerus ita restituere conatus est οἷον δη- ου-δHς δε πωποτε τῶν δια χειρῶν. b. etro scripsi Anal.

Alex. p. 265. recepitque Seuerus libri ἐπί, quod ortasse recte habet inedia in nemore posita sum Veneris Amorisque signo vicina es III, 8, 5. ἐῶ του βωμου --οριενος. b. ους αυτοὶ πεποιηκαμεν videtur aliquides bis traxisse.

1. γυναικος. alim τῆς γυναικος. b. τῆς κορυφης Dorvillius pro ταῖς κορυφαῖς. 2. ναύματος ἐχουσα προσωπον non adducor ut sanum esse credam non omnia φάοι- tetro vultu sunt somnium

Dissilire by

SEARCH

MENU NAVIGATION