Alciphronis rhetoris Epistolae

131쪽

interpolationum esse mihi persuasi, ita hanc quoque pariem interpolatam esse et ab Alciphrone haec tantum scripta eredo: ἐκεῖσε -ειν - ταχι γ ν δυνήσεται τὰς ρας - μαίνειν,

ναὶ ἔσται et o βουλευμα Παλαμήδειον Ad singula ut veniam, καὶ ante λην non sollicitandum videtur: eompares καὶ πας. και παντα et similia, quae sortius dicta sunt quam

simplicia πῆς et πάντα. s. Analecta Alex. p. 223. um albteram καί, quod Ven ante ἔσται - βουλευμ addit, non abiciendum, sed in via mutandum ensui. 3. οἰκέτην Missonadus restitui ex ubi est δειλιν,

vulgo οἰκ-ν. 4. Verba καὶ παραλογισασθαι, quae Iibri post κατασο- νισασθαι habent, in marginem relegare non dubitavi. Recte dieitur κατασοφίσασθαι την υταξίαν, Stuto Ommento ordinem perturbare, non item παραλογίσασθαι, decipere ordinem. Ceterum in Ven inverso ordine legitur παραλογω - καὶ κατα- - - Aliud item in sequent, bus glossema Sester praeeunte eieci Cocum, quod in e teris libris varie scriptum en recte omittit. m. φρονει

νεωτερον paulo insolentius dictum est pro iuveniliter lascivire, cum alias de iis dicatur qui res novas moliuntur. 9uod statim sequitur Metroληξις nomen, Bergkius si scripsit libri 'Aπολη-ς. Denique in me epistolae τουμπιπλασθαι Sellerus τουμπίμπλασθαι Bemleres, ἐ-Maa-M GLτοεπί--σθαι ceteri libri. Eooδιωκτης nomen in epistolae inscriptione non mutandum in 'Eτνοδιωκτης. ii dicatur eo parasitus qui sextam Oram consectatur. i. e. prandiorum tempuS Observat. s. Aleipliro

tavit interpretatur, mihi aliuIide lao cognitul eSt. Forti

scribendum ὁ χρη-ς ὴ, ὁ χρυσους R. απωθεν Scripsi

132쪽

m ex Par pro ποθεν eadem forma restituenda ram. VI, 4. 14. alteram ut a prosae orationis scriptoribus alienam ne nisi meis vicisque poetis concessam sisse existimem, hanc causam habeo, quod ex iambicis carminibus, quotquot

aetatem tulerunt, nullum eius exemIiluni asserri potest itaque frustra ποθεν quaeras in poetis tracti eis, frustra in ennii is, frustra item, ne ambo aptios Omlitetnorem, in cymni Perimest, in Machonis clunis et quae praeterea ex eodemearminum genere ad nos transmissa simi. as ob causas

eandem formam ubique etiam e Strabonis libris expuli, a lim Odidibus addicentibus, parum vel contra eodicum fidem, quorum consensu in tali causa nihil tribuendum est

2. ἰχνυε τεμαχῖται, Arnaldus, ἰχθυε τεμμαχλαι libri pra ter Uen et , in quibus χθές τεμμαχιτης. teStitui si ligularelli lino I lacinius nisi iidem codd. γεν-ος obtulissent pro γεννικον.

3. φρασας παρ' του καλοῖτο, ἐδέησα κινδυν περιπε- σεω. Recte Sellem ὀλίγου ad M. requirit, cuius res, quia in κα-το, pro quo Ven. --το habet, stuperesse credo. Scripsi lotur παρ' -- καλεῖται, λίγου ἐπιγα

b. ἐγκειμενην, quod libri post ἔναυλον habent, eiciendum esse videriint iam alii. b. ἐδέησε μου. Hic etiam exciderat λίρου. b. βρέγματος en βρεχ utero ceteri u videtur In sequentibus του δατος articulum illittere videtur Ven Colorem loci scriptor fortasse duxit ex Antiphane in Fragm. Com. IlI p. l. κατασκεδῶ - ταμ μγω Ἐν αρυ-

1. ψει με ου μετα μακρον. Ita Rei8kius et Sellerus, quos male secutus sum libri κέλον. Bergierus o delebat.

133쪽

3 oc γὰρ in πασχε τὰ δίκαια λακκοπλοττοι. Ita libri, in quibus πάσχει - μααια ex mar sine illata esse intellexit Bergier . Sunt librarii verba parasito insensi eumque meritas poenas dare profitentis inis eiectis alterum οἱ in ormutandum esse vidi cobetus. Sellem seripsit ola γαρ οἷα

οἱ λακκοπλουτοι, quod nures laedit neque elegantiae est Alciphroneae quamvis ille la γαρ οἷ coniungere soleat. 4. αλλαντα ἐνέσαττεν Puod in margine cod. ω additum est mn ωικον cum olim Sellero recipiendum commenda

Sem, nunc res i. pertum id nihil aliud esse quam intem prelamentum vocis πιῶντα At quod in sequentibus pro ἐργασάμνος scribendum conieci οργασάμενος, non dubitavi

redipere. 5. μων en et . μνὶμεκώς olgo. um τοσουτον τοσῶμα βρω των φορυτον dena Veli dedit vulgo τοσουτον των βρωμάτων φορυτος, quae ii aliis libris aliter scripta variis coniecturis tentata sunt. h. in libris legitii ἐπ' ἐργασίαν τρέα ομαι καὶ Πειραιεῖ Schalarus Πειραιαῖ βαδιου- μα τα ἐκ το νεων Ἀρτία ἐῶ τας πιλνιας ιισθου με- μετατι - - , Vitiosa oratio quo modo memdanda esset ipse docere poterat Alciplim I, 25, 3. ωHem

τιλίαν βαδιουμαι - ἀνέμοις ὁμιλη σω καὶ κυμ ασιν, et III, 47. b. πάλιν ἐπὶ την ἀρχαίαν ἐπιτήδευσιν τρεφομαι. Delevi igitur βαδιουμαι et Scripsi μεταθήσω, quam quani priora eiecto τρέηνομαι etiam Sic constituere possis ut seribatur ἐπ'

ἐργασίαν βαδιουρι- σι- Πειραιοῖ τὰ ἐκ - Pro νεων in est τὸν L e. νεωρίω/; at praestat νεῶν ceterii Mil - ραιο seribus an κἀν Πειραιεῖ perinde est

6. ωμολογημένην Sellerus, o λογημένην Ven. ----γηαμένην ομολογουμνην Vulgo. b. pro ἀπεκδέχεσθαι malim ἐκδέχεσθαι.

III, 8. οἰν-M, Hi seripsi ex Ven eum vulgo emtur οἰνωπήκτης, quod οἰνοπίπης corrigendum videbatur Senem. t.

Βουκοπνίκτης III, 50. 1. Libri στεφί-ον ἐπὶ τὸν ἀγνὰν vel ἀγνοm, correxit Bergieriis, nisi quod o antem Reificio debetur. Ib vulgo

134쪽

αλλήλοις additur post si . recte m. Ven ex quo in sqq. ἀγαγεῖν scripsi pro γειν et τον ante delevi. 2 i suiu δὲ Ven quod ferri potest, si in antecedentibus pro sumo scripseris sui την, de qua iurandi lamna Ladmenandri Res p. 13i R. tegebatur ταν --, κἀακουσαν απάξαιμεν uuae cum grammatici vitiata esse intellexissent, αν post τάχιστα in Seruit Obeckius quem Sellerus

secutus est. Potuissent lenius καν crκουσαὶ ista illere. At cum

codd. pro παξα μεν habeant ἀπαζαι Vel ἀπαξαι, conieceram ego excidisse in sine M 'ροομ- idque nunc a Ven planissime eonssmatum video. Non dico hoc amminis ostentandi gratia, a qua vanitate me in multis aliis gravibusque viiiis longe remotum scio, sed ut hoc quoque exemplo palescat, ne audacioribus quidem coniecturis in hoe scriptore locum denegandum esse. Idem liber sequentia si liabet: ε, ηριππίδηως δὲ εἰ τουτο. Voluit pino δυνησομεθα ριππιδοὶ ὁ δὲ εἰ τουτο, vel ὀστε, Τουτο. 3. του νέου σκέμματος libri, quod quo pacto recte exmbeari possit non video itaque ei si aliorumque emendationem του νέου κομματος recepi R. x ante M

levi. 4. ἐπιμ αντες Ven. Tum λογιζονται si ne imum est, notata dignus est passivi usus, cuius exemplum non me mini nisi inisoristo λογιο ναι. Forti tamen Scribendum νο-

lemis. 2. καὶ θραυει Bergierus κατctθραυει, quod probandum videtur, posthabita ratione a PierSon Ver. p. 96 inita.

III, 10. l. Memorabile est κακος υιυς ἀπολωτ ο κάκιστος. nil tamen mutem, quamvis Moως, pro quo B μαως habet, delendum videri possit. 2. rara recepi e vati in Par assisque, εἰ-ς Hor.

εἴποις Vulgo. 3. προσελθοντε Par. Vat. Ven παρελθόντες Vulgo. b.

135쪽

ανεγειγμενος seripsi e m. νεγρομενος Vulgo, νο μνος Flor. Denique complures edd. ψευδη pro amHωταπα. Μulieris nomen epistolae huic praescriptum μονι- recte suspectat eiskius, qui de Κρονίω cogitabat videtur

aliud latere. 1. λος i. e. λως en . um πεμανομένη Vat. Ven. DorV. Par. απεχθομενη Vulgo et ceteri. 2. Fort. praestat κουσας καὶ αλλα. b. πωλισθε

Ib αστικαῖς ulin kenius, ἀττικαῖς codd. Postrent non credo integre scripta SSe pro ποίαν en Detro αρ, quod

esse potest ὁποίαν αρα. Pro καθηρε imperfectum requirebam. Sed videant alii. III, 12. 1. Post πιτυν libri addunt καὶ προς τας αυρας ἐκκειμένην, in quibus cum optimi codices καὶ mittant, non dubitavi scriptorem molestissimo glossemate liberare. At cum Ven ει. χ' habeat pro ἐκκειμένetire, locus fortasse ita scribendus erat: φιλ ήνε in τινα ἐπιλεξάμνον - , πρῖς μαυρας μὴ ν υπο ταυτη - καυμα σκιάζων. Mirum vero dicendi genus est, quo quis aestum obumbrare pro

aestum in umbra vitare dicitur. Nescio igitur an ἐσκέπαζον scribenduin sit. Ih. στενον τὸ πνευμα με et των χειλέων ἐπισυρων Pro

μετα Vide an μεταξυ scribendum sit. In Sequentibus posui καί μου pro κιά μοι. 2. Pro ἐν τουτω δὲ malim ἐν τουτ δή. Ven habetis τμε. Tum librorum seriptura est ἐν ε σαις ταῖς δυ- ναῖς, quae eum manifesto vitiata essent, agnem et Seu rus ἐν μέσοις τοίς ώδωνοῖς scripserunt ex emendatione Mis-

136쪽

Seribendum erat ἐν μέσαις ταῖς νομαῖς In postremi epiStolae verbis τι μοι μουσικόν ἐστιν τλαἰπολιον, codices praeterm omnes post ἐστὶν addunt ἔχειν, quod ortasse ex ἐκεῖνο miptum est. III, 13.1. Muciuiro Bersiems, libri ναμ χων et ναμιτιον. Puod in sequentibus habes ἐκ τῆς ἀκρωρεια των ρων, nequis των ρων deletum eat, . Obeckium Paral. p. 37. 2. ante μεμηνοτων errore Uy0graptu excidit των.

III, 14.1. Scribebatur Ἀκαδημαν in sequentibus cum vulgo le- satur τὰ μετέωρα δὲ πολυπραγ μνουντας καὶ ἐπιτηδευ--τας, intolerabili sMonmorum cumulatione, ductu cod. B. scripsi πολυστραγμονεῖν ἐπιτημοντας. in ne πλέα recte Sellerus vulgo πλεῖα. III, 15. Legebatur εἰς μακρον correxit Selleriis. Post αποδώσοντι si aliquid excidisse dixero, fortasse assentientes habebo qui verbomina seriem curiosius perpenderint. Exempli causa pono καί τι, αντιδώσοντι, quod sua se veri similitudine satis ommendat. His iam recte insem Merat ἔχω γομὶ κἀγω πιθακνια πολλα, in quibus γα pro κἀγω scripsimus e Ven. h. pro δέοιο eod. B δέοι, en δὲ εἰς i. e. δεήσει vel δεήση. Postremo το γαρ κοινα τα τῶν erg-leri est emendatio libri τα γαρ κοινα των.

i. o γαυλον πληρω- γάλακτος Scribendum erat πλήρη ex Par. M. Par ita enim procedit ratio ἔφερες αν καὶ τοῖς θεοῖς κιττον, καὶ istis πυρους πιὼ οἶνον κώ τον

γαυλον πληρηὶ γαλακτος. Ita non necesSarium ut τι ii Seratur post 1 ρον, quod etiam alias ob caussa fieri non OleSt.

Idem erior me fugit in liuian i ist. I, 1 p. 4. In illi luctis

137쪽

3. ημῖν τε ὁ γηρωκομος ἐγγυς. Nihil his sani inest nisi pro ἐγγυς eum eis .io seriba γενου, quo recepto pareR- thesis, quae vulso usque ad ἀντὶ τῆς continuatur, claudenda erat post ἔχουσα. Praeterea scripsi γηροκομος, quae unice vera sorma est. s. obeck ad Phryn. p. 69i ibidem Ven. ἐπιινι, ivisi dubium est utrum ἐπάνιοι an ἐπάνει signisseel. III, 17. In criptio χαιρέστρατος Λειριονη. Chaerestrati rusties nomen Alciphro fortasse ex Menandri Hypobolimae deriv vitio ad Menandri Reliqu. p. 72. Alterum nomen in libris varie scribitur. Ληρια Vati et vulgo is si uis et Veii. χειρια Miskius, ειριον vir doctus in thesauro L. G. V.

Ληριον. Hoc secutus Sum quamquam nec Ληριοπι improbandum, quo nomine nugatricem scriptor indicare voluerit. l. Λειριον' vir doctus, ειριον eiskius, ηρίον Vat.

et vulgo, Ληριων Ven. ab κατακοιμήσασα scripsi ex Ven. et B καπακηλήσαο vulgo illud praetuli, quoniam --1λων τινα vix recte dicitur; et obdormivisse hominem in sequentibus ipse testatur. 2. τους ἀστικους Bera erus. m. vulgo ἐμοὶ δέ, pro quo ex Ven. μοὶ γαρ Scripsi. III, 18. l. alim ορτάσων. b. libri συνήργαστρον, quod Reif-kius συργαστρον, Sellem συνεργάτην scripserunt; ego Reif-kium secutus sum. n. ἀτιμις uis, non indigna iudicabitur, revocavi ex maiore odicum parte, τι eo τὸ ariquod Berglerus et Sellerus secuti sunt illud propter τοιαυτη

2. Legebatur δε μάλ' ἡδέως scripsi αμα αλ ηδεως, quod aperte inest in scriptura Vat. αλ αμ αλλ dεως Vix dignoscas ΛΛAMMAM ab ΑΛΜΑΜΛΛΑ. 3. Bergierus κενώτερον maluit. Eodem suasore in Sequentibus scripsi εἰς σὲ pro εἰσω. In postremis epistolae e bis pro οἴκοι, quo saeue caremus, en habet τον in quo τὸν ex praecedenti μαων rium, κε autem ex μεμνον immeatum videtur.

138쪽

132 III, 20.

l. debatii πην νDI Gυκα καὶ παλάθας at συκα καὶ Opti in cocli es omittunt nec reperiuntur nisi in B. in marginem igitur reieci videnturque ex glossa orta nomini παλαθας adscripta. Porro παλάθας unus B habet, ceteri omnes πά-- θα vel παλάθα. Scripsi igitur παλάθια, quod etiam propter ταυτα in sequentibus necessarium est et Polemo Athenaei M, p. 478 c. παλ- ιον μέλι ἔλαιον. Praeterea lacunam indieavi manifestum est enim diei debuisse aliquid ex quo

intelligeretur, quo consilio asinum ariet onerasset. Supplere possis αστυδε vel εἰς στυ ἐληλακενα . Nec sequentia recte procedunt procederent vero Si scriptum esset καταγαγονταουν, ως ταυτα ἀπεδομην, των τις γνωρίμων ἄγει ι λα- βων εἰς το θέατρον consentaneum enim est rusticum, simul atque in urbem venerat, primum in ore ineas vendidisse et tum demum devertisse et ab amico in theatrum deductum

esse. At codd. huic coniecturae parum lavent. Ven. omittit, et B pro oo ου habet εως ουν. Videant acutiores. Puod autem theatrum Aleiphronis temporibus Athenienses praestigiatori illi coneps serunt, non dissimile est iis quae leguntur apud Athenaeum I p. 9 b. Antiquiore tempore talia spectacula exhibebantur in locis quae θαυματα appellabantur, de qua re dictum est in Exerent philol. Spec. II p. l. quibus uti licebit ad explicandum Xenophontem Smp. I, i. ταυτα δὲ καὶ ἐπιδεικνυς ως ἐν θαυματι ἀργ υριον ἐλάμβανον, ubi ἐν θαυμασιν scribendum. 2. Jων Scrip Si pro εἰδως, quod a Bergier coniectunt confirmat nunc Ven. 3. Revocavi verborum ordinem vulgatum, quem nune eum en et Vati confirmant Seneriis e B ἔσοαστε κατὰ μίαν παροψίδα. Non videtur autem hic locus into e serimus

esse, quem intelligerem Sic Scriptum: ταυτας SC. ψηφους,

ut g. 3 τὴν μεν et τὴν ὲ ποτὲ ψὲν κατα μεαν ἔσκεπε παροψίδι. res homo habebat lapillos, quos Singulos sub singulis patellis occultabat. m. Legebatur ἐκ μος τινος. Expectabam ἐκ se νος sτουτων τινος nunc consultius duxi τινος eum n. delere.

139쪽

Εx eodeni libro scripsi τανδον et κοπ' rem pro vulsatis τα -- et κατα τον --.m, 21.

3. uegebatur ανήσει πάντα μηχανωμνος, in quibus παντα a Bergier additum. ihi tutius visum μηχανώμενος expungere, nec habe B. Pro νησε B habet ανέσει, in. Vat. Par. ονησιν.

III, 22. l. Dindoinus σκανδάλης, libri σκανδάλας. Feminini aliud exemplum nondum reperium est. Pro ἀπαρτήσας en. ἐφάψας, quod rectius in Vati seribitur ἀφάψας.

2 ram addidi praeeunte Senero. 3. Πλαγγων, quod Πλάκγων in Vati scriptum est, Sei-lero λαγγων scribendum videtur. Non credo quid unni nu- inliduni clun Πλαγγsse , pupula, satis aptum elitensis catuli nonae esse ide3tur.

4. παρ' ἀνθρώπφ agnem effinxit e scriptura cod. Bπαρ' ἀνων ceteri libri παρα τρῖ, nec male. Ib ἐμαυτον ex Vat. recepi reliqui αλόν, Sellemis αυτόν. III, 23. Seripsit hanc epistolam Θαλλος Iovisis, quorum ο'minum prius Θαλλος scriptum est in B, λχος in Vati l ictum in tribus libri Πτυωτρ seribitur, quod vide an ex Tιτυρίσκω corruptum sit; nam ιτυῖσκω, quod quis coniciat, propter pereonam Scribentis minus placet. l. σίμβλους etiam Vat. et en Nihil igitur causae est, cur hi βλα retineatur. 2. Βριλησσιαι Sellerus, codd. βριλησίαι et βριυσηλαι.

Brilesias illas λαγονας Alciphro Callimahli sublegii iam. 18. Βριλησσου λαγόνεσσιν ει ριον. m. καὶ εἰς νέωτα δὲ δέχοιο παρ' Gus μίζω τουτωνὴ Mil ἡδίονα. Ita haec sere in codd. scripta sunt parum emendate καὶ nullo pacto serendum erat, cum praecedat καὶ νυν μὲν ταυτα πέμπομεν tum ad δέχοιο aut, requiritur aut scrib. ἐκβέροιο porro prwρειζω, quod μείζων in Ven scribb

140쪽

tur με t reponendum, aut pro iδωνα denique qnon abiciendum, sed scribendum τουτωνί.

Inscripta est haec epiStola Φιλοποίμην Μοσχίωνι Philopoemenis nomen personae Scribentis aptissimum Si verumtamen cum in Ven Φιλοπομον habeatur, non inepte id Φιλοπι moa scribendum esse conicias. s. ulmkenius ad T

maeum p. 209. Dorici nominis exemplum κρατο mu habes etiam in litui III, 53.2. μυροπωλίοις posui ex optimis libris pro μυροπωλείοις cuilis Ormae certa exempla apud Atticos scriptores reperiuntur nulla. Ibid. αἱ προτερον Si abesset nemo deSideraret. 3. t. υττα κατατείνας Bergier , ψυττας κατά τινος et

παρά τινος sere libri In iis quae sequuntur σκαπάνu προσιπνέχων non est rastris intentus u intellexit e glerus, sed sossioni, ut apud Agathiam Anth. Pal. α 644. σπι τώνης an καὶ πενίης, aliosque in Stephani thesauro citatos. n. γνωσεται ιον ἐστι codices οἷόν ω ι γνώσεται Vulgo pro ἔστι Β non male se. . III, 25.1 ἀκαρεῖ libri, καρη vulgo. b. βαυκαλωσα Valescenarius. 2 με--λιος scripsi ex M. et Ven. --ολιος et vulgo. R. στιῶν Rulinvenius μικον libri.

m. Κωρυκαῖος scribendum esse monui olim ad enandri Bel p. 56. unde recepit Sellerus: Odd. Κωρυκεος ωου-κειος Λωρυκιος. - Στρομβιχος cod. B, ceteri omnes mira varietate στρονος. Postremo μου trisu scripsi pro

l. Σαλμονί et in inseriptione epistolai Σαλμωνιδι debetur Uergiero, codd. Σαλαμωνί et Σαλαμωνίδι ven. σα-

라틴어 텍스트