Alciphronis rhetoris Epistolae

141쪽

λμονίδι . Reis kius Σαλα κωνὶς et Σαλακωνίδι. b. τον δεσποτην ni omne praeter B, unde recepit Seuerus ins lentius tamen ερηφανεῖν cum Meusativo personae iii btur, ut dubitem an non recipiendum sit. b. ἀκεστῆν pro ακέστην Sellariis. Ib. uino B, λαθραίως ceteri. III, 28. 1. πλὴν του συγγιωθευδειν, δέσποτα, μετὰ σου. Non

satis apte, ad melim quidem sensum, Salmonis in epistola irae et contemptus plena hac laiida heri compellatione utitur vellemque codex aliquis exhiberet πλην του συγκαθευ- δειν ποτε μετὰ σου. Nisi sorte cum irrisione dicit δέσποτα, ut nos me in erri

2 πάντα γαρ sim revocandum ex Ven Vati aliisque ibbris, παντα γάρ μου unu B. III, 29.

l. αγροικον Sellerti SecluSit fortasse recte, quamquam proverbialiter dictum videri potest ὁ ἀπο αγροικίας αγροικος. leganter Bergierus merum de rure rusticum. h.

Μιλιι - των , Μηλι κατὰ τῶν V et , mus κατὰ των - μηλιι κατὰ των Ven. μηλ κα- των 'R Haec est lectionis varietas. suam attuli ut alios ingenii perieulum

sacere invitem Puae adhue prolatae sunt Oniecturne, Μητιχειω των, Μητίχου καλλέως Ηλιαι των earum nullam probarici osse apertum St. 2. ἐρριπιω σοι χρωμαι κατὰ τουτο, το δη του λογου.

Iners illud κανὰ τουτο nullam pie plane vim habet. Rectius hae in Ven ita scribuntur: ψμαί σοι χρω- κατα τομο- - λογου, quod recepi deleta praepositione κατ' eui nullus hic Oeus est tb μοι ante πολλάκις deleam. III, 30.

1. κοψιχους en Vat. κοσσυφους ex B Sellerus. Praetuli κοκ)ίχους, quoniam Atticos hac forma prae altera usos esse grammatici observarunt.

2 το νέφος ἐπέστη τον στρουθίων. Inepte merulae Miquo appellantur σπιν--, quod nomen probatos scriptores de cuiusvis generis avicula dixisse evinci non potesti

142쪽

adde quod seqtientia seminina pessime ad remotius κοψ a ους καὶ κίχλας redirent. Sensit hoc scriba cod. Ven qui χο- μενα et λημμάν posuit, de πῶσαι quod proxime post των στρουθίων sequitur securiis. Delevi igitur verba τῶν στρουθίων, quae a glossatore in margine adscripta suisse videntur ad το νέφος, quod si per se de avium multitudine non recte dici existimabat es III, 53, 2. ευχομεσος - νέφος

παρελθειν de adolescentulis dictum supra memoratis. Ιb. λαχος σοι λαχών σοι Par. λαχον μοι Vat. εχόμην μοι Ven. Postremo Ωινω ρεῖν unus B, ceteri κοινον, quod fortasse κοινουν Scribendum est.

III, 3 l. Θεστυλο, quod in inscriptione huius epistolae legitur, ingeniose Bessivus ex Ἀστυλλεν vel la Hiis corruptum esse

suspicatur. 2. γένοιτο scripsi ex B pro edito γένηται Nusquam apud Alciphronem mi cum opi itivo coniunctum reperias nisi locis corniptis et ex ipsis sere codicibus sanandis. b. πλεον scripsi pro πλεῖον ex Ven.

IlI, 32. Inscripti in vulgatius haec est: λιγοπώδης Σαωπίωνι. seivi Σκορπιάδης ex Ven. Alterum nomen sic ut nune editur scriptum est in eod. V. reliqui habent κοτίωνι at in

ipsa epistola etiam Vat. et Flor praebent κοτιων. 2. γα et τουτου supplevit G. Hermannus. b. codd. τουπέTl lGL . Orr. Valeli Enarius. R. verba εἴ τις ηρνεῖτο

τὴν κυαθον in ceteris libris omissa obtulit . Postremam epistolae partem Seuerus ita edidit οἶδα ἐγω τριτην - κα- γρων - ἀπερυγγάνων Alii alites a familiaris sermonis simplicitatem optime imitatur quam praeeuntem Hemanno ex cod. B scripturam resiliui

III, 33.

l. ἴδους καὶ θυγατριδους Seuerus, Γδους καὶ Met τριδους Piersonus υἱους καὶ θυγατροδους vulgo. 2. Παρθένιον Milerus, ποιμένιον Tovius, παρθενίαν

143쪽

III, 34. l. 'rim Areo Ber siems, ἀπήμαντον libri

3. νεοπλουτι- Rei ius aliique pro με γοπλουτων. Tum ante Bergierum φειδων-τές εἰσι καὶ γριπιονες. Ib vulgo νεχομενος, quod ἀνεζομενος scripsi. III, 35. i. αυτ Reiskius legebatur αυτάς. b. ανηκοα τέεινται paulo insolentius dictum est malu α πιλ' 2. Hi addendum esse vidit Bergierus. R. κάπρον pro καρπον Bergierus restituit. In sequentibus verba ευ μάλα ευστιωντας, quippe ex III, 53, 3 huc translata, non im

ΙΙΙ, 36. Πρατῖνος, quod epistolas huic praescriptum est, in Πριαπίνας mutari voluit Seuerus fortasse recte, quainquam possis etiam Κρατῖνος suspicari. i. σαρίσσας et γέρρα Bergiems, libri σισαρας et δέρρας. 3. Non male quidam vir doctus τ' ' ἐγ ἐγκανάξας. III, 37. l. ιρεσιώνην ξ ἀνθῶν πλεξασα ρειν ἐς Ερμαφροδι-

του τλ λωπεκηθεν ταυτην ἀναθσουσα. Haec quantis ipficultatibus impedita sint docuit laudatus Sellem obeckius

Aglaoph. p. 1007. qui dubitanter corrigit του ut Hermaphrodbius quidam Alopecens intelligatur. Si ἔρμα de columbario intelligi posset, quemadmodum Sophocles Ant. 841. εριι τυμβοχ στον dixit, periclitarer equidem lam Φαιδριου του

'Aλc 3πεκνjθεν. Nunc O ut in desperatis liabeo. 2. λάνθανον δὲ βριστην μέναιον ἀναμενουσα. In his ἀναμενουσα, cum de muliere feriri sit a veneris Ru quam marime aliena, non potest non suspectum Videri, ac

nescio an scriptor πο-νουσα posuerit, quamquam video quid Obveri possit.

III, M. i. dum post πονηρον in eodd. addita leg untur verba M

144쪽

οιπε Di Din Jτος ἐπὶ τῶν αγρων, cum iis, quae in ipsa hae epistola legit litur, conciliari non OS sunt; non dubitavi igitur in marginena relegare. b. περιχαρεία scripsi pro περιχαρίας. ab ἐγρηγορως ante Lobeckium. 2 Bergieriis pro 'ut quod Rubnkenius fortasse rectius μάλ die scripsit. In seq.entibus verba λως - μντην Ηρακλέους τριέσπερον et constructione excidunt et parum apte longissimo Epimenidis somno inseruntur. Itaque in marginem reieci. Postremo ποιοίην Scripsi praeeunte Hirschi-gi pro ποιοίμην et συγγεωργων e B pro συνεργων. VOX

Probabiliter Beroerus nominum Εὐθύδικος et Φιλομη- τωρ huic et sequenti epistolae inscriptoruΠ sedem permutandam coniecit. 1. προς λίγον, ad breve teni pus, quamquam aliis exemplis mihi non cognitum, minime tamen improbarem, nisi proxime praecederet προς θεων. Fortasse igitur ἐπ' ολίγου seribendum.

non videtur serri posse. R. - ἐπει-ns H ρχrrεωθεν. Ita Sellem Reiskio obseeutus edidit καὶ odd. omit tunt. Reetius ScripSiSSen ει υν ἐπειχθεῖσα ἔρχη, et ει υν ἐπειχ4 ειης ἐρχομενη Pro συνθυεις Reiskius συνθέσεις. At vide supra p. 108.3. ναὶ Bergierus, καὶ libri m 40. Φ in inscriptione Ressia αλιμιο , mihi Gai pseribendum videtur vel Gu-p.

2. Post πάθος quod vulgo additur την λυτταν λυττα- ναν cod. B delendum esse vidit V Rgnerus. 3. καρτος scripsi cum ei Shio vulgo πρακτος.

4 ευδηλον δέ ἐστι καὶ χρημάτων περιορῆν καὶ γεωργίαν στυγεῖν. Pro περιορῶν, quod de contems in die iummemini, lariasse περοραν scribendum est. In sequentibus perineptum est, si quid sentio, ipsam agriculturam pessumdatam ἐκτραχηλισθῆναι Ddiei propterea quod seribentis filius

145쪽

m in philosophorum castra transiit: huu lo σε, ἁ μορ- γει τὸ ων αατ-νων φροντιστηρ--αετραχηλιπε. Sensithoe Mi ius, qui mu pro σε scribi voluii, quod serendum si eadem opera feribas in σοι, ω γεωργια, γεωργον τοτων - Postremo tolerari vix potest quod libri habent τους

δε ανδραπsisset, ντας πο ου φρονεῖν του νεους θ'FOυς εἶναι τιμωριας πελιπον, quod quam parum apte dictuna esset eum idem Reiskius recte intellexisset, non recte tamen

scribi voluit αφρονum Alciplim dubitare noli quin moriotin seripserit. III, 1. Inseripta est haec epistola Μηλίωνι, quod nomen in Μηλιαδ qui abire iussit Bersterus, rectius potuisset mitio 7. Similiter III, 45. Λειριοπι abiit in M. H. Nec male tamen

III, 2.

Στεμφυλοδαίμονι scripsi ex Ven et 0dd. apud Bastium Episti erit p. 265. Σταφυλοδαιμονι, vulgo et Vat. Utrumque bonum; sed praetuli quod optimi edd. habent. Finxit hoc nomen comiconim exemplo, qui σοροδράμων βλεπε his vel multa id genus alia habent. 2. μου τῶν πλευρῶν reposui ex Ven pro μοι των πλευριῶν. In fine epistolae εἴλης idem cod. dedit pro editon Τῆ

III, 3.

Inscriptio: νιχοκλαυστης Βουκίωνι. Ven. νυχοκλαυ- στης Compiue S c L Οοκλαυστης a Nicomacho Com g raee. D. IV p. 588. Sulpatum: ω χαῖρε χρυσοκλαυστα καὶ χρυσους

ν. De nomine φυκιων dixi ad III, 60. i. χρουθίον καὶ Κυναπιγλοί --σιτοι ven. πι- ας, quod propter libri auctoritatem recepi. V. ad mandri . p. 99 οἱ πιι ιτοι cum mihi non sine causa suspectum esset, vidi insen haberi παρασίτοι ος, ex quo aliud hic oliminetum fuisse apertum est. Suspicari possis οἱ παρα Μιδος,

146쪽

sive id de servis a Tiside manumissis intelligas, sive de hominibus interpreteris iii in clientela Tisidis essent s. alcis

narium in Seholl. ad . T. p. 352. et quae ipse ex ip erat de hoc dicendi sinere composui Disserti de nominibus apud Hippocr. p. 20. b. υγκυλῆσι Senenis libri 'A--λης, en 'Aγγυλης. 2. debatur αυτος ἀσuένως et in iq. ημεῖς δὲ διατριβὴν υτω τε καὶ τοῖς Scell, si haec ut lemntur in Ven. h. ἀνάπιτιστα ευκροτα ἐπιλέγοντες αυτοσκωμμάτων - γέμοντα.

In his αυτοσκωμμάτων ex cod. Θ receptum, reliqui eodd. aut αυτ σκωμάτων aut αυτ σκωμμάτω/ Nomen quale est αυτοσκωμμα quomodo hic explicem non habeo, nee habuit opinor Lobeckius Paral. p. 242 qui αυτο delevit mihi lenius visum est scribere αυτοῖς i. e. ἀλληλοις, invicem nobis

accinente S. Sequuntur haec: σκω ι Iarcor αλυκων καὶ αυ-τοχαριτων ἀττικων αἱμυλια γεμοντα. Pro λυκῶν utin-kenius ex coniectura, ut videtur, scripsit ἀστικων idem ex

ante αἱμυλιας inserit και, quod habet etiam Ven. iiii haec particula librarii videtur non videntis genetivos qui pra cedunt ab αἱμυλία pendere: --χαρλων dubitari potest utrim substantive an adiective intelligendum sit. Non, ito quin alterum verum sit scribendumque puto σκώμμάταν

Ἀττικων καὶ αυτοχαριτων αἱμυλια γεμοντα, anapae Sto S dicteriorum Atticorum Vereque gratiosorum sacetiis plenos uuamquam etiam alia conici OSSunt e. c. σκωμμιάτων ἀλυκῶν καὶ αυτοχαρίτων ἀττικισμον vel ἀστε σεμν αιμυλίας γεμοντα.

3. Scripsi ἐν τουτω δη pro ἐν τουτε δι' Ven et Θ ἐν--φ δέ lidem libri ευφροσύνihi καὶ ἱλαροππος mox καὶ δυσκολος male in Veii et . Vide ad enandri Rei p. 49.

4. ἔπειτα reIiosui ex Ven ἔπειτα δὲ vulgo. R. ξηνας ημῆς στριχίδι υκ λίγαις υδ ευαριθμητοις Vat. Et υστριχῖσιν, quod leniter correctum recipiendum duxi editum serrem equidem, si υκ χάγας Ουδ ευαριθμήτους Sequeretur. Post αρι τοι Vat. aliique codd. in uni μ στιξιν, quod qui tenere velit, distingua necesse est στρ - ουκολίγαις, ουδ ευαριθμήτοις μάστιξιν Sed haec putida esset

disiuietio ceterum υκ λιγαις esse videtur non levibus. quae perrara est huius adiectivi in numero plurali potestas, Dissiligo b Corale

147쪽

III, 44.

l. κυνὶ ΙΙeIelius, libri κοινη, κοινῆ ποι νηὶ . 2. τους μν libri meliores, alii τα μεν. emsterhusius, quem Seueriis secutus est, τας μὲν oniectabat, ad Gratias haec reserens et cetera audacissimis vexans coniecturis. Non

viderunt viri doctissimi, quod vidit Rei ius vitium loci in ἀπ' -- riti latere, pro quo ille verissime πομυττεσθαι coniecit, si ante nunc cod. Vat. Ηο diei scriptor benignioribus Gryllionem quam nos Gratiae ad spe Xerant oculis, ut illi adolescentulo dicit apud quos uniis nunc regnat Gryllio ab eo niunguntur Opibu Silue per delicias priventur, nos autem Praeclare nobiscumactum putemus, si quis mantile tersorium nobis obiciat. De verbo απομυττεσθαι vide admenandri Rel. p. 172. Postrema quoque comicum colorem habenti Phere- crates Fragm. coni. II p. 61. τον σπονδυλο - νωμῆθ' ωσπε καὶ τοῖς κυσίν ἐμιν Puibus s. Alciphr. III, 51. εἶτὀστέα κωλα τε καὶ ἀστραγάλους καθάπερ τοῖς κυσὶ παραρ-

men se ipsi ex Ven et O. s. υτρολείκτης III, 54 vulgo

Τραπεζολειχων Alterali tu ne Ῥιχοδιαλεκτης, lul νιχο- διαλε-της scribi voluit SelleruS, Significat hominem qui rem habet et consuescit cum frustuliS, i. e. qui nistulis es itur.

Similiter συγγίνεσθαι φάγροις et similia dicuntur a comicis poetis. V. Frum com II p. 88 et 438. Nec dissimile est quod de nauta Aleiphro dixit I, 8 ἀνέμνις ορολεω, ubi v. Bergimini. Figurate verbo δ ιλέγεσθαι Alei ro etiam I, 23. usus esse videtur τα ἄλλος διωγετο, alius alia

in re occupatus erat. Nam sermones inter Se convivae Sine dubio uin initi Es n i ii inbuerant.1. λέγω si Veii λέγω oc vulgo. Ib πορθησιν κα- Disilia πιν ora e

148쪽

νήν. Elegister et his πινην, receptum a Sellem; at recte habere credo editum Saepe sic positum reperias κα-νον, ut nil quanto tu Sit quam uti S II agnum, reSponde- utque sere noStro an se finiich. 2. καταπυγωνα ante Obeckium. In sequentibus non

debebat relinqui manifestus error, quo περικατεάξαι in libris scriptum est pro στερι---. Reliqua sanissima sunt nec ullo modo initanda nam κεφαλὴν quod o pro Moisi habet merus deseribens error est. Tum τραυριατα in θραυ- οριατα vulgo Seripsi θραυsue in V. Lobeerius ad Alae. p. 322. ab μου λωβησασθαι Ven quod ,raetulerim.

III, 46.

l. Legebatur ρεσο ια, quod recte ἐρεσθαι scriptum est in Ven.

3. ἐξηλλομην ἐν τῆ γη τοῖν διαβάθροιν τεροναποβαλεῖν. Haec quoque manea est et imperfecta oratio, in hune sere modum redintegranda uri Mosoli μὰ τοσουτονηπειγομην ως ἐν φυγη. Interim lacunam indicavi. 4. δρα δὲ, ἔστι πολυτελὲς θονης θυαντίας. Pro

πολυτελες ScripSi e en πολυτελεστερον. Hoc dicit vide quam sit Aegyptio linteo pretiosior textura. Idem liber pro θονης habet σινδονης, quae Si vela est lectio, novum habemus exemplum formae non optimorum scriptorum usu firmatae. Recepi tamen, quamquam Alciplimnem σινδόνος seripsisse existimo, ut I, 2 et III, 66. m. --ργο πορφυρας si Ἐρμονίτιδος. - Ἐρμονίδος, quod recipiendum duxi. Hermioniae purpurae in gi iam laudem suiSSe praeter Alciphronem docet Plutarchus Alex. 36. Ib. πολυτιμητον en. Tum ἐπὶ τον prael uit En i, roεις τον. In postremis epistolae verbis ex eodem dedi ριερέτην pro συμμήτην. CLI, 17, 2 των πλησίον τινας ἐκ- λουμεν μερίτας, Disiliae by Corale

149쪽

1. Dd δεινον en aegre carea particula αν. Ih. Ους φερεσθαι Oi l. Ven. tum legebatur της νυκτος μεσουσης ultimam Ocem Om Ven quem Secutu Sum ante

ηπειροι it Veii addit κιά, unde scripserim κατηπει sosti 2. διεσπάσθαι reposui ex ptimis codd. pro διασπα , quod ex uno Pari posuit Sester . . m. κρωτήρια ex lerus, ibi ἀκροθίνια. Tum ex Par. Veia posui, στερα et εἰς ταφήν pro εἰς την στεραίαν et προς ταφήν.

3. Legebatur δρορροον νεωγοτα. Vehementer dubito Alciphro δρορροος de OSSa, id siue maSculino genere, dicere voluerit Saltim δρορρους expectabam. Scripsi is turquod plurimi optimique libri habent δρορμαν, quod fluvio-riim quorundam nominibus . c. ρυσορροας assimilatum est. R. eris ita ἐθομ' ουν λακτουντω Veii quod edito reinus videri potest si scripseris υν λακπουντων. Idem liber recte in sequentibus πάντες obtulit, vulgro πάντως.

4. τὰ πρυμνήσια. Mira varietate Ven. α πρυμνωτον, quod fortasSe corruptuni ex et gryυμνησι των et ὀνων, ut

est Lot. λυουσι των ηονων τὰ πρυμνησια. Utroque loco ipsae naves τὰ πρυμνῆμα λυειν dicuntur, quod alias de nautis dici solet. b. vi pro νυν scripsi ex Ven qui habet νυνι.

νος en ἄχορος, quod etsi habet quo placere possit, pr me sequentia tamen ἄμωνος retinui Μ0 vulgo ορον τινι - γεγων uis φωέμαι, in qu eum comparativus post parum placeat, eis et en scripsi γεγωνήτω φωνή

150쪽

3. πλήσαο Ven. . 4. πέρας ante Berneriun. 5. ἐς νέωτα ειχ μήτε μην βιώη. In his εἴη m. Ven. at recte idem et si pio βιωη habent νικώνὶ Non credo ta

lerus μοκορυδον, in quo omposito primam partem non intelligo, nec magis serri potest, ιοκορυδος, quod Seuerus voluit; at κορυδος haud dubium est quin recte restitutui sit. Fortasse seripsit Aleiphro απιτο- ων, quale nominiim g nus nostro seriptori inprimis placuli. Nec iusio violentior

videri debet haec emendatio in Alciphrone, cuius in codicibus noniina propria miris Saepe modis depravata Sunt. Aliis fortasse 'Oρφεοκορυδον non displicebit. 9uod statim sequitur καλεῖσθαι, in Ven καλον σθω scriptum est, in quo dubitari non potest quin aliud quam καλεῖσθαι lateat.

Sententiam requiri arbitror sere hanc quem ego 'Oρθοκορυ- ων appellans gratiam me a nobis parasius et ab histrionibus meriturum esse existimavi. Ita.1 ui καλον latere opinor αλων. Sed σθαι non expedio ac vereor ne quid exciderit. Nec male legeretur καλωι χάριν οἰ σJεσθαι προς ημῶν - ἔκρινα, Sive ἔκρινον, ut est in Ven qui praeterea παρ habetur προς. Pro Wων lari. μον.

2. POP ir i Ven quod sori. φορητον Scribendum. b. sedebatur ἐπειον δὲ τ λοιπον γω σοι μεσαιπολιος. Recte

Ven. Θ το λοιπον mittunt quid enim hoc est quod se abhinc semicanum esse dicit a praeterea scribendum erat ἐ- q. Pro μεσαιστόλιος codd. - Παπονος, oriri a Berglem. 3. στραγγαλίσω. constanter Aleiphro huius generis si

tura atticismo, nisi quod semel praeiere codd. habent ρομνι novat. Scrip Si igitur στραγ γαλιμ. Nan στραγγαληοιο, quod qui coniciat, ad inoduni dubiae fidei est. 4. παο τὴν πρωτην ημέραν κεκλγομαι. Oc etsi non damno, habet tamen aliquid insolentiae; possis se inconicere Vel κατ' ut alias loqui solet Alciplim. At cum Ven. μετα- Djsitired by Corale

라틴어 텍스트