Duo Gallicarum rerum scriptores nobilissimi, Frossardus In breuem historiarum memorabilium epitomen contractus Philippus Cominaeus De reb. gestis a Ludouico 11., & Carolo 8., Francorum regibus. Ambo à Ioan. Sleidano è Gallico in Latinum sermonem conu

발행: 1606년

분량: 1036페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

641쪽

cit POL. COMIN 'ErVt si quid illi promisissent, quod seruatum

non esset: hi facilem haberent excusandi rationcm, ut qui aliorum pollicitationes non possem neque deberen i prςstare. A tq; interea tamen hi sermonem omnem ita tem p rabant,utEduardus pateretur sibi persuade

Ti,neque rem nouam tentaret ullam. Matrimonium enim, de quo pactum erat, adeo

vehementer cupiebat. ut hac potissimum de causa, non audiret eos , qui bellum ab ipso praetermitti dicebant, magno cum Angliae detrimento. Et quo contemptius nonnulli per Angliam de nuptiis illis loquebatur: eo magis ipse metuebat, ne is rumor in Gali am delatus, impedimentum aliquod inserret. Quantu vero ad Ludovicu regem pertinet. nunquam erat assensurus,eo quod Edu-ardi filia Delphinum aetate antecedebat. His artibus aliquot consumptis mensibus: iam administrandi belli praeterierat occasiones.

Nisi igitur spes illa matrimonii continuisset Eduardum: dubio procul non erat passurus regem ita progredi. Et si statim initio puellam propugnasset: rex, qui sua noluisset in

periculum deuocati, non sic erat Burgundicam domum debilitaturus. Haec autem eo

comemoro, ut quatae sint rerii humanarum

642쪽

COMME NT. LIB. gubcrnationi praesunt, habeant quod intueantur. Nam etiam ut ingenio maxime praestent: eiusmodi tamen rerum notitia, no est

ipsis sutura inutilis Quod ii sit a Caroli volui stet nubere fratri uxoris Eda tardi . magna fuissent ei sabministrata auxilia. Sed impar erat matrimoniti, quod ipsa omnium esset siti temporis locupletillima puella ille vero tenuior.& opibus & generis nobilitate. Variis autem de rebus inter se Ludovicus rex&Eduardus agitabant, & si copias vellet coniungere Eduardus ae partem aliquam ditionum Caroli occupare, non recusabat rex,

quo minus Flandriam libere teneret. Ad haec, promittebat se periculo suo traditurum ipsi esse quatuor potissimas Brabantiae ciuitates, ac stipendia praebiturum ei, per menses quatuor, in decem hominum mirulia, quo belli sumptum eo facilius toleret:

subministraturum etiam tormenta & currus.& quicquid usui elle possit. & interea dii ipse Flaudriam oppugnet, se diuersa parte bellum ipsis facturum esse. Eduardus ad ea respondit, Flandriae & Brabantiae urbes, ob magnitudinem & firmitatem, haberet dissicilem oppugnationem: & ut captae sint aegrε tamen posse defendi: Sc bellum istud. Anglis,propter mercaturam esse prorsus i

643쪽

utile od intolerabile. Verum, si ex iis oppidis, quae iam in Ps cardia rex cepistet, non ulla sibi tradat: mi ilurum se copias auxilio. His

actionibus extrahebatur tempus, atque interea vitibus puellae multum decedebat in dies. Nam ex iis belli ducibus, qui a morte Caroli superstites erant, complures ad regem transibant, in primis autem Cordarus, de cum eo multi alii, partim necessitate coacti, quod facultates haberent in iis ipsis locis, quae rex iam occupauerat: partim spe de cupiditate augescendi. Liberaliter enim rex tractabat eos, & iam paulatim magis atque magis accendebantur in urbibus factiones, Gandaui praesertim. Dum haec geruntur: multus erat omnium sermo de puella, aut recipiendum ei maritum esse, cuius virtute de industria. ouod reliquum habebat,iuetetur. aut nubendum filio resis, quo totum seruaret. Et haec quidem ratio multis videbatur longe commodissima, etiam ipsi puellae, ante mortem Imbercorti Sc Cancellarii. Nonnulli vero, quod filius regis adolescentulus admodum erat. vix nouem annorum dehortabantur : alii de Anglia, de Cli-uensi alii loquebantur, alii Maximilianum C saris Friderici filium proferebant. Puella, 'piod regem, patefactis literis . authorem esse

644쪽

COMMENT. LIB. VIII. friesse iudicabat necis Imbetcorti & Cancellarii: oderat eum acerbius, praesertim, cum

i & ipsa fuisset palam eo nomine pudesecta,& intimis suis ae necessariis hominibus es, set exuta per Gandauenses, quorum lata su- it intemperantia ut iis, quae cum puella erat, sceminis. integrum non esset, ullas accipere.

literas aut etiam loqui puellae: nisi primum indicassent. Leolientium Episcopus, de quo non semel diximus, magnopere cupiebat matrimonium Gallicum perisci, & si filius regis fuisset aetate maior, erat fortassis virique parri futurum non incommodum. Illexero deposita spe . factus alienior domum. redit. Suberat haud dubie maxima dissionias in ea re,& opinor illos, qui procurationem eius cogitabant suscipere, parum suis . se laudis tandem. habituros. Id cum pleriq; deprehenderet, abstinebant ab omni actione: verumtamen coacto concilio deliberatum fuit. Et cum caeteris intererat nobilis matrona, quae facile primum dignitatis locum apud puellam obtinebat. Halluinam voxat. Ea,cum diseeptaretuz: Nobis, inquit, opus est aliquo viro, non autem puero. Iam ea est aetate puella ut liberos gignere possitaquod nobis, Sc toti Prouinciae maxime ne sinum est.. Ea vicit in canc dici scutentia,

645쪽

tametsi nonnullis videbatur esse locuta liberius. Alii vero commode interpretati, dicebant eam de matrimonio solum dixisse. Hoc unum igitur restabat, ut idoneus inueniretur maritus. Opinor equidem, si modo rex voluisset, eam libenter fuisse nupturam Duci Angolisinensi. Gallicam enim assinitatem valde cupiebat. Sed aliter Deo visum

fuit, cuius rei quae sit causa, ne hodie quidem nobis constat, nisi quod ex rebus anteactis videmus, per Austriacum illud connubium maxima gravissimaq fuisse introducta bella, quibus & Brabantia & Flandria non fui sent diuexatae, si quidem Angolime iis ea in matrimonio habuisset. Dii ita deliberatur, Clivensis magnoperet filio sollicitabat, veru illius mores nec puella, nec ipsius necessarii probabat, ut supra quoq; demonstrauimus. Cceptu est igitur cogitari deMaximiliano, nuc Romanoru rege. Ni huius patri, caCarolo. eius rei metio q uaedi aliquando intercesserat, & ipse literas habebat ad se missas fi puella,iussu patris, Sc adamantem, qui bus literis illa promittebat,se nuptiis illis via parente suo costi tutum erat, assentiri. FH-dericus ergo Caesar, Maximiliani pater, legatos ad eam mittit. Ii cum Bruxella ventia Ient iubentur expectare, donec nuncietur.

646쪽

COMMENT. LIB. VIII. cis Istud a Clitiensi prosectum erat, qui aduentum illorum grauiter ferebat, eoq; spectabat ut aliquam eis praeberet occasione os- sensionis, quo discederent. Verum illi, tu ab aliis tum a puellς nouerca in primis, admonebantur,ut eius, quod nunciatu esset, nullaxatione habita pergerent,& Gandauit proficiscerentur: simul quomodo esset instituenda, cum eo venissent,actio docetur.& firmo iubentur esse amino,quod ipso tu rebus,

non puella tantum sed &ex ipsius familiaribus multi fauerent. Hoc consilium illi secuti, veniunt Candauit, in uitillimo Cliventi.

Dictus est igitus dies, quo de ipsoru postulatis cognosceretur, puella etiam, quomodo se gerere debeat, edocetur: ac primum Quidem,ut illos, ubi mandata exposuissent humaniter exciperet: de inge ut diceret , se deliberatione habita, quid sui propositi sit αvolutatis declaratura. Intra hos veluti cancellos includeba ni eius oratione, nec ut l5gius egrederetur,permittebat, ipsa non dissentiente. Vbi legati in concilium venerii teredditis literis, exponunt, quemadmodum inter Fridericu Caesare & Carolu de matrimonio eouenerit. ipsa puella non repusnate, quq dcliteras & adamate ad Maximiliana eius rei gratia misisset. Rogant igitur uin

647쪽

mine Caesaris, ut & patris illa voluntas, Scsuae promissioni satisfaciat. Literas etiamia adamantem proferunt, ut hac via certum aliquid ab ea veluti extorquerent.. Illa, non interposita deliberatione, statim respondit,& scriptas a se literas, & missum adamatem, iussu patris, & placere sibi, quod tum promisisset. Eum sermonem magnis gratiarum actionibus exceperunt legati: Cliuensis autem indignissime illum ferebat, iratus etiam puellae, quod aliter, quam constitutum antea fuerat, esset locuta. Verum ipsa respondit, sibi non esse integrum aliter facere , aut violare yromissa. Ille igitur omni. abiecta spe, cum plerosque omnes puellae sententiam videret approbare: statuit paucis post diebus redire domum. Interea Maximilianus Coloniam petit. quo in loco legati aliquot puellae ad ipsum venerunt, α

pecuniam, nisi fallor,subministrabant. Patrem enim habebat longe parcissimum. Vbi cum octingentis circiter equitibus Gan-d uni venisset: rem obtinuit,& quia tenuia or erat: non magna habebat authoritatem, & potentiae ac splendori regis conferri non. poterat, eiusque familiares & comitatus omnis,&lingua. & moti λ& institutis,pl

rimum i Burgudionibus iusserebanVixerat:

648쪽

COMMENT LIB. VIII. 1 enim hi apud Principes longe florentissimos, in summa lautitia &elegantia. Germa i iii vero sunt asperioris natura . nec eam Obtinent, quam nostrates, ciuilitatent. Quo

magis opinor, singulari ben fidio Dei fa etiam esse, quod imperium Galliae non defertur ad Deminas, ut ire summa regni sit penes aliquem externum Principem. Vix enim ulla est natio, quae diu ferat peregrinuimperium. Galli certe non tultilent, & ubicunque populus est aliqua mediocri potentia , videmus eum fere ab indigenis gubernari. Ante annos quadraginta, maximas in Galliis possessiones tenuerunt Angli. Hodierno autem die , praeter Caletu in . & duo quaedam castella, quorum tuitio ipsis magno constat, nihil habent, & temporis fere e puncto amiserunt omnia. Galli possederunt aliquando,& nostris etiam temporibus, per coplures annos, Siciliam & Neapolim. His autem omnibus ita nunc sunt exuti: ut praeter maiorum suorum sepulchra, nihil ibi r liquum habeant. Nam etiam ut Princeps liquis eaternus bene rem gerat: & comminde gubernet: tamen quia moribus & insenio differt: nec eam erga populum repraesentare potest beneuolentiam, ac si esset in- diuena: faciles oriuntur dissensionum occa-

649쪽

siones.Itaque fit,ut ille,quo principatum alse delatum,suasque fortunas tueatur: aliunde militem & copias adducati eorum que se praesidio muniat, qui beneficiis deinde singulariter ab eo, & honoribus aucti, magnam multitudinis inuidiam & odium in se concitant. Quocirca, qui externae alicuius gentis imperium suscipit, nisi magna quadam & eximia sit praeditus dexteritate: multis haud dubie, & longe grauissimis implicabitur difficultatibus.

PHILIPPI C O MINN IE i COMMENTA

ILIORVM L La nonus . ERFECT o eo matrimonio res ipsorum nihilo melius habebant: Maximilianus enim,&per aetatem. R quod exter-n us erat, n ec ad res m agnas i

situtus esset, exiguum habebat usum, ciuiaque familiares non erant ii, qui magni ali quid perficerent. Itaq; in summiserant difficultat bus prouinciae illae omnes, hoc no

650쪽

c OMMENT. LIB. IX.

eipem, cuius ope defenderentur, cogeban I tur accersere. Dum hae nuptiae fiunt,amissa

fuit Artesia , & ad regem masnae quotidie, es. fiebant accessiones. Nati sunt Maximiliano. liberi Philippus, Margaritha, & Franciscus,

qui Britanniae Ducis nomen repraesentabat..' marto demum anno decessit illius uxor εvita, dum exequo delapsa, graui tersuit affecta. & simul febri iactaretur, Incommode sanε illud accidit populo. Nam erat egregia virtute mulier,& sui coniugis amantissima. M populo valde accepta . nc ut in maiori enset, quam maritus, honore &obseruantia. Tenebat rex in Hannonia Quercetum & alia quaedam, sed de possessione decessit, quod

mirum plerisque videbatur,cum nec pacificare vellet, neque reliquum aliquid eius Lib. miliae videretur esse facturus, Sed quaquam internecionem eius domus moliebatur . duabus tamen de causis oppida illa restitum Primum dicebat ita fere comparatum esse, ut reges habere firma & munita loca malint intra suos sines, quam foris. Deinde, inter Caesare;& Gallorum reges iureiurand sancitum est, ut pacem colant, L alter alterum in suo iure non impediat aut interpe lat. Haec etiam erat caula, quamobrem Ca, meracum , in quam urbena bona fide Icce, ' v

SEARCH

MENU NAVIGATION