De Turanii Rufini presbyteri Aquilejensis fide et religione dissertatio cui adjiciuntur propositiones theologicae veteris ecclesiae Aquilejensis monumentis scriptisque suffultae a Josepho Honorio Marzuttini foro Juliensi publice propugnandae in Caes.

발행: 1835년

분량: 121페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

ω uirum recipi debeat quaerimonia, aut abjici, vosti probate. Si autem et de me quid sentiam qua n ritur, fateor me de hac quaestion apud quam-n plurimos Tractatorum diversa legisse. Logi quosis dam dicentes quod pariter cum corpore crn humani seminis traducem etiam anima dilan-n datur et hoc quibus poterant assertionibus con-n firmabant. Quod puto inter alios Tertullianumn sensisse, vel Lactantium, sortassis et alios non-nnullos. Alii asserunt quod sormatis in uteron corporibus, Deus quotidie faciat animas et mnfiindat alii quod lactas jam olim, idest, tunc, cum omnia Deus creavit ex nihilo, nunc easn iudicio suo dispenset in corpore. Hoc sentit etn origonos et nonnulli alii Graecorum. Ego veron cum haec singula legerim, Deo teste dico, quia ιν usque ad praesens certi et desinii aliquid don hac quaestione non teneo, sed Deo relinquon scire quid sit in vero, et si cui ipso revelaro di-n nabitur. Ego tamen haec singula et legisse m

n non nego, et adhuc ignorare confiteor, praetern hoc quod manifeste tradit Ecclesia Deum essen animarum et Corporum creatorem I .n - NOn-

nihil etiam addidit in suis scriptis de corporis habitu et sorina,quibus primos jam parentes donatos suisse rigenes negabat, sic opinionem rejiciens

eorum qui sexuum re8urrectionem aliquando su

ta Apolog ad Anast. Pontis. n. 6.

52쪽

turam admittero recusabant: Etenim si lutoam n brmam ex resurrectione homo tantum recoptu-n rus utatur, quam in Paradiso habuit, ubi ostu quod scriptum est, quia masculum offa minamus cit eos o , Qua prosccto verba de primis illis humanae stirpis auctoribus prolata suerunt,

antequam inhobedientiae crimine polluerentur. -Sed disertior os in citanda doctrina de s xibus non resumendis,qui ct dissertissimus morat, Cum carnis resurrectionem aliquando suturam comprobavit: Sed eodem ordine, eadona conia sequentia, pari eademque forma, qua lasem n minus resurrexit a mortuis, nos quoque rem n octuros esse credimus non nubes aut aurosn tenuas, ut Calumniantur sed haec ipsa in quinius vel vivimus, vel movemur, DOStra Corporan recepturi. Nam quomodo verum ori quod re-n surrectionem carnis credimus, nisi in ea veraenit integrae carnis hujus nostrae, in qua nunCn Sumus, resurrectionem satemur 2 Verum ad ma-n orem rei fidem addo aliquid amplius, et calum-nni OSorum necessitate Compulsus, singulare in praecipuum Ecclesiae nostrae mysterium pari-ndo. Etenim Cum omnes cclegiae, ita acra- umentum Symboli tradant, ut postquam dixen rint occatorum omissionem, addant Carnisur Surrectioncnr, sancta Aquileiensis Ecclesia

53쪽

, Dei spiritu suturas advorsus nos calumnias pra n vidente, ubi tradit carnis rosurrectionem, addit nuntiis pronominis syllabam, et pro eo quod, caeteri dicunt Carnis resurrectionem, nos dicin mus hujus carnis reSurrectionem, qua scilicet frontem, ut mos est in sine symboli signaculin contingentes set ore carnis hujus, videlicet quamn contigimus, reSurrectionem latentes, omnemn venenatae adversum nos linguae calumniandin aditum perstramus. Est ne aliquid hac exposin tione persectius i) n Quibus ad carnis resurrectionem propugnandam allatis, ad Hieronymum hac se oratione convertiti, Quae mulier dixit alin quando, quod uxores in viro Convertantur, etn Corpora redigantur in animas, quod tu scribis , Si corpora in anima redigentur ergo Secum n dum te non solum carnis resurrectio non erit,n sed nec corporum, quod confiteri istos, quos, tu secisti haereticos, dicis Ubi jam ultra corpusn quaeremus, si in animam redigetur Erit onimn totum anima, et nusquam corpus. Et iterum sin uxores in viros commutabuntur, pro eo quod, subjunxisti, ut noquaquam sit sexuum ulla di-n versitas, quasi ab hoc ostenderos, quia exus, quidem iacmineus interibit ex eo quod redigentur in virum, solus autem manebit virilis ne-n scio quidem si haec tibi de se dicere aemina

ti Apolog. I. n. 5.

54쪽

5on rum sexus pcrmittat. Tamon, si ab illis cotin ceditur, qua consequentia poteris ostendore hin virilem sexum csse necessarium, ubi saemineus, necessarius non probatur, quia naturali quodamnvinculo in tantum sexus alter eget alterius, ut, si alter noti sit, alterius opus non sit i Tn dieque minor prosccto ejus in dicendo perspicuiatas, ubi aeterna beatitatis perfruitionem strictiori sensu, non vero allegorico accipiendam dinclarat udam vero de ipsa resurrectionis gloriau et de repromissionis magnitudine, si quisit ni ius scire desiderat, in omnibus pono divinisu Voluminibus inveniet indicari. Ex quibus nosn Commonitionis tantummodo gratia, pauca irin praesenti loco memorantes finem iiij uncti ΟΡun sculi lactemus .... Igitur Apostolus dicii Dcλη de nos qui Mimus, qui reliqui sumus, simul, cum illis rapiemur in nubibus oboiam Chri-n sto in acra, ct ita Semper cum Domin cri nisus a). Nec mireris si caro sanctorum in tam n tam gloriam ex resurrectione mutabitur, ut irin occursum ci Suspensa nubibus, et in aeron vecta rapiatur, cum ipse Apostolus exponens, quantum conserat Deus his qui diligunt eum, ii dicat: Quia r formabit corpus humilitatis, nutrae conformesicri corpori claritatis sua, S).

55쪽

, Nihil enim absurdum si sanctorum corpora di-n cantur nubibus in acro substolli cum ad sormamn corporis Christi, quod in dextera Dei sedet,n dicantur reformata .... Neeshoc tibi contra natu-nialem corporis rationem videatur esse promi visum. Si enim credimus Secundum ea quae scria

mpta sunt, quod accipiens Deus limum terrae plas , mavit hominem i) et haec sui natura corponiis nostri, ut voluntate Dei terra verteretur inn carnem cur tibi aut absurdum, aut contrariumn videtur, si iisdem rationibus, quibus terra Pr u ficisse dicitur in corpus animale, in Comu Pr nficere spiritale credatur a Tn me quis verooxistimo in eam illum fortasse sententiam ivisse, ut crederet aqua caelo superiores esse videlicet angelos daemones vero inferiores. Siquidem nullos

ille ab initio temporum Angelos admittit, nisi qui

adhuc integri et laudabiles una cum Deo caelestia obtinebant, a quibus perduelles spiritus segregavit, et ab supernis sedibus in imam terram dri cit, qui sua potestate abusi sunt ac in Genesi quidem de aquis superioribus et inferioribus sermo est, prius quam desectio illa miserrima rebellantium Angelorum, eorumdemque in ima tartari dejectio tetris coloribus expingantur. Nos ero

nihil de illis plane certi ac perspecti habem , nisi quod primum humani generis patrem delira

i Genes. II. . a Comment in Symb. n. Aquil. 44 6

56쪽

52 quendo antecosscrini. Insuper tam longo bosi, ut Rufinus ab homino Dei imaginom ob patrataim scelus amissam assirmel, ut etiam plane ac dilucide tradat ex originali illa labe peccatorum chyr grapha adversus nos scripta suiSSe quae ut deleret, advonios Iesus Christus humanam omnino sommam, humanoimore non horruit induere. Ipsi

simis ejusdem orbis uti libet u Statuit Excounsus tes mino gontium secundum rium rumn Ango serum Dei r). Sed et horum nunnulli,n sicut et ipse qui princeps appellatus est mundi,ndalam sibi aio potestatem, non his quibus nacceperat lcgibus temperaverunt nec hum num genus divinis obedire praecopiis, sed suisnparere praevaricationibus docuerunt; et hincn advorsus nos peccatorum chirographa scriptan sunt, quia, ut Prophuta dicit, Peccatis nostris, o numdati sumus .... I . Per istud ergo unu u quisque chirographum illis rectoribus pessimisn tenebatur, quod Christus detraxit adveniens, ne hac os potestate denudavit .... Illos ita luctv qui accepta potestat male abusi sunt, subjectis, quondam suis subjectis crux Christi . . . . Qui cumn in forma Dei esset, non rapinam arbitratus nisi se osse acqualem Deo, sed semetipsumn exinanivit formam scroi acci sens, in simia ii tudinci hominum factus, ct habitu γcrtiaS

57쪽

n ut homo i) u Tandem, ut quae Prope Hullius momenti et ponderis habenda stitit, silentio Praeteream Cum ea quoque gibi nota ab obtrectatoribus inusta fuerit, quod nimirum cum oriagone perjurii dogma proposuerit ac propugnaverit, ab ejusmodi se etiam calumnia liberat, ita loquens adversus Hieronymum Verumtamen quoniam

'periurii ejus dogma proponitur, nihil ad me si

iste vel agat vel scribat, quia apud nonnullos Dantrum etiam hanc nobis inuere conatus est, ii Culam, et nunc iterare per iteras, secundum ab

ii illo datam regulam quid ego ipse desperiurio

n Sentiam, profero, ut de se torum sibi ipsi jud, n cium derelit quam Etenim cum Dominus e Saumvator noster dicat in Evangeliis, Dictum cst an-ntiquis, non eriurabis, cddos nim Dominon juramenta tua; ego autem dico Mobis nolite --n raro omninoia): omnis qui docet quacumque cxn Causa pejorandum esse, ego dico quod alienus sit a fide Christi, o ab Ecclesia unitate Catholiniae S) n Juvat etiam extremo loco Rusinii stri de Trinitato doctrinam proferre, in cujus tractatione argumenti libros Origenis advorsariorum malevolentia fuisse corruptos nonnulli Suspicantur: u Unusquisque, ait ipso, sciat quod de Trinit ni ita credimus, quod unius naturae sit, unius

ti Philip II. 5. - Commenti in Symb. Aquit. n. II. a vit . v. 34. 3 Apolog. II. n. 3.

58쪽

n Deitatis, unius ejusdemque virtutis atque suta, stantiae nec interlatrem et Filium et Spiritumn Sanctum sit prorsus ulla diversitas, nisi quod nillo Pater est, hic Filius, et ille Spiritus Sanctus. M Trinitas in subsistentibus personis, unitas inn natura atque Eubstantia i).n Sed quid ego do integra Rufini fide animoque incontaminato plura commemoro Prosecto extrema ejus verba, quibus suae ad Anastasium Pontificem Apologiae sinem imponit,hujusmodi sunt, ut non reverentiam modo, Sed et amorem erga ipsum vel ab invitis extorqueant Q o praeter hanc fidum, ait, quamn supra exposui, idest, quae Ecclesia Romana, Et Alexandrina, et Aquileiensis nostra tenet, qua n que Hierososymis praedicatur, aliam nec habuin unquam, neeshabeo in Christi nomine, noesh niebo. Et si quis aliter credit, quisque ille est, anathema sit. Reddent autem in die judicii rati mnem hi, qui ossendicula, et dissensiones, Et Scau-ndala fratribus propter invidiam solam generant

et livorem 2 Quid tandem Ipse palam se Origenis neque SSertorem neque dolangorem Profitetur his solemnibus verbis: QNemo ergo mihi,n quaeso, te an Cte ac venerabilis et beato Patern Anastasi), conflet invidiam nemo tactionibus, utatur et calumniis, quod in Ecclesia Dei fiori nonis licet. Ubi enim simplicitas tuta erit et innocentia,

si Apolog ad Pontis Anast. n. a. ia Eadem Apolog. n. 7.

59쪽

nsi hic non erit inroRNI EGO NEQUE DIEFENSOR

n SUM, NEQUE ASSERTOR, NEQUE PRIΜUS INTERPRES.

Alii ante me hoc idem opus secorani suci et nego Postremus rogatus a fratribus. Si jubeturn ne fiat, jussi observari solet in posterum. Sin culpantur qui ante jussionem secerunt, culpa an primis incipiat. nCum itaque nos hactenus Rufini Scripta non solum omnis erroris ac labis exportia quemadmodum publica antiquitatis vox Auctorisque nostri nobilissimi ingenua testificatio confirmatii,

verum etiam ab Origenianis doctrinis toto caelo distantia iisdemque contraria probe ostenderiamus, necessario Sequitur, eumdem gludiosum quiadem admiratoremque Origenis suisse, nunquam vero ejus erroribus adhaesisse Rem totam concludat idem Vir aequissimi animi sincerique judicii:

Quod si quis in contentione sua permanet, nosntalem consuetudinem non habemus. Desinitumn enim est apud nos, si quando eum Origenom, lin gimus, secundum sancti Apostoli commo Diti mnem tenore, quae bona sunt a). Si quid autemn inventum fuerit in his, quod cum fide catholican non Consonat, hoc et ab haereticis suspicamurn inscrtum, et tam ab illius sensu, quam a nostra, fido ducimus alienum. In quo etiam si allimur,

i in Scripta mea nulla extant in quibus error metra aliqvis cor- rigendus sit . . Apolog. II n. l. a L Thes. V. 1.

60쪽

n nihil, ut opinor, periculi huiuscemodi errore in-n currimus. Nam ct ipsi Deo juvante perman nrtius illaesi vitando a quae uspecta habemus,n et improbamus, et accu8atores atrum non in-n veniemur apud Deum, quia Diaboli proprium hoc opus esse dicitur accusandi fratres i, unden ut diabolus a criminando nomen accepit, simul me maledicorum sententiam, quae a regno Dein separat OS, qui tales sunt, declinemus a, nSed tempus jam est ad alteram Apologiae partem gradum sacere, in qua Rufinus nobisium gandus a crimine, quod ipsi praeterea apponitur, Polagiana nimirum haereseos auctorem lautoremque se praebuisse. tque hic illud in primis animadvertendum arbitror, quod cum Pelagianahaorosis plane ab Origeniana doctrina tamquam a fonte rivulus esiluxisse existimanda sit, idcirco nemini mirum esse debet, si extinctum Ecclesiasticae sapientiae Lumen vel hujus criminis insim laverint cum Hieronymo ejusdem obtrectatores a que aemuli. Quoniam vero triplicis, quod ad hanc haeresim pertinet, reum criminis Rufinum pervincere conantur iidem obtrectatores, Singulas accusationes memorabo ordine temporum servato, in quibus cosdem obropsisse historia nos docet. Ac primo quidem Caelestius, antiquorum scili- cothao reticorum ille impudentissimus in Concilio

1 Apocal. XII. ro. - verbo Διαβαλλω accuso, Condemno, etc. a De Corrupi lib. Orig.

SEARCH

MENU NAVIGATION