장음표시 사용
121쪽
iunis Litinius 2 Dinibus Episcopi ambo ridentur Episcopatum rexisse. Nam Diui ius a Rige Cisoraro seu tardoreo lectio fuit, Osuccessor d. gnatis rL .
cimi. Pum vero, An. D. III. Licinii M. dc it esse Clodorariti, o Liciniis,au. Dom. sis. decessi. Si ergo ad Epipsi patum accessit Dini us rirente cl. do raro, hoc debuit feri, virente Liciηio, a eout tunc temporis duo extiterini Turonenses Episcopi. V. Gr. Tur. L. I. C. a.' L. ro. C. II. Sic Irenuus virente Pothino Episcopus Lugd. consecratur. Et rexera hoc ubique fere observabatur. Cum Nautici Discopi convertebantur,illi serrabatur dignitas Episcopalis, et illisem ιν
obtinebant ρ τμῆς. Iu astica cum Donatissae ad Orthodoxos re- ertebantur, dignitate Episcopali cum Discus urbium t ei per etiam gaude butit. smo Ripponi sugillimu ipse, a Valerio Episcopo, Episcopus etiam Π - .ponensis Ordinatur, qui n partes Laboris Discopalis cum Valerio veniret. Et is eadem olea Seperus, cum alio Episecopo Ecclesialis Milerit namgubernavit,. apud August Epist. ito. Sic Maximim cum Macario Eces ani Hieros rexit apud Sod L. 2. C. eto. Hincsor an Chorcpiscopi, o Coaijutores quoru u
su t, eumque Episcopum ordinavit, suece larem illum taesesae suae de- . spondens. Ambo autem aliquatitisper eandem Ecclesiam simul gubernarunt. Cinus rei ct alteram huic geminrem exemplum supperit iidem Eusebius Iesur. C. x r. de alexandro qui tina cam Narcisso Ecclesum Hierosolymitanam guber- . aae cx pla e Cale , vir doctrina Iutilaris, o Pudicii accerrimi.
122쪽
Vide quomodo etiam & uni Ecclesiae , duo praesierunt Episcopi. Hae esunt vetustissima exempla Coadjutorum , ut nunc vocant Epis oporum, qui cum ad sublevandam priorum Episcoporum senectutem , instituti primum sitissent, re postea in .consuetudinein versa, nulla necessitate, id exigente, per gratiam & ambitionem creari caeperunt. Cui malo ne longius serperet,remedium adhibuere Patres Sardicenses. Sed ante Sardicenses,j θεοφόροι Nicani, grassanti Oxonsuetudini voluerunt etiam ob istere.' Suenim illi , an. 8. ειθ τοῦτο ruta μη ἀρεσχοι, ἴ νοόα τμον ἡ χορε Π-σκόπις , ἡ πζεσcυάρου , UzHρ'τω Κληρω αλιος δοκεῖν εἶναt Πιναμ- ον τς πολέ , δυο E'an σκοποι ωαν. Si hoc autem ci minime pla- 'euerit, inveniat ei locum Chorepiscopi , aut Presbyteri, ut omnino in Clero esse videantur, ne in Civitate duo sint Episcopi. Quo decreto suatis innuitur ante Concilium Nicenum, O primis Eccle M sesulis Ob: inuisse moremi'ιm , plures Episcopos consecrandi, qui unicum regerent Episcopatum. Πος observat ipse Murca , vir dignitate, ct eruditione Illustris. Nam in Libro de singulari primatu Petri , adnotat, Petrum & Paulum simul rexisse Ecclesiam Romanam, quamvis non ex aequo, & eam ante Concstium Nicaenum, fuisse in Ecclesia Disciplinam, ut fas esset duos Episcopos uni Eceseliae
praeesse, referente Oluso viro celeberrimo. Video ipsum Marcam in Opusculis, vag. 67. 63. 67. Ti. De eadem materia videantnr Balduinus 2 alii erui
diligentius res Donatistarum cum Orthodoxis pertractarunt; ct Tile scio, Sa Savaro. Natalis Alexander, o vir Praestanti inius, qui media in ipsa Romarindiιias scripsit, ct totum Caput xiii. impendit, ad con irmanum morem istum , illumquesere ubique obtinuisse, imo in ipsa rate: ia Boviana acerrime comundit. Qua cura ita μι, non puto eccitandam eruit:orum inyidiam ct censuravi,s asseratur, Hippolytum vocari Episcopum Romanumiquia cum Zepheryno Episcopo. rei alio Frisino Romana Ecclesia ad quam propter potcntiorem urbis Principali-- 9 a
123쪽
Iitatem multi Peregrini coquebant, Peregrinus, ct secundus Episcopus curam etiam reseris Ingenue Tamen pro tror me, cum multis, facile admissurum, . . Hippolytum dictum Epistopum Romanum, quia Portis in Diacesi Romana erat Episcopus, si constaret, Pertum fuisse Epistopatum , tempore Hippolyti, O E - dipo Portuen i , eadem permissa , qua posterioribus temporibus illi permissa sunt, in ordine Cardinalium, in ordinatione, O Consecrationa Pontificis Romani, ct in . Sacris qui brudam obeundis, invariis Roma Sacellis 2 rasilicis. Sed ista punt sequioris avi. Nec Partus Discopatus, tanta se potest retustate commendare. Erat Partus Ostiensis a Claudio constructus , a Trajano repara- . tus, gravi ct iηclementi aeri obnoxius, ct qui pauci mos semper aluit indigenaι- ct incolas. De eo rideantur Bar. Aringesin, Rhella; in Italia Sacra, qui nunc non
est ad manum, 2 quo in Gallia usi sumus,ex Bibliotheca Fimerici sigotii, νiri quem omisi bio probis ct eruditis, numanitas, candor, doctrina hodie commendarunt.
Non ergo Hipvlytum Portuensem Romanum Episcopum fuisse, facile admiserim, multo minus Ostiensem, quod voluerunt Centuriatores Magdeburgenses, qu; dii scrimen inter Ostiam, o Portum videntur ignorasse. . Sed f mentem nostram ulterius liceat aperire, etsi nova fectura practis dentes cimulare adhuc mihi concedatur, qui rimpedit qμominus dicamus Hippo ' irium fuisse Episcopum Portus Romani. Non quidebi Portiu Ostiensis, Portus . ad litivi Maris Tyrrheni, ad ostia Tiberis. Sed Portia Romani in rabia
Nam revera in Arabia Portus erat nobiligimus, Tomanis praecipue notus, et qui cum ab illis admodum frequentaretur,' vocabatur Portus Romanus. De eo Phila-φuius, Lib. I. Cap. a v. Misi θυα E'κκλησίαν G ω τοῦ Pωμιυυνεμπονον ἐτυγχανεν, προς τ ω κεομον τε παμμενον ,
124쪽
rionem Adanem, quo ii, quos ex Romanis venire contingit, appellere mos est. 'Eadem habet Nuephorus, sed qua hausit ex Phil orgio. Emporium isad Romanum , Ptolomaeo vocatur ἐμπονον Α'ω cιας. L. 6. O L. 8. uia totius Arabia erat rabili inum, et ad illud Graci, Romani , A Nili per Mare Rubrum ex Clismate Portu , vel pedestri itinere Copto ad Berenicem, rundem totum illud marepraterlapsi, extra Babelmandet, et fauces sinus Arabici ad Portum Romanum in Oceano situm appellebant. Vocatur aliis Iden, ut ex Ura nio apud Stephanum constat. Quod nomen adhuc superfles manet, et Regionitribuitur Arabia Falicis , ubi est Portus iste Romanus , qui Arriano dicitAr nisultor, Arabia Falix, in Peripla maris Rubri, et aliis Idana. De Adana Regno vide Marcum Paulum Venetum , L. f. C. 46. Al rugan. De Elementis, Astronom. Cap. Ix. - - Primum Clima transit Terram Ieman, ubi urbes Clarae, Datira, Oman, Hadramuta , Aden. Scheris Elidris, in Geographia qua perperam vocatur Nubi en fis, Climat. I. Par. 6. x--o a ' ηυ - ωι --. Est vero Aden urbs Parva, celebris tamen, quia est Portus utriusque maris, & ex ipsa solvuntur navigia Sindar, Indiae, &Sinarum, &ad ipsam deferuntur vasa Sinica. Unde patet fuisse Portum Arabia nobiligimum, et propter Situm , et Orientalibus, ct occidentalibis omnium magis frequentatum. Ideo vocatur Portus, Emporium, Emporium Arabia, imo vocabatur arabia Falis , ut patet ex Periplo Arriani, quia erat totius Arabia Falicis locus aman finia, ct istius beati ima Regionis nobili stimum compendium. Ideo Regio vocabatur O- non tantum quia ad dextram sita, ortum resticientibus. Sed quia Benedicta. Nam
125쪽
pro Benedictione. Portus Pero dicitur aden, sicut o tota regio, , non a filio Saba, Abrahami ex Cethura filii. Neca Graeco quodam Idano, ut voluit Salmasius. A'δανγ iηquit , nomen proprium , plerisque enim Insulis Maris Rubri nomina imposita Graeca, ab Alexandrinis Mercatoribus, qui in Indiam navigabant, aut a Gubernatoribus, vel Ducibus, quos mitiatebant Ptolomasi Reges, ad ea Maria exploranda, & navigationem Indi- eam periclitandam. Hinc pleraeque carum, ab iis denominatae, a quibus detectae suerant, aut navem ad eas appulerunt. Α'λαλιώου νῆσοι, Διωδύρου , Α ου , Τιριαμοις , , Σίωοcιου , Διοσκοροδου , Mαλικου, Α'λινου. Sed aden, est vox Arabica, qua notat delicias, ct νο- Iuptatem, unde Paralysim Terrestris vocabatur Py la . O Arabibus . Paradisus voluptatis. Et repera arabes, regioni adana, Paradisum tribuunt O i indicant, ct ibi a Deo conditum asserunt, quod terra facunditas ct ama nitas exstinant adhuc comprobarec Eadem ratione urbs Adana ad Euphratem sita nomen adepta est, sicut et alia Aiana in Cilicia. Non a Couditore ut Iegitur apud Stephanum , set a loci indole amansima et feraci ma , quem Κουνγ faxitu alluebat et iriigabat, et qui vocatus fuit rarus, non piro quodam sedes ibi collocante, sed a quod principem notat, et quod idem es ac Κοιρον P . Sic Idana pocabatur, ab quo amant ma .
et Portus Arabia, Aden, propter eandem rationem , quia Paradisum terrestrem libertate et amanitate sua referre videbatur, imo et Parausi reli-
quias ab Arabibus esse crederetur. IIinc meo judicio intelligendus locus Nonnῖin Paraphro Erata. D. 3ob. Cap. XIX.
126쪽
, Σμυρναν ἄγων θυρεασαν, ερυθ ρώοιο κηπουIνδωης ἀλοης δονοι πεφες ἀρήρης . . l. . γ . Venit autem Nicodemus, qui venerat noctu viator, in domum Christi, cauto pede incedens, Myrrham serens fragrantem, rubicundi etiam horti Indicae Aloes in Arundinibus crescens germen. Graeca bujus loci optime se habent. Nec sollicitandus es iste locus. Errarerit qui pro Κηπι Iegerit Liam .' Loquitur ibi Nonnus de alae. Videtur accepisse pro Calamo Aromatico. Ideo τocat Aloem, δοναυπεφες vocat Ramum Indica terra,et ex India allatatum, et allatum ad Κηπιν, non Κολπιν, ερυθρομον. Unde in Euntum, Arabiam, Palastinam, Iudaeam postea distrahebatur. Male vero reddit Intem pres, rubicundi horti ; ibi ερυθ ζωου, est nomeri proprium, et reddendum Erythrei, seu Arabici horti. Nimirum ex Adcη, ex Parad οAden, C υιπονω Α'γcιας, E 'μπούω Pομπικω, seu Portu Romano omnium Mercium Thesauro , et Ga opbulacio, unde merces tandem in Ara. , Africam, Europam, commode transtortabantur. Frequentaba iur rera ab Omnibus iste Portus. Et ibi apostolus Paulus forsan Evangelium annis clavit. Apostoliu Thomas antequam ulteriores Iη sit penetraret, dicitur etiam ibi hasisse, o Evangelii, ves o Margaritas, cum sis omnium Gentium Mercatoribus saliciter communicasse. Hinc est quod secμ ρ secundo, cum Erangelii νο sitia adhuc ibi supere1μηt, ct Megis, non coni vivenda , propter Mercatorum undique appellentium concursium , colligenda appareret , ineunte flatim secula tertio Bostra Episcopatu arabia, potuit illuc se conferre Hippolytus, tanquam loci Episcopus , unde post indefessam, , utiligimam promorendo Epangelio naνa. tam operam, Romam ipsam tandem contendit. Ubi Episcopus Peregrinus xl-τebat , E istum Arabs, Discuim Porim Romaηi. Non Portur Osiensis da SO 2 Ube
127쪽
T, eris Ostia. Sed Portus Romani, in arabia, sibi Hippolytus dia rixisse memoratur. Et revera si Portus Ostiensis suisset Episcopin, ct ibi Martyrio fuisse,
oonsummatia. Monumentum istud illius memoria consecratum, statua ista thedralis Marmorea literis Gracis utrinqae circumscripta seculo praeterita ex ruderibus quibusdam eruta , in sede Episcopali eam occvasset Hippolytus, ab illim cultoribus posta ct collocata fuisset. Nimirum intra Portus Ostiensis terri- rarium 2 Pomaria. 3am vero inventa est in aede Laurentiana ad urbem; quo tonstare mihi videtur Romanos illum sibi vindicasse, Roma praecipue egisse, si Euan elio propagando , ct Haresum viro ct veneno extinguendo alacriter OFrenue incubuise, nullius Episcopalis sedis vicina Sectorem fuisse, o si Portu Episcopus habitus est, non Portus in Latia, ct Diacesiis Romana, sed Portus Romani in Arabia Episcopum, agnitum et reputatum fuisse. Enim vero in Arabia illum diu vixisse necessum est , si ora sint ea qua de
illa a quibusdam narrantur. Nimirum illius opera i Oocio. Saracenorum et 'Arabam, ad fidem Christianam fuisse conrersa. . Sic enim de illo Petrus Damam Epistol. Lib. i. DUOL ix. ad Nicol. II. Pontificem Romanum. Beatus quoque Nonus Martyr , qui & Hippolytus, memoriae nostrae, non praetereundus occurrite Qui nimirum postquam triginta millia Saracenorum , ad Christi fidem essicacissima praedicatione convertit, postquam beatam quoque Pelagiam de Lupanaribus , ad Ecclesae pudicitiam provocavit . postquam denique nonnullos Sanctarum expositionum Libros Iuc lenter explicuit, tandem Episcopatum deseruit, de Antiochenis partibus unde erat oriundus, abscessit, Romanos fines appetiit. Cumque B. Aurea, apud Ostiam Civitatem Saxo cervicibus alligato, in Marinis fluctibus Martyrium consummasset, B. Nonus Sanctum Cadaver , Pia devotione collegit cum omni diligentia tumulavit. Quem mox idem persecutor,
qui dicebatur Ulpius , juxta Tyberis Alveum , in foveam aquis plenam
128쪽
mergi praecepit, cujus postmodum corpus, consummatot iumphali Matἰ tyrio, in civitate quae Portus dicitur, Christiana devotio sepelivit. Illico audita est vox veluti Infantium, per unam sere horam clamantium , Deo gratias. Qui ergo talem vitae meruit Clausulam , liquido patuit, quia Episcopatum deserens, coram laco non incurrit ostensam. Locus prolixus satis, ctqui legatur, vel describatur, fastidio is nimis longus. In eo tamen, quaedam occurrunt de Hippolyto, qu/ alibi nou invenia . Ex illo quippe patet illium fuisse Arabia Episcopum, qua olim antistoeno Patriarchatui subjacebat , antequam Hidrosolymitano crescenti ct ad Patriarchatum grasanti diri a tribueretur. Illum vocatum Nonum, auream ti mula e , Pelagiam convertisse, Disi ut deseruisse, Roma vixisse sine alio Episcopatu, P. Damiani nescirilse Hippol tum fuisse Portuensem, Latinum Epistopam. Hippolytum sub Ulpio, Martyrio Gronatum, ct in Portu tandem, devotione Christiana sepultum. Ulpius est iste Ulpianus,qui vixit sub Alexandro Severo. Memoratur in aureae seu Chr a Martyris, qua nunc proflant actis, ct cura Hippolyti pro mortua, iisdem in Actis etiam non praetermittitur. Tempora satis quadrant. Sed quod addit Petrus Damiani Hippolytum Panuentem Pelagiam conpertisse, ct illam a turpissimis moribus, o prostituitis, ad meliorem frugem, O vitam casti mam perduxisse , hic tempora congrua desiderari possunt. Nam Pelagia sub Theodosio juniora Panitens o reclusa vixit Hierosolymis, quod ad avum Hippolyti aptari nullo modo potest. Et videtur hic Petrus Damiani; Hippolytum Nonnum, cum Nonno
Discopo Edesino cosudisse, o unum pro altero habuisse. Nonnus post ejectum
Ibam , fuit Edesse ius uisicoptu. Cum Ibas purgatim in Concilio Chalcedonensi ann. CCCCLI. Sedem Edessenain recuperaset, Nonnus De Episcopatu vixit Antiochiae. Vacante vero se de Heliopolitana, ad Libanum, illam occupavit, ct tandem Iba defuncto, Nonnus secundo, Edessam vocatus est, ct tandem mortuus Episcopus Edessentu. De illo vide tur Menologium Gratarum , Acta Pelagiae
129쪽
Nicephoria Lib. I . Cap. so. Liberatus in Breviario Cap. 12. o Epistula Edessenorum pro con irmatione o comprobatione Conci . Chalcedon. I ii iis Concilii. stura vero sedem deperere coactu' fuerat, hinc s=rsan a P. Damiani habitus alio pro Hippolyto, laesi siua sede Episcopali in Oriente, sub Pa triarcha Antiocheno, vel Alexandrino , Dinam Episcopus venerat, rariis scriptis, gestis, doctrina steriminibus, moribus probi finis , Martyrio tandem ibi inclaruerat, O admodum se commendaverat. Sed de conversione Pelagia per Hippolytum Portuensem Episcopum Romanum , nihil Kalendaria, o Marsyrologia Romana. Adeo ut deceptim videatur suisse Petrus Damiani , qui Π pel to Nolano, Portueo Episcopo, tr it emendationem o Pamentiam Pelagiae, sicut alii Ialluntur qui conpes em 3 oo oo Saracenorum tribuunt Hippolyto Nonno Edesseno, qsta forsan meliori juro tribui potest Hippolyto qui tamdiu
τixerat in Arabia. Nam quod Nicolaus Abramus, vir politiorum literarum plenus , existimat istam Saracenorum verisionem, Iactam opera, o mini- perio Nonni, sucioris Διονυαιικων, ct Paraphraseos in Erangelium 3ο-hannis, in eo νebementius fallitur. Nam hic Nonniu fuit AEOptim, P ο- Iolita nu, nulla Eccle astic' dignitate ornatus, literis humanioribus florenti si min, Homeri Lector ct callor indefessus, ad cujus sctiones O grande dicendi genus, indolem piam prorpus Inxeras et cons Ormaverat. Alter vero Nonnus cui hoc tribuitu r, erat Edesse ius, sceptis Heliopolitanui,ei tandem Edessenus,qui morum facilitate, hamilitate, doctrina, , non modicam apud' nodi Chalcedεnensis Patres , Maximam Patriarcham Aηtiochenum , et omnes populares suos famam et commendationem comparaperat. Sed facilis trahor ut credam mimer fimam istam Saracenorum turbam ad Christum perductam fuisse, exemplis , doctrina , et hortationibus Nippol)ti nostri, quem Nonnum vocat Peir. Damiani. Et Martyrologium:'suiu Hieronymi, ct Acta Auraa, ex Cea. Lateran. o Vialec. apud Ariethium. I. r.et θ. R. S. Sed nescio quare. Non
130쪽
videtur designare Monachum. sic enim Monachi vocabantur ἰ ιι. dicebantur Noum id si fui. Nam simi proxi amnasteriisti orabantar νουμένοι, Archimandrita . abbates, ab Mη quod seni cat Patrem : sielantinianorum. Sed certe in isto Decreto Concilii Romani omnia turbata sunt. Et ibi jungi debere videtur Hippolytim cum Victorio, quasi qui de Cyclo Paschali
aliter sentirent quam Ecclesia Romana. Et repera uterque Hippolytus, o Victorius Aquitanus, de Ratione Temporis Paschatis eruditos Canones ediderant, qui tamen Latinis omnibuι omnino non placuerunt. Hinc est quod in isto Conci- lio Romano, tanquam Haretici damnentur. Non enim ibi legendum est Victorinivi, nec Victorinus Petapionensis, qui fuit ante tempora istius Concilii, ut patet ex Hieronymo. Nec Victorinis Pictari en i iii nullai unquam fuit, ut probatum Launus, viro diligentismo. Sed Tictorius, qui vixit seculo v. unde suris apparet Concilium istud Romanum initio secul. a v. omnivo siun uitiam esse; quod tam firmis asserrit argumentis Launostin Doctor Sorbonicus, ut nullus nunc contrarium audeat propugnare, si pallori O honori proprio aliqua ster τοluerit
consulere. Nam Victorius diu risit post annum 3rq, O Hippolytus criminis , sceleris , Harestosque purus, prioribu omnibu seculis , maxima semper fama O gloria floruit. Neque enim contra Monotbessitas scripsit, quasi ad 6. 2 7. seculum relegandus foret, ut videtar innuere vir egregia doctriua o Pudisti non minoris. Nam repera vixit ineunte, o adulto seculo I, sed cum scripserit de Duabus in Christo Naturis, o de Incarnatione verbi , contra Marcio- Uitas, hinc est quod ille multa etiam de Operationibus, O νρluntatibul Daram