장음표시 사용
91쪽
suit Apostoliu Barnabas. Possumus ct illud addere, multa citari in ista Diastola, ex fontibus hausta 2 petita, qui apostolis ac Apostolicis viris ignoti prorsus, vel minus si equentati, imo neglecti fuerunt. Plurima quippe in ea re morantur ex Apocryphis, ac Lacanis Iudaicis deripata , more prorsus inpoliis beatis spostolis, ac qui tantum seculo secundo incapit usurpari. Deinde si vera es quorumdam Uinio, Barnabam esse Auctaremseu Interpretem Epistola ad Hebraeos, in quam sententiam patior facile me perduci, non video, quare secundis curis, amgumentum istud iterum pertractasset, cum quadam prima delibatione, quasi in Epistola ad Hebreos materiam istavi nimis perfunctorie , nivmque faliciter esset proseqγutus. Et hinc forsan occasio a scripta hujus posterioris Epistola , Apo stolo Barsabae. Nam cum illa ad Hebraeos Cononica, illi tribaeretur, et apud quam plurimos rigeret iste rumor , imo sententia, Barnaba illam esse legitia mam prolem , alii vero Paulo vindicandam existimarent. Lis tandem ab aliis fuit composita, hac nempe conditione, ut prior, ad IIebraos, Paulo Apostolo cederatar , posterior vero Apostolo Barnaba. suem cum ad Hebraeos scriUsse , unanimi fere consensu ab omnibus agnosceretur, facile viri gravi mi passunt, posteriorem hanc ad Hebraeos illi tandem asscribi, cum tamen illitu minime suctor esset. Enim vero loca Sacrae scriptura minus apte allegata, ct aliquando detorta, non levem eccitant suspicionem , hanc ηρη ab apostolo sciiptam Disse, qui Spiritus Sancti prasentia laretur o regeret r. Talis est locus Esse s. H. quem pro Mesia per Pudaeos rejectione, mira animi urget contentione, cum tamen ad rem istam locus iste sit prorsus ἀπροσλονυπς , ut ostendimus Observationum nostrarum pag. 393. Ibi quippe dicitur quod raria futura sit sors et conditio justorum et impiorum; hi quippe sunt perituri. Sed inquit Deus per Prophetam, 'Pp'IS TOR , dicite justo , quod bonum et merces optima illi ἀνακειτμ ac re serratur. Lxx. vero Interpretes prave, vel pravis usi codicibus δησωμεν δίκαιον οπ δυκρη ς ν μιν εοῦ. Qua prosim a tcxtu sunt aliena,
92쪽
cae qua dixinus apostolus, 3udam ipse, o codici in Hebrau terendis assueta non usurpasset, de Megia, O Uρ θημ tam detorto, cum Hebraica in Texta
Originali alium planum ct couruκm omnino represententi Et reνera tempore Barnaba et Apostolorum, ista verba de Megia nullomodo intelligebantur, stade Pacobo Fratre Domiηi , Episcopo Hierosolymitano , qui justia vocabatur ,ούς οἱ προφητα - - οι- , inquit Hegesinus. Alludens ad hsino
locum Usa, ubi sit mentia justi in genere ; sed Pudai ct Christiani tempore
3 icobi , boc de Probo intellexerunt , ος δ και καλεῖ , qui vocabatur justus. Ideo Pudat, referente Hegesino , abutentes Ioca uastae επληρω ν τ έν τω H -οι γε ζαμμένον, κρογοντες γγ λεγοντες, αρωριεν τ απιον , οπ ηριιν-εώ. Impleverunt vaticinium Esaiae Clamantes , Tollamus justum , Pacobum , nam nobis molestus est. Mustum abest ut hac de Christo intelligenda ct urgenda existimarent, ut fecusu posititius Barnabas. Cfin etiam Epistola, cum a millo primi ct secundi seculicitetur, videtur non tanta esse antiquitatis quanta illi rubo tribuitur. Nam Gilla nec Clemens, nec unatius, nec Polycarpur, nec Potniu loquuntur, viri quibus negotia cum Pudais agitanda fuerunt, ct qui ab Epistola Barnabae alleganda non ibi temperassent, si ante illos ab Apostolo fuisset exarata. 3uncta deinde occurreret aliquando vel cum Clementis Epistola, vel cum unatianis, quod tumennonquam contigit, et semper cum Polycarpi Epistola sociata reperitur. certe casu semper factum, repugnante temporis, et Aκctorum dignitatis ratione , piae est per mile. Quibus o hoc etiam possumus addere, illam repera semper adnexam occurrere Epistola Polycavi, sed nonquam illi progitur, et in νι- tunioribus codicibia semper scribitur ad calcem, non vero in capite voluminis, quo complectitur Epistolam Polycavi. Unde vero situs isne, et locus pol tremus, semper Epistola Barnaba ad nasus, si veteres credidissent, illam repera esse Barna--s , Apostoli, Socii D. Pauli, de Ecclesia bene meritissimi, et cui Polyca a 2 ξαί
93쪽
tus, insignis licet Christianoram Doctor, Primat m, omni jure cedere da buisset. Non Ieri ergo susticione adducor M ex mem, salao imo meliori judicia istam Epistulam tribui posse ipsi B. Post Vst. Nam ante Polycavum non νia detur extitisse. No uam sola occurrit, mriuum alia Epistolis vel operibis amolitur, sed semper Polycarpi Epistola sociata tegitur. Hinc est quod postr
ma verba Epistola Polycarpi, ab incautis Lectoribus habeantur pro capite Epipola qua sub nomine Barnaba circumfertur , adeo arctus erat nexm istarum Epistolarum. Et cum Polycarpus varias exaraverit Epistolas, ut supra dicebamus, non video ullum periculum, quo illi ct illesam Barnaba tribuere prohibeamur. Praecipue cum series continua ct perpetua Epistolarum hoc suadeat, cum tempus omnino quadret, cum in illa nihil occurrat quare Polycarpo debeat uia judicari, ct argumentum Epistola, nimirum Pudaeorum informatio congruat ,
tempori, ἰelo, industria Polycarpi, o Iaco ubi per 86. annos vixit O docuit Reatus ille Martyr. Smyrna nimirum, Ephesi, Antiochia, ct in tota Asia Minori, ubi immer silvia Pudaeorum copia. Hinc Epistola Apoctolorum ad conpersos 3udaeos, starsos per Cappadociam, Pontum, Bythiniam, Asiam. Hinc Hrria S nagoga Ancyra in Galatia, ubi γudais concessa ab Imperatoribus Pri-bilegia asservabantur. E 'ν Αγκύρν apud Iosephum , non Aut voluit vir doctus, quasi Pririlegia scripta essent in columna argentea, quod Iementum farfari foliis levis, alibi dissumus, ct remoremus. Ninc etiam
Ephesi tantus Iudaeorum numerus, quorum artibus, et furore, parum abfuit qui' Paulus obrueretur. Denique Smyrna in ipsa sequentes erant Iudaei, quorsim
multi, industria Polycavi ad fidem perducebantur, alii pero esserati, et sumrentes, nihil intentatum praetermittebant, quo possent esse arares et molesti '' lycarpo , odiamqμο quo illum prosequebantur proderent, ac manifestarent. Einc prapa consilia, molimina, in dia, persecutiones contra Polycarpum, qπρ pς ric
94쪽
Mul inem Synagoga, et risibus in cu, inter omnes Christianos sal temporis , nullum experiebanitar. Idco cum pro ura et ad Martyrium rapererer Polycarptu, ignique ad judicat in uost, veriti ludat, ne merito, conitantia, veneranda Canitie Martyris, molliremur ipseram Ethnicorum praesens iam corda, naum rogum ipβ praecipui pararum, at citius ille vivus combureretur. Tora ἔδοξεν m. τυς ομο Mαῖον tarcolim , ω τε ἡ Πολύκαρπιν κ me ιι Θ uotis. Κα πιοτα Q πιωτου -χους ἐγινεο, θαίον ζτ οχλων--οαγαγοντων ξυλοι- φρυγανα , μαν σ1'ου αίων προθυαως , ως εΘΟ- αγο ῖς , δε - ar γ ων. Tunc unanimitus, inquiniit Smyrnenses, Polycarpi populares, in earum DisIola, Clamarunt ut vivus Polycarpus arderet. Quod dicto citius factum est
turbis ligna 3c sarmenta statim colligentibus, & Iudaeis praecipue ad ista,
more sito, alacriter ministrantibus. Adeo ardebant ipsi erga Pol carpum invi diu, et ira implacabiti. Ideo cum Reliquias glori si martyrisp eterent Christiani , ντυχον τω Αρχοντr, ως μηδοῦνοι , μή , φη Πν, ἀφεν-ς τες ρω- μενον, τουτον α ξωντ' ἀσε q. Καὶ ταῶτα ῶπιν, χ, ἔαλλοντων, ἔ- ενικυοντων Ιουδαίων. Intercesserunt Turbae apud Praesidem , ut eas Christianis non concederet, ne relinquentes Crucifixum, inciperent Polycarpum adorare. Ista vero dicebant instantibus & instigantibus Judasis.
Unde patet Iudaeos requentes fuisse Smyrna, ct in icta Polycarpi Tragadia, non fuisse κωφα τα σωam, et Polycavi, ac Clui isti se prodidisse hostes infensit
mos. Ideo per contru tum , et SarcasIice, ChriIlum, vocant mare suo familiari επωρωμενον, crucifixum, non Iesum, non Christum, sed ε ιυρωμενον, sicut hodie illum vocant , . Nomine quod peperit caecus judaeorum furor, non vera quod illorum Patres, illad de Megia in bonam partem , et citra ullam inpilam et contemptum aliquando usurpaverint. Hoc voluit vir maximus ιruere ex loco quem tamen non intellexit, licet nullus aque ac ille, litteras He-- 22 2 braicae
95쪽
braicas tanta cum doctrina , et industria tractarerit. Extat locus iste in nari na adi, in Seder , τρα n κ, Parascha 23. Ubi occurrit Interpretatis vocis ri tu , qua occurrit Psalm. 77. Versu ultimo. Est vero interpretatio per Notanhon , seu figuram Iudais familiarem , qua singula littera, vocem int iram, vel sententiam designant. Sic rero sinat iste to us, 'οκ π v.'
cem ni Ahaa mirabilia, & significat Deum mirabilia secisse, in gratiam populi sui. Littera n notat vocem libertatem, significat Deum illos in libertatem asseruisse. Littera notat vocem dextera tua, & significat Deum, dextera sua illos servasse. Denique litera n notat vocem Um suaspensum, & significat Deum dedisse illis suspensum pro capite, dies' Iam vero, inquit illa, quis possit esse verborum istorum sensus, dedit si spensum pro capite, nisi R. iste Iosua voluerit, intelligendum esse Messiam, populi Dei caput, suspensum, & representatum per Serpentem aeneum PCerte dubium non est, quin per istum reis suspensum, intellexerit Messiam , qui Serpentis aenei in deserto suspensi typo adumbratus fuerit. Neque cnim alius, 'i,n, suspensus potest esse populi caput,i , Princeps,nis Messias Nec docta , ingeniosa , externa veritatis quadam Pecie sese commendantia det quibus assensus, vix jure negari potest. Sed qua primo intuitu ita placent non semper sunt solidiora. Πρc patet, exemplo quod pra manibus habemus Nam in isto laco, nihil prorsus habetur de sustense, nihil de sustensa capite, ni hil de suspenso ac Crucifixa Principe populi, adumbrato per serpentem aeneum
R. iste Iosua non est, T. Iesus, Christus. Non est R. quidam Nazarenus, regi juxta ac Erangelio addictus. Est R. Iehos , Illius Ieri, Coetaneus R. A Dba, et L. Simeonis sen Iochai, de quo, ct illius colloquiis cum Elia , et Mesa it i qae raptu in Paradisum, multa fabulosa leguntur, in Taim. Tract. Sanhed.
96쪽
C. vltim. Gemar. Babi. Massoch. Tetaboth, et in Scebille Halimet, res. 1s Iste vero reddit ultimam Iiteram vocis nm nimirum. n. per zm a Dedisti illis, non sustensum caput, ct Principem, sed, caput Elatum, crectum , radicium animi, fortitudinis, Iducia, omnis timoris expertis o vacua. Nam Sm notat accumulare, coacervare , in tumulos cogere se erigere, attollere. Blatum sin Hatio er erectio capitis, quod per an , o κba in striptura solet etiam designari, amu erectio vultus. ut C sar attollet caput, ides victor, orans, latus, incedet; scut contra, demisso capite , ct sem, ultus dejessione, metus , ignavia , langor, captivitas, solent representari. Ergo cum Israelita ex AEgypto victores egrederentur , prae gestientes, incedebant capite, Pharaonis jugum gravisimam, ct exactorum obrueniti molestias , non amplim meruentes ; cI Deus illis dicitur dedisse etim re riuiam caput, .non vero crucifixum ct se pensum caput, or Principem, nimirum , Messam Pesum Christum, apud Doctores Hebraeorum semper vocatur ΜΗ, virgo Maria pri,n, Berbia Maria , Neria m n. Sic ergo impudentes O stisthenii 3udat ab ipsis Epangelii primordiis Dominum nostrum conpitiis, contumeliis, solebant onerare, o cum stequentes Smyrna adessent Martyrio Post carpi, petulantes se inverecundi, o Martyrem ct Martyris Deum inphdunt. Deum , , n , ε ωρομενον despuunt o desticiunt; Martyris νero dolores ct Martyrium augent ct accelarant, spe forsan se Iactantes illa, extincto I Iartyre ruiturum Evangelium, ct mortem Polycarpi futuram vitam ct conserva
tionemSynagoga,et se vindicaturos forsanjacturas, o damna qua ipsi diu pagi μι- rant , dictis, gestis, scriptis B. Pol carpi, et praecipue Epistola qua Barnabasuit supposita, ursorsan gratior 3udais legeretur, et cfm unicus sicopus, est Hebraeos
convertere, illorumque praejudicatas opiniones refellere et refutare. Cum vero illam Polycarpo tribuo, hoc tantum basitanter expono. Scio quid de
Ua Epistola sentiam clemens Alexandrinu , Origenes, Eusebiae, mieronymus, alii.
97쪽
Bie nihil statuo vel determino ουδεν οὐ o, nec conjecturam nostram ut κυργαν δἀ- admittendam jubeo. Illam permitto eruditiorum judicio , quibus assurgam libens, et lubens, fi meliora docuerint. Istud vero mihi semper visum est vehementer mirum, Auctorem hujus Diastolast alios νeteres ct acuti silmos Patres, 3udaeorum proterviam ct contuma-ιiam variis bolidi imis argumentis contripisse ct confudisse, ct innumeris scurtura locis, illorum persidiam profligasse, aliquando ut imis, aliquanti vero
minus congrue allegatis. Nonquam vero ex loco Genes. 69. Silo venturo ,
nec de Vaticinio Danielis de To. Hebdomadibus, i--loco Aggat, o Malachia deDomino in secundam Domum o Templum suum venturo praecipue disputasse. Hac certe multo aptius agitata fuissent covira 3μ εοι, alia multa qua a patribus si Ventur, ct detorquentur. Ad istum vera nodum solvendum vel stindendum, nitit meo judicio aptivi dici potest, quam primis i is Ecclesia Christiana temporibus nullam fuisse litem inter Christianos o Ddaos de tempore adpentus Megis
Ideo loca qua spectabant tempus adventus Messia non ita urgebam veteres. Tempus istud in dubium non vocabatur; ea de re Christo ct Apostolis nullus unquam Pudavi controversiam movit. Constabat apud omnes adesse beatissima illa tem pora, qua Messam ct Regem orbi parere debebant. Hinc apud ipses Ethnicos
oraculum de Rege orituro, qui totiua orbis babeης deberet moderari. Hinc apud
Iudaos anhelans ista expectatio, ct stes ferridi'ma, conflationis, Usco- flatoris Israelis. Hinc plurimi Pseudo-Messa, qui circamstantia temporis congrui , sua commoda , νηοi que conatu , Iupari posse existimabant. Hincii rudes ipse, suo tempore Messa , salutatus, quia vera, facinora, laudes,
et temptu praecipue , quadrare videbantur. Hinc etiam Secta Herodianorum, qua Herodem M Messam colebat, et venerabatur. Sed qua sententia et Secta non diu duravit. Nam quod vir magnus asserit Megiam futurum Proselytum, Ber; in dictum mn, ab ista νoce detortam esse vocem, ara, et Hegira, I dios
98쪽
Dοι illam excogitasse, illa usos fuisse in Hist ηia, post persecutionem LMuthio Dagoberti, et Heraclit,illam obtinuisse et viguisse, tunc remporis Iudaeos Herodem adhuc pro Messa habuisse, et vocem AErs ,seu Hegira, in voce Heraclii, quaesivissep trum Alphonsum, ista omnia ut miti me laquar, gratis omnino dicuntur, ae nullo prorsus nituntur fundamento. Nam lacu Petri alphonsi fraudi fuit νirs maximo, quem cum male legerit, vel male deseriptum habuerit, hinc illi νaria ecciderunt , quibus ego, qui lubens illius doctrinam suspicio , et erudita scripta sape soleo deosculari, non possum acquiescere. Sic enim ille, non probo sententiam Petri Alphonsi, qui in scripto continente Disputationein inter Moysem & Petrum quendam, putabat Vocem hanc , .Era, vel Hegira , esse detruncatam ex voce Heraclii. Sic enim scribit in praefatione. Hoeautem factum est anno nativitatis Domini Do 6. Eraesit Ity . Et hiηι ea qua de Heraclio, qua de persecutiMe pub Heraclio, de computo noro Iudaeorum, Epocha νιο vasub Heraclio, ct varia alia qua ingeniose congerit vir ille doctis fiuniis. Sed uno balitu ista dissari possint. Et de Heraclio bonus Petrus Aiaphonsus, nihil quicquam cogitavit. Non enim apud Alphonsum hac leguntur. Anno nativitatis ii o6. Heraclit Irqq. Hoc certe foret ineptissimum. An natirituis Christi potuit annus esse Go6. ct annus Trailii Irqq. nativitas Christi tam
tum E raesium pracesiit, gr. duobus annis, cum Eractius vixerit 7. mula,
annis post D. N 3. Non tantu fuit fungus iste Petrus Alphonsus, ut tanto Auachr nimo praefationem suam contaminaret. Et rerera in illius impresiis Codicibus legitur, Anno nativitatis Domini IIo6. Statis meae qq. Vixit iste conreria
sis Iudam xi. secula, ct cum collatio de qua loquitur, ageretur, agebat annum qq. In locum vera istarum pocum, atatis meae qq. irrepserunt poces istae. Heraclit Irq , qua virum celeberrimum in errorem perduxerunt. Qui tamen
recte judicapit, Herodem tempore Cbristi habitum pro Megia. Quia Punii une se ad beatissima ct desiderata Messa νenturi tempora perrenisse , nulla I τ prorsus
99쪽
prorsius rep nante , omnes pro tebantur. Ideo apud veteres nulla de tempore Messia, ct de paticiniis, illius adpentum stectantibus lis vel contropersia, o de isto argumenta, in Epistola nostra Barnaba, nulla se prodit memoria. Utinam vero extaret editio riserii, qua incendio Oxonien conflagrarit o tota periit , nullo quod sciam exemplari s verstite; ingenti certe jactura omnquam reparanda; vel extaret modo , Libellus iste de Nominibus Hebraicis, eccurrunt in Epistola sarnaba. Illa opusculo multa forsan supeditarentur , emendatior prodiret Epistola , quibus sensus pariis in locis, luculentior appareret, et quibus varia Lacuna facile possent impleri. Extat in Bibliotheca Vindobonen , Codic. xxx Iv. Theologico, Grata, inq. Qui Codex fuit quondam Κήμα Α'ραν in ζ' Mονεμcαmοις s constat Trecentis sexaginta foliis. Ad
calcem vero Apocalypseos, qua cum integro noro Testamento in illa continetur, a ditur commentariesus de nominibus peregrinis, o Hebraicis, in Apocalypsi con-rinentur, o deinde Fol. 3sq. Interpretatio nominum Hebraicorum Epistola Sancti Tarnaba apostoli. ua opustula uni ct eidem auctori tribui per me licet , nimirum Dorotheo , quod non fine quodam fundamenta conjiciebat olim Sambucus , narrante Lambecio. Et hac quidem de Barnaba, post Menardi , , siti, Co teIerii virorum praestantismorum eximias Iucubrationes, quassi Lector cons lat , temporis, O diligentia sua non mediocrem mercedem reportabit.
De Hippolyta qπη nsibis dicenda supersunt, methodo prosequemur,qra, de Polycavo, ac Barnaba supra disserpimus . Id compendiose , ct summa legentes rerum Iastigia. Fuit Gente arabs Hippolytus. Nam Arabiam
100쪽
suitu non semper eadem qlia nunc , occuparii barbarici. Osim literis , artibus, disciplinis , sapientia admodum se commeηdgyit. Hinc memorantur in Scriptura, seplantia Filiorum Seir. Balaam, varia rerum cognitione et magia cla rus. 3οbus et illius amici, Philosophia celeberrimi. Orientales seu du p, shde Sapientes et Magi, qui Bethlehemum venerunt, Regem recens natum puplices veneraturi; unde etiam Iudai qrei illorum artibus assueverant, dicuntur pseni oriente , seu p, idest scientia si sapientia istorum duunp, et orientalium arabam. Cum vero Apostolus Paulus Arabiam peragrasset , et sementem E-ν iugeticam ibi disseminas sit, tantis, et tam subitis incrementis ibi pullulaxit et propagata est, ut Arabia ipsa miraretur se tam cito Christianam et E Vangelicum ex isse. Ideo paulo post , rariis docto ribus inclaruit , et primis Ecclesta seculis ,
ei Orthodoxorum, et Haereticorum, et ascetarum, et Monachorum, et Scriptorum fuit longe feracisiima. Inter illos celeberrimum nomen sibi compararit asinostius noster. cui diu vixit Bostra Arabia Petraa Metropoli nobili via. Qua cum Basora confundi non debet, quod a quibusdam fieri solet. Nam Bastra Est ad sinem Deserti Arabia non longe a littore Tigris, o ab Arabibus νου-tur altera tabe, quia sicut Cusa, s ρκψ furialis, ct ad littus fluminis sita, ct duobus etiam aliis fluviis tota ista regio alluitur, ct irrigatur, O
. M. Fluvio Abela, ct fluvio Muacali. Unde Tractus se hub iurister quatuor amant imos toltur orbis hortos, ct tempe, cum
Sog Samarcanda. Rivo Bavanitarum. Et L, Viridario, pel potivi palle, Damasci. Nam est νallis , o Cal seria iΣυνοι Κοιλ , vocatur ut patet ex Idri io in sua Geograph. Cli mat. S.' Part. s. Sic vero dicebatur, non 'PI, ut voluit maximum hujuι sectili ornamentum , sed a iob quod vallem votat, quia vallibus non pr ruptis o alteris, sed 4n declipes prefunditates definentibus, Me fibus, vineis, O viridariis situm prabebat amansimum. Ideo etiam pocab/turninc