장음표시 사용
131쪽
naturarum multa dixerit,quae a Monothelitarum sententiain funditus evertendarusatile trahi possunt.Selecta .lim collegisse credebatur an a ius bibliothecarius,qua . tandem prodierunt, cura ct industria Sirmundi, Viri qui ad ακραι τ ατια ι, assurrexis videbatur. Hoc tamen ut obiter dicam, urgente conscientia, prosim coror, ista stagmenta admodum mihi suspecta videri. Illorum meminerunt Pollieriniis, ct Canisius, ct satis anima perterunt in illis multa contineri, de unica operatione in Cisisto, o de Naturarum illiud confusione, qua te. Ha , ni pol ii seculo recentiora satis pro olit. Unac β monitio Canisii A. L. T. v. . Errorem de humanitate in Divinitatem mutata, contra quem disputat Hippolytus , non cum Apollinari, vel Eutyche demum natum & Introdu- ctum, sed longe antiquiorem esse. Quod quam rerum sit, ct quomodo, δε-cebimus oris λω secunda Parte observationum nostrarum, cum ad Di iam D. Chrysostomi ad Caesarium Monachum tandem pervenerimus. Interea licet annotare, Posserinum, o Canisum viros emuncta, ct exercitata naris , ammadyertist in istis stagmentis , quadam qua Haresim. Eutychianorum imo Monothelitur m virui ct rc um , stirare ct redolere rideantur. Quod ita mibi patet, ut non posm qitin ista Fragmenta Hippolyto nostro omnino a sidiacem. Scio ista Fragmenta hoc ipso Titulo Ornari. Τοῦ A'γγου I-ολυτου E'm- ο ι Πορτου, ἡγουν ζ λιμενν 2 ύρος, SMαρτυρο- άληθύας,
scopi Portus Romani, & Martyris veritatis, contra Beronem & Helicum Haereticos. Sed Liberalibuι istis Titulis non debent decipi Lectores, ct isto fuco non debent pati , bi nimis facilibus imponi. Certe appensa ista haedera, non geniana illa esses agmenta, mihi p:rsuadere potest, ct illa alteri Hippolyto adscriberes. tius esse semper judicavi. Deceptis ape peteres, variorum Hippolytorum ὀμω μι-, o alium pro alio, non raro occeperunt. . Hunc scopulum non potuit declinare ipse Prudentius, qui Ninqlytum Antiochcnum olim Nopasianum, cum Hippo-
132쪽
I tonostro, Ire ui Discipulo, Iib. et O φω ων. Carmine ad Valeria iuiscv. de Pa sione Aippolyti Maryris, confundit . Imo tres in unum consavit. Dippolytus quippe Antiocheniae, instar Hippolyti Thesei Filii de quo Eurip. in Nip- pol. Coron. eqliis raptatus o dilaniatus fuit. Hippolytus vero Arabs aquis niίrsus Os fucatus suit. Nam revera parii extiterunt Hippolyti, Antiochenus, Carthagine, is, Romanus, Arisbs noster, quor tu varii natales, in Martyrologiis, diversis diebus recoli, or celebrari solebant. Imo ct alter Senator Romanus, qui cum Apollonio, Ur il Io Senatore pallio est sub Commodo . Primus de illo mentionem secte Hieronymiu, or post illum. alii. Sic enim Hieronymus Epi tota ad Magnum Oratorem urbis Romae. Hippolytus quoque, & Apollonius , urbis Romae Senatores, propria opuscula condiderunt. Unde hoc de Hippolyto habuerit Hieronymus, nulla conjectura potuerunt assequi Doctiores. De Apollonio quidem apud Eusebium quaedam revera leguntur. Sed quod fuerit Senator Romanus, o opus condiderit pro fide Christiana, hoc es de quo Eusebius nullum ingerie
δογματο- ρυγκλητου τελειοῦτο . Denique Romae, Apollonium quemdam e numero sidelium, qui in humanioribus literis, & in Philosophia eximius habebatur, in Iudicium adduxit. Martyr vcro Deo acceptissimus coram Senatu, cum Apologia cleganti issima, fidei suae testimonitan prae buisset, capitali suplicio a Senatu damnatus cst Hic de dignitate lota limi , et de illius operibus, nulla prorsus memori t. Nam quod Apologia fidem suam vindicarerit praebente toto Senatu, hoc tantum in init illum rei bis o dictis
133쪽
ra . quod apologeticum aliquo , ad veritat; Patrocinium, scripto confignarerit. Nec ab Eusebio dicitur quod fuerit Senator. Primu hoc innuit Rul nus, a quo Hieronymus O Nicephorus habuerunt. Hoc forsan colligebat Rufum eae Etisebio ipse, qui paucis antequam loqueretur de apollonio, vobis dicit. Tunc orebat. σω νο- λογος, ε , 8 τ ι , εἰ μάλα τ'ουτω, φανων πλείοις, H τ σφων ομο π χωρῶν νς;η f - 2 ησωτη,
Salutaris Dei Sermo. Adeout multi ex iis qui in urbe Roma, genere atque opibus eminebant, simul cum universa domo & familia, salutein consecuturi occurrerent. Unde tandem colligere facile fuit, apollonium de quo immediate post alii Eusebius, fuisse genere nobilem o dignitatis Senatoriae. quod tamen rix est credibile, cum fuerit capite damnatus a Perenni, Pratorii Praefecto,ad quem in Senatores , nullum jus se Imperium pertinebat. Hoc ergo a Rufuo tabuit Hidronymus, qui cum videret Eusebium asserere multos genere nobiles ad sitim fuisse perductos, non tantum, Apollonium Senatoria dignitate auxit, sed illi etiam alium Senatorem sociavit, nimirum Hippolytum, qui Martyrio, ct apologia etiam pro Christianis, ut apollonius inclaruerit. Hippolytus quoque, inqui: Dieronymus, & Apollonius urbis Romae senatores, propria opuscula condiderunt. Ubi hunc Hippolytum, qui alibi non occurrit, videtur di sitio addidisse.
Prater hunc vera multi alii extitere ut modo dicebamus. De quibus videantur Nar rologia ad Panuar. So. Februar. r. audi . ii. 22. 23. Septemb. M. Decemb. a. Nam qui Pun. 29. memoratur non est alius a nostro. Sed locu
male se habet, O eget emendatione. Sic enim sonat et legitur, in vetustifimo Mar-Prologio Romano Hieronymi. Romae Hippoliti, Evoti, Petri. Sed nulli iIegitur Nippolytus cum istis Sectis Martyrii Corona auctus O cumulatus. Ideo locus aliter legitur in Codice MSS. Christinae Regina, Romae in Caeliactato Hippolyti, Ss, Honorii, Evodi, Petri. Quidam vero amanuenses incuriar et ignorantia D m istum de cribentes, cum nescirent, quid tibi restet ibi, τρα
134쪽
Cimeterio , illam expunxerunt, ct scripsseri ηt, Romae. Natalis Hippolyti
Evodi , Petri &c. Sed bene se habet locus in Codice Regine. Erat enim C. meterium Hippolyti non longe ab urbe, in agro Cerano, invia Tiburtina, de quo ana lusius Bibliothecarius, auctor vita Hadriani primi, Ponti cis Romahi. De eo quippe hac ibi memorantur. Simul & Caemeterium B. Hippolyti juxta Sanctum Laurentium, quod a Priscis marcuςrat temporibus , a novore ovavit, pari modo & Ecclesiam B. Stephani, sitam juxta praedictuin Careneterium S. Hippolrti, similiter restauravit. Unde liquido constare potest , non hic agi de novo quo am Hippolyto Martyre, sed de Cameterio Hippolyti, quod in agro Verano olim extructum fuerat in honorem Hippolyti Arabis, qui ibi
bonum certamen fidei, pro veritate decertaverat. Sic in eodem Martyrologio, Laurentii o aliorum Natalis Memoratur, cum debeat legi. In Laurentii, tu Titulo vel Coeui eris Laurentii Diaconi Martyris. Sic etiam ibidem Philip i. et Sociorum Martyrium memoratur. Cum legi debeat in Philippi, Cameterio
Philippi, quod ad sextum lapidem, ab urbe distabat. Innumeri tales errores occurrunt in Tabulis istis Ecclesiasticis. Sic etiam non Hippolyti, sed in Hippol iii i luendum est , idest in Cameterio Aippolyti, in Agro Verum , in via Tiburtina, ad Laurentiam s. licam, ubi erant recondita Hippolyti nostri Reliquiae.
Inde suit erutam simulachrum Marmoreum, de quo supra diximus, variis cratis literis o laterculis circumscriptum. Unde colligi posset, Ilippolytum istunt non suisse Pori uensem Discopum. Quare enim,ut modo dicebamus,in agro Verano,in ria Tiburtina,ad Titulum Laurentii tumulatu suis set, cum in sede Portuens, Diaces nisui, potuissent illum codem cultu prosequi. Ccrte non video cur Epis opus Por- tuensis, cum tanto p crando monumento, in alia Diaco terra conditus sitisset, non rero tu ea ipsa Ecclesia, quam moribui, Doctrina, Martyrio suo, docuisset
O illa russet. Listo in isto inrni Mento non legitur quod si erit Episcopiis Por-
135쪽
inensis. Indicio manifesto quod istis prioribu temporibus, pro Episcopo Portui O siensis nullomodo agnoscebatar, quod cx Nicronymo ct Eusebio supra proba
χιωφελη σαυταίων απμνόματα. Hippolytus Sanctissimus Philos phus Portus Romani, floruit, & admodum se commendavit , doctrinata fide Christiana, & variis scriptis & commentariis, quam plurimorum fidelium utilitati, & saluti consuluit. Qua verba in Chronico Latino Ensebit tacieditionis Scaligeri, quam Pontaci desiderantur, o facile colligere jatiuntur, illa non esse Lubebit, sed Georgii Monachi, Syncelli Tarasiti Patriarcha Cous antinopolitani , qui Chronicon Eusebii , variis assumentis interpolarit , ut
omnes eruditi norunt, o qui vixit exeunte secula Octaro, eo ii iii in tempore quo Episcopatus Portus Romani nulla haesitatione, Hippolyto ad cribebatur. Antexero, Episcopatus ignorabatur. In Basilii quidam Menologio dicitar Papa. Sed
Ta lius iste non est Dufilius Im ct ibi Papa non notat Episcopum Romanum, quo Titulo nunc solus gaudet Episcopus Romanos. Sed notat Episcopum iugenere. Eo quippe nomine omnes Episcopi olim compellabantur. Fuit ergo Papa , o Epis opus Hippolytus. Sca cujus sedis , ignora tur , nec constat quem Titulam et Paraciam a ministraverit. Et pytiiu Tiburtinus dicendo foret, si ratio haberetur ij iis Marmorei monumenti, quod in via Tiburtina praeterito seculo repertum est, ct tu urbem delatum. in actis Hippolyti, dicitur quidem a j delibus tumulatus, non longe a puteo in quo mersi fuerat, in tu ut ad ostia T bern, c a vox, insula, rest uenda videtur Martyrologio Hieronymi, tibi adibus Iulii , legitur, In Porto Romano, hoccst in Hiiclea , Natale senatorum Etiopi , Zosomae, Bonose, sororum. Legebam ollan, Scala. Nam rotina olim, nunc, scala , τι ab iniur, ut ridere in Notitia Febο-
136쪽
nam urbis Roma , tam veteris, quam nova. Sed legi potest iii, insula, qua Portui adjacebat , ct qua etiam in Portu ipse comprehendebatur. Sicut Hippolytus dicitur hamatus in Portu, idest in Insula. Quod tamen non quadrat ut dicebam,
cum monumento Marmoreo ex aede Laurentiana, in agro Verano, in pia Tiburtina
eruto, ct in urbem delato, anno precedentis seculi MDL I: Monumentum aere Perennius, ct auro certe nobilius o pretiosius. Ibi duo exstant latercula, Inscripta Canone Paschali, seu ερκιειδεκπιτηO A. De qua nihil diximus ; ps egregios quippe labores Scaligeri, o Butherii, adisum Polum, frustranea omnino fuisset opera nostra. In uno istorum Latem calorum habentur Lemmata operum qua Hippolytus adornarit. Nimirum iu Psalmos, non Paenitentiales, nam tempore Hippolyti nondum mentio Psalmorum Paenitentialium. Longe post illum , Gregorio M. tribuuntur commentarii in psalmos Panitentiales. Sed Epistola quadam ad Amicum , suse probamus illos non esse Gregor. M. sed Gregor. VII. Scripsit ct Hippolytus ωλὶς ut legimus in laterculo. Sed forsan legi posset εις Ιου λώους. Nam revera contra 3udaeos dicitur etiam suam exercuisse industriam , Demonstratione pereleganti, qstam Graecam habuit Turrianus, O Latine ab illo redditam , Apparatai suo reseruit Antonius Posserinus vir diligentia non vulgaris. Scripsit in Canticum Cantico-jum, O de Libris Salomonis; sed ista nondum prodiere, is asperrantur in Bibliotheca Caesarea. Homiliam Hippolyti in Sanctam Theophani.mi, ejusdem opusculum contra errorem Noeti , ct Fragmentum de Incarnatione , qua penes se habebat, constituerat edere Hosentim , sed νaria negotia quibus axo cabatur , O . Is tandem accelerans, interceperunt illius consilia , ct .mι1ι sere quominus impleret frem et de deria sua. Non tantum contra Noetsitas, ipsit Hippolytus, sed contra rarias Haresti, qua viro suo Ecclestam is ciebant, opus ingens adornarit, quod a Gelasio Ponti ce Romano existimo indicari, tu Libro de Duabus in Christo naturis, cum citat Hippolytum, in memoria Hareseo i
137쪽
Antequam vero manum ultimam de Tabula, obpetrandum est lapide mi ista rariis literis incisum monumentum, in ade Sacra collocatum ct consiecratum suisse. Nam in Templis tam Fidelium quam τεξωθεν, varia scriptis, o pictura cenis signabantur. Tam qua Medicinam, qGam qua Nelogiam , aut Historiam ste-ctarent. Fundamentis Templorum γ' μἀς , ct sententivi, boni Ominis causa insiti ebant. Hinc nomina Apostolorum inscripta fundamentis Hierosolyma calistis. Apocalyps 2I. Iq. Hinc etiam Iocm iste apostoli , 2 Tim. r. i . ὀ μ εν οι ορεὸς θεμελιγλουε κεν, ἔχων τ p Ῥιγιδα πηο τραν, ἔγνωτους οντας αδες , κῶ , - τω sta αλκιας , -ς ο ονομα - ζων υ ονομοι Firmum manet Fundamentum Dei, habens his Sigillum, seu hanc inscriptionem, Deus novit qui sunt sui, de , qui invo- eat nomen Christi, abstineat ab injustitia altaribiu etiam varia delineabant. M allustra Peremia 17. Peccata populi mei sunt inscripta cornibus ΑΙ-tarium. Muros etiam picturis, nominibus, ct rariis apophlegmatib u inscribe bant. Ut Templi Delphici muros , ubi sapientum dicta tegebantur , ob eon, ν U I EI. Quod mea judicio nihil aliud erat, quam nomen ipsum Dei, qVod a dextra ad finistram cum tegeretur, sonabat EI. Sed cum a sinistra ad dextram leg batur, quo Consilio primo a Phenicibus scriptum fusrat, erat notum nomen Dei, π, ya, quod primo Iegebatur ri' deinde transversa legendi ratione, O apu Graecos usitata, incepit legi EI. Ad eundem morem etiam alluditur Eῖechielis C. Lo 23. q. Ubi raria Lura Chalda oram,oDeorum, muris Templi Hierosolymitani insculpta memorantur. Etiam Templorum Columna variis scriptis Ruris, ornabautur. Quo alluditur Apocal. I. ar. Qui vicerit illum collocabo in Templo meo ut columnam novo inscriptam nomine. Eti. Tim.3. Ecclesia vocatur columna vcritatis, csii veritas Evangelica insculpta, Iegenda proponitur. In Poris etiam ct Templorum striis varia etiam occurrebant incisa, O descripta, ut istud ικοις en ς, ct alia. Non rere ideo Temploram Portae
138쪽
vocantur apud Graecos οἰσίφ, qVod tu illis Talendaria o voraria descripta
Iegerentur. Nam Parta ista non dicebatur ab Hora, ut volvit V. D.sed ab ω ιγ , quia eandem quam Porta Templi Salomonis denominationem erat sortita, nia nurum pulibra Porta, idest σωγιας act. 3. Revera ad Portam Tempsi Hierosolymitant Nora etiam notabanIur, o dignoscebantur, sed non ex Kalendariis, ct Horariis, Horologiis, Heliotropiis, in Porta ipsa deseriptis , O incisis. ex umbra ipsa, qua modo brevior , modo longior ibi obserpuletur, ut videre est Neb C. 3. Horarum numerus nuntiabatur se colligebatur. Sic umbra, ee σκία, εν κα sς apud Menandrum,st alios. Non ergo in Portis Templorum apud Gracos, tales Horarum nota, Sed forsan aliis Characteribus scriptis notabantar. Sivetiam Saxa pariis notata figuris in Templis collocabamur ante usum literarum. Cum Nondum flumineas Memphis contexere Biblos
Noverat, ct Saxis scripta volucresque, feraeque Sculptaque signabanι magicad animalia Iormia. Hac de re extat insentis locus, qui flectat consuetudinem Babylonior w, ct 2' Priolum, in Libro Sapientiae secundum AEgyptios, qui dicitur a Platone uictatus, ab
Aristole ecceptus, o descriptus, ab Arabe quodam, in Arabicam Linguam persus . ex Arabica , Damasci, per Pudaum quendam medicum, Italica Lingua donatus. o tandem in Italia Latina Lingua vestitus, ct Leou. x. Praeserio seculo num
cupatus. Ibi quippe Lib. 14. Cap. Iq. hac leguntar. Sapientes Babylonii de AEgyptii, mentis acumine, ad illa supremi mundi abdita penetrantes, animorum conceptus, sicut ipsi oculati testes sumus, in lapidibus per siguras describebant. Idemque in omnibus artibus, & sciciat iis faciebant. Deinde lapides in quibus illa erant descripta, in Templis colis cabant, di qui si paginas perlegendas exhibebant, talesque, librorum loco, illis erant in usu.
139쪽
Proclus Lib. I. iii Tinutum. Amrisaiς, κ, - γεγονοτη, ἡ μνημης σει νεα σαρες ν. η ο μνήμη, H o Neta τ 1λων, ο ιυς ἀνεγροφον- τα αυδοξα , 5 m λαγμα τίν ἄξια, τ οπαγματων , ει τε γ ει τὴ cρίπαν. AEgyptiis praeterita semper praesentia visuntur per memoriam. Memoria per Historiam. Historia per Columnas & Cippos, in quibus describunt res Paradoxas, &admiratione dignas, tam gestas, quam inventas. Qui mos ubique videtur ebtinuisse, ct ad ultima mundi πιν , ct terminos penetrasse; unde apud Gaditanos ipsos, Phaenicum colonos, Hannonis Carthaginensis Periplus ct peregri natio in Templo Herculis descripta legebatur. Quod a Phanicibus habuerunt Gaditani, qui Gesta Heroum suorum, ct res Patria monumentis Lapideis, vel aeneu d scriptas in Templis asservabant. Hinc Sancboniathon, Auctor vetusti mus 2 qui Gedeonis tempora videtur attigisse , cum Historiam scriberet . pubsidia multa habuit o hausit, o ι τ , Π ις ιερί- ἀνακα φων, ' oi ς εν τοῖς αδυ--πις δίρε Θειαν - κρυφοις A f Qsνεων γρομμα πν. Ex Templorum monumentis, & Arcanis, quae in Adytis reperta sunt literis Amnioneorum. Littera Ammonaeorum sunt liter a scriptae ct μι is in Guzn. Trant xero munn vel Templa, velitatua, vel Altaria in Honorem Solis qui dicebatur , netn extructa, in quibus varia vetustioris Antiquitatis monumenta insculpta remebantur. De illis vide Levit. 26. v. 17. ct 27. E ecb. 6. 2. Paral. Iq. Eic O in Gracia leges in are incidebantur, o Roma leges, Fasti, Talendaria, in Capitolio incisa asser pabamur. Sie c' in Christianorum Sacris adibiu ct Templis talia monumenta collocabantur. Qualis erat simulacrum istud ammmoreum variis literis o Characteribus incisum o descriptum. Cathedra nimi- vm Hippolyti, ubi C civi Paschalis insculptus, ct Lemmata operum annotata qui ii Hippolytu industriam itum, Doctiinamsiam Ecclesia probaverat. Cathedra rero,
ut innueretur, illum Doctorem fuisse, o Cathedram non M.tii sed christi occu- me
140쪽
rasse, illumque docuisse, ut eximium doctorcm, q i in Ecclesia ma2im rufam h bi conciliaverat , O qui sedem doctoralem oc par rat, instar Rhetorum facundiorum , qui in ludis literariis Cathedras occupabant, qua dic tantur Θρονοι, qua vox tandem in Ecclesiam ipsim penetravit, unde Cathedra Episcopales direbantur etiam ' ονοι; hinc Θρονος, c Θρονισμος, Θρονι ιν vocet in Ecclesia Graeca admodum vulgares o noti viae. Throno ergo, o Ca-ihedra Marmorea in det simulachi in istud Lapideum , nostrum Hippolytum representans, de quo hic sobe diximur. Sed πιότα μὲν θ ταί . Alia forsan addenda forent, sed jam Protegomenian metas longe summpraetergregi, o Pro Comenis partis posterioris observationum, brexi rem λω
prodituris, quaaam sunt relinquenda. Ibi de Germano Constantinopolitana cui Tractatum de Conciliis Oecumenicis adjudicamus, varia docebimus. De Euthymio Z abeno quadam non ingrata nos dicturos confidimus. De Nilo Doχο-
Litrio ct illius Notitia abunde dis premus. Sicut 2 de vartholomeo Edesseno , cujus aetas ignoratur , ct de quo fere apud omnes alti fimum sidentium. Tun m istulam ad Casurium, D. Chrysostoma vindicabimus, ct unde, quando, per quem ad manus nostrai pervenerit, sincere aperiemus. Quod si vero aliquis post hanc editionem nostram, in istam Epistolam aliquid tentarerit, o laborem qualemcunque nostrum antepoterit, in eo animum, minus gratum 2 aequum prodet, O illivi occupatio intempestiva et praepostera, non nobis Iraudi erit, nec impediet quominus ea, quae jam congesta habemus , tanquam nostra, non sua, cum abis communicemus. superest ut Lectoris iudignationeni, propter Notarum,et observationum prolixitatem deprecemur. Non Mari Magno, vel Oeceano xos committere primo animus fuerat. Stricturas, notulas, criticas antum Observati notas, ad temptu taediuwqne Iallendum primo cogitabamus. Mens erat propiores tantum Oras legete , et Divi magis obrios et nobis notiores circumrebi, et secura Cymba explorare. Sed ne