장음표시 사용
101쪽
- 85 tur propugneturque, atque a divini verbi praeeonibus publieo e suggestu Christi fidelibus proponatur. Coneilium vero tridentinum in decreto do peccato originali protes latum est, seu edictum voluit: Non esse suae intentionis eo m-prehendera in hoe deereto , ubi de peeealo originali vitur, heu tam et immaeulatam Virginem Marium Dei Genitrirem sit: Nequo his contenta apostolica Sedes sioiit, sed praeterea ut coleretur Virginis Conceptio, Ecclesiam universam ad eius sestum celebrandum obligatione praecepit obstrinxit. Quae quidem agendi ratio palo laeti, obiecta Seripturarum eloquia poeuliariter et proprio B. Virginem non tangere: alioquin nullo pacto ut pia aut propugnari aut prae- dieari posset haec sententia, sed omnino ut salsa, ut impia, neque serenda , quippe quae Bibliorum auetorii ali comtraria habenda esset. Itaque hac ratione demitur vis tota adduelis biblicis testimoniis, quibus in omnes, uno exempto Christo, eulpae originalis propagatio adstruitur: nihil- quo in illis obstat quominus B. Virgo singulari Dei munere in ipso conceptus. seu, ut aiunt, animationis momento incolumis per gratiae sanctificantis largitionem ser
Cum vero eiusmodi gratia, qua B. Virgo immunis a primigenia labe servata esset, ad intuitum Christi merit rum ipsi a Deo suisso i collata, sponte sua sequitur, B. Vidi ginem eguisso redemptionis pretio, ae reapse sanguine Christi, nobiliori scilieet redemptionis gonere, redemplam suis-
cap 7, plerosqu tridentinis patribus stetisse pro pia senientia daa. 'maeulato conreptui plures prae. terea optasse ut desniretur, aut sablem adite retur in deereio: Otiameia pia credatur ipsam aina originali labe fuisu eoneeptam. 0uum lamen neutrum , aliis Oh, ulsol thua, seri luarit 4 ea saltem verta apposita sun quae haud ohseura conellii propensionem in id Indicarent, quando in quidem Virgo voeatur imma lata. 2ὶ CL suarea loe. est . qui generalibus ita Aonion iis, quibus et B. Viriago eomprohondi videtur, aeeommo
102쪽
posse; nimirum aut si solvatur pretium quo a captivitate euiesi manet palus liberetur, aut idem ipsum si solvatur pretium antequam captivitati mancipetur, cui ceteroquin, nisi solveretur pretium, certo subiiceretur. Hac autem altera ratione , ut Dei matrem decebat , redempta a Christo B.
Virgo esset. Proinde argumenta Omuia, quae RSSertores maeulatae Conceptionis e sacris litteris promunt ad evincendam maculae contractionem ex necessitate redemptionis,
huc veluti ad scopulum alliduntur. Coronidis gratia et illud adiicimus ex obiectis textibus id unum evinei, quod piae sententiae adstipulatores haud quidem insciantur, beatam nempe Virginem per se obnoxiam originali culpae extitisse, eiusque debiti eontrahendi obligatione obstrictam ex naturali per Adam generations fuisse, cuius vi eam incurrisset, nisi ab illa praesenti Dei praesidio fuisset liberata. Atque ita perbelle omnia, quae e Seripturis uti contraria proferri solent, cum pia sententia componuntur il . Verum nequo ulla o Bibliis argumenta suppetunt d cretoria, quibus certo ac desinite eiusmodi privilegium in B. Virgine evincatur. Etenim praetermissis iis textibus qui mystiee, ut aiunt, sunt intelligendi ac tralatitio dumtaxat sensu ab Ecclesia Deiparae accommodantur thi enim dogmaticae probationi theologo viro exhibendae non sunt pares . ac solummodo Ecclesiao sensum manifestant , illo superest Geneseos Ioeus 3, 15 expendendus. Nimis autem obscurus hic textus videtur, ae licet etiam detur anteponendam esse lectionem Vulgatae quae habet: Ina eonteret eaput tuum, tamen cum id, ut paulo ante animadvertimus, non esset per se praestitura mulier, sed per filium suum, seu per Christi merita, eo demum recidit quaesito, videlicet quousque tandem, qua mensura, quove modo caput serpentis B. Virgo esset contritura, seu diaboli opera dissolutura per ah-lli Quod prae Iare ostendit B - atque idoneis me lis e scriptura suetus in ell. Sem. I. De Conceptri depromptis illustrat.
103쪽
solutam quam de daemone ae peccato report&sset victoriam. Iamvero sive hanc victoriam per liberationem sive per immunitalem retulisset, illud verum utroqueversum man
sisset, B. Virginem caput illud contrivisse si .
Falendum tamen est aliquod exinde argumentum erui, imo et tundamentum satis solidum ad immaculatam B. Vidi ginis Conceptionem adserendam. Etenim adductis verbis aliquid Deus prorsus singulare, quodque matris promissi liberatoris proprium esset, atque ceteris non commune significatum voluit; alioquin nulla apparet ratio iuxta exegesin catholicam, quare peeuliarem de hae iniecerit muliere mentionem, ex qua semen promiS sum erat oriturum. Iamvero in hoc, quo de agimus, nihil aliud singulare omnino atque huiusce matris proprium quam immunitatem a quovis peccato confingere animo possumus. Nam quod ad liberationem ab originali labe post
laetus animationem spectat, ea certe communis sanetissimo
Praecursori suisset, qui repletus est Spiritu Sancto ab utero matris suae; atque etiam, prout seri sententia satis recepta Hieremiae, aliisque sorte nonnullis. Λt absoluta exemptio speciale ac proprium solius Virginis privilegium foret. Praeterea animus hypothesi de sola liberatione plene non acquiescit; haec enim in iustis omnibus, licet diverso gradu, diversaque ratione locum habet atque habuit: at hei ede victoria plena agitur ac singulari: quae quamvis primario loco promisso Salvatori adscribatur, nihilominus secundario saltem beatae eius Matri, mulieri κxe ευον nuncupatae, tribuitur, ac proindo, quod natura Filio, Matri perparticipationem compelit. Quoeirea omnibus rite perpensis biblicis orae ulis, quae
pro unaquaque asseruntur sententia, patet, testimonia, quae pro priori Sententia flare videntur, congruam, imo addam
fiatis trinum Ergumentum eruitur ex Genes. b, 5. Oalenditur Confirmatur conclusiola; Notum est, passim Interpretes,
in sensu, quem vocant, eatensius iustis omnibus aptare oraeulum G
npseos 3, S: quando et ipsi per Dei
gratiam vietoriam de diaholo insidialore retulere, adeoque eaput eius e triverunt. Hine de Eva ipsa, per poenilentiam Milicet, id praestitisse diei potest. CL corn. a Lapide et Bosterium in hune loe
104쪽
Expenduntur tofi imo nia Patrum pro adversa
- 88 ol necessariam ex memoratis expositionem admittere; eo tra vero non ita laetio eamdem apiari illi posse lex tui. qui a posterioris sententiae propugnatoribus in medium assertur. Ex quo laudem illud deducimus, causam de immaculata B. Virginis Conceptione hoe primo sub aspectu consideratam in tutiori loco esse collocatam.
Patrum atque Scriptorum ecclesiasιicorum testimonia, quae aIιerutri placito favere videntur. conferuntur simul atque expenduMur
Mihi diu ac sedulo expendenti ea Patrum testimonia atquc Essata, quae praesens Spectant argumentum, quaeque maiori qua licuit fide paulo anto ita descripsi, uti ab alterutrius sententiae patronis asserri singillatim consuevere, animus aliquatenus, ut verum latear, anceps haesit. Siquidem qui Augustino duco adversus pelagianam haeresim primigeniae labis in omnes Adae posteros propagationem propugnarunt, uo beatam quidem Virginem a communi hominum conditione exceptam suisse videntur asserere, eum et illa communi ratione fuerit procreata. Quorum porro mens eX eo magis elucet quod Christi earnem ideo immunem a contagione originali assentent, quia sine eoncubitu. et extraordinaria plane ratione concepta suerit. Accedit quod eidem sanctissimae Dei Genitriei accommodent, immo et eidem quasi pronuncianda tribuant illa Davidis verba: Eera in in
quitato us eo eptus sum, et in peeeatis concepit me mater mea atque exinde inserant, iure carnem Mariae voeari carnem peccati, quatenus vere peccatum contraxerit, prout Veram
carnem habuit, ut ex Fulgentio patet. Ideireo addunt Mariae carnem mundatam, purigeatam , sanet eatam fuisse priusquam Verbum ex ea carnem susciperet; idque adveniente in eam Spiritu Sancto iactum. Quae quidem omnia spernenda non sunt: praesertim cum nonnullos vel magni nominis theologos impulerint ut in
105쪽
eontrariam sententiam eoneederent. Attamen nee illud praetereundum silentio est, negari haud posse plerosque Patres omnimodam in B. Virgine saneti latem eamque perpetuam aperie agnovisse et praedicasse. Omissis enim, quae ex Origeno allata sunt, testimoniis, utpote saltem suspectis stl, eor- tum est vetustiores Augustino Patres et oeclesiasticos seriptores doenisse, B. Virginem fuisse terram immaeulatam, ex qua egormatum est Christi eorpus, prout terra immaeulata extitit illa, ex qua plasmatus est primus homo, ut vetustissimus auctor epistolae nomine presbyterorum et diaconorum Achaiae vulgalao scripsit. Similiter in comporto est, B. Virginem eum Eva ita ab illis osso comparatam, ut quemadmodum Eva adhue ineorrupta ae prorsus innocens, seu divina gratia fulgens ab angelo tenebrarum sed uela suerit, illi assensum praestando, sic et B. Virgo incorrupta prorsus ei nulla adhue eulpa aut labo inlaeta Angelo lucis assensum praebia rit. Polior antem fuisset Evas quam Marias conditio, si maeu laius eius concepius extitisset, quamvis ab originis vitio iam contracto postmodum fuisset mundata. Porro isthaee eom paratio apud Patres nait communis. Peaotero a iidem tradunt
ipsummet verbum divinum sibi veluti in templum B. Vt
ententiae adserioribus proseruntur, quaeque nos auo dedimus Ioeo, d aumpta sunt Ex Bom. l. ea Oeem
Homiliis in diderasa lores mei Tm
Avi. ll. rt. 5. Test. VII. pag. 186 ex rigenis oparth.edit Paris. ann 1604. par. 2. Re quidem vera alleaala lorata est. Mittona reperiuntur ἔ adnotat autem Plar duas haseo milias non esse ex illis, quas ah Origine abiudieant Bellarminus, et Lah . atque
appendiea S. I. pag. 275: ubi pra
mittit, has homilias suissa a Merlino, quod hie lpis sale iur. a varila loeia
106쪽
Patres lavent B. Vir stini post g. Augualinum. Plerique Pa. ros lavent B. virilini.
ginis corpus atque animam, seu totam Mariae personam ita aedificasse, uti Bereleel tabernaculum eonStruxerat, quemadmodum s. Ephraem ac vetus auelor nomine s. Io. Ch
sostomi assirmant; immo et ex lignis corruptioni non obnoxiis, sicut ait s. Hippolrthus martyr, adeo ut beata haec Virgo. testante s. Ambrosio, fuerit per gratiam ab omni integra labe
Sed neque post Augustinum exoriamque pelagianam haeresim in Patrihus atque ecclesiasticis seriptoribus isthaee sublimis de omnimoda B. Virginis sanctitato opinio elanguit aut loco cessit. Quin immo magis in dies ac magis ex eo tempore increbuit. Etenim non solum et ipsi avitae traditionis filum producunt speetantes B. Virginem uti a Christo seu potius a Verbo ipso tanquam in templum, aut tabernaculum sibi extructam, vel tamquam in domum in qua habitaret sibi aedificatam, immo uti eam a qua corpus
assumeret; verum praeterea hanc ipsam similitudinem exo nant et amplificant, ut s. Maximus laurinensifi, s. Proetus, an nymus auctor Tractatus contra quinque haereses, ae s. Ge manus episcopus apprime faciunt. Insuper eamdem Virginem vocant expresso innocentem, sine macula, omni culpa vaeantem,
aliisque eiusmodi titulis deeorant, quae quamlibet labem penitus excludunt. Neque his contenti, servatam eam asserunt integram gratia Dei; negant carnem Mariae dici posso carnem peccati; ac probationem adiiciunt, quia nimirum eonstat eam ab omni originali peceato immunem fuisse, ut loquitur s. Paschasius Balbertus. Eam demum tali puritato nitere decuisse asseverant, qua maior sub Deo iMelligi nequeat , uti f. Anselmus est; quod quidem emtum angeliens Doctor de immunitate a preeato originali et actuali interpre- '
Quae eum ita se habeant, pronum est inferre, Patrum doctorumque catholicorum non unam esse sententiam quoad hoc privilegium a Deo B. Virgini communicatum. Plerique lamen, iique vetustiores immaculato B. Virginis Conceptui lavent, atque ita favent, ut eorum dicta nullam aliam probabilem interpretationem contrariam patiantur. Si vero do
107쪽
recentioribus sermo est, conceptis verbis B. Virginem originis Iabe omnino eximunt, eamque prorsus immaculatam ac immaculatissimam praedicant.
At concedi no debei Patres omnes, qui huic privilegio adversari videntur, illud reipsa Virgini denegasse P Rationum
momenta Proseram, quae contrarium cato cuilibet et eo dato homini saetio non suadebunt modo, sed persuadebunt. Et sane praetermissis illorum Patrum, qui ad priores quatuor elasses recensitas speetant, testimoniis, quippe quae minus presse rem nostram attingunt, quaeque commodo ea ratione exponi possunt, qua biblica testimonia intelligenda esse ostendimust, Patres scriptoresque oeclesiastici, qui ad quintam pertinent classem, atque ab adversa parte in medium producuntur, sunt praecipue s. Augustinus, s . Fulgentius, Eusebius vulgo emissenus, Ferrandus diaconus, s. Hildelphonsus, s. Petrus Damiani, Rupertus, s . Anselmus cantuariensis, Hugo Victorinus, ac s. Bernardus: decem videlicet a seculo V ad XII. Porro ex horum numero ii primo subducendi sunt, qui dictis suis vim detrahunt omnem, aut maxima saltem ex parte aliis in i is extenuant, ubi qua suerint mente a curatius exponunt. In quorum censu magnus Augustinus principem obtinet locum. Enimvero eum antea audivimus profitentem se nolle propter honorem Domini, eum de peeeato agitur, habere de saneta Virgine Maria quaestionem, quia scimus quod ei plus straιλε eollasum fuera ad viseendum Omni eae parte pereatum. Quibus verbis duplicem s. Doctor rationem adducit, quare declaret nolle so habere quaestionem do B. Virgine, cum do peccato agitur; videlicet propter honorem Domini, et propter uberioris gratiae collationem. Porro utraque ratio non minus ab actuali peccato , quam ab originali immunitalem requirit. Idque eo confidentius affirmandum, quod ipso Augustino magistro. peccatorum praesertim leviorum, de quibus heic disputat, scatebra et sons a primaeva, quae in nos transsusa est culpa, veluti essectus a causa sit repetenda. Indidem enim illa in nos debilitatio infirmitas tuo profluxit, qua fit ut leves cul-
Patres, qui adversari v dentur, dictaava emo liunt S. Augusti
108쪽
rumponantur quae in P riem contra
gratiam e s. Doetoris sententia sit consecuta, qua omnia p rata, et quidem omni eae parte vinceret, Dponte e sequitur
illum existimasse huius divinae gratiae munere B. Virginem peccatum ipsum originale vicisse; quod fieri nequit, nisi peraeceptam ab eadem noxa immunitatem. Iloe vero clarius adhuc ex altero constat loco, in quo hipponensis praesulcum Iuliano disputans aperte inficiatur se transcripsisse diabolo Mariam conditione nascendi, nempe eum ea cone Plaost: quia ipsa conditio sublata est ex eadem Virgine gratia renascendi, utpote ob merita Salvatoris gratia prae cupata. Nam nisi hunc sensum haec Augustini verba praeseserrent, minime ipso propulsasset Iuliani expostulationem, quod doctrina sua de originalis Iabis in omnes propagatione, qua Adae posteri diabolo transcribuntur, eamdem Dei genitricem diabolo transcripserit, si et in eam adamitieus reatus derivatus suisset. Nequo enim, ut negetur B. Virginem diabolo transeripiam fuisse, illud est satis, quod postea, sive cilius si vo serius, ab illa labe fuerit liberata, si
cuti et nobis haud quidem sussieit eiusmodi peccati ablutio
per rogenerationis lavacrum facta, ne dicamur diabolo transcripti stralia renascendi; imo nec sancto ipsi Praecursori, quamvis repletus deinceps fuerit Spiritu Saneto ex uloro matris suae, id suit satis. Ut igitur foeum ipse consentiat s. Doctor, sagaciter dispiciendum, an textibus qui negotium aliquod lacessere videntur, ea subsit sententia, quae cum reliquis testimoniis facile eomponi possit. Iam vero nil vetat, quominus prima ex allatis Augustini sententiis commode intelligatur do liberatione per exemptionem a culpa, cum dicat s. Doetoraul suseipiendam munda viti. quod etiam ex iis eolligitur quae ibidem subdit: Ideo Virginem Matrem, non usta carnis Pec-eati, Me est non eo viscentiae earnalis motu concipientem,
sed pia fide sanetum germen in se fieri promerentem, cum eligeret ereavit, de qua crearetur elegit; adeo nempe puram sane tamque creavit, ut digna esset, quae Dei Mater eligeretur: nisi et illud dieere velimus, quod s. Doctor in obie-
109쪽
- 93 ciis verbis do humana natura. quam de B. Virgine potius loeutus sit iij. Quod vero ad alterum Augustini lex tum at
linet, planus est eius sensus. Innuit enim Christum secundum carnem ex Abrahamo per eius filios naturali ratione prognatos usque ad B. Virginem descendisse, ex qua ipse nulla viri opera intereedente genitus est: in quo quidem nil est quod piae sententias refragetur. Subdueendi prastorea ex eo numero una cum Augustino ii sunt Patres, qui docuerunt carnom Virginis earnem
esse peeeati. Hac onim phrasi nihil aliud Patres, do quibus
agimus, signiscatum volucre, quam B. Virginis carnem communi ratione progenitam fuisse: porro caro non consiliuit humanam personam, neque subieeium potest esse formalis quod voeant peccati, cum eam in se ac per se unice speelata
neque iustitiae nequo iniustitiae sit ea pax, uti argumenta iurs. Anselmus '. Quapropter B. Virginis earo vere diei po
liὶ Apposita vasquer de Christo
serihil lom. II. in 3. p. a. m. disp.
17. cap. 11. n. 122. ed. Inmis . 612. p. 42. . Quod tamen inquits Augustinus , aut auseipiendum mundanu avi suseipiendo munda. rit, non est intelligendum, quod ipse
sanelli ala sua abstulerit in earns illa singulari, quam suscepit, maeulam mliquam . quae praesessisset, aut imp dierit. nn peeratum et maeulam eo traheret. Nam eum coneeptu asset non opera viri sed is spiritu sane io, Malum originis non eontrahoret hoe enim solum contrahera possunt deseendentes ex Adamo opera viri eitos nae. Intelliel saltur debet daearne in universum, nempo de totan tura humana, quam emundavit ah omni pereato christus, assumpndo partem quamdam illius naturae. . Qua posita interpretalloma Angustini, se lentia ut oe nono modo proprie re terretur ad Mariam , seu ad elua carnem. sane nisi hoe modo intelu-goreine Augustinus aut da praeser
vallono, sequeretur ex eius mente B. Virginem mundatam lanium a Me-
ealo fuisse vel in aetu Ipso Christilaearnationis, vel paulo ante: quod
pro elo ad ersarii non admittunt. t. ihld. alios olusmodi a. Augustini terorumquo Patrum textus a ur te expositos ei explanatos.
R In lib. De coneeptu Uirginali
ei premis oristis. e. 5. Mil. et t. p. 98. euius verba haec sunt: Ouoniam
iniustitia non pia est esse nisi Mitastilia debet esse ; or0invita me, tum quod est iniustitia, non est nisi in natura rationali. Rarionalis
autem natura non est nisi Deus. Et angelus. et anima hominia. per quam homo diei ur rali viis. alaina qua non est homoe ae a. Thomas 1.2. q. m. ar. l. elarius adhue Idipsum ex ponti aeriuenar Sima inmolaelo pereatum oristincia nullo modo potest esse in ea a sed misium is anima. . . . Si igiIur dium
110쪽
tacta a peccati sorde suerit servata; uti et nostra vere pectati earo dicitur, quamvis per regenerationis lavacrum pectati macula in ea prorsus fuerit detersa. Quum vero huiusmodi beneficium Patres B. Virgini non denegent, patet nullum exinde adversus piam sententiam argumentum posse deduci. Qua ratione praeter s. Augustini verba et illa quoque s. Fulgentii, s. Petri Damiani, Buperti abbatis, et s. knselmi commode explicantur, a quibus peccatum improprio vocatur concupiscentia, qua B. Virginis caro procreata Est, quaeque a s. Augustino recte lilia materque pee-eati dieitur il . Hoc item sensu daridica verba aecipienda sunt, quae Patres a B. Virgine veluti prolata exhibent: Eera in iniquitatibus eoncepta sum et in peeeatis conrepa me m ter mea; siquidem et haec de concupiscentia, ac proind
de precati debito intelligi saeile possunt. Quo quidem pec
cato ratione generationis etiam Virgo perfusa fuisset, nisi eius anima singulari Dei beneficio, cum primum corpusculo adhaesit, anteoccupata gratia fuisset. Quinimo ex o quod Virginis anima in sanctitate sit condita lex quo laetum ut haec ipsa sanctitas cum eius carne suo quodam proprio modo fuerit communicata illarum dictionum vim melius assequimur, qu us Patres interdum asseruerunt Virginem emaculatam, emundatam, purgatamque suisse, seu totum eius suppositum mundum sanctumque effectum i2 .anima po/ru esse tubiserum eulpae, eam autem de re non haBeat quod sit subierium einpae, quidquid pro venit da eorruptione primi pereati ad animam, habet inlisnem eulpae: quod autem pervenu ad earnem, non hahel rationem eulpae, sed poenae. Sic igitur anima est rubi elum precati origimuis, non autem
i In lib. l. Da nupι. et con P. e. 24. n. 27. ubi aerihil: Eae hae e eupiuentia eamia, ιanquam filia pereati, et quando illi ad turpia