장음표시 사용
111쪽
- 95 Ne vero quis autumet eiusmodi explanationem a nobis pro lubito confingi, addimus, nonnulla ex allegalis Patrum le-stimoniis illam neeessario exposcere, nisi velimus ex iis alios contra alios committere. Exemplo sit s. Paschasius Balbe tus, cuius verba sub s. Hildelphonsi nomine pro contraria sententia asseruntur; quibus is affirmat Mariae carnem carnem esse eeati, quam a Spiritu Sancto sanet eatam et emundatam dicit. Si enim de formalis, ut vocant, peccati in eam propagatione accipienda larent, quanam componi ratione possent cum aliis eiusdem s. archiepiseopi seu potius Ratberti ellatis, quibus asseritur eonstare eam lB. Vidionem ab omni originali peeeato immunem fuisse, et ab omni contagiona precati originis alienam, qua de causa infietatur carnem Mariae vere suisse earnem peeeatip Fatendum igitur est nonnisi ratione generationis per concupiscentiam peractae, minime vero ob labis originalis contagium Virginis carnem in priori textu earnem peeeali appellatam fuisse. Quid plura γ Nonne Patres interdum vel ipsam Christi carnem vocavere earnem preeati ratione propagationis, quam a progenitoribus peccatoribus est sortitus p Εxemplo loe pletissimo sint s. Hilarius pietavi ensis, et s. Proetus. S. II, larius quidem dum lib. 1. de Trinit. n. 13. do Christo seripserit: cARNEM PEccaera recipa, ut assumptione earnis nostrae
delisιa donaret, dum eius fit particeps assumptione, non crim ne iij. S. vero Proetus constantinopolitanus Orat. VI. n. 14 vocat corpus Christi eorpus peeeati; sic enim Christum B. Vt onem alloquentem indueti: Nisi in occaera constitutus simcORPORE eoque tanquam mortuus in novo recliner monumento
ete. s2 . Quinimo s. Gregorius Narianet. Orat. 51. n. 18 asserere non dubitavit, a Verbo assumptam esse carnem damna-οὶ Opp. edit Constant. lom. II. eol. 14. quem in laeum cs. notam eruditi diloris. CL pariter eiusdem Miloris praefat. S. l . n. M, et 5 l. pag. XVII; ubi inter retera in rem nostram Pr fert similem phrasia ex Tertulliano Iib. . de earna chriati a. H. seri mis: Defendimus autem non caR FEMPECCATI evaeualam ειρε in Chrseus, sed pereatum earnis, non mat Nam sed naturam; non substantiam
112쪽
tam l l . Nemo tamen, qui vecors plane non sit, assirmabit ob eiusmodi loeutiones hosce Patres existimasse, Christum peccatum contraxisse originale; si nemo prudens ob easdem locutionos dixerit allegatos Patres censuisse, B. Virginem vere originalem labem incurrisse. Idem de s. Anselmo sentias velim, qui in libro cur Deus homo non e proprio sensu, sed ex Bosonis interloquentis orocilata verba protulit. Siquidem cum in libro de cone tu rimginis propriam aperit sententiam, iis verbis esseri B. Virginis puritatem, quae originalem maculam vel ipso Doctore angelico interprete omnino excludunt in. Ex iis Patrum ecclesiasticorumque scriptorum eritis, quae pro utraque contendentium parte diligenter excussimus atque contulimus, pronum est colligere. 1. Sententiam, quae vi gineo privilegio favet, alteri sententiae temporis antecessione praeseribere: haud pauci enim ex quatuor prioribus seculis Patres, ut vidimus, pro ea sunt; dum contra nonnisi ab Augustino numerari primum possint, qui eidem adversari videntur. 2. Νeque etiam post Augustinum ipsum seriem inte ruptam fuisse Patrum atque doctorum, qui piae causa suffragarentur, sed potius auctam numero, dictorumque pondere et gravitate magis communitam. 3. Quae praeclaro Virginis deeori de immaculato Conceptu maximo videntur ossicere, perfacili expositions eaque opportunissima intel
ligi et explicari posse; imo ex iis pleraque ita prorsus, uti
supra memoravimus, intelligenda esse atque explicanda, ne secum ipsi pugnare dicantur: contra vero nulla ratione in oppositam sententiam detorqueri aut distrahi posse illorum Patrum oracula, quae ad pium adstruendum placitum ad-il Opp. s. Gregor. Nati M. Mil. Paris. 1650. lom. I. p. 742. quem in
Naraehurgenses centuria XI. cap.
10. Da episeopia et doctori E cleriae, agentes de Metoribus bH annis, naevis illis quibus doeirina . Anselmi tantuariem is ipsis vid
tur asper a el hune stemment. quoia senserit omnes in me lis mortuo .
113쪽
- 97 ducuntur. 4. Nullum plane e Patribus disertis verbis asserere B. Virginem fuisse eum labe Originali eoneeptam eaque inquinatam: secus autem se rem haberct quoad Patrum
textus, qui in privilegii favorem asserri solent. Etenim in illis reperimus, Il. Virgiliom idoneum Christo habitaculum in se praebuisse pro graιia Originali, ut ait s. Maximus;
item eam ab omni originali peccato immunem fuisse. ut s. Paschasius Balbertus asserit. qui id pro certo ratoque habet, eum adhibet voculam illam eonstat; nec minus afis vernu ter id ipsum declarat, dum adiicit oportere nos B. Virginem at omni eontagione primae originis eonfiteri alienam: nec non ad eamdem Dei Matrem serpensis aditum non patuisse uti s. IO. Damascenus loquitur; no phrases hono multas aequi pollentes recenseam, quae apud eosdem teterosque Patres passim oecurrunt, ut cuique illorum textus Oculis
perlustranti tacito patebit. Hi vero, omissis etiam qui ex operibus dubiis peti possent, supra viginti numerantur. Atque hi quidem omnes aetate Bernardi anteriores
sunt. seu ad ea tempora spectant quibus nondum controversia haec agitari coeperat. Sed quid do ipsius clara vallensis Abbatis mento sentiendum est, qui Patrum agmen claudit Equidem ipsum praeterire potuissem, utpote eum a quo diseeptatio haec originem duxit, eum nobis propositum fuerit antiquitatis monumenta expondere huc pertinentia, quae exorsum quaestionis antecedunt. Vorumtamen
nonnulla do eius sententia delibabimus. Ac l. in consesso si s. Bernardum suam ad canonicos lugdunenses dedisse epistolam, ut cos redargueret, quod inconsulia Sede apostoli ea novam festivitatem do Virginis Conceptione adoptaverint: 2. exinde ipsum B. Virginis ortum sanctum fuisse deducere, quod solemnitas Nativitatis in Ecclesia universa celebraretur: 3. impetivisse conceptionis cultum eo quod careret obiecto. Siquidem ex ipsius mente Virgo sancta esse non potuit priusquam conciperetur. quum nequiverit ante saneta esse quam esse: Sed nec in ipso conceptionis momento id potuit: quomodo namque, ipse pergit, aut sanet ιω absque Spiritu sanet eante, aut saneto Spiritui societaι
mo PT Patribus ex presso dixi lv. Virainem ruisse in P.
contrarium vero Patros aliqui exprΡ so dixerunt.
114쪽
Iia antiqui res a. Beris nardi memtem intest
et non de eiso eonceptam fuisse; sed id haelenus includitum ele. Νompe ideo clarae vallensis Λbbas sanctam Virginis cone optionem in seiatur quia maritali complexu genita est. Minime voro perinde peeeatum appellat libidinem ut polo peccati causam, quasi censuerit libidinem in eoniugali aetuso male, ut vorant, peccatum esse. Quod vel suspicari in lanio viro notas ess t. Quae cum ita sint, patet s. Doctoreinde prima Virginis conceptione quam aetinam dicunt, noti autem de conceptione passica, seu de animationis mompi tu, de quo nos agimus, esse loeutum. Reipsa hoc sensu auctores s. Bernardo suppares Gn
ceptis nis vocabulum usurpasse ostendit Mabillonius ili; Qui proinde s. Bernardi effata de conceptione activa, seu
lli In nota 141. in epist. LXX lv. g.
Bornardi col.Lxl l . ubi seribli . Qualis fuerit s. Bornardi mens in hae pistola,non una et eadem est Doel rum antiquiorum, ae neotericorum sententia. Huius diversita iis causa prosuxit ex diversa acceptione votis neeptionis, quam aliter neoieriel, aliter auctores Bemardo suppares usurparunt. Nam isti quidem tonc mionis nomine signiseahant conee-plionem aestuam, seu eonnuxum minis ad formandum ymbrionem. Unde Alensis p. l. q. . ar. 2. Conceptio, inquit, disii eommistionem, quaa eat in priseipiis raminalibus viri et mulieris ete. Neotellei vero
eoneoption om sumunt pro eonempli a passiva, id est pro in tanti
illo, quo anima eo mori lam offormato infunditur. Superiorem conrepti nis rati sim elarius Oxprimii Mensis, quaestionis iam ei latas 2. ar. l.
in quo distineto quaerii l. an. B. Virgo tuerit saneti irata in esnee prione ; 2. an post eonreptionem
ante animae infusionem eie. Quam signifieationem eomples tons a. H mas in Mat. dist. 3. q. l. ar. . et Iia hoe dicendum, inquit, quod B. varso non ante eoneeptionem, nee inesneepliona avia anima infusionem sanesi leata sit. Ex qua quidem interpretations eontigit, ut quamvis isti metores, immo et Athe ins M. et s. Bona Entura , in ea suerint sententia, B. Virginem in i stanti Infusionis animae suisse me. io originali Mnoxiam l quod tamen alii infletant uri; numquam ia- meo a. Dpmardum in hae paris adis duxerint in suae sententias palmei-nium, ut mulli aliutinantur; sed ianis tum eo usi sint ad praesidium ei argumentum illius partia, quae eidem B. Virgini sanet illeationem negat ante animae insuhionem. Ita snim in let eeloros Oxpresse docet Athe lus M. in I. dist. 5. ar. d. e. Dicimus,
inquii, quod B. Virys non suu au et imam ante animationem es qui dicunι oppositum, est haeresis eo
115쪽
- 99 de seminis excisione ad laetum gignendum et efformandumoxposuere. Ita Alensis, Albertus Magnus, s. Thomas, 1. Bonaventura, quorum teStimonia idem cl. vir profert. Nobis huic satis sit verba s. Bonaventurao describere qui in 3. dist. 3. q. l. ad 4, scribit: Mn huis obniant dicta Bernardi. Potius enim intendit Meludere errorem, ne quis eredat Virginem sanetili-eatam in eoneeptione saetina scilicet, praecedente animae in- susionem de qua loquitur , quam erga Uirginem devotionem nostram minuere. Ac obiecto sibi hoc Bernardi contextu rMe in ipso eoneeptu sanctificari poteratu propter peccatum quod inerat, ita dissicultatem solvit: Constat quod illud non est distum propter peccatum quod esseι in parentibus, quia potuissent ipsam concipere sine peeeator ergo dieit propter eausam peccati quae eraι in earne. Ergo videtur, quod sann
et evito sVirgiuisi non fuera ante infusionem animae. Cum igitur tum ex ipsis s. Bernardi verbis institu
taque ab eo argumentatione, lum ex communi veterum, quam eorumdem verborum exhibuerunt explanatione, luculenter constet eum do conceptione tantum activa animationem praecedento sermonem fecisse , legitimo colligitur, s. Doctorem piae sententiae insensum non fuisse. Imo cum ipse ex celebritate sesii de natali B. Virginis die, quae iam in Ecclesia ubique vigebat, intulerit sanciam eam extilisso anto nativitatem; iuro meritoque concludimus ipsum sanctam pariter Conceptionem propugnaturum fuisse, si idem festum a Christi fidelibus ubique celebrari, ut nunc fit cognovisset. Idque eo liberius astirmo, quod s. Doctor epistolae suae finem his verbis secerit: Ouae autem diri, absque
praeiudicio sane dista sint sanius sapientis. Romanae praesertim Gelasiae auetoritati atque eaeamini totum Me risuι et G-tera , quae eiusmodi sunt, universa reservo : ipsius si quid aliter avis paratus iudicio emendare.
demnata a B. B ardo is epistola ad lugdunenses. et a mastistria mmnibus parisiens a . Deinde a
dit etiam lexium a. Bonavent Tae, quem et nos retulimus. Ea quo di-aeimus allueinalum fuisse Varium xinm dum tomo II. ln3. p. q. T. disp. 47. eap. 8. da e reptione passiva exponit verri a. Bernardi
116쪽
neque antiquis velle se refragari neque recentioribus, qui verba s. Bernardi secus explanant, duo oggerit ox quibus colligit s. Bernardum nullatenus pro pia stetisse sententia. Unum, quod D. Virginis in utero conclusae sanctificationem aequiparei sanctificalioni qua et Hieremias et s. Ioannes Ba plista in parentum utero sanctificati sunt, si lamen sanctitatis gradum excipias. Hos porro labe Originis suisse viliatos
exploratissimum est. Alterum, quod aperte concedere videatur in Sem. 2 in Issumptionem, B. Virginem a parentibus originalem maeulam traXιsse. Perperam, inquam. haec a Mabillonio oggeruntur. Illa enim aequiparatio ad unam sanctificationsem personarum in ulcro inclusarum, de qua disserit, refertur, non autem sive ad modum, sive ad tempus si illius sanctificalionis indigitandum protonditur. Secus enim inde sequeretur, Beatam Virginem solummodo post fi x menses aut paulo ante nativitat in suisse sancti fleatam, quod nemo dixerit. In se . autem 2 de Anu t. s. Bernardus
haudquaquam absolute, sed hypothetice, ut aiunt, loquitur dicens: Absit enim, ut proprii quidquam inquinamenti domus haee theata Virgo aliquando habuisse dicatur, ut in ea proinde seopa Laetari quaereretur. Ouod si originalem a parentibus maeulam traaea; sed minus a meremia sanet eatam in utero aut non magis a Ioanne Spiritu Saneto repletam, credere prohibet pietas ehristiana tri. Perindo ac si diceret:
etiamsi darem B. Virginem a parentibus originalem maculam traxisse, ab ea nihilominus mundala ac sanctificata est, prout Hieremias ac Ioannes ab eadem mundati ac sanctificati suere. Quin potius Ox eiusmodi loquendi ratione videtur constare luculentius, s. Doctorem in celebri illa ad lugdunenses canonicos epistola de sola aetina eon pilono sermonem habuisse : alioquin in hoc sermone minime quidem sere per dubitationem B. Virginem a parentibus maeulam originalem traxisse diceret, sed uti ratum id habuis
3 ι In epist. eit. N. I. M 4. ubi agit sanetineatus luerit. de sesto praesertim nativitatis a. Io. γὶ Sem. eit. n. 8. Baptistae, eo quod in utero prius
117쪽
sei, prout ita assima te in epistola eonstituerat. Vorum do s. Bernardi mente satis.
Ouid de germano Ecclesiae sensu eirea B. Virginis Conreptionem sentiendum nideatur, disquisaur. In catholicas Eeclesiae sensum quoad aliquam sententiam inquirere perinde quidem est atque investigare, inquam illa partem animum suum proclivem magis patefecerit. liuius vero propensionis indicia, ac manifestationes sunt publica eius acta, liturgiae, festa, orationes, pastorum ac si doliuin in unum veluti conspiratio. Ad eruendum igitur germanum veteris Ecclesiae sensum circa maeulatum vel immaeulatum B. Virginis tot ceptum, illud unum restat ut expendamus quae alterutrius oppositae sententiae patroni o pia antiquitato depromunt
monumenta, eaque in item comparemus.
Iam vero quas maeulatas conceptionis adsertores in suae sententiae subsidium adducunt probationes , recentiores eae sunt, incertae, dubiaeque interpretationis. Etenim eard. a
Turrecremata, ut vidimus, tria profert ossicia; in quorum primo mundata originali maeula B. Virgo asseritur; in a tero vero, quod ecclesiae gerundensis proprium fuisse dicitur, plenius sanet istieata cadem Virgo in matris alvo exhibetur; in tertio denique, quod usu receptum penes Germania ecclesias fuisse idem auctor assimat, B. Virgo eum fomite usque ad Annuntiationis diem essertur. Porro quae ex primo Ossicio allegantur, e sem. 2 De Assumptione s. Bernardi desumpta sunt: quae quidem ostendimus hypothetice ab eo ibidem esse prolata, qui alibi de conceptione activa longe v risimilius est intelligendus. Quae autem ex Ostieio ecci siae gerundensis sunt adducta, piae potius sententiae ape te favent, tum quia in iis sermo est de saneιψieatione eon e tinnis B. Virginis; tum quia revera sic, uti testatur
118쪽
- 102 Potrus de Alva qui illud consuluit, in eo legebatur: statim
sanetifeami, eodem scilicet temporis puneto, quo animae orpori B. Virginis coniuncta est; quae voeula alatim a
Turreeromata fuit silentio pressa l . Ad tertium vero quod
attinet, ad Ometum nempe in Germania receptum, licet eius veritas admittatur, nihil tamen inde eruitur. Potest enim quis peecati somito teneri quamvis Orionale percatum sit deletum, ut in omnibus saero baptismalo ablutis
eontingit. Potuisset ergo beata quoque Virgo somite pee-eati a mei, quamvis a peccato immunis extitisset s2l: alioquin
i JIn op. sol rem alia via. un. l. Halti it 1666. p. 644. l. 2. vhi haeo
verba ex tertia loci. eiusdem inse Ireteri: mee quidem domus fuit B. Vimo Maria, de qua in Proverbiis Salomon loquitur, ira diema Sapientia a.dolaanu acti domum, emeidis eorumnas septem. Hane etiam
domum non solum Dominus omnia potens aedimavit. eum eam in alnomviris rina Annae in oeragesimodis ah eius fuera earnesi eo epti ne sibi animam infuda, imo etiam
ere malam quod in non paueis ad eas. aam suam iuvandam in verhla a ga exis inde depromptis verum textum mutaverit. Inter eetera vero eum carinpii Oh omissionem particula statim, seu quod in aetu ipso animalionis B. Virgo suerit sanetis la, ut series rationis ostendit; nee non Oh suppre aionem tollius elausulae: Dee quidem
domus Ru B. Firgo Maria. de qualm Proeerbiis Salomon loquitur dia eam: Sapientia aedimavit acti domum, ereidu eolumnas reptem. C tera non persequar quae thidem Aleta
in Turro eremata reprehendit, eum ex hisce eon, et ahundo, tantum abessovi hoe omelum gerundenso adserat B. Virginem in perealo conceptam . . quo dei neeps lihoraia per sanctis ea inlionem suisset, ut eoni rarium politis mirissee eonstituat. Quare monumentum elusmodi pro Coneoptu immae, Ialo pugnat omnino.Qj in iraei. De Deo creatore p.
Iil. cap. 2. animad Erlimus, dona quae lato quodam gensu supernaru- radia die tur, dona selli praeteri naturalia, quae in primo homin eoni uneta erant eum dono supern turali presse areepto, nimirum eum gratia quae hominem supra eond ilonem suam vehit ae saneliseat, posse ex is ah lnvicem separari; adeo ut potuisset homo per gratiam ad ordinem evehi supernaturalem. quin simul eeioris donis naturam in orditio suo persei lihus cumulatus psisset. Quapropter,quod eonsequens est, potuit sane eone pi B. Virgo ae nasei gratia sanetineante instrueia, quinimmunis esset a Gneu pigrandi lamite. Quod Igitur existat elumodi tomos, id enimvero noeessario non a ruit originalis noxae eontra attonem.
119쪽
si pro una eademque re somes ei peccatum aeeiperentur, plus quam assertores maculati conceptus vellent ex eiusmodi Om-eio posset probari, nimirum . in B. Virgine originale poeeatum ad suam usque annune talionem perseverasse. Subdititium demum est, quod ex Pelagio de ritu ecclesiae s. Mariao
Maioris refertur il , ae proinde nullius est ponderis quod
ex eo depromitur argumentum. Quamquam licet uti v rum admittatur, nihil tamen indidem adversus immaculatam Conceptionem erui polosi, quandoquidem sanetiseatio,
si nihil aliud adite itur, ut in re qua de agimus, tum im-
Aeeodi .quod fomes ipso in Mao milhae pro identia, perindo ae eeipraequas volant poenaluales. post Ada lapsum e trahantur , ut ut gratia sanctis canis quispiam, quaeumque demum ratione, donetur. Ae si daperpossionibus illis, qua mero ph astas dixeris, agatur, expmplum in chri,io habemus, qui se ipsis ex natura susceptae eonditione subi pelletiamsi a peMalo originis plano immunis extiterit. Quoeirea s. Augustu
n.2 amrmare non duhitavit christum necessitalem assumpsisso moriendi qualem et nos hahemus. Ita siquid maerihil: Ouale leorpus mortalo pss elum) pro nobis etiam christus primitua ha ra dignatus est Et sepem
eat. merit. et remias. lib. 2. e. m. n.
48: Ouia in eo lchri, to inquit, erat
similitudo earnis meruli. mutatim nes aetatum perpeti noluit M ip aerorius infantia, ut ad mortem tu deatur etiam aeneaeendo illa eam pervenire potuisse, nisi iuvenis fuisseι Metius. Aum,lini suetors lati innixus s. Th. In 3. sent. d. 16 q. l. ar. 2 idem do i aerihens 1 . Aod quia mors inest Christo ratione ho- in a naturae; ideo sient simpliei-ler eoneedimus, quod christus mortuus ost, ita similiter eone dore pos sumus simplieitor, quod neeessita tem moriendi habuerti, non solum ex eausa finali, sed etiam neeessu tem Maolutam uι moreretur etiamsi non Oerideretur,ut quidam oleunt. Unde Augustinus ete. a sle reliqui
passim scholastici. iij Exploraium iam est apud erilleos, talsum omnino esse quod ex Λ varo Pεlatio adducitur de celehr tione eo optionis sub nomino saneismationis, quodque Latinolus qui ha pereri itieus audit, Ine stillo repetit; ium quod in antiqvis A lxari eodleibus
quae oppontini ur verba,d siderantur; lum quod nuspiam quas ah Alvaro P lagio rolata distin tur. reperta sunt in breviariis aut missalthur Melpsias LMariae Maloris, iieei aeeuralissima sub Paulo v laeta de illis fuerit e quisii lassum demum quod Petr. Alva op til. pag.548. x q. qui patientia ae soloelia tneredibili perlu,tra. it hr
vlaria pono innumera ae missalia si eromana , sive aliarum Melesiarum ,
quorum ibidem disii te ea talogum texuit, interposita iurisiurandi religion leale ur, ae nulla offendi M. in quibus tost om coneemionis luh tiatulo Mnesimationis annuntietur.
120쪽
Quae ex s. Leotis asso runtur ah ad. versariis rem non eonfiaeiuni
munitati, tum liberationi a peccato aequo sane pacto con
Atque haec do his monumentis, quae tamen aetatem de qua disserimus ne attingunt quidem, sed ad eam omnia reseruntur in qua istiusmodi quaestio iamdiu agitabatur, neque propterea ad propositum faciunt. Si enim patroni immaculati Virginis Conceptus ea proferro vellent monumenta quae hac ipsa aetato ex iisdem ossiciis ac ritualibus libris pro sua causa suppetunt, illorum copia suos plane adversarios obruerent i2 . Ad infirmandam porro di Dficultatem ex s. Leonis verbis petitam satis erit animadve tere, plus ei iam ea verba probare quam propugnatores adversae sententiae contendant. Siquidem ex illis conclud retur, B. Virginem nonnisi in Christi conceptione Originali noxa purgatam fuisse. Sensus igitur in adducto testimonio alius esse nequit, quam qui aiat, sanctam Dei P rentem maioris sanctitatis ac puritatis augmentum ex Christi conceptione consecutam esse, secus ac in ceteris foeminis contingat, quac non sine peccati seu concupiscentiae sorde laetus suos concipiunt. Contra vero adeo antiqua luculentaque sunt quae ad
insigno hoc privilegium B. Virgini asserendum monumenta prostant, ut ipsorum vis infirmari atque extenuari nulla ratione possit. Nam etsi eum Petavio daremus, ex titulis immaculatae , intemeratae , aliisque eiusmodi, quibus in liturgia s. Iacobi, aliisquo antiquissimis monumentis n. Virgo passim condecorata est, haud posse ineluctabile ar-
lueulentis i me ostendit mundum Et sanetum diel, aut mundati st sanis eliseari, non solum id quod prius suit immundum atque pollutum, ρο- stea autem mundum sanetumque fianei lur; verum etiam id quod immundum numquam et pollutum, aut sub pereato fuit. Hoe vero quod ad B. virginem speetat, Patrum eliam auctoritate eons mal. 2l Nam, eum in Melesia Maoca, iam inde usque a see. v. perinde ae in Melesia latina, uti mox videbimus, haee conceptionis solemnitas Glo-hraretur, eumque longe lateque itiutraque Ecelogia propagata esset , praesto sunt omnium Melosiarum liturgiel Ithri, in quibus toto hoe tempore immaculata Virginis praedie tur conreptio.