장음표시 사용
171쪽
speetatis comperta salis non fuerit, ae talia proinde eis interdum e calamo exciderint, qnae contraria iis sunt, quae
posthae Eeelosia definivit. Exinde illae profluunt regulae quae a theologis traduntur, ut quae et quanta Patrihns concedenda auctoritas sit, approbe internoscatur lat. Si igitur hisce in oceasionibus Eeelesia sundamentis eiusmodi innixa dogmati eam iure edere potuit atque adeo
quandoque edidit definitionem, plane consequitur eandem et nune posse, si id laeto opus fuerit, iisdem eonfisam londa montis quaostionem aliquam dogmatice dirimere . atqnouit fidei obieetum credendum proponero. Mullo vero magis id Ecclesia posset, si lemporis progressu liquidior fieret quaestio ei sententia quae definienda est; illamque tum
pastores tum fideles eommuniter haberent iam sibi persua- fiam, in eaque assensu suo plane conquiescerent. Neque nim ulla fieri ratione potest, ut Ecelesia universa erroneam
ae salsam imbibat doctrinam, quippe quae iugiter a Spiritu
Sancto Morta, seu a Spiritu veritalis sustonlata. Quod
si publiea ac solemnis eiusdem Ecclesiae professio in actis, in cultu, atque in tota agendi ratione manifestata quoad idom
ri Consulesis Melch. Canum Delaeis lib. VII. eap. 3. ubi inter Miora
haec geri re non dubitavit in regula seeundo loea tradita. Unliis ast alterius sanetorum auetoritas etiam in his, quae ad saeras litteras et docir
a m argumentum subministrare pol pal. firmum voro non potest ADque hane eo lusion m demonstratilla manifesta ratione, eui nulla pro sua via Oeeurri missi. Quod eum sane lorum qui que, his duntaxat ex--plla , qui libro 4 ean leos odid runt, spiritu fuerit humano loeutus ei aliquando vel in eo errarit, quod ad fidem speeurg postea demonstra
di a uetorii ala sxploratam fidem fieri non posse. Quo in loco admonendi sunt hi, qui praesepiis theologiae nullis Meepus, post honas, qua 1 voeant, Ilitoras, statim ad sanetorum veterum leelionem appellant animum. Non mnim quaecumque i hi legerint, Ea sunt prohanda omnlata. Primum, quoniam res nonnullae non erant tune adeo in Reelos a definitae, ut nunc esse vi- domus ele.., Nee minus praeelarao sunt regulae, quas in usu Patrum seris
vanda a exhibet Pela ius in Pro omenti eap. 2, quaeque maxime ad rem praesentem laetunt. Hoe ipsumtusius prosecutus ost anetor operis :Da optima legendorum Pareum me
thodo Avetus o Tauriciorum 1742
172쪽
- 156 aecedat obieetum, ne minima quidem suspicio de huius p tost veritate suboriri. Haec enim sentiendi agendique ratio. praesertim cum supremi Pontificis formalis habetur de re sanetio, sin minus ut iuridica, at saltem ut iuridicae definitioni aequipollens re ipsa definitio existimari potest, a qua
resilire sit nefas. Age iam expendamus an haec omnia in immaeulatum Virginis Conceptum quadrent, in eoque apprime vera comperiantur. Atque retroverso incedentes gradu a praesenti Ecclesiae sensu incipiamus. Ralissimum porro exploratumque est, Christi fideles omnes circa hunc articulum unius esse animi, idquo ita, ut maximo assicerentur scandalo, si vel minima de immaeulata Virginis Conceptione quaestio moveretur. Hac pene mirabili fidelium suasione et conse su permotum sese fatetur Petavius ad piam sectandam sententiam. Sic enim scribit: Movet autem me, ut in eam sententiam sim propensior, communis marime sensus fidelium omnium; qui hoe imimo mentibus, alaeque defixum habent, et quibus possunt indieiis ollietisque testantur, nihil illa Virgine eastius, purius, innocentius, alienius denique ab omni sorde ae labe peetali proereatum a Deo fuisse. Tum vero nihil eum inferis et Lorum reeιore Diabolo, adeoque eum quatieumque Dei ofensa et damnatione commune unquam habuisse si . In Ecclesia vero universa eultus publicus, s lemnis ac liturgicus viget de Virginis Conceptione, videlicet ut sancta et immaeulata. Conceptio enim ita solummodo spectata potest esse et festi et cultus obiectum s2ὶ neque aliud revera est; alioquin nec tot querelae a piae sontentiae oppugnatoribus adversus hune cultum fuissent xcitatae; neque s. Bernardus in celebri ad canonicos lug-
R Legesis de hoe argumento Frane. Guerra episeopum gadicen vom in op. Maiestas strvitarum aevirtutum omnium Deiparae vi sinis. Hispali l659. lota. II. Trach. De Obterio eultus erhibui ab Melesia romana in die festo immacula istae Conreptionis praesertim fragm. IV, seqq.; item 'agment. XlI P-etum I, seqq. De hoe argumento iterum inserius disserem 1.
173쪽
- 157 dunenses epistola si , ut impugnaret quod in stiluebatur se-
stum, iis usus suisset argumentis, quae Virginei Cone plus impetunt sanctitatem. Atque ut cetera silentio praeteream, numquam romani Pontifices universo Francisealium ordini indulsissent, ut et peculiarem de imma lata conreptione Missam legerent, et ossicium seu canonicas horas huius mysterii proprias persolverent; nec pariter integris regnis ut eundem ritum ex ponti scio indulto sequerentur concessissent, nisi pro eerto habuissent talo huiusce cultus esse obieetum i2 . Quod argumentum ex eo privilegio ma-
il sana refragatores immaeula laeconeoptionis sos tum M lehrate e sueverunt Sanetiscationis .ul notum
ad matulinum est 1 Immaeulviam Conreptionem Viminis Mariae eelebremus. Christum eius praeserta torem adoremus Dominum. Versi culi autom ad Magniflevi, Imma
lala conramis eat hodia B. Mari Virginis. Cuius innotentia inelyta eunetas illustral devotas animas. Graiio domum in Omelo et in Missa: Deus. qui per immaeulatam rim nis conreptionem dionum Filio tuo hahiraeulum praeparasti ela. Η
porro Omeliam et hane Missam cos. einnavit Leonardus de Noetarolis no tarius seu a semetis fixit IV. Hie a rem Ponti x tum Missam tum omiscium proha It, praerepitque ut ah universo et ero reeiperentur. indulgemitiique dii a it Christisdelos , qui illla
in Mosa vit in Constit. Cum Prae. Misa data an . 1476 eulus verba haee unli . Hae uitur consideratione indueti, elusdem omnipotentis Dei H BB. Petri et Pauli Apostolorum ius a toritate eo stat , auel ori lata apouollea , hae in perpetuum vallima consiliuilone statuimus et Ordinamus, quod omnes et singuli Christifidelos utriusque sexus , qui Missam, i Omelum oneretionis elusdem Vironia gloriosas , iuxta piam. devolam et laudahilem ordinationem dilesii filii magistri Loonardi de No- garolis eleriel veronensis Notarit nostri, et quae desuper a nohia emanavit, Nissas et Omeii huiusmodi in 1i tulionem. In dia sesu Italia cone iaptionis eiusdem Virginia Mariae, et per oelavas plus , devote eelebraverint, Et dixerint, aut illis horis eano nieis interfuerint, quoties id te rint eandem prorsus indulgentiam, Et Me.
ea lorum remis sionen cons quantur.
quam iuxta sel. reeord. Drhani luin conetlio viennensi approhatas. ae Martini V et aliorum romanorum Pontis eum Praed essorum nostrorum Constitutiones, eonteruntur illis. qui Missam et horas ea non ira a in f sto Corporis et Sanguinis Domini ri aut Iosu Christi a primis vesperia piper illius Oetavas. iuxta romanas Ε - etesiaa constitutionem evighrant. di eunt, aut Missam Omeio, et horis huiusmodi intersunt, praesentibus, perpetuis tempori hus valiturixeie ,. Apud uarduinum Aria eometrior. lom. IAgendi in
174쪽
Ikdulium quod alunt Gregorii xvi
iiseum series pro eiusmodi eulluFieri nequittit Eeclesia uam hae in ea doetrinam
gis roboratur quo Gregorius XVI h. mem. Pontifex concessit episeopis omnibus, qui a sacra risuum Congregatione illud peterent, ut sacerdotes ante Missae eanonem inter cetera praesarentur: ει ιε in cineπιione immaculaιa; nee non ut fideles in litaniis lauretanis Mariam invocarent Resinam sine labe Originali conceptam. Id quod reipsa magno num eo sacri antistites pro suis dioecesibus ac plerique religimsarum familiarum praesules postularunt iij.
Exinde novimus non fidelium communi tantum consensione, sed et episcoporum seu ecclesiarum pastorum etiam sententia, una cum romanorum Pontiscum serie, qui num
quam a Sixto IV ac deinceps usque ad Pium IX iquem diu
pro Εeclesiae universae bono incolumem Deus sospitemque servet; a confirmando atque amplificando hoe cultu cessarunt, pium placitum sulciri. Ex quo colligimus, Ecclesiam illius veritati a pluribus iam inde seculis re ipsa adstipulatam esse; immo vero et eam probasse, ita ut omnimodam nacta sit cerilitudinem, atque una desit formalis, quam vocant, definitio
quo in domatos dignitatem provehatur s2 .
Porro cum Ecclesia veluti moralia consideranda sit persona atque individua, quae a prima sui institutione semper sibimet ipsi constitit, atque ad finem usque seculi pedi severanter constabit, fieri omnino nequit, ut diversam nunc profiteatur doctrinam, multo vero minus illi contrariam, quam antiquitus professa suerit atque tenuerit. Praesens igitur Ecclesiae sensus et professio circa immunitatem
B. Virginis a primigenia labe, non est nisi ulterior, uti diximus, illius germinis explicatio quod semper in ea latuit ac viguit, adeoque traditionis divinae atque apostolicae.
eol. 494.Iam vero tum metum lumui, in eiusmodi obtinuere in Melesta universa usque ad res mali nem Missalis ad Breviarii Romani, quae taeta est a s. Pio v. qui ut loquitur Benedictus XIV De fratis cap.
Si S. 22 δ eium illud minua arporite aerimum e Breviario eumn via, in euia1 Deum aliua substituu peium quo etiamnum utimur. ud tamen Omium Ex indullo a
stolino relicuerunt Regna his ni- cum ae lusilanum.
175쪽
Dixi traditionis divinas atque apostolieae; neque vero id solum quia secus nulla ratio adduci probabilis posset iam constantis, tamque firmae atque universalis consensionis ad plura secula vigentis tum fidelium tum Eeel siae pastorum, nec non e ullus adeo antiqui in utraque Eeelesia orientali et occidentali, uti vidimus; sed pra terea quia Patrum ecclesiasticorumque scriptorum seriesia id eonspirantium hoc ipsum exigit atque exposeit. Et nim ex adductis Patrum monumentis, quae apostolicam strine attingunt aetatem, constat, illos vel ea statuisse principia ex quibus Virginea immunitas prossuit; vel aequi- pollentibus verbis illam adstruxisse, nondum formula illius enunciationis inveeta; vel denique concepta expressaque formula, quae etiamnum obtinet, immaculatum, omni pro sus seclusa labe, Virginis Conceptum ad seculum usque XIII asseruisse. Istiusmodi traditionem rivulo non incongrue comparaveris, qui ex humili erumpit sonte, ae dein
confluentibus undiquo aquis adauctus usque adeo conere scit, ut in exundantem mutatus suvium aggeres omnes pra
tereat, proximosque late campos persundat. Qui traditionis quidem rivulus ab ipso προτειπμλt sonte seaturit; a primo videli eot illo Dei oraculo, quo per futurum Liberatorem universae humanae samiliae in malorum profundum dilapsae promissum, gloriosa eiusdem Mater uti coulerens eaput maligni invidique anguis, seu diaboli seductoris, utque inveeti peeeati victrix exhibetur. Quae cum ita se habeant et illud consequitur, fieri haud potuisse ut contraria traditio, eaque divina aliquando viguerit; alioquin haec praevaluisset in Ecclesia: nisi eum
iansentanis aut maleferiatis haereticis contendas, Obscuratam eam obliteratamque, aut etiam immutatam turpiterfuisse. Quod quam impium cogitatu dictuque sit, nemo sanus est qui non videat. Quocirca necesse est, eloquia bibliea, quae in omnem Adae sobolem propagatum originale vitium testantur, singularem B. Virginis Coneeptionem minime comprehendere saleare exceptionemque, quod Saepe dictum, admittere ; prout adversarii ipsi ultro con-
176쪽
eodunt, illa exceptitio sensu quoad B. Virginis nativitatem
esse usurpanda. Par enim est ratio. Necesse praeterea est
fateri, Patres quoque, qui a seculo Ecelesiae quinto catholicum dogma contra pelagianos propugnarunt, quique Pr positi oues universales de omnibus hominibus peccato insectis a conceptu et ortu suo constituerunt, illam pariter exceptionem pro B. Virginis Conceptione recepisse; uti revora ipsi aequiparibus alicubi verbis, alicubi vero expressis apertisque reeepere.
Ex iis quae praeiecimus landamentis nobis absque ulla dubitationis ambage argumentum, quod a minori ad maius dieitur, iure concludi in rem nostram posse videtur. Ila enim rursus ratiocinamur: potuit ac potest Ε Iesia traditioni innixa veritatem aliquam dogmatice definire, etiamsi nulla eidem comprobandae veritati biblica suffragentur testimonia, tinmo quamvis interdum nonnulla ipsi in speciem adversari videantur; ut ex adducto patet exemplo de valoro baptismi ab haereiicis collati, de quo ne laventia quidem anteriora Patrum monumenta Stephano romano Pontifici suppetebant cum decretum edidit suum , quod posthac ni-eaena Synodus confirmavit. Potuit item et potest Eeel sta explicite profiteri, et vero etiam, si id sit laeto opus, dogmatico sancire decreto, utpote controversiarum iudex a Christo instituta, aliquam veritatem, quae implicite ac veluti
in semine in altera contineatur, seu necessario nexu cum ea copuletur, quamvis eidem nonnulla Patrum essala contraria osse videantur; ut iterum liquet ex altero quod protulimus exemplo quoad sancti lavacri valorem ab infideli homino administrati. Rursum potuit ac potest Ecclesia, licet Patres etiam atque scriptores ceclesiastici inter se collu-rtari deprehendantur, utpote inerrabili magisterio praedita. veritatem aliquam dogmatice decernere; uti pariter constat luculentissime ex prolatis exemplis tum do visione beatifica Dei proxime ab obitu consequenda de qua docti disceptarunt viri; tum de coniugii solutione cum alteruter coiit uxinfidelis ad Christi vexillum transit; tum denuo de coniugii rati quidem at non consummati solutione ob solemnem
177쪽
religiosorum votorum nuncupationem; tum de omnimoda
matrimonii christiani individuitate vel per ipsum adulterii erimen; quibus, ut eaetera praeteream, et illud opportune addi potest exemplum, quod ex librorum deuteroeanonicorum divinitate atque ut aiunt, eamnieitate desumitur. Multo igitur potiori ratione poterit Ecclesia immaculatam B. Virginis Conceptionem dogmatiee definire, pro qua hiblica testimonia non desunt; pro qua Patrum ecclesiasticorumque scriptorum auctoritas pugnat qui in utraque Ecclesia ab apostolieo pene aevo ad seculum usque XII Druere; pro qua stant prae-eedentes Patrum locutiones formales, ut dicunt, quae illain asserant , quin ulla contradictoria ae directa eis opponi possit formalis negatio; et si quae reperiuntur erata quaerontraria videntur, ea necessario prorsus, vel invitis ipsis opposilao doctrinae patrocinatoribus, sunt lanius exponenda; pro qua cultus hominum sere memoriam excedens publicus ac solemnis decertat; pro qua demum tot abhinc seeulis universus eliristiani populi ac pastorum una cum romanis Pontificibus consensus conspirat; prout ea quae hactenus disputavimus manifestissimo evincunt.
ΕΟ rem deduximus, ut sive θεοpntiris quaestionis status, Si Ve πρακτικως spectetur, collatione rite instituta inter dogmata ab Ecclesia iamdiu definita et immaculatum Virginis Mariae Conceptum, videretur de huius definitionis possibilitate Hano constare. Ultro tamen pa mentem n stram subit cogitatio eamque concutit ac torquet; quinam scilicet fieri potuerit, ut haec tum s. Bernardo, tum scholasticis non paucis suerint incomperta. Ut hane dubitationem propulsemus de istis disserere eogimur. quamvis pra tergrediantur aetatem quam nos, pro fine quem intendimus, initio praestitutam voluimus.
Exeoplion a geholasticis petitae Miscurritur
178쪽
disticuli alis Ululione Proxeniat
cri , quod praecipua cnodabitur dissiculias, quae contra ea quae praemisimus et constituimus in antecessum principia oggeri posset. Siquidem ea nobis persuadet ut expendamus quid illi de B. Virginis nativitate senserint, et cui polissimum innixi sun lamento fuerint quo ita sentirent: quo saelo dein ops haec ad immaculatam ipsius Virginis Coneeptionem aptu transferemus, hinc quo lucem mutuabimur ad germanam illorum doctorum mentem assequendam. I rincipio quidem a quaestione critica abstinemus, doquii nam scilicet conceptione lum s. Bernardus, tum nugo ac Richardus victorini, deinde vero Magister sententiarum cum olus asseclis locuti sueri ut, cum illius sane litalem visi sunt denegare; uirum nempe de cone eptione activa, an vero de passiva, cum anima primum eius informavit corpus.
an etiam de solo peccati contrahendi debito, aut de somite seruioneiu habuerint iij. Ab alia item temperamus quae-
l I e s. Demardi mente diximus
alis. Quod horo ad victorinos allinet Nuponem ae Bichardum, neuter asis sarmat ex pros o B. virginom eonir xisso pNealum. Etenim Mugo in sum. mu servi. Trael. I e. 46. edii. Venot.
hos . De ea reo illa, eui unitum est Ver. bum, quaeritur. utrum prius in Maria suerit earo illa obligata metvis. Quod ita fuisse Augustinus dicat: sed
in ipsa goparatione per spiritum Sanetum mundata fuit et a perealo, et alomite peceati. Mariam vero totam prorsus a peceato, sed non a lamitopoetati mundat ii, quem tamen sie do, hi liavit, ut postea non peccasse tr datur . Quare ex primis verbis palotipsum loenium de obligatione seu de debito. non autem do infretione pe cati. prout elarius seribit lib. 2 Da Aaeramentia ehristianae fidei Par. I.
eos. 5 sol. 208 ecl. 5 . Filium Deida eamo oonsata premio ea mema suinp, isse, liberam a peccato, ei ideo lihoram, quia luerulam nempe praesematam. Coneedii lamen in ea permansisse lamitem, qui, ut vidimus, non exigit neeessario pere ti originalis inlaetionem. Blehardus vero dum seribit Naeulam ν-- ea ii lChristus da malerna came non contraxit , sed delevit. ... et notan dum in matre eiusque prole; quia in matre rara mundulat in prole non
mundata sed munda: in ilIa puta ala in isto pura lib. I De Emmanuele c. 42 p. I edit. Lugdun. 4534 sol. 86 1., de solofomite loquitur, ut eonfiat ex
contextu. ae de maeula emi intia rente, quae eerte non est pereati s hiectum , ut alias monuimus. Quod demum speetal ad Magistrum seni n-liarum, is in lih. 5. dist.3.- 0uaeritur, inquit, de eam e Verbi, an priusquam conet peretur, Obligata tuerit perea-
179쪽
stione critica do vora magni Aquinatis sententia, quam ei rea plurimum disceptatum est; aliis constanter eum im- maeulato Conceptui B. Virginis adstipulatum esse eontendentibus; aliis vero aeriter propugnantibus, ipsum non modo ab illa recessisse doetrina, sed alteri, seu oppositae sententiao ad usque vitae sinem adhaesisse si .
ιo Ei an talis suerit assumpta a Veris hia, . Respondet aulem: M Sane diei potes , et credi oportet iuxta Sanelorum attestationis eonvenientiam, ipsam prius pereato Ohnoxiam, fleui reliqua Virginis earo i sed spiritus Sane ii operatione ita mundatam, ut ah omni pree ali coniagiona immunis uniretur Verbo. Mariam quoque totam Spiritus sanetus in eam praeveniens a peceato prorsus purgaxit, et a dimite precati etiam liberavit, vel fomitem ipsum penitus exaeuando, uti quibusdam plaeet, vel sie debilitando et extenuando, ut ei postmodum pemeandi Measio nullatenus extiterii, . Dein do adiicit ibid. Quod autem saera virgo ex tune ab omni poeeato immunis exiitorii, Augustinus ex denter ostendit in lib. De natura eι
ee. Illa autem Virgo singulari pra venta ost gratia, alque repleta; ni ipsum haherei ventris sui fruetum, quem ab initio habet universitas dominum; ut illud quod nasce tur ex propagine primi hominis, tantummodo generis et non eriminis originem dueeret se. Qua in quid om doelrinam ualterius spia Wasi erus xviiii erroneam damnat . quod earnem a Verbo assumptam pereato obnorium alaut
reliquam Vi minis earnem iaciat. Idipue una citetit ovous consuli dicens, trulam op rium eontinere errorem, impletialem sonare, irreverentium in
christum et saeram eius Matrem, neenon irreligios ualem. Attamen doctus Carol. Du plessis d' Argent rΑsorhoniens doeior ei episeopus ivlo-Iensis, qui do Gualterio agit in colu-eliona iudieiorum de noris error hus sub an. 44 9 odii. Paris. 1728iom. I pag. 447, Petrum Lombarduin hae in re vindieat, ostenditque elus
montem Gualiorium non esse asseculum ; praeterea nititur verba illius , quae adversari pias sententiae videmtur, benigne interpretari quasi nem roeultis tantum suerii Magister senistentiarum de solo peceali debito quod B. Virgo ex carnali habuit generatione. Alii praeterea censent, Magistrum non de munditio ipsa ae purgatione B Virginis disseruisse, sed do illius mundationis et purgationis manifestatione. Videsis Ben. Plartam op . ei l. aer. VII n. 18 et goqq.; ubi praeterea eeterorum sebolasticorum testimonia quas pias refragari senis entiae vidistur, singillatim expla
ira Dixi: Constanter sententiae de immaeulato vitainia Coneeptu a.
Thomam adhaesisse. siquidem certum si ex adducto eius lore in Par. I eap. XII huius inquisitionis, angs-lieum Doeiorem asseruisse B. Virginem at originali pereato eι uesuali
immunem servatam. Allamen eum in inquΡntibus operihus, prae erit m v
ro in summa, et in compendio theo
180쪽
ratum compertumque est, s. Bemardum, aliosque quos momoravimus doctores, in primis vero s. Thomam, ad unum omnes sane lum habuisse Mariae Virginis ortum, ea
impulsus ratione, quod eius Nativitatis sollemnitas ab Ee elosia universa celebraretur. Quamvis notum id sit alquo ab omnibus admissum, iuverit lamen tum Abbatis clarae vallensis tum angeliet Doeioris testimonia describere, quippe quae lini quem speciamus peropportuna. Haec porro sunt quae habet s. Bernardus in epistola quam saepius laudavimus ad ean inteos lugdunenses e Sed eι ortum Viminis dAdiei nihilominus in Eeelesia et ah Eeelesia indulitanter hahere festieum atque sanetum, firmissime eum Eeclesia sentiens, in utero eam accepisse ut saneta prodiret . .: fuit praeut δει io et Mater Domini ante saneta quam nata : nee fallitur
omnino saneta Eeelesia sanetum reputans Falisitatis eius diem, eι omni anno eum eo tutione unirersae terrae notisa
eelebritate suseipiens sit. Sanctus vero Thomas, propositiq
logiae contrariam adstruere gentem liam videatur, Oxinds tarium, ut imis maeulatae Conreptionis vindieos dia ersas inlumini vias. quihus a. et rem ad piae sententias patrocinium adducerent. Nonnulli, uil eard. Stam
drati in op. Innoeentia vindieata ly. pis monast. s. salii 4695 ln 4. ali
stant testimonia ex suppositi lita cipi scutus s. Thomae, euiusmodi est 4 De salutatione angelieat dein ex opusc. ii verta proserunt ex comment .an Dpist. ad Galalas et ex Commens. in Epis . ad Rom. r quem eardinalem hae in re plures sivε antiquiores suus posteriores vel praeeesserunt vel seeuii sunt. At D. Bernardus Naria
de Bubeis in sula Duaeriai. eruisti et apologelieis. Venet. 1750 ostendii
a esse ad seitiva. Alii eo so recepe runt , ut eo tenderont illa Aquinalia loea in quihus contrariam adstruit senteni iam. quae quidem ad 45nvmorantur, suisse eorrupta: verum em dilux idem auetor Diss. rit. salsum id esse lutulenter evincit. Alli doni- quo adnisi sunt os londere, sx prinei- piis a.Thomae aliorumque illius a iis scholastieorum circa gonerationis rationem, ae ei rea modum tran, usi his peceali originalia. huiusque naturam eum nulla ratione in laeis, quactex ipso aliisque scholastieis addoeuntur, piae ad ersari aenientiae 1 quos inter ominet doctus p. Nino laus Ci-
- lata conoptione. et Ioan. . s. Thoma in suo cursu theologieo pari ter ei l. quibus ego libenter a sentior. Adi quae seripsimua P. l. eap. Ill.