장음표시 사용
281쪽
S. III. Ieremias in versione AleXandrina. ars Xandrina post 25. 14. . et quidem alio etiam ordine Ieguntur. Praeterea degunt in hac Vergione non modo multae voces et gententiae, sed prolixiora quoque Ioca. Haec jam in antiquis Latinis Vergionibus, quae gestu Iosaltem secundo eX Versione Alexandrina traductae suerant, ab Hieronymo obserVata, et ab Origene quoque ep. ad Asric. p. 226. commemorata sunt; hinc appares, eqse perantiqua ; omnia ab erroribus librariorum reis peti non possunt; in utroque enim monumento, Hebraico et Graeco Alexandrino, singulare saltem ordinis congilium elucet. - Opinio, Ieremiam dupliceni editionem vaticiniorum curasse, et quidem secundam pleniorem, quam in textu Hebraeo habemus, ut Eici horn autumat; Vel secundam, ex qua versio Alexandrina manavit, accuratiorem, ut noster textus Hebraeus interpolatus sit, ut Ioh. D. Nichaelis censuit; haec inis quam utraque opinio indoli Ieremiae non respondet, qui scriptioni A amans non suit, et a Deo jussus scribere . non ipse scripsit, sed Barucho dictavis, ut taceam, Ieremiam in secunda editione ordini vaticiniorum me Iius consulturum suisse, qui deinceps non in utraqucte ditione rursum perturbatus suisset. - SΡOhn in suo
dit, interpretem Alexandrinum sex loca bis occurrentia brevitalis studio duntaxat semel vertisse, et ex eadem
ratione alia omisisse; aqt id conpiliari nequit cum Omigingionibus ob otio ιτελευτον, ut 39, 4 3 3. 27, 12 - 4. 18. 2I. T, 27. 25, I 4. 13, 24 i5. 28, 58. 48, 43 - 4τ. 52, l5. Hinta BP paret, non omnes omisgiones ex uno eodemque sonte Promanos se, fled aliquas dΡscendere a
negligentia interpretis, alias ab oscitantia librariorum. 13a. Auctor Lamentationum.
Threnos seu Lampntationes. quae in Acribuntur, esse opus Ieremiae, antiquissima et constans est sententis,
282쪽
276 S. 132. Auctor Lamentationum.
quae per argumentum libelli, et linguam stilumque confirmatur. Quae enim Ieremias in Vaticiniis praedixit sutura , in lamentalionibus contigisse deplorat, uti im- Posturam pyeudoprophetarum, qui populum salsa spe seducebant, vanitatem laederum, eXitium urbis et ci- tum, atque Odia et calamitate 8, quas Vates expertus est, et de quibus in vaticiniis saepius conqueritur. Limgua, ut in vaticiniis, Chaldaicis Vocibus et vocum sormis mixta, et stilus lugubris est.
g. 135. Objectum Lomentationum.
Quipiam antiquorum et recentiorum censuerunt, Iugubribus his carminibus mortem regis dosiae; alii autem, excidium Ierosolymorum decantari; ast re diligenti U8 in8Pecla, apparet, non unum esse totius libelli objectum, sed quinque esse diversa cantica, quibus totidem Iugubres eventus deplorantur, nem se : C. I. deportatio Jojachini regis cum IO, OOO Praeci suorum Hebraeorum 2 Beg. 24, 8 - 17. 2 Ρ a r a l. 56, 9 - ID. δC. 2. eXPUgnatio Ierosolymorum. C. N. calamitates, quas Jerentius perpessus est; C. 4. eversio Ierosolymorum,
deportatio regis Zidhiae Sedelitae et strages Hebraeorum ; C. 5. misera populi et Ierosolymorum conditio post excidium. CL Callia e t. Praes. in Lamentat.
S. 134. Elocutio Lamentationum.
Lugubria haec carmina exprimunt sensus Prophe iae non alio Ordine, quam quo in ejus animo eXorti sunt; singularis itaque dispositio quaerenda non est. Stilus, ut canticis convenit, aliquantum sublimior est, quam in vaticiniis. Tropi materiae lugubri respondent. In primis quatuor capitibus Vergus literis initialibus ordinem Alphabethi sequuntur, ita tamen, ut in capite te illo tres semper Vergus continui ab eadem litera incipiant. Caput quintum versibus quidem . numero literarum respondentibus, constat, ast ordo literarum ini-
283쪽
g. a 34. Elocutio Lamentationum. 277tialium neglectus est. Singularis obserVatur I, 16 17. 5, 46 - 52. et 4, 16 - II. transΡositio versuum literae Phe et Ajin, quae neo 2, I 6- i T. , neque in aliis
poematibus ΑΙΡ habethicis deprehenditur. S. 135. Actos Exechielis. Ezechiel, filius Buzi, 'Pa ra ex familia ga-
cerdotali, cum rege Jojachino aliisque IO, ODO Iudae O-rum, in Mesopotamiam ad ripas fluvii Cabor, III, de-
portatug et demum anno deportationis 5to, din te eversionem Ierosolymorum etnao. 594 ante Chr. , Vocatus est Bd munus propheticum, I, 2. , quo de inee PS Per 2 sctitem annos, usque ad annum 567 ante Chr. , fune ius est, 29. II. Annuq VOeationis I. I. dicitur 3Omus, nempe ab initio magnae monarchiae Chaldaicae, quae incepit 624 ante Chr. , I 8vo regis Iosiae anno, qui in-VEntione Velusii exemplaris legis Mogis insignis est. ΕΖeelai et itaque partim coaevus suit Ieremiae, qu Deum etiam argumentum libri mirum in modum consentit.
g. 136. Argumentum libri Egechielis.
Memoratu digniora in hoo 1ibro sunt, I. Prophetam ultra Ioo milliaribus dissitum , initium obsidionis
Ierosolymorum eadem die cognovisse, et expugnationem B tque eVersionem urhis, et deportationem civium, sicut Ieremias, jam antehac constanter praedixisse; II. Praevidisse quoque, regem Zid litam perruptis moenitius nocturno tempore sugiturum, sed fore, ut a Cha Dclaeis in fuga comprehendatur . nec tamen interficiatur. sed in regionem Chaldaeorum, quam tamen non sit vigurus, deportetur; III. longius quoque distantem Ile-hraeorum in patriam reditum, constantem deinceps Dei cultum, et occupationem Idumaeae per Hebrae Og, ut Ieremias, Perspicue vaticinatum esse; IV. Tyrum non modo eVertendam, et nunquam amplius restaurandam inova enim Tyrus in insula aedificata fuit , sed
284쪽
f. 136. Argumentum libri ΕΖ echielis.
et rudera in mare Projicienda esse, quod Alexander inscius opere comple Vit; V. denique, sicut Ieremias Messiam Ρraedixisse ea aetate, qua Davidis familia,
regia dignitate spoliata fuit. f. 137. Eloeulio Exechielis. Tropi et similitudines, quibuς Egschiel utitur.
Non Omne η rerum naturae accurate re' pondent. Stilus, quondo fleelera arguit, vehemens quidem, nequaquam
tamen sublimis, et sere ubique Pr Osaicus, atque lingua inultis vocibus et formis Chaldaicis mixta est. quam a Propheta in Mesopotamia de gente, non oliam eXssectes g. 138. Ordo vaticiniorum Egechielis. Vaticinia, ut inscriptiones testantur, ordine temporis congesta sunt, ut vaticinia sino inscriptionibus , eidem tempori, quod inscriptione Proxime praecedente Praesertur, tribuenda sint, inprimis quum Vaticinia omnia singulari cura exarata, et a Pro Pheta profecto ante promulgationem chartae mandata suerint. Sola Vaticinia contra gentes, etsi c. 25 - 32. Collecta, ne D tamen eodem tempore omnia scripta, neque iuxta temΡΟ-ris ordinem digesta sunt. Id vix alia ratione enucleari potest, ni, i statuas, librarium quempiam ad cap. 24, 27. , ubi Ezechiel conticescit, inconsiderate vaticinia contra gentes, eo ordine descripsisse, quo quaerendo quaelibet invenit; hinc nullum prorsus Ordinem Obser- a Vit, et oblitu g quoque est vaticinii contra Edomitas
z. 55 , et contra Gog et Magog c. 53 - 39 S. 139 Ultima novem capita Ezechielis.
Ultima novem capita c. 40 - 48. a non paucis prophetae EzechieIi abjudicantur, verum res argum e
285쪽
g. 139. Ultima novem capita Ezechielis. 2 9
iis nequaquam evicta est. Nam I. Obscuritas horum capitum prosecto non repugnat auctori Ezechieli, in quo et plura alia obscura occurrunt, ut taceam, hujusmodi descriptiones, inprimis aedificiorum, vix Posse ab8 quo delineatione seri perspicuas. II. Si haec capita complecti putant mandata, quae, quia Hebraei reduces ipsis non satisfecerunt, Vel nondum exstiterint, vel galtem Ezechieli non suerint tributa, saliuntur; nam non sunt mandata , sed imago, qua certitudo reditus, et reinstitutio cultus divini confirmatur. III. LeVe est, quod Opponitur, prophetam memoria retinere non potuisse tot mensurarum numeros. quos in Vibione Percepit; nam eum impressioneh vigionum, impeditis sensibus exterioribus. fuerint vehementio rog, nulla earundem in memoria est difficultas, ne dicam, esse quospiam, qui numeros facillime memoriae mandant. IV. Si Iose-Ρhus Archaeol. L. X. c. 5. I., EZechieli duos libros de exilio Babylonico , tribuit: ultima scapita, alterum Ezechielis librum nominat; qua igitur ratione concludi potest, Ezechielis non esse.- Quare Opug non est, Verba Iosephi ad Ieremiam trahere, quod . - geries Orationis Vix fert. - Levissima est conjectura
Corrody Beleuchiung des Bibet canong I. Th. S. I 03. , quem Piam Hebraeum, flerius reversum. ca Ρita haec cudisse, ut nova fieret regionis distributio, in qua et ipse portionem suam ea seret; nam imposior hujus generis, non tot tantaque de templo et de divi-gione regionis inter tribus scripsisset, ut distributionis inter gingulos prorsus Obliviseeretur. Nulla itaque ratione evinci quidpiam potest contra haec Vaticinia , quae V i s i O.n e g, , r e s r e li endendi modum, abundantiam adjunctorum, et I i n. guae stilique rationem exhibent, quibus omni
tius Egechiol ab aliis adeo distinguitur, ut nullus alius ea omnia ita imitari Poluerit.
286쪽
p 8o g. i 40. An Vaticinia contra gentes sint Egechielis. S. 140. An usticinis contra gentes sint EZechielis. Anonymus in The Monthly Maga et in and Britis cli Register L Oud On I 98. P. I 89.. Vaticinia c. 25 - 32. c. 35-36. et c. 53-59., Ezechieli ex levissimis rtitionibus ab udicat, quas refellere t nee Operae Ρrelium, ne c. opus est; nam haec libri Ρars se ipsa ostendit eεge opus hujus prophetae. Occurrunt enim in his vaticiniis quam plurima Ezechieli alias consueta, uti signatio anni, mensis et diei, quo revelationem Obtinuit; singularis illa allocutio: fili homini si sormulae illae: Verte saciem tuam
Contra --- Vaticinare contra, audite sermonem Jeho vael sic ait Dominus I e-
I OUB. - - factus est sermo Ieho vae ad me. -- agnos Cent, me esse IehOVam, . -- - ea ne
naenias in ; tam in primis a. capitibus quam in subsequentibus, reges saepe dicuntur et et Occurrunt eaedem machinae obsidionum, pI c i r-cumvallatio, et agger 26. 8. ut 4 ,2. 17,
13. e. 21, 27.; denique eadem ubique est accuratio et abundantia adjunctorum, imo 28, 14. regpicitur ad visionem I, II. IO, 2. Frequentiore in commemorationem Oret. 26, 2 O. 3I, 4 - '. A2,. I 8-55., materia sub
strata postulabat, et in argumentum alterius horum Vaticiniorum indolis, trahi aequit. q. 14t. Aetas Danielis. Daniel, si non regia, certe nobili stirpe natus, iuvenis, cum aliis regis et magnatum filiis, anno 4to regis Io jali imi 606 ante Chr.), di Nebucad negare Babylonem deportatus est, ut linguam et scientias Chaldaeorum combiberet, et dein ad munera regia adhiberetur Dan. I, 1 4. cf. 2 Beg. 24. 8. Jer. 25, 1. Babylone nomine Belis chagar, Fram,a , Balthas sar) insignitus , cum tribus amicis, Chanania, Mischael, et Azaria, le-
287쪽
gem Nosaicam Observabat, et pientissime Vixit; quare ab Ezechiele I 4 14. I8.2O., anno fere I 5tio captivitulis, Noscho et Jobo comparatur. Elapsiq tribus informationis annis stetit Coram rege. i. e. , munus Auli Cum clueP-tus e St, atque 3 apientia, et inprimis perspicuoia visionum et somniorum, excelluit ; quare ub EZechiele 28, 5. , Omnium C Oue Vorum sapientissimus celebratur. Progressu tempori8, probabilius post omnes Ne bucad- negoris expeditiones ad prinra in regni dignitatem evec-lus, a successoribus tamen rur Sus neglectus est, ut non esset nisi eruditis aulicis praesectus. Babylone a Dario Medo per Cyrum capta, rursus inter primos tres regni proe sectos assumtus est, et machinationibus uult eorum in speluncam leonum conjectus, illaesus exivit; vixit saltem u*que in tertium annum Cyri, i. e. , 554 ante Chr. , Dan. 10, 1.
f. 142. Argumentum libri Danielis in textu he-hraico. Prima sex capila reserunt res Danielis, et interpretationem somniorum Nebuc ad negaris atque scripturae
in pariete coenaculi regis Belschagaris Balthasar). In ultimis sex capitibus Daniel narrat Visiones suas de interitu regni Persici, de Alexandro magno, de regibus Syriae et Aegypti post Alexandrum, de sine exilii, et de Mes Si u. 6, 143. Elocutio. Somnia et visiones, quibus in hoc libro revelationes divinae Oiseruntur, stilo pro galeo, geristae sunt, Iingua pluribus Chaldaicis aliisque exoticis vocibu8 Ρermixta, et sars 2, 4 - T, 23. dialecto Chaldaica exaratu est. Voces quoque Graecas Occurrere, exemplis indubiis ostendi nequit; quae enim Ρroseruntur, sunt verba Orientdia, et partim Persica aut Medica, atque ex Zend, Pehivi, ut Parsi commode explanantur.
288쪽
Pars Chaldaiea libri Danielis et Egrae , in Hebraeam dialectum ersa, reperta in codice . anno 1327. 8eriplo, edita est a Iseniliollo, et repelita per Ioh. Ludov. Schulete 1782. Hala et Chaldaicorum Danielis et Egrae capitum interpretatio Hebraica. Cons. Micha Elis orien- lat. Biblioth. T. XXI. S. 13O.
S. 144. An liber sit Danielis 2
Porphyrius librum conjecit in aetatem Antiochi Epiphanis, qua ignotus auctor, quae acciderant, more prophetarum elocutus sit; et Danielem de hi, vallo inanis leni induxerit. Verum liber ita comparatus est, ac si a viro pio et sapiente, qualis ab EZechiele laudatur Daniel. scriptus esset, qui Chaldaicam et Be-hraicam dialectum callebat, et per inqtitutionem Babyloniam et commorationem inter Babylonios, Chaldaeos, Melie Stanos, et Peregrinos alios, in metropolim regni undique confluentes, Verbig c Xoti is assue vit; Iiber talis est, ac si scriptus esset u Firo, qui ae Vomonarchiae Chaldaicae Babylone vivebat,
et nomina diversorum regni et aulae munerum Re Pura
tu noscebat; qui ipse in negotiis Ρoliticis versatus, de suturis rerum con Versionibus saepiu8 cogitain
vit, Ieremiam eo sine excussit, et Deum exoravit, ut amplior lux de suturis sibi contingeret; qui, utpote politicus, has divinas Te Velationes accuratius Derce Ρit, et clarius literis manda-Vit, quam praestare potuisset quiscunque alius; CLPavt. I. 39. 19, 23.3 qui annum et diem Visionis, Pro ut coaevus Ezechiel. notavit; cujus lingua Chaldaica , sicut in libro Egrae, in pluribus hebra igat, sicut pro pro di Aor. I l. sorm. lli.), ut pro bEp., qualia in Thurgia mi in Ρ erraro osse n.
duntur; lingua denique Hehraica est deterior, qua melior a Viro, inter Chaldaeos adulto et vivente exspectari nequit.
289쪽
8i alius unicus enim auctor est libri, in quo eadem ubique ratio et elocutio observatur, et antecedentia in subsequentibu g respiciuntur); si inquam alius
aetate Antiochi Epiphanis post annum I 63 ante Chr.
librum exarasset: in Palaestina, ubi scribere debuisset, nee nomina munerum Chaldaicorum, Zendica, Petit vica et Parsica novisset, neque ultimum regem Chaldaeorum Belgo haZar, nomine, historicis ignoto, compellasset; parietes coenaculi regii non calce obductos suisse pOguisset, sed laquearia secisset; nec novisset Xerxem etiam occidentem Chartaginenses commovisse, neque historiam Alexandri, Aegypti et Syriae scivisset, Dan. it , 2. T, 6. 8. 5.11.3.; tertiam Antiochi Epiphanis expeditionem II, 40. non extra ordinem repetiisset, neque duas dialectos miscuisset, sed Omnia sedulo cavisset, quae offendere possent; neque etiam annum et diem vigionum annotasset, quod ad transforma
tionem historiae in vaticinia, nihil conferre poterat; sauciora de Alexandro, et plura de Maeoa-haei g, Visionibus inseruisset, nec 3, 15. 27. 12, 4. 8.
dixisset, Vaticinia haec non posse intelligi, donec impleta suerint, et Vaticinium io, l. a Daniele intellectum fuisse, haeo enim trans rinationi historiae in vaticinia, repugnant. - Quodsi haec Omnia negligere Velimus, percipi tamen nequit, qua ratione liber, ac late Maccabaeorum, qua Iudaei pro libris sacris adeo gelabant, scriptus, in Can Onem irrepere potuisset, inprimis cum plurimi essent Iudaei ingenio literis Graecis exculto, adeoque in dignoscendis libris astutiores. Accedit quod liber recens Iudaeis, illo aevo ubique terrarum dispersis, obtrudi non potuisset, quin ControVersiae orirentur, de quibus quaepiam saltem in libris Maccabaeorum, Vel in scriptis posterioribus mentio conservata esset. quae frustra quaeritur, sed e contrario omnes Veteres consentiunt, librum esse Danielis.
290쪽
g. 144. An liber sit Danielis 3
Iosephus Archaeo l. XI. 8 , 5. ait, librum Danielis
Alexandro suis se exhibitum; auctor libri primi Macca haeorum attingit 2, 59. historiam Ananiae, Agariae et Nigchaelis, et I, 54. Ρhrasim ex Dan. Il, 31., et quidem ex versione Alexandrina, depromit . ut liber ea uetate jam dudum in Graecum quoque idioma Versus fuerit. Multo quoque antiquiorem esse hanC Vergionem. ex eo liquet, quod audacior alioquin Graecus interpres Danielis, non modo in locis Obscuris nullum ex hi Atonia lumen petivit, sed quaepiam etiam, quae ex historia lucem capiunt, non intellexit. Liber Danielis eo quoque aevo, quo Pentateuchus in Graecum traductus est, multo antiquior est; nam interpres, qui aliti η accura-lus egi, Deus. 52, 8. non Verti Aset, Deum divisisse
gente 8 κατα αρι Θla ον αγγελιου , nisi Daniel e. IO. 13. IO. 2I. I 2, 1. Praeivisset, et angelos, custodes POPulorum et regnorum, memora SSel.
S. 145. Liber Danielis impugnatur.
Integro Danielis libro opponitur, quod Iudaei Danielem hagiographis inseruerunt, unde concluditur, li-hrum recenti Ori primum aevo inuoluisse; antiqui Orthus enim temporibus, si cognitus suisset, inter proΡbetas locum meriturum fuisse. Additur, Danielem a Siracide quoque e. 49. non accenseri prophetis . librum itaque eo aevo nondum e X tilisse. - Αst Danielis inter hagio grapha locus, recenitoris est aetatis, quo Judaei a Propheti8, ut Graeci, quos imitabantur, a philosophi 8, PU-stulabant, ne in aulis principum versarentur, in qui bus Daniel constanter degebat; ex hac levi cau88a, quae autem illo aevo crat gravissima , ideoque etiam a Porphyrio, c teste Hieronymo Comm. in Dan. c. A.) iΡSi eXProbrata, Danielem Ordine Drophetarum exemerunt, et/liagiographis adnumerarunt. Antiquiores Iudaei Dani e- Iem prophetis accensebant, cons. 8u Pra Part. I.