De latinitate falsò suspecta, expostulatio Henrici Stephani. ... Eiusdem De Plauti latinitate dissertatio, & ad lectionem illius progymnasma

발행: 1576년

분량: 413페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

378 DEP LMVTI LATI NYT. nomen deae esset. Monitum praeterea volo eum qui illis editionibus utetur, ut illi . qui habitus est diuersarum Iectionum de- ilectui minime fidem habeat: praesertisq; α ad Antuerpianam quod attinet: quum ple risque locis bona in calce libri aut ad marginem, mala autem in ipso ut vocamus textu posita sit. Exempli gratia in hoc Au

quum germana lectio ad calcem libri r iecta sit. se Γί Sic in Bacchi d.Act. st. , ubi quidam festiuissime fortitudinesiam ac prudentiam, qua expugnauit amaeti herili stio aurum ab suo patre, cum ex pugnatione Troiae confert toxius habet, Sciui ego iamdudu=n fore me exitisi Perrem quum manifestum sit lectionem hanc locum nullum habere, sed cum ea quae mar- ni apposta est, Pervimo videlicet,com-

mutandam esse.

Quidam vero sunt loci ubi nee quod ἰς .gebatur in superioribus editionibus, nec quod habent iste, serri posse videtur. Exit ilis est quidam in Menaechmis, Actus I, i

.Quum enim antea scriptum esset, Iuti nobis trib' apud de pradisi aetur arith

392쪽

DEPLΑvTI LATINI T. 379 Atq; aliquid sit omentorii de foro obsonarier, Glandulam ullam,laridum,pernum itidem, aut sinciput. repositum fuit in secundo versu, Atque ab-qvid sit amentorum, nota etiam interpunctionis quae erat post obserarier , post huc genitivum posita. Exponitur autem amen toro eo in loco, Illecebraru quibus attrahatur cibus. Sed quis hanc metaphoram, plane duram ac violentam,& minime comicam sed plus quam dithyrambicam ecse non videt λ Equidem omentoru- potius relinquendii meo iudicio)fuisset quam in tale vocem mutandum. Quid enim aliud hoc cst quam rem incertam magis incerta commutare Neque tamen illam quoque priore lectione mendosam esse nego quuvocula sit in ea quoq; abundet & omninosci amentorum scripssse Plautum , ac Gelliuvocem hanc ex illo, sicut alias quasda sumpsisse, credibile esse dico. Est profecto sci- ωmentulaod diceremus Idueia pel Gentistere. d addam & versum qui hunc sequitur, ut quidem ibi scriptus cst,

Glandiorinum suillam,laridum, peronidem, aut Sincipue Ego certe ne haec quide verba facile illis anteposuissem. Eas tamcn potissimum lectiones non libenter mutatas video quε

393쪽

38o Dp PLAvΥI LATINIT. alicuius veteris grammatici autoritate co-sirmabantur: quod cum in aliis factum locis fuit, tum in hoc Epidici, Act.I,sc.I, De

tegetur Odriuo de tergo meo. Quum enim No

nius, postquam dixit Degere esse detrahere, hunc ipsum locum in illius significationis exemplum asserat, quorsum, obsecro, ulli exemplari plus quam Nonio credemus praesertim quum praecedetes editiones illi Iubscribani3 Idem omnino dicam & desuperlativo oculissimiam siue oculitio Curculionis, Huic proxiinum illud o bimn oculissimum Salue,uabushn Osismis oculisti mpQuum enim Festus, postquam oculissim exposuit charissimum, hunc ipsiim Plauti locum afferat, & priores editiones illi a

sentiantur,cur tanti ullius exemplaris nobis erit autoritas ut oculissimum mutare in occlusissimu audeamus p Praesertim vero quualibi quoque hoc superlativo in eademsgnificatione utatur, & quidem hanc lectionem ibi approbatibus illis etiam ipsis quae hic reiiciunt, non video quomodo id

facere licuerit. Addam his duobus locis& tertium,in quo, si sequamur Nonium, verbum habebimus perantiquum & valde rarum,sed quod nihilo magis in postes ribus editionibus inueniatur quam in prio A

394쪽

DE PLAvTI LATINI T. 381ribus. Distonere inquit ille est expanderer tractum apennis er uritu ausurn. & subiungit Plauti locum in exemplum, cx Milite glorioso, ubi lubet disten mae hominem tuor-δει- π dblandite. Atqui vetustiores editiones habent, distendiae bomnem divorsi mer Astendine: recentiores autem, mutata horum verborum sede, distendite homi-inem diuor distend te. Fortasiis autem legendum est apud Nonium in cxpositione huius verbi, T radium a pennis in urituaison:quia videlicet in volatu pcnae do ducuntur,& vult hunc manibus eum in modum diductis in crucem agi.

Ac ne hic quidem finem imponam istido priscis vocibus sermoni quae in his Plauti comoediis dosiderantur sed duo addam rvnum, quasdam pro aliis quae apud eum

legantur,ex veterum cCdicum automate

reponi: nonnullas etiam ex iisdem afferri, non quae in aliarum locum substituantur, sed potius locum alioqui vacuu impleant. Illius quod priore loco dixi,exemplum hahemus in isto Pseudoli versu Act. 2, sc. Eugepellepide Charine, me meo ludo iam beM. Hic enim pro iam beas ex Vet. cod. reponitur iamberas, a viro undequaque d octissumo Adriano Turnebo:qui addit,Lam rare, autore Festo, esse scindere atque i

395쪽

381 DE PLAUTI L A T 1 N I et niare: ut senius se suo ludo verberari dicat, quod eisdem appetatur locis quibus lacessiverat. Eius autem quod posteriore loco propositum a me fuit, exemplum suppeditat hic Mostellariae locus, AdbI,sc. Auscultate, argumenta diis dico ad hanc rem. si ιl uolo esse hanc rem mecum. Ita enim in posterioribus editionibus t cunula ut vocamus) relicta cst: qudd Ioachimus Camerarius, maximum, doctrinae ergo,Germaniae ornamentum, spatiolum illud vacuum relinquendu putauerit: quu ut ipse tostatur quid de veterum libroruliteris fieri posset non reperiret, his videlicetgm rurisiossied postea alter ille cuius modo mentione feci,autoritate Glossarii ad-

rt eaet l

tutus, magna& rara vocu priscarii supelle

ctile instructi squod a me postea excusum

fuit) sub literis illis latere nomen plur.nu mori, accusativi casses,animaduertit,signise sicans gnaros. quod in illo ip scriptus

item quod in alio eiusdem comici lega- mus loco, nimirum in Poenuli prologo Ad argumentum nunc vicissatim uolo Remgrare, aeque ut mecum sitis gnarκresi Sed hic quoque mutata fuit vox ista in il - trilis quas consulere nunc licuireditionibus: quu in quibusdam legatur, . aeque ut mecη ar

396쪽

DE PLA v TI LATINIT. 3 litis huius uri rei:in aliis quae priores sunt, - ut aequum est: uos signatores eritis. Inuenitur tamen priscum illud nomen apud Ausonium quoque quod mirum videri possin sequendo vetera quaedam exemplaria. Nam in quadam ad Paulinum epistola ita '

legitur in illis, Non cultor in lans,non arator gnaruru Promusique quam condM Iside c.

quum alioqui in omnibus quae quidem in manus meas venerunt editionibus spra terquam in ea quae Lugduno prodiit, an Π0a373) legatur,non arator gnarus est. Verum ut ad meum comicum reuertar, sunt alia etiam eodem mculo ex eo sublata prisca vocabula: sed poterit ipse loetor, his a me exemplis admonitus,alios itidem locos qui a grammaticis vel ab aliis ex vet. libris afferuntur, cum iis quae in vulgatis editionibus leguntur, conferre. Cuiusdam certe loci qui in Rudente est, emendatio nem Cicero ipse nobis stippeditat . quum enim Aci . ,sc.I, legatur, Merimet mihi istaec Omma, itera mi anime, m. Trachalio, ex Cicerone locum hunc usurpante discimus scribendu esse Iteradimi. Unam enim

ex epistolis ad Atticu quae est libro aq, ab dia verbis inchoat, Iteradi eadem ibis mihi

397쪽

Obserua autem quantum Plauti verba amauerit,& quanti fecerit hic scriptor. Sed multi sunt loci in quibus nihil ex vetustis codicibus fuit immutatum , ubi tamen nullo modo lectio recepta seruari posse videtur. Cuius rei insigne est in Asenariae prologo exemplum, Nunc quod me dixi uelle uobis disere, Dicam.huic nomen G raece est onagros Abuta Quid enim hic onagros sibi vult quomodo

ex nomine onagros factum fuerit asinaria' Mirum tamen non est, nostrorum au rum tempore,quo Graecae literae propemodum sepultae erant,onagros pro on os positum Lille:at in illis ctiam editionibus hodieque seruari,&quidem sine ulla admonitione,omnino admiratione dignum videtur.Potest vero non solum onugos, sed

tiam onagost legi,pro onago emssicut dicitur Est mihi nomen TulIio)delendo est quod

p cedit.Sed quum ον ς, vel ονηγς pro quibus frequetius δε--ζὶ sonet asinari cur asinaria steminino genere vocetur hic fabula, roget quispiam fortasse. Ego certe existimo,si asinaria verus sit titulus,su bam diri substantivum abuti:vt perinde sit acu diceretur, Fabula de asinario mercatore, qui videlicet argento emunctus ab astuto

seruo filii. Vt

398쪽

DEPLAvTI LATINI T. 383Vt autem nunc de aliis locis quorum plerique emendatione non in prioribus solum sed in posterioribus etiam editionibus opus habent, disseram : ex ignoratione prisci sermonis pleraque prouenisse dico: interdum quidem quod vocabula ipsa plane incognita essent, ideoque suspecta ut exemplis paulo ante ostedi) interdum vero quod declinatio seu coniugatio , aut constructio, insolens esset.Exempli gratia, qui veteres verbum deret iunxisse dativo ignorabant, in Arnphitr.Act.s M. in fine,

Ibo intro, ornutum mpiam et 1 potius deart,

scripserunt, quum stribendum sit quipotis decet, id est, eos qui sunt poli. Eadem tamen constructio calamu corrector u apud

cundem comicum offiigit, quod no adeo facilis mutatio esset)cum alibi, tum in hoc eiusdem comoediae loco, Uric acinus quod tu insimul, , nostroyneri

non decet.

Sic sucrunt quos in huius comici Amphitruone offenderet, In mentem fuit, & qui accusativum in ablatiuum mutarent: quii tamen Gellii quoque autoritate lectio illa confirmetur, legentis itidem in quo- da Ciceronis loco, in praedonum fuisse potestam. quod alioqui multo magis vid crimirum possi ic qui multa veteres mascuBba.

399쪽

lino genere extulisse ignorabant quae postea neutro elata fuer1nt, Vix oerebru omnem admittere apud hunc poetam potuerunt:& alicubi tergum masculino itidem genere, nec non aeuum. quum tamcn dorsus itideminueniatur in Milite:& armιs etiam in Truculento legatur, Non arvus h7o sed pascuus est avr: item alibi gutturem apud eum habeamus. Sic quaedam loquondi genera prisca& Plauto familiaria quibus nota noluerunt, quosdam locos in quibus ea reperiebantur, immutarunt.Exempluria est initio Mostellariae, laid tibi,mab m , hic ante α des clamitasΘ ita enim in prioribus ediyioni bus logitur, pro clamatio est. sicut in eadem scena habemus, Quid tibi, mali , mea ut qrid ego agat curatio est' id est, Quid curas λ Et in Curculione, Adh.3,sc. 2, Q uidistum tibi tussistem Quaedam etiam voces Graecae, quod non satis intellectae fuerint, ncquaquam intactae manserunt: quiddam vero alicubi audaciam correctorum effugerunt, a Iicubi non item.'Atque hic nominis thermopoliti recordor, ex quo bermopolitum posteriore editiones fecerunt, in Pseud. Adt. 2, sc qi Q um in corde lastruere quondam coepit bernisepolimre. quum tamen caede alibi themΗ lisi habeat, videlicet in Trinummo, Aet Α, scd. Aliquae autem stini voces quae quVm magna immutatione opus habere vidc

400쪽

DA PLAvTI LATINI T. 387tur,ut restitui possint, contra paruam immutationem meo qui de iudicio posciit. ut alicubi in Poenulo, si bene memini pro Pentethremm ubi dicitur pugna Pentethro nicti scribendum puto Pelethroniat, aut Pelethroma a Pelethroniis Lapithis. Sic in Poenuli prologo pro moenin birus fim,quod in illis etiam posterioribus editionibus legitur, siquis in cuncubinatum scri

bat,parua mutatione veram lectionem reponet. Sic pro in se dixerim scribenduesse quam si in Curculione, AELI, sc. I, Tam a me pudiat est quasi soror mea sit. Itidemq; in Aulularia, Act. Isc. , Tu me bos magis haud resticias ratus quasi nunquam siem. ubi malectiam gnatus pro mius in posterioribus edi tionibus scriptum est.ilcm mordicibus paulo post pro mordicitus aut mordictis. Alii quoque quos subiungam loci, sine magna mutatione emendari posse viden tur. Ex illis est hic in Epid. Aei.2,sc. 2.- occoepere alia mulieres i solens,

Duae post me sic fibulari maer sesie: ο absors Patili in ab illo di inudabam me baritim se

mori operam dare.

pro solens reponendum censeo silem: & inditerpungendu post istu,non post illud participium. Miror certe S in hoc loco ill

SEARCH

MENU NAVIGATION