장음표시 사용
381쪽
rint exercitati, auferatur,& quide ita sortasse ut hac in re uαθη-s quid a κρεοῖονες thatam ac λου dici possint. Incipiam porro ab iis locis in quidus nulla ne unius quide lites rae mutatione opus cst, sed tantum verba
quaepia sitis personis redde da sui.In hoci tur loco, qui est in Mercatore, Act.2, sc. , C H. Plurimum tu scis sed qui esse amicam i
Ε v. Tute heri ipsius nubi narras, fato f-l C M. ut oblitus fuit . Tibi me 1 irrauisset Hle enim vocabulum sit iu si reddatur illi
personae cuius est, Eutycho nimirum,coim uenientissimus erit eius usus: ut ille dicat,
Nonne satis hoc fuit ad rem istam scienda, quod tu ipse mihi ea narraueris λ Alter Vero non interrogatus sideo perpera ety ponitur intirerogationis nota sed admiras, dicat, Vt oblitus fa me hoὸ sibi irr Asa Sic etiam in vacchidum principio, hi
382쪽
repono, B A. Bene. PI. Pol baud meretrictionest. Intelligo aute, Pol haud meretricium est bene consulere. Eodem modo in Milite vocula una si personae suae reddatur,sua loco pariter sentetia redditur. Nam Act.s, ses, ita legitur, P E. Bene opportun que obuiam . paustrio.
hem tibi assune QEM me iussi' ad lugre, Cr quo ornum.
Palaeshrio Acroteleum- salutat. quum ita legendum sit, A C. He- ωμresti. p A. Paustrio. &c. Extat aute hoc loquendi genus Nos,resto & in aliis Plauti locis quos mihi nunc memoria non suggerit. Sic etiam alii in quibus itidem obseruaui verba quaedam uni personae adscribi, quae sunt alterius, in mentem non veniunt: sed vel hi ad reddendum cautos hac in parte lectores satis esse possint. Sed caueant sibi diligenter & ab in te punctionsibus seu interpunctionis notis, non suo loco positis,& quide in postremis etia edit.Germ.& Antue iana. ut in Me calore, Ne plora nimis, s ulre Scis, oculos in rimiis tales.quum ita interpungendu st,Neplora: n. s stulte ficis,&. c. Atq; ut hic post adverbiu posta est nota quae praeponi debet, sic in Asin. M. M se. I, A R. Ne ix Aacti
383쪽
37o DE PLAUTI LAT INIT. istuc.D E. Ne sic fueris illico,egy non dixero quumutata stigmos sede, legcndum sit, Ne sic veru,illim ego non dixero.Sic Act. ,sc.S,Vm diam cuia est illa aedepol.uae mihi, Nescio quid dimis . laum scribere oporteat , Vm dicam otia est ista 2 AEdepoluae mihi, &c. haec auteapud se loquitur. Sic vero & alibi iunguntur perpera praecedentibus quae ad sequentia pertinent, aut vicissit n. vi in Asin. Aci . q,sc.I, Vt quidem vulgo hae . comoediae in actus & scenas simi distributae Deam si tu invocet quam libebit propitiaret Deum nustu si muIs reliIosa fuerit Tibi dimi,tu pro illa ores ut sit propitius. Quis elici ex hoc loco potest sensus)quorsum vetatur vllud eu inuocare ea quae magis religiosa fuerit λ Imo vero, si recte interpugatur locus, absque ulla alioqui vel unius literae mutatione, quaestio haec minimemouebitur, quia poetam hoc non di-ccre manifestu erit. Vera enim nisi falloohse est interpunctio, Deam sibi inuocri quam libebit propitiam, Detinet nullaem: si magis religios fuerit, Tibi dimi, tu pro ista ores ursis propitius. Intelligit enim, Quod si magis religiosa fuerit quam ut contenta esse possit deam inuocasse, & velit deum quoque inuoc re, hoc tibi dicat: tu autupro illa ores, &GNEC pro ut abeundum fuerit ut aliud θ ill
384쪽
DE PLA v TI LATINIT. 37Ideprauati falsa interpunctione loci exemplum inueniamus. Legimus enim in principio scenae quae proxime sequitur, femori
sequere hac. Non haec patiar' aiat lare 'Mem,m, quam haec non eius uxori indiam. Atum apud ammm' muses adolesientuli Fuferre,uxori excuses te dicris senem.
Quid hoc sibi vult obsecro, A Jn tu apud miram ρ quis non fatebitur hanc esse mentem eius qui loquitur
AIn tu' apud amicam munias ades. &c. .. Videtur aut e natus esse error ex eo quod
isnorata fuerit vis huius loquedi generis, Adin tu' quod sonat hoc in loco, sicut &quibus da aliis, Dites uous Onc2 Emce cranseqMeuoω enfises' d.'Ain tu talia tibi debere permitti8 vel, talia debere dissimulari ξ Sic in Merc. Act. ,sc.q, Modὸpacem --rialis nusiro, ut ne n bi iratus siet: quum scri bedii sit, Modo pace ficiatis, misiro ut m&c. Sic initio Bacch. Haec ita me orat f i, qui m-veat,&c. quum pronome mi pertineat ad
Quod si & locorum in quibus non pr postere posita sed omissa est haec nota, s
cienda sit mentio , multi reperientur. O teruaui certe cum alibi, tum ante adverbiurire cui pronomen adhaeret hanc omissio
ita ut superuac neu videatur illud a
385쪽
371 DE PLAvTI LATINI T. uerbium.Sic in Mil. glor. As2.3,sc. I, Habeo eccistam meam Ajentam. quum tamen iung do verbu cum sequentibus, dicendum idisse videatur non eccillam, sed tantum illam. Sic in Curcul. Certe eo tam uideo. quu disiungendu sit itide verbii indeo ab illa prε- cedete voce.Vt apud Terent.in Heautont. Sed uideor ectas quos uolebam. Alibi autem
post quaeda adverbia nota illa deest: vi in Merc. Act scena q, O pnme hercle pery egyassi him,&c. quu post hercle interpungere oporteat, subaudiendo verbii aliquod vel aliqua verba post hoc adverbiu,ut sepe apud hunc comicupost quaeda adverbia est alicuius verbi ellipsis. Atque ut hic post adverbiu nota illa est omissa, sic alibi post verbii: ut in Bacchi d.Act. ,sc. I, Per . pudet hoccine aetatis tutam bufictum esse in igne. quum scribendu sit addita etia nota interrog. Perib pudet: hoccine aetatis ludum bufa liam ese indignes Sic eiusde com. A 2.r,sc.3, Populo pr.enae milust Epbs quin sciatiquum inepte hoc dicatur,nisi post praele
te interpungamus: praesertim quum praecedat, sed sinpraesinae id curvo Theotimo ὀ
tume' . . Praeteribo alia notae InterpunctionIs
missae exempla,& tria itidem afferam l
coru in quibus quod periculosius est ad
386쪽
DE PLAvTI LATINIT. 379 iecta sententiam perturbat. In illis igitur editionibus quas antea nominaui, & qui busdam aliis quae haec scribenti in propiuesse potuerunt, legitur, Capt. Act. S. sic. q, in principio, vidi ego multusve picti quae Acherunti si
rene lCruciamenta: uerum erumuero nulla ad
que est Acheruns. .: Atque ubi ego set in lapicidinis,ibi demum est
quente atque iungi necesse sit Z Malo autevt in quibusdam edit. scriptu est. Sic in Merc.Aci .q,si . , in principio,quudicat poeta, NAEm qui amue,quod amat si id habet d habet pro cibo videre,amplectier,&c.de intelligat ut animaduertere facile est)hac videndi & amplectendi quod amat voluptatem loco cibi esse,in illis exempl. posita post aia interpunctio tenebras huic t co Offundit, atq; adoo infinitivis illis nihil
cu quo possint cohaerere, linquit.In eadeco m. Act.2,sc. 2, Quid tibi ego aetatis uideor' L Υ. 'Acberiitiems, senex, uetus, decrepitus:
ubi interpunctio inter senex & uetus posita his verbis eum que Plautus dedit usim
no relinquit: quippe quae disiugat quae ille Aa iij.
387쪽
374 D E PLAvi TI LΑΤ IN II. iunxit. Hoc autem ostendit Tibulli verasus,In ueteres esto dura puella sines. Verum ut ab interpuctionis nota ad in terrogationis nota veniam, & de huius o missione sicut paulo ante de illius) verba faciam, non dubiu est quin haec quoq; prs termissio lectorem multum remorari pos sit, & contrariu etiam alicubi sensum efficiat.Sic in Merc. A 2. ,sc. 2,- Q is tu e go itiner exeqm merum me finis' I V. Non simo.
C H. Ergo me moror,&c. mc enim non negat
Eutychus se sidere: ideoque scribendum est Non sino'pro Nonne snoλvel, Itane diaicis me non sineres Sic etiam Act. q, sc.q, Non αἴα non ego sum q u. te conduxi. pro , distdbue Potissimum autem post particulam Quid omissa est haec nota,& quidem ita ut quum seorsum legi debeat, contra sequentibus iuncta structura orationis perturbet. Sic in Aulul. A ct .a,sc.I, Quid hic non poeaerae de so senex obseruiri siliae in nuptiis. quum scribendum sit, Quid' hic non poterae,&c.posita etia in torrog. nota in sine sententiae i. Sic in Mil. glorioso, Quidni trici non missurus quicqviam, quae uernus antiquum scribendum itidem sit, Q'id' nutrici non miss&c.Sic certe in Graecis dialogis plemiaque post particulari omissa haec inter rogationis nota ipsos etiam interpreter
388쪽
DEPLAvTI LATINI T. 37sin errore impulit, quu illa sequentibus ve bis admiscerent, quae ab illis separanda e rat. Meam certe Platonis editionem qui cum praecedentibus conserent, plerosque locos a me ex difficilibus faciles redditos esse videbunt, quod lectore huius particu lae rivsus illa nota monuerim. Caeteriimul antea interpunctiones omissas & vici
sim male quibusdam locis adiectas esse docui, sic etia ista interrogationis nota non selum deesse multis sed in quibusda etiam superesse sciendu est. Cuius rei exemplum aliquanto an se habuisti.
VENio nunc ad alia mendorum genera: & quorundam primum mentionem faciam, quae in posterioribus quidem ediationibus non remanserunt,sed fieri possit ut ex horum obseruatione alia clusilem generis, quae fortasse in illis quoque remanserint,emendentur.Dico igitur non anim--aduersam terminationem priscam in os pro us quae tamen haudquaqua costanter in Plauti excplaribus seruatur quoriindamendorum in superioris temporis editio
nibus causam fuisse. Exempli gratia, in Aulularia, Nam si opulento sit petitum pauperiorisvasiam,pro Nam si opulentos it peditum. Dico etiam quarudam antiquarum Vocuignorationem menda in quosda locos in- Aa .iiii.
389쪽
Αct.q,st. 9, Cave tibi ducenti numis divitiae fuant. Quae tamen voces in quibusdam locis deprauatae fuerunt,in aliis intactae seruatae sunt.ut haec ipsa vox legitur in iisdem exemplaribus, in eadem comoedia, Act.q,sc.6,in principio, Nimio illaec res est magnae
diuidiae mihi, subaerbumse sic mihi hodie Cnο- saliam.Sic in Casina, Act.2, sic. et , -sed quia est Quod tuo nunc animo aegre est' num εμα tibi est Aure, ide se est d2vidiae. Qia' ex loco patere potest quid hoc vocabulo λgnificetur. Nonius quidem certe tardium exponit,at Festus discordiam. sed cum his Iocis consentit illius,non huius expositio. Sciendum vero est posteriores editiones Germanicam & Antuerpianam habere Dinduae in hoc tertio loco, quum praecedentes eandem quam in caeteris locis habeant lectionem , diuidiae. Qiunetiam quida illud diuiduae in adverbium diindue mutateS, a notarunt illo significari Dimidia ex par te. Sic pro ad uel bio numero quidam reponendum putarunt num bero in Casina, Act. 3,sc. , ignorantes quem apud comicu istuilla vox, tum ibi, tum aliis in locis usum haberet. Videat lector quot mutationibuS antiquae illae & rarae voces sint obnoxiae
. Verum a mendis quae illis superioribu
390쪽
DEPLAvTI LATINIT. 377editionibus peculiaria sunt, ad illa tras boquae & posterioribus cum illis sunt communia: sed ita ut lectore prius monea,ideo spernendas superiores non esse quod ad has ab illis interdu recurrere necesse sit,&lectiones uuas illae aperie mendosas habet,emendatis quas hae exhibent, commutare. Exemplo esse poterit quidam locus qui est in fine Bacchidum. quum enim ita in prioribus editionibus legatur, Hanc u niam istu sine ae exorem, mirabilis est recentiorum in deprauando hoc loco consensus, mutando videlicet exorem in uxorem: adeo quidem ut etiam Germanica & tue iana hanc nobis licet apertissime medosam lectionem exhibeant. Recordor autem hic cuiusdam loci quum enim fideliter consilium lectori dare statuerim, nuhil illum celare volo qui inter alios ape tissime testatur eos qui editionibus illis in . typographia praefuerunt, parum iudicio nequid grauius dicam valuisse. Is est in
nrruculento,Αct.2,sc. ,in fine.quum enim superioris temporis editiones ibi habeat,
- ut ucnerer Lucinum meam, & pro uenerer,
repositum ab aliquo ex vet.cod. fuerit uenerem, activa voce, λεχαι-t,illi venere scimpserunt, maiusculam literam in principio ponentes, perinde acti non verbum, ud